Nieuws
110
Dijkversterkingen Limburg In het kader van het Hoogwaterbeschermingsprogramma (HWBP) worden in de Noordelijke Maasvallei vijftien dijkversterkingsprojecten uitgevoerd: het programma Noordelijke Maasvallei, naast het aanpakken van nog eens achttien dijken vanuit het programma Maaswerken in Limburg. Er wordt honderd kilometer dijk versterkt, waarmee meer dan 60.000 mensen worden beschermd en dat alles moet in 2024 zijn afgerond. Een omvangrijke opdracht, waar Waterschap Limburg samen met ingenieursbureaus Arcadis en Witteveen+Bos (die samenwerken onder de naam Ingenieursbureau Maasvallei) in geheel geĂŻntegreerde projectteams aan werkt. Dat doen zij op een bijzondere manier: de omgeving wordt vanaf het begin intensief betrokken bij de verkenningen en plannen en heeft een belangrijke inbreng bij het bedenken en kiezen van de te nemen maatregelen.
Deze destijds tijdelijke maatregelen zijn later opgenomen in de Waterwet als primaire keringen, maar voldoen niet meer aan de normen. De waterafvoer waarmee rekening moet worden gehouden neemt met het veranderende klimaat alleen maar toe en de dijken mogen bij maatgevend hoogwater niet meer overstroombaar zijn, zoals ze nu nog wel zijn. Waterschap Limburg staat voor de forse taak de basisveiligheid van de bewoners aan de Maas voor 2024 langdurig te beschermen tegen het opkomende water. En dat kan ingrijpende gevolgen hebben voor diezelfde bewoners. vervolg op pagina 2
De recente uitspraak over het Programma Aanpak Stikstof (PAS) raakt veel initiatieven in Nederland. Eind mei oordeelde de Afdeling bestuursrechtsspraak van de Raad van State dat het PAS in strijd is met Europese regels. Hierdoor kan het PAS niet meer worden gebruikt als onderbouwing voor vergunningverlening. Alleen projecten met een onherroepelijke Wet natuurbescherming-vergunning kunnen nog gebruik maken van hun PAS-vergunning. Voor elke activiteit die uitgevoerd gaat worden, moet berekend worden of sprake is van stikstofdepositie en wat het effect daarvan is op beschermde natuurwaarden. Voor alle projecten zonder vergunning maar met stikstofdepositie, dient een ecologische onderbouwing te komen. Soms mag dat in de vorm van een aanvulling; vaak moet een aanvraag helemaal opnieuw ingediend worden.
De afgelopen jaren heeft Witteveen+Bos in verschillende projecten ervaring opgedaan met mogelijke oplossingsrichtingen, zoals het succesvol uitvoeren van ADC-toetsen en het extern salderen. In de praktijk zijn er diverse uitkomsten denkbaar: van het mitigeren van stikstofeffecten tot het ontwikkelen van heel andere oplossingen die geen of veel minder stikstof uitstoten. Voor het succesvol doorlopen van dit ingewikkelde proces, heeft Witteveen+Bos alle relevante disciplines en kennis in huis, zoals het berekenen van de stikstofdepositie, omgevingsrecht en vergunningen, ecologie en planstudies. We helpen daarom verschillende opdrachtgevers om dit vraagstuk integraal te benaderen en samen tot een plan van aanpak te komen, om huidige of nieuwe projecten binnen de stikstofnorm te realiseren. + alice.esmeijer@witteveenbos.com
Beeld: Rijkswaterstaat, Ruimte voor de Rivier / Ruben Smit
Waar de rest van Nederland al eeuwen in een bedijkte omgeving leeft, beginnen ze in Limburg net een beetje te wennen aan het idee van dijken. Dat heeft alles te maken met het unieke landschap; de Maas ligt van nature wat dieper dan de omgeving en is ingesneden in het landschap, waarmee er vanzelf Maasterrassen zijn ontstaan als een buffer tegen hoogwater. En af en toe moesten de bewoners de huisraad van beneden omhoog zetten om het droog te houden, men was niet anders gewend. De overstromingen van 1993 en 1995 kantelden dat beeld. De overlast was groot en de veiligheid kwam in het gedrang. Er werden in 1996 snel tijdelijke dijken aangelegd, pragmatisch daar waar het uitkwam, zonder dat daar een samenhangend plan voor was bedacht.
PAS-uitspraak Raad van State vraagt om integrale aanpak