Satire by Zindroom

Met in deze editie: Als robots dromen Word wijs met Thijs Zindroom Studentenmagazine Universiteit voor Humanistiek Jaargang 2013足14, nr. 3 Juni 2014

(Geen) seks met Seneca en meer!

Nou, dat was me het jaartje wel, hĂ¨?

Zeg dat wel! Deadline, #, Satire, mooi hoor jongens! Veel leesplezier, en een prachtige zomer gewenst!

Ik herinner het me nog als de dag van gis... .... Banaan!

"We doen meer dan mensen die helemaal niks doen!"

Lieve UvH'ers, Het collegejaar zit er bijna op, en de zomer is losgebarsten. Daarmee komt er ook een eind aan de Zindroomjaargang 2013-14. Een buitengewoon geslaagd jaar, wat ons betreft. De eerste aflevering, Deadline, leverde een hoeveelheid inzendingen op die ongekend was in de recente Zindroomgeschiedenis. De '#'- editie deed dat nog eens dunnetjes over. Ook de kopij voor deze aflevering, Satire, heeft ons zeer verheugd. In dit blad vind je onder meer een goedbedoelde boodschap van David Booij voor 'biovreters' en andere wereldverbeteraars, een seksuele rondgang langs de filosofen door Sanne Wouters en onze eigen Roos Biesheuvel, en Thijs Koers zal je voorzien van een nauwelijks te betwisten (levens)les. Extra blij zijn we met de grote hoeveelheid docentencitaten. Een lang gekoesterde wens van de redactie, want soms is de beste satire het opschrijven van de werkelijkheid. Onze dank gaat uit naar de inzenders voor hun oplettendheid, en het UvH-docentencorps voor het hardop denken - al dan niet tegen beter weten in. We wensen jullie veel succes met de laatste loodjes! Gebruik dit blad als verantwoord SOG-materiaal, en stop na je tentamens een exemplaar in je handbagage, dan heb je nog wat om na te lezen in het vliegtuig. Heb je suggesties, wil je komend jaar de redactie komen versterken, of droom je van een eigen column? Stuur dan een mailtje naar zindroom@uvh.nl . Voor nu: een mooie zomer! De redactie

Als robots dromen - Bart Elbers

Klagende Uilen - Floris Schenk

De wondere wereld van Willeke... en Fernando!

Satire - David Booij

Word wijs met Thijs - Thijs Koers

Lieve Laura... - Laura Vermeulen

Filosofische Seksstrip - Roos Biesheuvel & Sanne Wouters

Keuken - Jasper Vonsee

Kankerzooi - Marthe Visser

Satire van de cocon - Laura Vermeulen

Meer citaten!

Colofon

Het lijkt de goede kant op te gaan met onze wereld. Nooit eerder wierpen zich ogenschijnlijk zo veel weldoeners op om miljarden te investeren in de toekomst. De groenen onder ons kunnen zich beroepen op feiten en modellen die vaststellen dat de geanticipeerde klimaatsverandering werkelijkheid wordt. Een geĂŤmancipeerde wereldbevolking staat op en laat vaker van zich horen. Elke dag zet de wetenschap kleine stappen die uiteindelijk grote doorbraken mogelijk maken. Er worden gensequenties ontrafeld die het eeuwige leven dichterbij brengen; wonderlijke praktijken waarmee men de kwaliteiten van het leven en de materie naar zijn hand wil zetten. Kwantumcomputers en deeltjesversnellers die de begintoestand van het universum proberen te voorspellen. Ondergrondse zadenbanken die onze overleving veilig stellen. Maankolonies en Marsrovers. Maar schijn bedriegt, lieve vrienden, want ook vandaag de dag worden er te veel luchtkastelen opgeblazen. Kinderlijke en kleurrijke bubbels die wachten om te barsten. In wat politiek mag heten speelt men nog steeds een oud Hollands spel: touwtrekken. Een tijdloos schijngevecht dat veelal weinig tot geen zoden aan de dijk zet. In de echte wereld zet het bedrijfsleven de trend, die houdt ome Overheid namelijk rendabel. Stilaan worden in het geniep onze ziel en zaligheid geveild aan de hoogste bieder. Hier, in de financiĂŤle arena, strijden gladiatoren; de prijsvechters van het grootkapitaal. Pas wanneer het stof neerdaalt openbaart zich de ravage: het volk is wederom de eerste en laatste betaler. Het schaap dat men wettig kan gaan scheren. Misschien blaat het even, wellicht komt er officiĂŤle tegenspraak aan te pas, maar uiteindelijk is het rijp voor de slacht. Onze

democratische zwijgzaamheid is de stilte van de lammeren, de stilte voor de storm. Want we weten wel waar dit pad ons zal gaan brengen. We zijn als lemmingen die de afgrond zien naderen maar niet bij machte zijn om van koers te veranderen. We blijven dansen op de maat, naar de pijpen van schijnheiligen. Bij sommigen begint het besef te dagen dat ouderwets vertrouwen aan revisie toe is. Maar daar verschijnt de afleiding ten tonele! Geen brood op de plank, maar wel brood en spelen. De media en de technologie, de dragers van dit verhaal, voeren ons schandalen en misstanden. We houden van het bonte spektakel, van alle misplaatste emoties die daarbij vrijkomen. Daarom praten we het liefst veel te lang over Zwarte Piet. Over conservatieve homohaters, over Wilders en minder Marokkanen. Over rellen en oorlogen die altijd elders plaatsvinden maar nooit hier. Over corrupte bankiers die hun strafontlopen. Langzaam worden we een veelvoud van eenlingen. Allemaal moderne mensen met virtuele meningen die denken of hopen iets te doen. Maar in werkelijkheid zijn we niets meer dan een stel doodverveelde beschaafden die het liefst de hele dag met een vinger over een scherm vegen. Betrokkenheid in de

vorm van een enkele klik, een simpele, niet van anderen te onderscheiden Like. Het apparaat van beroepsbureaucraten en grijpgrage matennaaiers draait op volle toeren. Er wordt op slinkse wijze meegeloerd met ons privĂŠleven: onze ongecensureerde correspondentie, onze locaties en betalingen. De analoge dagen van weleer zullen worden gemist wanneer alles digitaal is. Dan resteren alleen nog bits en bites, wiskundige algoritmen die zich tegen ons keren. Het duurt niet lang meer en dan vissen we allemaal achter het net.

oerbossen rond de evenaar, de koolstofstabilisatoren van deze wereld, lijden onder menselijke activiteiten. Dat N-Hexaangas bij Aziatische Apple-arbeiders leukemie veroorzaakt. Dat Ikea van elk stuk hout dezelfde huiskamer maakt. Dat er in de stille oceaan een eiland van plastic ontstaat. Eerst palmolie, dan graan. Eerst genetisch gemodificeerd maĂŻszetmeel, dan een banaan. Voor wie heeft opgelet: de kredietpiramide staat op instorten. Onlangs werd een geval van ernstige bouwfraude ontdekt: het blijkt dat de fundering voor ons bestaan door de zwakkeren der aarde werd gelegd. Zelfs hun poreuze botten werden vermalen en in het beton gegoten. Maar hun verwrongen geesten waren hier nog steeds rond. Zij zijn het die spoken en dit misselijkmakende monument nu doen schudden op haar grondvesten. Ze vragen ons om wakker te worden. Want dit is geen revolutie maar het gezamenlijk ontwaken uit een dagmerrie. Een moment om stil van te worden en om ons heen te kijken.

Gaat deze dolvermaakte massa nog wel sputteren wanneer ze zich realiseren dat het water hen aan de lippen staat? Misschien is de lucht die wij ademen nog niet verstikkend genoeg. Ondanks het eten van Omega 3-visvetpillen vergeten de meesten van ons dat de zee die stijgt leeg is. Dat de

De Nederlandse dichttraditie is om te huilen De Groten zijn saai als rijtjeshuizen Ofscatofielen schrijvend over schaamhaar met luizen Die als knagende muizen de taal vervuilen. Wij zouden het liefst van erfgoed verhuizen Naar waar ze een korfdeden om onzindelijke muilen.

'Hoe heten die dingen ook alweer? O ja, sacramenten.' 'Je moest geen dingen doen die de koning niet leuk vond. Dan kreeg je lijfstraffen, allemaal akelige toestanden.' [Over de stof] 'Dit vind ik nou echt leuk! En als ik iets leuk vind, krijg je daar punten voor als je het op je tentamen opschrijft.' Willeke: 'Is het al pauzetijd? Oh, al een kwartier over de pauzetijd! Dat mogen jullie best zeggen hoor.' Studenten: 'Dat hebben we geprobeerd.' Willeke: 'Als ik praat gaat het ook maar door hè...' 'Er waren nog een paar andere oorzaken voor. [Schrijft op het bord: oorzaken x, x en x] Ja, niet de x'en zoals je in een sms’je schrijft, hè!' [Haalt namen van auteurs door elkaar] 'Er zit iets verkeerd in mijn hoofd. Het zal de leeftijd wel zijn.'

'We moeten terug naar de middeleeuwen!' 'Logica - ja daar doen we hier niet aan.' 'Horkheimer leest makkelijk, toch? Het is geen moeilijke tekst. [5 minuten later] Ja, van dit stuk snap ik ook niks!' 'De ademhaling van de samenleving [10 minuten later] De ademhaling van de samenleving... Waarom vertel ik dit eigenlijk?'

Het openbaar vervoer, altijd gezellig. Iedereen luistert op zijn gemakje naar zijn eigen muziek en chat met zijn vrienden. Mensen gaan naast elkaar zitten want angst voor de eigen soort is er ‘zeker niet’. Er worden vele gesprekken gevoerd, welke altijd nuttig en van hoogstaand niveau zijn. Met de grootste verscheidenheid aan gespreksonderwerpen (van vertraging tot ‘waar de reis naartoe gaat’ en van het weer tot de laatste voetbaluitslagen) kan dat natuurlijk ook niet anders! Ook op het perron hangt deze gemoedelijke sfeer van individualiteit en inzichzelfgekeerdheid. Zo manifesteert - paradoxaal genoeg - de meest gehate persoon van deze tijd (Oké, misschien na de Turken, Marokkanen, Molukkers en Surinamers) zich als meest sociaal vaardig. Met de simpele openingszin ‘heb je een vuurtje’ positioneert de roker zich in het spel der intermenselijk contact. Zo rijst mij dan ook de vraag of deze lichamelijke opoffering omwille van de saamhorigheid eigenlijk onterecht in een negatief daglicht wordt geplaatst. Om de vraag wat breder te trekken: ‘Wat is de waarde van een langer leven?’. De roker sterft graag eerder in een bruisend sociaal leven, terwijl de niet-roker lang leeft maar in eenzaamheid deze wereld zal verlaten. Roken is uiteraard niet de enige misvatting van deze tijd. Neem nu al die vegetariërs tegenwoordig die denken bij te kunnen dragen aan een betere wereld met blije beestjes. Vleeseters geven dieren niet per definitie een lang en gelukkig leven maar in ieder geval wel een leven; de vegetariër ontneemt deze organismes geheel de kans tot leven. Want welk nut heeft die koe nog als niemand hem wil opeten? Het verheugt dat

we nog de biovreters hebben die de koe ook dat lange en gelukkige leven gunnen, alleen… hebben ze er wel eens aan

gedacht dat één dikke, vette, met hormonen vol gepompte, genetisch gemanipuleerde koe twee keer zoveel vlees geeft als zo’n anorectische spring-in-het-veld? Door het kiezen van dat biovlees worden er dus twee keer zoveel koeien vermoord! Gelukkig wordt het edele dier van onze samenleving niet zomaar opgegeten, maar grofweg weggemoffeld in een willekeurig vleesproduct. Ook voor de mens is sterven veranderd. Dit is niet alleen nog mogelijk door ouderdom ofroken, euthanasie biedt tegenwoordig ook een uitkomst. Dit naar genoegen van zowel wegkwijnende oudjes als wel hun liefdevolle, zorgdragende, gestreste kinderen met een burn-out. Zo kunnen door pillen en spuiten gedrogeerde ouderen die nog volledig bij zinnen zijn ervoor kiezen deze wereld vroegtijdig te verlaten, om zo niet meer te hoeven lijden. Fortuinlijk genoeg heeft de wetenschap ons ondertussen alle antwoorden gegeven op problemen en vraagstukken zoals hierboven beschreven. Het doel van het leven is gevonden en huist in hard werken, materialisme en stress. Het mooie is dat hiermee alle kleine schoonheden van het leven totaal genegeerd mogen worden, de ander alleen nog een gebruiksvoorwerp is, de natuur vergeten wordt en de zon uitgebannen. Met liefdevolle groeten, Een menslievende pro-vegetarische biologisch vleesetende anti-roker

Jij, als geëngageerde, kosmopolitische, gevoelige humanistiekeling loopt in je dagelijks leven ongetwijfeld tegen een breed scala aan obstakels aan. Als student heb je mogelijk geldproblemen, maar misschien krijg je ook onstuimige (liefdes)relaties op je pad gegooid, of lig je wakker van internationale politieke zaken. Vrees niet en vertrouw je vraagstuk toe aan mijn veelzijdige expertise! Stuur in een paar zinnen het probleem waar je mee zit, variërend van een verstopt gootsteenputje tot mislukte wereldvrede naar zindroom@uvh.nl o. v. v. “Lieve Laura”, en dan zie je vermoedelijk je probleem (geanonimiseerd) terug in de volgende Zindroom. Met een mogelijk aanstootgevend, maar verdomd goed advies.

Beste Lieve Laura, Ik vecht als student hier dagelijks tegen een probleem. Ik was begonnen met studeren omdat ik dacht dat studeren leuk was. Het blijkt dus over het algemeen een heel vermoeiende aangelegenheid te zijn. Ik wist niet dat je ook echt dingen moest doen enzo. Dat mensen je gingen controleren. Erger nog, dat je je steeds moet inschrijven voor vakken en toetsen en vervolgstudies pffff. Ik zou niet goed weten wat ik met mijn leven aanmoest als ik zou stoppen, maar ik vind studeren in ieder geval niets. Wat een gedoe! Zal ik er maar gewoon lekker mee stoppen en zien waar de flow van het leven mij brengt? Of is het verstandiger om deze onzin uit te zitten? Help! Groeten, B. Beste B., Naar hè, dat werken? Slecht nieuws: voor de meeste leuke dingen moet je eerst vervelende dingen doen. Bedenk wel dat het niet half zo vervelend is als de zombiemodus van de middelbare school of de levensmoeheid van een loopbaan. Eigenlijk zijn best veel dingen dus vervelend. Ik zou me erbij neerleggen. Bovendien gok ik dat de “flow van het leven” je voornamelijk naar een bank in de kelder van je ouders met joint en jogginguitdossing brengt. Dat moet maar net de “flow” zijn waar je zin in hebt. Die hoefje als student niet uit te sluiten, ook.

Geachte Lieve Laura, Ik loop al langere tijd met iets rond op de UvH. Ik denk dat het tijd is om hulp te vragen. Humanistiek lijkt voorbestemd aan wereldverbeteraars, rebellen en romantici. Studenten hebben hier steevast kritiek op de gevestigde orde. Ik heb niets tegen al hun prachtige ideeën om mensen te helpen. Maar Laura, soms voel ik me hier niet thuis. Ik droom er al van kinds af aan van om ambtenaar te worden. Het maakt me niet eens uit wat voor ambtenaar zolang ik maar lekker bureaucratisch aan de slag kan. Ik heb echt zo’n negen tot vijf mentaliteit en ik heb de kritiek op het spelletje patience nooit begrepen. Ik krijg het Spaans benauwd van al die mensen hier die alles steeds willen veranderen. Doe mij maar de veiligheid van een stapel papierwerk. Pas ik hier wel? Met vriendelijke groet, Organisator94

Beste Organisator94, UvH’ers kunnen nog wat van je leren! Jij lijkt me het type dat tenminste de tijd neemt om rustig uit het raam te staren en te genieten van een bakje matige koffie. Als er in de wereld alleen maar humanistieke idealisten rond zouden lopen, dan zou de boel natuurlijk volledig uit de hand lopen. Voor de goede orde is het van groot belang dat de bureaucraten en de vrijdenkers elkaar uitbalanceren. Ambtenaren zijn het sociale cement van de samenleving! Iedereen heeft even veel recht om zijn of haar droom te volgen, toch? Als je bang bent dat jouw droom niet geaccepteerd wordt op deze universiteit, dan kun je altijd nog Kafka quoten. “De revolutie verdampt en wat overblijft is het slijk van een nieuwe bureaucratie.” Blijfje toch een beetje in die subversieve geest.

Lieve Laura, Ik maak me een beetje zorgen omdat ik erg heb lopen tanken dit weekend. Eigenlijk niet alleen dit weekend. Ik vermoed dat ik alcoholist ben geworden. Wat nu?? UvH-boi Beste UvH-boi, De simpelste vraag der vragen! Optie 1: “LOL studenten kunnen geen alcoholist zijn joh YOLO”. Optie 2: Stop met drinken. Succes! Hoi Lieve Laura, Ik kan niet slapen want ik ben bang voor Poetin. Groetjes, B.O. Beste B.O., Maar wat is angst? Is het een basaal overlevingsmechanisme? Een duiding van perverse tendensen in de maatschappij? Ofeen weerspiegeling van onze eigen duistere ziel? Als je je eigen reactie beter begrijpt, kun je vermoedelijk beter met je angstgevoelens omgaan. Bedreigt Poetin onze democratische waarden, ofbelichaamt hij een terechte sanctionering voor het Westen dat het te bont heeft gemaakt? Kun jij je als vlijtige student in Nederland nog wel veilig voelen als Poetin in het oosten allemaal geniepige spelletjes speelt? Gelukkig is er een simpele manier om je beter te voelen. Typ bij Google in “Putin riding wild animals” en je angsten voor de staatsman zullen als sneeuw voor de zon verdwijnen. Ofje wordt nog banger voor hem, maar ik zou zeggen waag de gok.

Hoewel het soms luchtig ofmet dodelijke ernst wordt uitgevoerd, is dit ritueel voor mij altijd belangrijk; onze wereldpolitiek en onze na te streven ficties doornemen terwijl ik de keukenkastjes plunder. Bij elke uitspraak zie ik haar proberen op te maken hoe serieus ik mijn overdreven zwaarmoedige woorden heb gewogen. Ze lacht ofknikt soms instemmend mee met mijn sarcasme over gebeurtenissen en acties van personen die ik net als zij, veracht. Op momenten dat ik rede(loos)voer en zij de ongerijmdheden in me leest, kantelt haar hoofd iets naar links. Wat er dan gebeurt is me vertrouwd maar onbekend. Haar ogen fixeren zich op de mijne zoals een wachtend persoon de handen in zijn zakken laat verdwijnen. Niet om iets te pakken ofom de handen te warmen maar om het bewustzijn van de ledematen even weg te stoppen. Ze staart in een verte waarvan ik niet weet ofhij in mij bestaat. Het is haar perfecte moederschap en misschien haar jeugd op een Friese boerderij waardoor de vlaktes in mijn landschap haar niet lijken te vervelen. Die blik waarvan ik op zo een moment het centrum ben, denk ik vanuit haar ooghoeken te herkennen als ze schildert. Met dezelfde intensiteit aanschouwt ze in de keuken hoe mijn transparante ofdekkende nieuwe gedachten schoon oflelijk opdrogen. Ze weet dat correcties gedaan moeten worden als de verfnat is en toch laat ze het doek en de terpentine steeds vaker liggen. Niet omdat ze minder betrokken raakt bij haar werk maar omdat ze, denk ik, steeds meer toeschouwer wordt.

Geert Wilders is een eikel! (nee het moet persoonlijker)

Die gast verderop in de trein met zijn muziek te hard is een klootzak! (nog niet persoonlijk genoeg)

Mijn baas is een trut! (dat kan origineler)

Mijn oud-vriendin is een kutslechte greppelslet! (hè hè, nu komen we ergens)

Mijn scharrel is een incompetente wandelende zak! (waarom heb je dan seks met hem?)

Ik ben een onzeker dom wijf… (…) Alles is beter dan boos zijn op een niet-bestaande god wat nog beter is dan boos zijn op die veel te werkelijke kankercellen. Kankerzooi!

Daar waar het land laag is sta ik stil Ik haat het dat alles doordraait Opvissen gebruiken weggooien opvissen Molens en dagen en jaren Niemand op straat vroeg jou iets Maar erger nog bevroeg niemand zichzelf En van links ofrechts bekeken Leeft in verre woestijndorpjes alleen de ander We vinden feitelijke matigheid in pixels Goddank gematigde feiten Tussen Nederland 1 en het erotiekkanaal Van het papier is alle inkt vervaagd Met de hoofdpijn van onbuigzame beltonen En eeuwig klussende buren Drink ik nog een bakje pleur oftwee Zie alles hoor alles zeg niets Laat het bewijs geleverd worden Door Diederik Samsoms tranen En Diederik Stapels lach Een warme cocon zonder zon is satirisch

Laurens ten Kate: 'Authentiek is een lastig woord... Een Joep Dohmen-woord. (…) Maar wel een belangrijk woord!' Abdelilah Ljamai: [over het tentamen] 'Ik geefjou drie adviezen.' Laurens ten Kate: 'Altijd drie dingen bij jou hè? Drie is jouw symbolisch getal!' (…) Abdelilah Ljamai: 'Ik ben echt trots op jullie!' Laurens ten Kate: 'Waarom ben je trots? Drie redenen?!' Harry Kunneman over geslaagde taalhandelingen: 'Ik maak aanspraak op de juistheid van wat ik sta te vertellen, dat Habermas dat echt gezegd heeft, en dat ik dat niet sta te verzinnen. En jullie schijnen dat te accepteren.' Christa Anbeek: 'Als wetenschapper - ja, ik kan natuurlijk wel een guru worden en zeggen: zo is het - maar als wetenschapper - ik probeer dat toch nog een beetje vol te houden... - (...)' 'Als je niet uitkijkt, krijg je McDonalds-religie. En op een gegeven moment krijg je dan toch honger.' 'Je mag het dus met zijn tweeën doen. Dat is vooral voor mij makkelijk.' 'Ik heb dan de neiging om te denken dat jullie redelijk normaal zijn...' Ruud Kaulingfreks: 'Hobbes bedacht iets heel spannends, namelijk dat mensen egoïsten zijn: ikke, ikke, en de rest kan stikken. Daarvoor dachten mensen dat ook, maar dan gingen ze meteen biechten.' 'Als mensen opeens voor de lol dingen gaan doen, dan klopt de hele economie niet. (…) Dan hangt Smith.' [Over schaarste in de tijd vóór de beschaving] 'Je kan iemand maar één keer opeten, toch?'

Redactie Roos Biesheuvel (voorzitter) Yoni van Hees (PR/notulen) Iris Hoekstra (redactiebenjamin) Laura Vermeulen (secretaris) Marthe Visser (redactienestor) Daan Zeijen (vormgeving)

Met dank aan: Christa Anbeek David Booij Bart Elbers Laurens ten Kate Ruud Kaulingfreks Thijs Koers Harry Kunneman Willeke Los Lara van Osch Floris Schenk Fernando SuĂĄrez MĂźller Jasper Vonsee Sanne Wouters

Uitgave Juni 2014 (nr. 20) door Zindroom, studentenmagazine van de Universiteit voor Humanistiek Oplage 250 exemplaren Adres Universiteit voor Humanistiek (UvH) Kromme Nieuwegracht 29 3512HD Utrecht

Gebruikte lettertypes: Libre Baskerville Corbel Utsaah Vrinda

Email svh.zindroom@uvh.nl Gebruikt beeldmateriaal

1 (omslag) - https://www.flickr.com/photos/musebrarian/3217038266/sizes/o/ 2 - http://stripgenerator.com 4 - https://www.flickr.com/photos/sirmildredpierce/4041046399/sizes/o/ 5 - https://www.flickr.com/photos/fullaperture/430114523/sizes/l/ 6 - https://www.flickr.com/photos/tomjenkins/4470132443/sizes/l/ 9 - https://www.flickr.com/photos/qwghlm/3424577169/sizes/o/ 11 - https://www.flickr.com/photos/pellethepoet/8371758905/sizes/o/ 12 - https://www.flickr.com/photos/lintmachine/2646310846/sizes/o/ 13 - https://www.flickr.com/photos/fdiotalevi/2706920669/sizes/o/ 14 - https://www.flickr.com/photos/azrainman/2089428619/sizes/o/ 20 - https://www.flickr.com/photos/donkeyhotey/14238125925/sizes/l 24 (omslag) - https://www.flickr.com/photos/sfgamchick/5562462161/sizes/l/