medju
2/08/2012
16:32
Page 20
WST¢P. PL AN MARYI
WST¢P. PL AN MARYI
Lourdes
galii, a konkretnie w Fatimie, troje pastuszków doznaje przywileju szeÊciu objawieƒ Madonny. Sama istota tych objawieƒ tkwi w s∏ynnej tajemnicy powierzonej siostrze ¸ucji. Tajemnica sk∏ada si´ z trzech cz´Êci, które – choç z pewnoÊcià znane czytelnikom – dla wygody przytaczam tu zgodnie z zapisem widzàcej. Pierwsza cz´Êç tajemnicy fatimskiej dotyczy wizji piek∏a:
Kontynuujàc przeglàd wspó∏czesnych objawieƒ maryjnych, dochodzimy do roku 1858, do Lourdes. Tutaj m∏odziutka Bernadeta Soubirous osiemnaÊcie razy widzia∏a Matk´ Bo˝à. W pobli˝u miejsca objawieƒ wzniesiono bazylik´, a powsta∏e wokó∏ niej sanktuarium jest – obok Sanktuarium Matki Bo˝ej z Guadalupe (miasto Meksyk) – najliczniej na Êwiecie nawiedzanym celem pielgrzymek: rocznie przybywa tu oko∏o oÊmiu milionów pielgrzymów. Maryja nazywa siebie „Niepokalanym Pocz´ciem”, co wystarcza, by niebiaƒska wizja mog∏a byç uznana za kontynuacj´ wczeÊniejszych, ods∏aniajàcych przed ludzkoÊcià charakterystyczne przymioty Bo˝ej Matki. Owo ca∏kowite zachowanie od grzechu pierworodnego, czyli Niepokalane Pocz´cie, które papie˝ Pius IX uzna∏ za dogmat wiary zaledwie cztery lata wczeÊniej, w roku 1854, stanowi istotny rys osobowy, która przysposabia Maryj´ do przewodzenia duchowej walce cz∏owieka z szatanem.
Pani nasza pokaza∏a nam morze ognia, które wydawa∏o si´ znajdowaç w g∏´bi ziemi, widzieliÊmy w tym morzu diab∏y i dusze […] wÊród przeraêliwych wrzasków i rozpaczliwego krzyku, które przejmowa∏y grozà i sprawia∏y, ˝e trz´ÊliÊmy si´ ze strachu. Matka Bo˝a rzek∏a do ¸ucji: „Wiele dusz idzie do piek∏a, bo nikt za nie si´ nie modli”.
Druga cz´Êç tajemnicy fatimskiej dotyczy przysz∏oÊci Êwiata:
Mija nieco ponad pó∏ wieku. Jest rok 1917. Od 13 maja do 13 paêdziernika tego˝ roku w Portu-
WznieÊliÊmy oczy ku Matce Boskiej, która rzek∏a nam z dobrocià i smutkiem: „WidzieliÊcie piek∏o, gdzie idà dusze biednych grzeszników. ˚eby je ratowaç, Bóg chce ustanowiç na Êwiecie nabo˝eƒstwo do mego Niepokalanego Serca. Wiele dusz uratuje si´ przed piek∏em
20
21
Fatima i tajemnice
medju
2/08/2012
16:32
Page 22
WST¢P. PL AN MARYI
WST¢P. PL AN MARYI
i nastanie pokój na Êwiecie, jeÊli uczynià to, co wam powiem. Wojna zbli˝a si´ ku koƒcowi [rzeczywiÊcie, zakoƒczy∏a si´ w 1918 roku – przyp. aut.] , lecz jeÊli ludzie nie przestanà obra˝aç Boga, to podczas pontyfikatu Piusa XI [który zostanie papie˝em w 1922 roku, po Benedykcie XV – przyp. aut.] rozp´ta si´ kolejna, jeszcze gorsza. Kiedy pewnej nocy ujrzycie, ˝e noc rozjaÊnia jakieÊ nieznane Êwiat∏o [ognistoczerwone niebo w nocy z 24 na 25 stycznia 1938 roku – przyp. aut.], wiedzcie, ˝e jest to wielki znak od Boga, zapowiadajàcy ˝e ukarze On Êwiat za jego liczne zbrodnie. Narz´dziem kary b´dzie wojna, g∏ód, przeÊladowania KoÊcio∏a i Ojca Âwi´tego. Aby temu zapobiec, przyb´d´ prosiç o poÊwi´cenie Rosji memu Niepokalanemu Sercu i o Komuni´ Êwi´tà wynagradzajàcà w pierwsze soboty miesiàca. JeÊli wys∏uchajà moich próÊb, Rosja nawróci si´ i nastanie pokój. JeÊli nie, rozszerzy swe b∏´dne nauki na ca∏y Êwiat, wywo∏ujàc wojny i przeÊladowania KoÊcio∏a. Dobrzy b´dà m´czeni, Ojciec Âwi´ty du˝o wycierpi, ró˝ne narody zginà. Na koniec moje Niepokalane Serce zatryumfuje. Ojciec Âwi´ty poÊwi´ci mi Rosj´, która si´ nawróci, i przez pewien czas zapanuje na Êwiecie pokój”.
Trzecia cz´Êç tajemnicy fatimskiej dotyczy walki eschatologicznej oraz przeÊladowaƒ KoÊcio∏a:
22
23
Po dwóch cz´Êciach, które ju˝ przedstawi∏am, zobaczyliÊmy po lewej stronie Naszej Pani nieco wy˝ej Anio∏a, trzymajàcego w lewej r´ce ognisty miecz; iskrzàc si´ wyrzuca∏ on j´zyki ognia, które, zdawa∏o si´, ˝e podpalajà Êwiat, ale gas∏y one w zetkni´ciu z blaskiem, jaki promieniowa∏ z prawej r´ki Naszej Pani, wyciàgni´tej w jego kierunku; Anio∏, wskazujàc prawà r´kà ziemi´, rzek∏ donoÊnym g∏osem: „Pokuty, Pokuty, Pokuty!”. I ujrzeliÊmy w nieogarnionym Êwietle, którym jest Bóg – coÊ podobnego do tego, jak widzi si´ osoby w zwierciadle, kiedy przechodzà przed nim – Biskupa odzianego w biel: mieliÊmy przeczucie, ˝e jest to Ojciec Âwi´ty. Wielu innych Biskupów, Kap∏anów, zakonników i zakonnic wchodzi∏o na stromà gór´, na szczycie której tkwi∏ wielki Krzy˝, zbity z nieociosanych belek, jakby z drzewa korkowego pokrytego korà. Ojciec Âwi´ty, zanim tu dotar∏, przemierzy∏ wielkie miasto w ruinie i dr˝àcy, chwiejnym krokiem, udr´czony bólem i cierpieniem szed∏, modlàc si´ za dusze zmar∏ych, których cia∏a napotyka∏ na swej drodze; doszed∏ do szczytu góry i, kl´czàc u stóp wielkiego Krzy˝a, zosta∏ zabity przez grup´ ˝o∏nierzy, którzy po wielokroç ugodzili go pociskami
medju
2/08/2012
16:32
Page 24
WST¢P. PL AN MARYI
WST¢P. PL AN MARYI
z broni palnej i strza∏ami z ∏uku, i w ten sam sposób zgin´li jeden po drugim inni Kap∏ani, zakonnicy i zakonnice oraz wiele osób Êwieckich, m´˝czyzn i kobiet z rozmaitych klas i pozycji spo∏ecznych. Pod ramionami Krzy˝a sta∏y dwa Anio∏y, które trzyma∏y w r´kach kryszta∏owe konewki i zbiera∏y w nie krew M´czenników, skrapiajàc nià dusze, które zbli˝a∏y si´ do Boga (Tuy, 3-1-1944).
Amsterdam
Sàdz´, ˝e nawet pobie˝na lektura tych tekstów wystarczy, by odczuç wyraêny profetyczny charakter ka˝dego z nich, w perspektywie otwartej na „czasy ostateczne”, która staje si´ jeszcze bardziej oczywista, gdy przypomnimy sobie, ˝e 13 maja 2000 roku Jan Pawe∏ II powiàza∏ treÊç trzeciej cz´Êci tajemnicy fatimskiej z komentarzem do dwunastego rozdzia∏u Apokalipsy. Wskazany fragment Biblii pozwala odczytywaç zapowiedê przeÊladowaƒ KoÊcio∏a, ukazanych w trzeciej cz´Êci tajemnicy powierzonej ¸ucji, jako integralny element owej eschatologicznej walki, która poprzedzi ostatecznà i ca∏kowità pora˝k´ szatana, powrót Chrystusa w chwale oraz koniec Êwiata.
24
W tej perspektywie – jak sàdz´ – czytelnik mo˝e ju˝ dojrzeç plan maryjny, który ods∏aniajà objawienia ostatnich dwóch stuleci. Oto diabe∏ przygotowuje atak na ca∏à ludzkoÊç, dobrze wiedzàc, ˝e nadchodzi chwila jego ostatecznej kl´ski i ˝e nie b´dzie móg∏ ju˝ wi´cej szkodziç ludziom. Tymczasem Matka Bo˝a troszczy si´, by wczeÊniej ods∏oniç ów diabelski zamiar, przestrzegajàc cz∏owieka przed groêbà samozag∏ady oraz wiecznego pot´pienia. Taki w∏aÊnie sens majà or´dzia przekazywane Idzie Peerdeman w czasie objawieƒ Pani Wszystkich Narodów w Amsterdamie, w latach 1945–1959. Matka Bo˝a przekazuje upomnienia i nakazy o dramatycznym wydêwi´ku: „Muszà si´ wi´cej modliç. Muszà si´ modliç, by wstrzymaç zepsucie! JeÊli tego nie uczynià, ca∏y Êwiat sam si´ unicestwi!” [19 listopada 1949]. A dalej: „Czas nagli… Wszystkie narody j´czà pod jarzmem szatana” [13 grudnia 1951]. Wezwanie jest w∏aÊciwie zawsze to samo: do pokuty oraz do nawrócenia, pobrzmiewajàce niczym echo s∏ów Jezusa z Ewangelii: „JeÊli si´ nie nawrócicie, wszyscy zginiecie” (por. ¸k 13, 3).
25