De 7 zeewijsheden van Wim Lybaert 2

Wim Lybaert was als kind al gefascineerd door de zee en het vissersleven. Met het tv programma 'Een jaar op zee' kwam zijn jeugddroom uit. Hij scheepte in op verschillende Belgische vissersboten en hielp wekenlang de netten binnenhalen. Zijn avontuur leverde een bijzondere bijvangst op: zeven levenswijsheden die onze vissers en hun vrouwen graag met hem deelden.

1De Noordzee is de moestuin van onze vissers

‘Wanneer ik voor 'Een jaar op zee' inscheepte op een boot, bracht ik altijd groenten uit de moestuin mee. De vissers zagen altijd het verband met hun beroep. Een tuinier is een visser op het land, of de visser een tuinier op zee. Put de bodem uit door je teelten niet af te wisselen en je moestuin brengt steeds minder op. Als visser hypothekeer je de toekomst door visgronden en -soorten te overbevissen. Ze willen er allemaal voor zorgen dat de komende generaties nog vis hebben. Door duurzamer te vissen besparen ze geld op brandstof én houden ze hun manier van leven in stand. Ze zijn daar erg mee begaan, uit liefde voor hun vak en de Noordzee.’

Het zeewier is niet groener aan de overkant

‘Mijn motivatie voor 'Een jaar op zee' komt eigenlijk uit de moestuin. Wat je zelf kweekt, smaakt beter dan groenten of fruit uit de supermarkt. Waarom zou ik nieuwe-wereldwijnen kopen als we uitstekende Belgische wijnen hebben? De filosofie van vers en gezond eten met zo weinig mogelijk voedselkilometers kan je ook toepassen op vis. Waardeer de vis van bij ons! In de Noordzee, het Kanaal en de Ierse zee zwemt de beste vis ter wereld. Het koude water versterkt de smaak, omdat de vis meer vet aanmaakt, en de stromingen zorgen voor textuur. Vissers vangen tientallen soorten, maar mensen kennen ze niet en zweren bij tong en kabeljauw. Of kopen geïmporteerde zalm en scampi’s die het milieu zwaar belasten. Mijn tip als je vis wil leren kennen: koop de goedkoopste vis in de viswinkel. De smaak valt nooit tegen, en je ontdekt minder bekende soorten. Op zee aten we om de dag vis. In plaats van een dure tarbot mikte de kok dan een visje uit de bijvangst in de pan. Soorten waarvan ik nog nooit had gehoord, smaakten fantastisch.’