RYAN GOSLING

Terug in de Spotlight R A N Y GOSLING 36

TEKST Jorrit Niels FOTOGRAFIE Pari Dukovic for Tag Heuer

De 41-jarige Ryan Gosling begon in de 90’s als kindsterretje op The Disney Channel naast Justin Timberlake. Nu is hij uitgegroeid tot één van de meest interessante acteurs van zijn generatie en vervult net zo goed de rol van arthouse-lieveling als die van Hollywood leading man. We spreken Gosling ter gelegenheid van zijn eerste merkambassadeurschap: voor TAG Heuer en de nieuwe Carrera. Een unicum voor de teruggetrokken acteur. Exclusief voor GW spreekt hij over zijn familieleven, zijn fascinatie voor mechaniek en zijn nieuwste blockbuster, The Gray Man.

et was een paar jaar stil rondom Gosling. Na een drukke periode was de Neil Armstrong-biopic First Man uit 2018 alweer het laatste dat we van hem zagen. In juli van dit jaar zien we hem in de duurste Netflix-film ooit met $200 miljoen, The Gray Man. Gosling speelt een voormalig CIA-agent die zijn twee dochters probeert te redden welke niet van zijn bestaan weten. Naast Gosling zien we ook onder meer Chris Evans (Captain America), Ana de Armas (No Time To Die) en Wagner Moura (Narcos). Daarvoor lanceert TAG Heuer de acteur als hun nieuwste ambassadeur, in het bijzonder voor de Carrera Three Hands. Een first voor de 41-jarige acteur. Gosling over de samenwerking: “TAG Heuer is al meer dan 160 jaar een klassiek en legendarisch horlogemerk, dat wordt gekenmerkt door terughoudendheid. De beslissing om samen te werken was daarom gemakkelijk, ook om persoonlijke redenen. Mijn kinderen worden zo snel ouder. Daarom heb ik altijd ‘tijd’ in mijn achterhoofd. Vroeger was dat anders.” Gosling zit op de top van zijn succes en heeft een paar van de grootste hits en hoogst aangeschreven successen van de laatste jaren op zijn naam gezet. Neem de musical La La Land, het sci-fi vehikel Blade Runner 2049 en de schandalig onderschatte First Man. En als hij even iets anders wil, dan bemoeit hij zich met z’n restaurant. Hij is namelijk mede-eigenaar van het Marokkaanse restaurant Tagine in Beverly Hills. Deed zelfs mee aan de verbouwing, stond tot een paar jaar geleden regelmatig in de bediening en bemoeit zich nog steeds met de menu’s. Gosling’s succes groeide gestaag sinds zijn rol als jonge neo-Nazi in The Believer (2001). Een film die hij opvolgde met het romantische The Notebook, het drama Lars and the Real Girl en een rij successen in de vorm van Crazy Stupid Love, Drive, The Big Short en The Nice Guys. En met 31 prijzen en 136 nominaties (twee daarvan voor een Oscar) is ‘ie ook nog eens meer dan wéér een acteur die z’n looks mee heeft en weet hoe hij zich moet kleden. Hij heeft talent en herinnert je eraan dat acteren een ambacht is en niet de mogelijkheid om op te scheppen met je meest aangedikte emoties of met een naar prijzen hengelende biopic. Ondanks het filmen met de Covidbeperkingen? “Dat zorgde ervoor dat ik de crew nog meer waardeerde. Het was de grootste teamprestatie waarvan ik ooit deel heb uitgemaakt. Meerdere crews in meerdere landen, die een manier vinden om onder deze beperkingen te werken en toch samenkomen om hetzelfde verhaal te vertellen.”

“Ik probeer films te zoeken die voor zowel het publiek als mijzelf kunnen werken.”

Je bent net klaar met het filmen van The Gray Man, de duurste blockbuster van Netflix tot nu toe - hoe was het om op die schaal te werken? “Het regisseursduo de Russo’s zijn geweldig. Ze laten ruimte voor improvisatie en last minute wijzigingen. Bijzonder bij zo’n grote film. Ik kan me voorstellen dat sommige regisseurs die op die schaal werken, aarzelen om hun film zo kwetsbaar te laten zijn voor een uitstapje hier en daar. Dat is het bewijs dat ze hun ambacht volledig beheersen.”

Wat kun je er nog meer over vertellen zonder iets weg te geven? “Ik heb lange tijd niet zoveel plezier op een filmset gehad als nu.”

Blade Runner 2049

Wolfman is in pre-productie. Een genrefilm die anders is dan wat je tot nu toe hebt gedaan. Waarom koos je hiervoor? Ik heb altijd van horrorfilms gehouden en vond Wolfman één van de meest geweldige personages. Het kijken naar horror was eigenlijk wat mij ertoe aanzette om na te denken over hoe films worden gemaakt, omdat ik mezelf eraan moest herinneren dat het maar een film was als ik te bang werd. Ik stelde me dan de special effects-mensen aan de andere kant van alle bloederigheid

La La Land

of Freddy Krueger in de make-upstoel voor en dan kon ik het aan. Hoe dan ook, het is geweldig om nu eindelijk aan de andere kant te staan en er zelf een te maken.”

Je hebt een acteerpauze genomen, omdat je het gevoel had dat je ‘het perspectief op wat ik aan het doen ben’ in 2013 was kwijtgeraakt. Wat heb je geleerd van die pauze? “Ik weet niet eens zeker waar ik het over had. 2013 voelt op dit moment als een paar werelden verwijderd. Mijn leven is nu zo anders. Maar waar ik het toen ook over had, ik hoop dat ik erachter ben gekomen.”

Er leeft een idee in Hollywood dat je er een ‘voor hen’ doet en vervolgens een film voor jezelf. Maar dat lijk jij nooit te doen. Is dat een bewuste keuze? “Ja, dat heb ik ook gehoord. Ik heb het echter nooit zo gezien. In het beGOSLING’S BESTE • The Believer (2001) • The United States of Leland (2003) • The Notebook (2004) • Half Nelson (2006) • Lars and the Real Girl (2007) • Blue Valentine (2010) • Drive (2011) • The Ides of March (2011) • The Place Beyond the Pines (2012) • The Big Short (2015) • The Nice Guys (2016) • La La Land (2016) • Blade Runner 2049 (2017) • First Man (2018)

Drive

The Big Short

gin had ik het gevoel dat het mijn taak was om werk te krijgen. Ik probeerde mijn huur te betalen en misschien een ziektekostenverzekering te krijgen. Dat was het doel. Toen had ik geluk, iets dat cruciaal is in dit wereldje, en ik begon regelmatiger te werken. Vervolgens had ik een nieuw doel nodig. Een tijdje was het gewoon rollen aannemen die me uitdaagden. Maar toen werd dat saai, want het was voor een publiek van één. Films zijn gemaakt om door andere mensen bekeken te worden. Het is tweerichtingsverkeer. Dus ik heb sindsdien geprobeerd films te zoeken die voor zowel het publiek als mijzelf kunnen werken.”

Je werd als kind veel beïnvloed door films - First Blood, daarna Rocky. Is het waar dat nadat je Rocky zag, je een gevecht uitkoos en vervolgens een schop onder je kont kreeg? “Nee, maar ik probeerde Rocky te channelen toen ik opgroeide, om mezelf klaar te stomen voor een aantal van de uitdagingen waarmee ik werd geconfronteerd. Alles aan die film, van het thema tot The Eye of the Tiger en Stallone die zijn hond moet verkopen, kan een snaar raken bij iedereen die inspiratie zoekt om te blijven doorgaan.”

Ik zal je niet vragen naar de Harrison Ford-klap, de meest gestelde vraag van die Blade Runner 2049 persperiode. Maar is er iets dat je van hem hebt geleerd? Je voelt je heel erg zijn erfgenaam. “Sinds ik als kind een handtekening van mijn favoriete worstelaar kreeg geweigerd, ben ik gewend geraakt aan het idee dat de meeste mensen de hype niet waarmaken. Maar ik moet zeggen dat Harrison een van de weinigen is die echt zo cool is als je denkt. Wat heb ik geleerd? Dat de meest iconische momenten uit zijn films zijn idee waren.”

Je ambassadeursschap voor TAG Heuer is een showcase voor hun autosport-heritage - met de strakke lijnen van de nieuwe Carrera. Is dat voor jou, als autoliefhebber, belangrijk? “Eerlijk gezegd weet ik niet genoeg over de bijzonderheden van een ‘Driver’s Watch’ om dat te beantwoorden. Ik denk dat ik nog meer moet leren voordat ik echt een liefhebber kan worden genoemd, maar ik waardeer het tijdloze ontwerp.”

Komt dat overeen met jouw gevoel voor esthetiek als geheel? “Zeker. Ik hou over het algemeen van een strak en eenvoudig ontwerp. Toen we opgroeiden, leefden we met een vrij krap budget. Ik werd aangetrokken door dingen die eenvoudig en tijdloos

Op bijgaande foto’s draagt Ryan Gosling de nieuwe TAG Heuer Carrera Date 39 mm. Voorzien van automatisch uurwerk met 38 uur gangreserve. Kost circa € 2550.

www.tagheuer.com

waren, dus ik hoefde niet na te denken over het bijhouden van trends.”

De geschiedenis van TAG Heuer is enorm. Speelde dat ook mee in je beslissing naast esthetiek? “Toen ik aan First Man werkte, kwam de uitdrukking ‘gebouwd als een Zwitsers horloge’ steeds terug tijdens mijn bezoeken aan NASA, met betrekking tot hun ruimtevaartuigen. Dat was de gouden standaard die ze gebruikten. TAG Heuer is hier al zo lang mee bezig en in zoveel verschillende vormen. Ze hebben hun werk gedistilleerd tot iets dat symbolisch is voor wat geweldige techniek en vakmanschap kan en zou moeten zijn.”

Hoe is jouw time-management in het algemeen? “Er zijn tegenwoordig zoveel dingen die je actief proberen af te leiden; het is gemakkelijk om de tijd uit het oog te verliezen. Het is eigenlijk één van de redenen waarom ik een horloge draag. Ik word er graag aan herinnerd dat de klok tikt.”

Is er een geval waarin je iets hebt gemist door een verkeerde timing? “Ik zal je tijd niet verspillen met het opsommen ervan. Kortom, ja.”

Er wordt vaak over je gesproken als de erfgenaam van Steve McQueen - iemand die óók wordt geassocieerd met zowel een passie voor auto’s als TAG Heuer. Hoe zie jij die vergelijking? “Ik weet niet veel over Steve McQueen persoonlijk, dus ik weet niet zeker wat ik over de vergelijking moet zeggen. Ik kan me echter vinden in zijn interesse in auto’s en motorfietsen. Toen ik klein was, zette een vriend van de familie zijn motorfiets een paar maanden in onze achtertuin. Hij probeerde hem voor zijn moeder te verbergen. Hij deed het

niet en ik was toch te jong om ermee te rijden, maar ik was tevreden om er gewoon de hele dag op te zitten. Tot dat moment waren de gelukkigste momenten in mijn leven wanneer ik op mijn BMX door m’n buurt reed. Dat waren mijn eerste ervaringen van onafhankelijkheid, waarbij ik geen passagier meer was, ik was de bestuurder. Het was een vormende ervaring, dus sindsdien heb ik een zwak voor voertuigen.”

Je bent een motorliefhebber en hebt volgens stuntcoördinator Brian Smyj 70 procent van het motorwerk in The Place Beyond the Pines zelf gedaan. Was er iets dat je wilde doen, maar niet mocht? “De regisseur wilde dat bijna elke scène/ stunt waarbij de motorfiets betrokken was, in lange single takes zou worden opgenomen. Dus natuurlijk waren er enkele close calls. Ik zou willen dat ik het allemaal had kunnen doen, maar ik begrijp ook waarom de verzekeringsmaatschappij de grens trok toen ik op een fiets zat met de naam Globe of Death.”

Je was erg betrokken bij het creatieve proces van je TAG Heuer-shoot met fotograaf Pari Dukovic. Kun je iets over dat proces vertellen? “Nou, ik stelde de fotograaf voor en dat bleek nogal een goed idee. Hij is echt getalenteerd en erg snel. Al het andere was het resultaat van zijn samenwerking met het creatieve team van TAG Heuer. Ik dacht dat de manier waarop hij de sluitertijd gebruikte om tijdvertragingen te creëren, een geweldige visuele manier was om met tijd te spelen. Hoe dan ook, ik vond het leuk om er aan te werken en dat zegt wat, want fotoshoots zijn meestal niet mijn idee van een leuke tijd.”

Je bent geïnteresseerd in hoe auto’s in elkaar worden gezet - zelfs de auto van Drive helemaal opnieuw samenstellen, met uitzondering van de transmissie. Heb je een vergelijkbare interesse in de ingewikkelde werking van horloges? “Zeggen dat ik de Drive-auto helemaal opnieuw heb samengesteld, is een sterke overdrijving. Het lukte me echter om ‘m aan de gang te krijgen, wat als een klein wonder voelde. Maar horloges? Nee. De mechaniek is te klein. Dat laat ik aan de experts over.”

Een van de principes van TAG Heuer gaat over het verleggen van grenzen. Als je het hebt over het selecteren van rollen, heb je gezegd dat je alleen rollen wilt kiezen waar je bang voor bent. Is dat nog steeds zo? “Ik heb in de loop der jaren veel dingen gezegd. Met sommige ben ik het eigenlijk wel eens. Ik denk dat ik bedoelde dat ik niet echt wist hoe ik het anders moest doen. Aangezien ik hiervoor niet naar school ging, moest mijn leerproces op het werk plaatsvinden. In het

“Ik raakte eraan gewend om onder druk te werken en bleef ernaar zoeken, want dat was alles wat ik kende.”

begin bracht ik het grootste deel van mijn tijd door met het overtuigen van mensen dat ik wist wat ik deed, en de rest van mijn tijd probeerde ik mezelf te overtuigen. Ik was altijd in, wat leek, sink-or-swim situaties. Ik heb mijn deel van het ‘zinken’ op me genomen, het internet kan dat bevestigen. Ik raakte eraan gewend om onder druk te werken en bleef ernaar zoeken, want dat was alles wat ik kende.”

Hoe was de lockdown vorig jaar voor jou? Wat heb je erdoor gekregen? “Onze kinderen hadden een moeilijke leeftijd om andere kinderen niet te zien of met mensen om te gaan. Dus Eva (Mendes, zijn vrouw red.) en ik deden ons best om ze te vermaken. Ik denk dat we meer acteerden in quarantaine dan in onze films. Ook met een veel lastiger publiek.”

Als kind kreeg je thuisonderwijs. Was dat een goede voorbereiding om je eigen dochters in die tijd thuisonderwijs te geven? Hoe was je als leraar? “Ik heb vroeger slechts een jaar thuisonderwijs gehad, maar het heeft de zaken voor mij veranderd. Ik had echter een geweldige leraar. Mijn moeder was er zelfs zó goed in, dat ze echt lerares werd en diploma’s Engels, Geschiedenis en Onderwijs heeft behaald. Dus was ze de perfecte persoon om hulp te vragen wanneer we die nodig hadden.”

Welke films van jou kan je aan je jonge dochters laten zien? Vermoedelijk alleen La La Land? “Ik heb geen haast om ze mijn films te laten zien. Eva speelde echter in een kinderfilm genaamd My Brother the Pig die een grote hit was bij onze meisjes. Ik raad hem trouwens ten zeerste aan, ze is er geweldig in. Bij mij denken ze vooral dat ik met Harrison Ford vecht, terwijl ik op een missie naar de maan ben.”

Hoe is je Spaans tegenwoordig? Als je je dochters tweetalig opvoedt, kunnen ze dan praten zonder dat je weet wat ze zeggen? “Het is nu meer Spanglish, godzijdank. Als het eenmaal volledig Spaans is, Ay Dios Mio, Coño!”

Je leerde piano spelen in zes maanden voor La La Land. Speel je nog steeds? “Nee. Maar mijn buurman leert het nu en pakt me terug voor al mijn onophoudelijke oefenen destijds.”

Is gewoon op de motorfiets stappen iets wat je nog altijd doet? Wat rij je nog meer qua auto’s? “Nu rijd ik meestal in auto’s die groot genoeg zijn voor twee autostoeltjes en een Dobermann. Maar ik heb nog steeds mijn auto uit Drive en mijn fiets uit Pines. Ik haal ze af en toe uit de garage. Gelukkig zijn ze bij Eva’s kant van de familie autoverzamelaars, dus ik hoef dat niet te zijn.”