तिळा तिळा दार उघड
आति
सपातदका- तिशेाखा मशेानकर. सहसपातदका- श्रषया महाजन.
http://yasakhyannoya.blogspot.in/
प्रजासत्ताक तदन तिशेषांाक
सपादकीय..........
ियरां .... आ्ष्ु ्यच््य प्रत््ेक पयवलयवर... प्रत््ेक मैलयवर.... प्रत््ेक वळणयवर. अत्र तत्र सववत्र. आपल््य भोवतयल. प्रत््ेक ियरयलय एक इदतहयस ... एक महत्व... एक भदवष््... “दतळय दतळय ियर उघड” म्हटल््यवर कुठले ियर पदहले उघडेल मयदहत नयही. त््य ियरयमयगे असलेलय दजनी आपल््य कुठल््य स्वप्नपूतीसयठी उभय असेल मयदहत नयही. तरी प्र्त्नपूववक प्रत््ेक ियरयजवळ जय्चे. आपले सांपूणव बळ एकवटून. आपल््य बद्ध ु ीवर दवश्वयस ठेवून. कयरण त््य ियरयांमयगे आहेत आपलीच स्वप्ने. वर्यवनव ु र्े सयठदवलेली. ज््यसयठीच आपले जीवन आहे असे आपल््यलय वयटत असते ती स्वप्ने. फक्त आपली स्वप्न... कयरण तो दजनी ्ेणयर फक्त आपली स्वप्न परु ी करय्लय.... आपल््यवर लयिलेल््य इच्छय आदण आकयांक्षय त््यच््य लेखी कयहीच नसतयत. कयरण तो फक्त आपल््यलय “मी” म्हणून जगणे दशकवय्लय आलेलय एक िेविूत असतो. “Know Thyself” म्हणत आपल््य स्वप्नयांनय आकयर द्यय्लय आलेल््य ्य जीनीलय आपण शोधू ्य... आपल््यच मनयत... आपल््यच तनयत... आपल््यच हृि्यत ..... जयणून घेवू ्य न उघडणयऱ््य ियरयांचे रहस््... आदण मोकळय करु ्य आपलयच श्वयस असांख् बांि ियरयांमध््े कोंडलेलय.... म्हणु ्य ....“दतळय दतळय ियर उघड” SSSSSS
- तिशेाखा समीर मशेानकर
http://yasakhyannoya.blogspot.in/
सख्यांनो, आज २६ जयनेवयरी... आपलय प्रजयसत्तयक दिन. आपणय सवयांनय खूप खूप शभ ु च्े छय || परकी् रयज््व््वस्थय जरी आपल््यस सोडून गेली असली तरी आपल््य िेशयची एक स्वतांत्र घटनय असयवी म्हणून आत्मसयत केलेल््य घटनेचय दिवस. पण खरे च घटनय आपल््यलय घडवू शकते ? दक आपण घडलेलोच असतो आदण घटनय आपल््यलय आकयर िेत असते. आज ६४ वर्यांनी आपलय भयरत खरे च स्व्ांभू झयलय् कय?? दक कयळमयपयनस ु यर घटनेत कयही स् ु ोग्् बिल करणे क्रमप्रयप्त आहे ?? असांख् प्रश्नयची असांख् उत्तरे नेहमीच आपल््यलय दचांतच्े ्य गयवयत नेवून सोडतयत.
रयमरयज््- स्वयती भट. स्कूल चले हम- पल्लवी कुलकणी जीवन एक स्वप्न- मयधरु ी रयउळ मयझां तळ्यांचां शहर-्ोदगनी चबबळ हे दवश्वदच मयझे घर-मांगलय भॊईर. आ् ड्रीमऑफ़ दजनी- श्रे्य महयजन आज वयटते-नेहय अांदबके वचन-सई िेशपयांडे े र आज-वैशयली शेंबक िेश िल ु यरय-स्वयती भट २६ जयनेवयरी कयल आदण आजनीलय ठोसर भग्न घरयच््य दभांती-दशल्पय करां जीकर कळी उमलतयनय-मांगलय भॊईर एकरूपतय-मांगलय भोईर वयनप्रस्थ- मांगलय भोईर. तयपलय उन्हयळय-मांगलय भोईर तयसयचां आदण दमदनटयचां प्रेमप्रकरण – वैष्णवी पयटील
http://yasakhyannoya.blogspot.in/
अांतरां ग ....
दतळय दतळय ियर उघड …. असे म्हणून जर सयरी ियलने उघडतय आली असती तर दकती मज्जय आली असती नां ! प्रत््ेकयलयच वयटत असते … कधी न कधी आपल््यलय सुद्धय एक दजनी भेटयवय … सयांदगतली इच्छय की घयसलय दिवय …आदण नजरे समोर आपले मनोमन वसलेलां एक अप्रदतम स्वप्न सयकयरतां् … अगिी अदवश्वसनी् वयटते् नय ! परां तु वयटले पहयवां एकिय प्र्त्न करून … दनियन कल्पनय करय्लय कय् हरकत आहे? आदण मी कल्पनय दवश्वयत भरयऱ््य मयरू लगले. कधी वयटले मयझे सवव कुटुब ां एकत्र एकयच छपरयखयली गण्ु ्य गोदवांियने नयांियवे. नांतर नजरे समोर आली ती कुटुब ां यबयहेर असलेली दमत्र मांडळी त््यांनय सुद्धय आपल््य सख ु यत सयमयवून घ््य्लय हवे नय ! त््यांच््य दशवय् जीवन म्हणजे दमठयदशवय् जेवण. त््यांच््य सुखयचय दवचयर करतयनय नकळत समयजयतील गोर -गरीब गरजू वगव नजरे समोर आलय. आदण त््यांनय आपली दनतयांत गरज आहे ह्ययची कल्पनय आली. आदण पढ ु े जयवून दवचयर करतयनय लक्षयत आले की खरे तर ह्यय िेशयलय एकय दशस्तदप्र् व सांस्कयरक्षम शयसनयची अदधक गरज आहे. िेश सुरदक्षत सधन असेल तर समयज प्रगतशील होईल. समयजयने प्रगती केली तर सयमयदजक स्वयस््् दनरोगी रयहुन प्यव्यने प्रत््ेक कुटुब ां व कुटुब ां यतील हरएक व््क्ती समयधयनी होईल आदण कुटुब ां यचे समयधयन हेच तर आपले सुख. आपल््य िेशयतील प्रत््ेक स्त्री जर दनभीडपणे आपले
http://yasakhyannoya.blogspot.in/
रयमरयज््
कतवत्त व ियखवू शकली व दतलय ्ोग्् तो मयन सन्मयन दमळयलय तर आपण नक्कीच एक प्रगदतशील रयष्र होवू असे मलय वयटते दस्त्र्यांवर होणयरे अत््यचयर बलयत्कयर ह्ययांनय पूणवतः आळय बसून दनघवण त कतत्् करणयऱ््यांचय समूळ नय्नयट व्हय्लय हवय. आदण पन्ु हय एकिय ह्यय भूतलयवर रयमरयज््यचय उि् व्हयवय हीच मयझी त््य जयिूच््य दिव््य कडून अपेक्षय आहे. हे समयजकय्व सफल करण््यस प्रत््ेकयने समजुतीने गोडी गल ु यबीने दतळय दतळयने हयतभयर लयवलय तरी हय सुदिन लवकरच उगवेल.
http://yasakhyannoya.blogspot.in/
- स्वयती भट
स्कूल चले हम...!
http://yasakhyannoya.blogspot.in/
आज अचयनक मयझ््य समोर मयझी शयळय आली..खरां तर मी इकडे कुठे आले आदण कशी आली तेच कळे नय..मी सोलयपरु यत . आदण समोर एकिम “सेवयसिन मल ु ींची शयळय” हयच तर बोडव झळकतो्... मग आजूबयजूलय नजर टयकली तर समोर तीच तर बेकरी आहे दजथून आम्ही ब्रेड, बनपयव आदण दबस्कीटे घेतो....त््यच््य समोर तोच बयमगोळयवयलय... “अरे ! तो तर बोलयवतो् !....आदण मेधय! तू कशी इथे? कधी आलीस?” “ अग ! वयजलेत दकती बघ! चल पटकन नयहीतर परत छडी बसेल तडवळकर सरयांची....परत कयरणे सयांगत बसयवी लयगतील..”....असे म्हणत मेधयने मलय चक्क ओढतच नेल.े ..मलय कयही क्षणभर कळे चनय...ही अशी कय् करते्? आदण ही एवढी मोठी रयांग? अरे बयपरे ! समोर तर प्रयथवनय चयलली्...सगळ्य मल ु ी हयत जोडुन उभ््य आहेत ....मेधय कडे पयदहले तर ती िेदखल...पण हे कय्? मेधयच््य समोर तर ती अपणयव, दतच््य समोर सुदनतय, मांिय, ममतय, स्वयती,रोहीणी पण?..... अरे !!!!!!!!!! आपण सगळ्यांनय ओळखतो् तर! ... पण ्य सगळ्य अशय शयळे च््य ड्रेस मध््े आदण आपण मयत्र सयडीत..ते ही भरजरी सयडीत...आदण मी सोडून सगळ्य ्य मल ु ी दिसतयत आदण मीच एकिम एवढी प्रबढ कय दिसते्?.....असो !...सर कयही तरी सयांगत होते मयईकवर....मी ऐकत होते...एवढ््यत मेधय म्हणयली, “ अग चल नय! लक्ष नयही कय आज तझ ु ?े ” अि्न््यधयरकपणे मी चयलत वगयवत गेल.े ..अरे ! हय नववीचय वगव आपलय...मस्तच!
http://yasakhyannoya.blogspot.in/
मी नेहमी प्रमयणे मयझ््य िस ु -्य बयकयवर जयवुन बसले...वगयवत नजर दफ़रवली तर मयझ््य कडे बघणय्य मल ु ी कयही हसल््य, तर कयही आपयपसयत बोलत होत््य, तर कयही िप्तरयतन ु वह्यय कयढत होत््य....इतक््यत “एक सयथ नमस्ते”....म्हणत सगळ्य मल ु ी उभ््य रयहील््य. मग मी ही उभी...मी खरां तर त््य एवढ््यश््य बेंचवर मयवतच नव्हते...उठतयनय मयझी जरीची सयडी अड्कुन थोडी फ़यटली िेदखल...पण कुणयचेच दवशेर् लक्ष नव्हते म्हणय.....पयठक बयई ांचय तयस आहे वयटते ; म्हणजे सय्न्सचयच.....चलय आपण ही पस्ु तक कयढु्यत ..नयही तर ह्यय बयई नेहमी प्रमयणे ओरडतीलच आपल््यवर....आधीच आपल््यलय ्य बयई ही आवडत नयहीत आदण हय दवर्् त््यांच््य रयगयवण््यमळ ु े एकिम आवडेनयसय झयलय होतय.. छे ! पण हे कय्? मयझे िप्तर कुठे गेल?े आदण ्य एवढ््यश््य पसव मधन ु पस्ु तक ? आदण हे कय् ? सगळ्य कयही तरी दलहीतयहेत ....मग मलय ही दलहय्लयच हवे....अरे ! हे तर सूत्र आपले तोंडपयठ आहे...तेवढ््यत पयठक बयई ांनी दवचयरलेलय प्रश्न आदण आपल््यलय आलेले उत्तर ऐकुन चक्क बयई ांनी मयझी पयठ थोपटली? कय् हय चमत्कयर? एकतर त््य बयई ांचे आदण मयझे कधीच जमले नयही...हे अदक्रत कसे कय् बव ु य? आतय गदणतयचय तयस. “व्वय! पत्की बयई! मय् फ़ेवरीट टीचर हां!”..स्वत:शीच बोलले बहुिय.. पण आतय बीजगदणत म्हणजे कयही प्रश्नच नयही...पैकीच््य पैकी मयकवस असतयत...आवडत््य बयई...आवडतय दवर््...मग लक्ष िेवन ु ऐकु लयगले... खरचां ! आपलय दवर्् हय आवडीचय बनण््यसयठी दशक्षकयांचय वयटय जयस्त असतो..जे दशक्षक प्रेमयने समजयवत दशकवतयत ...त््यत रस दनमयवण होतो..आवडीचय होउन जयतो..
http://yasakhyannoya.blogspot.in/
मी रमन ु गेले त््य तयसयत...आदण तयस पटकन सांपन ु इदतहयसयच््य ठोमकेबयई कधी आल््य ते कळलेच नयही....आतय बोंबलय ! ठोमके बयई म्हणजे ठोकळय म्हणत एकमेकींकडे नेत्रपल्लवी करत आम्ही मल ु ी हळुहळु खस ु फ़ुसु लयगलो होतो...हळु हळू कुणी वहीवर दचत्र कयढत होते , तर कुणी पढ ु च््य तयसयच््य दवर््यचय गहत पयठ दलहीण््यत मग्न झयल््य.....पण त््यचे त््य बयई ांनय कयहीही सो्रसत ु क नव्हते....समोर िगडे पडली आहेत आदण आपण इथे बडबडुन जय्चे ्ेवढेच कय् ते आपले कयम...म्हणत त््य कयही बयही दशकवत रयदहल््य...मी सगळीकडे नुसती बघत होते....फ़यटलेलय सयडीलय झयकत होते...मध््ेच पसव मधन ु े दलपस्टीक कयढुन लयवली ही...पण ही मयझी फ़ॉरे नची दलपस्टीक बघन ु कुणी कयहीच कसे म्हणत नयही्? ते जयवु िे ! पण शयळे चय ड्रेस न घयलतय सयडी आदण दस्लव्हलेस ब्लयऊजवरुन ही अजुन कोणत््यही बयई ांनी हटकले कसे नयही आपल््यलय? ......असे मी म्हणत होते तो प्वतच बयई ांनी नेमकी सनयवळी दवचयरय्लय सुरुवयत केली...आतय दशवयजी दकांवय औरां गजेब कधी जन्मलय ? कय् करय्चे म्हणते मी? पयनीपतची लढयई दकती सयली? ......करय्चे कय् आपल््यलय?.... पररक्षय उद्यय आहे असे मेधय म्हणयली तेंव्हय अांगयवर सरसरुन कयटयच आलय...अगां ! मयझय कयहीच अभ््यस नयही गां झयलय....इदतहयस आदण भूगोल तर पूणव रयदहलय्....आतय कय् करु? अग! हसतेस कय् ग?????????? मयझी इथे भांबरे ी उडली्....आदण नयपयसचय दशक्कय लयगलय तर? ’हे’ कय् म्हणतील? .... “ अग ! लक्ष कुठे आहे तझ ु ?े कय् बडबडतेस? चल लवकर, डबय खयवुन घेवु्यत..आज मी तझ्ु ्य आवडीचे आणले आहे...” “म्हणजे ब्रेड्ची भयजी...व्वय!...मस्तच म्हणत ...डबय
http://yasakhyannoya.blogspot.in/
खयणयर इतक््यत मयझ््य पसव मधन ु “टीकटीक वयजते डोक््यत, धडधड वयढते ठोक््यत.”.....असे ऐकु ्ेवु लयगले.... मेधय ही बघय्लय लयगली मयझ््यकडे बहुिय असे वयटत असतयनयच ... अचयनक कुणी तरी हलवत असल््यचय भयस झयलय...आदण “अग ! अनु ! फ़ोन वयजतो् तझ ु य”, म्हणत ’हे’च मलय उठवत होते.... ”दकती गयढ झोप लयगली् तल ु य आदण म्हणतेस रयत्रभर डोळ्यलय डोळय लयगत नयही म्हणून..!” मी खयडकन उठले ...क्षणभर कयही कळे नयच ....म्हणजे हे खरे तर स्वप्न होते हो्? आदण आपली लयडकी शयळय ३५ वर्े मयगे पडली्....हे जयणवले. म्हणुनच वयस्तव आदण भूतकयळ ्यचय सरदमसळ मयझ््य स्वप्नयत होतय तर! “अग ! उचल न फ़ोन! की झोपलीस परत?” फ़ोन अजुन ही वयजतच होतय.. “अरे च्चय ! उचलते हो !” म्हणत बदघतले तर मेधयचयच होतय.. े न उद्यय शयळे च््य गेटटुगिे रलय? “अगां ! ्ेतस बऱ््यच वर्यांनी म्हणजे आपण सगळ्य एकत्र भेटणयर आहोत...बहुिय सगळ्य ्ेणयर आहेत...उद्यय मयझ््यकडेच ्े मक् ु कयमयलय...स्वयती, ममतय,रोहीणी दतघी ही आजी झयल््यत...त््य ही मयझ््यकडेच ्ेणयर आहेत...खप ु धमयल करु्यत...तझ ु य ब-्यच दिवसयत फ़ोन नयही म्हणुन आठवण केली तल ु य...हॅलो! आहेस नां फ़ोन वर??????????” दतलय कय् मयहीत की मी आत्तयच सगळ्यांनय भेटुन आले म्हणुन...गेले अनेक दिवस मयझ््य मनयत तेच तर घोळत होते. मयजी दवद्ययथी ांनींचय स्नेहमेळयवय म्हणून जय्चे घोकत होते, प्लॅनस ही खप ु केले होते आम्ही. म्हणून तर............. म्हणतयत न ,”मनी वसे ते स्वप्नी दिसे..” हेच
http://yasakhyannoya.blogspot.in/
खरे .... आज जर अल्लयउदिनच््य दिव््यतून एक दजनी आलय आदण आपल््य सगळ्य इच्छय त््यने पूणव करयव््यत असे मनयत आणले , तर खरां च..."दतळय दतळय ियर उघड" म्हणत परत एकिय शयळे च््य त््य मधरु दिवसयची सांधी आपल््यकडे ्यवी असेच मलय मनयपयसून वयटते. मयझी ही इच्छय वय आकयांक्षय पूणव झयली तर मलय खरचां आवडेल....पण होईल ही इच्छय खरां च पूणव? - सब.पल्लवी उमेश कुलकणी
जीवन एक स्वप्न...
http://yasakhyannoya.blogspot.in/
जेव्हय व््क्ती जन्मयलय ्ेत,े तेव्हय त््य व््क्तीची कयहीच स्वप्न नसतयत. त््यमळ ु े कयहीकयळ तरी ती व््क्ती एकिम सख ु ी असते. पण जस-जशी मोठी होत जयते तस-तशी कयळयबरोबर ती स्वप्नही पयहय्लय लयगते. मग ती स्वतःच््य स्वप्नपूतीच््य मयगे लयगते आदण सुखी आ्ष्ु ् गमवून श्वतीतील घोड््यप्रमयणे धयवू लयगते. कयहींची स्वप्न पूणव होतयत तर कयहींची अपूणवच रयहतयत. अशयवेळी कयही व््क्ती अप्शयने अध््यववरच हयर मयनतयत, तर कयही श्वयसयच््य शेवटप्ांत प्र्त्न करतयत. अशीच एक मल ु गी आहे, दतच््यबिल सयांगयवेसे वयटते. दतचीही कयहीच स्वप्न नव्हती लहयनपणी. पण जस-जशी मोठी होत गेली तस-तशी तीही स्वप्न पयहय्लय लयगली. पदहले स्वप्न होते पोलीस ऑदफसर बनय्चे... मग कय् शुटींग बॉल प्ले्र बनय्चे. पण ्य स्वप्नयनय घरच््यांचय दवरोध. घरचे म्हणय्चे आवड म्हणून ठीक आहे पण करर्र म्हणून नयही. दतनेही ते मयन्् केले. कियदचत ती दतची स्वप्नच नसतील तर फक्त आवडच असेल. पण ती जस-जशी मोठी झयली तस-तसे दतलय समजय्लय लयगले की, आई-वडील अदशदक्षत असूनही स्वतःच््य मल ु यांनय खूप दशकवयवे आदण स्वतःच््य पय्यवर खांबीरपणे उभे करयवे हे स्वप्न पयहतयत. आदण ते पूणव िेखील करतय्त. त््यमळ ु े जसे त््यांनी मल ु यांनय सुखी आ्ष्ु ् दिले तसेच दतनेही त््यांनय द्ययवे, असेच दतलय वयटय्चे. मग कय् ? 'घरच््यांचे सुखी आ्ष्ु ्' हेच दतचे स्वप्न बनले. मग ती घरच््यांच््य सख ु यसयठी प्र्त्न करय्लय लयगली. हे दतचे स्वप्न होते की जबयबियरी ? हे मलय अजूनही कळलेले नयही. कयरण मलय वयटते दह दतची जबयबियरी होती, घरच््यांवरील प्रेम होते.
http://yasakhyannoya.blogspot.in/
कयरण दतलय दतचे खरे स्वप्न कय् आहे, हे अकरयवीलय असतयनय कळले. क्लयसरूममध््े असतयनय पदहल््यच दिवशी त््यांच््य अकयऊटच््य दशक्षकयांनी त््यांनय त््यांची स्वप्न दवचयरली आदण ते स्वप्न असण््यमयगे कय् कयरण आहे तेही सयांगय असे म्हटले. प्रत््ेकयने आपआपले स्वप्न सयांदगतले, पण ती म्हणयली 'मलय वकील व्हय्चे् कयरण अन््य् मलय सहन होत नयही.' दतलयही थोडयवेळ कळलेच नयही की ध््यनीमनी नसतयनयही वकील व्हय्चे् असे कसे म्हटले दतने. कियदचत हेच दतलय बनय्चे् जे दतलय कधीच उमगल नव्हत. ती चक ु ीच््य गोष्टींदवरुद्ध नेहमी आवयज उठवय्ची. त््यचे कय् पररणयम होतील ्यचय दवचयर न करतय, त््यतकरून खूप रयगीट असल््यमळ ु े घरचे सतत टेन्शनमध््े असय्चे. दतच््य वकीलीच््य स्वप्नयलय कयहीच दवरोध नव्हतय, पण घरून कयहीच पयठींबयही दमळत नव्हतय. घरच््य जबयबियऱ््यही दतच््यवरच असल््यमळ ु े दतने नोकरी करून १५वी पूणव केली. नांतर दतने वकीलीच््य दशक्षणयसयठी चबकशी केली असतय दतलय कळले की वकीलीच््य दशक्षणयसयठी एम ए पूणव होणे आवश््क आहे. त््यसयठी दतने एम. ए. चय फॉमवपण आणलय. पण तो असयच पडलय् गेली ३ वर्व. कयहीनय कयही समस््य उद्बभवतयतच दतच््यपढ ु े, पण दतने अजूनही हयर नयही मयनली. दतचे प्र्त्न चयलूच आहेत ह्यय स्वप्नपूतीसयठी. मी दतलय एकिय सहजच म्हटले की, दकती अडचणी दनमयवण करतो तझ्ु ्य आ्ष्ु ्यत हय बयप्पय. तर ती मलय म्हणते की, 'बयप्पय आपल््यलय तेवढ््यच समस््य िेतो जेवढ््य आपण पेलू शकतो. आदण जे आपल््यलय सहज प्रयप्त होत त््यची दकांमतही नसते आपल््यलय'. पण दतच््यकडे बघून मलय नेहमी असेच वयटते की, दतने दकतीही प्र्त्न केले तरी दतलय ्श
http://yasakhyannoya.blogspot.in/
दमळत नयही, त््यमळ ु े दतलयही अल्लयऊिीनचय दजनी दमळयवय. जो दतचे हे स्वप्न पूणव करे ल. मलय अल्लयऊिीनचय दजनी म्हणजे एक चयांगलय मयगविशवक दतलय दमळयवय आदण दतच््यही आ्ष्ु ्यत ्शयचय िरवयजय उघडयवय असे म्हणय्चे्. 'इच्छय दतथे मयगव, असे म्हणतयत... मग दतलयही दतच््य ्शयचय मयगव लवकरच दमळू िे. म्हणूनच आज मलय दतच््यसयठी म्हणयवेसे वयटते् की... "दतळय दतळय ियर उघड". - मयधरु ी रयउळ
मयझां तळ्यांचां शहर
- ्ोदगनी चबबळ
http://yasakhyannoya.blogspot.in/
सख्यांनो, ह्यय वेळी आपल््य अांकयचय दवर्् खूपच छयन दिलय आहे. अल्लयउदिनच््य दिव््यतून एक दजनी ्यवय आदण त््यने आपल््य सगळ्य इच्छय पूणव करयव््यत. खरां च जर असय दिवय मलय दमळयलय तर मी दजनी कडे आमच््य ठयण््यत मलय एक घर मयगेन. कयरण मी मळ ु ची ठयण््यची आहे. जन्म, दशक्षण ठयण््यतच झयले. मयझ््य दमत्र मैदत्रणी ठयण््यतीलच. पण ७ वर्यांपूवी कयही कयरणयस्तव मलय ठयणे सोडून इथे दवरयर लय ्यवे लयगले. इथे जरी ७ वर्व झयले तरी हे शहर आजही मलय अनोळखीच वयटते, सतत ठयण््यचीच ओढ लयगलेली असते. सगळे सण वयर मी इथे दमस करते. कयही कयरणयस्तव ठयण््यत आले की आपल््य घरी आल््य सयरखे वयटते. पन्ु हय ठयण््यत ्ेण््यसयठी जेव्हय जयगय शोधू लयगले तेव्हय कळले ७ वर्यवत ठयणे खूपच बिलले आहे. जयगयांचे भयव गगनयलय दभडले आहेत. आम्हय मध््मवगी्यांचे ठयणे आतय श्रीमांत लोकयांचे ठयणे झयले आहे. घरयांच््य दकांमती आपल््य आवयक््यबयहेर गेल््य आहेत. तेव्हय जर मलय दजनी भेटलय तर मी त््यलय दवनांती करे न की हे दजनी प्लीज मलय मयझ््य ठयण््यत मयझ््य बजेट मध््े एक घर दमळवून िे आदण असे खरच झयले तर मयझय आनांि गगनयत मयवणयर नयही मी खूप आनांिी होईन.
‘आ् ड्रीम ऑफ़ दजनी’ दप्र् सखे, ’आ् ड्रीम ऑफ़ दजनी’ तू पयदहली होतीस कय गां? दकांवय कीमयन अल्लयउदिनने घयसलेल््य दिव््यतून बयहेर पडणयरय दजनी? दकांवय 'कल्पतरु' दकांवय 'दचांतयमणी' दकांवय 'कयमधेनू'. मयदलकेतल््य सांिु र दजनीव््दतररक्त मी तरी कयहीच पयदहले नयही. सगळ्य कदवकल्पनय दकांवय मनयचे खेळच. तरीही एखयद्यय क्षणी वयटतां, आलय दकांवय आली अशी दजनी, दकांवय दचांतयमणी हयती लयगलय, कल्पवक्ष त यखयली वयस करय्लय दमळय्लय वय कयमधेनूच समोर ्ेऊन उभी रयदहली तर मलय दतच््यकडे कय् मयगय्लय आवडेल?
मलय असां वयटतां एक गदत हणी, आई, बय्को आदण स्वतांत्र मयणूस ्यदृष्टीने आवश््क पैसय, घर, वस्तू, कपडे हे सगळां परु े सां आहे. अशय भबदतक बयबी आणखी दकतीही दमळयल््य तरीही मयझ््य आ्ष्ु ्यत फ़यरसय फ़रक नयही पडणयर. सखे, मलय नय कयळयचां चक्र कयही तयसयांसयठी कय होईनय मयगे गेलां तर फ़यर आवडेल. अगिी खरां सयांगय्चां तर आपले रुई्यतले दिवस परत ्यवेत असां अनेक वेळय वयटतां.
http://yasakhyannoya.blogspot.in/
कयही करोड रुप्े दकांवय डॉलसव? भयरत वय परिेशयतल््य सफ़री? कयही पिव््य? गयड््य? घरे वय मोठमोठे प्रयसयि? अगिी आधदु नक पद्धतीचे कयही कपडे? एखयििोन चयांगले सांगणक?
अशी सगळी ‘समयनशील’ असणयरी मांडळी एकत्र आल््यवर कयव््शयस्त्रदवनोियत वेळ कसय दनघून जयई ते कळत नसे. रुई्यतल््य वगयवतली व््यख्यनां आदण बयकीच््य सयांस्कतदतक घडयमोडी िोन्ही दततकांच वेगवयन असय्चां. ’उडयन’, ’उत्सव’ ्यसयरखे सांपूणव महयदवद्ययल्यतले कय्वक्रम, ‘मरयठी वयङ्म् मांडळ’, ‘सांस्कतत वयङ्म् सेवक सभय’ ्यदनदमत्तयने अनेक सुप्रदसद्ध व््दक्तमत्त्व (पष्ु कळिय ते मयजी दवद्ययथीिेखील असय्चे) जवळून पहयतय आली. त््यांचे अनुभव ऐकतय आले. तर अगिी जवळपयस आहे म्हणून ग्रांथयली वयचक दिन, अनेक पस्ु तकप्रिशवनां, मॅजदे स्टक गप्पय इथे सहज उपदस्थत रहयतय आलां. न ठरवतय आपलां दवश्व दवस्तयरत गेलां. आपल््यलय दशकवणयरे दशक्षक दिग्गज होतेच, पण त््यबरोबर सहयध््य्ी मांडळी ज््यांच््यपैकी आज बरीचशी नयट््, दचत्रपट,
http://yasakhyannoya.blogspot.in/
त््य कयळी वयस्तदवक समोरचां दचत्रां अगिीच धूसर होतां. खूप छयन मयक्सव दमळवून, कोणी कोणी तर मेररट दलस्ट होल्डसव पण होते रुई्यत आट्वसलय आलेल.े बरे चसे जवळपयस रहयणयरे , दहांिु कॉलनीतले, ियिरमधले, तर कयही पयर चेंबूर ते अगिी बिलयपूरपयसून ्ेणयरे . पण सगळ्यांमध््े एक गोष्ट समयन होती, भयर्यांबिलचां प्रेम आदण समयजशयस्त्र, अथवशयस्त्र, रयज््शयस्त्र हे तबलदनकदृष्ट््य नवीन दवर्् समजून घ््य्ची त्यरी ….! कोणी गय्न,वयिन, नत्त ् हे छां ि जोपयसत होतां तर कोणयचां गदणतयवरच प्रचांड प्रेम होतां पण शयस्त्र दवर्् आवडत नयहीत हे सत्् व्यच््य पांधरयव््य वर्ी समजण््यइतकी आदण घरच््यांनय पटवून सयांगण््यइतपत पररपक्वतय होती. पढ ु े नक्की कोणतां व््वसय्क्षेत्र दनवडणयर ्यबयबत मयत्र खयत्री नव्हती.
दचत्रवयदहन््य ्यत दस्थरयवली आहेत त््यांचे सुरुवयतीचे प्र्ोग पहयणां िेखील आनांििय्ी होतां. थोडेसे पैसे सयठवून मॅजदे स्टकमधून पस्ु तकां घेणां, आलेल््य नवीन पस्ु तकयांकडे आशयळभूतपणे पहयणां, ्ेतयनय श्रीकतष्णचय बटयटेवडय आदण फ़ुलबयजयरयत जयऊन घेतलेली खूप सयरी फ़ुलां हे सगळां तर दवसरुच शकत नयही. दप्र्े, तझ्ु ्यशी बोलतय बोलतय मी खरां च त््य कयळयत प्रवयस करुन आले. धन््वयि दजनी….! तझ ु य दवचयर करतय करतय 'हल्ली कोणकोणत््य गोष्टी करणां मी सोडून दिलां्' ्यची मलय चयांगलीच आठवण झयली. आतय मदहन््यतून एक चक्कर मॅजदे स्टकलय….! बय्,
- श्रे्य महयजन
http://yasakhyannoya.blogspot.in/
……तनज ु य
अल्लयउदिनच््य दिव््यतून एक दजनी गवसतो व "दतळय दतळय ियर उघड" म्हणत स्वतःच््य अांतरां गयतच तो गवसतो आदण तो म्हणजे आत्मदवश्वयस ! दह खरे तर मयनदसक व अध््यदत्मक शक्ती आहे.. आत्मदवश्वयसयनेच आपण आपल््य दवचयरयांनय सरळ मयगयवने सफलतय िेवू शकतो . आपल््य मनयत ्ेणयऱ््य इच्छय आकयांक्षयांनय दनसांश्पणे व दनभव्तेने पूणव करण््यचय प्र्यस करतो . ्य इच्छयांची पूती होईल की नयही असय नकयरयत्मक दवचयर न करतय त््य इछेच््य पररपूतीसयठी आत्मबल खांदबर ठेवतो . इच्छयपूती सहज होत नसते ,अनेक अडथळे पयर करीत जयवे लयगते ,परां तु दनरयश न होतय ते अडथळे पयर करण््यसयठी सिैव मन प्र्त्नशील ठेवयवे लयगते . दकती बिलोत ऋतू , ्ेवोत लयटयांवर लयटय , न कोणी ढळां वू शकत , ्य दस्थर मनयचय गयभय ! मयझे स्वतःचे जीवन सुख िुखयांचे पयरडे समयन करून आहे व हे समद्ध त जीवन अनुभवयांची पांज ु ी आहे . आतय आत्मदचांतनयने स्वशोध घेतयनय मयणूस म्हणून एक इच्छय आहे की सयरे दवश्व मयझ््यत व मी सयऱ््य दवश्वयत आहे ्यची प्रदचती ्यवी . दनसगयवच््य सयदनध््यत सिैव सत््यचे पयठ दमळतयत व ते भयवनयांवर दन्ांत्रण ठेवण््यस मित करीत असतयत . आपले जन्मयपयसूनचे मय्ेभोवती गांफ ु णे उत्तरयधयवत पन्ु हय मय्ेपयसून िूर
http://yasakhyannoya.blogspot.in/
हे दवश्वदच मयझे घर
http://yasakhyannoya.blogspot.in/
होवून सत््यच््य शोधयत भटकत रयहते व हय शोध हीच इच्छय त््यसयठी मी प्र्त्नशील आहे. शब्ि व फुले ्यांच््य गांफ ु णीत मी व््स्त आहे. कुठे पयऊस ,तर कुठे बफव , कुठे गयरपीट ,तर कुठे धक ु ां अशीच नय ्य जीवनयचीही एकयच वेळी दवदवध रूपां ! मलय ही पांचतत्व दनसगयवच््य रुपयत खूप दशकवत असतयत . त््यांच््यशी सांवयि सयधण््यत दिवस -रयत्र मशगूल असतयत . मी गेली १० वर्व मयझी जीवन नबकय एकयच दठकयणी नयांगरली आहे . तेंव्हय शोधयची व इछेची दिशय मयत्र न््यरी आहे . मलय मयझ््य दवर््ी दवचयर मनयत न ्ेतय कुटुब ां -समयज िेश -दवश्व हेच अदधक ्ेतयत ,त््यांच््य े व््स्त रयहतयत . कुटुब सुखयसयठी प्रयथवनत ां समयज-िेश-दवश्व ्यांच््यत अांतगवत जेंव्हय होईल सलोखय ,्य भेि दनमयवण करणयऱ््य दमटतील सयऱ््य रे र्य ! मी -तू पण हेच आहे सयऱ््य इच्छयांच््य आड ्ेणयरी दस्थती ,त््यसयठीच तर प्र्त्नशील रयहयवे लयगते मी लय दवसरण््यसयठी ! चयांिण््यां तर चम -चमणयरच, चांद्रही प्रकयदशत रयहणयरच ! भले दकतीही असो ऊन -पयऊस , सू्यवसह सयरे झळकणयरच !
अनुभवयतील अनुभूतीने इच्छेचय अांत हीच खरी झयली आहे मयनदसक दस्थती . ती तशीच रयहो हीच मयझ््य इच्छे ची पूती स्व ची ओळख हीच खरी श्रीमांती , भले भोवतयली असो , दकतीही मय्ेची जांत्री !
http://yasakhyannoya.blogspot.in/
मांगलय भोईर.
आज वयटते.... आज वयटते स्वैर उडयवे, दनळ्य आभयळी होऊन पक्षी, अन कोरयवी नीलकयांती त््य मित ुलतेवर चयांिण नक्षी. दकांवय खळखळ हस्यव लयटयांवरती झल ु त रयहयवी नबकय, मधस्ु वप्नयांचय रे दशमझोलय, उां च उां च चढवयवय झोकय. छेडीत जयव््य हळव््य तयरय ममवबदन्धच््य, मोरदपसयांनी, लहरत जयवी भयवमग्ु धशी सयांजगल ु यबी लकेर गयणी . बयल तण त यांच््य मखमयलीवर िवयत घ््यवी अल्लड लोळण, पहयट कीलदबल ियट धक् ु ्यची घ््यवी अांगयसवे लपेटून. - नेहय अांदबके.
शब्ि वेली तझ्ु ्य , सग ु ांधी स्वप्नयांची फुले मयझी..... दहांिोळे भयवनयांचे तझ ु ,े त््यवर झल ु णयरे मन मयझे..... तो हळुवयर स्पशव तझ ु य, त््यने मोहरणयरे अांग मयझे..... ते भेि जयणणयरे , सयांगणयरे डोळे तझ ु े त््यांच््य पयशयत आजन्म गांत ु ण््यचे वचन मयझे…… - सई िेशपयांडे
http://yasakhyannoya.blogspot.in/
वचन
'आज ' हयसतय मी आज कय एकयांत नवखय भयसलय, भयवनयांनी अांतरां गी गोडवय कय ठयसलय... भयरलय प्रयजक्त ियरी पण कधीचय थयांबलय अांगणयशी सयांडणयरय गांध बोलू लयगलय....
मेघ कयळे पयांगलेले फयकल््य ियही दिशय जीवनयचय रां ग आतय आसमांती जयहलय.... टयकली मी कयत जेव्हय 'आज ' मयझय आगळय हयसतय मी आज मयझय मयगव होतय आखलय.... े र मोडक - वैशयली शेंबक
http://yasakhyannoya.blogspot.in/
हय दबलोरी आरसय तर भयसलय मयझय सखय , र्ोडशय झयले जणू मी पयहतयनय हयसलय...
िेश िल ु यरय ... ... इथे कुणय नकळत आपसूक सयरे घडते. मठ ु भर नेत््यांनय हवे तसे सयरे कयही वळते. जेंव्हय खच ु ी दहसकयवण््य रणी रयजकयरण पेटते, दनरयधयर दनरपरयध जनतेची दचतय जळते. बेधांिु ,बेहोर् तरुणयई नशेलय चटयवते. न््य्, नीती, अनीती कोळून दपते. दशक्षणयचे ढोंग करीत पयलकयांनय भल ु दवते. आधदु नकतेचे सोंग घेवून आ्ष्ु ् उधळते. नोकरीत इमयनियरी दभांतीवरच््य फोटोत लटकते. कयगियखयलून नोटयांची चळत बोटयांनय सुखयदवते. दिसभर कष्ट उपसणयऱ््य गररबयस सतयदवते. चयर तक ु डे रयांधून घयलण््यस मय् आतडे दपळवटते.
स्वतांत्र िेशयचे, लोकसत्तयक रयज््यचे असे हे रूप पयलटले. भयरत िेश महयन म्हणत हतयश जनतेने मक ु यट स्वीकयरले. परां तु ह्ययपढ ु े आली जर सदु शदक्षत सुसांस्कतत तरुणयई सत्तेवरी; घेईल कियदचत मयझय सुवणव िेश िुलयरय उन्नत्तेची उां च भरयरी. - स्वयती भट
http://yasakhyannoya.blogspot.in/
भ्रण ु हत््य, बलयत्कयर खून, मयरयमयरी ह्यय वणवनयांनी भरलेले वत्त त पत्रयचे रकयने वयचत सकयळ उगवते. दिवसे न दिवस वयढणयरी महयगयई घरयलय पोखरते. दनिशवन,े आांिोलने, मोचे ह्ययांनी जनतेचे कय् सयधते?
पदहलय प्रजयसत्तयक दिन. १५ ऑगस्ट १९४७ लय भयरतयलय स्वयतांत्र्् दमळयले आदण २६ जयनेवयरी १९४८ लय भयरत प्रजयसत्तयक रयष्र म्हणून घोदर्त केले गेल.े ह्यय िोन्ही घटनयांची प्रथम वर्े मयझ््य स्मत त ीत कय्म कोरली गेली आहेत.. त््यवर्ी मी १० वर्यवची होते.५दवत दशकत होते.शयळे लय सुट्टी असली तरी दिवसभर कय्वक्रम होते.२ वेण््यांनय रां गीबेरांगी ररदबनी,गळ्यत मोत््यच््य मयळय,नवे कपडे असय थयट मयट करून आम्ही सवव मल ु ी शयळे त गेलो होतो.८ वयजतय प्रयथवनय झयल््यवर आम्ही सवयांनी एकय सरु यत रयष्रगीत म्हटले,तेंव्हय सवयांच््य मयनय अदभमयनयने अपोआप तयठ झयल््य होत््य. त््यनांतर दतरां ग््यलय एकसयथ जोश््यत salute ठोकलय.नांतर सवयवनय दमठयईचे पड ु े वयटले गेल,े बयई ांनी ह्यय दिनयचे महत्व थोडक््यत सयांदगतले आदण करमणक ु ीचे कय्वक्रम आटपे प्ांत १२ वयजले ...िप ु यरी ३ वयजतय आम्ही परत शयळे त आलो .वगव सजवय्चे होते न!ते सांध््यकयळी ६ प्ांत सजले.रयांगोळ्य, पतयकय,आदण फळ्यवर भयरतयचय नकयशय त््य मध््े भयरतमयतय हयतयत झेंडय घेऊन उभी आदण बयजूलय सवव नेत््यांची दचत्रे, सुदवचयर अश््य तहेने फळय सजलय..नांतर शयळे त दिव््यांची रोर्णयई करय्ची होती..आजकयल असते तशी दवजेच््य मयळय लयवून नयही.तर पणत््यांची रोर्णयई ...सवव दठकयणी पणत््य ठरयदवक सयरख्य अांतरयवर ठेवून बरोबर ७ वयजतय पेटवल््य गेल््य.रयत्रभर आम्ही सवव पणत््यांवर लक्ष ठेवून होतो.एखयद्यय पणतीतील वयत दवझली तर लगेच पेटवत
http://yasakhyannoya.blogspot.in/
२६ जयनेवयरी कयल आदण आज
http://yasakhyannoya.blogspot.in/
होतो.एखयद्यय पणयतीतील तेल सांपले की पन्ु हय भरत होतो.रयत्री ११ वयजतय घरचे लोक न््य्लय आले तेंव्हयच घरी परतलो.मग शहरयतील रोर्णयई ियखदवण््यसयठी वडील आम्हय सवयवनय घेऊन गेल.े दकती उत्सयह-दकती आनांि....! सयधयरण १९६५ सयलयप्ांत हे दृश्् दिसत होते.नांतर हे २ रयष्री् उत्सव म्हणजे सुट्टी घेऊन कोठेतरी सहलीलय जय्चे अशी कल्पनय अनेकयांनी करून घेतली.झेंडय वांिन, थोर हुतयत्म््यांचे स्मरण ,हे सवव सरकयरी कय्वक्रम ...!आदण शयळे त सयजरय करय्चय दिवस....!बयकीच््यांचे ह्यय दिवसयशी कयही िेणे घेणे उरले नयही.रोर्णयई होते सरकयरी इमयरतींवर ...पण रयत्री घरयबयहेर पडय्लय लोकां घयबरतयत आजकयल !आपली मते स्पष्टपणे मयांडण््यची चोरी झयली् ....कोणयच््य भयवनय कश््यने िख ु यवतील आदण कधी िगडयांच््य मयऱ््यलय तोंड द्ययवे लयगेल ह्ययची शयश्वती रयदहलेली नयही.....एखयद्ययचय भर दिवसय खून सुद्धय होऊ शकतो. कोठून कोठे चयललो आहोत आपण?प्रत््ेक १५ ऑगस्ट आदण २६ जयनेवयरीलय मयझ््य आ्ष्ु ्यतल््य त््य पदहल््य १५ ऑगस्ट आदण पदहल््य २६ जयनेवयरी ची आठवण हटकून होतेच आदण िेशयची सद्यदस्थती पयहून मन िुखयने व््दथत होते.ह्ययचसयठी त््य िेशभक्तयांनी आपल््य प्रयणयची आहुती दिली होती कय्? - नीलय शरि ठोसर
भग्न घरयच््य दभांती … !!
http://yasakhyannoya.blogspot.in/
आजही मयझां घर पूवीसयरखांच छयन आहे दभांती पडक््य असल््य तरी आठवणींचां ठयण आहे आजही सगळां दजथल््य दतथेच आहे भांगलेलां असलां तरी मन त््यत गांत ु लेलां आहे मयतीच््य दभांती तरी थोड्यफयर तग धरून रहयतयत रक्तयची मयणसां मयत्र भग्न अवशेर्यांसयरखी भयसतयत बघतय बघतय पयचोळ्यसयरखां घर मयझां दवखरु लां दफतूर झयलां रक्त अन ते पयहून आभयळ िेखील हळवां झयलां आभयळयचे अश्रू कुणयलयही दिसले नयहीत पस ु ण््यचे सोडून द्यय दवचयरपूस िेखील झयली नयही भांगलेलां घर मयझां आजही दतथेच आहे मोडकां असलां तरी दतथे मयझ््य रें गयळणयऱ््य आठवणी आहेत !!! दशल्पय करां जीकर
कळी उमलतयनय कळी उमलतयनय जेंव्हय पडते फशी , भयवनयांची उलगडते शब्ियतून उठय - बशी , कदवतय घडत जयते तशी ! वयरय ,गयरय ,कोसळत््य धयरयांनय , झेलतयनय दजव गिु मरतयनय , घेवूनी तटु त््य तयऱ््यची बेहोशी , कदवतय घडत जयते अशी ! रयमय्ण -महयभयरत घडतयनय , दसतय -द्रोपिी पडते तोंडघशी , कदवतय घडत जयते अशी ! मांगलय
तझ ु ां आ्ष्ु ्यत असणां दकांव्हय नसणां ,प्रेमयलय कधीच अधरु े करू शकत नयही ! तूझ््यशी मयझी एकरूपतय, कयळही बिलू शकत नयही ! मांगलय
http://yasakhyannoya.blogspot.in/
एकरूपतय
वयनप्रस्थ दहरव््य पयनयच््य तजेलीसह , दपकल््य पयनयांची अवस्थय , वक्ष त -वेलीस आणते कुरूपतय , तेंव्हय दपकल््य पयनयांची झड , ही असते नैसदगवक दवसजीततय ! तशीच तर असते मयणसयची , वयनप्रस्थ दस्वकयरण््यची व््वस्थय ! मांगलय भोईर
तयपलय उन्हयळय
मांगलय भोईर
http://yasakhyannoya.blogspot.in/
दस्थर सयगर, नकळां तच आटत गेलय. तप्त वयळवांटी, मयत्र दहमनग गदहवरलय!
तयसयचां व दमदनटयचां प्रेमप्रकरण
...वैष्णवी पयटील
http://yasakhyannoya.blogspot.in/
कयल रयत्री एक अवदचत प्रकयर घडलय... घड््यळ्यच््य गयवयत १२ वयजतय तयस कयटय जयऊन दमदनटयलय दभडलय..नांतर एकय क्षणयत, सेकांि कयट््यने बयरयचय टोलय दिलय.....तेव्हय सगळय गयव जयगय झयलय ....आदण तयसयच व दमदनटयच प्रेम प्रकरण उघडकीस आलां ...मी टोलय बांि करय्लय गेल.े .तेव्हय सेकांि कयट््यलय दवचयरणय केली असतय,.. सेकांि मलय म्हणयलय, आपल््य कडून चक ु ी झयली मँडम... आपण १२ चय अलयरयम लयवलय...मग तो मलय म्हणयलय मँडम, तम्ु हयलय म्हणुन सयांगतो... तसे हे िप ु यरी १२ वयजतयही भेटतयत....्य एकय क्षणयलयच ते जवळ ्ेतयत...त््यमळ ु े कधी रयत्री व िप ु ु यरी १२ चय अलयरयम नकय लयवु...मलय मयझी चक कळली....आपणही लक्षयत ठेवय, मयझ््य दमत्र मैदत्रणींनो...आपल््यसयठी दिवस भर दवरह सहन करत असलेल््य त््य िोघयनय...दनियन १२वयजतय दनवयांत भेटु द्यय.......कधी १२ चय अलयरयम लयवु नकय