Jak spokojniej pracować w oświacie Elżbieta Małkiewicz
Techniki oddechowe, relaksacyjne i wizualizacje Jestem doktorem psychologii, praktykiem i nauczycielem akademickim. Techniki relaksacyjne i wizualizacje uprawiam od 35 lat – uczę i sama ćwiczę, początkowo pod opieką mojego nauczyciela, Andrzeja Kasprzaka, a potem samodzielnie. W ramach Wrocławskiej Pracowni Psychoedukacji i Terapii „Plus” bardzo często prowadzę grupy stacjonarne i warsztaty dla osób pracujących w oświacie: nauczycieli, pedagogów, psychologów, czasem pracowników administracyjnych. To, o czym chcę napisać, dotyczy ostatnich 3 lat mojej pracy i obejmuje grupę około 70 kobiet w różnym wieku – od bardzo młodych, dopiero rozpoczynających pracę, do tych tuż przed
O P I N I E , R E F L E KS J E , D O Ś W I A D C Z E N I A
emeryturą. Największą grupę stanowiły kobiety w wieku 35–45 lat i to one mają największą potrzebę relaksu i wypoczynku. Wszystkie panie uczestniczyły w zajęciach dobrowolnie (nie przytaczam szczegółow ych danych, ponieważ moim celem jest nie statystyka, ale przedstawienie problemu i sformułowanie środków zaradczych). Nie jest to pierwszy w mojej praktyce przypadek, kiedy prowadzę relaksację dla pracownic oświaty, ale zauważyłam kilka istotnych zmian w porównaniu z tym, co obserwowałam w latach osiemdziesiątych, dziewięćdziesiątych i dwutysięcznych. Poniżej postaram się opisać zaobserwowane zmiany i scharakteryzować grupę.
R E F L E KS J E 4 / 2 0 2 0
81
