foto:Š pxhere
februari 2019
advertentie
advertentie
februari 2019
JULES VERNE
58 SYDNEY HOBART RACE
ZEILEN MET DE DUFOUR 360 GL
ZILTE WERELD
80
DUFOUR 360 DMTRA
46 38
38 64
10
ALASKA
EN VERDER… 6
Bureaublad
48 In de Wind 74 Zilte Spullen
WINTERKLUS
26
foto:Š Rolex/Borlenghi Studio
BUREAUBLAD De Rolex Sydney-Hobart race is heeft niet alleen onder zeilers een enorme status, maar ook onder fotografen. En ook dit keer leverde de race weer prachtige beelden op. Deze actiefoto werd gemaakt door top-fotograaf Carlo Borlenghi. Met een klik op de downloadknop maak je van de foto de achtergrond van je computer-, tablet- of telefoonscherm‌
WINST Roy Heiner was zijn tijd vooruit. Járen geleden al betoogde de zeilfanaat dat Nederland een America’s Cup campagne moest gaan voeren. Goed voor de zeilsport, goed voor de vaderlandse jachtbouw, goed voor de kennisinstituten. Nederland heeft zowel de zeilers, als bouwers, als ontwikkelaars in huis. Evenals geldschieters. Kortom, win-win-win. Roy bleek een roepende in een oceaan. Onbegrip was zijn deel. ‘Kansloze missie’ was bij voorbaat de
reflectie
typisch Nederlandse reactie.
Anno 2019 is de wind gedraaid. Nederland is warempel uitdager in de America’s Cup. Mede dankzij een onvermoede samenwerking tussen twee klassieke watersportinstituten: de Koninklijke in Muiden en al even koninklijke De Maas in Rotterdam. Zoals het hoort volgens de America’s Cup regels: jachtclubs horen uit te dagen. En het verdedigende New Zealand Yacht Squadron heeft de uitdaging aangenomen.
Daarmee is het startschot gevallen voor een race tegen de klok. Ineens moet er van alles worden geregeld. De bouw van een boot, om maar een detail te noemen.
En niet te vergeten, het vinden van de resterende financiële middelen. Want sinds Roys pleidooi zijn de budgetten verveelvoudigd tot een bedrag waarvoor je moeiteloos een aantal succesvolle Volvo Ocean Race campagnes realiseert.
Dus ontbreken ook dit keer de zure reacties niet: ’wordt niks, geen schijn van kans om te winnen. Het is Ben Ainslie immers vorige keer ook niet gelukt. Zelfs zijn budget van ver boven de 100 miljoen bleek onvoldoende...’
Maar het draait om veel meer. Als we niks doen, gebeurt er ook niks. Het project zorgt voor reuring en zet Nederland als nautische wereldspeler in de schijnwerpers. Het zorgt voor een eensgezindheid waardoor er dingen voor elkaar komen die anders niet waren opgepakt.
En dáár zit dus de winst; in het traject tot aan de America’s Cup.
Foto: Š Bemanning Bagheera
FOTO’S BAGHEERA-BEMANNING TEKST ERIK DE JONG
WOESTE
ALEOETEN
BAGHEERA IN DE BERINGZEE Vanuit zijn uitvalsbasis Sitka, in Alaska, maakt Erik de Jong zeilreizen met zijn 15 meter lange Bagheera. Een stalen multiknikspant, die hij zelf heeft ontworpen en gebouwd. Je las er eerder over in Zilt. Een uniek schip met een ijsversterkte romp. Afgelopen jaar verkende de Bagheera het vaargebied rond de Aleoeten, de archipel tussen de Grote Oceaan en de Beringzee.
WERKENDE VULKAAN De Aleoeten maken deel uit van de Pacific Ring, het gebied met seismische foto: Š Krystina Scheller
en vulkanische activiteit rond de Grote Oceaan. De vulkaan Mount Cleveland op Chuginadak Island is actief als wij er zijn. Vanwege vulkanisch as in de lucht zijn vluchten naar het naburige eiland afgelast. Mount Cleveland ligt ongeveer 153 mijl ten westen van Dutch Harbor, bekend van de krabvissers uit Discovery’s Deadliest Catch. De Aleoeten zijn zomers bijna altijd volledig in bewolking en mist gehuld, maar wij treffen prachtig zonnig weer en de vulkaan laat zich in volle glorie zien.
PUUR NATUUR De Bagheera voor anker in Wide Bay, net buiten Dutch Harbor. Dat we hier in de adembenemende ruige natuur liggen wordt nog eens duidelijk als een kudde bultruggen vlakbij de boot komt foerageren. Urenlang. We pakken de bijboot om foto’s van voor ons en gaan de hele avond en nacht hun eigen gang. Als we ’s morgens wakker worden, zien we ze nog steeds op en neer duiken naar grotere diepten om hun voedsel op te halen… Wij gaan ankerop, de westelijke horizon lonkt en de seizoenen wachten niet op ons.
foto: © Frances Brann
dichtbij te maken. De walvissen hebben absoluut geen aandacht
DIERENLEVEN
RUSLAND
De mens is slechts een nietig wezen in deze onbarmhartige omgeving. Dat besef krijg je weer als je een roofdier als de
ALASKA BERINGZEE
ETE ALEO
N
beer treft. Die je bovendien
STILLE
ook zwemmend kunt tegen-
OCEAAN
komen. Helemaal indrukwekkend zijn de bultruggen die vanuit de diepte opduiken om met geopende bekken zoveel mogelijk voedsel op te slokken. De zwartvoet albatros is de enige albatrossoort die op het noordelijk halfrond voorkomt. De koddige zeeotter werd bijna uitgeroeid door pelsjagers, maar kent dankzij een beschermingsprogramma weer een gezonde populatie. Jacht is alleen nog
foto’s: Š Bemanning Bagheera
voorbehouden aan lokale bewoners die van de Indianen afstammen.
VESTIGING De Aleoeten waren lange tijd Russisch grondgebied, totdat de Amerikanen in 1867 de meeste eilanden kochten en aan Alaska toevoegden. Ondanks de afgelegen ligging, uitgestrekt over ruim 1000 mijl, en het dikwijls grimmige klimaat hebben mensen zich ook in deze uithoek foto: Š Erik de Jong
gevestigd, de meesten in havenplaatsen als Coldbay en Dutch Harbor. Sommige gebieden zijn echter weer verlaten. De restanten op deze foto behoorden ooit tot het mijnwerkersdorp Unga, dat in de jaren ’50 werd verlaten. Sindsdien hebben de elementen vrij spel en ze maken genadeloos korte metten met alles wat de mens ooit opbouwde.
ONBESCHUT Twin Bay, een onbeschutte ankerplek op Tanaga Island, zorgt voor spectaculaire landschapsbelevenissen. De deining van de Stille Oceaan rolt langzaam naar binnen en de boot ligt te rollen achter het anker. De landing met de bijboot op het strand is een uitdaging door de hoge
foto: © Erik de Jong
branding; we willen de buitenboordmotor drooghouden en zelf ook niet nat worden. Gelukkig vinden we een uitsparing in een gestolde lavastroom waar de golven niet naar binnen komen. Aan de ingang van de baai staat een rotsblok met een opmerkelijk vorm op een pilaar, die de toepasselijke bijnaam ‘de kerstboom’ heeft gekregen.
WIND VERDUBBELT Vulkanen lijken altijd een grote invloed op de wind te hebben, telkens als we binnen een paar mijl van een van deze grote jongens zijn, verdubbelt de windkracht. Hier varen we langs de noordkant van Atka, op een redelijk mooie, zij het zwaarbewolkte dag. Op een traject van 5
foto: © Erik de Jong
mijl zeilen trekt de wind aan van 20 knopen naar 50 knopen, met vlagen van wel over de 70. Op een klein puntje grootzeil loopt Bagheera met 10 tot 12 knopen voor de wind weg. Eenmaal om de hoek zakt de wind in tot slechts 5 knopen en blijven we drijvend achter in verwarde kruiszeeën. De Aleoeten zijn een prachtig vaargebied, maar je moet voortdurend rekening houden met grillige omstandigheden…
bagheerasailing.com
advertentie
advertentie
AXIOM MULTIFUNCTIONELE DISPLAY ONTVANG TOT WEL € 500,-- CASHBACK na inruil van uw oude (radar) plotterdisplay en/of radarantenne
Bij de aanschaf van een AXIOM of AXION Pro display van 9,12 of 16 inch (alle varianten) ontvangt u respectievelijk 300,400 of 500 euro retour, na inruil van uw oude (radar) plotterdisplay. Combineer uw aanschaf met een Quantum of Quantum Doppler radome en ontvang nog eens 100 euro extra!
Ga naar www.raymarine.nl voor de voorwaarden en het cashbackformulier Afbeeldingen dienen enkel ter illustratie
Varen is natuurlijk het mooiste. Maar ook het onderhouden van een eigen boot kan veel voldoening geven. ‘Met elke klus voelt het alsof je een stukje van
foto:© Zilt Magazine
je boot verovert’, stelt Evert Nieuwenhuis.
TEKST EVERT NIEUWENHUIS
e lucht is grijs, het is koud en het miezert – weer om lekker binnen te blijven. Het is begin december en ik heb de hele dag vrij. Mijn vrouw is naar haar werk, onze kinderen zitten op school en worden vanmiddag door hun oma opgehaald. Vandaag is, kortom, een zeldzaamheid, schaarser dan een oase in de Sahara: ik heb de hele dag voor mijzelf. Een stapeltje ongelezen kranten staart me aan. Mijn vingers jeuken om de afstandsbediening van de tv te pakken en lekker wat te Netflixen. Zal ik ondertussen de houtkachel aansteken? Maar nee, niets van dit alles: ik ga vandaag klussen aan mijn boot. Het aansluiten van nieuwe navigatie-instrumenten staat op het programma. Als een hardloper die op een koude winteravond met tegenzin aan zijn rondje begint maar weet dat hij na afloop zich de koning te rijk voelt, trek ik een oude spijkerbroek en thermoshirt aan en stap op de fiets. Op naar de werf, waar mijn prachtige scheepje op een bok overwintert. Ik heb sinds drie jaar een Taling 32. Prachtig schip (ooit eigendom van Cor Taal, de ontwerper ervan) maar wel een veertig jaar oude dame die niet altijd alle liefde en aandacht heeft gekregen die ze verdiende. Een zeilvriend, die al meerdere zeilboten heeft opgeknapt, drukte me op mijn hart: “Weet waaraan je begint. Óf je hebt veel geld op je spaarrekening staan en zoekt een goede werf óf je hebt veel tijd en kunt zelf goed klussen.” Ehh… geen van beide, eigenlijk. Maar ja, een verliefde schipper luistert niet naar wijsheid of rede. En dus ben ik elke winter bijna wekelijks aan het klussen, weer of geen weer. Een paar dingen heb ik al geleerd: er is altijd iets dat gerepareerd moet worden, je kunt er nooit makkelijk bij, de klus
foto’s:© Evert Nieuwenhuis
verloopt altijd anders dan je dacht en lukt zelden in één keer. Toch geniet ik er met volle teugen van. Waarom is klussen aan je eigen boot zo bevredigend? e plek waar mijn scheepje overwintert, ligt nog geen kilometer van mijn huis. Het is een heerlijke kluswerf, geleid door tweelingbroers die het bedrijf van hun vader overnamen. Het zijn aardige mannen. Ze zijn altijd in voor een praatje en willen best even meedenken en meekijken met je klus. Kopje koffie, sigaretje. “Hoe gaat het verder met je?” Met name op doordeweekse dagen heerst er een heerlijke sfeer. Naast de broers en hun werklui zijn er altijd een paar andere booteigenaren bezig. Sommigen zijn met pensioen en genieten van, of worstelen juist met, de zeeën van tijd die ze hebben. Anderen kunnen – net als ik – hun werk vrij indelen en staan op een wankel laddertje te schuren, terwijl de rest van Nederland hard aan zijn carrière werkt om later meer tijd te hebben voor de mooie dingen in het leven – zoals genieten van je zeilboot. Wij doordeweekse klussers nemen daarop alvast een voorschot. Tussen bootklussers heerst warme kameraadschap. We ouwehoeren over onze klusprojecten, wisselen tips uit, laten al dan niet subtiel weten dat we er behoorlijk veel verstand van hebben en als we elkaar tegenkomen vragen we hoe het met de klus staat. Vorig jaar ervoer ik die kameraadschap op een bijzondere manier. De lente naderde en ik kon dé hoofdpijnklus van dat jaar niet langer negeren: het repareren van een lekkend roerblad. Ik had geen idee hoe ik het moest aanpakken, maar een van de tweelingbroers hielp me op weg. “Niet zo somber kijken”, zei hij, “het lukt je vast wel.”
foto:© Evert Nieuwenhuis
k sprak er met Ronald over, die een paar schepen verderop lag. “Kom, ik help je. Wil je het roerblad kaal halen met die staalborstels? Ik zou een slijper met lamellenschijf gebruiken, dat gaat veel sneller.” En inderdaad: de oude antifouling en primer vlogen letterlijk van het roerblad. Helaas ging het iets te gemakkelijk en belandde de lamellenschijf in mijn wijsvinger. Drie uur en vier hechtingen later kon ik weer verder. De week erop was het tijd om de epoxy aan te brengen. Ik had me danig ingelezen, maar zag er nog altijd behoorlijk tegenop. Je wilt niet dat je beginnersfoutjes tot een gebroken roer leiden – en zoiets gebeurt nooit met windkracht twee in de haven, maar altijd met windkracht zes halverwege de Noordzee of bij het binnenvaren van een bomvolle sluis. Ronald schoot me weer lachend te hulp en liet me zien hoe je de epoxy aanbrengt. Met professionele schwung liet hij de spatel over het roerblad gaan. “Ik ben vroeger banketbakker geweest en epoxy moet je uitsmeren alsof het marsepein is.” Een paar weken later zag het roer er als nieuw uit. Misschien maakt dit het klussen ook zo mooi, denk ik op deze grijze wintermiddag terwijl ik de draden van de navigatie-instrumenten onder de kajuitbanken trek: elke keer overwin je jezelf een beetje. Zo moest ik vorige week de schermpjes van de navigatie-instrumenten installeren: twee kloeke gaten met een doorsnee van 84 millimeter, pal naast de kajuitingang en dus recht in het zicht. Het kleinste foutje blijf je altijd zien. In gedachten heb ik exercitie wel honderd keer uitgevoerd en de nacht ervoor lag ik er zelfs een tijdje wakker van. Maar na gedegen voorbereiding, inclusief het plakken van malletjes voor het bepalen van de juiste positie, verliep het verrassend goed. De klokjes zitten kaarsrecht op exact de goede plek.
foto:© Evert Nieuwenhuis
at klussen aan je boot ook zo leuk maakt, is dat je met je handen werkt. Op andere dagen zit ik stil achter een beeldscherm, ouwehoerend of peinzend over complexe en abstracte zaken. Een roer repareren, navigatie-instrumenten installeren, een lekkende scepterpot dichten en zelfs een wc-pot vervangen – het zijn lekker concrete en overzichtelijke projecten met een duidelijk resultaat. Door de week kan ik op de fiets of tijdens saaie vergaderingen eindeloos bedenken hoe de klus uitgevoerd moet worden, welke details ertoe doen en hoe obstakels overwonnen moeten worden. Als de klus is geklaard, is de bevrediging des te groter. En niet onbelangrijk: met elke klus voelt het alsof je een stukje van je boot verovert en je je eigen maakt. Bijna alles doe ik voor het eerst, en door het zelf te doen, groeit je kennis en kunde. Daarmee ook je zelfredzaamheid: mocht het op volle zee een keer stuk gaan, dan weet je tenminste hoe je het moet maken. Ik duik onder de bank bij de kaartentafel, op zoek naar gevallen draadklemmetjes voor die onmogelijk dunne NMEA-2000 draadjes. Het lukt. Maar dan dient zich het volgende probleem aan: ik krijg de klemmetjes niet achter het paneeltje vastgeschroefd, omdat mijn schroevendraaiers te lang zijn. Ach ja, dan maar iets anders bedenken – met geduld en beleid lukt het altijd, linksom of rechtsom. Het wordt donker, tijd om te stoppen. Alle draadjes zijn aangesloten en het paneeltje zit weer op zijn plek. Verdomd als het niet waar is: alles doet het. “Zo doen we dat!” zeg ik apetrots tegen mezelf, “een pro zou het niet beter doen.” Als ik mijn spullen opruim, merk ik dat ik tot op het bot verkleumd ben. Snel naar huis fietsen. Ik steek de houtkachel aan, trek een biertje open en denk nog eens aan de perfect geïnstalleerde navigatie-instrumenten. Ik voel me de koning te rijk.
foto:Š Zilt Magazine
Met je handen werken, dat maakt klussen zo leuk ‌
advertentie
advertentie
BEPROEFDE in beeld
TOERZEILER
ZEILEN MET DE DUFOUR 360 GRAND LARGE
foto:© Ruud Kattenberg/Zilt Magazine
Een botenbouwer die al meer dan 50 jaar actief is, die doet iets goed. In het geval van het Franse Dufour is dat de duidelijke focus op de bouw van degelijke toerboten voor een redelijke prijs. Hun Grand Large serie bestaat uit boten van 31 tot 52 voet. Op een frisse winterdag stappen aan boord van de in Nederland populairste maat, de Dufour 360...
FOTO’S RUUD KATTENBERG TEKST SJORS VAN DER WOERD
ACCOMMODATIE Tot voor kort voerde Dufour naast de op de toerzeiler gerichte Grand Large lijn, een Performance serie voor de meer op snelheid gefocuste zeilers. De toer-lijn had een veel groter publiek en daarom richt de Franse werf zich nu helemaal op de zeilers die wel vlot maar vooral comfortabel willen varen. Het interieur van deze 360 is tekenend voor waar de Grand Large reeks voor staat: een praktische indeling, een strak design zonder veel poespas en een comfortniveau dat uitnodigt om met je gezin op vakantie te gaan. De salon is ruim en licht, met twee langsbanken en een opklapbare tafel in het midden, de indeling die elke trend overleeft. Het ruimtelijk gevoel wordt versterkt door de grote opening in het hoofdschot, die in twee delen gesloten kan worden. De voorpiek heeft naast een luik ook een groot raam; in combinatie met de witte wanden is het ook hier prettig licht. Kastruimte is er in overvloed, uit je
foto’s:Š Zilt Magazine
zeiltas leven is op deze boot echt niet nodig.
De kombuis, met corian aanrechtblad, voldoet aan alle standaarden. Met een dubbele wasbak, een ruime bovenlader koelkast en een tweepits gasstel met oven is de ruimte optimaal benut. Opbergruimte is ook hier ruim voorhanden. Wij bekijken de versie met twee achterhutten. Die heeft een slim bedachte kleine kaartentafel die wegklapbaar is als je de maximale lengte van de salonbank wilt gebruiken. Tot een lang verblijf nodigt deze variant van de navigatiehoek niet uit. Daarvoor kun je beter kiezen voor de versie met een enkele achterkajuit. Daarin is de kaartentafel vastgemonteerd en ruimer, met een vaste zitplaats voor de navigator. De natte cel is ruim genoeg om in te kunnen douchen. Een openende patrijspoort zorgt hier voor ventilatie. De twee achterkajuiten hebben vier ramen en opnieuw veel kastruimte. Bij de stuurboordhut is de hoogte bij het voeteneind wat krap omdat daar de bakskist is ingebouwd.
foto’s:Š Zilt Magazine
AAN DEK Een vaste kuiptafel met uitklapbare delen nodigt uit tot uitgebreid tafelen in de brede kuip. Voor dat doel zit er bij de spiegel zelfs een mini-keukenblokje, verborgen onder een zitje. Een buiten-grillplaat en wasbakje kwamen we nog niet eerder tegen op een 36 voeter in deze prijsklasse. Achter en naast de dubbele stuurwielen is er veel zitruimte, die nergens wordt belemmerd door een achterstag; die ontbreekt namelijk volledig. Dat kan door de brede en gepeilde zalingen. Doordat de stagen als gevolg daarvan ver naar buiten zijn bevestigd, is het gemakkelijk om van en naar het voordek te lopen. Omdat het kajuitdak een dubbele schaal heeft, kunnen de vallen daaronder onzichtbaar naar achteren geleid worden. Een teak handgreep op het kajuitdak en de teak voetrand zijn prettig als je op zee naar het voordek moet...
De ankerkluis is groot, met ruim voldoende plek voor het monteren van een elektrische ankerlier. De lier zit dan bovendien onder de klep en is zo geen sta-in-de-weg. Alle luiken in dek zijn ‘flush’ ingebouwd en ook de traveller van de zelfkerende fok is verzonken. Op die manier is er weinig om over te struikelen. Het grote uitklapbare zwemplatform is een optie die veel toevoegt, de extra meters leef- en speelruimte tellen natuurlijk niet mee bij de berekening van je havengelden.
ZEILEIGENSCHAPPEN Het rolgrootzeil loopt soepel uit de giek. De keuze voor zo’n systeem past goed bij de zeiler waarvoor deze boot bedoeld is. Je haalt er niet die laatste tiende knoop extra snelheid mee, maar het zeil staat wel zo snel dat het ook voor kleine stukjes varen de moeite is om het te zetten. Ook de zelfkerende fok past goed in die opzet. Voor zetten of strijken hoeft er niemand naar het voordek of de mast. Een grootschootoverloop ontbreekt. In plaats daarvan is gekozen voor een wel heel simpel systeem met slechts beperkte controle van de stand van de giek. Een betere oplossing staat wel op de optielijst. De grootschoot wordt via de voorkant van de giek over beide boegen naar achteren geleid, waardoor deze ook voor de stuurman goed bereikbaar is. Achter het stuurwiel zit je perfect, er is geen achterstag die in de weg zit en je hebt goed zicht naar voren en op de zeilen...
De boot zeilt relaxt en is vlotter dan je verwacht met deze tuigage. Bij een vlaag voel je duidelijk de versnelling en aan de wind lopen we een prima hoogte. Op ruimere koersen blijft de 360 zonder groter voor-de-winds zeil goed op snelheid. Bij lichter weer zullen een genaker of code-zero, ook voor toerzeilers, wel een waardevolle aanvulling zijn. Mede door de zelfkerende fok gaan de overstagmanoeuvres als vanzelf, de lierhendels komen daarvoor niet uit hun opbergvak. Op een boot als deze zal ook een beginnende zeiler zich heel
foto’s:© Zilt Magazine
snel thuis voelen…
foto:Š Zilt Magazine
Een boot waarop ook een beginnende zeiler zich heel snel thuis zal voelen‌
TERUGKIJKEN De Dufour 360 is geen boot vol grote verrassingen. Die relatieve voorspelbaarheid is nu eenmaal inherent aan het concept van de familiezeiler die hij bedoeld is te zijn. Een boot voor ontspannen weekenden en zorgeloze vakanties met het hele gezin. Wie zichzelf in dat profiel herkent, zal zeker niet teleurgesteld worden. Daarvoor is de Dufour 360 een te zorgvuldig gebouwde en goed afgewerkte boot met prima zeileigenschappen. Met de 360 richt Dufour zich nadrukkelijk op een deel van de markt waarin het aanbod al behoorlijk groot is. Het zal kopers moeten veroveren binnen een vloot van schepen die onderling maar weinig verschillen in maat, uitvoering en prijs. Een wat onderscheidender ontwerp had daarin wellicht iets gemakkelijker zijn eigen plek gevonden. Dat Dufour er, in plaats daarvan, de voorkeur aan gaf om een beproefd concept zorgvuldig uit te werken, maakt de keuze voor de modale toerzeiler er alleen maar ruimer op. Want die kan ook de Dufour 360 gerust op zijn lijstje zetten...
Dufour 360 - FEITEN EN CIJFERS Lengte o.a.
: 10,30 m
Lengte waterl. : 9.99 m Breedte
: 3,54 m
Diepgang
: 1,90 (optioneel 1,55 m)
Waterverpl.
: 5.674 kg
Ballast
: 1550 kg
Grootzeil
: 34,5 m²
Keerfok
: 20,5 m²
Ontwerp
: Dufour & Umberto Felci
Prijs vanaf
: € 119.790
Website
: www.dufour-zeiljachten.nl
INDEWIND NEDERLANDSE UITDAGER IN AMERICA’S CUP Nederland is uitdager voor de komende, 36e editie van de America’s Cup. De Koninklijke Nederlandsche Zeil- en Roeiveereniging in Muiden (anno 1847) en Koninklijke Roeien Zeilvereeniging De Maas (anno 1851) hebben het verdedigende Royal New Zealand Yacht Squadron uitgedaagd. Die heeft deze uitdaging geaccepteerd; en het inschrijfgeld is betaald. Daarmee is een ambitieus project in gang gezet. Er wordt een Nederlands AC team geformeerd, met Simeon Tienpont als schipper. Peter van Niekerk is teammanager en Dirk Kramers leidt het ontwerpteam. Thuisbasis wordt Scheveningen, in het voormalige ‘clubhuis’ van het opgeheven VOR-team AkzoNobel.
Er zit druk op het project. De America’s Cup finale is in maart 2021. De selecties beginnen in 2020, dus al volgend jaar. Nederland moet het opnemen tegen vijf andere uitdagers: Luna Rossa (ITA), American Magic (USA), Ineos Team UK, Malta Altus Challenge (MLT) en Stars & Stripes Team USA. Gezeild wordt er met de nieuwe AC75, voorzien van opklapbare foil-zwaarden. Die hebben iets weg van kameleon- of hagedispoten. De associatie met een salamander is er in elk geval en dát was tevens de naam van Michiel de Ruijters succesvolle schip … De zeilers gaan eerst het foilen oefenen met een testboot. Voor dit geavanceerde project zal de in Nederland aanwezige hoogwaardige kennis en ervaring worden ingezet. lees verder >>
foto:Š Laurens van Zijp
Als bemanningslid van Team BMW Oracle nam schipper Simeon Tienpont al eerder deel aan de wedstrijden om de America’s Cup. Zowel in 2010 als in 2013 maakte Simeon deel uit van het winnende team.
Het AC 75 reglement biedt perspectieven voor Nederlandse deelname. De verdediger heeft het type wedstrijdschip bepaald. Daar waar voorheen oneindig getest kon worden, is nu een beperking beschreven. Tevens worden de exacte specificaties van een aantal delen van de boot geleverd door de organisatie in een basis-ontwerppakket. Bovendien moeten ontwikkelingen op eigen bodem plaatsvinden en moet er minimaal 180 dagen per jaar in Nederland getest en getraind worden. Technische kennis en diverse onderzoekslijnen zijn de bouwstenen van dit syndicaat. Nog meer nieuws: Nederland heeft aangeboden om een van de selectieseries in 2020 in Scheveningen te organiseren. www.americascup.com
INDEWIND Het aantal reddingen en hulpverleningen door de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij is in 2018 fors gestegen. De KNRM vrijwilligers zijn 2.508 keer uitgevaren en er werden 4.313 mensen gered of geholpen. De stijging van bijna 20 procent ten opzichte van voorgaande jaren wordt verklaard door de lange en warme zomer. De helft van alle hulpverleningen werd tijdens de uitgevoerd. Het gebruik van de KNRM Helpt app neemt toe. Het aantal geregistreerde gebruikers groeide tot bijna 40.000. De app geeft de watersporter de mogelijkheid alarm te slaan in geval van nood of om assistentie te vragen via de KNRM Alarmcentrale. Ook is de app te gebruiken voor tochtvoorbereiding. Dit jaar bestaat de KNRM 195 jaar en verwacht de organisatie haar 100.000ste donateur te verwelkomen. www.knrm.nl
Het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat heeft definitief besloten de examinering en de afgifte van het Klein Vaarbewijs en Groot Pleziervaartbewijs vanaf 1 januari 2020 door het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen (CBR) uit te laten voeren. Dat betekent dat de Vamex op zaterdag 14 december 2019 voor het laatst vaarbewijsexamens afneemt en de vaarbewijzen zal uitgeven. www.vamex.nl
foto:Š Aire van Dijk
maanden juni, juli en augustus
foto: Š kwarttonzeilers.nl
INDEWIND
Ooit krioelde het op de wedstrijdbanen van de kwarttonners. Zoals de Defender 15, Drifter 25, Ecume de Mer, Eyghtene 24, Friendship 26, Oceaan 25, Spirit 24, Waarschip 1/4 ton, Westerly GK24 en Zeeton 24. Die wedstrijden raakten vervolgens op hun retour, maar sinds 2013 is er sprake van een opleving, aangejaagd door een groep enthousiastelingen. Dat enthousiasme vinden we ook komende vaarseizoen terug, want dan staat andermaal de DQTC op het programma, de Dutch Quarter Ton Cup. Onderstaande evenementen tellen mee voor de Cup. 1. 2. 3. 4. 5. 6.
Van Uden Reco Stellendam Regatta, 20-21 april Y-Torenrace, Durgerdam, 4-5 mei Almere Regatta, Muiderzand 18-19 mei Flevoland Regatta, Lelystad 15-16 juni Deltaweekend, Colijnsplaat 29-30 juni Zuiderzee Regatta, Muiden 21-22 september
www.kwarttonzeilers.nl
ADVERTENTIE
foto:Š Rolex/Carlo Borlenghi
INDEWIND WILD OATS WINT SYDNEY HOBART RACE OPNIEUW Massale mediabelangstelling en honderduizenden toeschouwers‌ Wat de Elfstedentocht voor ons is, is de Rolex Sydney-Hobart race voor Australie. Met als belangrijke verschil dat de zeilwedstrijd op het zuidelijk halfrond elk jaar op tweede kerstdag 'oan giet'. Voor de negende keer was het de bemanning van de 100-voeter Wild Oats (foto) die als eerste over de finish in Tasmanie zeilde. De prijs voor het snelste jacht op handicap ging naar Alive dat daarmee in meerdere opzichten een overwinning realiseerde. De 66-voeter werd namelijk genavigeerd door onze eerder zo onfortuinlijke landgenoot Wouter Verbraak. www.rolexsydneyhobart.com
foto:© Archief Thijs van Os
Na een ski-ongeval in Oostenrijk is op 29 december scheepsmakelaar Ties van Os overleden. Ties was een gelauwerd zeiler en gewaardeerd navigator. Hij bemande al in 1979 bij Dirk Nauta op de Prodent tijdens de Nedlloyd Specerijenrace van Jakarta naar Rotterdam. In 1982 zeilde hij Rotterdam-New York vice versa en in de Whitbread 1985/86 was hij navigator op de Equity & Law van Pleun van der Lugt. Over die race schreef hij het boek ‘De eerste keer rond’. Hij was tevens actief in de charterwereld en zette in 1988 Scheepsmakelaardij Enkhuizen op. Ook was hij enkele jaren freelance zeilredacteur en bekleedde hij bestuursfuncties. Een bevlogen zeiler die veel betekend heeft voor de zeilerij. Bovenal was hij een ontzettend aardige kerel. Ties werd 61 jaar.
INDEWIND De Pampus bestaat dit jaar 85 jaar en dat wordt gevierd met een lustrumevenement van 14 tot en met 16 juni bij de KWVL in Loosdrecht. De Pampusclub zelf bestaat 60 jaar. De boot komt voort uit een prijsvraag van de toenmalige KVNWV, de ‘Koninklijke Verbonden der Nederlandsche Watersport Vereenigingen’. Het ontwerp van G. de Vries Lentsch uit 1934 won. De Pampus, in hout gebouwd, is een uitgesproken ‘plassenboot’, die door twee man wordt gezeild. www.pampusclub.nl
Op 23 maart start een nieuwe Atlantische race, de Defi Atlantic, voor Class40 jachten met bemanning (minimaal twee). De route voert van Guadeloupe via een tussenstop in Horta, op de Azoren, naar de finishplaats La Rochelle in Frankrijk. De finish is naar verwachting op 12 of 13 april. De race, die velen beschouwen als de Retour Route du Rhum, is een kwalificatie voor de Transat Jacques Vabre. www.defi-atlantique.com
SPINDRIFT VALT JULES VERNE TROFEE AAN
ROND DE WERELD IN MINDER DAN 40 DAGEN? Nog niet zo lang geleden werden de 80 dagen die Jules Verne beschreef in zijn roman nog als science fiction beschouwd. Een zeiler die anno 2019 de, naar de schrijver vernoemde, trofee op zijn schoorsteenmantel wil zetten, mag echter nog maar de helft van die tijd onderweg zijn. Dit keer is het de bemanning van Spindrift - een 40 meter lange trimaran met
draagvleugels - die zich daar niet door laat afschrikken. De Fransman Yann Guichard zeilde met zijn 11-koppige bemanning op 16 januari over de startlijn voor Brest. Daarmee kwam een einde aan de uitzonderlijk lange wachtperiode; het overwegend Franse team stond al sinds begin november klaar om te vertrekken. Maar het zou nog tweeenhalve maand duren voor walnavigator Jean-Yves foto:Š Chris Schmid/Spindrift racing
Bernot het groene licht kon geven. Dat ideale weervenster diende zich veel later aan dan in voorgaande seizoenen, toen de nieuwe recordhouder vaak al weer bij het kerstdiner kon aanschuiven. De recordpoging startte veelbelovend. Minder dan 5 dagen na vertrek zeilde de Spindrift-bemanning over de evenaar. En daarmee waren de mannen al bijna een dag voor op het schema dat ze voor 25 februari weer thuis brengt. www.spindrift-racing.com
INDEWIND
WEERKAARTEN
ROUTERING ROUTEPLANNING SOFTWARE
GRIBFILES
en nog veel meer over het weer…
METEO CURSUSSEN door HENK HUIZINGA
ADVERTENTIE
BOMARINE innovative sailing solutions
variabele spoed is altijd goed! AUTOPROP
download de brochure
Zwaan Sails ● Jachtzeilen ● Canvas werk ● Sprayhoods ● Reparaties LELYSTAD 0320 - 231437
foto:©Christophe Favreau/PPL/GGR
ENERVERENDE FINALE De finish van de Golden Globe Race verloopt veel spannender dan zich een paar weken geleden liet aanzien. Toen keek Mark Slats nog tegen een ogenschijnlijk onoverbrugbare achterstand aan. Met de 2500 mijl die hem van koploper Jean-Luc Van Den Heede scheidde, leek het klassement al opgemaakt. Na de passage van Kaap Hoorn begon onze landgenoot echter aan een indrukwekkende inhaalrace waarbij hij vrijwel dagelijks tientallen mijlen van zijn achterstand afknabbelde. Dat het de Nederlander lukte om tijdens een windstilte zijn volledige onderwaterschip schoon te maken, speelde ongetwijfeld een belangrijke rol in het lange aandewindse rak nadat de evenaar gepasseerd was. Uiteindelijk wist Mark zijn tegenstander in het klassement zelfs tot op 7 mijl te naderen. Althans volgens de rekenmethode die de organisatie hanteert en die uitgaat van de kortste afstand naar de finish. In werkelijkheid werd de route naar de eindstreep echter vooral bepaald door de positie van het Azorenhoog. Met een onderlinge afstand tussen de beide boten van zo'n 350 mijl was het dan ook niet verrassend dat Van Den Heede als eerste de westelijke stroming aan de noordzijde van het weersysteem bereikte. Terwijl Mark Slats nog altijd zijn weg naar het noorden moest proberen te vinden in lichte en aandewindse condities. Als deze Zilt verschijnt kan alleen grote tegenslag Jean-Luc Van Den Heede nog van de overwinning afhouden. Met nog zo'n 600 mijl te gaan en een gunstige weersverwachting zou hij rond de 29e januari terug moeten kunnen zijn in les Sables d'Olonne. De route die Mark Slats moet afleggen is zo'n 400 mijl langer en kent meer meteorologische uitdagingen. Volgens de laatste berekeningen zou hij zo'n 72 uur na Van Den Heede over de finish kunnen zeilen. Marks prestatie is er niet minder om‌ www.goldengloberace.com
foto:ŠRuud Kattenberg
FOTO’S EN TEKST RUUD KATTENBERG
HOEZO VERGRIJZING? DMTRA SPREEKT SUCCESVOL JONGE ZEILERS AAN
‘De zeilerij heeft een probleem’ is een veel gehoorde mening. ‘Kijk maar om je heen! De gemiddelde zeiler wordt steeds ouder en jonge aanwas blijft uit.’Het generaliserende karakter van die observatie neemt niet weg dat vergrijzing op de steigers een niet te ontkennen fenomeen is. Menig verenigingsbestuur houdt zich er mee bezig. Opmerkelijk genoeg is hun jeugdafdeling meestal niet het echte zorgenkind. Het zijn vooral de twintigers en dertigers die massaal de voorkeur geven aan andere interesses, geneugten en verplichtingen boven een weekeinde naar de boot. Dat het ook anders kan, bleek toen we een koude zaterdag gingen kijken bij een evenement van de DMTRA; een zeilvereniging nieuwe stijl...
D
e bomen zijn kaal, de koeien staan op stal en geen automobilist hoeft nog te wachten voor een geopende brug. Zelfs het mooie weer kan niet verhullen dat Friesland klaar
is voor de winter. We rijden naar zeilschool de Kikkert in de buurt van Lemmer. Het navigatiesysteem heeft er zijn handen vol aan. 'Bestemming bereikt' ligt aan het eind van een kronkelende eenbaansweg waar de parkeerplaats verrassend genoeg helemaal vol is. Van de inzittenden ontbreekt echter elk spoor. Tot er een deur opengaat: "Iedereen is op het water. Je bootje ligt klaar. Gewoon, die kant opvaren dan zie je vanzelf wel een paar zeiltjes." Als het Brandemeer opduikt achter het riet, blijken het niet een paar, maar tientallen zeilen te zijn. Alleen mutsen en handschoenen herinneren ons dat dit niet de drukte van een zomerse dag is. De geschiedenis van de Dutch Match & Team Racing Association DMTRA gaat pas een paar jaar terug. De oprichters, vrijwel allemaal studerende twintigers, kennen elkaar van de wedstrijdbanen en vormen nu het bestuur. Hun ambitie is groot: Het creÍren van een netwerk van zeilers, officials en verenigingen om matchracen en teamzeilen in Nederland op de kaart te zetten en te houden. Het idee slaat aan, vijf jaar na de oprichting telt de vereniging zonder eigen haven of clubgebouw zo'n 250 leden. Vrijwel allemaal voldoen ze aan hetzelfde profiel als de initiatiefnemers. Drijvende kracht en penningmeester Dirk-Jan Korpershoek weet wel hoe dat komt: 'Jonge zeilers zitten over het algemeen niet te wachten op de zorg voor een eigen boot maar willen wel een paar uur lekker zeilen. En daarvoor kunnen ze dus bij ons terecht‌'. De DMTRA beschikt zelf in Medemblik over een kleine vloot van Elliots, de voormalige Olympische matchrace boot. Maar vaak
wordt er ook gebruik gemaakt van boten in binnen- of buitenland. Regelmatig komen teams van DMTRA op het podium van internationale wedstrijden. Echter zonder dat de missie uit het oog wordt
foto:ŠRuud Kattenberg
verloren. Dus is de DMTRA dit weekend neergestreken in Friesland.
Z
eventig jonge mannen en vrouwen, gelijk aan het maximum aantal bedden dat zeilschool in winterslaap de Kikkert belangenloos ter beschikking stelde, zijn er op het DMTRA
trainingsweekend afgekomen. Het zijn zeilschoolinstructeurs uit het hele land. Om aan voldoende boten te komen werd de Kikkertvloot aangevuld met boten van zeilscholen uit de omgeving. Met een knoop of tien wind en een strakblauwe lucht konden de omstandigheden nauwelijks beter zijn. In iedere hoek van de kleine schilderachtige plas werken groepjes boten hun eigen trainingsprogramma af. De sfeer is gemoedelijk. Er wordt gelachen, gedold maar ook serieus gezeild. Vooral nadat het fluitje van de umpire
foto:ŠRuud Kattenberg
In een teamzeil-wedstrijd strijden twee teams met elk twee of drie identieke, boten tegen elkaar. Het totaal van de klasseringen van de boten in hetzelfde team bepaalt de eindscore. Het gaat er dus niet primair om om als eerste boot over de finish te komen maar om als team zo goed mogelijk te presteren. Dat betekent dat individuele bemanningen niet alleen oog moeten hebben voor hun eigen positie in het veld maar ook proberen hun teamgenoten te helpen. Een veel gebruikte aandewindse strategie is om te voorkomen dat een tegenstander overstag kan gaan naar de boei. De boot die dat doet offert zijn eigen positie op in de verwachting dat zijn teamgenoten daardoor twee plaatsen opschuiven en zo een hogere totaalscore voor het team kunnen realiseren. Doordat de wedstrijden meestal niet langer duren dan 5 tot 10 minuten varen de boten dicht op elkaar en gebeurt er veel. Door die dynamiek en de relatief kleine baan zijn de races aantrekkelijk en spannend en bovendien goed te volgen voor het publiek.
weer een volgende start aankondigt. Dan komt er snel tekening in de krioelende groep Laser Vago's. De tweemansboten zoeken een zo gunstig mogelijk positie op de lijn. Horloges worden ingedrukt. Aanwijzingen schallen over het water. Even later is de zoveelste oefenrace van start gegaan en wordt er weer geconcentreerd gezeild. Er is ook alle reden om deze trainingssessie serieus te nemen. Ze vormen de voorbereiding op de echte wedstrijden die morgen worden gezeild. Een serie met een al even echte prijs. Het winnende team mag geheel verzorgd deelnemen aan een teamzeilwedstrijd in ItaliĂŤ.
D
at het niveau van de deelnemers nogal verschilt zit niemand in de weg. Bovendien laat een herkansing nooit lang op zich wachten. De races duren niet langer dan tien
minuten. 'Even lekker knallen...' Toch is niet iederen even fanatiek, en ook de ploegentactiek die zo specifiek hoort bij een teamrace, is sommigen nog niet helemaal duidelijk. Mogelijk heeft het iets te maken met gisteravond toen de zeilers elkaar ontmoetten aan de bar van de Kikkert. Er circuleert een onwaarschijnlijk getal over het aantal liters bier dat er toen doorheen is gegaan. Als dat later door de uitbater wordt bevestigd, moet jullie verslaggever helaas vaststellen dat hij toch echt oud wordt. De trainingswedstrijden verlopen soepel en volgen elkaar moeiteloos op. Dat is opmerkelijk omdat de organisatie, allemaal in eigen boten op het water, even relaxt lijkt als de deelnemers maar toch de controle houdt. Dat geldt ook voor de manier waarop deze trainingsdag eindigt: 'Jongens, we doen er nog een. Dan gaan we terug‌'
E
ven later is de poldervaart die naar de zeilschool leidt een gezellige puinhoop van lange slepen boten en een enkeling die de terugweg kruisend probeert af te leggen. Terug bij
de Kikkert worden de boten razensnel door de zeilers afgetuigd en in keurige rijen op de wal gezet. Opnieuw zonder dat iemand dat zichtbaar regiseert. Na een snelle douche zijn de zeilpakken en de wetsuits verruild voor jeans en fleeces en stroomt de bar vol. Rozige koppen, natte haren, gevulde glazen, sterke verhalen‌ Precies zoals een dag op het water moet eindigen. 'Nee, vandaag maken we het niet zo laat hoor... Jij nog een biertje?' Tijdens onze terugrit ziet de toekomst van het zeilen er plotseling veel rooskleuriger uit dan vanmorgen...
foto:ŠRuud Kattenberg
www.dmtra.nl
foto:ŠRuud Kattenberg
Bij matchracen strijden slechts twee boten tegen elkaar. Meestal zijn dat identieke boten maar dat hoeft niet. Een voorbeeld van dat laatste is de strijd om de America’s Cup, de moeder van alle matchraces. De baan bestaat vaak uit alleen een aandewinds en een voordewinds rak, maar ook dat kan verschillen. Nog meer dan een ‘fleetrace’ is matchracen een zeer tactisch spel waarbij de directe strijd met de tegenstander belangrijker is dan het zo snel mogelijk afleggen van de wedstrijdbaan. De wedstrijdregels zijn daarbij een krachtig wapen. Eventuele overtredingen worden na een protest van de tegenstander, onmiddellijk door de jury op het water beoordeeld. Een uitgedeelde straf, meestal een of twee strafrondjes, moet altijd voor het eind van de race worden geïncasseerd. De boot die als eerste over de finish komt is dus altijd de onbetwiste winnaar.
Een espressomachine raakt steeds meer ingeburgerd aan boord. Kan ook, want er zijn steeds betere systemen voor. Zoals bijvoorbeeld de nieuwe WP 12/3000 sinusomvormer van WhisperPower, die 12 volt accuspanning omzet in 230 volt/50 Hz wisselspanning. Een accucapaciteit van minimaal 145 Ah is wel nodig. Het model maakt de lijn 400, 1000 en 2000 watt omvormers compleet. Ook handig: een USB poort om telefoon en tablet op te laden. www.whisperpower.nl
DĂŠ aftrap van het watersportseizoen, zo valt op de site van Boot Holland te lezen. De 29e editie van deze watersporttentoonstelling is van 8 tot en met 13 februari in WTC Expo Leeuwarden. Van oudsher een beurs met stalen motorboten, maar je vindt er ook veel toebehoren, open (zeil)boten, en behoudsorganisaties. www.boot-holland.nl
ZILTESPULLEN Op de openingsdag van Boot Düsseldorf zijn de Boot van het Jaar prijzen bekendgemaakt. De jury bestond uit vertegenwoordigers van twaalf Europese watersportbladen, die de jachten onder de loep hebben genomen tijdens testvaarten. Er waren vijf categorieën en dit zijn de winnaars: FAMILY CRUISER – Beneteau Oceanis 46.1. Afgeleid van de grotere Oceanis 51.1, maar met meer zeiloppervlak. Oogt modern en attractief. PERFORMANCE CRUISER - Arcona 435. Mooi
uitgebalanceerd
Scandinavisch
ontwerp zonder overbodige franje. Handzaam schip dat vlot zeilt. LUXURY CRUISER - Sunbeam 46.1.Het topmodel van de werf. Een veelzijdig schip dat geschikt is voor zowel de lange afstand als korte tochten. MULTIHULLS - Astréa 42. Catamaranbouwer Fountaine Pajot introduceerde recent deze luxe toer-multihull. Veel comfort en maar liefst 57 m2 woonoppervlak. SPECIAL YACHTS - Lite XP. Een afwijkend ontwerp van een skiff met zeil en kajuitje. Het Franse ontwerp nam het op tegen de Nederlandse Aira 22 en de Saffier 37.
Op menig zeilboot heeft het water uit de boordtank een bijsmaak. Vaak wordt er daarom water in plastic flessen aan boord gesjouwd. Zeilster Marja Kok stelt zich tot doel het gebruik van dit vervuilende plastic te verminderen. Met haar bedrijf Water without Waste biedt ze verschillende oplossingen voor goed drinkwater uit de kombuiskraan. Een compacte drinkwater filtratieen purificatie unit aan boord kan ongeacht de kwaliteit van het water in de tanks, voor heerlijk en gezond drinkwater van superieure kwaliteit zorgen, eventueel zelfs met koeling of bubbels. www.waterwithoutwaste.org
Torqeedo brengt een nieuwe elektrische buitenboordmotor, de Travel 1103C. Met meer vermogen dan zijn voorganger, maar tegelijk ook met een geluidsniveau van 33 dB de stilste motor in zijn klasse, zo meldt de fabrikant. Voor zeilers is het goed te weten dat de motor hoger uit het water getild kan worden en dan in een zijdelingse stand kan worden geblokkeerd. Leverbaar vanaf komend voorjaar en dan is ook de prijs bekend. www.destilleboot.nl/torqeedo/
ZILTESPULLEN
In de vorige Zilt zag je een rendering, maar dit is ‘m in het echt: de Speedlounger 8500 van Alufleet en FCY Design. De 8,5 meter lange aluminium kielboot is op Boot Düsseldorf gepresenteerd. Wat ons betreft is het de leider van het - voorlopige - klassement van de meest opvallende boot van het jaar. Volgens bouwer Martin de Kloet van Alufleet is Speedlounger ontworpen voor een paar uur vlot zeilen, om daarna lekker te ontspannen in de royale kuip. Er is gemak aan boord als een espressoapparaat, een inductiekookplaat en een toilet. En als je daar na een middag nog geen genoeg van kunt krijgen, kun je met twee personen gewoon aan boord overnachten. Het onderwaterschip heeft een vrij scherpe voorvoet, en loopt naar achter toe uit in een breed, vlak achterschip. Er zijn twee roeren en een vaste bulbkiel die 1,12 steekt. Het tuig bestaat uit een uitgebouwd grootzeil van UB Sails, een rolfok die samen goed zijn voor 43 m² zeiloppervlak. Daarnaast is er een furling gennaker op een vaste boegspriet. www.alufleet.nl
Even snel iets voor je boot bestellen terwijl je zeilend onderweg bent is natuurlijk geen enkel probleem. Maar waar laat je dat dan bezorgen? Een groep studenten Nautisch Business Management van het IVA in Driebereg bedacht een oplossing met kluisjes op jachthavens waar de pakketten met onderdelen door watersportwinkel afgeleverd kunnen worden. In het kader van hun studieopdracht doen ze onderzoek naar de haalbaarheid en de behoefte van hun plan. En ze zouden het fijn vinden als Zilt-lezers aan hun online enquĂŞte mee willen doen. Klik hier voor de vragen.
Eberspächer introduceert een nieuwe generatie Airtronic II luchtverwarmingen. Een verbeterde vermogensregeling reguleert de warmte aan boord optimaal. De Airtronic II werkt stil en verbruikt weinig brandstof en stroom. Dankzij de borstelloze motor en een aangepast ontwerp wordt de levensduur aanzienlijk verlengd.Op afstand te bedienen met de Easystart bedieningsmodule. www.eberca.nl
ZILTESPULLEN Uitgeverij Hollandia frist de uitgaven in de serie Vaarwijzer van tijd tot tijd op. Ditmaal is de geheel herziene versie verschenen van de Vaarwijzer De Waddenzee. Met alle havens en routes van het Nederlandse en Duitse Wad. Auteur Jan Heuff is ervaringsdeskundige die weet wat er speelt in het vaargebied. De vaarwijzer bevat tevens informatie van andere ervaren Wadvaarders en veel praktische tips. €37,99. www.gottmer.nl/watersportboeken
De Rotterdamse Scheepvaartboekhandel en Observator zitten sinds januari samen in de scheepswinkel op het Noordereiland, aan de voet van ’de Hef’. Daar vindt de liefhebber de meest uitgebreide maritieme antiquarische boekencollectie in Rotterdam. Het assortiment van Observator, boeken, pilots, waterkaarten en zeekaarten, blijft uiteraard bestaan. Evenals modellen, de nautische cadeaus en het scheepsantiek. www.observator.nl
fotoŠ Bem anningGiebateau
TREEMILE ARM - Alaska De Giebateau, een Beneteau 40.7, ligt hier voor anker bij Treemile Arm in Alaska. Sinds 2006 zijn Paul Gieb en Caroline Kaptein al onderweg. Vorig jaar koersten ze aan de buitenkant van de Canadese scheren richting Alaska. Het leek een prachtig nieuw avontuur te worden. Totdat onverwachte omstandigheden de vaarplannen in de war gooiden ‌
ZILTEWERELD
meest uiteenlopende bestemmingen bezocht. De westkust van Canada en de wateren bij Alaska zijn hun meest recente vaargebied. Ruig en uitgestrekt, maar als je in de goede omgeving bent, zijn er altijd wel verbindingen te vinden naar de bewoonde wereld. Dat kwam afgelopen jaar van pas.
Dat er iets gebeurt met het thuisfront, is een scenario waar je als vertrekker sluimerend rekening mee houdt. Dan wil zo snel mogelijk naar huis. Caroline: “Half april vorig jaar waren we in Baranoff hotspring. Daar kregen we een oproep om contact op te nemen met de kustwacht. Het bleek dat mijn vader ernstig ziek was. Op zo’n moment prijs je je gelukkig dat je niet op volle zee zit. We brachten alles in gereedheid voor een vlucht naar huis en meerden de Giebateau goed af. Dezelfde dag konden we met een watervliegtuig naar Juneau en de dag erop vlogen we via Seattle naar Amsterdam. Gelukkig op tijd om mijn vader te zien; sterker, hij mocht kort daarop naar huis, al bleef zijn toestand zorgelijk.”
foto’s: © Bemanning Gibateau
Paul en Caroline hebben door de jaren heen de
ZILTEWERELD
Luf Island
49.0°N
123.4°W
Rampetamper
www.ziltewereld.nl
Paul: “Ondertussen startte het zeilseizoen in Alaska en het bleek dat de Giebateau niet op een juiste plek lag. Daarom vloog ik met een maat weer naar Alaska en we zeilden de boot samen terug naar Canada.” Caroline: “ Ondertussen hielp ik mijn ouders. In juli besloten we dat ik terug ging naar boord. We maakten de afspraak dat we direct terug zouden komen zodra het slechter zou gaan.” Paul: “We zeilden de rest van het seizoen in Canada (Gulf eilanden en Desolation sound) en bij Thetis, Vancouver eiland. Dat laatste bleek een goede stek toen we eind november opnieuw met spoed naar huis moesten. Begin december overleed Caroline’s vader. Onze plannen zijn nu om komend seizoen in Alaska door te brengen. Ons vaarschema schuift op; maar dit alles hoort ook bij een wereldreis …” www.giebateau.blogspot.com
colofon
Zilt Magazine is een uitgave van Zilt Media Producties in Amstelveen
REDACTIE redactie@ziltmagazine.nl
ADVERTEREN Paul Pekelharing adverteren@ziltmagazine.nl 06 54983666
AUTEURSRECHT De inhoud van Zilt Magazine mag op geen enkele wijze worden overgenomen zonder
bemanning
schriftelijke toestemming van de uitgever.
Zilt Magazine wordt gemaakt door: Ruud Kattenberg Sjors van der Woerd Laurens van Zijp Michiel Scholtes Henk Huizinga Sonja Muller en talloze opstappers‌
abonneer je gratis