Graveren; 17 Uitgestrekt; 19 Opsparen

Verzamelaar Willem Maan:

Een leven lang transport over de weg

Elke vrijdagochtend zit hij met zijn transportmaten van weleer in Eetcafé Westgaag in Maasdijk. Gewoon voor de gezelligheid. Oude herinneringen ophalen, beetje slap ouwehoeren over van alles en nog wat. Het zijn de vaste rituelen in het leven van de sinds januari van dit jaar gepensioneerde oud-chauffeur Willem Maan (66) uit Monster.

Maar het is natuurlijk niet elke dag vrijdag. Er blijven dan nog wel wat dagen over die gevuld kunnen of moeten worden. Wat hij daarin nu zoal doet? ‘Ik besteed veel aandacht aan mijn verzameling vrachtwagenminiaturen’, zegt Willem. ‘Ik laat regelmatig nieuwe modellen bouwen, maak er foto’s van om die toe te voegen aan mijn digitale verzameling op de computer. Ik houd de modellen netjes, dus af en toe schoonmaken hoort er natuurlijk ook bij. Nee, mijn vrouw laat ik dat niet doen, het moet natuurlijk wel goed en voorzichtig gebeuren, ha ha. En wat ik ook leuk vind om te doen: om de zoveel tijd organiseer ik een reünie voor oud-chauffeurs en oud-medewerkers van Van Spronsen en Gebr. De Wilde. Op 24 september van dit jaar hadden we er bijvoorbeeld nog eentje in het Teejater in Naaldwijk voor de medewerkers van Van Spronsen. Vorig jaar heb ik een bijeenkomst georganiseerd voor Gebr. De Wilde. Dat zijn geweldige avonden met elkaar, waar ik het in de voorbereidingen ervan soms best druk mee heb. Nee hoor, ik verveel me nog geen moment.’

Vader

Met Van Spronsen en De Wilde zijn de twee bedrijven genoemd waaraan Willem de meeste, veelal dierbare herinneringen heeft. Als kleine jongen speelde hij al op het terrein van Van Spronsen aan de Vlotlaan, het bedrijf waarvoor ook zijn vader Goof heel lang actief was. ‘Het chauffeursvak is mij dus met de paplepel ingegoten’, zegt Willem. ‘Ik ging regelmatig met mijn vader mee voor een rit, bijvoorbeeld naar Zweden. Wanneer mijn vader terugkwam van een rit naar Scandinavië, nam hij soms een miniatuurmodel mee voor mij of mijn broer Johan, die overigens ook chauffeur (bij De Wilde) is geworden. Daar was je natuurlijk hartstikke blij mee. Hier, dit is mijn eerste model: een blauwe Scania Vabis tankwagen, gemaakt door Tekno, toen nog gevestigd in Denemarken. Zelfs de originele verpakking heb ik nog in bezit. Dat is toch uniek?’

Tekno

Met Tekno is natuurlijk dé mondiale miniatuurvrachtwagenfabrikant genoemd. En het leuke is dat Willem nog regelmatig contact heeft met de medewerkers van Tekno. ‘Omdat ik heel veel foto’s en informatie bezit over de oude vrachtwagens van Van Spronsen, word ik regelmatig door Robbert van Tekno benaderd of ik even met hen mee wil kijken wanneer ze een nieuw Van Spronsen-model op de markt gaan brengen. Ze willen dan zeker weten of de tekeningen en alle details kloppen, voordat de auto daadwerkelijk in productie gaat. Het moet natuurlijk 100% kloppen voor de verzamelaar. Dat vind ik hartstikke leuk om te doen. Ik help er het bedrijf mee en ik krijg zelf als dank een exemplaar cadeau.’

Laatste auto

Inmiddels heeft Willem ruim 100 miniaturen in zijn vitrine op de begane grond staand. De rest bevindt zich nog in dozen op zolder. ‘Af en toe komt er nog wel een model bij. Ik laat ze vaak maken door Frans ter Horst. Ik stuur hem dan een paar foto’s toe van een wagen die mij erg aanspreekt, en dan gaat hij voor mij aan de slag. De meest recente die hij heeft gemaakt voor mij is meteen ook een van mijn dierbaarste auto’s: de laatste wagen waarop ik vier jaar heb gereden bij mijn laatste werkgever, Lelieveld in Hazerswoude (foto rechts onder). Een Volvo met neus, is het geen plaatje?

Met Van Spronsen en De Wilde zijn de twee bedrijven genoemd waaraan Willem de meeste, veelal dierbare herinneringen heeft.