O godnym przyjmowaniu Komunii Świętej by Esprit

O godnym przyjmowaniu Komunii Świętej

Aniołowie nauczają nas właściwego sposobu przystępowania do Eucharystii ks. Marcello Stanzione

przełożyła Agnieszka Zielińska Wydawnictwo Esprit

Originally published under the title Ricevere la Santa Comunione in ginocchio e in bocca

Materiały okładkowe: Luca Signorelli, Comunione degli Apostoli / Wikimedia Commons

redakcja: Justyna Yiğitler korekta: Krystyna Stobierska, Monika Nowecka Skład i łaManie: Kamil Gorlicki

i SB n 978-83-67291-84-2 Wydanie i, Kraków 2022

d ruk i oprawa: Abedik

w ydawnictwo eS prit S p. z o.o. ul. Władysława Siwka 27a, 31-588 Kraków tel./fax 12 267 05 69, 12 264 37 09, 12 264 37 19 e-mail: sprzedaz@esprit.com.pl ksiegarnia@esprit.com.pl biuro@wydawnictwoesprit.com.pl Księgarnia internetowa: www.esprit.com.pl

Ku pamięci Alfonsa Giustiego w drugą rocznicę śmierci

Naśladujmy dobry przykład Polski

Dzięki Fundacji Świętego Michała Archanioła z Krakowa, która przetłumaczyła na język polski i wydała około czterdziestu moich książek, co ja kiś czas udaję się do Polski, by prowadzić wykłady i głosić kazania. W tym wschodnioeuropejskim narodzie zauważyłem – co bardzo mnie podniosło na duchu – że podczas Mszy Świętej, w chwili konsekracji eucharystycznej, wszyscy wierni klę czą i prawie wszyscy przyjmują Ciało Chrystusa na kolanach i do ust. Sporadycznie zdarzało mi się widzieć kogoś przyjmującego Komunię Świętą na rękę.

Należy zwrócić uwagę, iż obyczaj przyjmowa nia komunii na rękę został wprowadzony bez podstawnie i w sposób pospieszny w niektórych środowiskach Europy Środkowej przez Kościół zaraz po soborze watykańskim ii , co zmieniało wiekową tradycję, a obecnie stało się pospolitą praktyką dla całego Kościoła. Zmiana ta miała

7 Wstęp

1 A. Schneider, Dominus est. Refleksje Biskupa z Azji Środ kowej o Komunii świętej, tłum. A. Spurgjasz, Warszawa 2008.

8 służyć lepszemu odzwierciedlaniu Ewangelii i dawnego obyczaju Kościoła. Faktem jest, że skoro przyjmuje się komunię na język, to moż na przyjąć ją również na rękę, gdyż jest to rów nie godna część ciała. Niektórzy tłumaczą ten obyczaj, odwołując się do słów Jezusa: „Bierzcie i jedzcie”. Jakiekolwiek byłyby racje na poparcie tej praktyki, nie możemy ignorować tego, co dzieje się wszędzie tam, gdzie zostaje ona wprowadzona w życie. Gest ten przyczynia się do stopniowego osłabiania postawy uszanowania względem świętych postaci eucharystycznych. Dawny obyczaj lepiej wyrażał ten szacunek. Za miast niego pojawił się natomiast alarmujący brak skupienia i duch powszechnego rozprosze nia uwagi. W tym kontekście bardzo cenna jest książeczka napisana kilka lat temu przez Jego Ekscelencję Athanasiusa Schneidera, biskupa pomocniczego Karagandy w Kazachstanie, o niezwykle wymownym tytule Dominus est 1. Jest to jego osobisty wkład w aktualnie toczącą się dys kusję na temat Eucharystii, a więc rzeczywistej i substancjalnej obecności Jezusa Chrystusa pod

9 konsekrowanymi postaciami chleba i wina. Bar dzo charakterystyczny i wymowny jest fakt, że bp Schneider rozpoczyna tekst od osobistego świadectwa na temat głębokiej wiary jego matki i dwóch innych kobiet w Eucharystię, wiary za chowywanej pośród wielu rozmaitych cierpień i ofiar, które maleńka katolicka wspólnota w tamtym kraju przechodziła w latach sowieckich prześladowań. Wychodząc od tego doświadczenia, które wzbudziło w nim wielką wiarę, zadziwie nie i cześć wobec Pana obecnego w Eucharystii, bp Schneider przedstawia nam historyczno-teologiczny wykład, w którym wyjaśnia, że oby czaj przyjmowania Komunii Świętej do ust i w po stawie klęczącej był przyjęty i praktykowany w Kościele przez długi czas. Sądzę, że nadszedł czas, aby się zastanowić nad wspomnianym obyczajem i rozważyć – jeśli to konieczne – odrzucenie obecnej praktyki, która w rzeczywistości nie była zalecana ani przez sam sobór, ani przez oj ców soborowych, lecz została zaakceptowana po tym, jak bezpodstawnie wprowadzono ją w nie których krajach. Dzisiaj bardziej niż kiedykol wiek wcześniej konieczna jest pomoc wiernym w odnowieniu żywej wiary w rzeczywistą obecność Chrystusa w postaciach eucharystycznych,

Naiwnością byłoby myśleć, że masoneria nie próbowała przeniknąć również do Kościoła kato lickiego, a przynajmniej wpływać na jego wybo ry i decyzje, by ukierunkować je na masońskiego ducha i program. Już dwieście lat temu papież Leon Xiii w encyklice Inimica vis wprost oskarżał: „Zbyt wielu już jest, również pośród naszych, takich, którzy zostali skłonieni do przystąpienia do sekty lub do udzielenia jej swojej pomo cy w nadziei na osobiste korzyści bądź z nędznej

2 Por. przedmowa do książki Dominus est napisana przez Mal colma Ranjitha, sekretarza emeryta Kongregacji ds. Kultu Boże go i Dyscypliny Sakramentów. 3 Wszystkie cytaty z Biblii podano za: Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu. Biblia Tysiąclecia, wyd. 5, Poznań 2006.

10 aby wzmocnić samo życie Kościoła i bronić go pośród niebezpiecznych wypaczeń wiary, które ta sytuacja cały czas powoduje. Przyczyny takie go posunięcia powinny być nie tyle akademic kie, co raczej duszpastersko-duchowe, jak rów nież liturgiczne – krótko mówiąc, należy brać pod uwagę to, co lepiej podbudowuje wiarę. W tym sensie bp Schneider wykazał się godną pochwały odwagą, gdyż potrafił uchwycić prawdziwe znaczenie słów św. Pawła2: „Wszystko niech słu ży zbudowaniu” (1 Kor 14, 26)3.

11 ambicji”. Wiadomo na przykład, że w połowie lat siedemdziesiątych aż dwa razy kard. Benelli, ówczesny substytut w watykańskim Sekretaria cie Stanu, a następnie arcybiskup Florencji, zlecił gen. Enricowi Minowi, komendantowi karabinie rów, poufne śledztwo w sprawie domniemanego przystąpienia prałatów do masonerii. Różni duchowni potwierdzili, że generałowi – który zbliżył się do katolicyzmu pod koniec lat siedemdziesiątych – zostało nieoficjalnie powierzone zadanie dochodzenia w tej sprawie. Enrico Mino stwierdził autentyczność wykazów, które krą żyły w Watykanie. W przypadku bp. Annibala Bugniniego podjęto działania: współtwórca re formy liturgicznej, zamiast otrzymać nomina cję kardynalską, został „zesłany” na nuncjaturę w Teheranie. Niestety katastrofalne zmiany wprowadzone przez niego do liturgii pozostały obowiązujące, a on sam będzie musiał na sądzie ostatecznym zdać rachunek przed Bogiem i wo bec historii Kościoła za swe kontrowersyjne dzia łanie odnośnie do reformy liturgicznej. W swo jej książce La riforma liturgica sam bp Bugnini przypisuje to „zesłanie” wierze, którą cieszyły się w Rzymie pogłoski o jego domniemanym przystąpieniu do masonerii:

Pod koniec lata pewien eminencja wyjawił istnienie dossier, które rzekomo widział na biurku papieża (czy też sam tam zaniósł?), zawierające dowody na temat przystąpienia biskupa Bugniniego do masonerii […]. Zaledwie miesiąc później (w listopadzie 1975 roku) informacja ta zaczęła się szerzyć w prasie […]. Milcze nie oficjalnych organów Stolicy Apostolskiej wzię to za dowód, że pogłoski te nie były bezpodstawne4.

Generał Mino zginął w tajemniczym wypadku lotniczym 31 października 1977 roku, lecz jego nazwisko wypłynęło w 1981 roku wraz z wybu chem skandalu P25: został określony informato rem agencji prasowej i czasopisma „Osservatore Politico” (założonych przez Mina Pecorellego, bliskiego loży Gellego i tajnych służb). Masoneria popiera i wprowadza działania na różnorodnych poziomach, aby niszczyć to, co jest szczególnie i niezłomnie katolickie, oraz by osłabiać lub likwidować podstawowe i zasadni cze punkty doktryny i/lub wiary katolickiej, jak na przykład właściwy sposób przyjmowania Ko munii Świętej.

4 A. Bugnini, La riforma liturgica, Roma 1997, s. 101. 5 P2 (Propaganda Due) – organizacja przestępcza i nielegalna loża masońska, której przewodził Licio Gelli [przyp. tłum.].

Komunia na rękę?

Dlaczego lepiej do ust

Powszechnie wiadomo o kryzysie Kościoła katolickiego, szczególnie w Europie. Możemy go zobaczyć wyraźnie na własne oczy. Podróżu jąc po Europie, zwłaszcza w krajach tradycyjnie protestanckich, jak Anglia czy Holandia, można zobaczyć liczne kościoły opuszczone przez ich zgromadzenia protestanckie – anglikańskie, lu terańskie czy kalwińskie – i zamienione na dys koteki, puby, siłownie i inne miejsca świeckiej rozrywki, jeszcze gorszej, kiedy są to kluby ze striptizem czy sex-shopy.

W krajach o dawnej tradycji katolickiej, jak na przykład we Francji, Belgii czy obecnie również we Włoszech, tysiące kościołów zostaną praw dopodobnie zburzone, gdyż grożą zawaleniem z powodu braku funduszy na ich utrzymanie i remonty, co z kolei jest skutkiem braku zarów no księży, jak i praktykujących wiernych.

13 1

Dlaczego religia chrześcijańska zajmuje coraz mniej miejsca w sferze publicznej? Dla chrześci jaństwa wojująca sekularyzacja jest tak samo nie bezpieczna jak wojujący ateizm. Oba nurty mają na celu wykluczenie religii ze sfery publicznej i politycznej, pragnąc zamknąć ją w getcie i ograniczyć do rangi prywatnego, intymnego kultu. Jeśli spojrzymy obiektywnie na obecną destrukcję winnicy Pana, zauważymy, że w łonie Kościoła zrodziła się piąta kolumna (opisywana często, również przez samych duchownych, jako mafia) – grupa niszczycieli prawdziwej wiary katolic kiej Kościoła, zdecydowanie świadomych swoje go celu. Ewidentny jest fakt, że niektórzy księża, teologowie, biskupi oraz osoby świeckie, którzy w rzeczywistości stracili prawdziwą wiarę i cnoty, nie opuszczają Kościoła, lecz zachowują swoje stanowiska i bawią się w zbawców Kościoła we współczesnym świecie. Jest to bardzo podejrzany objaw. Dlaczego otwarcie z Kościoła nie odchodzą, jak uczynili to Voltaire, Renan i wielu innych? Na leży zwrócić uwagę, że diaboliczne zniszczenie Kościoła jest dokonywane z dwóch różnych po wodów. W jednym z dwóch przypadków jest to konspiracja mająca na celu podważenie autentycznej wiary Kościoła rzymskokatolickiego, zniszczenie Kościoła nie od zewnątrz, lecz od środka.

Spis treści

w S t Ę p Naśladujmy dobry przykład Polski 7

Komunia na rękę? Dlaczego lepiej do ust 13 2

Komunię Świętą można przyjmować również na kolanach 37 3

Błogosławiona Anna Katarzyna Emmerich i Komunia Eucharystyczna apostołów 47

Aniołowie jako nadzwyczajni szafarze Świętej Komunii Eucharystycznej 53 5

Anioł niosący Komunię Świętą 73 6

Anioł z Fatimy i Eucharystia 79

pod S u Mowanie 91 dodatek Świadectwo osoby świeckiej w kwestii komunii na rękę. „Nie dotykaj Mnie” 97

Bi B liografia 107

Czy wierzymy jeszcze w obecność Boga w Eucharystii?

Jaki sposób przyjmowania Komunii Świętej jest zgodny z nauczaniem Kościoła?

Jak godnie uczestniczyć w Mszy Świętej, by nie utracić poszanowania dla świętych postaci eucharystycznych?

Postępująca w ostatnich latach laicyzacja oraz kryzys Kościoła katolickiego, a także pandemia koronawirusa, doprowadziły do zmian w sposobie przyjmowania Komunii Świętej na całym świecie. W wielu państwach obserwujemy wprowadzane zakazy udzielania jej wiernym do ust, jak również przyjmowanie Ciała i Krwi Chrystusa bez wiary i miłości.

Ksiądz Marcello Stanzione , włoski duchowny i wybitny angelolog, w swojej najnowszej książce zagłębia się w nauczanie Kościoła o Komunii Świętej i związane z nią tradycje. Autor konfrontuje ze sobą sposoby jej przyjmowania oraz wnikliwie opisuje skutki wprowadzanych zmian. Odwołując się również do treści anielskich objawień , przekazanych mistykom i świętym Kościoła katolickiego, ukazuje piękno i istotę Eucharystii . Uświadamia nam, jak cenne jest zrozumienie głębokiego znaczenia Komunii Świętej, a także apeluje o powrót do przyjmowania jej z godnością i poszanowaniem.

Cena 24,90 zł (5% vat ) www.esprit.com.pl 978-83-67291-84-2

ISBN

Patronat