Samen aan tafel

Samen aan tafel is samen genieten

Een gezamenlijke maaltijd voor bewoners en medewerkers. Op het menu: poffertjes en ijs toe. Aansluitend een potje bingo. Team de Waterkant van De Bunterhoek bood cliënten dit voorjaar extra aandacht en gezelligheid. En de volgende maaltijd staat al gepland.

Meer saamhorigheid als collega’s en met cliënten. Dat is het teamdoel dat afdeling de Waterkant zich dit jaar heeft gesteld. Geïnspireerd door het waardevolle samenzijn tijdens het laatste kerstdiner schuiven de medewerkers elke twee maanden aan bij de bewonersgroep. Op 11 maart was de aftrap.

700 poffertjes

Een tafelschikking zorgde ervoor dat bewoners en zorgcollega’s door elkaar zaten. Even verderop in het restaurant waren medewerkers druk bezig met het bakken van poffertjes. Bijna 700 stuks kwamen er van de bakplaat! Als toetje was er een heerlijke ijstaart. Alles werd door het vaste team geregeld én aangeboden.

Activiteit door stagiaires

Stagiaires Arinda Bikker en Celine van den Hardenberg zorgden na de maaltijd voor een leuke activiteit. Voor hun opleiding Verzorgende IG & Maatschappelijke zorg hadden ze beide de opdracht om iets te organiseren voor een bewoner. “Omdat we bij elkaar in de klas zitten, besloten we de opdracht samen te doen en het grootser aan te pakken”, vertelt Celine. “Het werd een activiteit voor de hele afdeling, waarbij bewoners konden kiezen om mee te doen.”

Interactie

Samenwerken en afstemmen was het leerdoel voor het tweetal. Met plaatjes van vroeger stelden Arinda en Celine daarom een bingo samen. “Dat zorgde al voor veel interactie met de bewoners”, zegt Arinda. “Er kwamen allerlei verhalen los. Onder

andere over hoe er vroeger gekookt werd en hoe ze de was deden.” Kleine prijsjes, zoals een cake en chocolaatjes, ontbraken natuurlijk niet.

Voor herhaling vatbaar

De plaatjesbingo in combinatie met het poffertjes eten leverde een gezel-

‘Mooi dat je bewoners echt zag genieten. Daar doen we het voor.’

lige avond op. Voor iedereen was er oprechte belangstelling en persoonlijke aandacht. “Het was mooi dat de meeste bewoners erbij konden zijn en dat je ze echt zag genieten. Daar doen we het natuurlijk voor”, vindt Celine. De stagiaires kregen van de bewoners voor de bingo een 8,5 én leuke reacties. Meneer Visser zei direct na afloop: “Dat is voor herhaling vatbaar.” Twee dagen na de bingo kwam mevrouw Dijkgraaf naar hen toe en liet weten dat ze ontzettend genoten had. Mevrouw Bouwman kreeg de dag na de bingo nog een flesje sinaasappelsap als troostprijs, waarop ze zei: “Ik zal aan jullie denken als ik het opdrink.” Ze was er zichtbaar blij mee. Collega’s merkten de volgende dag dat de bewoners aan het nagenieten waren. Het deed Arinda en Celine goed om al die positieve geluiden te horen.

Meerwaarde

Het organiseren en meebeleven gaf ook het team een gevoel van saamhorigheid. Met liefde en enthousiasme hebben de medewerkers het geregeld, met een warm gevoel denken zij terug aan deze prachtige avond. Op het gebied van welzijn heeft dit zeker meerwaarde, het team is ervan overtuigd dat het goed is om dit erin te houden. Wat er de volgende keer op het menu staat? Dat kiezen medewerkers en bewoners samen, net als de activiteit na het eten. Genieten wordt het zeker.

‘We zijn er voor zoveel meer dan poetsen’

Stof afnemen, stofzuigen, bedden verschonen. Huishoudelijke ondersteuning lijkt vooral te gaan over schoonmaken. Maar het sociale aspect is net zo belangrijk, weet medewerkster huishouding Janny Penninkhof. “Een gesprekje betekent heel veel voor mensen.”

Ze is net thuis na een ochtend werken. Het blauwe uniformjasje van WZU Veluwe heeft ze nog aan. Hartelijk doet ze de deur open, schenkt thee in en doet haar verhaal. Ze heeft net een nieuwe cliënt ontmoet, een oudere dame uit Wapenveld. De eerste kennismaking was positief, vertelt Janny lachend. “Ze zei: ‘Och, wat bin’k toch bliede da’j d’r bint. Ik zie ’t al, ie bin een gewone deerne.’”

Bedankt mien deerne

En dat klopt. Niks geen poespas voor Janny. Doe maar gewoon je werk, vindt ze. Dus zet ze zich elke ochtend met veel liefde en enthousiasme in voor haar cliënten. Tien heeft ze er in totaal, stuk voor stuk ‘zulke lieve mensen’. “Als het kan, praat ik gewoon plat met ze. Het is heel dankbaar werk. Bedankt mien deerne, zeggen ze dan. Die waardering maakt het mooi.”

‘Een cliënt hoeft echt niet op de stoel te blijven zitten’

Meer dan schoon

Het is niet alleen het huishoudelijk werk dat de cliënten blij maakt. “Het is belangrijk dat het schoon en leefbaar is. Maar we zijn er voor zoveel meer dan poetsen.” Ten eerste is er het samenwerken. “Een cliënt hoeft echt niet op de stoel te blijven zitten”, zegt Janny. Dus vraagt ze de mensen wat zij willen dat er gedaan wordt en gaan ze samen aan de slag. “Als je zelf nog bepaalde taken in huis kan doen, geeft je dat een zinvol gevoel.”

Een goed gesprek

Tijd voor een kopje koffie en een praatje moet er ook zijn, vindt Janny. Die gesprekken kunnen over van alles gaan. “De ene keer is het gewoon een pleziertje of wat kletsen, dan weer is het serieus. Ik probeer zo goed mogelijk aan te voelen wat iemand nodig heeft. Cliënten vertrouwen mij best veel toe, soms hoor ik meer dan hun eigen kinderen.”

De medewerkers onderling hebben ook veel contact. Het team Huishouding in Wapenveld is hecht. “We staan voor elkaar klaar. Onderweg kom je soms een collega tegen, dan praten we altijd even bij. We delen lief en leed met elkaar.”

Signaleren en overleggen

Tijdens het afgelopen coronajaar hadden thuiswonende ouderen het zwaar, merkte Janny. “Soms was ik de enige persoon die ze zagen. Mensen werden emotioneel, angstig of zelfs depressief. Ik voelde me net een maatschappelijk werker.” Waar nodig overlegt een huishoudelijk medewerker met familie of schakelt de thuiszorg in. “Wij komen wekelijks bij iemand over de vloer en kunnen goed beoordelen hoe het met iemand gaat. We hebben een signaleringsfunctie.” Ook nu er weer meer kan en mag, kijken mensen echt uit naar haar komst, ziet Janny. “Ik vien ’t zo gezellig

da’j d’r bint, zeggen ze dan.” Met elkaar meeleven spreekt vanzelf. Toen ze een paar jaar geleden zelf ziek was, stonden enkele cliënten onverwacht met een bloemetje op de stoep. Andersom gebeurt hetzelfde. “Als iemand in het ziekenhuis ligt, ga ik erheen. En als thuis wonen niet meer gaat, blijf ik contact houden. Ik laat niemand vallen. Een band opbouwen is wat het werk zo mooi maakt.”

‘Als het kan, praat ik gewoon plat met mensen’

‘Je mag hier overal over meepraten. Dat is bijzonder’

Een open cultuur met ruimte voor ieders mening. Zo omschrijft Johan van Brussel als lid van de Ondernemingsraad (OR) de sfeer bij WZU Veluwe. Dat biedt de mogelijkheid om de belangen van medewerkers zo goed mogelijk te beschermen. “Het is belangrijk om je invloed te laten gelden.”