 San Gimignano DOC

De abdij van Sant’Antimo

producenten maken hun wijnen van sangiovese met eventueel wat canaiolo en gebruiken grote vaten van Slavonisch eikenhout voor de lagering; modernisten omarmen als blendpartner merlot en/of syrah en laten de wijn rijpen in nieuwe Franse barriques. De toegestane maximumopbrengst is gemiddeld 70 hl/ha, hoger dus dan die voor Vino Nobile di Montepulciano. Rosso di Montepulciano mag al vanaf 1 maart in het jaar na de oogst op de markt worden gebracht. Producenten dienen wel al bij de oogst aan te geven of ze voor hun wijn de DOCG-status of DOC-status willen. Uiteraard is het naderhand mogelijk minder geslaagde wijnen alsnog te declasseren. Een opwaardering van DOC naar DOCG is echter niet mogelijk.

 San Gimignano DOC San Gimignano werd in 1996 als DOC erkend voor rosé en rode tafelwijnen en voor Vin Santo. In het gebied wordt ook Vernaccia di San Gimignano geproduceerd, een wijn met een eigen DOCG-status (zie blz. 146). Voor de rosé en de rode wijnen is sangiovese het basisdruivenras. Sangiovese moet minimaal 50 procent van de wijn uitmaken. Andere belangrijke druivenrassen voor San Gimignano zijn cabernet sauvignon, merlot, pinot nero en syrah. Riserva’s, altijd rood, komen op de markt na minstens 24 maanden rijping, waarvan minimaal 7 maanden op hout en 3 maanden op fles. Als gemiddeld maximumrendement voor de rode wijnen is 56 hl/ha toegestaan. Voor de Rosato is dat 70 hl/ha.

Voor de witte Vin Santo zijn trebbiano toscano, malvasia del Chianti en vernaccia de belangrijkste druivenrassen. De rode Vin Santo (Occhio di Pernice) wordt van minimaal 50 procent sangiovese