2 minute read
U bratnich organizacji: „Czuwam” - Refleksja Wielkopostna w ZHR
Refleksja wielkopostna Naczelnego Kapelana Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej ks. hm. Roberta Mogiełki
,,Czuwam – to znaczy: dostrzegam drugiego. Nie zamykam się w sobie, w ciasnym podwórku własnych interesów czy też nawet własnych osądów. Czuwam – to znaczy: miłość bliźniego – to znaczy: podstawowa międzyludzka solidarność”. (Jan Paweł II Częstochowa 18.06.1983) Czas czuwania i solidarności. Każdy z nas jest wezwany do czynienia miłosierdzia. Można je czynić na wiele sposobów: czynną akcją, dobrym słowem, modlitwą… Obecna sytuacja związana z pandemią mobilizuje nas do szukania nowych sposobów podejmowania tych wyzwań. Dlatego zapraszamy na harcerską Mszę św. on-line. W duchu harcerskiej wspólnoty chcemy podjąć modlitwę za chorych i cierpiących, zakażonych koronawirusem, za lekarzy i personel medyczny, za wszystkich którzy pomagają chorym, za wszystkich zaangażowanych w walkę z pandemią. Za nas samych, abyśmy nie mieli w sobie strachu, ale w duchu odpowiedzialności znajdowali światło Ducha Świętego do odpowiedzialnych działań na rzecz pomocy bliźnim. Szczególnie chcemy prosić o mądre decyzje dla Sztabu Pogotowia Harcerek i Harcerzy ZHR, abyśmy nie narażając siebie mogli pomóc innym: słabszym, samotnym, cierpiącym, zagubionym. Prosić też będziemy o zakończenie pandemii na świecie. Podejmując wspólną modlitwę pamiętajmy, że nie jest to ,,oglądanie Mszy” lecz ,,aktywne uczestniczenie” poprzez Internet. Zadbajmy więc o to, aby nasze domy stały się ,,domowymi kościołami”. Przygotujmy się do tego wydarzenia, do tej wspólnotowej modlitwy poprzez stworzenie odpowiedniego nastroju. Możemy np. zapalić świecę na stole, postawić święty obrazek z wizerunkiem Chrystusa, a może z wizerunkiem naszego świętego patrona – bł. ks. phm. Stefana Wincentego Frelichowskiego. Na znak współudziału w szczególnej, wyjątkowej
34
wspólnocie harcerskiej, załóż mundur harcerski. Nie ważne, że nikt tego nie będzie widział, ale będzie to duchowy znak Komunii z harcerską wspólnotą. Cisza wokół, to także bardzo ważne, niech ten czas będzie wyłącznie w modlitwie z innymi, nie daj się rozproszyć przez dźwięki, które nie należą do świętej liturgii. Pamiętaj, że we wspólnej modlitwie, mimo, że jesteśmy fizycznie daleko od siebie łączymy się z Ofiarą Jezusa Chrystusa i ze wspólnotą Kościoła, a ta Ofiara przekracza wszelki wymiar i łączy to co na ziemi z tym co w niebie. Gdy przyjdzie czas Komunii św., wzbudź w sobie pragnienie jej przyjęcia. I choć fizycznie nie możesz jej przyjąć, to szczere pragnienie zbliża nas do tej niezwykłej Tajemnicy. Pewnie zadajesz sobie pytanie jaką postawę przyjmować, czy siedzieć, czy wstawać, czy klękać? I chociaż nie jest to bezpośrednie uczestnictwo w liturgii, to pozwól, aby Duch Boży poprowadził Cię przez ten święty czas. Nie bój się, bądź otwarty na wszelkie Jego podmuchy. Gesty, postawy pomagają przeżyć Liturgię. Czuwaj!
hm. Robert Mogiełka Zachęcam także do przeczytania artykułu ks. Andrzeja Draguły: http://wiez.com.pl/2020/03/14/chodzi-o-modlitwe-a-nieogladanie-instrukcja-obslugi-transmisji-mszy-swietej/? fbclid=IwAR3Hap_QqnCbGZ7Uog6yip7mrrBhXJ25X_mtf22ZbFEeRo cvXAh7ZVTeyNM
„Chrystus Frasobliwy”, Drzeworyt, Władysław Skoczylas, Muzeum Żup Krakowskich w Wieliczce
35