Bóg powołuje Abrama
Uczynię bowiem z ciebie wielki naród. (Rdz 12, 2)
B
Bóg nigdy nie przestał kochać Adama i Ewy. Ich rodzina się rozrastała, a Bóg miał plan, jak sprowadzić wszystkich z powrotem do Edenu. Pewnego razu przemówił do człowieka, który miał na imię Abram. Powiedział do niego: – Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który ci ukażę. Abram zaufał Bogu i był mu posłuszny.
Razem z żoną Saraj, krewnymi, sługami i zwierzętami wyruszył w długą podróż i w końcu dotarł do ziemi Kanaan. Bóg powiedział mu, że będzie ojcem narodu wybranego. Obiecał też, że będzie miał tak wielu potomkow, jak wiele jest gwiazd na niebie. Nadał Abramowi nowe imię – Abraham, co znaczy: „Ojciec wielu narodów”. Każdy, kto należy do Bożej rodziny miłości, należy również do rodziny Abrahama. Także Jezus był jednym z potomków Abrahama! Jezus jest bratem wszystkich Bożych dzieci! Możesz zaufać Jezusowi tak samo, jak najbliższemu członkowi rodziny. Możesz Mu o wszystkim opowiedzieć. On bardzo chce wiedzieć, co przeżywasz. Będzie błogosławił tym, których kochasz i zawsze cię wysłucha. Dziękuję Ci, Jezu, że jesteś moim bratem. Ufam Ci.