wieczor-zycia.indd 20
Czas ogołoceń zewnętrznych i wewnętrznych tarość jest okresem najgłębszego ogołoceS nia spowodowanego słabnącą kondycją ciała i umysłu. Pamięć nie ma już dawniejszej żywotności, człowiek zaczyna tracić sprawność umysłową. Zazwyczaj żywo pamięta wydarzenia odległe, dlatego chętnie wraca do nich we wspomnieniach, ale nie potrafi utrwalić świeżych faktów. Dobrze ilustruje to na przykład częste szukanie przedmiotów podręcznych, choćby okularów czy nakrycia głowy. Wzrok i słuch należą do zmysłów, które z wiekiem słabną najszybciej. Oczy z trudem śledzą wartką akcję w programach i filmach telewizyjnych. Przytępiony słuch nie pozwala na komfort słuchania radia i Słowa Bożego • 20 •
2018-10-09 13:29:50
Pod-wieczor-zycia.indd 21
czy na swobodne porozumiewanie się z bliźnimi, a czasem zwykłą rozmowę. Także nogi nie bardzo chcą nieść sędziwego człowieka w nowe środowiska i krajobrazy, nie sprzyjają podróży, a nawet pójściu do kościoła, dlatego najczęściej tylko własna izba lub cela klasztorna staje się miejscem pobytu i zajęć, pobożnych praktyk, spędzania czasu rekreacji i urlopu. W efekcie tych ograniczeń zawęża się krąg osób i spraw obecnych w życiu seniora. Prowadzi to niekiedy do trudnych, obciążających psychicznie sytuacji, a powstałych napięć nie uleczy nawet pełna serdeczności wizyta bliskich i znajomych. Czemu to wszystko służy? Oto Bóg stopniowo ogołaca nas i pozbawia relacji ze światem i innymi ludźmi, ponieważ chce, abyśmy skupili się tylko na Nim. Rzeczywiście, teraz tylko On jest przy nas prawdziwie obecny – nasz bliski i jedyny Przyjaciel. Na takie ogołocenia należy patrzeć w świetle biernych oczyszczeń, o których pisał św. Jan od Krzyża w poemacie Noc ciemna. Gdy odczuwamy taki stan duszy i sama noc przestaje być przekleństwem, po prostu staje się darem – czasem pozyskania światła i pokoju. Proces oczyszczenia ma jeszcze inny, głębszy wymiar. Otóż jedną z wielkich łask starości jest osłabienie „biosu” i naszego „ja”. O ile • 21 •
2018-10-09 13:29:50
wieczor-zycia.indd 22
młody człowiek czuje w sobie wielką siłę życia, która sprawia, że pragnie zajmować centralne miejsce (o które ubiega się albo wprost o nie walczy, powodowany wyolbrzymioną fantazją i ambicją), o tyle osobie starszej wraz z upływem lat łatwiej przychodzi postawa łagodności i bezinteresowności. Bóg pozwala wtedy człowiekowi żyć w zgodzie z ewangelicznymi błogosławieństwami: błogosławieństwem małych, pokornych, słabych, cichych, ubogich, wykorzystanych, niezrozumianych, płaczących (por. Mt 5, 3-11; Łk 6, 20-31).
• 22 •
2018-10-09 13:29:50