Αρχείο Γιώργη Οικονομόπουλου : Το Ελληνικό Αντιαπαγορευτικό Κίνημα

Απρίλιος 1987, Αμφιθέατρο της Νομικής Σχολής Αθηνών Γιώργης Οικονομόπουλος Δημήτρης Παπαχρήστος Νικόλας Άσιμος Λιλή Ζωγράφου

Εκδήλωση της Επιτροπής Σωστής Ενημέρωσης και Αντιμετώπισης των Ναρκωτικών (ΕΣΕΑΝ) με αφορμή τον υπό ψήφιση νόμο που βάζει στο ίδιο τσουβάλι την ηρωίνη και την κάνναβη.

«Κρατώντας την κάνναβη στην ίδια αγορά με την ηρωίνη, δημιουργούν μια διευκόλυνση στην άσπρη σκόνη που φέρνει την υποταγή και το κέρδος», λέει από μικροφώνου ο Γιώργης Οικονομόπουλος. Δεν έχει περάσει ούτε ένας μήνας από την ημέρα που ο ιατρός έχει κάνει δημοσίως, εν μέσω συνέντευξης τύπου, χρήση κάνναβης επιτιθέμενος στην κραταιά τότε άποψη ότι “η κάνναβη είναι ναρκωτικό”... Φωτογραφίες: Αρχείο Γιώργη Οικονομόπουλου Ρεπορτάζ: Μαρία Κάτσιου Κείμενο: Αποστόλης Καπαρουδάκης

Στην εκδήλωση η Λιλή Ζωγράφου αγανακτισμένη δηλώνει ότι «δεν μπορεί να αδιαφορούμε για τα εγκλήματα τύπου Σταματελάτου και να διώκεται ο Οικονομόπουλος». Ο υποδιευθυντής του υποκαταστήματος της Λαϊκής Ιονικής τράπεζας Μιχάλης Σταματελάτος είχε υπεξαιρέσει 230 εκατομμύρια δρχ. Κατά πολλούς, τμήμα του ποσού αυτού “προσφέρθηκε” στις προεκλογικές ανάγκες υποψήφιων βουλευτών της εποχής. Την ίδια χρονιά, η συγγραφέας θα κυκλοφορήσει τη “Σιββαρίτισσα”.

Ο Δημήτρης Παπαχρήστος με αφορμή το μη διαχωρισμό των ουσιών, επιτίθεται στις κάθε είδους «εξουσίες που δεν ενδιαφέρονται για τον άνθρωπο, αλλά μόνο για τη διαιώνισή τους». Έχουν περάσει ήδη 14 χρόνια αφότου εκφωνούσε... τα αναγκαία από το μικρόφωνο του ραδιοφωνικού σταθμού του Πολυτεχνείου και τρία χρόνια αφότου έχει κυκλοφορήσει το βιβλίο του Το μοναστήρι να ‘ναι καλά.

Ο Νικόλας Άσιμος δεν ήταν καλεσμένος ως ομιλητής στην εκδήλωση αυτή. «Πήρε κάποια στιγμή το μικρόφωνο για να πει τη γνώμη του. Έτσι γίνονταν τότε: Οι άνθρωποι βρίσκονταν συχνά ο ένας δίπλα στον άλλον σε εκδηλώσεις και συζητήσεις, κατέθεταν απόψεις και συζητούσαν με πάθος», θυμάται ο Γιώργης Οικονομόπουλος που υπήρξε ο διοργανωτής. «Η χούντα δεν ήταν τόσο μακριά, η ανάμνησή της ήταν έντονη και η φλόγα της αντίστασης δεν έσβηνε».

Εκείνες τις ημέρες κυκλοφορεί ο δίσκος «Χαιρετίσματα» όπου ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου τραγουδά πέντε τραγούδια του ‘Ασιμου: «Ο σάλιαγκας κι ο μάλιαγκας», «Αγαπάω κι αδιαφορώ», «Θα ‘ρθω να σε βρώ», «Θα νικήσουμε (Venceremos)» και «Καταρρέω».

«Κάτα-κάτα-κάτα-καταρρέω κι άλλο πλέον δεν μπορώ, θα ερωτευτώ τον Παπαντρέο, τον Ποπάυ, τον Ζορρό», ακούγεται σε ένα από τα σουξέ του δίσκου.

Υπουργός Υγείας της κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου έχει ορκιστεί μόλις δύο μήνες πριν ο Γιώργος Αλέξανδρος Μαγκάκης, Υπουργός Δικαιοσύνης ο Ελευθέριος Βερυβάκης και υπουργός Δημόσιας Τάξης ο Αντώνης Δροσογιάννης. Ο τελευταίος επιχειρεί εκείνη την περίοδο «μια ανάπλαση» της πλατείας Εξαρχείων 32 χρόνια πριν τη σημερινή... «Άσπρη σκόνη κι άσπρα κράνη, η ανάπλαση του Δροσογιάννη» το σύνθημα της εποχής, γραμμένο σε τεράστιο πανό κρεμασμένο στην πλατεία.

Οι «Παπαντρέο, Ποπάυ και Ζορό» του Άσιμου συνυπάρχουν λοιπόν σε ένα από τα πρώτα «αντιαπαγορευτικά πάνελ για την κάνναβη» με μια Συβαρίτισσα.

Η Λιλή Ζωγράφου αναφέρεται στη Σύβαρη ως μια πόλη που χαρακτηρίζεται από την αγάπη για τη ζωή και τον άνθρωπο. Η ιστορία όμως κατέγραψε με αυστηρότητα τους κατοίκους της Σύβαρης ως αφημένους στις απολαύσεις τους, τόσο που αδιαφόρησαν παντελώς για τους εξωτερικούς κινδύνους που τους απειλούσαν. Και γι’ αυτό το λόγο, η πόλη τους εξαφανίστηκε από την ιστορία μέσα σε μία μόλις ημέρα.