Zabytki architektury współczesnej część III

5.2

„Arka Pana” Kościół NMP Królowej Polski

ul. Obrońców Krzyża 1

Projekt: 1965 Realizacja: 1967-1977 Autor: Wojciech Pietrzyk, Ewa Podolak

Jest to przykład późnego modernizmu ekspresyjnego, miękkiego i plastycznego, z cechami brutalizmu. Nawiązując do kaplicy w Ronchamp Le Corbusiera, pokazuje jednolitość formy, funkcji i konstrukcji, również kształt dachu nawiązuje do tej kaplicy jednocześnie upodabniając go do Arki Pana, stąd przyjęła się zwyczajowa nazwa. Zewnętrzna ściana wykonana została z drobnych kamieni rzecznych, którą od dachu pokrytego gontem odcina wąski pas oświetlenia. Indywidualnie zaprojektowane zostało także dojście do uskokowo ukształtowanego wejścia głównego, z murem z łupanego kamienia, w którym nierównomiernie rozmieszczono odlane z brązu reliefy. Prowadzi do niego łukowo wygięte, drewniano-stalowe zadaszenie z tubusami lamp oświetlenia. Wnętrza posiadają wiele elementów symbolicznych. Kościół ten wyrósł z walki o krzyż i kościół, który miał pierwotnie powstać na osiedlu Teatralnym, obok Teatru Ludowego, w miejscu w którym obecnie zlokalizowana jest szkoła podstawowa. W ostatnich latach wzniesiony został tam nowy kościół.

5.3

Bank Gospodarki Żywnościowej S.A. d. budynek biurowiec W.Z.G.S. „Samopomoc Chłopska”

ul. Obrońców Krzyża 1

Projekt: 1965 Realizacja: 1966-1968 Autor: Józef Gołąb Współpraca: Andrzej Stachowski Wnętrza: Alina Zięba Mozaika: Krystyna Zgud–Strachocka

Akcent wertykalny w pierzei ul. Szlak, w sąsiedztwie Parku im. Jalu Kurka oraz Pałacu na Szlaku (d. Tarnowskich). Budynek wysoki, ustawiony – nadwieszony jest nad niskim budynkiem parterowym. Cechuje go charakterystyczny, „latający” dach, w którym na całej powierzchni wycięto koliste otwory, przepuszczające światło i przez które widoczne jest niebo. Pasmowy układ podziałów elewacji – nadproży i okien, wyraźnie odcinający poszczególne kondygnacje, nadaje obiektowi lekkości. Na parterze budynku, w hallu wejściowym wykonana została, rzadko realizowana, mozaika figuratywna, która ukazuje konie w dynamicznej pozie, z rozwianymi grzywami. Budynek wyróżnia także barwna, nieprzedstawiająca mozaika ceramiczna zewnętrzna, na całej długości wschodniej ściany parteru. Nagrodzony tytułem Vice Mister Miasta Krakowa w 1968 roku.