ISSN 1986-2989
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ – OCAK 2012 SAYI / ΦΥΛΛΟ: 40
Δημοσιεύεται με την στήριξη των FES, BİLBAN και ΙΚΜΕ FES, BİLBAN ve ΙΚΜΕ’nin katkıları ile yayınlanmaktadır
ÜCRETSİZ / ΔΩΡΕΑΝ
Λάθος μεθόδευση Τάκης Κονής
Προσπαθεί, με σχετική δήλωση του, ο Αλεξάντερ Nτάουνερ να εξηγήσει την σπουδαιότητα του σχεδιασμού στες διαπραγματεύσεις για “επίλυση του κυπριακού” που κατευθύνει / συντονίζει / υποβοηθά για πολλύν καιρό. Και μιλά συμβολικά: για να κατασκευάσεις ένα καράβι, λέει, πρέπει πρώτα να το σχεδιάσεις. Δεν μπορείς να αρχίσεις την κατασκευή χωρίς σχεδιασμό και ελπίζοντας πως αυτό που θα κατασκευάσεις θα επιπλέει. Κάπου η λογική του στέκει αλλά κάπου είναι ελλιπής όταν μιλά στο στάδιο ενός πιθανού κρίσιμου αδιεξόδου στες διαπραγματεύσεις. Ναι! χρειάζεται να συμφωνηθεί ο σχεδιασμός της κατασκευής του καραβιού αλλά πρέπει εκ των προτέρων να συμφωνηθεί τι θα πρέπει να περιλαμβάνει ο σχεδιασμός που τελικά θα συμφωνηθεί. Θα περιλαμβάνει αυτός ο σχεδιασμός και το χρώμα των πανιών του καραβιού ? Και του βερνικιού που θα χρησιμοποιηθεί για τες πόρτες των αποχωρητηρίων ή θα περιοριστεί στα αναγκαία στοιχεία για να μπορεί το καράβι να επιπλέει ? Το ερώτημα είναι κρίσιμης σημασίας για τον Αλεξάντερ Ντάουνερ και τους ηγέτες μας και για όλους μας όταν υπάρχει ήδη η λεγομένη αρχή ότι “τίποτε δεν θεωρείται συμφωνημένο αν δεν συμφωνηθούν όλα”… Στο τέλος-τέλος μια διαφωνία για το βερνίκι των αποχωρητηρίων αχρηστεύει την όλη σκληρή δουλειά του σχεδιασμού του καραβιού !!! Είχα τεκμηριώσει σε προηγούμενο άρθρο μου πως όταν συζητάς και διαπραγματεύεσαι με το άλλο μέρος για 47 χρονιά και δεν καταλήγεις σε
αποτέλεσμα το λογικό και επιστημονικό συμπέρασμα είναι πως είτε ο στόχος σου είναι λανθασμένος και ανέφικτος είτε η μεθόδευση της αναποτελεσματικής διαπραγμάτευσης είναι λανθασμένη. Σε εκείνο το άρθρο κατέληξα ότι ο στόχος μιας ομοσπονδίας με ισχυρή κεντρική κυβέρνηση είναι λανθασμένος και ανέφικτος και εισηγήθηκα να καθορισθεί τι είναι εφικτό για το 2012 και να το παρουσιάσει ο Πρόεδρος μας στην τριμερή του Γενάρη στην Νέα Υόρκη. Και επανέρχομαι λοιπόν: Με υποβοήθησε o συμβολισμός που χρησιμοποίησε ο Αλεξάντερ Ντάουνερ ο οποίος προδίδει την συμμετοχή του ΟΗΕ στην επιλογή της λανθασμένης μεθόδευσης. Τα 47 χρόνια διαπραγματεύσεων χωρίς αποτέλεσμα απέδειξαν ότι είναι λανθασμένη η ιδέα της λεγομένης “συνολικής λύσης του κυπριακού” - “comprehensive solution” κατά ΟΗΕ ή “τίποτε δεν είναι συμφωνημένο αν δεν συμφωνηθούν όλα” στην καθομιλουμένη. Γιατί στο τέλος μια μικρή λεπτομέρεια, όπως τα βερνίκια των αποχωρητηρίων του καραβιού, μπορεί να αχρηστεύσει χρονιά σκληρής δουλειάς και διαπραγματεύσεων. Πρέπει επειγόντως να προβληματιστούμε όλοι για την αλλαγή της λανθασμένης μεθόδευσης των διαπραγματεύσεων η οποία μας οδηγεί συστηματικά στη τραγική κατάληξη της διχοτόμησης της Γλυκείας Χωράς των κυπριών. Στην Ιρλανδία οπού συζητούσαν για δεκαετίες - όπως κι εμείς - “την επίλυση του Ιρλανδικού” εγκατέλειψαν την αναποτελεσματική μέθοδο της “συνολικής λύσης” και προχωρούν σε επιμέρους συμφωνίες που υποβοηθούν και σταδιακά οδηγούν στην επίτευξη του ποθητού στόχου της ει-
ρήνης. Στην δική μας περίπτωση έγιναν κατά καιρούς συγκεκριμένες εισηγήσεις – από πολύ πιο ειδικούς και εμπείρους από εμένα στην πολιτική επιστήμη και δράση – για εφαρμογή επί μέρους συμφωνιών που οδηγούν στην επανένωση χωρίς να επηρεάζουν αρνητικά τον τελικό στόχο της μιας ενωμένης ομόσπονδης Κυπριακής Δημοκρατίας. Έχουμε και το πρόσφατο πρακτικό παράδειγμα της συμφωνίας με τες τουρκοκυπριακές αρχές να μας παρέχουν ηλεκτρικό ρεύμα όταν – λόγω έκρηξης Μαρί - χάσαμε τον ηλεκτροπαραγωγικό σταθμό μας στο Βασιλικό. Ακόμα και στο θέμα της διακυβέρνησης μπορούν να συμφωνηθούν ΚΑΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΤΟΥΝ δομές και διαδικασίες ενώ παράλληλα θα μελετούνται και συζητούνται τα λεγόμενα “ ακανθώδη ζητήματα” που για δεκαετίες παρεμποδίζουν την “συνολική λύση του Κυπριακού”. Δεν προσφέρεται ο χώρος ενός άρθρου για παρουσίαση και επεξήγηση τέτοιων μέτρων και γι αυτό προτείνεται η άμεση σύσταση Επιτροπής από ειδικούς επιστήμονες και εμπείρους πολιτικούς που θα καταγράψουν επειγόντως τα μετρά που μπορούν να αρχίσουν να εφαρμόζονται προς υποβοήθηση της σταδιακής ολοκλήρωσης της επανένωσης. Αν οι πολιτικοί μας ηγέτες στηρίξουν αυτά τα μέτρα και ο Πρόεδρος μας μεταβεί στην τριμερή συστήσει της Νέας Υόρκης με αυτό το πνεύμα τότε θα έχουμε καλές προοπτικές συνέχισης των συνομιλιών και αποτροπή της διχοτόμησης σε περίπτωση που τα γεγονότα επαληθεύσουν τες προβλέψεις για επικείμενο αδιέξοδο με καταστροφικές συνέπειες για την Γλυκεία Χώρα μας.
Yanlış Yöntem Takis Konis Uzun süredir “Kıbrıs sorununun çözümü” müzakerelerini koordine eden/yönlendiren/katkı sağlayan Alexander Downer, açıklamasında planlamanın ehemmiyetini açıklamaya çalışıyor. Sembolik konuşuyor: Bir gemi yapmak için önce planını yapmalısın sözlerini kullanıyor. Plansız bir şekilde ve yaptığın geminin yüzeceği umudu ile gemiyi yapmaya başlayamazsın. Bazı yerlerde mantığı duruyor ve bazı yerlerde müzakerelerdeki muhtemel kritik çıkmaz aşamasında eksik kalıyor. Evet! Geminin yapılması için bir planlamanın üzerinde uzlaşılması gerekiyor; ancak en başta sonuçta uzlaşılacak olan planlamanın ne kapsayacağı üzerinde uzlaşmak gereklidir. Bu planlama geminin yelkenlerinin ne renk olacağını da kapsayacak mı? Peki, gemideki tuvaletlerin kapılarının cilası üzerinde uzlaşılacak mı, yoksa geminin yüzmesi için yeterli olacak unsurlarla mı sınırlı kalınacak? “Her şeyde uzlaşılmadan hiçbir şeyde uzlaşılmamıştır” şeklindeki ilke var olduğu sürece bu sorunun Alexander Downer ve liderlerimiz için kritik bir önemi vardır. Sonuçta tuvalet kapılarındaki bir cila ile ilgili uzlaşmazlık geminin tüm çetin planlama işini yararsız hale getirebilir!!! Daha önceki makalemde diğer taraf ile 47 yıl boyunca tartışır ve müzakere edersen ve bir sonuca varmazsan, mantık ve bilimin şu sonuca götürdüğünü ortaya koymuştum: Ya amacının
yanlış ve imkânsızdır, ya da sonuç getirmeyen müzakere yöntemin yanlıştır. O makalede güçlü bir merkezi hükümet ile bir federasyon hedefinin yanlış ve olanaksız olduğu sonucuna varmış ve 2012 için olanaklı olan hedefin belirlenmesini ve Cumhurbaşkanı’nın Ocak ayında New York’ta yapılan üçlü görüşmede bunu sunmasını önermiştim. Yeniden başa dönüyorum: BM’nin yanlış yöntem seçimine katkıda bulunan Alexander Downer’in kullandığı sembolizm bana yardımcı oldu. Sonuç getirmeyen 47 yıllık müzakereler, BM’ye göre “Kıbrıs sorununun bütünlüklü çözümü”, “comprehensive solution” ya da halk dilinde “her şeyde uzlaşılmadan hiçbir şeyde uzlaşılmamıştır” fikrinin yanlış olduğunu gösterdi. Zira en son aşamada geminin tuvaletlerinin kapılarının cilası gibi küçük bir ayrıntı yıllarca yapılan zahmetli iş ve müzakereleri yararsız kılabilir. Hepimiz, bizi istikrarlı bir şekilde Kıbrıslıların Tatlı Ülkesi’nin taksimi şeklindeki trajik sonuca götüren müzakerelerin hatalı yönteminin ivedi bir şekilde değiştirilmesine kafa yormalıyız. Tıpkı bizim gibi yıllar boyunca “İrlanda sorununun çözümünün” tartışıldığı İrlanda’da “bütünlüklü çözüm” yöntemini bıraktılar ve parça parça anlaşmalarla arzulanan barış hedefine katkı koyuyorlar ve bu anlaşmalarla istikrarlı bir şekilde barış hedefine doğru ilerliyorlar. Bizim durumumuzda–siyasi bilimde ve siyasi pratikte benden çok daha fazla tecrübeli ve uzman olanlar
tarafından- zaman zaman, birleşik federal bir Kıbrıs Cumhuriyeti şeklindeki nihai hedefi olumsuz etkilemeyecek bir şekilde yeniden birleşmeye götürecek olan parça parça anlaşmaların uygulanmasına ilişkin somut öneriler yapıldı. Geçenlerde –Mari’deki patlamadan ötürü- Vasiliko Elektrik Santralimizi kaybettiğimizde Kıbrıslı Türk yetkililerle yapılan ve bizlere elektrik sağlayan anlaşma şeklindeki pratik örnek de önümüzdedir. Yönetim konusunda dahi yapılar ve süreçler hakkında uzlaşabilirler VE UYGULAYABİLİRLER. Öte yandan, paralel olarak yıllardır “Kıbrıs sorununun bütünlüklü çözümünü” engelleyen “dikenli konular” denilen konuların üzerinde çalışmalarını sürdürebilirler. Bir makalede bu şekildeki önlemlerin sunulması ve açıklanması mümkün olmadığından, derhal uygulanmaya başlayacak olan aşamalı olarak yeniden birleşmenin tamamlanmasına katkı koyacak olan önlemleri belirleyecek özel uzmanlar ve tecrübeli politikacıların katılımı ile oluşacak bir Komitenin ivedi bir şekilde kurulması önerilmektedir. Eğer siyasi liderlerimiz bu önlemleri desteklerlerse ve Cumhurbaşkanımız bunları New York’taki üçlü görüşmede tavsiye ederse, müzakerelerin sürdürülmesi perspektifine sahip olmanın yanı sıra olayların Tatlı Ülkemize yönelik yıkıcı sonuçlar yaratabilecek tehlikeli çıkmazın yaklaşmakta olduğu yönündeki öngörüleri doğruladığı bir ortamda taksimin önlenmesine ilişkin olumlu perspektiflere de sahip olacağız.
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ – OCAK 2012
SAYFA / ΣΕΛΙ ΔΑ -2
Ντενκτάς, ο Τούρκος Νίκος Μπίστης Αν η επιτυχία ενός πολιτικού εξαρτάται από το εάν κλείνοντας τα μάτια του αφήνει ολόρθο το έργο της ζωής του, τότε ο Ντενκτάς είναι ένας πολύ επιτυχημένος ηγέτης. Όπως ήσαν ο Στάλιν, ο Φράνκο, ο Ούλμπριχτ, ο Σαλαζάρ, ο Κιμ Ιλ Σουνγκ και άλλοι αυτής της συνομοταξίας. Το ταξιμ (διχοτόμηση) το έργο ζωής για τον Τουρκοκύπριο ηγέτη χαίρει άκρας υγείας και εδραιώνεται καθημερινά επί του εδάφους. Aν το μέτρο της επιτυχίας είναι αν αφήνει θετικό αποτύπωμα για τους πολίτες της χώρας του και για την ανθρωπότητα, για αυτό που αποκαλούμε γενικό καλό, αν δηλαδή αφήνει μια θετική ανάμνηση, τότε ο Ντενκτάς δεν μπορεί να διεκδικήσει δάφνες επιτυχίας. Δεν νομίζω όμως ότι τον ενδιέφερε ποτέ το ευρύτερο καλό και η γνώμη των άλλων. Ίσως να το ενδιέφερε η γνώμη της Ιστορίας την οποία εικάζω ότι προεξοφλούσε θετική απέναντι του. Το πιθανότερο είναι να είναι αρνητική, όπως και για όλους τους άλλους που προανέφερα. Δεν έχει νόημα σε αυτό το κείμενο να αναφέρω αναλυτικά βιογραφικά του στοιχεία. Οι εφημερίδες και το διαδίκτυο μας πληροφορούν για το έξυπνο φτωχόπαιδο από τον Άγιο Επιφάνιο, που έφτασε στην θέση του Γενικού Εισαγγελέα στην υπό βρετανική κυριαρχία Κύπρο, μετά ανέλαβε ουσιαστικός ηγέτης των Τουρκοκυπρίων εκτοπίζοντας σταδιακά τον μετριοπαθή Κιουτσούκ, ουσιαστικός ηγέτης της ένοπλης οργάνωσης των Τουρκοκυπρίων ΤΜΤ (Τουρκική Αντιστασιακή Οργάνωση) και απόλυτος κυρίαρχος μετά το 1974 και την Τουρκική εισβολή όταν με σταδιακά βήματα προχώρησε μέχρι την ανακήρυξη του ψευδοκράτους που του έδωσε την ονομασία “Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου”. Σκληρός εθνικιστής, χρησιμοποίησε βία και τρομοκρατία και απέναντι στους ομοεθνείς του, αριστερούς και μετριοπαθείς δημοκράτες που επιδίωκαν λύσεις στο κυπριακό με βάση
την συνύπαρξη των δύο κοινοτήτων. Επέβαλλε δια πυρός και σιδήρου την οικονομική γκετοποίηση των Τουρκοκυπρίων ( οι Τούρκοι αγοράζουν μόνο από Τούρκους), την αποχώρηση τους από τα μικτά συνδικάτα αποδυναμώνοντας την Αριστερά , αγωνίστηκε για την πληθυσμιακή αλλοίωση διώχνοντας Τουρκοκύπριους και φέρνοντας
αποίκους (“Τούρκος φεύγει, Τούρκος έρχεται” ήταν η απάντηση του στις διαμαρτυρίες των ομοεθνών του ότι γίνονται πρόσφυγες στον τόπο τους). Μέχρι την τελευταία του στιγμή έμεινε ακλόνητος στην θέση του για δύο κράτη ενώ επί της ουσίας δεν είχε ποτέ αντίρρηση για μια διπλή Ένωση με τις μητέρες Πατρίδες. Δεν αισθάνθηκε ποτέ Τουρκο-κύπριος, ο κυπριωτισμός ήταν έννοια ξένη και εχθρική. Στην Κύπρο έλεγε υπάρχουν Έλληνες και Τούρκοι. Αξιοποίησε με μαεστρία τα λάθη της ελληνοκυπριακής
πλευράς, την προβολή της ανέφικτης –όπως απεδείχθηΈνωσης για να επιβάλλει την εφικτή –όπως δυστυχώς πάλι απεδείχθη- διχοτόμηση. Όποιος αμφισβητεί τα παραπάνω ας ρίξει μια ματιά στην αυτοβιογραφία του Γλαύκου Κληρίδη και στα βιβλία του Μακάριου Δρουσιώτη και του τουρκοκύπριου καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Λευκωσίας Νιαζί Κιζιλγιουρέκ. Και οι τρεις αντίπαλοι του Ντενκτάς πέραν κάθε αμφιβολίας. Επισημαίνουν όμως τις ευθύνες και της δικής μας πλευράς όταν μετά το 1964 και την ατυχή πρωτοβουλία του Μακάριου με τα 13 σημεία πολλοί θεώρησαν ότι μπορούν να περιορίσουν τοπικά τους Τουρκοκύπριους. Έδωσαν έτσι την ευκαιρία στον Ντενκτάς να αξιοποιήσει την οργή της μειονότητας για τις συνθήκες διαβίωσης της και για τους παληκαρισμούς του Γρίβα και του Σαμψών και να ενισχύσει τα διχοτομικά του σχέδια. Και όμως αυτός που για δυο γενιές Τουρκοκυπρίων και εποίκων αποτελούσε αδιαμφισβήτητο Εθνικό ήρωα, είδε κυριολεκτικά τον “χάρο με τα μάτια του” πριν επτά χρόνια όταν η κυβέρνηση Ερντογαν και ο αριστερός διάδοχος του Μεχμετ ΑληΤαλάτ στην ηγεσία του ψευδοκράτους υποστήριξαν το σχέδιο Ανάν που κατάστρεφε το έργο της ζωής του επιτρέποντας σε Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους να ζήσουν μαζί σε ενιαίο κράτος. Θα πρέπει να έζησε δραματικές στιγμές ακούγοντας δεκάδες χιλιάδες συμπατριώτες του να διαδηλώνουν με ευρωπαϊκές σημαίες και να ζητούν επανένωση του νησιού. Πιστός στο όραμα του για την διχοτόμηση- όπως εύστοχα επισήμανε ο Πρόεδρος Χριστόφιας στο συλλυπητήριο μήνυμα του- αντιστάθηκε με όλες του τις δυνάμεις ώστε να μην περάσει το Ναι στο σχέδιο στους Τουρκοκύπριους. Δεν τον άκουσαν αυτή την φορά. Άλλοι όμως φρόντισαν ώστε το έργο της ζωής του να περάσει ανέπαφο και από αυτήν την δοκιμασία.
Denktaş, Türk
Nikos Bistis Eğer bir politikacının başarısı, hayata gözlerini yumduğunda hayatının eserini dimdik ayakta bırakmasına bağlıysa Denktaş çok başarılı bir liderdir. Tıpkı Stalin, Franco, Oulmpricht, Salazar, Kim Il Sung ve bu dalda olan diğer politikacıların bu minvalde başarılı oldukları gibi. Kıbrıslı Türk liderin hayatının eseri olan “Taksim”in hali vakti yerindedir ve her geçen gün temeli güçlenmektedir. Öte yandan, eğer başarının kıstası; politikacının kendi vatandaşları ve insanlığa olumlu, bizim genelde iyi olarak nitelendirdiğimiz şekilde bir damga vurmak, yani olumlu bir hatıra bırakmak ise Denktaş şanlı başarılara sahip değildir. Daha geniş düzeyde iyiliğin ve başkalarının görüşünün kendisini hiçbir zaman ilgilendirmediğini düşünüyorum. Kendisini ilgilendiren, belki de, ona göre olumlu olabileceğini düşündüğüm tarih görüşüydü. Ona göre olumlu olan tarih görüşü ise muhtemelen yukarıda bahsettiğim olumlu hatıra bırakan politikacılara göre olumsuz bir tarih görüşüdür. Bu yazıda Denktaş’ın ayrıntılı biyografik bilgilerine değinmemin bir anlamı olmaz. Kıbrıs’taki Britanya Egemenliğinde Başsavcı konumuna yükselen, ardından ılımlı Küçük’ü istikrarlı bir şekilde yerinden ederek Kıbrıslı Türklerin etkin lideri olan, Kıbrıslı Türklerin silahlı örgütü TMT’nin (Türk Mukavemet Teşkilatı) etkin lideri ve 1974’teki Türk işgali sonrasında mutlak hakim olup istikrarlı adımlarla ilerleyen ve “Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti” adını verdiği sahte devletin ilanına kadar ilerleyen Aya Epiphanios’lu fakir zeki çocuğun yaşamı hakkında gazeteler ve internet bizleri bilgilendiriyor. Sert milliyetçi, Kıbrıs sorununda iki toplumun bir arada yaşamasıyla çözüm arzulayan solcu ve ılımlı demokrat kendi yurttaşlarına karşı şiddet ve terör uyguladı. Kıbrıslı Türklerin ekonomik olarak gettolaşmasını (Türk’ten Türk’e), solu güçsüzleştirerek
Kıbrıslı Türklerin karma sendikalardan çekilmelerini cehennem azabıyla empoze etti, Kıbrıslı Türkleri kovarak ve yerleşikleri getirerek nüfus yapısının değişmesi için mücadele etti (yurttaşlarının kendi vatanlarında göçmen oldukları yönündeki protestolarına karşı verdiği yanıt ise “gelen Türk, giden Türk” şeklindeydi). Son ana kadar iki devlet te-
zine bağlı kaldı, öte yandan, aslında ana vatanlarla gerçekleştirilecek çifte Enosise asla itirazı olmazdı. Hiçbir zaman kendisini Kıbrıslı Türk olarak hissetmedi, Kıbrıslılık ise kendisine yabancı ve düşman bir kavramdı. Kıbrıs’ta Yunanlılar ve Türkler olduğunu söylüyordu. Kıbrıs Rum tarafının hatalarını ustalıkla değerlendirdi, -kanıtlandığı üzere- imkansız olan Enosisi öne koymak suretiyle – maalesef yine kanıtlandığı üzere - mümkün olan
Taksimi empoze etti. Yukarıda yazılanlardan şüphe duyan varsa Glafkos Klerides’in otobiyografisine ve Makarios Druşotis ile Lefkoşa Üniversitesi’nin Kıbrıslı Türk akademisyeni Niyazi Kızılyürek’in kitaplarına bir göz gezdirsinler. Bu üç kişinin üçünün de Denktaş’a karşı oldukları şüphe götürmez. Ancak, 1964 yılından sonra, Makarios’un birçok kişi tarafından Kıbrıslı Türkleri mahalli bir konuma getireceği şeklinde değerlendirilen 13 maddelik talihsiz girişimi ile bizim tarafımızın sorumluluğunu da vurgulamaktadırlar. Bu şekilde; Denktaş’a azınlığın yaşam koşullarına ve Grivas ile Sampson’un kabadayılıklarına yönelik öfkesini değerlendirme ve taksim planlarını güçlendirme fırsatını sundular. Fakat iki nesil Kıbrıslı Türk ve yerleşikler için şüphesiz bir milli kahraman olan kişi, yedi yıl önce kendi hayatının eserini mahvedebilecek ve Kıbrıslı Rumlar ile Kıbrıslı Türklerin tek bir devlette yaşamalarına izin verebilecek olan Annan Planı’nı Erdoğan Hükümeti ve sahte devletin liderliğindeki solcu ardılı Mehmet Ali Talat’ın desteklemeleriyle adeta “kendi gözleriyle Azrail’i görmüştü”. On binlerce hemşerisinin Avrupa bayrakları ile miting yaptıklarını ve adanın yeniden birleşmesini istediklerini işittiğinde dramatik anlar yaşamış olması gerekir. Cumhurbaşkanı Hristofyas’ın başsağlığı mesajında isabetli bir şekilde vurguladığı gibi taksim vizyonuna sadık kaldı ve Kıbrıslı Türklerden plana Evet çıkmaması için tüm gücü ile direndi. Bu kez onu dinlememişlerdi. Fakat başkaları onun hayatının eserinin bu denemeden de yine kazasız belasız çıkmasını sağladılar.
SAYFA / ΣΕΛΙ ΔΑ -3
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ – OCAK 2012
Από την “ένωση και μόνον ένωση” ως την “ντε φάκτο διχοτόμηση” Τάκης Χατζηδημητρίου Η Κύπρος μέσα από το φακό του μέτρου και της ύβρης (Έκθεση φωτογραφίας Πανίκου Χρυσάνθου 16.1.2012) Η ένωση ήταν κάποτε κραυγή ελευθερίας. Τώρα η ένωση έγινε σύνθημα ακροδεξιών εθνικιστών. Κάποτε η Ελλάδα ήταν πνευματική και δημοκρατική αξία, τώρα έγινε από τους ακροδεξιούς ρατσισμός και φυλετικό μίσος. Η ελληνική σημαία ήταν σύμβολο ενότητας και κοινής πορείας, τώρα έγινε στα χέρια έξαλλων και φανατικών παίγνιο πατριδοκαπηλίας. Κάποτε ονειρευόμασταν μια Κύπρο της ελευθερίας της κοινωνικής δικαιοσύνης και της Δημοκρατίας. Τώρα αντικρίζουμε φασιστικές καταστάσεις ρατσισμούς και αγκυλωτούς σταυρούς. Κάποτε η Κύπρος ήταν ενιαία αδιαίρετη με μια συνεχή ιστορία Τώρα είναι διαιρεμένη κι από την ένωση φτάσαμε στην ντε φάκτο διχοτόμηση. Αναζητούμε τις ευθύνες για την καταστροφή σε άλλους, σε συνωμοσίες και συνωμότες. Δεν θέλουμε να δούμε τις δικές μας ευθύνες. Δεν μαθαίνουμε από τα λάθη μας. Μετά από κάθε κρίση ξεκινούμε και πάλι από την αρχή. Η διαδρομή μας μια ατέρμονη πορεία Σίσυφου. Υπάρχουν και οι άλλοι εκείνοι που αυτοπροβάλλονται ως συνεπείς και μεγάλοι πατριώτες, οπαδοί των απόλυτων λύσεων. Κι επειδή απορρίπτουν κάθε συμβιβαστική πρόταση βρίσκονται πάντα στην ασφαλή πλευρά. Μπορεί ακόμη να λεχθεί ότι όσο μεγαλύτερες είναι οι καταστροφές, τόσο κι η ικανοποίηση τους αυξάνεται. Αυτοπροβάλλονται ως οι άνθρωποι που προέβλεψαν σωστά. Η πιο ερημική πλευρά του Κυπριακού δράματος είναι εκείνη που αναζητά τις δικές μας ευθύνες και τα δικά μας ξεστρατίσματα. Κι ακόμη πιο λίγοι εκείνοι που λέγουν ότι δεν είναι αρκετό ν’ αναγνωρίσουμε τα σφάλματα που διαπράξαμε.
Θα πρέπει πέραν της αυτοκριτικής να προχωρήσουμε σε κριτική των ηγετών. Θα πρέπει να διαλύσουμε μύθους. Θα πρέπει να μιλήσουμε μια γλώσσα διαφορετική από αυτή που όλοι οι άλλοι μιλούν γύρω μας. Να κατακρημνίσουμε τον κόσμο μέσα στον οποίο ανατραφήκαμε και αποκομίσαμε, ίσως κι εμείς, ωφελήματα και κέρδη. Να ομολογήσουμε ότι αυτά που εμφανίζουμε ως νίκες δεν ήταν τίποτα άλλο από μια σειρά αποτυχιών. Να εκφράσουμε την οδύνη για τον χαμό πολλών νέων ανθρώπων, να μιλήσουμε για την απανθρωπιά των εκτελέσεων και των φόνων, να αναφερθούμε σε πράξεις βίας που εκβαρβάρισαν τη συμπεριφορά μας και τον τόπο. Να μιλήσουμε για ηγέτες κι επιγόνους με έμμονες ιδέες και προκαταλήψεις, αδύναμους να κατανοήσουν ευρύτερες καταστάσεις. Να αναφερθούμε σε αρχηγούς που η έπαρση τους ύστερα από κάθε θυσία ήταν μια ύβρις. Υπήρξαμε η γενιά των μεγάλων ονείρων και των μεγάλων οραμάτων αλλά και η γενιά των εύπιστων και των παραπληροφορημένων. Η διαδρομή από το ένωση και μόνο ένωση μέχρι τη ντε φάκτο διχοτόμηση ισοδυναμεί με αυτοβιογραφία της γενιάς μου και του καθενός από μας. Θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι ήμασταν ενωτικοί και τον καιρό που έπρεπε και τον καιρό που δεν έπρεπε. Το σύνταγμα της Ζυρίχης- Λονδίνου όταν το είχαμε το απορρίπταμε. Τώρα το αναζητούμε. Θα πρέπει όμως να προσθέσουμε ότι το Σύνταγμα το κατάστρεψαν τα μέλη της Κυβέρνησης που ορκίστηκαν να σέβονται και να προστατεύουν. Όταν μιλούμε για διακοινοτικές ταραχές θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι κρατούσαμε κι εμείς όπλα κι αντιπαραταχτήκαμε στους άλλους ένοπλους. Και θα πρέπει να πούμε ότι ακούσαμε κι εμείς κάποιους ανάμεσα μας να διηγούνται και να περηφανεύονται πως και που σκότωσαν ΤΚ. Όταν γίνονταν συνομιλίες για την επίλυση του προβλήματος νομίζαμε ότι γινόταν ξεπούλημα της Κύπρου. Όταν κάποιος είχε μια διαφορετική άποψη από τα καθιερωμένα της
ηγεσίας τον θεωρούσαμε ύποπτο, στερούμενο αγωνιστικού πνεύματος ή και προδότη. Κι όταν αρχίσαμε να αντιλαμβανόμαστε τις απαράδεκτες καταστάσεις δεν ξεσηκωθήκαμε. Κι όταν ξεσηκωθήκαμε δεν ήμασταν αρκετά μαχητικοί, δεν δείξαμε την ανάλογη αντίσταση στο έγκλημα, στη δημαγωγία, στην πατριδοκαπηλία. Κάποτε, ύστερα από μακρά διεργασία και μέσα από αντιφατικές καταστάσεις, όταν πια διαμορφώναμε άποψη που δεν ήταν μέσα στις καθιερωμένες, γίναμε κι εμείς, τότε με τη σειρά μας, ύποπτοι. Κι όταν παίρναμε θέσεις που κρίνονταν αντίθετες προς τις επίσημες, τότε γινόμασταν επικίνδυνοι, διασπαστές κι ανόσιοι. Η ηγεσία και οι μύθοι ήταν, κι εξακολουθούν να είναι, υπόθεση ιερή κι ανίερος όποιος τους αμφισβητεί. Όταν διαφωνήσαμε με τη χούντα και τους Έλληνες αξιωματικούς γίναμε απόβλητοι της κοινωνίας, γίναμε ανθέλληνες. Ύστερα ήρθε η ερήμωση του τόπου και των ψυχών με το πραξικόπημα και την εισβολή. Αυτά που περιγράφει για ΕΚ και ΤΚ, με τις φωτογραφίες του ο Πανίκος. Είναι τότε που είπαμε: Φτάνει πια. Ως εδώ και μη παρέκει και τότε μας είπανε Τούρκους. Τους ΤΚ φίλους τους είπανε Έλληνες. Ένα ακόμη κοινό χαρακτηριστικό για τις δυο κύριες κοινότητες του νησιού. Κι όταν προβάλαμε το όραμα μιας άλλης Κύπρου ενωμένης δημοκρατικής και ειρηνικής μας είπαν πουλημένους. Η μάχη μεταξύ λογικής και παραλογισμού συνεχίζεται. Γίνεται όλο και πιο πολύπλοκη και πιο δύσκολη. Κι όμως το μέλλον για όλους μας, για ΕΚ και ΤΚ, για την κοινή μας πατρίδα, απαιτεί συμπόρευση και κοινούς στόχους. Τι μπορεί κάνει ο καθένας από μας; Τίποτα; Ο Πανίκος μας λέει, κάνετε αυτό που τραβά η ψυχή σας. Μη προφασίζεστε κόπωση, μην απελπίζεστε. Κάντε ότι μπορείτε. Κάτι θα μείνει. Έστω μια φωτογραφία που θα μιλά στην καρδιά των ανθρώπων.χοτόμηση”
“Sadece ve Sadece Enosis”ten “De Fakto Taksim”e Takis Hacıdimitriyu Ilımlılık ve Kibir Objektifinden Kıbrıs (Panikos Hrisanthu Fotoğraf Sergisi 16.01.2012) Enosis bir zamanlar özgürlük çığlığıydı. Enosis şimdi aşırı sağ milliyetçilerin sloganı oldu. Yunanistan bir zamanlar manevi ve demokratik değerdi, şimdi aşırı sağcı ırkçılar tarafından ırkçı nefretin kışkırtıldığı yer haline geldi. Yunan bayrağı birliğin ve birlikte yürüyüşün simgesiydi, şimdi kontrolden çıkmışların ve fanatiklerin ellerindeki hamaset edebiyatı yapma oyuncağı oldu. Bir zamanlar özgürlüğün, toplumsal adaletin ve demokrasinin olduğu bir Kıbrıs hayal ediyorduk. Şimdi faşist ırkçı durumlar ve gamalı haçlarla karşılaşıyoruz. Bir zamanlar Kıbrıs bütündü, bölünmezdi ve tek bir sürekli tarihi vardı. Şimdi bölünmüştür ve ‘enosis’ten ‘defakto taksim’e vardık. Yıkıma ilişkin sorumlulukları başkalarında, komplolarda ve suikast düzenleyenlerde arıyoruz. Kendi sorumluluklarımızı görmek istemiyoruz. Hatalarımızdan ders çıkarmıyoruz. Her krizin ardından yine en baştan alıyoruz. Yolumuz Sisifos’un sonsuz yürüyüşü haline geldi. Bir de diğerleri, kendilerini dürüst ve büyük vatansever olarak gösteren, mutlak çözüm taraftarları vardır. Her türlü uzlaşma önerisini reddettikleri için her zaman güvenli taraftadırlar. Hatta yıkımlar ne kadar büyükse tatminkarlıklarının o derece yükseldiği bile söylenebilir. Kendi kendilerini doğru öngörülerde bulunan kişiler olarak gösteriyorlar. Kıbrıs dramının en ıssız kesimi kendi sorumluluklarımızı ve kendi saptığımız yolları arayan kesimdir. Hatta yaptığımız hataları kabul etmemizin yeterli olmadığını söyleyenlerin sayısı daha da azdır. Özeleştirinin de ötesinde liderlerin eleştirisine doğru yürümeliyiz. Mitleri kırmalıyız. Çevremizde başkalarının konuştuğu dilden farklı bir dil konuşmalıyız. Belki de bizlerin bile içerisinde
yetiştirildiğimiz ve uyutulduğumuz çıkar ve kazanç dünyasını yıkalım. Zafer olarak gösterdiklerimizin bir dizi mağlubiyetten başka bir şey olmadığını itiraf edelim. Birçok genç insanın yaşadığı felakete ilişkin kederimizi ifade edelim, infaz ve cinayetlerin insan dışlığını konuşalım, davranışlarımızı ve vatanımızı barbarlaştıran şiddet hareketlerine değinelim. Sabit fikirli ve ön yargılı, daha geniş perspektifleri anlamaktan yoksun liderler ve halefleri hakkında konuşalım. Her kurbanın ardından küstahlıkla bir küfür eden liderlerden bahsedelim. Biz büyük rüyaların ve büyük vizyonların, ancak aynı zamanda safların ve yanlış bilgilendirilmişlerin nesli olduk. ‘Enosis ve sadece Enosis’ten ‘defakto taksim’e giden yol, benim neslimin ve bizden herkesin neslinin otobiyografisi ile denk düşmektedir. Gerektiği zamanda da, gerekmediği zamanda da Enosisçi olduğumuzu kabul etmeliyiz. Zürih-Londra Anayasası’na sahip olduğumuz zaman reddettik. Şimdi o anayasayı arıyoruz. Fakat bu Anayasa’yı, Anayasa’ya saygı duyacaklarına ve onu koruyacaklarına dair yemin eden Hükümet üyelerinin yıktıklarını da eklemeliyiz. İki toplumlu kargaşadan bahsettiğimizde bizlerin de silah tuttuğumuzu ve diğer silahlılara karşı direndiğimizi kabul etmeliyiz. Ayrıca bizlerin de, Kıbrıslı Türkleri nasıl ve nerede öldürdüklerini anlatan ve gururlanan aramızdan bazı kişileri dinlediğimizi söylemeliyiz. Sorunun çözümüne yönelik müzakereler yapılırken Kıbrıs’ın satıldığını sanıyorduk. Liderliğin alışılmış görüşü dışında bir görüşü olanı şüpheli, mücadele ruhundan yoksun ve/veya hain olarak görüyorduk. Kabul edilemez durumları görmeye başladığımızda ayaklanmadık. Ayaklandığımızda ise yeterince mücadeleci değildik, suça, demagojiye ve vatan hamasetine uygun direnişi göstermedik. Bazen, uzun perde gerisi faaliyetlerin ve çelişkili
durumların ardından alışılageldik görüşlerden olmayan görüşü şekillendirdiğimizde biz de sıra ile şüpheli haline geldik. Resmi pozisyonlarla zıt olarak değerlendirilen pozisyonlar aldığımızda ise tehlikeli, ayrılıkçı ve saygısız oluyorduk. Liderlik ve mitler kutsal davalardı ve halen öyledirler. Bunlardan şüphe duyanlar ise ahlaksızlık yapıyorlardı ve halen yapıyorlar. Cunta ve Yunan Subaylarla aynı fikirde olmadığımızda toplumun atığı olduk, Yunan karşıtı olduk. Sonra darbe ve işgalle memleketin ve canların viran edilmesi geldi. Panikos, fotoğrafları ile bunları Kıbrıslı Rum ve Kıbrıslı Türkler açısından tasvir ediyor. O zaman söylediğimiz şuydu: Artık yeter. Türkler de bize o zaman bu iş buraya kadar diyorlardı. Kıbrıslı Türk dostlarımıza Yunan diyorlardı. Adanın iki ana toplumunun bir ortak özelliği daha... Bir başka Kıbrıs, birleşik, demokratik ve barışçıl bir Kıbrıs vizyonunu ortaya koyduğumuzda bize satılmış dediler. Mantık ve mantıksızlık arasındaki savaş sürüyor. Daha da karmaşık ve zor bir hal aldı. Ancak hepimizin; Kıbrıslı Rumlar ve Kıbrıslı Türklerin, ortak vatanımızın geleceği için birlikte yürüme ve ortak amaçlara ihtiyaç vardır. Her birimiz ne yapabiliriz? Hiç bir şey mi? Panikos, bize canınızın çektiğini yapın diyor. Yorgunluğu bahane etmeyin, umudunuzu kaybetmeyin. Yapabildiğinizi yapın. Bir şey kalacaktır. Tıpkı insanların kalplerine konuşan bir fotoğrafta olduğu gibi; bir şey kalacaktır.
Kıbrıs AB Derneği yeni yönetim kurulu, yol haritasını belirledi Geçmiş tecrübeleri ve genel kuruldaki dilek ve temennileri dikkate alarak KAB yönetim kurulu üç ana faaliyet alanını aşağıdaki gibi belirler: 1.Araştırma: Bilgi akışını ve farkındalığı geliştirme amacı ile KAB süratli değişim ve gelişmelerin yaşandığı dünyamızda, gerek AB’de gerekse uluslararası ve yerel konular üzerine tarihi ve güncel araştırmalar yaparak bunları toplumla paylaşacaktır. 2.Yorum, öneri ve eylemler: KAB uluslararası ve Kıbrıs sorununun çözümü ile ilgili ve diğer yerel olayları ve gelişmeleri takip ederek yorumlayacak, görüş ve öneriler geliştirecek ve bunları iç ve dış kamuoyları ve uluslararası kurumlarla paylaşacak, gerekli gördüğü eylemleri düzenleyecek veya katılacaktır. 3.Projeler: KAB, geçmişteki proje tecrübe ve deneyimlerine dayanarak çeşitli finansman kaynakları ve profesyonel bir ekiple birlikte geliştirilecek, Kıbrıs sorununun çözümüne, demokrasi, insan hakları, özgürlük ve eşitliğe destek verecek projelerin tasarlanıp uygulanmasına devam edecektir. Kıbrıs AB Derneği yukardaki üç ana faaliyet alanında her türlü eylem, yöntem ve iletişim aracını kullanarak lobi ve bilgilendirme çalışmaları yürütecektir. Kıbrıs sorunu üzerine KAB’ın geçmişte yaptığı analizlerin ve fikirlerin yerindeliği, bazen üzücü de olsa, zaman içerisinde doğrulanmıştır. Yönetim Kurulumuz bu analiz ve fikirlerin üzerine inşa ederek aşağıdaki noktaları not eder. 1. Bugün gelinen noktada, Kıbrıs sorununun geleneksel yöntemler aracılığı ile çözümünde bir çıkmaza girildiği aşikardır – yıllarca süren iki toplumlu müzakereler Kıbrıs sorununa çözüm getirmemiştir. Toplum liderleri, görüşmeleri, sorunları çözmek yerine, diğer tarafı suçlu koltuğuna oturtma amacı için kullanmışlardır. 2.Uluslararası kuralların ve adanın somut koşullarının farkında kalmaya devam ederek her iki toplumun da menfaatlerinin azami olarak gözetileceği bir çözüm için, dokuz
noktanın dışında yöntemlerin aranması gereklidir. 3.KAB, Kıbrıs sorununun birçok sorunumuzu olumsuz etkiliyor olduğunu ve ilerlemenin önünde ciddi bir engel teşkil ettiğini göz önünde bulundurmanın yanında, toplumsal veya toplumlar-arası birçok alanda manevra kabiliyetinin olduğunu ve Kıbrıs sorununun çözümünden önce kaydedilecek ilerlemelerin sorunun çözümüne de katkı koyacağını vurgularken, iki toplum arasında güven artırıcı önlemler konusunda yaratıcı önerileri destekler. 4.KAB, Kıbrıs sorununa, iki bölgeli, iki toplumlu, siyasi eşitliğe dayalı, federal bir çözüme en erken bir zamanda ulaşmak için gerekli çaba, durum değerlendirmesi, yol haritası ve eylem planı çalışmaları ve gerekli diğer faaliyetleri destekler ve katkıda bulunur. 5.KAB, Kıbrıs sorununun çözümü ve müzakereler ile ilgili toplumun sürece daha fazla dahil edilmesini, bilgi akışının etkin bir şekilde sağlanmasını ve halk ile istişare süreçlerinin yaratılmasını savunur. KAB yıllardır süren müzakerelerde tüm konuların yeterince görüşüldüğü kanısındadır. Bu bağlamda Kıbrıs sorununun en erken bir zamanda çözülmesi talebimizdir. Yönetim kurulumuz, ilerici bir sivil toplum örgütü olarak KAB’ın aşağıdaki hususlardaki hassasiyetinin altını çizer. 1.Katılımcı demokrasi, hukukun üstünlüğü ve güçler ayrımı, KAB tarafından benimsenen temel kavramlardan olup modern toplumlar için hayati unsurlardır. 2.Evrensel insan hak ve özgürlükleri insan deneyiminin en temel vazgeçilmezleri olmaya devam etmektedir. Bu doğrultuda, KAB, bu hak ve özgürlüklerin savunulması ve ilerletilmesi için kaynaklarını seferber eder. 3.KAB, yalnızca asli görevlerine odaklanmış etkin bir devlet yapısı oluşturulmasını benimser. 4.Özgür iradeli sivil toplum örgütlenmelerinin dünyanın her yanında olduğu gibi Kıbrıs’ta da öncü ve girişimci gruplar olduğu inancı ile sivil toplumun güçlenmesi yönündeki uygulamaları destekler ve takipçiliğini yapar.
5.İlerici dünya görüşünün bir parçası olarak KAB, toplumsal, cinsiyet eşitliği, çeşitlilik ve göç konuları ile ilgili ön yargı, ayrımcılık ve şövenizime karşı çıkar. Üzücü de olsa varolan benzeri ayrımcılıkların farkında olarak bunların giderilmesi için çalışmalarda bulunur. 6.Yukarda bahsi gecen hususların giderilmesinin yanında basın özgürlüğü ve yolsuzluğa karsı mücadele etmek için en temel araçlardan biri de bilgiye erişimdir. Bu doğrultuda KAB, bilgiye erişim hakkını evrensel bir insan hakkı olarak savunur ve sahip çıkar. 7.KAB, AB’de yaşanan ekonomik sorunlardan bağımsız olarak, AB temel değerlerinin geçerliliğini sürdürdüğüne kuvvetle inanmaktadır. Bu bağlamda Kıbrıs’ın kuzeyinde AB muktesebatına uyum süreci süratlendirilmelidir. AB’ye uyumlaşma, daha adaletli gelir dağılımını sağlayacak, ekonomik, siyasi, ve demokratik yaşam kalitesini yükseltecektir. 8.KAB, sürdürülebilir bir doğa bilinci ile doğayı koruyucu tüm adımları destekler ve ileriye taşır. 9.KAB, evrensel değerlerin hakim olacağı daha yaşanabilir bir dünya yaratılması için küresel düşünüp yerel olarak etkin olma ilkesini benimser. 10. Kıbrıs’ta ve Kıbrıs’ın münhasır ekonomik alanında bulunan veya bulunması muhtemel doğal kaynaklar ekolojik dengeleri de dikkate, alarak kullanılmalıdır. Bu kaynaklar taraflar arasında sürtüşme yaratma yerine, çözümü kolaylaştırıcı bir dinamiğe dönüştürülmelidir. 11. KAB, Kıbrıslı Türklerin toplumsal varlığını sürdürmesinin hayati önem taşıdığını vurgular ve bu amaca yönelik çalışmaları ve alınacak önlemleri destekler. KAB Yönetim Kurulu birçok sorunumuzu yaratan veya olumsuz etkileyen kaynağın Kıbrıs sorunu olduğu ve çözümü için azami gayretin gösterilmeye devam edilmesi gerektiğini bir kez daha vurgular.
Το νεοεκλεγέν Εκτελεστικό Συμβούλιο του Συνδέσμου Κύπρου-ΕΕ έχει καθορίσει τις αρχές λειτουργίας του και περιέγραψε την πορεία δράσης του Λαμβάνοντας υπόψη τις προηγούμενες εμπειρίες και τις προτάσεις που εκφράστηκαν κατά τη γενική συνέλευση, το Εκτελεστικό Συμβούλιο του KAB (Σύνδεσμος Κύπρου-ΕΕ) έχει καθορίσει τρεις κύριους τομείς δραστηριότητας, ως εξής: 1- Έρευνα: Σε έναν ραγδαία μεταβαλλόμενο κόσμο, προκειμένου να βελτιωθεί η ευαισθητοποίηση του κοινού και η ροή πληροφοριών, ο KAB θα μελετήσει τις ιστορικές ή πρόσφατες εξελίξεις, είτε πρόκειται για θέματα που αφορούν την ΕΕ ή διεθνή ή τοπικά θέματα και θα μοιραστεί τα πορίσματά του με την κοινότητα. 2- Σχόλια, προτάσεις και δράσεις: Ο KAB θα παρακολουθεί τις διεθνείς και τοπικές εξελίξεις, θέματα που αφορούν τη διευθέτηση του κυπριακού προβλήματος και θα αναπτύξει γνώμη και προτάσεις και θα τις μοιραστεί με την τοπική και διεθνή κοινότητα μαζί με διεθνείς οργανισμούς και, όπου κρίνει αναγκαίο, θα οργανώσει ή θα συμμετάσχει σε σχετικές δραστηριότητες. 3- Προγράμματα: Με βάση τις προηγούμενες εμπειρίες του KAB και των πρακτικών για τη διαχείριση προγραμμάτων, θα συνεχίσει να αναπτύσσει και να εφαρμόζει προγράμματα με επαγγελματικές ομάδες και οικονομική βοήθεια για την υποστήριξη της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ελευθερίας, της ισότητας και τη διευθέτηση του κυπριακού προβλήματος. Ο KAB θα χρησιμοποιήσει κάθε είδους δράσεις και μέσα επικοινωνίας για να συνεχίσει την άσκηση επιρροής και τις ενημερωτικές δραστηριότητες. Αν και κάποιες φορές το γεγονός είναι λυπηρό, με τον καιρό οι ιδέες και η ανάλυση του KAB σχετικά με το κυπριακό πρόβλημα αποδείχθηκαν ακριβείς. Με βάση αυτές τις ιδέες και την ανάλυση το εκτελεστικό μας συμβούλιο επισημαίνει τα εξής. 1- Είναι προφανές ότι η προσπάθεια να λυθεί το κυπριακό πρόβλημα με τις παραδοσιακές μεθόδους βρίσκεται σε αδιέξοδο – χρόνια μακρών δικοινοτικών διαπραγματεύσεων δεν έχουν οδηγήσει στην επίλυση του κυπριακού προβλήματος. Οι ηγέτες των κοινοτήτων χρησιμοποίησαν τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων όχι για να βρεθεί μια αποδεκτή λύση για το πρόβλημα, αλλά για να κατηγορεί ο ένας τον άλλον 2- Υπάρχει ανάγκη να βρούμε έναν τρόπο άλλο από
τις παραδοσιακές προσεγγίσεις, μένοντας στο πλαίσιο των διεθνών κανόνων και των φυσικών δεδομένων του νησιού και διαφυλάσσοντας τα μέγιστα οφέλη και των δύο κοινοτήτων. 3- Ο KAB, έχοντας υπόψη ότι το κυπριακό πρόβλημα επηρεάζει αρνητικά τα προβλήματά μας και αποτελεί σοβαρό εμπόδιο για την πρόοδο, τονίζοντας ότι υπάρχει μια δυνατότητα ελιγμού μεγάλης έκτασης εντός των κοινοτήτων ή ανάμεσα στις κοινότητες και ότι κάθε πρόοδος πριν από τη διευθέτηση θα συμβάλει θετικά, υποστηρίζει οποιεσδήποτε δημιουργικές προτάσεις για μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο κοινοτήτων. 4- Ο KAB υποστηρίζει και συμβάλλει στις αναγκαίες προσπάθειες, την εκτίμηση της κατάστασης, τον οδικό χάρτη, το σχέδιο δράσης και οποιεσδήποτε άλλες δραστηριότητες που θα οδηγήσουν σε μια γρήγορη διευθέτηση, που να αποτελείται από δύο πολιτικά ίσες κοινότητες σε μια δικοινοτική και διζωνική ομοσπονδία. 5- Ο KAB υποστηρίζει ότι οι κοινότητες θα πρέπει να συμμετέχουν στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων, την αποτελεσματική ροή των πληροφοριών και πρέπει να διεξαχθούν και δημόσιες διαβουλεύσεις. Ο KAB πιστεύει ότι όλα τα θέματα έχουν συζητηθεί κατά τη διάρκεια των πολύχρονων διαπραγματεύσεων. Σε αυτό το πλαίσιο, το αίτημά μας είναι να επιτευχθεί μια διευθέτηση του κυπριακού προβλήματος όσο το δυνατόν συντομότερα. Το εκτελεστικό συμβούλιο του KAB τονίζει ότι όντας μια προοδευτική μη-κυβερνητική οργάνωση έχει ευαισθησία για τα ακόλουθα θέματα. 1- Η συμμετοχική δημοκρατία, το κράτος δικαίου και ο διαχωρισμός των εξουσιών είναι έννοιες αρχής που υιοθετούνται από τον KAB και είναι ζωτικής σημασίας για τις σύγχρονες κοινωνίες. 2- Τα οικουμενικά ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες εξακολουθούν να είναι θεμελιώδες αναντικατάστατο δικαίωμα. 3- Ο KAB πιστεύει σε μια αποτελεσματική κρατική δομή που επικεντρώνεται στα θεμελιώδη καθήκοντά της. 4- Πιστεύοντας ότι οι εθελοντικές μη-κυβερνητικές οργανώσεις, όπως και σε όλο τον κόσμο, είναι ηγέτες και υποστηρικτές της αλλαγής, υποστηρίζει τις εφαρ-
μογές που ενδυναμώνουν τους ΜΚΟ. 5- Ως μέρος της προοδευτικής παγκόσμιας κοινής γνώμης, ο KAB είναι εναντίον των προκατειλημμένων απόψεων, των διακρίσεις και το σοβινισμό σε σχέση με την κοινότητα, την ισότητα των φύλων, την ποικιλομορφία και τη μετανάστευση. Θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την ανακούφιση παρόμοιων διακρίσεων που υπάρχουν. 6- Εκτός από την εξάλειψη των πιο πάνω, το δικαίωμα πρόσβασης στην πληροφόρηση είναι ένα από τα βασικά μέσα για την ελευθερία του τύπου και την ενάντια στην κατάχρηση εξουσίας. Έτσι, ο KAB υποστηρίζει και υπερασπίζεται το δικαίωμα πρόσβασης σε πληροφορίες, ως ένα καθολικό ανθρώπινο δικαίωμα. 7- Ανεξάρτητα από την πρόσφατη οικονομική κρίση στην ΕΕ, ο KAB πιστεύει ότι οι βασικές αρχές της ΕΕ εξακολουθούν να ισχύουν. Έτσι η διαδικασία εναρμόνισης με το κοινοτικό κεκτημένο στη βόρεια Κύπρο θα πρέπει να επιταχυνθεί. Η εναρμόνιση με την ΕΕ θα διευκολύνει τη δίκαιη κατανομή του εισοδήματος και θα βελτιώσει την ποιότητα ζωής οικονομικά, πολιτικά και δημοκρατικά. 8- Ο KAB στηρίζει και ενθαρρύνει τις βιώσιμες φυσικές επιστήμες και κάθε προσπάθεια διαφύλαξης της φύσης. 9- Για να δημιουργήσουμε έναν κόσμο όπου οι καθολικές αξίες θα επικρατήσουν, ο KAB πιστεύει στην αρχή του “σκεφτείτε παγκόσμια και δράστε τοπικά”. 10- Οι φυσικοί πόροι που βρέθηκαν και οι πιθανοί πόροι που θα βρεθούν στο μέλλον στην Κύπρο και στην αποκλειστική οικονομική ζώνη της Κύπρου θα πρέπει να αξιοποιηθούν λαμβάνοντας υπόψη την οικολογική ισορροπία. Αντί να δημιουργούν τριβή μεταξύ των δύο πλευρών, οι πόροι αυτοί θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για να διευκολύνουν τη λύση του κυπριακού προβλήματος. 11- Ο KAB τονίζει τη ζωτική σημασία της ύπαρξης της τουρκοκυπριακής κοινότητας και θα στηρίξει και θα συμβάλει σε οποιεσδήποτε δραστηριότητες και προφυλάξεις για τον σκοπό αυτό. Η Εκτελεστική Επιτροπή του KAB τονίζει για άλλη μια φορά ότι η ρίζα των δυσμενών συνθηκών μας είναι το κυπριακό πρόβλημα και θα πρέπει να ασκηθούν μέγιστες προσπάθειες για να επιτευχθεί μια εφικτή λύση.