ISSN 1986-2989 ΙΟΥΛΙΟΣ – TEMMUZ 2012 SAYI / ΦΥΛΛΟ: 46
Δημοσιεύεται με την στήριξη των FES, BİLBAN και ΙΚΜΕ FES, BİLBAN ve ΙΚΜΕ’nin katkıları ile yayınlanmaktadır
ÜCRETSİZ / ΔΩΡΕΑΝ
SAĞDUYU GÜNLERİ Takis Konis
Siyasi liderlerimiz, genelde takip ettikleri «lanetli günler» gevezeliği rutinini kırmak için bizi bu günleri sağduyu ve derin düşünce yönünde değerlendirmeye teşvik ediyorlar. Kanımca, vatanımızın karşı karşıya olduğu yarı işgal ve bölünme yönündeki trajik perspektif etrafında bir sağduyudan bahsediyorlar. Umarım bu teşvikleri taraftar bulur, zira birçok siyasi taraftarlarının (ve rakiplerinin) ve bugünlerde tek dertleri Troyka, Rus borcu, bankaların çöküşü ve parayla ilgili diğer şeyler olan parti yetkililerinin buna gerçekten ihtiyaçları vardır! Kendi payıma, trajik yıl dönümleri ile doğan sağduyu ile yapacağım açık bir müdahale sorumluluğum olduğunu düşündüm. Dolayısıyla bölünmenin sonlandırılması, yabancı işgalin sonlandırılması ve bu Tatlı Ülke’nin birliğinin ve toprak bütünlüğünün sağlanması için iki toplumun işbirliği yapması yönündeki gerçek ve trajik önceliklerimize aslında ne Troykanın ne de Rus borcunun etkisi vardır. Sağduyumun merkezi, 1974 yılının kişisel trajedilerinden ortaya çıkan sarsıcı anılardır. Bu trajedileri Türk istilası günlerindeki mesleğim ve devlet görevim nedeniyle yakından yaşadım. Bundan da şu görüşe varıyorum: Ölülerimiz ve kayıplarımız, karalar bağlamış anneler
ve felaketin duygusal işkencesini yaşamış olanlar veya savaş esiri olarak Türk hapislerinde yaşayanlar; bu küçük, acı vatanımıza barışın ve güvenliğin hızla geri getirilmesini hak ediyorlar. Bunun yanı sıra bizler, imkânı olanlar; bugün yaşadığımız trajik bölünme ve işgal durumunu kabullenmek yönünde gelişen zihniyetlere direnmek zorundayız. Yeniden birleşmeye yönelik iki toplumlu işbirliğinin sonlandırılmasını talep eden sorumsuz ve tehlikeli siyasi güçleri yalnız bırakalım ve Kıbrıs Halkı’nın sonunda barış ile tümümüz için ekonomik ve sosyal refah geleceğinin garanti edilmesinin sağlanması yoluna gitmesi için her iki toplumda da var olan ortak Kıbrıs vatanseverliğini güçlendirerek ortaya koyalım. Siyasi liderlerimizin sağduyu teşvikine dönecek olursak –tenis maçındaki gibi karşılık veriyorum-, öncelikle kendileri 1974 yılının lanetli günlerini sağduyu ve derin düşünce yönünde değerlendirsinler. Bunu özellikle AKEL ve DİSİ liderliklerine tavsiye ediyorum; çünkü bu iki parti: 1) Vatandaşların büyük kısmının temsilcileri olarak ülkenin geleceği ve güvenliğine ilişkin en büyük sorumluluğa sahiptirler. 2) Geleneksel ve açık bir şekilde vatanımızın bölünmesine direnmekle yükümlüdürler. 3) Halka yıllardır, iki toplum tarafından üzerinde uzlaşmaya varılmış bir federal yeniden bir-
leşme formülünün pratikte uygulanmasının ülkemizin toprak bütünlüğünün korunması, bölünmenin önlenmesi ve yabancı işgalin sonlanması için tek yol olduğu görüşünü üzerine basa basa ifade ediyorlar. Bu ortak sorumlulukları ve tezlerinin vatanın geleceği ile özdeşleşmesi gerçeğinden hareketle, ortak bir şekilde, inandırıcılıklarını ve sahip oldukları liderlik pozisyonunu baltalayan yükselmekte olan milliyetçi zihniyete karşı durma yükümlülükleri vardır. Milli meselemize ilişkin kritik bir tarih olan 2013 Cumhurbaşkanlığı seçimleri bu yükümlülüklerini yerine getirmeleri için müthiş bir fırsattır. Vatanseverliği ve milli meselemize ilişkin ortak doğru tezleri işaret eden mantığı dikkate alsınlar ve memleketin geleceği için şunu vurgulasınlar: Kendilerini baltalayıp uzlaşmayı reddeden güçler ve partileri bir tarafa bırakıp, herhangi bir adaya oy sayılarını göstererek seçimi kazanması karşılığında onların retçiliklerini kabul etmeleri yönünde empoze etmeye çalıştıkları çabalara boyun eğmeyecekler!! Ortak olarak retçi partilere vatanın geleceğini ve güvenliğini her türlü seçim başarısının üzerinde tuttuklarını açık açık belirtsinler.
του ξεριζωμού ή των φυλακών της Τουρκίας ως αιχμάλωτοι πολέμου, δικαιούνται μια γρήγορη αποκατάσταση της ειρήνης και της ασφαλείας στην μικρή, πικρή πατρίδα μας. Και όσοι έχουμε την δυνατότητα οφείλουμε να προβάλουμε αντίσταση στες νοοτροπίες που αναπτύσσονται για αποδοχή της τραγικής κατάστασης της διχοτόμησης και κατοχής που ζούμε σήμερα. Να απομονώσουμε τες ανεύθυνες και επικίνδυνες πολιτικές δυνάμεις που επιδιώκουν τερματισμό της δικοινοτικής συνεργασίας για επανένωση και να προβάλουμε την ενίσχυση του κοινού κυπριακού πατριωτισμού που υπάρχει και στες δυο κοινότητες ώστε να οδηγηθεί επί τέλους ο λαός των Κυπριών στην διασφάλιση της ειρήνης , της σιγουριάς για το μέλλον με οικονομική και κοινωνική ευημερία για όλους μας. Και επιστρέφοντας στην παρότρυνση των πολιτικών μας ηγετών για περίσκεψη – ανταποδίδω σαν σε στιγμιότυπο αντισφαίρισης – την παρότρυνση προς τους ιδίους να αξιοποιήσουν την επέτειο των αποφραδών ημερών του 1974 για περίσκεψη και προβληματισμό. Και παροτρύνω ιδιαίτερα τες ηγεσίες του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ γιατί αυτά τα δυο κόμματα : 1) έχουν την κύρια ευθύνη για το μέλλον και την ασφάλεια της χώρας τους ως αντιπροσωπευτικά της πλειοψηφείς των πολιτών 2) είναι παραδοσιακά και δημόσια δεσμευμένα να αντισταθούν στην διχοτόμηση της πατρίδας μας 3) από χρονιά καταθέτουν εμφαντικά στον λαό την άποψη πως η εφαρμογή στην πράξη της συμφωνημένης από τες δυο κοινότητες ομοσπονδιακής φόρμουλας επανένωσης είναι η
μόνη πορεία προς την διασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητας της χωράς μας , την ανατροπή της διχοτόμησης και τον τερματισμό της ξένης κατοχής. Δεδομένης αυτής της κοινής ευθύνης τους και της ταύτισης των θέσεων τους για το μέλλον της πατρίδας μας έχουν υποχρέωση να δράσουν από κοινού εναντία στην ανελισσομένη εθνικιστική νοοτροπία που υποσκάπτει την αξιοπιστία τους και την αυτονόητη ηγετική θέση που κατέχουν. Οι κρίσιμες για το εθνικό μας θέμα προεδρικές εκλογές 2013 προσφέρουν εξαιρετική ευκαιρία να ανταποκριθούν σε αυτή τους την υποχρέωση. Να προσμετρήσουν τον πατριωτισμό και την λογική που υπαγορεύει τες σωστές κοινές θέσεις τους για το εθνικό μας πρόβλημα και να τονίσουν από κοινού στες δυνάμεις εκείνες και τα κόμματα που τους υποσκάπτουν ότι αρνούνται να συμβιβαστούν μαζί τους αναιρώντας ουσιώδεις προσεγγίσεις για το μέλλον του τόπου και ούτε θα υποκύψουν στες εκβιαστικές προσπάθειες τους προβάλλοντας το ποσοστό των ψήφων που θα εξασφαλίσει την εκλογή του υποψήφιου που θα δεχτεί τον απορριπτισμό τους!! Να τοποθετηθούν από κοινού και να το κάνουν ξεκάθαρο στα απορριπτικά κόμματα ότι κρίνουν και θέτουν την ασφάλεια και το μέλλον της πατρίδας υπεράνω οποιασδήποτε εκλογικής επιτυχίας.
ΜΕΡΕΣ ΠΕΡΙΣΚΕΨΗΣ
Τάκης Κονής
Έτσι για να σπάσουν την ρουτίνα της ανιαρής ρητορείας για τες «αποφράδες μέρες» που συνήθως ακολουθούν , οι πολιτικοί μας ηγέτες μας παροτρύνουν επίσης να αξιοποιήσουμε τες μέρες αυτές για περίσκεψη και προβληματισμό. Και υποθέτω εννοούν την περίσκεψη γύρω από την τραγική προοπτική της μονιμοποίησης της ημικατοχής και διχοτόμησης που αντιμετωπίζει η πατρίδα μας. Ελπίζω να πιάσει τόπο η παρότρυνση τους αυτή γιατί πραγματικά την χρειάζονται οι πιο πολλοί πολιτικοί οπαδοί (και αντίπαλοι) τους αλλά και τα πιο πολλά στελέχη των κομμάτων τους που η μόνη τους έγνοια αυτές τες μέρες είναι η τρόικα, το ρωσικό δάνειο, η κατάρρευση των τραπεζών και ότι άλλο έχει να κάνει με τα λεφτά! Από δικής μου σκοπιάς σκέφτηκα πως είναι υποχρέωση μου μια δημόσια παρέμβαση με την δική μου περίσκεψη από τες τραγικές επετείους δεδομένου ότι ούτε η τρόικα ούτε το ρωσικό δάνειο επηρεάζουν ουσιαστικά τες πραγματικές και τραγικές προτεραιότητες μας που είναι η ανατροπή της διχοτόμησης, ο τερματισμός της ξένης κατοχής και η συνεργασία των δυο κοινοτήτων για την διασφάλιση της ενότητας και εδαφικής ακεραιότητας της Γλυκείας Χώρας. Επίκεντρο της περίσκεψης μου οι συγκλονιστικές αναμνήσεις από τες πολλές προσωπικές τραγωδίες του 1974 που έζησα από κοντά λόγω επαγγέλματος και κρατικού λειτουργήματος μου τες μέρες της τουρκικής εισβολής. Και οδηγούμαι στην έντονη άποψη πως οι νεκροί και οι αγνοούμενοι μας, οι μαυροφορεμένες μανάδες και όσοι έζησαν τες ταλαιπωρίες και το συναισθηματικό βασανιστήριο
ΙΟΥΛΙΟΣ – TEMMUZ 2012
SAYFA / ΣΕΛΙ ΔΑ -2
B Planlarının hiçbirisi her iki toplum tarafından kabul görmüyor. Kıbrıs Türk ve Rum toplumlarınca kabul görecek tek çözüm iki bölgeli iki toplumlu federasyondur. Mustafa Damdelen, Kıbrıs AB Derneği Başkanı Uzun zamandır beklenilen, gün sayılan, farklı spekülasyonlar, ültimatomlar ve çekişmelere neden olan AB Dönem Başkanlığı 1 Temmuz Pazar günü itibarı ile Kıbrıs Cumhuriyetine geçmiştir. Hem zaten tıkanmış olan görüşmelerin daha da ileri bir tarihe atılmasına, cumhurbaşkanlığı seçimlerinin sonrasına kadar mevcut durumun ertelenmesine, hem de Kıbrıslı Rum ve Kıbrıslı Türk iki lider ve AB-Türkiye arasındaki müzakere ilişkilerinin durma noktasına getiren dönem başkanlığı bir çok zorluk ve engeller yanında fırsatlarda barındırmaktadır. Bir çok taraf tarafından lanse edildiği şekilde yolun sonu, bir uçurum, B planlarının sebebi değil, uzun süredir geleceği bilinen ve beklenen bir tarih olarak değerlendirilmelidir. Ne var ki, bu tıkanık süreç B planları spekülasyonları ile de daha da zora koşulmaktadır. Geçtiğimiz dönemde Türkiye ve Kıbrıs Türk Liderliğinin, 1 Temmuz’a kadar çözüm gerçekleşmezse B Planını hayata geçireceği savunulmuştu. B planının, gerçekten uygulanma niyeti var mı bilemiyoruz. Ancak KAB olarak B Planının içeriğini ve bu senaryolar konusunda yapılan anketlerde toplumların görüşlerini, halkımızla paylaşmakta fayda görüyoruz. 16 Nisan’da Sefa Karahasan Milliyet gazetesinde üst düzey bir yetkiliye atıfta bulunarak, 1 Temmuz’a kadar çözüm olmazsa B Planının devreye sokulacağını ortaya koymuştur. B Planı neleri içeriyor? - Önce Maraş KKTC yönetiminde yerleşime açılacak, - KKTC’nin ismi Kıbrıs Türk Devleti olarak değiştirilecek ve tanınma istenecek, - Tanınma kabul edilmezse Kuzey Kıbrıs’ın Türkiye’ye ilhakı gündeme gelecek. Karahasan, Bakan Davutoğlu’nun müzakereler Kıbrıslı Rumlar’dan dolayı aksarsa federasyonun bir seçenek olmaktan çıkacağını belirttiğini söylüyor, Sn Eroğlu’nun da çözüm olmazsa KKTC’nin isminin değişip Kıbrıs Türk Devleti olabileceğini belirttiğine atıfta bulunuyor. Bakan Egemen Bağış, çözüm olmazsa iki devletli çözüm veya Türkiye’ye ilhaktan bahsetmiş ayrıca Tayvan modelinin alternatif olabileceğini belirtmişti. Sn. Özgürgün 1 Temmuz sonrası B planının uygulanması çağrısı yapmıştı. Alıntılar çoğaltılabilinir,
ancak B planı senaryolarının geçtiğimiz aylarda KKTC ve T.C. yetkilileri arasında ciddi şekilde tartışıldığı yadsınamaz bir gerçektir. Maraşın KKTC yönetiminde yerleşime açılması: Bu formülasyonu Kıbrıslı Rumların sadece 10%’u desteklemiştir. 1993 de zamanın BM Genel Sekreteri Boutros Ghali’nin önerdiği güven artıcı önlemler içerisinde yer alan Maraşın BM ve AB gözetiminde iki toplumlu bir bölge olarak Kıbrıslı Türk ve Kıbrıslı Rumların birlikte yaşayıp çalışabileceği şekilde yerleşime açılmasını ise Kıbrıslı Rumların 84%’ü, Kıbrıslı Türklerin ise 63%’ü kabul etmiştir. Maraş, toplumların benimsediği bu formülasyonla açılmalıdır. KKTC isminin Kıbrıs Türk devletine dönüşüp tanınma talebi: KKTC 1983’te ilan edilmiş, BM 541 sayılı B.M.G.K. kararı ile tanınmamış, 1983-2004 döneminde ayrılıkçılık tesbiti ile ağır izolasyonlar uygulanmıştı. 2004 referandum sonrasında, Sn. Kofi Annan, sonrasında da AB Konseyi, Kıbrıslı Türklerin artık ayrılıkçı olmadıklarını ispatladıklarını ve tüm izolasyonların kaldırılması çağrısı yapmışlardı. Eğer federal çözümden vazgeçilirse Kıbrıs Türk halkının kazandığı moral üstünlük kaybedilir, tekrar ayrılıkçı olarak algılanıp 1983-2004 dönemi yaşanabilir. B planları faydasızdır ve Kıbrıs Türk Toplumunu daha kötü günlere götürecektir. İlhak konusunu: Sn. Egemen Bağış’ın açıklamalarına karşı yaptığımız açıklamada ilhakı niye kabul edilebilir bulmadığımızı detaylı olarak açıklamıştık. B Planı senaryoları ve federal çözüm konusunda iki toplumlu anket sonuçları: İki devletli çözüm veya konfederasyon: K.Rumlar 77-79% Hayır, K. Türkler 77% Evet Tek Merkezi devlet: K. Rumlar 85% evet, K. Türkler 60% hayır. Tayvan modeli: K.Rumlar 90% hayır, K. Türkler 54% Hayır. Kuzeyde zaman içerisinde Türkiyenin iline dönüşecek otonom bir yapı: K. Rumlar 96% hayır, K. Türkler 52% Hayır 25% mecbur olursak tolere edilebilinir. İki toplumlu iki bölgeli federasyon: K. Rumların 80%’i, K. Türklerin ise 76%’sı istiyor veya tolere edilebilir buluyor.
Demek ki B planı senaryolarına ya bir toplum veya her iki toplum birlikte karşı çıkmaktadır. Her iki toplumun çoğunluğunun kabul edeceği tek formül federal çözümdür. Güney Kıbrıstaki 2013 Başkanlık seçimlerine kadar güven artırıcı önlemler paketi önerilerimiz uygulanmalı: ‘Kıbrıs Türk toplumu AB Gümrük Birliğine dahil edilmeli, Kuzey Kıbrıs’ta hava ve deniz limanları açılmalı, Türkiye limanlarını ve hava sahasını açmalı, Türkiye - AB müzakere sürecinin önü açılmalı, Maraş BM-AB gözetiminde açılmalı.’ şeklindeki önerilerimiz, tüm ilgili tarafların çıkarınadır. B Planı senaryoları ve federal çözüm konusunda iki toplumlu anket sonuçları: İki devletli çözüm veya konfederasyon: K.Rumlar 77-79% Hayır, K. Türkler 77% Evet Tek Merkezi devlet: K. Rumlar 85% evet, K. Türkler 60% hayır. Tayvan modeli: K.Rumlar 90% hayır, K. Türkler 54% Hayır. Kuzeyde zaman içerisinde Türkiyenin iline dönüşecek otonom bir yapı: K. Rumlar 96% hayır, K. Türkler 52% Hayır 25% mecbur olursak tolere edilebilinir. İki toplumlu iki bölgeli federasyon: K. Rumların 80%’i, K. Türklerin ise 76%’sı istiyor veya tolere edilebilir buluyor. Demek ki B planı senaryolarına ya bir toplum veya her iki toplum birlikte karşı çıkmaktadır. Her iki toplumun çoğunluğunun kabul edeceği tek formül federal çözümdür. Güney Kıbrıstaki 2013 Başkanlık seçimlerine kadar güven artırıcı önlemler paketi önerilerimiz uygulanmalı: ‘Kıbrıs Türk toplumu AB Gümrük Birliğine dahil edilmeli, Kuzey Kıbrıs’ta hava ve deniz limanları açılmalı, Türkiye limanlarını ve hava sahasını açmalı, Türkiye - AB müzakere sürecinin önü açılmalı, Maraş BM-AB gözetiminde açılmalı.’ şeklindeki önerilerimiz, tüm ilgili tarafların çıkarınadır. Sonuç olarak B Planları bir tarafa bırakılmalı federal çözüme odaklanılmalıdır: Üzerinde uzlaşılan konular karşılıklı imzalanıp muhafaza edilmeli, 2013 Başkanlık seçimleri sonrasında müzakerelerle 2014 sonuna kadar Kıbrıs Sorunu çözülmelidir. Not: Bildiride Kıbrıs 2015 İnisiyatifi’nin Nisan 2011 anketi sonuçları özetlenerek kullanılmıştır.
Κανένα από τα εναλλακτικά σχέδια δεν εγκρίεται από τις δύο κοινότητες. Η μόνη αποδεκτή λύση από την τουρκοκυπριακή και την ελληνοκυπριακή κοινότητα είναι η διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία. Μουσταφά Ντάμντελεν, Πρόεδρος Συνδέσμου Κύπρου-ΕΕ Όπως ήταν αναμενόμενο εδώ και πολύ καιρό, η Κυπριακή Δημοκρατία έχει αναλάβει την προεδρία της ΕΕ την Κυριακή 1 Ιουλίου 2012, που είχε προκαλέσει διάφορες εικασίες, τελεσίγραφα και διαφορές. Το γεγονός είναι ότι η Κυπριακή Προεδρία της ΕΕ έχει αναβάλει τη διαδικασία διαπραγματεύσεων που ήδη βρίσκεται σε αδιέξοδο μέχρι το πέρας και των επόμενων προεδρικών εκλογών, προκαλώντας επίσης και το αδιέξοδο των ενταξιακών διαπραγματεύσεων μεταξύ Τουρκίας και ΕΕ και των διαπραγματεύσεων μεταξύ των δύο ηγετών στην Κύπρο. Εκτός από τα εμπόδια και τις δυσκολίες που έχει δημιουργήσει, η Προεδρία της ΕΕ εμπεριέχει επίσης και κάποιες ευκαιρίες. Πολλά συμβαλλόμενα μέρη απεικονίζουν την σημερινή κατάσταση ως το τέλος του δρόμου ή την αιτία των δραματικών εναλλακτικών σχεδίων. Ωστόσο, ήταν ευρέως γνωστό ότι αυτή η μέρα θα ερχόταν. Δυστυχώς, αυτό το αδιέξοδο έχει επιδεινωθεί από τις εικασίες σχετικά με τα διάφορα εναλλακτικά σχέδια. Η Τουρκία και η τουρκοκυπριακή ηγεσία είχε υποστηρίξει ότι, αν δεν βρεθεί λύση μέχρι την 1η Ιουλίου, τότε θα πρέπει να εφαρμοστεί το εναλλακτικό σχέδιο. Ωστόσο, ως Σύνδεσμος Κύπρου-ΕΕ, αισθανόμαστε την ανάγκη να μοιραστούμε το περιεχόμενο των εναλλακτικών σεναρίων και τα αποτελέσματα της δικοινοτικής έρευνας κοινής γνώμης σχετικά με αυτά τα σενάρια. Στις 16 Απριλίου, αναφερόμενη σε ψηλού επιπέδου αξιωματούχο, ο Σεφά Καραχασάν έγραψε στην εφημερίδα Milliyet ότι εάν δεν βρεθεί λύση μέχρι την 1η Ιουλίου, τότε θα εφαρμοστεί το εναλλακτικό σχέδιο. Από τι αποτελείται το εναλλακτικό σχέδιο; Πρώτα απ 'όλα, το Βαρώσι θα ανοίξει για εγκατάσταση υπό την διοίκηση της «ΤΔΒΚ», Η ΤΔΒΚ θα μετονομαστεί σε Τουρκοκυπριακό Κράτος και θα επιδιώξει την αναγνώριση, Αν δεν αναγνωριστεί τότε θα μπει στην ημερήσια διάταξη η προσάρτηση στην Τουρκία. Ο Καραχασάν αναφέρθηκε σε δηλώσεις του υπουργού Νταβούτογλου ότι η ομοσπονδία δεν θα είναι επιλογή αν οι διαπραγματεύσεις αποτύχουν λόγω των Ελληνοκυπρίων. Ανα-
φέρθηκε επίσης σε δηλώσεις του κ. Έρογλου για την αλλαγή του ονόματος της «ΤΔΒΚ» σε Τουρκοκυπριακό Κράτος. Ο υπουργός Εγκεμέν Μπάγκις, είχε δηλώσει ότι αν δεν υπάρξει λύση τότε η λύση δύο κρατών, η προσάρτηση στην Τουρκία, ακόμη και το μοντέλο της Ταϊβάν μπορούν να θεωρηθούν ως εναλλακτικές λύσεις. Ο κ. Οζγκιουργκιούν ζήτησε την εφαρμογή του εναλλακτικού σχεδίου, μετά την 1η Ιουλίου. Μπορούμε να παρέχουμε περισσότερες δηλώσεις για το θέμα, αλλά είναι αναμφισβήτητο ότι τα εναλλακτικά σενάρια είχαν εξεταστεί και συζητηθεί σοβαρά μεταξύ της «ΤΔΒΚ» και των Τούρκων αξιωματούχων. Επαναλειτουργία του Βαρωσιού για εγκατάσταση υπό τη διοίκηση της «ΤΔΒΚ»: Η φόρμουλα αυτή υποστηρίζεται μόνο από το 10% των Ελληνοκυπρίων. Η διάνοιξη του Βαρωσιού υπό την εποπτεία του ΟΗΕ και της ΕΕ, όπως είχε προταθεί το 1993, ως μέρος των μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης από τον τότε Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Μπούτρος Γκάλι, είναι αποδεκτή από το 84% των Ελληνοκυπρίων και το 63% των Τουρκοκυπρίων. Το Βαρώσι πρέπει να ανοίξει ξανά για εγκατάσταση στο πλαίσιο της παρούσας πρότασης, η οποία είναι αποδεκτή και από τις δύο κοινότητες. Επιδίωξη αναγνώρισης μετά την αλλαγή του ονόματος της ΤΔΒΚ σε Τουρκοκυπριακό Κράτος: Η ΤΔΒΚ κηρύχθηκε το 1983 και δεν έχει αναγνωριστεί λόγω της απόφασης του ΣΑ των ΗΕ αριθ. 541, και είχε υποστεί βαριές απομονώσεις την περίοδο 1983-2004, καθώς ορίστηκε ως παράνομη οντότητα. Μετά το δημοψήφισμα του 2004, ο κ. Κόφι Ανάν και το Συμβούλιο της ΕΕ είχαν ζητήσει την αναστολή όλων των απομονώσεων καθώς οι Τουρκοκύπριοι απέδειξαν ότι δεν είναι πλέον αποσχιστικοί. Σε περίπτωση που η ομοσπονδιακή λύση απορριφθεί και πάλι, οι Τουρκοκύπριοι θα χάσουν το ηθικό τους πλεονέκτημα και θα αναγνωριστούν ως αποσχιστές, και έτσι θα ξαναβιώσουν την περίοδο 1983-2004. Τα εναλλακτικά σχέδια είναι μάταια και θα βυθίσουν τους Τουρκοκύπριους σε ακόμη χειρότερες συνθήκες. Προσάρτηση: Στις παρατηρήσεις μας μετά τη δήλωση του κ. Εγεμέν Μπαγκίς, είχαμε ήδη εξηγήσει λεπτομερώς γιατί η προσάρτηση δεν είναι αποδεκτή.
Αποτελέσματα της δικοινοτικής έρευνας κοινής γνώμης σχετικά με τα εναλλακτικά σχέδια και μια ομοσπονδιακή λύση: Λύση που βασίζεται σε δύο κράτη, ή συνομοσπονδία: Ε. Κύπριοι 77-79% Όχι, Τ. Κύπριοι 77% Ναι Ενιαίο Κράτος: Ε. Κύπριοι 85% Ναι, Τ. Κύπριοι 60% Όχι Μοντέλο Ταϊβάν: Ε. Κύπριοι 90% Όχι, Τ. Κύπριοι 54% Όχι Μια αυτόνομη περιοχή που θα εξελιχθεί σταδιακά σε τουρκική επαρχία: Ε. Κύπριοι 96% Όχι, Τ. Κύπριοι 52% Όχι, 25% αν μας αναγκάσουν. Διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία: 80% Ε. Κυπρίων και 76% Τ. Κυπρίων την θέλουν ή την βρίσκουν ανεκτή. Μπορεί να διαφανεί από τα αποτελέσματα της έρευνας ότι τα εναλλακτικά σχέδια, είτε απορρίπτονται από τη μία ή και τις δύο κοινότητες. Η μόνη λύση αποδεκτή και από τις δύο κοινότητες είναι μια ομοσπονδιακή λύση. Οι προτάσεις μας για οικοδόμηση εμπιστοσύνης θα πρέπει να εφαρμοστούν μέχρι τις προεδρικές εκλογές στην Κυπριακή Δημοκρατία. Οι προτάσεις μας ότι, «η Τουρκοκυπριακή κοινότητα θα πρέπει να είναι μέρος της τελωνειακής ένωσης της ΕΕ, τα αεροδρόμια και τα λιμάνια στο βόρειο τμήμα της Κύπρου θα πρέπει να ανοίξουν στη διεθνή κυκλοφορία, η Τουρκία θα πρέπει να ανοίξει τον εναέριο χώρο της και τα λιμάνια της, οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις Τουρκίας-ΕΕ θα πρέπει να διευκολυνθούν, το Βαρώσι θα πρέπει να ανοίξει κάτω την εποπτεία των Ηνωμένων Εθνών και της ΕΕ», είναι προς όφελος όλων των εμπλεκομένων μερών. Εν κατακλείδι, τα εναλλακτικά σχέδια πρέπει να παραμεριστούν και όλα τα εμπλεκόμενα μέρη πρέπει να επικεντρωθούν σε μια ομοσπονδιακή λύση. Τα θέματα του κυπριακού προβλήματος για τα οποία οι πλευρές συμφώνησαν, θα πρέπει να υπογραφούν από κοινού και να τηρηθούν, και μετά τις προεδρικές εκλογές θα πρέπει να επιτευχθεί μια διευθέτηση του κυπριακού προβλήματος μέχρι το 2014 μέσω διαπραγματεύσεων. ΥΓ: Η περίληψη των αποτελεσμάτων της έρευνας κοινής γνώμης του Απριλίου 20111 που έγινε από την πρωτοβουλία «Κύπρος 2015» έχει χρησιμοποιηθεί στον παραπάνω δελτίο τύπου.
SAYFA / ΣΕΛΙ ΔΑ -3
ΙΟΥΛΙΟΣ – TEMMUZ 2012
ΙΔΟΥ Η ΡΟΔΟΣ, ΝΟΥΣΙΜΟΙ Ανδρέα Συμεού Ακόμα μια φάση των συνομιλιών για το κυπριακό έχει φτάσει, όπως όλα δείχνουν, σε αδιέξοδο. Η επόμενη φάση θα είναι το παιγνίδι επίρριψης ευθυνών (blame game), το οποίο θα λήξει, κατά πάσα πιθανότητα, ισόπαλο, παρά το ότι είναι φανερό ποια πλευρά φέρνει την ευθύνη (ή την μεγαλύτερη ευθύνη). Διάφορες ομάδες «νούσιμων και μετριοπαθών» ανθρώπων και από τις δύο κοινότητες θα αρχίσουν να συγκεντρώνονται σε συσκέψεις, σεμινάρια, συνέδρια, συμπόσια για να βρουν το λάθος. Θα βγουν ανακοινώσεις με τις οποίες θα καταδικάζεται το blame game και θα καλούνται τα ηνωμένα έθνη να συνεχίσουν την προσπάθεια επίλυσης του κυπριακού και οι ηγέτες των δύο κοινοτήτων να επιδείξουν πολιτική βούληση με στόχο να καταλήξουν στη «μόνη εφικτή λύση» της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας. Πόσα χρόνια εκκρεμεί το κυπριακό; Από το 1974, το 1963, το 1955, το 1918, το 1931, το 1878, το 1571; Σίγουρα είναι ένα από τα μακροβιότερα πολιτικά προβλήματα στον κόσμο. Γιατί δεν βρέθηκε μια συμφωνημένη λύση; Φταίει η τουρκική αδιαλλαξία; Φταίει η έλλειψη πολιτικής βούλησης; Φταίει η ελληνοκυπριακή αναποφασιστικότητα; Ο διεθνής παράγων; Η στάση των αγγλοσαξώνων; Τα μεγάλα συμφέροντα, ο ξένος δάκτυλος, η ποδηγέτηση των Ηνωμένων Εθνών από τις μεγάλες δυνάμεις, τα εμπλεκόμενα συμφέροντα; Όλα ή τα περισσότερα από αυτά; Δεν πρόκειται να αποπειραθώ να απαντήσω. Εκείνο που είναι δεδομένο είναι ότι οι ηγέτες των δύο πλευρών, είτε ήσαν «ηγέτες λύσης» (Κληρίδης, Βα-
σιλείου, Χριστόφιας, Ταλάτ), είτε ήσαν «απορριπτικοί» (Κυπριανού, Παπαδόπουλος, Ντενκτάς, Έρογλου) απέτυχαν να καταλήξουν σε συμφωνία. Ακόμα και όταν στο ίδιο τραπέζι κάθονταν δύο «ηγέτες λύσης», όπως οι Χριστόφιας και Ταλάτ δεν υπήρξε συμφωνία. Θα μπορούσε κάποιος να συμπεράνει ότι α) η διάκριση μεταξύ «ομοσπονδιακών» και «απορριπτικών» είναι τεχνητή και β) δεν μπορεί να υπάρξει συμφωνημένη λύση.
Με βάση όλα τα πιο πάνω, έχω μια απλή και συγκεκριμένη πρόταση- πρόκληση σε αυτές τις ομάδες των «νούσιμων και μετριοπαθών» ανθρώπων από τις δύο κοινότητες: Πρώτον, ας πάψουν να καλούν τους ηγέτες να κάμουν έτσι ή αλλιώς. Δεύτερον, ας μαζευτούν όλοι σε μια σύσκεψη, ή σεμινάριο, ή συνέδριο, ή συνδιάσκεψη ή συμπόσιο ή, τέλος πάντων, συ-κάτι, συν-κάπου και ας ορίσουν ανάμεσα τους πέντε- δέκα ελληνοκύπριους και πέντε -δέκα τουρκοκύπριους πολιτικούς, επιστήμονες και τεχνοκράτες, οι οποίοι να επεξεργασθούν ένα σχέδιο λύσης το
οποίο στη συνέχεια να εγκριθεί από όλες αυτές τις ομάδες των «νούσιμων». Αυτό το σχέδιο λύσης δεν θα είναι ούτε του Άτσεσον, ούτε του Γκάλο Πλάζα, ούτε του Μπούτρος Γκάλι, ούτε του Κόφφι Αννάν, ούτε αμερικανοαγγλοκαναδικό, ούτε ελληνοτουρκικό. Θα είναι ένα σχέδιο καθαρά κυπριακό από ανθρώπους που αποδεδειγμένα θέλουν τη λύση. Δεν χρειάζεται να είναι λεπτομερές ούτε θα είναι κατ’ ανάγκη απόλυτο ή δεσμευτικό για οποιαδήποτε πλευρά. Θα είναι ένα ενδεικτικό σχέδιο. Ενδεικτικό της θέλησης και της δυνατότητας των δύο πλευρών να καταλήξουν σε συμφωνία. Αποδεικτικό της θέσης ότι όταν υπάρχει πολιτική βούληση υπάρχει και λύση. Οι ηγέτες απέτυχαν. Τα Ηνωμένα Έθνη απέτυχαν. Ο διεθνής παράγων απέτυχε. Είναι η ώρα η λύση, αν είναι όντως εφικτή, να επιβληθεί εκ των κάτω. Ένα συμφωνημένο κείμενο, από μια ομάδα νούσιμων ανθρώπων, θα είναι ένας καθοριστικός παράγων που θα αλλάξει το κλίμα, θα επηρεάσει την κοινή γνώμη και θα αποδείξει τις δυνατότητες των πολιτών να καθορίζουν μόνοι το μέλλον τους, σε μια εποχή καθολικής απαξίωσης των κομμάτων και της πολιτικής. Ένα τέτοιο σχέδιο θα είναι ένας παράγων σίγουρα πολύ πιο καθοριστικός από τις εκκλήσεις προς τους ηγέτες και τα ευχολόγια. Αν οι νούσιμοι δεν μπορούν να συμφωνήσουν μια λύση, κανένας δεν μπορεί. Και οι «βούζουνοι» θα έχουν δίκαιο στη θέση τους ότι το κυπριακό δεν λύνεται, ή μάλλον ότι έχει ήδη λυθεί: Τζιείνοι ποτζιεί, εμείς ποδά. Ιδού, λοιπόν, η Ρόδος, ιδού και το πήδημα, νούσιμοι. Ή καλύτερα, ιδού η Κύπρος, ιδού και το σχέδιο. Αν δεν μπορείτε, παρατάτε μας.
AKLI BAŞINDA OLANLAR, HODRİ MEYDAN Andreas Simeu Tüm göstergelere göre, müzakerelerin bir diğer aşaması da çıkmaza girdi. Bir sonraki aşama suçu birbirine atma oyunu (blame game) olacak ve her ne kadar da suçlu (ya da kabahatin çoğunun sahibi) belli olsa da muhtemelen bu oyun berabere bitecek. Her iki toplumdan da çeşitli “aklı başında ve ılımlı” gruplardan bazı kişiler hatayı bulmak için toplantılar, seminerler, konferanslar, sempozyumlar düzenleyerek bir araya gelmeye başlayacaklar. Ardından bu kişiler “Blame game”i kınayan, ayrıca Birleşmiş Milletleri Kıbrıs sorunundaki çözüm çabalarını sürdürmeye ve iki toplumun liderlerini “tek mümkün çözüm” olan iki kesimli, iki toplumlu çözüme ulaşmak amacıyla siyasi irade göstermeye davet edecekleri açıklamalar çıkaracaklar . Kıbrıs sorunu ile kaç yıldır uğraşılıyor? 1974’ten beri mi? 1963’ten beri mi? 1955’ten beri mi? 1918’den beri mi? 1878’den beri mi? Yoksa 1571’den beri mi? Kesin olan tek şey varsa; o da Kıbrıs sorununun dünyadaki en uzun siyasi sorunlardan biri olduğudur. Neden üzerinde uzlaşmaya varılmış bir çözüm bulunmadı? Bunun suçlusu Türk uzlaşmazlığı mıdır? Siyasi irade yoksunluğu mudur? Kıbrıs Rum kararsızlığı mıdır? Yoksa uluslararası unsur mu? Ya Anglosaksonların tutumu olabilir mi? Peki büyük çıkarlar, yabancı parmak, Birleşmiş Milletler’in büyük güçlerin parmağında oynatılması, çıkar çatışmaları? Ya da bunların tümü
veya bunların çoğu mu? Bu sorunun yanıtı için hiç uğraşmayacağım. Ortada olan tek şey, ister “çözümcü lider” (Klerides, Vasiliu, Hristofyas, Talat), ister “retçi” (Kiprianu, Papadopulos, Denktaş, Eroğlu) olsun her iki tarafın liderlerinin bir uzlaşmaya varamamalarıdır. Talat ve Hristofyas gibi iki “çözümcü lider” bile aynı masaya oturduklarında bir çözüme varılmadı. Bundan şu sonuçlar çıkarılabilir: a) “Federasyoncular” ve “retçiler” ayrımı yapaydır ve b) üzerinde uzlaşmaya varılmış bir çözüm olamaz. Yukarıda değinilenler temelinde iki toplumdan tüm bu “aklı başında olan ve ılımlı” kişiler için basit bir öneri-zor bir görev teklifim var: Her şeyden önce, liderleri şöyle ya da böyle yapmaya davet etmeyi kessinler. İkinci olarak, bir toplantı ile ya da konferansla veya seminerle olmadı bir sempozyumla veyahut her neyse, toplanmayı ifade eden herhangi bir terimle, herhangi bir yerde bir araya gelsinler ve kendi aralarında beş-on Kıbrıslı Rum ve beş-on Kıbrıslı Türk politikacı, bilim insanı ve teknokrat belirlesinler. Bu kişiler bir çözüm planı üzerinde çalışma yapsınlar ve devamında bu plan bu çeşitli “aklı başında” gruplar tarafından onaylansın. Bu çözüm planı ne Acheson’un, ne Galo Plaza’nın, ne Butros Gali’nin, ne Kofi Annan’ın planı, ne AngloAmerikan- Kanada planı, ne de Yunan-Türk planı olacak. Böyle bir plan, çözüm istedikleri kanıtlanmış kişiler tarafından ortaya konulan saf Kıbrıslı bir plan olacak. Ayrıntılı olmasına gerek yoktur. Ne de herhangi bir taraf için mutlak ve bağlayıcı olmasına
gerek vardır. Yol gösterici bir plan olacaktır. İki tarafın bir anlaşmaya varabilecekleri iradesi ve ihtimalinin göstergesi olacaktır. Siyasi irade olduğunda çözümün de olduğu tezinin kanıtı olacaktır. Liderler başarısız oldular. Birleşmiş Milletler başarısız oldu. Uluslararası unsur başarısız oldu. Gerçekten bir çözüm mümkünse eğer, bu çözümün aşağıdan zorlanmasının vaktidir. İki toplumun aklı başında insanları tarafından üzerinde uzlaşmaya varılmış bir metin; atmosferi değiştirecek, kamuoyunu etkileyecek ve partiler ile politikacıların bütünüyle yıprandığı bir dönemde vatandaşların kendi başlarına geleceklerini belirleyebileceklerini ortaya koyacak belirleyici bir unsur olacaktır. Bu şekildeki bir plan mutlaka liderlere yapılan çağrılardan veya olumlu gelişmeler yaşanmasına yönelik dileklerden çok daha etkili bir unsur olacak. Aklı başında olanlar da bir çözüm üzerinde uzlaşmaya varamazlarsa, kimse varamaz. Ayrıca uzlaşmaya varamazlarsa “hastalıklı beyinler” de Kıbrıs sorununun çözülmez bir sorun olduğu, ya da halihazırda çözüldüğü tezlerinde haklı çıkmış olurlar: Onlar orda, biz burada. Uzun lafın kısası, aklı başındaki insanlar; işte hendek, işte deve. Ya da daha güzel söylemek gerekirse, işte Kıbrıs, işte plan. Eğer yapamıyorsanız, bırakın bizi.
Sivil Toplum Hayatında Bir Ay – Uluslar Arası Kalkınma, Bloggerlar ve Gençliğe Destek!
Kıbrıs Cumhuriyeti’nin Avrupa Birliği Konseyi Başkanlığı’nın (TemmuzAralık 2012) başlamasıyla şekillenen siyasi kargaşaya karşın, tüm adadan Sivil Toplum Kuruluşları Temmuz ayında da adadaki iki ana toplum arasında sonuç getirici iş birliğinin ileriye götürülmesine ilişkin yol göstermeyi sürdürdü. Sivil Toplum Kuruluşlarının ajandasında bu ayın sıcak konusu «Küresel Güney» denilen ülkelere yönelik kalkınma iş birliğinin yanı sıra Sivil Toplum Kuruluşlarının (STK) 2000 yılında desteklemek için fikir birliğine vardıkları Binyıl Kalkınma Hedefleri’nin gerçekleştirilmesi şeklindeki uzun vadeli hedef ile AB içerisinde oynayabilecekleri roldü. Kalkınma alanında faaliyet gösteren 25 Kıbrıslı Rum ve Kıbrıslı Türk Sivil Toplum Kuruluşlarının bir araya gelerek oluşturduğu şemsiye organizasyon olan Kıbrıs Ada Geneli Sivil Toplum Geliştirme Platformu CYINDEP, Ara Bölge’deki Dayanışma Evi’nde Kıbrıs
Cumhuriyeti’nin Avrupa Birliği Konseyi Başkanlığı çerçevesinde altı aylık projenin tanıtımına ilişkin bir kokteyl düzenledi. 12 Temmuz tarihinde gerçekleştirilen «Envisioning a Just and Sustainable Future- Adil ve Sürdürülebilir Bir Gelecek Tasarlamak» isimli etkinliğe, Sivil Toplum Kuruluşlarının aktivistleri, akademisyenler ve Avrupa Komisyonu’ndan temsilciler de dahil olmak üzere 100’ün üzerinde kişi katıldı. CYINDEP projesi sorumlusu Kerstin Wittig, katılımcılara yaptığı konuşmada Kıbrıslı Sivil Toplum Kuruluşlarının yeni bir kalkınma çerçevesi şekillenmesinde yer almaları gerektiğini ve AB dönem başkanlığının Kıbrıs’ta sivil toplumunun hem Avrupa’nın kendi içerisindeki hem de küresel düzeydeki tartışmalara dahil olma yönünde eşsiz bir fırsat sunduğunu belirtti. CYINDEP Yönetim Kurulu üyesi Bülent Kanol da etkinlikte yaptığı konuşmada, «birçok kez neredeyse tüm çaba ve enerjimiz bu kadar küçük bir ülkede karşılaşılan sorunları gidermeye harcanıyor. CYINDEP gibi ağların başlatacağı küresel tartışmalar, karşılaşmakta olduğumuz güçlüklerin giderilmesine yönelik sivil toplumun yapmakta olduğu katkıyı daha iyi gözlemleyebilmemize neden olacaktır» dedi. CYINDEP ve etkinlikleri ile ilgili daha fazla bilgi için www.cyindep.eu sayfasını ziyaret edebilirsiniz. Ayrıca bu ay AB Kıbrıs dönem başkanlığı çerçevesinde başka önemli bir etkinlik daha düzenlendi, 26 Tem-
muz’da Avrupalı Bloggerlar Brüksel’de buluştular. Buluşmanın amacı, günümüz Avrupa’sını etkileyen konular çerçevesinde Bloggerların etkileşimlerinin geliştirilmesinin yanı sıra «AB içindeki siyasal tartışmalara ilgi duyulması ve katılımın oluşması için en iyi uygulamaların belirlenmesi ve yurttaş gazeteciliği ve ile medyanın daha az
Skype aracılığıyla sosyal medyanın rolü üzerine Mısırlı aktivistlerle tartışmalar, blog hazırlama, sosyal medya ve video animasyonu ile ilgili atölye çalışmaları yapılmıştı. Son olarak; Temmuz ayında, amacı kayıtlı örgütlere, gayrı resmi gruplara ve bireysel girişimlere iki toplumlu etkinlikler gerçekleştirmeleri için
elverişli çevrelerde nasıl geliştirebilireceği gibi amaçlara» hizmet etmekti. Kıbrıs Toplum Medya Merkezi (CCMC) etkinliğe canlı bağlantı sunarken Kıbrıs tabanlı Bloggerlar da Twitter hashtag #cy2012eublogs aracılığıyla tartışmaya katıldılar. Bunun gibi dijital etkileşimler CCMC için yeni bir şey değildir. CCMC, 2011 yılının Nisan ayında «Ara Bölge Bloggerları» Haftasonu Etkinliği düzenlemişti ve bu etkinlikte
altyapı sağlamak olan iki toplumlu gençlik STK ağı Youth Power tarafından organize edilen ikinci tur Küçük Hibe Programı tamamlandı. Bu program çerçevesinde her yeni proje, Birleşmiş Milletler İşbirliği İçin Kalkınma ve Güven Programı’nca (UNDP ACT) finanse edilen bu program aracılığıyla 15.000 €’ya kadar finansman alabilir. Bir sonraki hibe programı youthpowercyprus.org aracılığıyla sonbaharda açılacak, aklınızda olsun!
Ένας μήνας στη ζωή της Κοινωνίας των Πολιτών – Διεθνής Ανάπτυξη, Μπλόγκερς και Στήριξη στη Νεολαία! Παρά την πολιτική αναταραχή που έχει χαρακτηρίσει την έναρξη της Κυπριακής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΙούλιοςΔεκέμβριος 2012), η κοινωνία των πολιτών από ολόκληρο το νησί συνέχισε να δείχνει το δρόμο για την προώθηση της αποτελεσματικής συνεργασίας μεταξύ των δύο κύριων κοινοτήτων του νησιού. Καυτό θέμα στην ατζέντα της κοινωνίας των πολιτών αυτό το μήνα ήταν το θέμα της αναπτυξιακής συνεργασίας προς τις χώρες του λεγόμενου «Παγκόσμιου Νότου» και το ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών (ΜΚΟ) στην ΕΕ, με απώτερο στόχο την επίτευξη των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας που συμφώνησαν να υποστηρίξουν το 2000. Η CYINDEP, η Κυπριακή Πλατφόρμα ΜΚΟ Οργανώσεων Ανάπτυξης, μια ομπρέλα 25 Ελληνοκυπριακών και Τουρκοκυπριακών ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στον τομέα της ανάπτυξης, εγκαινίασε σε μια δεξίωση στο Σπίτι για τη Συνεργασία στην νεκρή ζώνη, το εξάμηνο πρόγραμμα προάσπισης στο πλαίσιο της Κυπριακής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην εκδήλωση «Envisioning a Just and Sustainable Future» που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 12 Ιουλίου παραβρέθηκαν πάνω από 100 επισκέπτες, συμπεριλαμβανομένων ακτιβιστών της κοινωνίας των πολιτών, ακαδημαϊκών καθώς και εκπρόσωποι από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η διευθύντρια του προγράμματος CYINDEP Ker-
stin Wittig απευθυνόμενη στους συμμετέχοντες, δήλωσε ότι οι Κυπριακοί ΜΚΟ πρέπει να συμμετέχουν στη διαμόρφωση ενός νέου πλαισίου ανάπτυξης και ότι η Προεδρία δίνει μια μοναδική ευκαιρία στους ΜΚΟ να εμπλακούν περισσότερο τόσο στο ευρωπαϊκό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο συζητήσεων. Το μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του CYINDEP Bulent Kanol πρόσθεσε ότι «σχεδόν όλες οι προσπάθειες και η ενέργεια μας μερικές φορές επικεντρώνονται στα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε εδώ σε αυτή την πολύ μικρή χώρα. Με δίκτυα, όπως η CYINDEP δημιουργείται άνοιγμα στις παγκόσμιες συζητήσεις, είναι πολύ πιο εύκολο να δούμε την ποικιλία πόνου που οι ΜΚΟ βοηθούν να ανακουφιστεί.» Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη CYINDEP και τις δραστηριότητες επισκεφθείτε την ιστοσελίδα www.cyindep.eu. Αυτό το μήνα διοργανώθηκε επίσης μια άλλη σημαντική εκδήλωση στα πλαίσια της Κυπριακής Προεδρίας της ΕΕ, όπου στις 26 Ιουλίου συναντήθηκαν στις Βρυξέλλες Ευρωπαίοι μπλόγκερ. Η συνάντηση είχε ως στόχο τη βελτίωση της αλληλεπίδρασης των μπλόγκερς γύρω από ζητήματα που επηρεάζουν τη σύγχρονη Ευρώπη, καθώς και τον προσδιορισμό των «βέλτιστων πρακτικών για να προκαλέσουν ενδιαφέρον και συμμετοχή στον πολιτικό διάλογο στην ΕΕ, καθώς και το πώς να ενισχυθεί η δημοσιογραφία των πολιτών και των κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης σε λιγότερο ευνοϊκά περιβάλλοντα.» Το Κέντρο Κοι-
νοτικών Μέσων Επικοινωνίας (CCMC) φιλοξένησε ζωντανή σύνδεση με την εκδήλωση και οι μπλόγκερς που έχουν ως βάση τους την Κύπρο συμμετείχαν στη συζήτηση μέσω του Twitter hashtag #cy2012eublogs. Οι ψηφιακές αλληλεπιδράσεις όπως αυτή δεν είναι καινούργιες για το CCMC. Τον Απρίλιο του 2011 το CCMC φιλοξένησε ένα Σαββατοκύριακο των «μπλόγκερς της νεκρής ζώνης» που συμπεριλάμβανε συνομιλίες μέσω Skype με Αιγύπτιους ακτιβιστές για το ρόλο των κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης, εργαστήρια σχετικά με το blogging, τα κοινωνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης και το βίντεο animation, καθώς και προβολές ταινιών ντοκιμαντέρ. Τέλος, τον Ιούλιο έληξε ο δεύτερος γύρος μικρών χρηματοδοτήσεων του Youth Power, ένα δικοινοτικό δίκτυο μη κυβερνητικών οργανώσεων νεολαίας, με στόχο την παροχή υποδομών στις εγγεγραμμένες οργανώσεις, άτυπες ομάδες και μεμονωμένα άτομα για να υλοποιήσουν τα δικοινοτικά τους προγράμματα για τους νέους. Κάθε νέο έργο θα μπορεί να λάβει χρηματοδότηση μέχρι € 15.000 μέσω του προγράμματος που χρηματοδοτείται από το Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών – Δράση για Συνεργασία και Εμπιστοσύνη στην Κύπρο (UNDP-ACT). Έχετε το νου σας για τον επόμενο γύρο χρηματοδότησης το φθινόπωρο, μέσω της ιστοσελίδας τους στο youthpowercyprus.org !