HVC'10 Magazine 2022

HIJ IS ER WEER!!

Na twee jaar zonder presentatiegids is het ons dit jaar gelukt er eentje samen te stellen. De Corona-periode had haar weerslag op de gehele maatschappij en als Bestuur van de Business Club vonden we het ongepast om onze adverteerders een (extra) gunst te vragen. Dit jaar bleek het mogelijk een verenigingsgids uit te brengen en daar zijn we heel dankbaar voor. Hopelijk kunnen we dit seizoen zonder ongewenste onderbrekingen blijven Devoetballen.uitdaging

om voort te borduren op de successen van vorig seizoen ligt bij de selectieteams. Het tweede elftal handhaafde zich knap in de reserve eerste klasse. Dat is immers een belangrijke voorwaarde om de aanwas voor het vlaggenschip in de toekomst te garanderen. Mijn inschatting is dat het eerste elftal opnieuw een poging zal kunnen ondernemen mee te draaien voor promotie. Als Business Club zijn we enorm blij dat hoofdsponsor Stena Line en subsponsors Drive-In Units en Van der Ende Aluminium Constructies hun contracten hebben verlengd, zodat zij ook komende jaren op onze selectietenues te zien zijn.

Bij de jeugd, onze belangrijkste pijler, kunnen we ook dit jaar rekenen op de steun van onze hoofdsponsor AUB van Bergen Personeelsdiensten, evenals subsponsor Arbo.nu. Hun vertrouwen in ons is een groot goed. Vooral voor onze jeugdspelers hopen we dat ‘zaterdag de mooiste dag van de week’ (tv-serie All Stars) mag blijven. Een seizoen zonder onderbrekingen en ellende en gewoon lekker genieten van voetballen.

Rest mij de redacteuren Jaco Kaijen, Remco Koornhof, Cees van der Pol en Dirk Vermeulen te bedanken voor hun inzet bij de totstandkoming van deze gids. Natuurlijk ook fotograaf Ron van Oosten en Luc Doorewaard als bestuurslid Communicatie van de Business Club. Op naar de aftrap van een succesvol voetbalseizoen!!

seizoenpresentatiegidsInhoudsopgave2022-2023

3 Voorwoord Business Club HVC’10

5 Voorzitter Remco Hill: “Petje af voor HVC’10”

7 “Kloppend hart op de zaterdag”

8 “Energiek. Enthousiast. Ambitieus“ (Henk en Piet Boon)

11 “In de voetsporen van Pa” (John Kraan Jr.)

12 Faizel Soekhai, coördinator jeugdvoetbal

17 Dennis Damen: vrijwilliger met hart en ziel 19 “Sil gaat naar de buren”

21 Beau: “Ik ben een heel andere spits dan Sil” 22 Nieuwe selectiespelers

25 “Blue Black Army is back” 26 Louis Vroonland kijkt terug 29 Hilde Bouwhuis: “Van mijn zaterdag blijven ze af”

31 Competitieprogramma

Colofon

HVC’10 Presentatiegids September 2022 Oplage: 7.500 exemplaren Uitgave door Uitgeverij West Media BV Stokdijkkade 10, Naaldwijk op initiatief van Business Club HVC’10

Commerciële realisatie: Leroy Smits, Philip Sluyter, Tim Wapenaar, Colin Klootwijk, Luc Doorewaard

Interviews: Jaco Kaijen, Remco Koornhof, Cees van der Pol, Dirk Vermeulen Fotografie: Ron van Oosten en Jaco Kaijen Foto selectie : Ron van Oosten Eindredactie : Cees van der Pol

Voorzitter petje op, petje af voor HVC’10

Scheidsrechter, interim-penningmeester, kantine-roostermaker, vader van vier voetballende kinderen en óók nog voorzitter van HVC’10. Remco Hill is een man met veel petten. Eind april nam hij op de ALV de voorzittershamer over van Arjen van der Lugt. Tijd om een tussenbalans op te maken

Voetbalclub is een bedrijf

“Het is enorm mooi om deel uit te maken van deze vereniging en van een geweldige groep betrokken vrijwilligers”, zegt Remco, in het dagelijks leven directielid van de Forever Plants Group en Plantsome.

“We stoppen er met z’n allen heel veel tijd en energie in om de club HVC’10 zo goed mogelijk te laten draaien. Eigenlijk is zo’n voetbalvereniging net een bedrijf. Maar wel een bedrijf dat draait op onmisbare vrijwilligers.”

Zuiniger met energie

Als penningmeester zorgde hij ervoor dat HVC’10 de afgelopen jaren stap voor stap steeds meer financiële ‘lucht’ kreeg. Nu bekleedt Remcovoorlopig - ook de voorzittersfunctie.

“We hebben te maken met grote uitdagingen. Als gevolg van de energiecrisis zijn de energiekosten drie keer zo hoog geworden, ook al hebben

we tegenwoordig langs alle velden ledlampen. We moeten zorgen dat we als club energiezuiniger worden. Daar kunnen we allemaal een bijdrage aan leveren: door bijvoorbeeld wat minder lang te douchen en de deuren dicht te houden in de koude maanden.”

Nieuw bloed

Het bestuur bestaat uit negen personen die zich allemaal in hun vrije tijd met hart en ziel inzetten voor de club. Aan het einde van dit jaar nemen echter twee bestuursleden afscheid. Daarvoor moeten vervangers worden gezocht, terwijl het toch al lastig blijkt te zijn om het slinkende vrijwilligersbestand weer aan te vullen. Heel wat opengevallen functies staan nog steeds als ‘vacature’ open.

Keuzes maken

“Dat zorgt voor grote uitdagingen. We moeten met minder schouders

dezelfde lasten dragen”, aldus Remco. “Dat leidt ertoe dat we keuzes moeten maken: wat willen we, wat kunnen we? We kunnen kiezen voor betaalde krachten, maar dat leidt automatisch tot een hogere contributie. Je ziet bovendien dat de bijzonder gewaardeerde ‘oude garde’, echte verenigingsmensen met het hart op de juiste plaats, langzaam afzwaait. Hoe vangen we dat op?”

Bardiensten essentieel Kortom, uitdagingen genoeg voor de nieuwe voorzitter, die zijn oude functie van penningmeester ook nog steeds vervult en daarnaast regelmatig op zaterdag een wedstrijdje fluit op De Rondgang. “Voor de korte termijn ligt de prioriteit bij het invullen van de bardiensten voor dit seizoen. Ieders hulp is daarbij noodzakelijk: zonder de ouders van onze jeugdleden en de senioren kunnen we de bar en keuken niet bezetten. En die inkomsten zijn, zeker in deze tijd, essentieel voor de “Omvereniging.”ookpositief af te sluiten: we zijn met z’n allen echt op de goede weg. Laten we dat vooral doorzetten!”

Onze samenwerking is gebaseerd op wederzijds respect

AUB van Bergen is een gerenommeerd uitzendbureau met opdrachtgevers in de glastuinbouw, AGF-sector, bollensector en de industriële sector. Wij delen onze kennis van productieprocessen met onze opdrachtgevers, zodat er efficiënter gewerkt kan worden.

Ons team bestaat vooral uit Oost-Europese krachten, die wij respecteren en koesteren. Zij vormen de spil van het bedrijf en zijn ons visitekaartje. Hun inzet en enthousiasme dragen bij aan het succes van onze organisatie.

Waarom sponsor bij HVC 10

AUB van Bergen gelooft in de kracht van samenwerken en de impact van sport op een mensenleven. Hier kan je niet vroeg genoeg mee beginnen. De jeugd heeft daarbij onze speciale aandacht. En alle vrijwilligers die het mogelijk maken voor jong en oud om een sport te bedrijven. Het visitekaartje van de vereniging is het eerste team. Daarvan verwachten wij inzet en enthousiasme en de bereidheid om je in te zetten voor je vereniging. Onze kernwaarden, samenwerken, inzet en enthousiasme vinden we terug bij HVC 10.

Het kloppend hart van HVC’10 op de zaterdag

Het is iedere zaterdag het kloppend hart van het clubgebouw: de secretariaatkamer. Van half 8 ‘s ochtends tot na het laatste fluitsignaal bij de laatste middagwedstrijd zitten ze er, links van de voordeur: de vrijwilligers van het jeugd- en seniorensecretariaat. “De mooiste en gezelligste functie die er is”, zeggen ze zelf. “Iedereen komt een praatje maken en dus vliegt de tijd voorbij.”

Rinus van der Knijff en Leopold van Dijk zijn op zaterdag altijd als eersten op de club. Zij zorgen dat boven in de kantine alles klaar is, voordat zo rond 8 uur de eerste jeugdspelers en

hun ouders naar binnen druppelen voor een tosti, gevulde koek en een bak koffie of thee. Beneden loopt de koffie dan ook al een tijdje door in het secretariaat en zijn de eerste kleedkamersleutels al uitgereikt.

Vroege vogels

Om half 8 begint de eerste shift in het secretariaat, die loopt tot ongeveer half 12. Daarna volgt de tweede shift voor de middagwedstrijden.

Naast het voeren van talloze praatjes met trainers, moment’kannenaangewondezoenzevandaarnaastvrijwilligerskloppenddagkoffiezorgenMisschiennogheeftomwisselen‘hoekwijtbestuursleden,scheidsrechters,spelersdiespullenzijnenoudersdiewillenwetenhetookalweerwerktmethetvantekleinekleding’,desecretariaat-vrijwilligerookeenbehoorlijktakenpakket.weldebelangrijksteisdateraltijdeenpotversestaat.Wantergaanopzo’nheelwatbakkiesdoorheeninhethartvanhetclubgebouw.Devanhetsecretariaatzorgenvoordeuitgaveeninnamedesleutelsvoordekleedkamers,gevendescheidsrechtersinderustnaafloopeendrankje,zeplakkenafentoeeenpleisterbijeenspeler,zenemendetelefoonenzevoorziendeteamsvanlimonadeofthee.‘Neveradulldus.

“De gezelligheid en de sociale contacten maken dit zo’n leuke vrijwilligersfunctie”, zegt René van Willigen, die samen met ‘good old’ Bert Bakker (al 70 jaar lid!), Chris van Doren en Boy Prins de middagploeg vormt. De secretariaatploeg voor de ochtend (jeugd) bestaat op dit moment uit Yvonne Koornneef, Ben Alders en Shirley Sonneveld. “De hele dag door lopen mensen in en uit, degene die secretariaatdienst heeft dient daarvoor als eerste aanspreekpunt”, aldus Shirley. “Voor trainers, leiders, scheidsrechters en soms ook voor spelers of hun ouders. En als je het even niet weet, stuur je ze gewoon door naar iemand van het bestuur of de jeugdcommissie.”

De secretariaatploeg van de jeugd kan wel wat versterking gebruiken. Dus: wie meldt zich aan voor de leukste vrijwilligersfunctie van HVC’10? Stuur een mailtje naar redactie@hvc10.nl. De enige échte vereiste is dat je een lekker bakkie kunt zetten… ;-)

Jaco Kaijen

“Echt de vrijwilligersbaan“gezelligste

Energiek. Enthousiast. Ambitieus. en Henk Boon blikken terug en vooruit

Twee voetbaldieren in hart en nieren, die maar geen genoeg van het spelletje lijken te krijgen. Gepassioneerd kunnen ze vertellen over het afgelopen seizoen: van het beginpunt, die bestond uit persoonlijke gesprekken met iedere selectiespeler, tot aan het uiteindelijke slotstuk aan de Brasserskade in Delft waar de finale van de nacompetitie werd gespeeld tegen DSO. Naast terugblikken kijken we vooruit naar het seizoen 2022-23. Piet en Henk Boon zijn onverminderd ambitieus.

Voorbereiding

Op een woensdagavond in juli heb ik Piet en Henk uitgenodigd bij Beachclub Royal. Ik kom er tegelijkertijd aan met Henk en we zien Piet al zitten. Hij wijst mij direct op mijn gebrekkige voorbereiding. Met een knipoog: “Royal gaat 20.30 dicht, dus we moeten even wat anders zoeken. Je

bent er lekker mee bezig.”

Zo ken ik mijn oude trainers weer. Met een lach de toon zetten. We belanden uiteindelijk een paar terrassen verderop bij Villa on the Beach. Na wat hen en weer gepraat over vakanties, gooien we ons direct weer in de diepte over de belangrijkste bijzaak van het leven: voetbal.

Moordend schema

“Het was een rommelig seizoen, met een onderbreking door corona en vanaf maart een periode waarin we heel veel wedstrijden hebben moeten spelen. Het was eigenlijk onverantwoord voor amateurs om zo’n schema aan te houden,” begint Piet.

“We hebben hierdoor ook de nodige

blessures gekend en in die periode hebben we best wat punten laten Henkliggen.”vervolgt: “Dat we de nacompetitie haalden was prachtig, alleen ook dat schema was helemaal in elkaar gepropt.

We speelden bij Sparta op zaterdag een verlenging, op dinsdag weer een heel zware pot bij Heinenoord en weer drie dagen later de (helaas verloren) finale tegen DSO. Je zag in de finale dat we energie tekort kwamen en al

vroeg door onze wissels heen waren.” Beide mannen hebben wel genoten van de spirit, beleving en het voetbal dat op de mat is gelegd afgelopen seizoen. “Dat is iets dat je meeneemt naar dit seizoen,” aldus Piet.

“Je ziet wat succes van het vlaggenschip doet met een vereniging. Dat moeten we weer willen”

Ontwikkeling

“Het mooiste aan het spel is - naast winnen - de ontwikkeling te zien van spelers of een elftal in zijn geheel.

Qua individu is bijvoorbeeld Jorn Groothuizen een mooi voorbeeld,” gaat Piet door. “Vanaf dag één in de voorbereiding heeft hij getraind met maar één doel: basisspeler worden. Hij heeft dan ook zelf afgedwongen dat het is gelukt. Uiteindelijk is hij zelfs opgeroepen voor het Westlands Elftal.”

Maar o.a. Kay, Jorno, Glenn Boon en ook Daniel Storm hebben echt stappen gezet en hun verantwoordelijkheid gepakt. Daarbij hebben jongens als Len van Ooijen en Bram Leerdam zich met name aan het einde van het seizoen uitstekend geprofileerd. Heel gaaf om te zien dat jonge gasten zich hebben opgetrokken aan het niveau.”

Ambitieus

Voorwaarts

Henk vult aan: “Feitelijk hebben heel veel jongens een stap voorwaarts gezet. Jorno Reurink was positief dwingend aanwezig en is vrijwel het gehele seizoen fit gebleven. Andere spelers trekken zich aan hem op. Kay van den Bos is rustiger geworden, pakte weinig kaarten, maar is nog altijd iemand die voorop in de strijd gaat. Vergeet niet dat we onze aanvoerder Michael van den Bos onderweg zijn verloren met een knieblessure. Hij is nog meer een leider dan hij zelf wel eens inziet. Dat was echt een gigantische aderlating.

Voor komend seizoen blijft het grootste gedeelte van de groep intact. Wel moeten doelman Rowdy Janssen en goudhaantje Sil van Ooijen vervangen Ietsworden.wat beide trainers een mooie uitdaging vinden: “We hebben weer een talentvolle groep staan, die in de breedte sterker is geworden, denken wij,” aldus Piet. “We hebben een leuke competitie, met veel ploegen die overgekomen zijn uit het zondagvoetbal.

Linker- of rechterrijtje De versterkte degradatieregeling is zeker een aandachtspunt, want er degraderen meer ploegen dan normaal. Wij hebben echter de ambitie om eerder naar boven te kijken; we vinden dat aan onze stand verplicht. Ik vind dat we ons drukker moeten maken om het linker- dan om het rechterrijtje.”

Blue Black Army

Beide trainers spreken tot slot de gezamenlijke wens uit, dat de vereniging de ingezette lijn van het afgelopen seizoen voortzet. Niet alleen op het veld, maar ook daarnaast.

“Je hoort dat in het dorp weer over de vereniging wordt gesproken. De supportersgroep Blue Black Army is een geweldig initiatief geweest en we hopen dat zij zich ook komend seizoen gaan roeren.”

Focus: Van augustus tot mei Binnen de spelersgroep is het besef doorgedrongen dat het ontzettend gaaf is om tot de laatste dag voor de prijzen te spelen. Daarvoor moet je echter vanaf augustus gefocust zijn om in mei de vruchten te plukken. Je ziet wat het met een vereniging doet als het vlaggenschip succesvol is. De binding is dan net een stukje groter, zo werken die dingen nu eenmaal.”

Henk geeft aan nu wel te moeten gaan fietsen, want hij heeft geen licht op zijn fiets. Misschien maar goed ook, want anders zouden we tot diep in de nacht ouwehoeren over het spelletje. Als oud-speler van beide trainers kan ik genieten van hun nimmer aflatende enthousiasme over het spelletje. Laten we ze koesteren.

Remco Koornhof

“The Blue Black Army was voor ons een geweldige steun”

Wij zijn een familie bedrijf dat is gestart in 1986 als aannemer in de werkzaamhedenDaarnaastutiliteitsbouw.isonzegrotepassieinterieurbouw,welkenu50%vanonzeomvat.

Buijs Ballotstraat 17-B, 2693 BD ‘s-Gravenzande www.stormzn.nl • 0174 - 420 490

Trainersgenen: John Kraan jr. in voetsporen van pa

Verrassend was het bericht dat John Kraan junior komend seizoen het tweede elftal van HVC’10 onder zijn hoede krijgt. Qua leeftijd (26) zou hij gemakkelijk nog speler van dat elftal kunnen zijn. De overstap naar het trainerschap is iets wat in de genen zit, want John heeft veel familieleden die in het (betaald) voetbal werkzaam zijn.

Vergroeid met voetbal John komt uit een echte voetbalfamilie. Naast vader John sr. voetballen zijn broers Mike en Scott bij HVC’10. Junior werkt in het dagelijks leven bij Valk Klimaat Groep en is verantwoordelijk voor ‘verduurzaming’ (zonnepanelen, zonneboilers etc.).

De meeste vrije tijd besteedt hij aan het kijken en analyseren van voetbalwedstrijden. “Voetbal is sinds mijn zesde tot nu altijd mijn grootste hobby geweest, ik kan wel zeggen dat ik er mee vergroeid ben.”

naar Aruba emigreerde) de leiding. Hij was al eerder trainer geweest van het tweede. Nu treedt zijn zoon in zijn

leuk om met jonge gasten aan de slag te gaan. Ook om mezelf te ontwikkelen, aangezien ik nog heel jong ben voor het trainerschap.”

“Vanaf mijn 17e wist ik dat ik trainer wilde worden. Ik verwacht het komende jaar grote stappen te maken. Ik heb nu na eerdere stageperiodes bij diverse jeugdelftallen bij FC ‘s-Gravenzande, een ‘echt’ elftal onder mijn hoede ”

Bekende familie

Voetsporen

Voor de spelers die vorig seizoen in het tweede van HVC’10 speelden, klinkt de naam Kraan vertrouwd in de oren. Vorig jaar nam John sr. na het vertrek van Otmar van Deventer (die

Het trainers-DNA zit bij John in de familie ingebakken. Naast zijn vader, is één van zijn ooms niemand minder dan Marinus Dijkhuizen. De geboren ‘s-Gravenzander is momenteel bezig aan zijn tweede periode bij Excelsior Rotterdam. Afgelopen seizoen promoveerde hij voor de tweede

keer naar de Eredivisie. Voetbalkennis genoeg dus in de familie:

“Het is gaaf te zien dat enkele familieleden zo succesvol zijn. Tot waar mijn eigen ambitie reikt, durf ik niet te voorspellen. Alhoewel, ooit een eerste elftal coachen zou ik geweldig vinden.”

Vertrouwen John heeft een contract getekend tot het einde van dit seizoen. “We gaan het een jaar aankijken. Het wordt mijn eerste jaar als seniorentrainer. Ik kan een hoop leren van Henk en Piet Boon. Daarnaast kijkt mijn vader vanuit de TC natuurlijk over mijn schouder mee. Met Jur Oldenburg heb ik een assistent die gepokt en gemazeld is in de voetballerij. Hij draait bovendien al langer bij dit elftal mee. Dat alles geeft me echt het vertrouwen dat we er iets moois van kunnen maken. Ik heb er heel veel zin in!”

Remco Koornhof

Presentatiegids HVC’10 seizoen 2022-2023

“Hetvoetsporen.isheel

“Vanaf mijn 17e wist ik dat ik trainer wilde worden”

“Mijn assistent Jur Oldenburg is gelukkig gepokt en gemazeld!”

Na zo’n 30 jaar als trainer te hebben gewerkt, vindt Faizel Soekhai het tijd om alle opgedane kennis te delen. Voor de 52-jarige inwoner van de Haagse wijk Leidschenveen bestaat er geen mooier vak dan het trainersvak. Hij werkte bij onder meer Excelsior R., HBS, de KNVB, HVV, DSO, RCL, clubs in de Verenigde Staten en Abu Dhabi. Hij is nu neergestreken op De Rondgang, om als hoofdcoördinator de jeugdafdeling van HVC’10 te leiden.

Een stap terug?

“Nee, zo zie ik het zeker niet. Ik vind het juist heel mooi om hier een plan voor de komende jaren uit te rollen, waar we met z’n allen stap voor stap aan gaan werken”, aldus Faizel. “Ik

wil de trainers in de jeugd van HVC’10 helpen om ze nog beter te maken. Het zou mooi zijn dat over een paar jaar (wanneer ik weg ben) de organisatie zo goed staat dat HVC’10 die weer met eigen mensen kan invullen. Het doel is om jeugdspelers hier een tijd te bezorgen waar ze hun leven lang met plezier aan terugdenken. Het hoofddoel is natuurlijk om spelers af te leveren aan het eerste elftal. Want dat is de levensader die iedere club nodig heeft om te blijven bestaan.”

19-jarige voor de groep

Als ‘broekie’ van 19 jaar gaf hij al training aan toenmalig eersteklasser Wilhelmus. Hoofdtrainer André Wetzel was een week op vakantie en de gelouterde Wetzel droeg zijn selectie zonder twijfel over aan de ambitieuze Faizel Soekhai. Het was het begin van een lange trainerscarrière, die de geboren Zandvoorter langs onder meer Tonegido, HBS, Westlandia en Excelsior Rotterdam voerde. Hij ging ook voor een jaar naar de VS om de voetbalopleiding in New Orleans opnieuw op te bouwen, nadat die stad in 2005 was overstroomd als gevolg van de orkaan Katrina.

was om op een andere manier mijn kennis als trainer te delen.”

Hoe ga je dat doen?

“Mijn opdracht is om structuur aan te brengen en de koers aan te geven. We hebben in Nederland 16 miljoen bondscoaches, maar binnen een club gaat het erom dat je met elkaar een bepaalde gedachte nastreeft. Daar wil ik samen met Chaly, het hoofd van de voetbalschool, en de trainers aan gaan werken. Chaly en ik bezoeken zoveel mogelijk trainingen en wedstrijden van alle jeugdteams. We staan niet alleen langs het veld, maar ook óp het veld om de trainers te helpen en begeleiden. Zij hebben de regie, wij geven ze de ‘tools’ mee om de spelers beter te maken.”

Wat is je doel?

Met het trainersdiplomaéén-na-hoogsteopzak(UEFA A)

verruilde Faizel na zijn terugkeer in Nederland de jeugd voor de senioren. Als hoofdtrainer werkte hij bij HVV, TAC ‘90, DSO en RCL. In die jaren nam Faizel het met zijn elftallen in de 2e klasse regelmatig op tegen HVC’10. “Altijd een geduchte tegenstander, altijd lastig hier op het natuurgras. Maar het waren ook prettige wedstrijden die nooit ontspoorden, met fijne collega’s bij HVC’10.”

Telefoontje Chaly Jones

Faizel hoefde dan ook niet lang na te denken toen Chaly Jones, zijn voormalige assistent bij TAC ‘90 en DSO, hem dit voorjaar belde. Hij had er net een avontuur in de Verenigde Arabische Emiraten bij de jeugd van profclub Al-Wahda op zitten. “Chaly zei: ‘ik ben betrokken bij HVC’10 en ik weet zeker dat jij de juiste persoon bent om handen en voeten te geven aan de structuur van de jeugdafdeling’. Ik ben toen gaan kijken op De Rondgang, heb gesprekken gevoerd met trainers en bestuursleden, en voelde meteen een klik. Ik had meer aanbiedingen op zak, maar ik voelde dat dit een mooie kans

“Zorgen dat trainingen een bepaalde structuur en organisatie hebben. We willen onze trainers helpen om betere trainers te worden en ze zo langer aan de club te verbinden. Het zou mooi zijn als we ervoor kunnen zorgen dat ieder team twee klassen hoger gaat spelen dan nu het geval is. Dat lukt niet in één seizoen. Maar samen ergens naartoe werken, dat vind ik het mooiste aan trainer zijn.”

Waarom zou ieder meisje of jongetje bij HVC’10 op voetbal moeten gaan?

“Ieder kind droomt er waarschijnlijk van om uiteindelijk zo hoog mogelijk te voetballen. Maar je moet ergens beginnen en dat kan je het beste doen bij een club als HVC’10. Een club waar je stap voor stap kan groeien, waar je naar mijn idee met respect wordt behandeld en waar iedereen welkom is, ongeacht je kwaliteiten. Een club ook waar wordt gewerkt aan je ontwikkeling en waar plezier hoog in het vaandel staat.”

Een paar dilemma’s om Faizel beter te leren kennen:

Zelf voetballen of trainer zijn?

“Ik heb een mooie carrière gehad en in mijn jeugd nog bij ADO Den Haag gevoetbald, maar ik kies toch voor trainer zijn. Mensen iets willen bijbrengen, dat heeft altijd in me gezeten. Mijn vader was ook trainer

en ik dacht al op jonge leeftijd: dat wil ik ook! Dingen bedenken die op het veld lijken te werken, saamhorigheid creëren in een groep, samen tegenslagen overwinnen. Dat vind ik mooi aan trainer zijn.”

Liever met 1-0 of met 5-4 winnen? “Ik houd van spektakel en spontaniteit, op het veld mag ook zomaar iets ontstaan. Zo’n 5-4 vind ik dan prachtig. Als je maar wel met 5-4 wint dan.”

Natuurgras of kunstgras? “Eigenlijk maakt dat me niet zoveel uit. Ik was zelf als voetballer redelijk technisch, snel en lichtvoetig. Ik had op kunstgras waarschijnlijk beter uit de voeten gekomen, maar dat was er in mijn tijd nog niet. Natuurgras is mooi als het goed geknipt en goed onderhouden is. Op kunstgras kan je puur op techniek voetballen.”

Strand of bos? “Ik heb zelf 18 jaar in Zandvoort gewoond, het strand dus. Strand betekent voor mij vrijheid, gezelligheid, zeelucht. Hoek van Holland is wat dat betreft heel herkenbaar voor mij. Ik ben al een visje wezen halen hier, binnenkort ga ik ook een bakkie koffie halen op het strand.”

Messi of Ronaldo? “Eerlijk gezegd heb ik tussen hen nooit een keuze gemaakt. Ik vind ze beiden exceptioneel goed. Messi is een natuurtalent, maar Ronaldo laat zien dat je door keihard trainen ook heel ver kan komen. Zijn lichaam is een machine. Ik hou van zowel Messi als Ronaldo, het zijn prachtige voorbeelden voor jonge spelers.”

Jaco Kaijen

“Met voetbal kun je het best beginnen bij een club als HVC’10”

“Een club als HVC’10 moet een bepaalde visie nastreven”

Bovenste rij van links naar rechts: Rico Sterrenberg. Bram Leerdam. Ralf Kramer. Jeroen van de Dood. Dave de Jong. Twan Kester. Bas de Soomer. Tomas Zwep. Khalid el Menkouzi. Levi Dieduksman. Rick Rietveld. Jordy van Saarloos. Twan Lokker. Tony Vierhout Middelste rij (vlnr): Leo van Deventer (teammanager). Jessie Pieper (verzorgster). Beau van der Toorn. Mike Kraan. Michael van den Bos. Myronas Paneris. Len van Ooijen. Danny Storm. Dinand Staal. Mink Plugge. Marlon van Minnen. Scott Kraan. Dave Kram. Daniël Storm. Menno Staal (elftalleider)

Voorste Romano Wieren. Kernan. Slutskyy. John Kraan Boon Boon Boon.

Dennis Damen (43) is dit jaar als vrijwilliger de trainer en elftalleider van JO10-2. Vorig seizoen trainde hij JO9-3, een seizoen dat voor de kinderen best succesvol verliep.

Wie is Dennis Damen?

De geboren Hagenaar, eigenaar van een onderhoudsbedrijf en nu wonend in Monster, heeft zelf een aardige loopbaan als voetballer achter de rug. Hij speelde bij diverse clubs (Monster, RKSVM, Polanen en Kranenburg).

Dennis haalde ook de eredivisiejeugdselecties van ADO Den Haag. Hij zat destijds in de sportklas van het Segbroek College, maar merkte daar dat topvoetbal en school toch moeilijk te combineren viel.

Vriendjes van school

Sinds een jaar of drie is hij als vrijwilliger trainer bij HVC’10, toen

presteerden gedurende het seizoen steeds beter.

Doel bereikt

“Eerst was het wel kluitjesvoetbal, maar in de training gingen we steeds vaker oefenen op samenspelen. Niet zelf op het doel rammen, maar ook kijken wie er vrij staat. Dat zag je later gelukkig ook in de wedstrijden terug. In de vierde en laatste fase van de competitie wonnen we bijna alles. Ook bij het leuke toernooi in Naaldwijk wonnen we de eerste prijs.“

Groeien als persoon

Dennis: “Wat ik zo leuk vind als je het voetbal volgt, is dat je ook kunt zien dat kinderen in een paar jaar tijd ook als persoon groeien. Dat is echt heerlijk om te zien. Dan heb je toch een doelstelling bereikt.”

Vriendjesteams of selectieteams?

aan de ene kant prestatie en aan de andere kant plezier. Het moet zeker niet doorslaan naar koud en kil Maarselecteren.”Dennis Damen staat open voor veranderingen. Hij wordt komend seizoen de trainer van JO10-2, waarin ook zijn zoontje Dami zal spelen.

Populaire coach

Dennis is een trainer die langs de lijn en op het trainingsveld rustig en geduldig is. Met alle respect voor een man als Louis van Gaal kiest hij bij de begeleiding van pupillen toch liever voor de benadering van het type Van

z’n zoontje Dami er ging voetballen.

Voor wat hoort wat, vindt Dennis en hij gaf zich op als coach van het jeugdteam. Maar er volgden eerst nog twee seizoenen met coronaperikelen. JO9-3 was het afgelopen jaar een team met schoolvriendjes en zijn spelers

In het komende seizoen heeft de jeugdcommissie van HVC’10 ervoor gekozen om op een andere manier de teams samen te stellen. Dennis zelf: “Ik vind dat een amateurclub op het niveau van HVC’10 altijd moet proberen de balans te vinden tussen

moet bij jonkies altijd de boventoon voeren. Uiteindelijk gaat het natuurlijk nog niet om de plaats op de ranglijst. Maar je wilt wel het niveau van de kinderen beetje bij beetje verbeteren. Ik heb er straks dan ook weer veel zin in.”

Cees van der Pol

“HetMarwijk.spelplezier

Dennis Damen: vrijwilliger met hart en ziel ziet kinderen in de loop der jaren ook groeien als persoon”

“Bij de kleintjes toch liever de benadering van het type Van Marwijk”

Topscorer Sil gaat naar de buren

Picture

Wie doelpunten maakt valt op: je naam staat immers vaker in de krant of op de websites dan de aangever. Sil van Ooijen maakte het afgelopen seizoen 2 bekergoals en 10 competitiedoelpunten, vóórdat hij in maart j.l. geblesseerd raakte. In de openingswedstrijd tegen Soccer Boys maakte hij er meteen vier. Hij voerde het aantal gestaag op tot de fatale dinsdagavond tegen SVC’08. Sil raakte aan zijn knie geblesseerd en kon wekenlang niet spelen. In die periode verloor HVC’10 vijf keer op rij, - ook Kyrill Slutskyy viel tegen SVC’08 geblesseerd uit. In de laatste wedstrijd tegen Vitesse Delft keerde Sil terug en scoorde al in de eerste helft de enige treffer (nummer 11) die recht gaf op de nacompetitie.

De beer ging los

In drie bloedstollende wedstrijden vond hij zijn draai met in totaal 4 goals. De treffer tegen DSO in de finale zou echter zijn laatste Hoekse goal worden. Sil werd natuurlijk opgemerkt door de buren. FC ’s -Gravenzande benaderde hem en Sil hapte toe. Hij wil altijd weten waar zijn grenzen

liggen. Drie jaar geleden kwam hij terug naar HVC’10, omdat hij zich bij Westlandia niet langer senang voelde. Twee coronaseizoenen verstoorden zijn doelstelling. Die maakte hij het afgelopen seizoen wel waar. En hij speelde wedstrijden samen met zijn broer Len.

Westlands talent

Kers op zijn slagroomtaart werd in juli j.l. de uitverkiezing tot Westlands talent van het jaar.

Sil aan het woord

“Ik heb altijd gezegd dat ik wil kijken hoe hoog de lat voor mij ligt. Ik ben pas 21. De FC speelt 4e divisie en ik zou het supergaaf vinden als ik daar in de basis kan spelen”

Warm bad

“Ik kom er natuurlijk niet als een vreemde eend in de bijt. Mijn vriend Bram Sommeling en Hoekenees Yordi Klepke spelen er al een paar jaar en dat maakt het aanpassen weer makkelijk.”

Wat is er anders?

“Er wordt getraind met meer

persoonlijke aandacht voor je verbeterpunten. Dat is wel echt het verschil. De visie van de club is als het individu beter wordt, wordt ook het team beter. De aanpak is professioneler, maar daar is het ook een divisieclub voor.”

Bang voor concurrentie?

“Er lopen daar natuurlijk wel een paar goede spitsen rond, maar ik vind dat concurrentie je altijd beter maakt. Ik ga er vol voor. Als ik fit blijf, moet het lukken. Ik hoop dat mijn knie sterker wordt en dat ik veel wedstrijden kan spelen.”

Veel succes

We wensen Sil van Ooijen veel succes bij zijn nieuwe club. Hij durft de strijd aan te gaan. En de deur blijft natuurlijk altijd open…

Cees van der Pol

Sil: “Ik ben 21 en ik wil weten hoe hoog de lat voor mij ligt”

Beau van der Toorn: “Ik ben heel andere spits dan Sil”

“Ik ben onlangs 23 geworden, maar voor mijn gevoel veel ‘voetbal’ouder. Ik heb al veel meegemaakt: een topseizoen, een knieblessure, een onterecht lange schorsing, een voetballoos jaar.” Aan het woord: de mogelijk nieuwe spits van HVC’10, Beau van der Toorn (Monster).

Vorige clubs

Hij heeft gevoetbald in de DHC-jeugd, FC ’s-Gravenzande, Forum Sport, Stedeco, en het laatste seizoen bij Loosduinen. “Maar toen de trainer daar ontslagen werd, toonde ik me solidair. (Lachend): In dat jaar ben ik wel wat aangekomen. Die kilo’s moeten er wel vlug weer af.”

Waarom HVC’10?

“Als Feyenoord-supporter ontmoette ik vorig seizoen een paar Hoekse gasten

in Berlijn bij de Conference League. Ze vroegen me of ik een paar partijtjes met hen wilde meedoen. En daarna werd ik gevraagd om bij de selectie mee te trainen. Ik kreeg er ook weer zin in, toen ik de nacompetitie van het eerste zag. Wat een sfeertje! Dat wilde ik ook weer.”

Spits die niet kopt Beau heeft Sil van Ooijen dus zien spelen en zegt dat hij een heel andere spits is. “Ik kan niet koppen, heel anders dan Sil. Ik ben een meevoetballende spits en zoek de combinaties op, ook in de zestienmeter. Een goede nummer 10 kan dan profiteren..”

DHC A-jeugd

Beaus hoogtepunt is een seizoen bij de DHC-jeugd: hij scoorde 52 keer in 22

duels in de derde divisie. Daarna liep hij stage bij enkele profclubs, maar het leverde hem geen contract op.

Coach moet in je geloven.

“Een coach moet je vertrouwen geven, vind ik. Een arm om je schouder werkt beter dan een pak kritiek. Piet is zo’n trainer. Ik wil echt een nieuwe kans. Als je de eerste erin legt, krijg je zelfvertrouwen als spits. Volgens mij kunnen we met deze spelers best weer ver komen.”

Cees van der Pol

“Ik ben 1,93 lang, maar kan echt niet koppen!”

Nieuwe spelers:

RALF KRAMER

De jongste nieuwkomer van buitenaf is Ralf Kramer. Hij is nog maar twintig jaar. Zijn voetbalgeschiedenis ligt vooral in Den Haag: Haaglandia, HBS en laatst Duno. Die club degradeerde afgelopen seizoen en Ralf wilde daarna wel naar een club met meer ambitie en goede doelstellingen. Daarnaast vindt hij HVC’10 een gezellige club en dat is hem ook wat waard. De plek waarop hij het liefst speelt en het beste uit de voeten kan, is linksachter. En dat komt goed uit, want bij HVC’10 zijn er niet veel linkspoten. In de eerste oefenwedstrijden maakte hij indruk door zijn felheid en zijn snelheid bij het opkomen langs het lijntje. Hij heeft zich zelf aangemeld bij HVC’10. “Ik verwacht dat het elftal weer zal meedraaien in de top van de tweede klas en ik hoop natuurlijk te promoveren. Een periodetitel moet volgens mij toch zeker lukken.”

Ralf woont in Monster (net als Beau) en daarmee wordt HVC’10 een soort regioteam met spelers uit de drie kustdorpen. Mooi, want de competitie wordt ook regionaal.

WESSEL VIJVERBERG

Wessel (23) woont in ’s-Gravenzande. Hij speelde eerst bij “Rood Wit”. Maar ook bij Sparta, Westlandia en hij komt nu over van de FC. Hij kent al veel jongens uit de Hoekse selectie en hij kent de doelstelling van de club. “Daniël Storm is al heel lang een vriend van mij. Hij had al een paar keer gevraagd om bij HVC’10 te komen. Maar ik wilde eerst afwachten of ik nog een kans kreeg bij de FC. Toen dat niet lukte, heb ik Daniël gevraagd me in contact te brengen met John Kraan en Piet Boon. In dat gesprek heb ik de knoop doorgehakt. Het liefst speel ik vóór de verdediging. Ik heb een goede trap, vind ik zelf, en kan de bal snel verplaatsen. Ik heb ook al eens met Beau gespeeld.” Wessel hoopt natuurlijk op een basisplaats, want daarvoor is hij gekomen. Jammer genoeg was hij geblesseerd in de eerste twee oefenwedstrijden. “Daar baalde ik enorm van.”

In het toernooi bij en tegen SV Honselersdijk mocht Wessel na rust zijn debuut maken op het middenveld. HVC’10 won die wedstrijd met 2-5 en daarmee ook het toernooi.

Nieuwe spelers:

JARI WAGEMAKERS

Jari (25 jaar) heeft zijn eerste HVC’10 doelpunt al gemaakt. In de eerste oefenwedstrijd tegen Neptunus maakte hij na rust zijn debuut. Na een kwartiertje gleed hij een scherpe voorzet van Ralf Kramer binnen. Dat noemen ze op televisie een typische spitsengoal en dat is logisch want Jari speelde al jaren in de spits bij de FC ’s-Gravenzande. Welswaar niet in het eerste, want daar staan de ‘vaste jongens’. Toch noemt Jari zijn favoriete plek: “De Witte” (een bekend eetcafé op de Markt in ’t Breeje durp). Dan zal de derde helft ook wel goed aan hem besteed zijn.

Na het vertrek van Sil naar de FC werd hij gevraagd door de TC. Hij had al vaak gespeeld tegen HVC’10 en hij kende daardoor al heel wat spelers. De nieuwe stap was door de lange, slanke spits toen snel gemaakt. In de jeugd speelde hij met Daniël Storm bij “Rood Wit.”

KHALID EL MENKOUZI

Toen in het voorjaar Rowdy Janssen (verhuizing) en Tom van der Spek (naar Verburch) kort na elkaar aangaven dat ze dit seizoen niet meer bij de club zouden keepen, had HVC’10 een flink probleem. Gelukkig kwam er snel een oplossing. Toen de Hoekse doelman Edgar Leerdam na zijn blessure van Westlandia naar FC ’s-Gravenzande ging, begreep Khalid El Menkouzi dat hij daar op het tweede plan zou komen. Hij meldde zich aan bij HVC’10. De 27-jarige doelman heeft eerder in de selecties gespeeld van vv. Lyra en Westlandia. Hij trainde daar ook al onder onze eigen keeperstrainer Dick Bos. Die kende dus zijn kwaliteiten en adviseerde HVC’10 met hem in zee te gaan. “Hij is pas op zijn negentiende gaan voetballen en dus later dan normaal gaan keepen. Maar voetballen kan hij dus ook, meevoetballen wel te verstaan. En één tegen één is hij een kanjer.” Dat bleek al meteen in de eerste oefenwedstrijd tegen Neptunus toen hij zich niet liet verschalken bij zo’n situatie. “Daarnaast kan hij zijn verdediging goed coachen en op de lijn staat hij zijn mannetje.” Khalid komt bij HVC’10 spelers tegen met wie hij al eens bij FC ’s-Gravenzande heeft gespeeld.

Jari staat na de wedstrijden op het toernooi van SV Honselersdijk intussen al op drie doelpunten. Dat ziet er dus veelbelovend uit.

Tot ziens in Hoek van Holland

Overdag scherp zien zonder bril of lenzen!

Er gaat een wereld voor je open met jeoplossingNachtlenzenzienOverdagcorrigerenjeNachtlenzenNachtlenzen.draagjealsslaapt.Terwijljeslaapt,delenzenjeogen.kanjedanscherpzonderbriloflenzen.zijneengoedealsjelasthebtvanlenzen,doorbijvoorbeeld

Nachtlenzen geven comfort en vrijheid Overdag scherp zien zonder bril of lenzen? Er gaat een wereld voor je open met Nachtlenzen. Nachtlenzen draag je als je slaapt. Terwijl je slaapt, corrigeren de lenzen je ogen. Overdag kan je dan scherp zien zonder bril of lenzen. Nachtlenzen zijn een goede oplossing als je last hebt van je lenzen, door bijvoorbeeld droge ogen of vuiltjes achter de lens. Doordat je overdag geen lenzen draagt, heb je hier dus geen last van.

Nachtlenzen geven je comfort en vrijheid wanneer dit het belangrijkst is, namelijk als je wakker bent.

Nachtlenzen zijn ideaal! Het dragen van Nachtlenzen is dé manier om vrijuit te kunnen sporten. Of je nu hardloopt, tennist, hockeyt of zwemt, met Nachtlenzen kan je je volledig focussen op je sport en de wedstrijd. Je draagt overdag geen lenzen of bril, en toch zie je alles haarscherp. Geen zorgen over het verliezen van je lenzen of het beslaan van je brillenglazen, of jeukende, geïrriteerde of droge ogen door het dragen van lenzen. Maar ook tijdens de vakantie of als je ‘s avonds uitgaat, kan je precies doen

waar jij zin in hebt. Je hoeft niet bang te zijn dat je lenzen aan het einde van de dag droger aanvoelen of minder lekker zitten. Want Nachtlenzen draag je als je slaapt.

Hoe werken Nachtlenzen Nachtlenzen zet je in voordat je naar bed gaat. Terwijl jij slaapt, corrigeren de lenzen je ogen. Nachtlenzen raken eigenlijk niet je ogen, maar drijven op je traanfilm.

Door de speciale vorm van de lens zorgt de traanfilm ervoor dat de voorkant van je hoornvlies iets platter wordt. Daar voel je helemaal niets van. De volgende ochtend haal je de lenzen uit. Je kunt dan zonder bril of lenzen één of twee dagen scherp zien. Als je, om wat voor reden dan ook, stopt met het dragen van Nachtlenzen, dan keren je ogen vanzelf terug naar hun oorspronkelijke vorm.

droge ogen of vuiltjes achter de Dezelens.lenzen zijn natuurlijk ook ideaal als je voetbald want als je geen lenzen draagt, heb je hier dus geen last van. Nachtlenzen geven je comfort en vrijheid wanneer dit het belangrijkst is, namelijk als je wakker bent. Hendrikstraat 250,

Blue Black Army zet HVC’10 in vuur en vlam

Wát een sfeer, wát een spektakel en wát een steun was er eind vorig seizoen. Het 1e elftal van HVC’10 stond ineens op de drempel van de 1e klasse, opgezweept door de spontaan opgerichte Blue Black Army. Dit seizoen gaat het sfeerteam door. Reken dus maar weer op spandoeken, het nodige vuurwerk en hopelijk vooral héél veel support langs de lijn.

Het begon bij de laatste reguliere competitiewedstrijd van 2021-2022, thuis tegen Vitesse Delft. Blauwe en witte rook steeg op boven De Rondgang toen de spelers het veld op kwamen. De toon was daarmee gezet. Je voelde gelijk: vandaag is onze dag. Een volgepakt sportpark zag HVC’10 met 1-0 winnen en daardoor de nacompetitie halen. Vuurwerk knalde in de lucht nadat Sil van Ooijen had gescoord. Na afloop volgde een prachtig afscheid van de clubiconen Leroy Smits en Jeffrey van den Bos, die door een haag van spelers met fakkels voor de laatste keer het veld af liepen.

“We wilden die dag het 1e steunen en hadden daarom wat vuurwerk geregeld”, zegt Thierry Le Feber, die samen met Martijn Stolze en Mitchell Bouwhuis de organisatie op zich nam. “Al snel werd de groep groter, iedereen vond het mega-gaaf.”

Tijdens de nacompetitie groeide de supportersschare iedere wedstrijd. De Blue Black Army was geboren.

“Iedereen werd erin meegesleept. Jongens uit andere teams sloten aan en zelfs mensen van buiten HVC”, aldus Thierry. “Iedereen hielp om dingen te verzinnen en te regelen. De één reed naar België om vuurwerk te halen, anderen maakten een groot spandoek. Ook vanuit de jeugdteams sloten jongens aan, de groep werd steeds groter. Dat was ook juist wat we wilden bereiken, dat iedereen achter de ploeg ging staan. De laatste wedstrijd tegen DSO was letterlijk en figuurlijk de klap op de vuurpijl.”

Voor de finale reden twee bussen vol supporters naar Delft. De sfeeractie voor de aftrap was om kippenvel van te krijgen. Na de 1-0 van Sil renden de spelers naar de tientallen supporters in

het blauw-zwart. Wát een sfeer, wát een mooi moment was dat. Helaas ging het in de tweede helft mis en verloor HVC’10 met 3-1. De Blue Black Army bood na afloop troost. Toen de spelers terugkeerden in Hoek van Holland, liepen ze door een erehaag van supporters naar de kantine.

“Dat was heel speciaal. De spelers van het 1e zeiden ook: zoiets hebben we nog nooit meegemaakt. Die hele periode was fantastisch om mee te maken, iedereen die je tegenkwam in Hoek van Holland had het erover”, zegt Thierry. “Alle mensen zagen natuurlijk online die foto’s van de Blue Black Army. Het ging daardoor enorm leven. Dat willen we dit seizoen

Houddoortrekken.”dewebsite

en social media van HVC’10 en de Blue Black Army (Insta blue.blackarmy) goed in de gaten. Rond de eerste competitiewedstrijd, op 1 oktober tegen Westlandia, is het blauw-zwarte leger er weer. Hopelijk in groten getale!

Jaco Kaijen

Laatste minuut blessuretijd: HVC’10 staat met 1–0 voor. De tegenstander krijgt een vrije trap op 20 meter van de goal. Het “muurtje” staat. De vrijetrapspecialist neemt een aanloop. “Laat die maar gaan”, klinkt het naast me, terwijl iedereen nog z’n adem inhoudt. Deze woorden uitgesproken met een plagerige ondertoon, komen uit de mond van Louis Vroonland. Hij beschikt blijkbaar over het vermogen om op het moment dat de bal van de voet van de tegenstander vertrekt al te kunnen zien of het schot over of naast zal gaan.

Louis Vroonland is 83 jaar en sinds 1965 gelukkig getrouwd met de Hilversumse Coby Bakker. Hij is als 12-jarige begin jaren vijftig in Hoek van Holland komen wonen. Een nieuwbouwwoning In de Mahustraat. Aan het eind van die straat, vertelt

Louis meteen, was het Hoekse Boysveld. Eigenlijk niet meer dan een weiland waar vóór de wedstrijd de koeienvlaaien moesten worden verwijderd.

Louis als ik bij Hoekse Boys kwam spelen” de

Altijd buiten voetballen Louis voetbalde zelf in die tijd met zijn vriendjes vooral op een zandveldje bij de toenmalige Katholieke school. Jongens van Hoek van Holland en Hoekse Boys voetbalden met elkaar; er was geen sprake van onderlinge rivaliteit. Louis’ voetbaltalent werd al snel opgemerkt. Zowel van de kant

van V.V. Hoek van Holland als van Hoekse Boys werden pogingen gedaan om hem bij de club te krijgen. Enerzijds zijn vriendjes van school (Cees Rooney en Gerard Alders) en anderzijds de jongens die bij hem in de buurt woonden (o.a. Leen Bakker). Good old Freek v.d. Bergh beloofde hem nieuwe voetbalschoenen en een shirt als hij bij Hoekse Boys zou komen. Uiteindelijk koos hij voor Hoek van Holland, omdat daar z’n meeste vriendjes speelden.

Debuut als 15-jarige

Hij was pas 15 jaar toen hij debuteerde in het eerste. Maar liefst 17 jaar lang, speelde hij in Hoek van Holland 1. Na zijn 32e bleef hij nog tot z’n 44e

“Van Wilgenburg wilde niet dat je met een snor of baard speelde”

voetballen, waarvan nog lang in het tweede. Een zware knieblessure hield hem ook anderhalf jaar aan de kant. Tijdens zijn debuut, een met 4-1 gewonnen wedstrijd tegen v.v. Naaldwijk, scoorde hij meteen al twee keer. Nog steeds ziet Louis het als een gemis dat hij geen periode met leeftijdgenoten in de A-junioren heeft kunnen spelen.

tot 1.200 man was geen uitzondering. ’s-Gravenzande speelde op een veld in Hoek van Holland, waar nu l‘Avenue is. In ’s-Gravenzande mocht immers in die tijd niet op zondag worden gevoetbald. De beste herinnering heeft hij aan een oefenwedstrijd tegen de profs van Sparta. “We wisten de Spartanen op 0-0 te houden.” Hij weet nog dat de trainer van Sparta met grote bewondering sprak over de technisch begaafde Hoekse middenvelder Arie Ouwendijk.

Niet harder nu Als je hem vraagt naar de verschillen in het voetbal van toen en nu, wijst hij vooral naar de snelheid in het spel.

enig juiste beslissing is geweest. Louis volgt zowel de uit-als thuiswedstrijden van het eerste. Hij kijkt ook bij z’n 20-jarige kleinzoon Tom Plooij, die het afgelopen seizoen meestal in het tweede speelde.

Wat de prestaties in het afgelopen seizoen betreft, baalt hij van de vele blessures. Uiteindelijk werd gelukkig maar verdiend de nacompetitie “Diegehaald.was berespannend.”

Vrij bij de Marine Louis werd een bepalende speler. Als Hoek van Holland tijdens zijn diensttijd bij de Marine een belangrijke wedstrijd moest spelen, belde de toenmalige voorzitter Teun de Bie (Eigenaar Hotel Amerika) naar de commandant en vroeg of Louis een middag vrijaf kon krijgen. Er werd daarna van alles in het werk gesteld om hem op tijd op het veld te kunnen krijgen. Zijn eerste trainer bij Hoek van Holland 1 was Jan van Wilgenburg. Een goede trainer, aldus Louis. “Wilgenburg had een hekel aan snorren en baarden. René Tillemans mocht een keer niet meedoen, omdat hij een snor had laten staan. Die moest er eerst af.“

Frans Leerdam de beste Bekende namen uit die tijd passeren de revue. Dirk van Oosten, Fred Krieger om er twee te noemen. Ook Frans Leerdam komt langs. “Eén van de beste keepers die ooit in de Hoek heeft rondgelopen,” aldus Louis. “Frans was op alle onderdelen goed, heerste in het strafschopgebied en nam zelfs penalty’s. Frans hield ook niet van ‘muurtjes’ en had zeker prof kunnen worden.” Ook met Piet Boon, de vader van trainer Piet Boon en de opa van Glenn heeft Louis gespeeld.

Derby’s het leukst De spannendste wedstrijden waren wat hem betreft de duels met de v.v. Daar’s-Gravenzande.kwamveel publiek op af: 1.000

“Wij hadden meer tijd om een pass te geven, nu zit je tegenstander meteen op je Harderhuid.”vindt hij het huidige spel niet.

“Wij hadden ook wel een paar jongens rondlopen die er stevig in gingen.” De accommodaties zijn nu natuurlijk ook veel mooier en comfortabeler. Hij heeft zich na een wedstrijd wel eens moeten wassen in een varkensstal met koud water. Gelukkig was dat toen wel een uitzondering.

Eerst moeite met de fusie Louis, een fervent biljarter, is een trouwe supporter van HVC’10. Hij komt er eerlijk voor uit, dat hij in 2010 best wel wat moeite had met de fusie. Tien jaar later ziet hij in dat het destijds de

Als we tenslotte nog even terugkomen op kleinzoon Tom Plooij, die inmiddels ook een aantal keer met het eerste heeft meegespeeld, wordt hij wat “Ikterughoudend.praateigenlijk liever niet over Tom, omdat je als grootvader misschien niet helemaal objectief bent.”

Na enig aandringen wil hij er toch wel wat over zeggen. “Ik zie dat hij een goede basistechniek heeft en ook met z’n snelheid zit het wel snor. Hij doet er in ieder geval alles aan, trainen, hardlopen, sportschool. We gaan het zien.”

Dirk Vermeulen

“Na afloop je wassen in een varkensstal met koud water, da’s pas cool”

“De fusie is uiteindelijk toch een beslissinggoedegeweest”

Hilde blijven ze af!”

Wie ooit een moeder heeft gehad die in 24 jaar één wedstrijd van haar zoon zag, gelooft zijn oren niet als hij met Hilde Bouwhuis praat.

Bijna geen wedstrijd gemist Hilde Bouwhuis (52) heeft van jongs af aan vrijwel alle wedstrijden van haar zoon Mitchell gezien. “Ik ben echt helemaal gek van voetbal. Ik ben op Zuid geboren, dus voetbal en Feijenoord zit in je genen. Nee, je Mitchellporiën.”

moest eerst zijn zwemdiploma halen, voordat hij mocht voetballen. Eerst bij Hoek van Holland, door Piet Boon. Later bij Westlandia en Excelsior M. Toen toch weer terug naar HVC’10, waar hij zich helemaal thuis voelt.

(Bouw)huishouden aangepast Het huishouden werd aangepast aan de trainingen, het eten ook (“vooral pasta’s”). Op vrijdag moet het huis aan kant. Dat kan alleen als ‘moeders’ zelf ook gevoetbald heeft. Laatste vrouw bij Hoek van Holland tot aan de fatale “Bijenkelbreuk.mijnwerk

nu weten ze het al. Ze blijven van mijn zaterdag af.” Een

enkele vakantie of ziekte gooit roet in het eten, “maar dan zit ik met mijn oortjes in naar de WOS te luisteren. Maar normaal ben ik er altijd gewoon bij.”

Middenlijn

Ze staat het liefst dicht bij de middellijn, haar man Ton vaak wat verderop, opa ook. Ze volgt het spel van haar zoon best kritisch. “Speelt hij slecht, dan zeggen we dat ook. En natuurlijk ben je trots als hij scoort. Ik kan echt van voetbal genieten.” Commentaar van andere supporters raakt haar niet, als het maar beschaafd blijft. “Anders spring ik erop en ertussen.”

Vrijwilligerswerk

Geboren op Zuid, maar getogen in De Hoek. Vrijwilligerswerk in het dorp is haar niet vreemd. Vroeger op school. Later bij het voetbal. ”Twee jaar lang shirtjes van de A1 gewassen in plaats van rouleerbeurten”.

Bingomoeder

Hilde en haar grote vriendin Claudia Plaizier organiseren in de HVC-kantine de Bingo: 1 x per maand en 2 x keer per jaar een marathon. Geld gaat naar de “Supergezellig,club. hoor. Mijn zoons staan vaak achter de bar. Er komen ook mensen van buiten de club.”

Coronadepressie

Zo’n voetbaldier wordt depressief, wanneer er een pandemie uitbreekt. “Wat hebben we het voetbal gemist. Wat moet je op zaterdag anders doen dan naar het voetballen gaan? De Bingo mocht ook al niet. We zijn zo blij dat alles weer normaal lijkt.”

Mexico

Tijdens de bekerwedstrijden zit ze met Claudia en hun partners in Mexico. (met oortjes in) Maar het begin van de competitie wil ze voor geen peso Zemissen.staat ….. ergens bij de middenlijn.

Cees van der Pol

Nieuwe indeling HVC’10 spaart benzinekosten

De eenmalige horizontale overstap van veel zondagclubs in West I en West II naar de zaterdag heeft een compleet nieuwe competitie-indeling mogelijk gemaakt. Moest HVC’10 in de laatste vijf jaar steeds richting Leiden en soms verder (neem Van Nispen in het pittoreske De Zilk) rijden, dit seizoen is er een Haagse, Delftse en Vlaardingse afdeling gevormd. Dat scheelt heel wat kilometers voor de trouwe bezoekers van ons eerste. En met de huidige benzineprijzen is dat een flinke meevaller. Het gemiddelde aantal kilometers dat de bezoeker van alle uitwedstrijden dit seizoen aflegt is 22,6 km. Dat was vorig seizoen bijna het dubbele: 40,5 km.

De verste uitwedstrijd is nu Berkel uit (37 km) en die ploeg is daarmee echt een vreemde eend in de bijt. Maar uitwedstrijden in Naaldwijk, Delft en Vlaardingen (langs de 150 jaar oude Nieuwe Waterweg) kunnen desgewenst met de e-bike bereikt worden. Mogelijkerwijs krijgen we dit seizoen ook meer supporters van de clubs die dichtbij spelen. Is entreeheffing geen goed idee?

Programma HVC’10

Datum Tijd Wedstrijden Klas 2 E Adres km

24-09 14.30 Wilhelmus HVC’10 Den Haag, Groene Zoom 27

01-10 14.30 HVC’10 Westlandia 08-10 14.30 Vitesse Delft HVC’10 Delft, Henk van Riessenlaan 22 15-10 14.30 HVC’10 SVC’08 29-10 14.30 HVC’10 SSA FC Skilzz 05-11 14.30 CWO HVC’10 Vlaardingen, Kethelweg 21 12-11 14.30 HVC’10 VFC 19-11 14.30 Full Speed HVC’10 Delft, Kerkpolderweg 18 26-11 14.30 HVC’10 RKDEO 03-12 15.00 HMSH HVC’10 Den Haag, Vrederustlaan 15 10-12 14.30 HVC’10 CION 21-01 14.30 HVC’10 Concordia 28-01 14.30 Berkel HVC’10 Berkel, Het Hoge Land 37 04-02 14.30 HVC’10 Wilhelmus 11-02 15.00 Westlandia HVC’10 Naaldwijk, Hoge Bomen 8 04-03 14.30 HVC’10 Vitesse Delft 11-03 14.30 SVC’08 HVC’10 Wassenaar, Van Brienenlaan 32 18-03 15.00 SSA FC Skilzz HVC’10 Den Haag, Guide Moorstraat 18 25-03 14.30 HVC’10 CWO 01-04 17.00 VFC HVC’10 Vlaardingen, Sportlaan 21

15-04 14.30 HVC’10 Full Speed 22-04 14.30 RKDEO HVC’10 Nootdorp, Sportparkweg 30 29-04 14.30 HVC’10 HMSH 13-05 14.30 CION HVC’10 Vlaardingen, Broekpolder 21 20-05 14.30 HVC’10 Berkel 27-05 14.30 Concordia HVC’10 Delft, Brasserkade 25 03-06 Begin nacompetitie

Quality Time at Home.