5de jaargang nummero 20 25 december 2016 Redactie-adres Buizemontstraat 19
Giesbaergske
9500 Geraardsbergen
Giesbaergen
koleuren gazette giesbaergske gazette vordat de koleuren goe zoan vermingen
Onafhankelijk multicultureel gazetje ter verdubbeling van de integratie die niet enkelvoudig kan werken. Giesbaergske Koleuren Gazette is een realisatie en uitgave van Studio Schrever en Uitg. Eigenbegeer
Licht op de stad I nhou dst a f e l Edit ie Win t e r ‘ 16 1 Licht op de stad Intussen in de wereld 2 Luna Liang: poëtische blik op het leven 3 Kerstcampagne ‘Cycling the City’ 4 Voordracht Prof. Corijn: Colofon Dalai Lama
Houden van, als verzet. Dat was wat er door m’n hoofd flitste wanneer de man die ik net een aalmoes had toegestopt nog even naar me omkeek als om mij te bedanken. Zijn blik was vele boeken. Het was op een druk verkeerspunt in Gent. Hij ging de rij wachtende auto’s af. Zijn smekende blik enkel ondersteund door een wit papier met wat uitleg op. En terwijl de meeste ramen nog ’s extra werden dichtgemaakt, joeg ik de mijne wijd open, als teken van minimale menselijkheid.
Het moet de man, een dertiger vermoed ik, die het hele rijtje wachtende auto’s afliep met een nederige vraag -voor hulp, voor iets, voor een kleinigheid- deugd hebben gedaan. Dat er toch iemand even naar hem wilde luisteren. Of tenminste de autoruit opende. Systeem-denkers orakelen nu vast dat ik dan wel evengoed een plak in mijn gezicht had kunnen krijgen. Maar dat is dan maar zo -dat zij dat denken. Ik stak mijn hoofd zelfs een beetje uit het raam met ‘Que
© Studio Schrever
in de wereld Vandaag sprak ik Belgen uit Colombia, een koppel Giesbaergeneirs met Chinese roots en een jong Russisch paar dat om de hoek woont met hun kleine uk, een schattig jongetje met warmbruine ogen. Vanmorgen had ik onze Togolese Boniface, naar waarheid bijgenaams ‘le bourgemestre de Grammont’, nog aan de telefoon. En met een Marokkaanse mama die een prachtige sluier droeg, had ik een heerlijk Vlaamse babbel, in een Antwerps accent. Heerlijk, zo’n reis door al die landen, hier in ons dorp. In een zwart/wit wereldje had je natuurlijk niet zo’n kleurenpracht.. (WiSch)
© Studio Schrever
Intussen
5de jaargang, nummer 18, 1 juni 2016
puis-je faire pour vous?’. De man die naar een leven bedelde zag er moe en verslagen uit, hopend ook. Gelaten is het juiste woord. Ik weet niet welke taal hij sprak. Maar dit minieme gebaar liet hem even op adem komen. Ik beantwoordde zijn uitgestoken, vragende hand met enkele euromunten die ik al klaar had. Hij boog zwijgend het hoofd en vervolgde zijn weg, naar een volgende afgesloten auto. Bij het wegrijden van het kruispunt, op het moment dat hij me aankeek terwijl de dieselkolonne zich op gang trok, besefte ik het. Dat dit het enige teken is dat we kunnen geven. Om onze verwrongen wereld een hak te zetten tonen we het best, dat we van elkaar houden, ondanks alles, als teken van verzet. Verzet tegen de polariserende, solidariteitsarme, segregatieve, bange, racistische, uitsluitende en vernietigende politiek die ons het leven wil uitknijpen. Houden van, enkel dat. Fidel, hasta la victoria! (WiSch)
pagina 1