informator luty 2013
redakcja:Michalina
Dąbrowska Monika Oleśko projekt:Hanka Mazurkiewicz druk:
Przedstawiamy lutowy, trzeci numer Turbo Informatora. Głównym tematem podjętym tym razem jest studencka współpraca oraz postawy studentów i pracowników ASP wobec Turbo. Ponadto, zawarłyśmy tu teksty dotyczące podsumowania styczniowego spotkania z Anastasią Belina-Johnson na temat self-promotion oraz przedstawiamy jedne z warsztatów pt. „Sztuka a Codzienność” planowanych w tym miesiącu w Turbo. Turbo zajmują się m.in.: – Michalina Dąbrowska
Koordynator działań studenckich Turbo
– Monika Oleśko
Zastępca koordynatora działań studenckich Turbo turbo.asp@gmail.com turbo.gablotakrytyki.pl http://www.facebook.com/turbo.galeria ASP w Warszawie, Krakowskie Przedmieście 5, przy Wydziale Grafiki, na przeciwko sklepu plastycznego.
11,18,25 lutego 2013
LUTY:
SPOTKANIA ORGANIZACYJNE W TURBO, KAŻDY PONIEDZIAŁEK, GODZ. 12:00
13 luty 2013
CIAŁO/UMYSŁ – WARSZTAT DOT. WSPÓŁCZESNEJ KONCEPCJI UWAŻNOŚCI CZŁOWIEKA – MINDFULNESS, PROWADZI – MICHALINA DĄBROWSKA, GODZ. 18:00
15 luty 2013
AKCJA W TURBO – KOOPERACJA – ROWSKA/ STĘPNIEWSKA/SUDOŁ; OD GODZ. 12:00 – FINISAŻ GODZ. 18:00
21 luty 2013
SZTUKA A CODZIENNOŚĆ – Z CYKLU ROZMOWO–WARSZTATÓW DOT. ZWIĄZKU SZTUKI Z INNYMI OBSZARAMI ŻYCIA I SENSU SZTUKI W ŻYCIU, PROWADZI – MONIKA OLEŚKO; GODZ. 18:00
23 luty 2013
TURBO ŚCIEŻKA GALERYJNA; GODZ. 13:00 – TRASA PRAGA POŁUDNIE – LETO, PIKTOGRAM, ASYMETRIA, BWA, MILANO, POLA MAGNETYCZNE, CZUŁOŚĆ
22 – 28 luty 2013
AKCJA W TURBO – SCENOGRAFIA – DZIAŁANIE MARTY SIECZAK Z ZESPŁEM ZAPROSZONYCH OPERATORÓW Z PWSFTViT W ŁODZI
5 marca 2013
WERNISAŻ WYSTAWY – SCENOGRAFIA; GODZ. 18.00
Współtworzenie Turbo
Mając już kilkanaście tygodni doświadczenia w prowadzeniu Turbo jako prezes/koordynator ds. działań studenckich, zwracam szczególną uwagę na rozumienie pojęcia współtworzenia tego miejsca przez studentów. Miejsca, mającego wspierać nasz rozwój, budować środowisko artystyczne Akademii, budować naszą społeczną świadomość. Turbo nie jest miejscem sprowadzonym tylko do pomieszczenia, white-cuba, magazynu na prace, miejsca na wystawę lub warsztaty – to wszystko, to jedynie formalna funkcja Turbo. O wiele ważniejszą funkcją tego miejsca jest to, że istnienie i działanie Turbo niesie ze sobą określoną ideę. Ta idea dotyczy podnoszenia jakości środowiska artystycznego i intelektualnego studentów ASP. Turbo poprzez konfrontację postaw, przekonań, podejmowanych działań w środowisku akademickim ma wzbogacić wiedzę, umiejętności i doświadczenia zdobywane w trakcie studiów na ASP i wspierać przygotowanie studenta do konstruktywnego zadbania o siebie i swój rozwój w rzeczywistości poza ASP. Jednym z kluczowych aspektów funkcjonowania Turbo jest współdziałanie studenckie. Miejsce to mają
tworzyć studenci. Ale jak jako studenci rozumiemy współtworzenie czy współpracę? Czy jest to dla nas atrakcyjna forma działania? Z mojej perspektywy współpraca jest najskuteczniejszą formą nie tylko działania, ale też rozwoju, ponieważ stwarza warunki do konfrontowania własnych umiejętności, wiedzy i przekonań z postawą drugiego człowieka. Człowiek jest istotą społeczną, jako dziecko nie przetrwa sam, jako dorosły nie będzie się rozwijał bez odnoszenia tego, co myśli lub jest w stanie zrobić wobec postaw i zachowań innych ludzi. Okazję do współpracy – wzajemnego oddziaływania na siebie nawzajem, mają stwarzać na Akademii pracownie. Sądzę jednak, że obecnie pracownie nie spełniają swojej funkcji. Kto lub co odpowiada za taki stan rzeczy? Profesorowie czy studenci? Łatwiej wybrać winnego w postaci profesorów (właściwie w rzeczywistości, to właśnie oni mają ogromny wpływ, na to co się obecnie dzieje na ASP), ale może warto też spojrzeć na nas samych – w większości biernych studentów Akademii. Mam wrażenie, że współpraca nie jest dla nas atrakcyjna, bo wymaga skupienia się na kimś jeszcze, kto nie jest nami. Wymaga zwrócenia uwagi na drugiego człowieka, umiejętności komunikacyjnych, dialogu. Współpraca wymaga myślenia i uważności na siebie i drugiego człowieka. To bardzo trudne, bo tego trzeba się nauczyć na bazie obserwacji własnych i refleksji. Turbo stwarza warunki do współpracy. Współpraca jest trudnym wyzwaniem i w ogóle nie
musi być przyjemna. Sądzę, że współpraca w Turbo jest w środowisku studenckim rozumiana bardzo płytko, tj. jako udostępnianie przez głównego zarządcę – prezesa/koordynatora miejsca do zrobienia „czegoś” przez innych studentów. Dochodzi do tego, że studentów organizujących wydarzenie – teoretycznie współdziałających w Turbo – łączą tylko linijki na kartce w terminarzu Turbo Informatora, że w określonym miesiącu robią coś w tym samym pomieszczeniu. Idea Turbo zakłada, że jest to miejsce, gdzie w jednym wydarzeniu np. wystawie lub spotkaniu dyskusyjnym współdziała wielu studentów – ktoś inny przygotowuje ekspozycję lub temat i treść spotkania, ktoś inny plakat, film itd. – każda osoba na swój sposób odpowiada czy reaguje na poruszany problem/zadanie. Dzięki temu ścierają się wrażliwości i myślenie studentów. Dzięki temu poznajemy się nawzajem, zaczynamy rozmawiać; na początku o planie na wydarzenia, a następnie jego sensie, sposobach przedstawienia, promocji, zaczynamy wygłaszać słowa krytyki. To wszystko doprowadza nas do sytuacji, w której podejmujemy współpracę. Jest to ogromnie ważna umiejętność, zwłaszcza w obszarze zwykłego życia – zawodowego, artystycznego, społecznego – studia to komfortowy i bezpieczny moment, by się do tego przygotować. Dlatego nieustannie zachęcam do podjęcia współdziałania w Turbo. Zapraszam również do wzięcia udziału w wiosennym spotkaniu w Turbo z Głosem Stoczni na temat
współdziałania kulturoznawców, psychologów, artystów itd. w instytucji kultury oraz w warsztatach prowadzonych przez Jacka Jakubowskiego dotyczących coachingu i umiejętności komunikacji w samorozwoju artysty. Polecam też dołączenie do projektu WSPÓŁPRACA Łukasza Izerta i Kuby Marii Mazurkiewicza realizowanego w ramach rezydencji artystycznej w Galerii Praca przy ul. Szpitalnej 6/5 w Warszawie. Michalina Dąbrowska
Spotkanie z Anastasia Belina-Johnson o Auto-promocji.
W środę 30 stycznia o godz. 20:30 spotkaliśmy się z profesor Anastasią Belina-Johnson z Leeds w Wielkiej Brytanii, która prowadzi zajęcia na University of Leeds i Leeds Collage of Music takie jak: Self-Promotion, Music Marketing czy Working in Creative Industries. Spotkanie dotyczyło zarządzania własną karierą i otwierania siebie na nowe możliwości. Mimo dosyć późnej godziny spotkania pojawiło się wielu ludzi i wydaje się, że wszyscy zyskali coś na tej rozmowie. Cztery lata temu w Wielkiej Brytanii rząd odciął duże kwoty wydawane na kulturę. W wyniku tego cięcia bardzo wiele stypendiów zostało zniesionych i koszty studiów wzrosły nawet trzykrotnie w ciągu roku. Kierunki humanistyczne stały się najbar-
dziej zagrożone ze względu na brak konkretnego zawodu po studiach, który pozwoliłby zdobyć pracę i rozpocząć spłacanie długu zaciągniętego przez młodego człowieka na swoją edukację. W ciągu ostatnich paru lat niektóre brytyjskie uniwersytety zaczęły wprowadzać nowe zajęcia do programu, które maja pomóc studentom odnaleźć się w rzeczywistości poakademickiej. Ta realizacja ma na celu odbudować pewność siebie w studencie, nauczyć go działać z ludźmi, opowiadać o własnych osiągnięciach i pomysłach innym oraz korzystać z dostępnych środków promocji takich jak: strona internetowa, wizytówki, CV, listy motywacyjne czy anonse prasowe. Profesor Anastasia Belina-Johnson opowiadała nam podczas spotkania o własnych doświadczeniach i starała się rozwiać nasze wątpliwości dotyczące naszych zdolności do auto-promocji oraz jakiejkolwiek możliwości do wykonania tego w tym pędzącym świecie. Profesor Belina-Johnson powiedziała, że nie lubi słowa „promocja” i bardziej skłania się ku słowu „komunikacja”, które nie odstrasza i jest bliższe temu co rzeczywiście oznacza słowo promocja w działaniu. Największa rada brzmiała: współpracuj i poznawaj tak wielu ludzi jak to możliwe i utrzymuj z nimi kontakt, ponieważ oni będą ci pomocni, twój „zasięg” będzie szerszy i realizacja każdego projektu prostsza. W Polsce nie zdajemy sobie jeszcze sprawy z potrzeby takiego przygotowania, z faktu, że szkoła może to umożliwić i stać się bardziej praktyczna
dzięki temu, a mniej oderwana od rzeczywistości. Niestety w Polsce panuje często cynizm, a jest też zarozumiałość i bezczynność. Wielu ludzi boi się i czeka ponieważ bywa, że piętnuje się u nas błędy już od szkoły podstawowej. Profesor Anastasia Belina-Johnson przypominała, że najlepiej jest uczyć się realizując pomysły i próbując, i że każdy ma coś do zaproponowania innym. Monika Oleśko
TURBO WARSZTATY:
Sztuka a Codzienność . Cykl rozmowo-warsztatów o sensie sztuki w życiu – 21 Luty – czwartek, godz. 18:00
Związek sztuki z życiem jest często opracowywany. Przez codzienność rozumiem tzw. prozę życia i to jest dla mnie impulsem do zrobienia spotkania na temat sztuki a codzienności. Prozą życia jest to co bywa nazywane „normalnym”, to co jest wspólne dla wszystkich jak i to co jest wymogiem do przetrwania. Ludzie muszą pracować, żeby zdobyć pieniądze za które mogą się wyżywić, ubrać, zrobić sobie przyjemność, ludzie muszą się myć, spać, wstawać rano, mieć relację z innymi ludźmi, ale muszą też mieć coś bliskiego i muszą myśleć o czymś. I jaki jest tu sens sztuki? Na ludzką egzystencję składa się wiele potrzeb, od najprostszych po bardziej złożonych. Według piramidy Maslowa ostatnią potrzebą ludzką jest samorealizacja, na którą składają się również potrzeby poznawcze
i estetyczne. Tą ostatnią potrzebę można nazwać potrzebą sztuki i wówczas związek sztuki i codzienności jest bardziej zrozumiały. To jest punkt startowy do rozmowy o tym, czym sztuka jest osobiście dla każdego z nas. Na najbliższej „rozmowo-warsztacie” będziemy przyglądać się nie tylko nam samym, ale również poglądom innych, którzy się nad tym zastanawiali w przeszłości i współcześnie, będziemy oglądać i rozmawiać o przykładach sztuki, która celowo miesza sztukę z codziennością oraz o wszelkich innych interpretacjach takiego zestawienia pojęć. Zapraszam na początek rozmów o sensie sztuki w naszym życiu w tym semestrze w Turbo. Pytanie przewodnie następnego spotkania będzie brzmiało: „Dla kogo to robię?”. Monika Oleśko
Dodatek z osiągnięć współczesnej kultury
Claes Oldenburg, Coosje van Brugen, „Apple Core” (w tłumaczeniu: „sedno sprawy”), 1990 rok. „I am for an art that is political-erotical-mystical, that does something other than sit on its ass in a museum.” – „Jestem dla sztuki, która jest polityczno-erotyczno-mistyczna, która robi coś innego niż siedzenie na tyłku w muzeum” – Claes Oldenburg przygotowała Monika Oleśko
Zrobić z Turbo magazyn!
Gdy zostałam koordynatorem działań studenckich Turbo zawarłam w swoim programie, idąc za moimi poprzednikami Kubą Mazurkiewiczem i Maćkiem Januszewskim, założenie że Turbo ma być niezależnym miejscem, w którym organizowane wydarzenia będą propozycjami studentów ASP. Propozycje te mają być poddawane selekcji prowadzonej przez zarząd Turbo; głównym kryterium selekcji będzie sens i jakość wydarzenia. Choć w założeniu propozycje działań mają składać studenci, to w ostatnim czasie otrzymałam dwa pomysły na akcje w Turbo od pracownika dydaktycznego i pracownika administracyjnego Akademii. Propozycje te zostały przedstawione niezależnie i w odstępie czasowym około kilku tygodni, więc nie sądzę, by Panowie się zmówili. Nie biorąc pod uwagę sensu i jakości proponowanego wydarzenia mogłabym odnieść wrażenie, że propozycje te są ważnym gestem ze strony pracowników ASP i mogą wskazywać na chęć zaangażowania się tych osób w sprawy studentów, czego tak bardzo brakuje nam w Akademii! Pozostałbym pod tym wrażeniem tylko wtedy, gdybym przestała myśleć o sensie pomysłu i postawie osób mi to proponujących. Czego dotyczyły te propozycje? Dotyczyły one – dosłownie – zrobienia z Turbo magazynu, tj. miejsca przetrzymania prac, obiektów itp., które
trudno upchnąć w innych pomieszczeniach Akademii. Czy warto się w ogóle zastanawiać nad tego rodzaju propozycjami? Sądzę, że zupełnie nie należy rozpatrywać terminu ich realizacji, ale mogą one skłaniać do refleksji nad rozumieniem i traktowaniem Turbo – miejsca, które ma wspierać rozwój studentów i budować środowisko. Sądzę, że te propozycje zwyczajnie obrażają studentów. Turbo, to jedyne miejsce na Akademii, gdzie możemy jako studenci działać niezależnie – badać, uczyć się, dyskutować, wspólnie konfrontować własne postawy, organizować wydarzenia, podejmować decyzje dotyczące ekspozycji własnych prac. Wątpię jednak w to, że pracownicy Akademii, zwłaszcza znaczna grupa profesorów, rozumie czym jest Turbo. Propozycja przerobienia Turbo na magazyn, to nic innego jak esencja ignorancji i dowód na to, że takie pomysły rodzą się w głowach osób, które nie rozumieją, nie widzą i nie traktują poważnie studentów! Przygnębiające jest to, że te pomysły przychodzą od osób, których obowiązkiem dydaktycznym jest wspieranie, a nie hamowanie rozwoju studentów! Michalina Dąbrowska
Turbo Ścieżka Galeryjna
Ostatnia wycieczka nie odbyła się ze względu na warunki pogodowe. Powtarzamy zatem jej plan na najbliższej ścieżce, która odbędzie się 23 lutego o godz.13:00. Plan – Praga Południe: LETO PIKTOGRAM, ASYMETRIA BWA MILANO POLA MAGNETYCZNE CZUŁOŚĆ