Gazette 16

4de jaargang nummero 16 1 oktober 2015 Redactie-adres Buizemontstraat 19

Giesbaergske

9500 Geraardsbergen

Giesbaergen

koleuren gazette giesbaergske gazette vordat de koleuren goe zoan vermingen

Onafhankelijk multicultureel gazetje ter verdubbeling van de integratie die niet enkelvoudig kan werken. Giesbaergske Koleuren Gazette is een realisatie en uitgave van Studio Schrever en Uitg. Eigenbegeer

1 Licht op de stad Intussen in de wereld 2 Voorwoord Korte inhoud 3 Processie van Plaisance 4 Jeroen Theunissen: bezorgd om ons milieu 6 Verslag Koleurenfeest III 11 Kleurig Cursief: Nurdin 12 Fietsdossier 13 Fietscampagne ‘We Cycle this City’ 14 Fietsnieuws 16 Fietsdoordenker 17 Coffee or Tea? 18 Frans Goetghebeur: Durf te vertrouwen 22 Transitie G’bergen 23 Maximiliaan Park 25 Vier Jaargangen in beeld 28 Pic Nic the Streets Geraardsbergen 30 Hart boven Hard G’bergen: Hartelijke Start 32 Welzijnsschakel ‘t Steksken 34 Cycling against Poverty 35 Waerbeke Conferentie 36 Fotocollage Colofon Dalai Lama

Intussen

in de wereld Nasa heeft alle 13.000 foto’s van ruimtemissies in de jaren zestig en zeventig online gezet. De hele wereld kan nu meekijken met de astronauten van alle apollomissies tussen 1961 en 1972. De ruimtevaarders waren uitgerust met een aan hun borst gebonden fotocamera.

Alle foto’s zijn te bewonderen op www.apolloarchive.com  Een 23-jarige studente, de Duitse Leonie Müller, zei haar huurcontract op na een ruzie met haar huisbaas, maar ging niet op zoek naar een nieuw appartement. Ze kocht een ticket dat haar toestaat om op elke trein in het land te stappen en reist nu het hele land

Licht op de stad

© Studio Schrever

I nhou dst a f e l Edit ie H e rf st ‘ 15

Nietsvermoedend stapte ik die dag de deur uit. De zon stond schitterend aan de septemberhemel. De ochtend zou me de wereld tonen zoals hij altijd is geweest: kleurrijk.

Naar goede gewoonte trapte ik eerst naar de koffiebar. In een gezellige babbel bij de nodige koffie kwamen de roots van de koffieman ter sprake. Dat zijn grootmoeder een Oekraïense was geweest. Als achttienjarige had ze grootvader leren kennen in Duitsland, waar ze beiden werken waren gestuurd tijdens de Grote Oorlog. Naderhand had ze zonder verpinken haar liefde gevolgd naar het Belgenland. Dat was zo in die tijd.

Uit de ochtendkoffie was meteen een verhaal gebleken af in haar nieuwe woonst. Ze wast zich in het toilet van de trein en studeert terwijl ze door het hele land trekt. Müller reist vaak tot laat ‘s avonds, maar ze probeert meestal te overnachten bij vrienden of familie.

Vaak logeert ze bij haar vriend, haar moeder of haar oma.

(Bron: Digitale media)

dat de weide wereld in het kopje omsloot.

Ik trok verder de dag in.

Even later stond ik op het hoogste punt van de stad, de geroemde Oudenberg die je langs de legende van de Muur bereiken kan. In de verte turend, keek ik in het rond. Het stukje wereld dat je er kan zien strekte zich voor me uit.

Een ouder echtpaar kwam aan me voorbij, terwijl ze zich de ogen uit keken. Spontaan groetten we mekaar. Ze waren uit het Ieperse. Dat er hier wel meer bergen zijn. En dat het in Ieper plat is. Meteen erna voegde de man toe dat zijn ouders en grootouders in deze streek waren komen wonen toen het in het moederland te heet strijden werd, tijdens den Oorlog. Hij had altijd horen vertellen over Geraardsbergen en wilde dat nu wel ‘s zelf komen zien.

Op die bergtop keken we samen even de geschiedenis in, die ginder verder lag, in het platte land.

Ik stond nog turend naar de einder, bij de oever van de vijver, en fietste daar gezwind die goede Calabrische Mimo me tegemoet, luid Italiaans groetend zoals wij dat gewoonlijk doen.

We kennen elkaar allang en in een heerlijk mediterrane flair.

De wereld is een dorp.

Is het altijd geweest.

Zal het altijd blijven.

Dat had me die ochtend getoond, in een stralend zonnelicht.

Dat die wereld dat maar ‘s niet vergeet.

Per tutti quanti.

(WiSch)

V o o r w o o r d Deze zestiende en laatste Gazette wil weerom een indruk geven van wat er leeft aan positieve impulsen in onze samenleving, in Geraardsbergen en daarbuiten.

Op vlak van milieu, mobiliteit, superdiversiteit, samenleving, armoedebestrijding, zingeving e.a. zijn vrijwillige burgers actief aan de slag.

Om dingen aan te pakken; en niet om bij de pakken te blijven zitten.

Vooral op het vlak van solidariteit is de laatste maanden maar al te duidelijk gebleken dat mensen andere mensen in nood echt wel willen helpen. Dat is een positief signaal.

Misschien mag dat zelfs een doorbraak heten in de sfeer van bangmakerij die onze maatschappij in haar greep houdt. Mensen hebben daar genoeg van, ze zien in dat het anders kan en nemen het heft in handen. Voor een betere wereld.

De Gazette kan misschien ook beter en om die reden is dit de laatste editie van de vrijwillige en onafhankelijke pulicatie die wil inzetten op superdiversiteit, zingeving en duurzaamheid. De laatste editie in deze vorm althans, want vanaf 1 januari zal de Gazette er anders uitzien.

Het waren alvast vier boeiende jaargangen met zestien opeenvolgende edities.

Tot binnenkort, in een nieuw kleedje.

Veel lees-, kijk- & bladerplezier in de laatste editie van de Giesbaergske Koleuren Gazette!

Wim Schrever, hoofdredacteur.

Redactie van de Gazette als multiculturele groep in Processie, p. 3 Auteur Jeroen Theunissen is bezorgd om ons milieu, p. 4 Fotoverslag van Koleurenfeest III als straatfeest voor buren & culturen, p. 6 Kleurig cursief over nieuwe Tsjetjeense overbuur Nurdin, p. 11 Het Grote Fietsdossier met de nieuwste van Fietscampagne ‘We Cycle this City, p. 12 ‘Durf te vertrouwen’ is het nieuwe boek van Frans Goetghebeur, p. 16 Twee hippe koffie- of theehuizen in de Oudenbergstad, p. 17 Tegenstroom aan de Dender: Transitie Geraardsbergen, p. 20 Een terugblik op 4 jaargangen Giesbaergske Koleuren Gazette, p. 23 “10 HARTenwensen van Hart boven Hard voor Geraardsbergen”, p. 28 Welzijnsschakel ‘t Steksken zet in op armoedebestrijding, p. 29

Cycling against Pover

Cycling against Poverty wil minderbedeelden aan een fiets helpen, p. 32

2

Superdivers samenleven Buren & Culturen

De Processie van Plaisance In de week voor het derde opeenvolgende Koleurenfeest als jaarlijks straatfeest voor buren en culturen in Geraardsbergen, namen de redactieleden van de Gazette ook deel aan de Processie van Plaisance.

De Processie van Plaisance is een uniek gebeuren: alle wereldlijke en kerkelijke verenigingen van Geraardsbergen lopen mee op in de rondgang die dit jaar aan een vijfhonderste editie toe was.

Historisch is de Processie ontstaan uit de overlevering van de relieken van Sint-

Bartholomeus (de patroonheilige van de stadskerk) vanuit het Kartuizerklooster van Lierde naar de Geraardsbergse kerk op de Markt.

Dat was in 1515. Als wederdienst is er sindsdien jaarlijks een ommegang met de relieken van de heilige doorheen de straten van het stadscentrum.

Uniek aan de Processie van dit jaar was tevens dat de redactie van deze multiculturele Gazette ook meeliep als allereerste interculturele groep.

‘Het was heel plezant om op die manier te kunnen deelnemen aan het histo-

3

risch-cultureel leven van Geraardsbergen’, zegt Boniface Agboka. Met zijn djembé bracht deze Togoleese Geraardsbergenaar er de sfeer goed in.

‘Veel mensen kennen me hier al: ze stonden naar mij te zwaaien langsheen het parcours. Dat was wel grappig. Voor mij voelt het alsog ik mijn hele leven al in Geraardsbergen woon. En als we dan zo in een populaire optocht kunnen meelopen, geeft dat wel een extra kick!’.

Boniface is een gekende figuur in de Oudenbergstad. Binnen de Afrikaanse gemeenschap wordt hij voluit ‘le Bourgemestre’ genoemd. (WiSch)

Socio, Eco & Logisch Jeroen Theunissen

Nood aan iets wat groter is In de Maarkedalse bossen woont één van de meest veelbelovende schrijvers van het Nederlandse taalgebied: Jeroen Theunissen.

Het groen biedt hem rust en stilte.

Dat helpt hem te komen tot zeer geslaagde romans en dichtbundels. Daarin spelen, af en toe, natuur en milieu een essentiële rol.

Over hun toestand is Jeroen behoorlijk bezorgd.

eigen appelboom. Af en toe krijgen we het gezelschap van zijn energieke zoontje, dat door de kamer rent.

“Op dit moment bevinden we ons in een situatie die nog nooit is voorgevallen in de laatste paar miljoenen jaren”, stelt Jeroen. “De mens heeft intussen een

-Koen VandepopuliereJeroen Theunissen woont in Maarkedal, een buurgemeente van Ronse. De regio is heel landelijk – akkers, weiden, vrijstaande bomen en struiken, molens, paarden, koeien en schapen geven de heuvels een landelijk karakter. Maar vooral woont Jeroen vlakbij bossen. Zijn achtertuin vloeit erin over.

Het befaamde Muziekbos, een natuurreservaat van 100 hectare, bevindt zich op anderhalve kilometer daar vandaan.

De streek levert bij momenten inspiratie voor zijn schrijven. Zo speelt zich in Jeroens roman De Omwegen veel af in een huis dat zich vlakbij bossen bevindt; het is geïnspireerd op de nabije omgeving van zijn eigen huis in de Vlaamse Ardennen.

“Natuur speelt in bijna al mijn boeken een rol,” legt de schrijver uit. “In delen van mijn werk zijn veel natuurbeschrijvingen te vinden -weinig schrijvers doen dat nog. Ook duiken er regelmatig milieuthema’s in op. Zo voerde ik ooit een jongeman op die geobsedeerd is door klimaatverandering. In mijn nieuwe dichtbundel, ‘Hier woon je’, komen het milieu eveneens aan bod. Dat hoeft niet te verbazen: ik ben begaan met die thema’s. Ik maak me er zelfs ernstige zorgen over.”

Hoopgevende signalen We gaan dieper in op het thema bij enkele glaasjes appelsap, ambachtelijk geperst van vruchten van Jeroens Jeroen Theunissen - Foto © Studio Schrever 4

dermate grote impact op onze planeet en haar fauna en flora dat een nieuw geologisch tijdperk is aangebroken: het antropoceen. Intussen maken we de zesde uitstervingsgolf mee; de vorige dateert van 65 miljoen jaar geleden, toen de dino’s uitstierven. De zeeën verzuren

ook - dat heet ‘acidificatie’. We leven in extreme tijden wat dat betreft. Mogelijks worden die zelfs apocalyptisch. Nu merken we er nog niet veel van, maar als je kijkt naar wat de volgende decennia zal gebeuren...?”

“In haar laatste boek, ‘This Changes Everything,’ zegt Naomi Klein: er is een immense ideologische verandering nodig. Spaarlampjes indraaien en zuiniger leven zal niet voldoende zijn. Wat fout is, is het kapitalisme zelf, zoals dat vorm heeft gekregen in de voorbije 200 jaar na de industriële revolutie. Maar of dat zal lukken? Ik ben daar niet ontzettend optimistisch over. Al mag gezegd dat we ook hoopgevende signalen zien.

Er zijn steeds meer protestgroeperingen - in Griekenland, Spanje, tegen de TTIP-akkoorden... Tekenend is ook dat Naomi Klein gaat samenwerken met de paus tegen klimaatverandering. De

paus heeft namelijk, net als zij, de link ben aan wildernis. Een andere filosoof, gelegd tussen roofkapitalisme en de mi- Ralph Waldo Emerson, zei dat we een soort metafysische band nodig hebben lieuproblemen.” met wat ons omringt. Die zijn we in veel aspecten kwijtgeraakt.”

Denkt Jeroen dan aan zijn eigen omgeTussen bos en wildernis ving, de Maarkedalse bossen? “Je kan We hebben nood aan iets wat ons over- moeilijk zeggen dat het hier een wilderstijgt, gaat de romancier en dichter ver- nis is. Er zijn wel bossen, maar daar der. Daarbij komt hem Henry David Tho- zit toch minder leven in, en geen grote reau in gedachten. Deze Amerikaanse dieren. Het is een beukenbos. Niet dat filosoof is bekend voor zijn jarenlange het een monocultuur is, maar de rijkste afzondering in een woning in de bos- natuur is het toch niet. Maar door zo’n sen. Hij is ook vermaard voor zijn enga- omgeving kan je wel het gevoel krijgen gement voor natuurbehoud, en voor zijn deel te zijn van iets groters. Het puur streven om te leven in harmonie met de menselijke niveau kan je dan af en toe natuur. Jeroen: “We hebben nood aan een beetje achter jou laten”, besluit hij. iets wat groter is dan onszelf. Aan een (Koen Vandepopuliere) natuur die niet helemaal bewoonbaar is, die een zekere onbereikbaarheid heeft. Bron: Ik denk dat het Thoreau is die heeft ge- ‘Onze Streek’, tijdschrift van Milieufront zegd dat we een existentiële nood heb- Omer Wattez

De natuur van de Vlaamse Ardennen zijn een inspiratiebron voor Jeroen Theunissen

- Foto’s © Studio Schrever

Het verhaal van een schrijver Jeroen Theunissen is geboren in 1977, in Gent. Hij werkt deeltijds als docent cultuurgeschiedenis aan de film- en theaterafdeling RITS van de Erasmushogeschool. Maar vooral is hij romancier en dichter. In 2004 verscheen zijn debuutroman ‘De Onzichtbare’. Sedertdien volgden nog diverse boeken. Ze zijn uitgegeven bij de gerenommeerde uitgeverijen Meulenhoff/Manteau en De Bezige Bij. Met zijn roman De Omwegen, verschenen in 2013, haalde hij zelfs de shortlist van de Libris Literatuurprijs, één van de belangrijkste literaire prijzen van het Nederlandse taalgebied. Zijn jongste dichtbundel, ‘Hier woon je’, verscheen in september. In dat boek probeert een vader aan zijn zoon uit te leggen hoe de wereld in mekaar zit.

5

6

Superdiversiteit in Geraardsbergen Koleurenfeest III

Straatfeest voor buren & culturen Op zondag 6 september j.l. had voor de derde opeenvolgende keer het jaarlijkse Koleurenfeest plaats in de Vredestraat (niet toevallig de ‘vrede’straat...), vlakbij de Markt van Geraardsbergen. Het Koleurenfeest is een vrijwillig, onafhankelijk straatfeest voor buren & culturen dat bottom-up, met de multiculturele mensen zelf, wordt georganiseerd op de eerste zondag van september door de redactie van de even vrijwillige en onafhankelijke multiculturele Giesbaergske Koleuren Gazette.

Op de affiche van Koleurenfeest III stond weerom wereldmuziek geprogrammeerd, afgewisseld met one-toone interviews over zowel de superdiverse samenleving als over zingeving.

Deze twee thema’s vormen immers de hoofdpunten van de k(l)eurige krant, de Giesbaergske Koleuren Gazette, die het jaarlijks straatfeest voor buren & culturen voor de derde opeenvolgende keer organiseerde.

Het was de eerste praatgast, auteur Bleri Lleshi, die het straatfeest inzette met zijn dj-set: naast zijn maatschappelijk werk als filofoof/activist vindt hij het belangrijk om via muziek de mensen te kunnen blijven voeden met vibes uit de hele superdiverse samenleving. Daarna was er een kort gesprek met hem over hoe onze multiculturele samenleving er momenteel aan toe is, en vooral hoe daaraan kan gewerkt worden. Lleshi is in België een gerespecteerd man. In 2014 werd hij in Knack gerekend tot een van de vijfentwintig meest invloedrijke allochtonen in België.

Onze Togolese buurman en goede vriend Boniface zette dan in met zijn Dejmbé-band: de Afro-klanken boetseerden onze zielen naar een ongekende openheid. Als het ware geparaliseerd door de Afrikaanse goedheid, straalden we beaat het verdere verloop van het kleurrijk samenzijn in.

Als “tussenzang”, was er dan een interview met Zen Peacemaker Dorine Esser.

Affiche van Koleurenfeest III - Ontwerp © Studio Schrever

Organisators Wim Schrever en Amir Jafari met praatgasten Omar Ba (l.) en Bleri Lleshi (r.)

- Foto © Jimmy Godaert

Over hoe boeddhisme haar leven een andere wending had weten te geven en hoe ze daarlangs bij Bernie Glassman was terechtgekomen. Dorine’s getuigenis over hoe zij als Zen Peacemaker ook al had deelgenomen aan straatretraites, werd bijzonder geapprecieerd door het aanwezige publiek. Sommigen slikten een traan weg. Anderen kwamen na afloop op Dorine af om haar te bedanken voor het pakkende verhaal.

Intussen hadden muzikanten van wereldformaat plaatsgenomen op het knusse podium: Wouter Vandenabeele, kora-virtuoos Bao Sissoko en zanger Moussa Niang zijn hoofdrolspelers in de Senegalese muziekscene in België. Het publiek kon hun virtuose samenspel bijzonder smaken. De musici gaven het beste van zichzelf. Het was heerlijk om midden in de oude stadskern de nieuwe wereld zo aanwezig te weten.

Er volgde nog een podiumgesprek met de Antwerps-Congolese Omar Ba. We hadden het over de positie van de multiculturele jongeren in België en hoe belangrijk het is dat zij zich als dusdaWouter Vandenabeele en Bao Sissoko - Foto © Studio Schrever 7

nig weten te profileren. Ook Omar Ba is in België niet de eerste de beste als het superdiversiteit aankomt: hij is betrokken bij ENAR (European Network against Racisme), redacteur bij Kif Kif en voormalig coördinator van het Afrikaans Platform.

Daarna namen Mong en zijn Illustranten

het podium in. Mong Rosseel is een Gentse rebel, die zich sinds de jaren zeventig met zijn liedjes en sketches afzet tegen de bureaucratische instellingen die de burger in de greep houden. Hij heeft ook een geëngangeerde houding naar mensen in armoede. Om die reden pastte hij prima in het derde Koleurenfeest, dat van armoedebestrijding een thema had gemaakt. Mong wist het publiek op een muzikale manier mee te nemen in zijn rebelse verhalen.

Als afsluiter van het straatfeest stonden de jonge muzikanten van de AfroGiesbaergske muziekgroep ‘The Afrobelgians’ geprogrammeerd: smaakvol, ritmisch en uitgelaten sloten de jonge kerels de aanwezigen in hun hart en het geslaagde feest af.

Als organisatoren kijken we vervuld terug en meteen uit naar de volgende, vierde editie van het Koleurenfeest op zondag 4 september 2016.

Alvast iets om naar uit te kijken en in uw agenda te noteren. Enjoy! (WiSch)

Sfeerbeelden op Koleurenfeest III - Foto’s © Studio Schrever

8

9

Solidairitiet Maximiliaanpark

Mensen voor mensen De opvang van vluchtelingen in het Brusselse Maximiliaanpark was een sterke uiting van solidariteit van mensen onder elkaar.

Je kon er soms op de koppen lopen: het leek wel alsof iedereen dit mooie symbool van samenleven met eigen ogen wilde zien.

Er was voorzien in zowat alle benodigdheden in het dagdagelijkse leven: eten, slapen, wassen; er was plaats voor sport en spel, educatie, administratie.

Veel Belgen kwamen ook langs met kleren en spullen om de mensen in nood te ondersteunen.

We ontmoetten er ook een groep Zweedse leerkrachten die een inzameling op hun school hadden georganiseerd en met een vrachtwagen helemaal naar de Europese hoofdstad waren afgezakt om de spullen ter plaatse te komen verdelen. (WiSch)

10

Kleurig cursief Wim Schrever

Wat gebeurde er met Nurdin?

Sinds enkele dagen hebben we een nieuwe buur, in het kleine huisje aan de overkant van de straat.

Een Tsjetsjeen, zo bleek toen ik ‘m de eerste keer aansprak op een rommelige zondag, terwijl ik in de garage wat rommel opzij zette.

‘Ha’, zei ik vriendelijk toen hij naar buiten kwam, ‘we hebben een nieuwe buur’.

Geschrokken keek hij om zich heen. Hij stamelde wat en lachte ongemakkelijk.

Ik probeerde: ‘Jij hier wonen?’, met wat gebaren erbij.

Hij knikte en wees naar zichzelf terwijl hij ‘Tsjetsjeen’ zei.

‘Ha’, begreep ik. Omdat Tsjetsjenen ook Russisch praten -of althans verstaan-, diepte ik mijn enkele zinnen in de taal van de tsaar op: ‘Do Swidanje’, wat zoveel wil zeggen als ‘tot ziens’ en dus eigenlijk verkeerd geplaatst was. Niettemin knikte mijn nieuwe kameraad.

En tussen twee zinnen Nedervlaams, gooide ik er nog ‘kak vaz zavout?’ achteraan. Hij knikte opnieuw, begon me te vertrouwen en zegde me zijn naam: ‘Urdin’. ‘Urdin’. ‘Wim’ zegde ik. We knikten heftig en we lachten.

In de achtergrond van zijn nieuwe nest weerklonk een moslim-deuntje. Vragend wees ik naar mijn medemens: ‘Muslim?’. Hij knikte opnieuw in een groeiend besef dat we taalloos poogden met elkaar te praten. ‘Ha’, zei ik daarop en omdat ik uit die taal ook nog iets wist, vervolgde ik met ‘Salam Aleikum’. Hij beantwoordde mijn open vraag met ‘Aleikum Salam’ en begon zich nu pas wat veiliger te voelen. Hij greep met beide handen mijn hand en schudde die heftig. Hij lachte zijn kleine tanden bloot. Zijn ietwat lange, smalle

aangezicht klaarde op. De uitgelopen stoppelbaard om zijn grote mond. Naar goede islamitische gewoonte drukte hij dan de hand op de linkerkant van zijn borstkas, omdat daar het hart zit. Niet toevallig links.

Sindsdien kijkt hij hoopvol lachend en vriendelijk naar me, telkens we elkaar ontmoeten. Alsof we al jaren goede vrienden zijn.

Aan tafel overpeins ik onze ontmoeting van eerder die dag. ‘Wat heeft hij meegemaakt?’. ‘Hoe is zijn reis verlopen?’. ‘Waarom heeft hij zijn thuis verlaten?’.

Ik moet dringend mijn Tsjetsjeens bijschaven. (WiSch)

Nurdin - Foto © Studio Schrever

Tsjetsjenië

Tsjetsjenië, voluit de Tsjetsjeense Republiek, is een autonome republiek van de Russische Federatie, gelegen in de Noordelijke Kaukasus. Het land werd opgericht in 1993 (na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie in 1991) en maakt deel uit van het Federaal District Noordelijke Kaukasus.

De oppervlakte bedraagt 17.300 km2.

11

Het

grote

fietsdossier Fietsmobiliteit zit in de lift. Niet alleen wereldwijd, maar ook in Vlaanderen is dat het geval. Je moet er in een doorsnee Vlaamse stad of gemeente maar ‘s op letten hoeveel fietsers de baan innemen. Het aantal blijft -gelukkig- stijgen.

van verplaatsen met zich meebrengt.

Minder auto’s in het straatbeeld, dat maakt het mogelijk om die ruimte opnieuw te gaan gebruiken voor de mens i.p.v. voor de dinausaurus die onze personenwagen tenslotte is. Want ‘er is geen slechter middel uitgevonden om zich te verplaatsen dan de auto’ (uit: Ondanks dat rijden er nog steeds te- ‘Dossier Autovol, Autoluw, Autovrij’ van veel auto’s op onze wegen. Een van Mobiel21). de schadelijke gevolgen daarvan is het grote aantal verkeersslachtoffers.

Het is belangrijk dat er ook bij ons, En laat u wat mobiliteit niet om de tuin veel initiatieven blijven opduiken t.v.v. leiden door de evoluties in de elektri- het gebruik van de fiets. Vaak zijn het sche wagens, want die lossen slechts vrijwillige initiatieven, die geëngageerde een klein deel van het mobiliteitspro- burgers zelf opzetten. Die rijzen als padbleem op: de meest gebruikte brand- denstoelen uit de grond. Meestal vanuit stof -die we met de olie niet oneindig hun eigen fietsgebruik voelen mensen weten; integendeel zou het einde wel ‘s de nood om ook anderen te helpen heel dichtbij kunnen zijn- stelt het milieu aanzetten de auto wat vaker thuis te lain een kwaad daglicht. ten. De Fietscampagne ‘We Cycle this Bovendien brengen die nieuwe “groene” City’ van de Giesbaergske Koleuren voertuigen aan het milieu niets bij: voor Gazette is daar eentje van. De nieuwde fabricatie ervan moet blijven geteerd ste campagnefoto wil tevens aanzetten op de olie-industrie (o.a. voor het ma- om met Climate Express actief mee te ken van de benodigde plastics) en blijft gaan naar de Klimaattop in Parijs, eind het aantal noodzakelijke transporten november. U kan er ook per fiets heen.

Kan u meteen merken hoe aangenaam het fietsen is, zelfs in de Lichtstad.

alleen maar toenemen. Ook verminderen ze geenszins het afvalprobleem. En evenmin zal het aantal verkeersslachtoffers er door afnemen. Not dus.

Daarom is de wereldwijde kentering in fietsmobiliteit van cruciaal belang in onze manier van verplaatsen: van grote wereldsteden als New York, Rio en Parijs tot de kleinste dorpen is een nieuwe trend voelbaar om vaker de fiets te gebruiken.

Het is ook beginnen dagen hoeveel ruimte deze echt ecologische manier

Ook Provincie Oost-Vlaanderen zet volop in op de fiets, o.m. door de aanleg van fietsostrades die grotere steden met elkaar verbinden. En om in te spelen op een jonger publiek (en hun leraren, want zij hebben daarin een belangrijke voorbeeldfunctie) werkt de Provinciale Dienst Mobiliteit tevens aan Scholenfietsroutes in de hele provincie. Die plannen worden ook in Geraardsbergen uit de doeken gedaan in een samenwerking met de betrokken Dienst Mobiliteit Geraardsbergen, de lokale afdeling van de Fietsersbond en de schooldirecties van de verschillende scholen die de provinciestad telt.

Op vrijdag 2 oktober had in het Vlaams Parlement een debat plaats over basismobiliteit/basisberiekbaarheid, in een initiatief van Netwerk Duurzame Mobiliteit. Ook daar werd besloten dat we 12

aan het evolueren zijn, terug naar een stad op mensenmaat. “Steden en verstedelijkte kernen hunkeren opnieuw naar leefbaarheid en duurzaamheid. Dat wordt deels getypeerd door autoluwere en autovrije kenmerken zonder daarvoor in te boeten op mobiliteit.

De auto is in de 21ste eeuw niet langer de enige norm bij de inrichting van openbare ruimte. Ook niet bij ons in Vlaanderen.”

In 2015 hielden niet minder dan 42 Belgische steden en gemeenten, grote en kleine, een Autovrije Zondag of Autovrije Zaterdag. Dat mag geteld worden als een nieuw record.

Overal zagen we erg veel sfeer en gezelligheid. En op de meest attractieve locaties zagen we érg veel mensen, te voet of met de fiets, of een ander voortbewegingstoestel. Her en der kwam ook de rollator duidelijk in het straatbeeld. op verschillende plaatsen zien we een evolutie naar de zaterdag en zelfs meerdere momenten in het weekend met autovrije locaties.

De belangrijkste aanwezige voor de editie van 2015 was waarschijnlijk: de zon.

Die was werkelijk op elk van de Autovrije Zondagen op afspraak dit jaar en zorgde net voor dat tikkeltje extra!

Noteert u alvast in uw agenda de Autovrije Zondag in de week van 16 tot 22 september 2016. En dan bestellen wij het goede weer! (WiSch)

De nieuwste campagne van Fietscampagne ‘We Cycle this City’- © Studio Schrever

13

fietsnie

Ook via sociale media worden fietscampagnes verspreid. Een mooi ‘Velorution’, die vaak met to-the-point gemaakte video’s en goed gemaak

Mobiel 21, een beweging voor duurzame mobiliteit die mensen, verenigingen en beleid inspireert en activeert om doordacht om te gaan met verplaatsingen en verplaatsingswijzen, bracht in het kader van de Autovrije Zondag en de Week van de Mobiliteit het Dossier: “Autovol, Autoluw, Autovrij. Over de plaats van de auto in de stad (van morgen)” uit.

Dit Dossier zet aspecten en voorbeelden in beeld voor een Vlaanderen van morgen: autoluwer, autovrij misschien zelfs, maar zonder dat het de connotatie draagt van autoloos of iets te moeten missen. We evolueren terug naar een stad op mensenmaat!

Ook in Aalst, even verderop fietsen langs de Dender, is de fiets een trendsetter in de stad. In september maakte het stadsbestuur er werk van de tweede fietsstraat in het stadscentrum. Het straatbeeld past zich intussen aan de nieuwe mogelijkheden aan met meer fietsers die opvallend

aanwezig zijn in de straten van de stad.

De lokale afdeling van de Fietsersbond is er ook heel actief, met een jonge en actieve kern die inzet op de fietser, als basisschakel voor een duurzame mobiliteit.

De fietstrend is ook zichtbaar in de horeca: bij Amok, een hippe koffie- & wijnbar die er in het voorjaar opende vlakbij het station, wordt volop ingezet op de fiets: naast eet- en drankgelegenheid, expositieruimte en workshoplabo kan je er de Cargofietsen van het Deense Omnium aankopen. De meiden van Amok ontwerpen ook een eigen fiets en verdelen er binnenkort ook trendy fietskledij voor alledag.

Bij uw volgende bezoek aan de stad van Daens, beslist een bezoekje waard.

Blue Bike is een dienst van de NMBS die je als treinreiziger kan gebruiken om vanuit het station je eindbestemming gezwind per fiets te bereiken. Met Blue-bike ge14

raak je dus na je treinreis gemakkelijk van station tot eindbestemming en terug. Je houdt je kaart voor de kaartlezer en klaar; de Blue-bike is de jouwe tot je weer terugkeert naar het station.

Blue Bike is al actief op 44 lokaties in België.

Voor het eind van het jaar zou Blue Bike ook in het station van Geraardsbergen voorzien worden.

L’ heure du vélo a sonné: met deze niet mis te verstane ‘phrase’ opende een eerdere editie van Rallyethéâtre de la petite Reine, een initiatief van Cultureel Centrum Magritte (Lessines), vanuit Geraardsbergen slechts een stukje stroomopwaarts fietsen langs de oevers van de Dender.

Ook dit jaar kon je er op de laatste zondag van september genieten van een gevuld programma dat helemaal rond het gebruik van de fiets was opgezet.

Langs de rivieroever, in het platteland en middenin het oude stadscentrum

i voorbeeld daarvan is de campagne van kte graphics op de Facebook-pagina uitpakt.

euws speelde zich een spektakel af voor klein en groot, dat de toeschouwers per fiets konden volgen.

De start werd ‘s morgens gegeven bij La Ressourcerie met een tentoonstelling en een fietsatelier. Daarna ging het achtereenvolgens naar een theatervoorstelling, een picnic en een spektakel om de voormiddag af te ronden. ‘s Middags werd het publiek nog getrakteerd op een monoloog en een avontuurlijk verhaal.

Met een gratis openluchtconcert op de Markt van Lessines werd de fietshappening aan de andere kant van de taalgrans sfeervol afgesloten.

Naar Brussels voorbeeld organiseerden de Giesbaergske Koleuren Gazette, Fietsersbond Geraardsbergen-Lierde en Fietscampagne ‘We Cycle this City’ op de Autovrije Zondag een allereerste Pic Nic the Streets in Geraardsbergen.

Plaats van afspraak was het kruispunt

terug aan het evolueren zijn naar een stad op mensenmaat. “Steden en verstedelijkte kernen hunkeren opnieuw naar leefbaarheid en duurzaamheid. Dat wordt deels getypeerd door autoluwere en autovrije kenmerken zonder daarvoor in te boeten op mobiliteit.

De auto is in de 21ste eeuw niet langer de enige norm bij de inrichting van openbare ruimte. Ook niet bij ons in VlaanOudenaardsestraat-Collegestraat waar deren.” de straat volledig ingenomen werd door picknickers: iedereen was er welkom om eigen lunchpakket, boterhammen Net als in Parijs of andere te komen opeten, ev. met een was de Autovrije Zondag een groot sucpicknick-dekentje om de sfeer com- ces. Op zondag 20 september warentussen 11u. en 18u. geen voertuigen pleet te maken.

De organisatoren hadden gezorgd voor welkom in de Parijse binnenstad waarenkele tafels, een bbq en ook muzikan- door voetgangers en fietsers vrij spel kregen van de Arc de Triomphe tot Platen met een zomers deuntje.

Doel van de actie was natuurlijk om ac- ce de la Bastille. De Franse hoofdstad tief deel te nemen aan de Autoloze Zon- had de actie voor meer duurzaam verdag, i.s.m. Dienst Mobiliteit van Stad keer voor het eerst ingevoerd. Dat mag Geraardsbergen, zonder dat daarvoor niet verwonderen want eind november de straten worden volgestouwd met heeft daar de internationale Klimaattop foorkramen (die vaak alleen maar meer plaats. auto’s naar de stad lokken!); net integendeel wilde deze actie aangeven dat de straat van de mensen is.

Op vrijdag 2 oktober had in het Vlaams Parlement een debat plaats over basismobiliteit/basisberiekbaarheid, in een initiatief van Netwerk Duurzame Mobiliteit.

Ook daar kon worden besloten dat we 15

fietsdoordenker Fietsen is zo normaal als iedere ochtend muesli eten Hoe is het zover gekomen dat we de fiets en een fietsende levensstijl zo moeten verantwoorden? Hoe komt het dat de fiets zo op de achtergrond is gekomen? Hoe komt het dat we zo een grote denkfout maken dat de fiets enkel voor recreatief gebruik is en minder voor functioneel gebruik? Een fietsende levensstijl staat voor mij vooral voor onthaasting en een alternatief creëren dat zo binnen handbereik ligt.

Onlangs zag ik de prachtige en sterke documentaire van Brussels Express, Bike Messengers Documentary. Als je hier even de tijd voor neemt, dan zie je in wat de gevolgen zijn van onze foute keuze om Koning Auto als ultiem verplaatsingsmiddel te zien en te blijven promoten. In Brussel werd er in het verleden ook veel gefietst. Het is pas door de foute keuze voor de automobiliteit als ultieme vervoersmiddel dat men massaal geïnvesteerd heeft in autowegen en op alle mogelijke manieren de auto gepromoot heeft. Waardoor de mensen ook zijn overgeschakeld op de auto. Dit ging zelfs zo ver dat op de kleine ring goede, degelijke fietspaden werden afgeschaft. Maar de voetgangers, de fietsers en de gebruikers van het openbaar vervoer moet je koesteren in je stad, want zij leveren actief een bijdrage aan het welbevinden van de stad en dit op oneindig veel vlakken.

Want stel je voor dat alle gebruikers van de trein, metro, bus en fiets plots ook voor de auto kiezen, wat krijg je dan?

Hallucinant, nog meer ondenkbaar dan het nu al is, toch?! In Brussel is het fietsgebruik van 1% naar 4% gestegen.

Moeilijker is het om naar een percentage van 20 te stijgen. In Vlaanderen zitten we aan zo’n 25 à 30% fietsgebruik.

Maar zijn dat voetgangers die nu plots voor de fiets kiezen? De uitdaging is om mensen die vroeger de auto gebruikten te motiveren om over te stappen naar de fiets. Deze beslissingen zorgen voor

een kantelbeweging. Kunnen we écht trots zijn op die drukke wegen, met files, agressief en asociaal rijgedrag die we zelf gecreëerd hebben? Ik voel eerder grote schaamte en vooral ongeloof.

Willen we echt onze vrijheid van onze prachtige Vlaamse steden zomaar wegschenken aan ‘koning auto’? Ruimte om veilig met je kinderen te wandelen en te fietsen, ruimte om te praten en mensen te ontmoeten in je stad, om in natuur te zijn. Al die rijkdom die nu zomaar verloren gaat.

Welk toekomstbeeld willen we? Stop met klagen en wees actief betrokken in verandering en verbetering voor de toekomst. Gebruik je fiets niet enkel voor een sportmoment op zondagochtend, maar gebruik je fiets als verplaatsingsmiddel in je dagdagelijkse leven. Dat brengt verandering ... De documentaire eindigt ook met de oproep: Politici, koning, koningin, popster, acteur, ... toon het goede voorbeeld aan de burgers!

Een limousine is echt wel niet zo bijzonder meer ... .

nele de winde

nemers. Je kan pas een correcte, realistische visie hebben over fietsen als je zelf naar het werk fiets. Walk as you talk!

Hierin moeten we niet te kortzichtig zijn, maar een globale visie hebben en vooral lokaal verandering brengen. ‘Think global, act local’ maar dan vooral in je eigen tuin, so to speak.

Om mijn fietsbetoog af te ronden, inspirerende woorden van de Low Impact Man, Steven Vromman, himself: ‘Stel je voor dat alle aandacht voor problemen nu wordt omgezet in belangstelling voor oplossingen? Stel je voor dat we niet langer energie steken in het met de vinger wijzen, maar wel de handen uit de mouwen steken? Zou dat niet meer zoden aan de dijk brengen? Om onze oude vriend Conficius even van stal te halen: het is beter een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken. Om die stap te zetten is wel enige mentale gymnastiek nodig. Het toverwoord is ‘compassie’, een wat magere vertaling van het Engelse begrip ‘compassion’.

Het gaat over inleven, mededogen en bewustzijn over de situatie van de anGeluk zit op de fiets der’ (uit het boek ‘Stop met klagen’).

Nederlandse en Amerikaanse leerlingen Enjoy! And keep ‘Cycling’! (NeW) kregen eenzelfde vragenlijst voorgelegd, met vragen over hoe ze zich verplaatsen, hoe ver ze van hun vrienden, clubs etc. wonen, wat de regels thuis waren over hun ‘whereabouts’ buiten schooltijd en hoe vaak ze sociale contacten hadden buiten school.

Uit het onderzoek bleek er enige steun voor de fietsfactor: Amerikaanse en Nederlandse kinderen die zich op de fiets redelijk vrij verplaatsten waren gelukkiger dan kinderen die beperkt waren in hun bewegingsvrijheid door afhankelijkheid van ouders of openbaar vervoer.

‘Als fietser ben je bondgenoot van de natuur’ Ik ben vol passie over het Bike to Workconcept van de Fietsersbond. Hiervoor heb ik zelf campagne gevoerd in een zorginstelling met meer dan 200 werk16

Als fietsers het stadsbeeld bepalen, mogen in het nieuwe straatbeeld ook trendy koffie- en theehuizen niet ontbreken.

Sinds enige tijd vinden we ook in Geraardsbergen enkele voorbeelden van meer eigentijdse plaatsen om er even uw

koffie of thee te genieten, naar voorbeeld van het aanbod in de grotere steden. Door hun resp. naamkeuze legden beide huizen al hun specitliateit vast zonder zich enkel daarop vast te pinnen. ‘Tea for two’, ‘time for a coffee’.

Time for a

coffee/tea!

Soul Coffee Lathee Ann is de barista van het huis.

Naast prima koffie in alle zowat alle mogelijke maten en gewichten -van een Lungo, over een Americano naar een Doppio, een Cappucino en een Caffé Lattekan je er ook terecht voor een heel gamma soorten thee.

Tevens biedt de kaart van Soul Coffee een divers menu aan, gaande van ontbijt (in verschillende maten en smaken), soep met brood, pastaschotels en maaltijden die vers en grotendeels bio zijn klaargemaakt.

Het gezellig interieur van Soul Coffee is eigentijds artistiek ingericht met frisse kunstwerken van Ann en haar partner Geert ‘Zappa’ (+ 16/05/2015). ‘Zijn kunstige spinnen sieren nog steeds het plafond. Er hangen ook enkele van zijn schilderwerken.’

De ligging van het koffie- en theehuis, pal in het stadscentrum recht tegenover de stedelijke Kunstacademie van Geraardsbergen, bevestigt de kunstige band. Tevens vinden cursisten en andere bezoekers van de Academie makkelijk de weg naar een goede kop koffie. Of thee. (WiSch)

17

Gezien de naamkeuze leggen Katrien en Toni de nadruk op het aanbod thee. In het menu kan je een meer dan uitgebreide keuze terugvinden. Daarvoor gaan de uitbaters zelf op proeving, om er telkens de beste thee te kunnen uitkiezen. Ook van de Lathee Theecreaties maken ze werk.

Uiteraard ontbreekt de koffie hier niet: van een ‘gewone’ koffie over een Espresso en Doppio, gaat het naar een Cappucino en een Espresso Macchiato.

Op zaterdag kan je er van 10u. tot 11.30u. aanschuiven voor een Lathee Matinee, een ontbijtbuffet om ‘mmmhh’ tegen te zeggen.

Katrien en Toni willen inzetten op duurzaamheid en ecologie. Daarom kozen ze er onder meer voor om zoveel mogelijk met lokale producten te werken: koffie van bij Hoorens, brood van bij een plaatselijke warme bakker, kaas uit een schapenboerderij in Brakel. Om dezelfde ecologische reden bieden ze de theesoorten te koop aan in navulbare bekers.

Deze beker in email is niet alleen duurzaam en tijdloos van design, maar ook ideaal om thee te bewaren. (WiSch)

Spiritualliteit Frans Goetghebeur

Nieuw boek: “Durf te vertrouwen” Van Frans Goetghebeur verscheen krachten in jezelf. een nieuw boek, ‘Durf te vertrouwen’, In dit boek doet Frans Goetghebeur, beuitgegeven bij Witsand Uitgevers. kend voorman van de boeddhistische beweging in Europa, het bij momenten Voor wie door een periode van transfor- zeer intieme relaas over de stormachmatie gaat, gloort aan de einder altijd tige doorbraken in zijn eigen recente een uitweg. In nare omstandigheden bestaan. hebben mensen steeds stappen voor- In Durf te vertrouwen weet hij zijn transuit kunnen zetten. Het vergt alleen ver- formatie te verbinden met allerlei mutrouwen in de loop der dingen en in de taties die zich tegenwoordig in onze

leefwereld voordoen. Er is iets op til dat de hele samenleving grondig zal veranderen, en wel ten goede: empathie, flow, multipolariteit. Hierop te leren vertrouwen is ware spiritualiteit in het dagelijkse leven.

Onze samenleving zal menselijker worden naarmate steeds meer mensen, bewegingen en bedrijven inpluggen op authentieke wijsheden, waar ze ook vandaan komen. (bron: Witsand Uitgevers) In het maandblad Psychologies staat een uitgebreid interview met Goetghebeur.

Op zondag 22 november 2015 orgnaniseert Giesbaergske Koleuren Gazette een lezing van Frans Goertghebeur, over ‘Durf te vertrouwen’.

Iedereen is welkom.

Bio Frans Goetghebeur: - na zijn studies Romaanse filologie was hij een tijdlang werkzaam in het secundair onderwijs.

- veertig jaar lang was hij verbonden aan de boeddhistische instituten van Schoten, Brussel, Huy en Cadzand (Nl.).

- gedurende tien jaar was hij voorzitter van de Boeddhistische Unie van België (BUB).

- ook nam hij voorzitterschap van de Europese Boeddhistische Unie (EBU) op zich van 2008 tot 2011.

- hij is een gewaardeerd spreker over het boeddhisme in het Westen en de status van spiritualiteit in onze samenleving.

- heeft meegewerkt aan tal van publicaties over multiculturele opvoeding, geweldloosheid en boeddhistische filosofie.

- hij is tevens auteur van verschillende boeken over het boeddhisme.

18

19

Š Studio Schrever

nemen om samen the te drinken en wat bij te praten.

Het is een ideaal moment voor nieuwkomers om ‘s een kijkje te komen nemen in onze Zendo en onze werking te leren kennen.

Zen Sangha Geraardsbergen is een Iedereen is welkom. zitgroep die wekelijks samenkomt om te mediteren volgens de zen- Waar? boeddhistische traditie zoals die in Hunnegem, de Zen Sangha beoefend wordt.

Gasthuisstraat 100, Geraardsbergen We mediteren in stilte, zittend op een kussen, bankje of stoel.

Voorkennis van zen of meditatie is niet Wanneer? vereist.

Wekelijks op donderdag van Nieuwkomers krijgen een korte instruc- 19.30u. tot 21.30u. tie over de zenmeditatie.

In het najaar van 2015 is de zitgroep Kom een kwartier voor het begin. We open op donderdagen 3, 10, 17 en 24 starten stipt om 19.30u. september; 1, 8, 15 en 22 oktober; 5, Draag comfortabele, ruimzittende kle- 12, 19 en 26 november; 3, 10 en 17 dij, liefst in ingetogen kleuren. december.

Zitkussens en matjes zijn ter plaatse Gesloten tijdens schoolvakanties. beschikbaar, maar je kan ook je eigen Alle info op de websites: kussen of zitbankje meebrengen. www.zensangha.be en Elke laatste donderdag van de maand www.zengaardsbergen.be is er bij Zen Sangha Geraardsbergen Zen Sangha vzw en Zen Sangha Gereen info-avond, waarbij we even tijd aardsbergen zijn ook op Facebook.

Horse Travelling in Spanje Welkom in El Gastor, het witte dorp!

Met je paard vertoef je in het midden van de bergen omgeven door een prachtige natuur.

Een oase van zon en een omgeving vol olijf- en amandelbomen, heuvels en dalen, met een onvergetelijk zicht op het meer van Zahara, waar na een stop met de paarden een zwempartij kan of een picknick een must is! Bars, restaurants ter plaatse aanwezig. Kamer met onbijt kan u ter plaatse boeken of wij boeken graag voor u. Vergeet niet dat u in Spanje bent, middagmaal tussen 14 en 16 u avondmaal tussen 20 en 23 u!

Winkels gesloten van 14 tot 17 u!! Siesta Alle info en contactgegevens via www.horsetraveling.com 20

Zondag 11 oktober 2015

8 - 11u. -- groen kruiske, denderstraat geraardsbergen

Wakker worden met fair trade

Oxfam-Wereldwinkel Geraardsbergen verwent je met een heerlijke kop koffie uit Kivu, chocopasta uit Ivoorkust, confituur uit Ecuador, Braziliaans fruitsap, … en kraakverse broodjes van de lokale bakkerij. € 12 voor volwassenen € 6 voor kinderen (4 tem 11 jaar, < 4jaar gratis) Inschrijven kan in de winkel en via geraardsbergen@oww.be graag met betaling op rek.nr.

BE52 4431 6861 5109 KREDNBEBB

Wereldwinkel Geraardsbergen Brakel

Gazetteproat Ik heb niets tegen excuses, ook niet als ze blijven duren.

Waar ik wel iets tegen heb, zijn mensen die ze blijven gebruiken als excuus. (Prof. Drs. K. Weetet)

21

© studio schrever

Jobim brasserie maandag donderdag vrijdag zaterdag zondag

De menukaart is voornamelijk BelgischeFrans, maar er zijn toch een aantal Braziliaanse accenten toegevoegd. Zo is er bijvoorbeeld de overheerlijk “Braziliaanse Steak”, bestaande uit een steak aangevuld met enkele Braziliaanse specialiteiten zoals farofa. Om van te smullen....

11.30u. - 14u en 18u. - 22u.

11.30u. - 14u en 18u. - 22u.

11.30u. - 14u en 18u. - 22u.

18u. - 22u.

11.30u. - 14u en 18u. - 22u.

Gesloten op dinsdag en woensdag Olha que coisa mais linda Mais cheia de graça É ela menina Que vem e que passa Num doce balanço, a caminho do mar Moça do corpo dourado Do sol de Ipanema O seu balançado é mais que um poema É a coisa mais linda que eu já vi passar

© studio schrever

Jobim Brasserie Plaats 62 1547 Bever 054/50 11 50 www.jobim.be

w w w. h e t b r u g g e n h u i s . b e 22

Stap

uw auto

en help uw kinderen

op de fiets.

veili ger

maakt het voor fietsers.

‘We Cycle this City’ is een fietscampagne van Giesbaergske Koleuren Gazette 23

© studio schrever

Want elke auto

Cycling against Poverty

‘t Uilekot vzw Groenlaan 39 9550 Herzele

Domenico ‘Mimmo’ Michienze di Calabria Ook in de regio van de Dendersteden leeft superdiversiteit voluit: dat is geen toeval want het zijn de rivieren in een landschap die nieuwe invloeden heten aan te brengen. Ontmoeting met ‘il grande Mimmo’, een vermaarde pizzabakker in Ninove.

Questo è il nostro amico di Calabria, il grande Domenici ‘Mimmo’ Michienze.

E’ nato in un villaggio in Calabria, con 7.000 abitanti. Sua madre vive ancora lì, come sua sorella.

Vive qui già per 15 anni. Il ciclismo è il suo vero amore. Come anche sono le donne, naturalmente.

Mimmo lavora come pizzaiolo a Ninove, vicino alla stazione ferroviaria.

‘Porto il sole italiano nelle Fiandre: un bacio per tutte le donne!’ (WiSch) 24

© Studio Schrever

De wereld is in beweging. Overal komen burgers samen om het leven aan te pakken en niet bij de pakken te blijven te zitten.

In provinciestad Geraardsbergen is dat niet anders: vrijwillige burgers nemen actie op het gebied van milieu, mobiliteit, deelcultuur, superdiversiteit, spiritualiteit....

Een greep uit het aanbod.

4 jaargangen 16 edities tientallen gesprekken honderden foto’s talloze ontmoetingen

Giesbaergske koleuren gazette

Omdat dit de laatste editie heet van foto’s etaleren uit de grote reeks fode Giesbaergske Koleuren Gazette to’s die we maakten voor de vier volle -in deze vorm althans- willen we hier jaargangen van de Gazette.

25

Fotografie Giesbaergske Koleuren Gazette - Foto’s © Studio Schrever

26

27

Mobiliteit Autovrije Zondag

Pic Nic the Streets Geraardsbergen Naar Brussels voorbeeld organiseerden de Giesbaergske Koleuren Gazette, Fietsersbond GeraardsbergenLierde en Fietscampagne ‘We Cycle this City’ op de Autovrije Zondag een allereerste Pic Nic the Streets in Geraardsbergen.

Plaats van afspraak was het kruispunt Oudenaardsestraat-Collegestraat waar we de straat volledig ingenomen werd door picknickers:

iedereen was er welkom om eigen lunchpakket, boterhammen of andere te komen opeten, ev. met een picknickdekentje om de sfeer compleet te maken.

Wij zorgden voor enkele tafels, een bbq en ook muzikanten met een zomers deuntje.

Doel van de actie was natuurlijk om actief deel te nemen aan de Autoloze Zondag, ism Dienst Mobiliteit van Stad Geraardsbergen, zonder dat daarvoor de straten worden volgestouwd met foorkramen (die vaak alleen maar meer auto’s naar de stad lokken!); net integendeel wilden we met deze actie aangeven dat de straat van de mensen is.

Met de boodschap: Join & Enjoy!

Omdat de fiets wel degelijk een alternatief is! (en wandelen natuurlijk ook..)

Een idee van Giesbaergske Koleuren Gazette, Fietscampagne ‘We Cycle this City’ en Fietsersbond GeraardsbergenLierde i.s.m. Dienst Mobiliteit Geraardsbergen. (WiSch) Enkele sfeerbeelden van de allereerste Pic Nic the Streets Geraardsbergen op 20 september 2015 28

29

Burgerbeweging Hart boven Hard Geraardsbergen

Er zijn wel degelijk alternatieven Wereldwijd nemen burgers het heft in handen: ze geven aan wat ze anders en beter zouden willen. Politici hebben niet langer het alleenrecht in de beslissingen die het dagelijks leven uitmaken.

In eigen land is Ringland daarvan een sprekend voorbeeld. Het Ringgenootschap vzw is eind 2013 opgestart door een groep mensen die sterk geloven in het concept ‘Ringland’, een overkapping van de Antwerpse ring.

Ook in Geraardsbergen groeit het burgerbewustzijn: na Agseg! dat staat voor ‘Alternatieve Geraardsbergse Socio-Ecologische Gemeenschap’ is nu ook een lokale afdeling van Hart boven Hard opgericht.

Omdat er wel degelijk alternatiejaar werkzaam bij de uitgeverij EPO en ven zijn. nu op pensioen (maar niet op ruste), uit.

Hugo is een van de oprichters van Hart Hart Boven Hard is een burgerbewe- boven Hard nationaal. Zijn komst was ging die mensen en organisaties uit het de eerste activiteit, de HARTelijke start ruime middenveld samenbrengt die zich van Hart boven Hard Geraardsbergen! zorgen maken over de besparingen van Spijts de zomerkermis en het warme de Vlaamse en de Belgische regering. weer, daagden een 40-tal nieuwsgieDe burgerbeweging verzet zich tegen rigen op om te horen waar Hart boven een al te economische kijk op onze Hard vandaan komt en waar het voor samenleving. Ze verdedigt solidariteit, staat. waarde boven winst en zuurstof voor mensen. Ze werkt van onderuit en gelooft dat er wél een alternatief is.

Het doel van de beweging wordt uitgedrukt in 10 HARTenwensen, zoals “Stop armoede”, “Wees wereldwijs”, “Diversiteit is realiteit” en “Eco is logisch”.

Als baseline hanteert de beweging de spreuk: “Waar winst het wint van waarde, is verlies het resultaat”.

In Geraardsbergen rijpte bij een aantal enthousiastelingen het idee om een lokale kern van Hart boven Hard op te richten. Op zaterdag 29 augustus nodigden ze Hugo Franssen, tot vorig Een van de initiafnmers van Hart boven Hard en gastspreker op de ‘Hartelijke start Geraardsbergen’ Hugo Franssen - Foto © Studio Schrever 30

De historiek en symboliek van Hart boven Hard werd uit de doeken gedaan.

Niettegenstaande het anders lijkt, is de burgerbeweging amper een goed jaar oud. Naar aanleiding van de Vlaamse verkiezingen, startte Wouter Hillaert, een cultuurjournalist, voorjaar 2014 de actie “red de cultuur”.

Tijdens de daaropvolgende regeringsvorming werden we om de oren geslagen met aangekondigde besparings-

hanger van Hart boven Hard het licht: Tout Autre Chose (iets helemaal anders, een helemaal ander maatschappijbeeld).

De groei van de beweging kent een voorlopig hoogtepunt als in maart 2015 meer dan 20.000 mensen een waar hondenweer trotseren tijdens de Grote Parade.

Er volgt al snel een 2de Hartslag met als thema “Verbinden - verbreden - verdiepen”.

Lokale kernen beginnen het licht te zien, ondertussen zijn er al 20 verspreid over Vlaanderen.

maatregelen. Vanuit de actie “Red de cultuur” werd een breder initiatief opgestart om het verenigingsleven, het middenveld te mobiliseren voor een alternatief voor de besparingen en de al te enge economische kijk op de samenleving.

Hart, warmte, solidariteit voor, boven harde besparingslogica die een maatschappij ontwricht.

Kortom, “Hart boven Hard”. Er was eerst nog sprake van het gebruik van de naam “Tripel A” (= Allemaal samen in Aktie voor een Alternatief), maar die werd niet weerhouden.

Als symboliek werd geopteerd voor een tekening van een kind die een volwassene een verrekijker voorhoudt. Hart boven Hard staat voor het kijken naar de toekomst, het dromen van een toekomst zoals we die willen voor de kinderen van vandaag.

Hart boven Hard trad voor het eerst publiek op de voorgrond op 23 september 2014. Toen werd een Alternatieve Septemberverklaring afgegeven aan het Vlaams Parlement als antwoord op de Septemberverklaring van de Vlaamse Regering. Ondertussen hebben meer dan 15.000 mensen die Alternatieve Septemberverklaring ondertekend en is ze onderschreven door meer dan 1.000 organisaties uit het middenveld.

In Geraardsbergen nodigde de lokale kern alle Geraardsbergenaars op zaterdag 3 oktober uit om na te denken over “10 HARTenwensen voor Geraardsbergen”.

Wie er niet kon bij zijn, en mee vorm wil geven aan Hart boven Hard Geraardsbergen, wordt van HARTE uitgenodigd om een kijkje te nemen op www.hartbovenhard.be/hart-boven-hard-geraardsbergen of www.facebook.com/ hartbovenhardgeraardsbergen.

Aarzel niet om contact op te nemen via

In het najaar 2014 kwam alles in een stroomversnelling. In verschillende Vlaamse cultuurhuizen werden Hart boven Hard avonden georganiseerd, een verdiepingsdag (Hartslag) zag het licht, de betoging van het gemeenschappelijk vakbondsfront werd ondersteund door Hart boven Hard, net als de verschillende stakingsdagen.

In december zag de Franstalige tegen31

geraardsbergen@hartbovenhard.be!

Alle info op www.hartbovenhard.be Er is wèl een alternatief!

(Lander Vander Linden)

Sfeerbeelden oop de Hartelijke Start - Foto’s © Studio Schrever

Samenleving Welzijnsschakel ‘t Steksken

Drie jaar licht en warmte in Geraardsbergen Steksken verenigt mensen die be- Af en toe staan personen op die de strijd gaan zijn met armoede aanbinden met die wanhoop, die armoede, die sociale uitsluiting. Een voorArmoede zit in de lift. Een probleem beeld zijn de mensen van Steksken. De dat met armoede gepaard gaat is so- vereniging is drie jaar geleden opgericht ciale uitsluiting, en dus eenzaamheid. in Geraardsbergen door Ann Van NieuDat is vaak hard om dragen. Welzijns- wenhove en Jonas Dhaenens. Steksken schakel Steksken gelooft dat het an- maakt deel uit van de overkoepelende ders kan. Centraal in haar werking vzw ‘Welzijnsschakels’: die verenigt en staan ontmoetingen. Die brengen op- ondersteunt in Vlaanderen vrijwilligersnieuw licht in het leven van mensen. groepen die bijdragen aan de emanciEn vaak geeft het hen de kracht om patie van mensen die het slachtoffer zijn opnieuw vooruit te komen. van armoede en uitsluiting. De vzw wil - Koen Vandepopuliere ook gelijke kansen voor hen creëren.

De naam, Steksken, verwijst naar de luciferindustrie die ooit heel wat mensen in Geraardsbergen een job verschafte.

De naam staat ook voor het licht en de warmte die een lucifer uitstraalt. Want daar vooral is het bij Steksken om te doen: menselijke warmte.

Logo van de Welzijnszorg vzw

Het regende droevige cijfers de voorbije weken. Zo blijkt de eerste vier maanden van dit jaar het aantal mensen met een leefloon met ruim tien procent te zijn gestegen. Intussen gaat het over meer dan 115.000 mensen, een historisch record. Ook het aantal langdurig werklozen bereikt zeldzame pieken.

Op Europees front gaat het, helaas, met een groot aantal burgers dezelfde richting uit. Europees Commissaris voor Werk en Sociale Zaken Marianne Thyssen meldt dat het voor velen van hen “extreem moeilijk wordt uit de vicieuze cirkel te raken van wanhoop, armoede en sociale uitsluiting. Daarom is dringend actie nodig, want er is een risico dat deze mensen uit de boot vallen.”

All you need is...

Welzijnsschakel Steksken is een groep vrijwilligers, niet politiek of religieus gebonden, die begaan is met de armoedeproblematiek. Ze heeft vier pijlers.

Ten eerste, samenwerking met andere organisaties die rond armoede werken.

Ten tweede informeren en sensibiliseren door bijvoorbeeld vorming en getuigenissen. Ten derde, via een open dialoog met stad en stadsdiensten werken aan armoedebestrijding. Tenslotte, als vierde pijler, ontmoetingen en huisbezoeken. Vrijwilligers van Steksken helpen mensen op weg naar hulpverlening, of gaan bijvoorbeeld deur aan deur in kansarme buurten. Ann: “We stellen de welzijnsschakel voor en nodigen de bewoners meteen ook uit zelf vrijwilliger te worden. Want het zijn de ervaringsdeskundigen die ons kunnen vertellen wat nodig is om armoede en vereenzaming te doorbreken.”

Met de maandelijkse soepbabbel brengt ‘t Steksken mensen samen

niet naar buiten komen, zich afzonderen. Die mensen willen we uit hun isolement trekken. Dat doen we met diverse activiteiten. Zo houden we elke maand een soepbabbel. Met kerstmis hebben we een etentje georganiseerd en in de zomer doen we een daguitstap, dankzij de steun van een serviceclub. ‘s Zomers gaan we wel eens petanquen. In de toekomst zijn ook nog andere activiteiten mogelijk... Da’s gezellig, hoor. Met zijn allen ‘ns soep drinken, eens praten en zo... Dat doet veel met een mens. Weet je, ik heb het niet breed. Maar weten dat er toch iemand is die aan je denkt, dat je er niet alleen voor staat, dat geeft

Jonas Dhaenens: “Wij gaan de wereld niet veranderen. Maar we kunnen er wel een steentje toe bijdragen.”

een heel goed gevoel. Als ik datzelfde gevoel eens aan iemand anders kan geven, zal ik die kans grijpen. Als ik eens het bestaan van iemand aangenamer kan maken. Versta je? Dan wil ik daar deel van uitmaken. We gaan de wereld Jonas: “Er is financiële armoede. Maar niet veranderen, hé. Maar we kunnnen er is ook sociaal isolement, dat mensen er wel een steentje toe bijdragen.” dag in dag uit niet uit hun huis komen, dan de ganse dag naar televisie kijken, Ann: “Onze belangrijkste taak is mendan verbitterd raken... Ze kunnen er fi- sen nabij zijn. Al de rest - vorming, sennancieel goed voor zitten, maar gewoon sibilisering,... - het is allemaal belangniet meedraaien met de maatschappij, rijk, maar het eerste is dat we als mens 32

Ann Van Nieuwenhove en Jonas Dhaenens, initiatiefnemers van ‘t Steksen - Foto © Studio Schrever

ook een Sociaal Huis in Geraardsbergen, waar je met bijna al je vragen terecht kan.

Vele mensen weten het gewoon niet, of ze weten niet hoe ze er contact mee kunnen maken. Het is een heel belangrijke taak, ook van een welzijnsschakel als Steksken, dat we mensen onder meer in die zin op weg helpen.”

naast mekaar staan. Die nabijheid, mekaar een beetje liefde geven. Ervoor zorgen dat mensen zich goed voelen.

Want een mens kan maar terug zijn eigen leven beginnen opbouwen als hij zich in de eerste plaats een beetje goed voelt. Wij willen investeren in mensen.”

Ann van Nieuwenhove: “Armoede is onrecht.”

Sociaal vangnet De armoede neemt toe. Helaas. Dat merkt ook Ann. “Je hebt twee soorten armoede”, legt ze uit. “Er is generatiearmoede: die wordt van generatie op generatie doorgegeven omdat mensen in die situatie zitten. Maar je hebt nu ook veel ‘nieuwe armoede’: door echtscheidingen, door je job te verliezen, door ziekte,... Door allerlei omstandigheden kunnen mensen in financiële nood komen. Sommigen worden moedeloos door de tegenslagen in het leven, ze zien het niet meer zitten, ze trekken zich terug,... En soms zijn er mensen die dan foute dingen gaan doen, door de situatie waar ze in zitten.”

“Ooit besprak ik eens in een groep: hoe raken mensen in armoede?”, gaat Ann verder. “Na veel discussie kwamen we

tot de conclusie: omdat ze geen vangnet hebben. Ik heb al situaties in gezinnen meegemaakt, dat een jonge gast een misstap beging. Op zijn eentje zou hij dat nooit goed gemaakt hebben.

Maar als je dan ouders en familie rondom je hebt die je opvangen, helpen, beschermen, je soms zelfs financieel kunnen steunen... Dan lukt het wel. Als die opvang er niet of slechts beperkt is, dan pas komen er problemen.”

Armoede is een onrecht, benadrukt ze. “Armoede is er omdat de sociale bescherming niet voldoende is. Eigenlijk zou het niet mogen dat mensen in zo’n situaties terechtkomen. Als elk van ons die niet arm is zich een klein beetje voor inzetten en zijn naaste nabij zijn, en helpen, dan zou er misschien geen armoede zijn...”

Jonas: “ ‘t Is niet goed verdeeld... En ‘t is niet alleen het geld, dat is het ‘m juist.

Armoede is niet alleen geldtekort. Als je ‘s morgens wat meer enthousiasme hebt om uit je bed te komen... iets om naar uit te kijken, bijvoorbeeld een ontmoeting. Dat maakt een groot verschil.”

Nog een probleem bij armoede, stelt Ann vast, is dat mensen met problemen soms de juiste weg niet vinden.

“Ze hebben toeleiders nodig”, klinkt het. “Vaak kan je via OCMW, CAW enzovoorts enorm geholpen worden. Er is 33

Weken en dagen ‘t Steksken moedigt mensen jaarlijks aan deel te nemen aan de Inleefweek Armoede.

Ann: “Een aantal mensen hebben al zo’n inleefweek beleefd en deelden ons hun bevindingen. Het heeft me toen echt geraakt hoe mensen zo hun best hebben gedaan om die inleefweek zo goed mogelijk te doen, en hoe ze erover nagedacht hebben. Al heeft Jonas wel bedenkingen bij die inleefweek.”

Jonas: “Ja. Namelijk: als je het einde van de tunnel ziet, is het allemaal goed, maar wat als je het einde niet ziet?

Daarmee heb ik alles gezegd, denk ik.”

De Inleefweek is trouwens de aanloop naar de jaarlijkse ‘Internationale dag tegen armoede’. Die gaat door op 17 oktober. Steksken ontplooit dan diverse activiteiten - in samenwerking met andere organisaties die bezig zijn met armoede. De dag is een gelegenheid om de inwoners van Geraardsbergen bewust te maken van de armoedeproblematiek. Vorige jaren organiseerde Steksken dan een informatieve avond.

Op zo’n avond vertellen vrijwilligers over de activiteiten en vorderingen in de strijd tegen armoede. Enkele mensen getuigden over hoe Steksken hun leven verandert. Er treedt ook wel eens een muzikale gast op: groep ‘Mong en de Illustranten’. Door middel van zang en voordracht kaart Mong dan de problematiek aan van armoede en uitsluiting.

Hartverwarmend De reacties die de vrijwilligers in Steksken krijgen, zijn vaak hartverwarmend.

Ann: “Ik heb van een aantal mensen al

getuigenissen mogen krijgen wat het Steksken voor hen betekent... je beseft dat zelf eigenlijk niet. Als mensen dat uitspreken, voel je duidelijk: eigenlijk zijn we goed bezig.”

Jonas: “Ik kan het niet beter zeggen.”

Ann: “Kom kijken, als vrijwilliger of als sympathisant. En help mee. Want hoe meer mensen meewerken, hoe meer mensen we kunnen helpen.”

(Koen Vandepopuliere)

Steentjes bijdragen Steksken kan nog altijd vrijwilligers gebruiken. Ann Van Nieuwenhove: “Mensen kunnen kiezen. Bijvoorbeeld meedraaien in de volledige werking. Maar ze kunnen ook kiezen voor deelaspecten.

Zo kan iemand zeggen: ik ben alleen geïnteresseerd in de soepbabbel, in de praatgroep, in de huisbezoeken,... Of in de ‘tandemwerking’: dan ga je met één of twee mensen met armoede-ervaring op weg, bijvoorbeeld samen met hen naar activiteiten gaan. Of, als ze problemen hebben, contactpersoon zijn voor hen. En ook, we hebben een droom, dat we ooit een eigen huis of ontmoetingsruimte zouden hebben. Nu is het altijd een zoektocht om een locatie en datum te vinden om samen te komen. Als wij

zo’n huis, zo’n ruimte zouden hebben, zie ik onze groep onmiddellijk groeien.

Eventueel met een tuintje erbij, dat we onze eigen groentjes kunnen kweken, en een keuken waar we zelf kunnen koken. Dus, onze droom is eigenlijk: een eigen locatie.”

Jonas: “Een eigen stek.”

Ann: “Ja, een eigen Stekske!”

Jonas: “Daar komt het eigenlijk op neer, ja. Dus, we staan open voor ontmoetingen. Kom eens langs, eenvoudigweg op een soepbabbel. Als het je aanspreekt, blijf komen; spreekt het je niet aan, er is geen verplichting. Zo’n soepbabbel kost één euro. Daarvoor kan je het niet laten, hé.” https://www.facebook.com/WelzijnsschakelGeraardsbergentStekske

Armoedebestrijding Cycling Against Poverty

© Studio Schrever

Fietsen voor het goede doel

Een project dat actief wil meewerken aan armoedebestrijding in Geraardsbergen op een vrijwillige en onafhankelijke manier is ‘Cycling against Poverty’.

Door dagelijks de fiets te gebruiken als verplaatsingsmiddel willen de initiatiefnemers, Nele en Wim, geld inzamelen om minderbedeelden aan een fiets te helpen.

Nele: ‘Door hun financiële situatie kunnen minderbedeelden vaak geen gebruik maken van de fiets als verplaatsingsmiddel. Ze kunnen de kosten niet

dragen en zien zich genoodzaakt in dringender noden te voorzien. Nochtans zou een fiets hen beslist vaak kunnen helpen om zich te verplaatsen’.

Daardoor zien deze mensen zich ook hier veelal uitgesloten van een actieve deelname aan de samenleving die steeds meer wil inzetten op duurzaamheid en ecologie.

‘Toen mijn man en ik deze zomer onderweg waren op fietsreis naar Kopenhagen, groeide het idee om daaraan te willen verhelpen. Zo ontstond het idee

34

van ‘Cycling Against Poverty’. Met onze fietsreis van 2.280 fietskilometers als sponsortool willen we geld gaan inzamelen om fietsen te kunnen aankopen voor de mensen van Welzijnsschakel ‘t Steksen.’

Bij de start van de ‘Week van de armoede’ pakken ze uit met de actie i.s.m. ‘t Steksken om de crowdfunding op te starten.

Alle bijdragen zijn meer dan welkom.

Duurzaamheid Waerbeke

Stilte, rust en ruimte

Waerbeke koestert en bevordert de beleving van stilte, rust en ruimte als voorwaarde tot leefkwaliteit. De beweging werkt aan een gemeenschap die duurzame ontwikkeling, diversiteit en dialoog behartigt en realiseert vanuit het creatieve en verbindende vermogen van stilte, rust en ruimte. Waerbeke informeert en sensibiliseert, biedt vorming en ondersteuning aan en voert actie naar verschillende doelgroepen in heel Vlaanderen.

bod van sprekers, getuigenissen, workshops en artistieke expressie onderzoeken we de verbindende en helende kracht van mededogen, empathie, geweldloze communicatie en milde open aandacht.

Compassie als spontane uitdrukking van doorleefde stilte biedt zicht op het doorbreken van de spiraal van geweld en onbegrip. Jour­naliste Betty Mellaerts is gastvrouw.

De trefdag van de sociaal-culturele beweging Waerbeke op dinsdag 20 oktober is een samenwerking van 30CC (cultuurcentrum Leuven), Museum M, KULeuven (IdeaLab Stille Wenken | Silent Signs) en Waerbeke en gaat vooraf aan de derde editie van ‘Stille Nacht’, een cultureel avondprogramma in de Stadsschouwburg rond traagheid en het omgaan met stilte. Annelies Beck (VRT Terzake) krijgt dit jaar de sleutel in handen om ‘Stille Nacht’ klank en kleur te geven. Met schrijvers allerhande gaat zij dieper in op de thematiek van stilte of

Luisteren naar de innerlijke stem bij conflictsituaties In het programma is ook een workshop door Geraardsbergenaar Eric Lancksweerdt voorzien.

Eric Lancksweerdt is hoofddocent in de Faculteit Rech­ten aan de Universiteit Hasselt. Hij is ook praktijk­assistent aan de Universiteit Antwerpen. Voordien was hij magistraat (eerste auditeurafdelingshoofd bij de Raad van State).

In Hasselt doceert hij ‘Onder­handelen en bemiddelen’ en ‘Juridisch Schrijven’, en werkt hij aan de uitbouw van de leerlijn ‘Onderhandelen en bemiddelen’.

Zijn onderzoek spitst zich toe op alternatieve geschillenoplossing, vooral bij openbare besturen, en op fundamen­ tele vernieuwingen in het recht en de rechtspraktijk. Hierbij ligt de klemtoon op mensgerichte en emanciperende benaderingen. (Bron: Waerbeke)

Ik herinner mij het tafereel nog tot in de details. Een witte zwaan beweegt eindeloos traag op het wateroppervlak.

Achter haar buigt het riet lichtjes mee met de wind. Een zachte bries doet de bladeren ruisen. Vogels fluiten. Een vlinder fladdert van bloem naar bloem. Wat

ik zie en hoor is perfect in harmonie, maar ik benoem het niet zo. Ik benoem niets. Ik denk niets. Ik ben daar aanwezig op die plek. Zonder meer. Zonder waarom. Zonder oordeel en zonder zorg. Ik ben daar aanwezig. Ik ben net als de zwaan, het riet, de natuur. Ik ben in harmonie met mezelf en met de omgeving. Wat een kostbaar moment. Het moment dat ik mij het best herinner van onze fietsvakantie in Limburg.

Ben jij persoonlijk of beroepshalve begaan met leefkwaliteit? Vind jij stilte, rust en ruimte belangrijk in je dagelijkse leef- of werkomgeving? Streef jij ook naar momenten van kwaliteitsvolle aandacht en eenvoud?

Kom dan naar de Waerbeke Conferentie 2015 in Leuven.

Thema: Conflict & Compassie dinsdag 20 oktober 2015 – Museum M | de Bib Leuven Waerbeke ijvert voor stilte, rust en ruimte, kwa­li­teits­volle aan­dacht en eenvoud. Als sociaal-culturele bewe­ging slaat ze een brug tussen overheid, maatschappe­lijke or­gani­sa­ties, on­der­wijs- en vormingsinstellingen, be­drijven… en het ruime pu­ bliek. Zij organiseert jaarlijks in Vlaande­ Ter gelegenheid van de workshop schreef ren en Brussel de campagne ‘cultuur Eric Lankcsweerdt onderstaand stukje: van de stilte‘.

De trefdag focust dit jaar op het thema ‘Conflict & Compassie’. Conflicten en spanningen beheersen niet alleen het nieuws, maar maken onlosmakelijk deel uit van het menselijke bestaan.

Hoe kunnen we ons hiertoe verhouden?

Door middel van een inspirerend aan-

de drang naar verstilling.

Alle info en inschrijvingen op deze website: www.waerbekeconferentie.be

35

Colofon

Hoofdredactie: Wim Schrever Eindredactie: Wim Schrever Redactie: Wim Schrever Nele De Winde Koen Vandepopuliere Boniface Agboka Thierno Hamzata Sow Amir Jafari Jessy Wyffels Fotografie & Vormgeving: © Studio Schrever All rights reserved

© Studio Schrever

Tekst: Wim Schrever Nele De Winde Koen Vandepopuliere Nahid Mohammadi Jessy Wyffels Armand Matthijs Rob Meijer Van Putten Jolien Meijer Van Putten Petra Hubbeling Walter Aelvoet Bertjan Oosterbeek Productie: Studio Schrever Uitgeverij: Uitg. Eigenbegeer Redactie-adres: Buizemontstraat 19 9500 Geraardsbergen

U kan de werking van de vrijwillige, onafhankelijke en interculturele Giesbaergske Koleuren Gazette ondersteunen via een vrijwillige bijdrage: alle bijdragen zijn welkom op rekeningnummer BE25 7370 1096 4982 van Uitg. Eigenbegeer, Buizemontstraat 19, 9500 Geraardsbergen, met vermelding ‘bijdrage Gazette’.

Oost-Vlaanderen Solidaire Provincie

“In our daily life, we feel happy when someone smiles and treats us with affection. But if they frown we feel uncomfortable. This is a sign that we need friends. Friendship doesn’t depend on fame, money or physical strength. It’s based on trust and trust depends on love and affection. Therefore, love and affection are important if we are to live a happy life.”

H. H. Dalai Lama 36

Verantw. uitgever: Wim Schrever, Buizemontstraat 19, 9500 Geraardsbergen

Giesbaergen multiculturèl