PŁASZCZ ŚWIĘTEGO JÓZEFA MODLITWY NA TRUDNE DNI tłumaczyła
Katarzyna Górecka
Wydawnictwo Esprit
Originally published under the title In onore di San Giuseppe Tekst: Tarcisio Stramare OSJ ks. Giuseppe Brioschi SDB Copyright © Editrice Shalom Copyright © for the Polish translation by Wydawnictwo Esprit 2020 All rights reserved Na okładce: (jozef sedmak) / Alamy Stock Photo Obrazy na s. 5 i 47 – Wikimedia Commons, na s. 19 i 75 – Polona Redakcja: Agnieszka Zielińska ISBN 978-83-66407-27-5 Wydanie I, Kraków 2020 Druk i oprawa: Ekodruk Wydawnictwo Esprit sp. z o.o. ul. Przewóz 34/100, 30‑716 Kraków tel./fax 12 267 05 69, 12 264 37 09, 12 264 37 19 e‑mail: sprzedaz@esprit.com.pl ksiegarnia@esprit.com.pl biuro@wydawnictwoesprit.com.pl Księgarnia internetowa: www.esprit.com.pl
Guido Reni, Święty Józef z Dzieciątkiem Jezus
Wstęp
Święty Józef jest w pełni odpowiedzialnym i praktycznym człowiekiem, otaczającym miłością tych, którzy zostali mu dani: Maryję i Jezusa. Kiedy Maryję odwiedza anioł, jest ona już zaślubiona Józefowi; stąd zwracając się osobiście do Maryi, Bóg ściśle łączy Józefa z tajemnicą wcielenia. Przyjmując Maryję do swego domu, Józef przyjmuje tajemnicę, która jest w Niej, tajemnicę, 7
którą jest Ona sama, i kocha Ją z wielkim szacunkiem, będącym pieczęcią autentycznej miłości. To właśnie Józef, ojciec i opiekun Świętej Rodziny, nadaje prawnie imię dziecku. Bóg, źródło wszelkiego ojcostwa w niebie i na ziemi, pragnie, aby prawy Józef nadał imię – które Bóg sam objawił – Synowi, nazywając Go Jezusem. Nie czyni tego Maryja. Najwyższy z kilku powodów chce, aby zrobił to Józef. Przede wszystkim dlatego, że pragnie, aby podobnie jak Maryja, mężczyzna ściśle współpracował z dziełem odkupienia. Józef także ma „rodzić”, w odpowiedzialności jemu właściwej, człowieka Jezusa. Ponadto Bóg chce, aby ojcostwo człowieka było znakiem Bożego ojcostwa i Bożej płodności. Chociaż w Ewangelii niewiele jest odniesień do Józefa, w niektórych fragmentach 8
można dostrzec pewne elementy ujawniające jego powołanie. „Ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie” – mówi Maryja. „Powinienem być w tym, co należy do mego Ojca” (Łk 2, 48–49) – odpowiada Jezus. W rzeczywistości to właśnie słowa Emmanuela pomagają nam zrozumieć ojcostwo Józefa, przypominając rodzicom o prymacie Tego, którego nazywa „swoim Ojcem”. Jezus objawia prawdę o roli Maryi i Józefa. Józef jest rzeczywiście oblubieńcem Dziewicy i ojcem Jezusa, jak potwierdza Maryja, gdy mówi: „Ojciec Twój i ja szukaliśmy Ciebie”, ale jego małżeństwo i ojcostwo jest całkowicie zależne od Boga i podporządkowane Mu. Oto w jaki sposób Józef miał według swego powołania stać się uczniem Jezusa: poświęcając życie służbie Jednorodzonemu Synowi Ojca i Dziewicy Matki. Misję tę przedłuża 9
on w stosunku do Kościoła, któremu zapewnia pomoc i ochronę. Rzeszom ludzi oraz swoim uczniom Jezus oświadcza: „Jeden jest wasz Ojciec” (por. Mt 23, 9). W rzeczywistości nie ma innego ojcostwa niż Boże, zostało ono jednak dane człowiekowi, stworzonemu na Jego obraz i podobieństwo, abyśmy mogli uczestniczyć w Boskim ojcostwie. Święty Józef jest tego wyjątkowym przykładem. Chociaż nie jest biologicznym ojcem Jezusa, sprawuje pełne i całkowite ojcostwo. Być prawdziwie ojcem to przede wszystkim być sługą życia i dorastania. W tym sensie św. Józef wykazał się wielkim poświęceniem. Dla Chrystusa doświadczył prześladowania, wygnania i biedy. Musiał osiedlić się poza rodzinną miejscowością, a jego jedyną nagrodą było bycie z Chrystusem i Maryją. 10
Wśród wielu aspektów jego cudownego świadectwa szczególnie należy podkreślić milczenie. Jest ono wypełnione kontemplacją tajemnicy Boga w postawie całkowitej dyspozycyjności wobec Jego woli. Nie objawia ono wewnętrznej pustki, ale pełnię wiary, którą Józef nosi w swoim sercu i która kieruje każdą jego myślą i każdym działaniem. Dzięki temu milczeniu wraz z Maryją strzeże on słowa Bożego, nieustannie porównując je z wydarzeniami z życia Jezusa. To milczenie utkane wierną modlitwą, błogosławieństwem Ojca, zawierzeniem Jego woli i ufnym oddaniem się Jego opatrzności. Słusznie sądzimy, że to właśnie od ojca Józefa Jezus nauczył się – na poziomie ludzkim – owej głębokiej duchowości, będącej podstawą autentycznej sprawiedliwości, sprawiedliwości Bożej, której pewnego 11
dnia nauczy swoich uczniów. Również od Józefa Jezus nauczył się być człowiekiem. My także przykładem tego sprawiedliwego męża i Dziewicy Matki jesteśmy wezwani do poznawania znaczenia ojcostwa i bycia ludźmi. Jeśli Maryja jest zwierciad łem macierzyństwa Boga, Józef jest znakiem płodnego, stałego i kochającego ojcostwa Ojca. Życie Józefa, spędzone w posłuszeństwie Słowu, jest wymownym znakiem dla wszystkich uczniów Jezusa dążących do jedności Ludu Bożego, a jego przykład w rzeczywistości zachęca nas do zrozumienia, że c ałkowicie oddaje się woli Boga człowiek, który staje się skutecznym wykonawcą Jego planu i pragnie zgromadzić ludzi w jedną rodzinę. Z tego powodu Kościół proponuje nam Józefa jako szczególny wzór służby Chrystusowi 12
i Jego planowi zbawienia i wzywa go jako specjalnego patrona i opiekuna rodziny wierzących (8 grudnia 1870 roku Pius IX ogłasza św. Józefa patronem Kościoła powszechnego). Refleksja na temat życia św. Józefa – zarówno w aspekcie ludzkim, jak i duchowym – zachęca nas do uchwycenia miary całego bogactwa jego powołania i czerpania ze wzoru, jakim pozostaje dla wszystkich poświęcających swoje życie Chrystusowi w życiu świeckim i konsekrowanym, w kapłaństwie, małżeństwie i rodzinie. W rzeczywistości św. Józef nie tylko żył w fizycznej bliskości tajemnicy wcielenia; miał także uważne serce. Ujawnia nam on sekret ludzkości żyjącej w obecności tajemnicy, ludzkości otwartej na tę tajemnicę poprzez najbardziej konkretne szczegóły istnienia. Nie ma w nim podziału na 13
wiarę i działanie. Jego wiara zdecydowanie kieruje jego działaniami. Józef działa, przyjmując odpowiedzialność, która odsuwa na bok jego samego i jego aspiracje, pozostawiając Bogu swobodę w realizacji Jego dzieła. Na przestrzeni wieków wielu świętych oddawało cześć św. Józefowi. Pamiętamy św. Teresę z Ávili, która mówiła: „O cokolwiek poprosicie św. Józefa, z pewnością otrzymacie. Kto nie wierzy, niech spróbuje, a przekona się”. I znowu: „Jego pomoc była zawsze większa, niż mogłam się spodziewać. Do tej pory nie pamiętam, abym kiedykolwiek modliła się o łaskę i natychmiast jej nie uzyskała. Pomaga on bardzo temu, kto się doń ucieka”. Święty Józef Marello polecał swoim uczniom: „Prośmy św. Józefa, aby był naszym ojcem duchowym. Musimy czerpać 14
natchnienia od św. Józefa, który jako pierwszy na ziemi dbał o Jezusa, który opiekował się Nim jako niemowlęciem, chronił jako dziecko i był Mu ojcem w pierwszych latach życia”. Święty Luigi Guanella, opisując św. Józefa jako wzór pobożności, pracowitości i godnego ubóstwa, powiedział: „Kiedy przygnieceni koniecznością, zmęczeniem lub smutkiem odczuwamy potrzebę, by jakiś potężny głos wstawił się za nami u Niepokalanych Serc Jezusa i Maryi, uciekajmy się ufnie do św. Józefa, a ten, który wiele razy doświadczał upokorzeń związanych z ubóstwem, da się poznać jako nasz potężny obrońca i ojciec”. Sami papieże ożywili nabożeństwo do Oblubieńca Maryi. Leon XIII, który ogłosił św. Józefa patronem wszystkich chrześcijan, napisał: „Ojcom rodziny udzieli 15
łaski, aby czuwali nad dziećmi i wychowywali je po chrześcijańsku. Małżonków obdarzy darem wzajemnej i trwałej miłości, doskonałej harmonii w więzi małżeńskiej. Osobom niezamężnym przekaże ducha wielkiej niewinności i czystości. Wielkich nauczy, czym jest prawdziwa wielkość i prawdziwe bogactwo. Robotników i potrzebujących nauczy uświęcenia poprzez uświęcenie swojej pracy i znoszenie ubóstwa z pogodą ducha”. Święty Jan XXIII powiedział: „Święty Józef! Bardzo go kocham, tak bardzo, że nie mogę rozpocząć ani zakończyć dnia, by moje pierwsze słowo i ostatnia myśl nie były skierowane ku niemu”. A św. Jan Paweł II oświadczył: „Ojciec niebieski złożył w ręce Józefa skarby odkupienia, którymi są Jezus i Maryja”. Święty Józef jest rzeczywiście ojcem, który chroni w ziemskiej wędrówce tych, 16
którzy oddają mu cześć, i towarzyszy im, tak jak chronił Jezusa i towarzyszył Mu w dorastaniu. Prośmy nieustannie o jego cenne pośrednictwo, aby ojcowie – wszyscy ojcowie, biologiczni i duchowi – wiedzieli, jak sprawować ojcostwo z taką samą kochającą i stanowczą sprawiedliwością, co ten niezwykły człowiek, który radykalnie kochał ludzkość w Maryi, swojej Oblubienicy, i Jezusie, Synu Bożym. Pozwólmy, by Józef uczył nas, jak być uważnym na otaczających nas ludzi i ukazywać kochające oblicze Boga osobom najbiedniejszym oraz potrzebującym uczucia i uwagi. Żyjąc z nim w bliskości, odkryjemy go jako autentycznego mistrza życia wewnętrznego: nauczy nas on poznawać Jezusa, żyć z Nim i poczuć się częścią rodziny Bożej.
Spis treści
Wstęp 7 Nowenna do św. Józefa 21 Święty Płaszcz 49 Boleści i radości św. Józefa 77
O cokolwiek poprosicie św. Józefa, z pewnością otrzymacie. Kto nie wierzy, niech spróbuje, a przekona się. św. Teresa z Ávili
Dzięki nabożeństwom do św. Józefa zebranym w tym modlitewniku oczyścisz serce i otworzysz się na działanie Boga w twoim życiu. Doświadczysz także opieki tego, który z tak wielkim oddaniem troszczył się o los Świętej Rodziny. Poznaj modlitwy na trudne dni: Nowennę do św. Józefa, Święty Płaszcz oraz Boleści i radości św. Józefa, i módl się, by otrzymać upragnione łaski. ISBN 978-83-66407-27-5
9
788366 407275
cena 14,90 zł (5% VAT) esprit.com.pl