Een poëzietje - Sarah Wagemans

we delen dezelfde naam ook al klinkt de hare zachter en woont de h in een ander huis

twee werelden raken mekaar bijna aan knuffel contact touch screen

we staren wat verbaasd want zo herinneren we het ons niet

ze houdt haar hand voor haar mond

Mondkapje?

tracht zo het beeld dat ze ziet te doen kloppen met de foto in haar hoofd

hoe raarlachen we

en dan wil ik beginnen maar ze neemt het voortouw eerst over haar taal dan over haar land en tenslotte vraagt ze me hoe het met me gaat en of ik het leuk vind zo

dat ze elke dag haar hoofd breekt over wat ze moet koken dat het bijna één over kwart is of nee kwart over één natuurlijk

is het nu al tijd? vraagt ze

ik zie de teleurstelling langs haar glimlach glijden hoor mezelf denken hoe mooi ze is

- Sarah Wagemans -