Liever Langer Thuis

Dit is een uitgave van Mediahuis Limburg Najaar 2024

Langer gezond met een fit brein

Als je ouder wordt is het belangrijk om mentaal fit te blijven. Je brein uitdagen kan op allerlei manieren.

Lees meer op pagina 3

De scootmobiel: zegen of gevaar op de weg?

Steeds meer mensen, die moeilijk ter been zijn, maken gebruik van een scootmobiel. Hoe (on)veilig is dat vervoersmiddel eigenlijk?

Lees meer op pagina 5

Professionals helpen bij langer thuis blijven wonen

Er is een enorm aanbod aan hulpmiddelen die mensen kunnen helpen zelfstandig in hun eigen huis te blijven wonen.

Lees meer op pagina 13

Beeld Mara van den Oetelaar

Verpleegkundig

Loes:

“Bij Vitala+ krijg ik de ruimte om echt het verschil te maken in het leven van onze oudere patiënten. Het gevoel dat je bijdraagt aan hun herstel en zelfstandigheid is ontzettend waardevol. De samenwerking binnen ons team en de mogelijkheid om jezelf continue te ontwikkelen maken mijn werk hier bijzonder.”

Samenwerken aan zelfstandig thuis ouder worden: doe jij mee?!

Vitala+ is hét expertisecentrum in de regio Maastricht-Heuvelland dat ouderen helpt om zo lang mogelijk zelfstandig thuis te kunnen blijven wonen. Het biedt gespecialiseerde, persoonsgerichte revalidatie en ouderenzorg, zodat patiënten na een operatie of ongeval snel en veilig weer naar huis kunnen.

Vitala+ is een belangrijke schakel in de kortdurende ouderenzorg en organiseert samen met ketenpartners Maastricht UMC+, Envida én huisartsen de juiste zorg op de juiste plek. Deze aanpak, met zorgpaden en ambulante revalidatiezorg, waarborgt een vlotte doorstroming.

Recent heeft Vitala+ binnen het Deltaplan, een initiatief waarin samen met 16 maatschappelijke organisaties in Maastricht-Heuvelland aan toekomstbestendige zorg wordt gewerkt, een actieve rol gespeeld in het versterken van vangnetvoorzieningen. Hierbij komen experts bij de patiënt thuis, met als doel acute ziekenhuisopnames te voorkomen.

Bij Vitala+ staat de patiënt centraal en maken zorgverleners het verschil. Gezamenlijk zorgen zij ervoor dat elke patiënt de verdiende persoonlijke aandacht en begeleiding krijgt.

Wil jij ook onderdeel zijn van Vitala+ en een bijdrage leveren aan kwaliteitszorg? Wil jij ook iets betekenen voor herstellende ouderen en de kans krijgen jezelf te ontwikkelen? Vitala+ ziet uit naar je komst!

Neem eens een kijkje bij de vacatures op www.vitalaplus.nl. Voor gedreven verpleegkundigen en verzorgenden IG is altijd plek!

Klaar voor de toekomst ?

Zorg dat jouw woonwens toekomstbestendig is.

Wil je comfortabel, zorgeloos en zelfstandig blijven wonen in je huidige woning of overweeg je een verhuizing? Bij Rabobank staan we klaar om met je mee te denken en je te helpen met handige tips en oplossingen. Het is slim en belangrijk om op tijd te beginnen met de voorbereidingen. Ontdek wat er voor jou mogelijk is met onze informatie en tools, zoals de 50PlusWoontest. Deze uitgebreide test geeft je inzicht in je huidige woonen leefsituatie en laat zien welke wensen en oplossingen er zijn om toekomstbestendig te wonen. Start vandaag nog en maak de keuze die bij jou past!

Kijk op rabobank.nl/woontest

Verpleegkundige

Tommy:

“Wat me zo aanspreekt aan mijn werk bij

Vitala+ is de kans om ouderen de juiste persoonlijke zorg te bieden. Het is geweldig om te zien hoe ze vooruitgaan en weer op eigen benen kunnen staan. Dat mijn aandacht en werk daar een klein beetje aan bijdragen, vind ik fantastisch.”

Langer gezond met een fit brein

Als je ouder wordt is het belangrijk om fit te blijven. Niet alleen lichamelijk, ook mentaal. Je brein uitdagen kan op allerlei manieren. Van sudoku spelen tot breien, van reizen tot een taal leren. Allemaal helpt het om langer gezond te blijven. Wat vooral telt: blijf nieuwe dingen doen.

Tekst Meyke Houben Beeld Getty Images

In Nederland krijgt ongeveer 1 op de 5 ouderen te maken met dementie, bij vrouwen zelfs 1 op de 3. Geen opwekkende cijfers, maar gelukkig blijkt uit onderzoek dat je zelf veel kunt doen om het risico op dementie te verkleinen. Gezond eten, niet roken en voldoende bewegen bijvoorbeeld. Daarnaast helpt het om je hersenen bezig en nieuwsgierig te houden. Op die manier zou een groot aantal dementiegevallen voorkomen kunnen worden, denken wetenschappers.

“Mentaal actief blijven draagt mogelijk bij aan het opbouwen van een zogenaamde cognitieve reserve”, vertelt Lukas Duffner. “Je hebt als het ware een vollere hersenbatterij, die een soort buffer vormt wanneer je later cognitief achteruitgaat.” Duffner deed onderzoek voor het Alzheimer Centrum Limburg (ACL) en schreef zijn proefschrift over ‘het bevorderen van gezonde hersenveroudering door middel van cognitieve activiteit en sociaal contact’.

Je hersens stimuleren kan heel eenvoudig en hoeft zeker niet saai te zijn. Wie op zoek gaat, komt online een zee aan mogelijkheden tegen. Zo paste het ACL naar aanleiding van het proefschrift van Lukas Duffner de al eerder ontwikkelde app MijnBreincoach aan met een nieuwe module, die nog meer een sociaal-actieve leefstijl promoot. Via de app (beschikbaar via MijnBreincoach. eu of de appstore) krijg je persoonlijk advies over verschillende leefstijlonderwerpen en werk je op een leuke manier aan gezonde(re) hersenen.

“Probeer verschillende activiteiten te doen en blijf nieuwe dingen ontdekken”

“Er zijn heel veel manieren om je brein te stimuleren“, zegt de onderzoeker. “Het gaat erom dat je je hersenen uitdaagt. Dat kan bijvoorbeeld door te lezen, puzzelen, spelletjes te spelen, te handwerken, een nieuwe taal te leren of op reis te gaan. Probeer verschillende activiteiten te doen en blijf nieuwe dingen ontdekken.” De onderzoeker wijst erop dat ook contact met anderen een belangrijke factor blijkt te zijn voor het krijgen van dementie. “Zoek dus andere mensen op om dingen mee te ondernemen. Ga bijvoorbeeld samen sporten of word lid van een vereniging, zoals een schaak- of een bridgeclub.”

Bij Alzheimer Nederland kun je je aanmelden voor de training ‘Houd je brein gezond’. In deze online training kom je alles te weten over hoe je je brein zo fit mogelijk houdt. Zeven weken lang krijg je een e-mail met een kennisquiz, een pagina met uitgebreide informatie, praktische tips en een video.

Een makkelijke manier om je hersenen te stimuleren, is het spelen van spelletjes op je telefoon of tablet. De volgende spellen zijn allemaal gratis en eenvoudig te downloaden via de Google Play Store of de App Store van Apple.

Populair onder de breintrainers is Wordfeud, de online variant van het woordspel Scrabble. Verdien punten door woorden te maken en te leggen. Je verhoogt je score door de vakjes van (drie)dubbele letterwaarde en (drie)dubbele woordwaarde letters te gebruiken. Je kunt het spel spelen met familie of vrienden, of deelnemen aan een online competitie. Daarbij word je ingedeeld tegen willekeurige tegenstanders op je eigen niveau. Via de app kun je elkaar ook berichten sturen.

Met de app Peak kun je uit tal van verschillende onderwerpen kiezen. Je oefent specifieke onderdelen, zoals geheugen, mentale behendigheid, probleemoplossend vermogen, taal en emoties. Bij elk spel staat welke vaardigheid je ermee verbetert. De onderdelen ‘geheugen’ en ‘mentale behendigheid’ fungeren het beste als breintrainer. Tijdens het spelen krijg je in de app begeleiding van een digitale coach. Peak is geschikt voor iedereen die houdt van een beetje competitie en je kunt het zelfs via Facebook met vrienden spelen.

Memorado heeft maar liefst honderden verschillende speelniveaus en is een van de beste breintrainers. De app heeft een groot aanbod aan spelletjes, afgestemd op jouw eigen voorkeuren. Je kiest zelf welke vaardigheid je graag wilt verbeteren, zoals het reactievermogen, meerdere taken tegelijk kunnen uitvoeren of presteren onder druk.

Ook om een taal te leren, kun je kiezen uit talloze apps. Misschien wel de meest gebruikte is Duolingo. Daarmee oefen je op een leuke manier spreken, lezen, luisteren en schrijven in een vreemde taal. Via snelle, korte lessen verdien je punten en ontgrendel je nieuwe niveaus, terwijl je spreekvaardigheden opdoet die je kunt toepassen in het dagelijks leven. Duolingo is er in een gratis en een betaalde versie.

Helaas vormen alle bovenstaande leefstijlfactoren geen garantie voor een oude dag zonder dementie. “Ook wie heel gezond leeft, kan dementie krijgen”, zegt Duffner. “Maar op groepsniveau is duidelijk dat gezond leven, genoeg bewegen, je hersenen blijven stimuleren en zorgen voor voldoende sociale contacten factoren zijn die het risico op dementie kunnen verkleinen.”

Lukas Duffner

Zorg

jij voor een ander?

Wij zijn er voor jou!

Zorg jij regelmatig voor een ander? Of maak je je vaak zorgen om iemand anders? En heb je behoefte aan advies, steun of een luisterend oor? Weet dan dat jij als mantelzorger op onze steun kunt rekenen.

Tekst Karin Burhenne Beeld Maiko van Geffen

Zorgen voor je vader, moeder, je kind of die oudere buur. We vinden het allemaal vanzelfsprekend. Zeker als hij of zij ziek is of door beperkingen niet meer alles zelf kan. Ineens ben je die mantelzorger die alles gaat regelen. Het overkomt je. Maar wie zorgt er dan voor jou? Wie vraagt hoe het met jóu gaat? Gelukkig staan er binnen het Steunpunt voor Mantelzorgers Parkstad professionals voor jou klaar om je te ondersteunen.

Herken jij jezelf als mantelzorger?

Veel mensen herkennen zichzelf niet in de term mantelzorger, terwijl ze het wel degelijk zijn. ‘Ja, ik zorg voor mijn moeder, maar dat doe ik met alle liefde’, hoor je dan. Toch heb jij dan ook je eigen zorgen. Die kunnen van praktische aard zijn, zoals: waar kan ik terecht voor hulpmiddelen? Maar ook een luisterend oor is al fijn. Helaas komen de meeste mantelzorgers pas bij ons terecht als ze overbelast zijn. Daarom onze oproep: meld je op tijd. Wij kunnen dan samen kijken hoe we die overbelasting kunnen voorkomen.

Ervaringsverhalen van andere mantelzorgers

Scan de QR-code en ontdek ervaringsverhalen van andere mantelzorgers die onze hulp hebben ingeschakeld.

Onze steun en begeleiding

Als onderdeel van zorgorganisatie MeanderGroep zijn de lijntjes naar hulp heel kort. Wij luisteren naar jouw verhaal, denken mee in mogelijkheden, voorzien je van waardevolle informatie en advies, en leggen de juiste contacten binnen ons uitgebreide netwerk in zorg en welzijn. Daarnaast bieden we emotionele steun door bijvoorbeeld cursussen en bijeenkomsten met andere mantelzorgers te organiseren. Dit alles met als doel jouw balans te (her)vinden en te behouden. Je staat er tenslotte niet alleen voor.

“Het doel is jouw balans te (her)vinden en te behouden. Je staat er tenslotte niet alleen voor”

Wist je dat?

Sommige gemeenten bieden ﬁnanciële ondersteuning in de vorm van een mantelzorgcompliment. Alleen daarom al is het goed om je in te schrijven.

Neem op tijd contact met ons op

Kijk op de website www.mantelzorgparkstad.nl voor meer informatie of bel:

045-211 40 00 (bereikbaarheid ma t/m do van 8.30-16.30 uur, vrijdag van 8.30-12.00 uur).

Het Steunpunt voor Mantelzorgers Parkstad is aangesloten bij MantelzorgNL. Wij maken deel uit van MeanderGroep Zuid-Limburg.

Lynn Weegels (jonge mantelzorger) met Margret van Soest (consulent Informele Zorg)

Sharon Wetzels (consulent Informele Zorg) in gesprek met dhr. Lansink (mantelzorger)

De scootmobiel: zegen of gevaar op de

weg?

Steeds meer mensen die moeilijk ter been zijn maken gebruik van een scootmobiel. Hoe (on)veilig is dat vervoersmiddel eigenlijk?

Tekst John Huijs Beeld Mara van den Oetelaar

In de discussie over verkeersveiligheid speelt de populaire fatbike, de elektrische fiets met dikke banden, de laatste tijd een hoofdrol. Als minstens zo hinderlijk ervaren weggebruikers het groeiend aantal scootmobielen. Te traag, te breed, te laag. Niet zelden moeten bestuurders van de karretjes het ontgelden en worden ze uitgefoeterd of krijgen ze zelfs een klap.

Slakkengangetje

“Niet goed te praten natuurlijk, maar ik snap het wel”, zegt Catharina Hoeben uit Venlo, die sinds april een scootmobiel bestuurt. “Het wordt steeds drukker op de fietspaden. De scootmobiel die ik via de Wmo heb gekregen rijdt met een slakkengangetje.

Daardoor hinder ik het ander verkeer zozeer dat ik in feite een gevaar op de weg ben. Maar wat moet ik anders? Dit vervoermiddel is mijn enige mogelijkheid om zelf boodschappen te doen en onder de mensen te komen.”

Catharina is sinds enige tijd aangesloten bij Mijn Scoottie. Die stichting, vorig jaar uitgeroepen tot het beste Limburgse buurtinitiatief, haalt mensen met een scootmobiel in Groot Venlo uit hun isolement. Door het aanbieden van scootmobiellessen en door informatieve en gezellige bijeenkomsten te organiseren. En op zaterdag gaan de ‘Scootties’ geregeld in een lange sliert op pad voor een groepstocht.

“Dat laatste is voor mij lastig”, zegt Catharina spijtig. “De scootmobielen van de meeste deelnemers zijn uitgegeven onder een andere regeling en gaan veel harder dan de mijne en ik wil niet dat de rest zich aan mijn trage tempo moeten aanpassen. Maar aan de lessen heb ik veel gehad. Toen mijn scootmobiel werd afgeleverd werd me eigenlijk alleen gezegd hoe die voor- en achteruitrijdt. Daar moest ik het mee doen.”

Huub Thijssen, ook lid van Mijn Scoottie, schafte privé een vierwielige scootmobiel aan. Die rijdt harder en heeft ook een grotere actieradius dan de driewielige variant die Venlonaren en inwoners van een aantal andere Limburgse gemeenten via de Wmo in bruikleen krijgen. “Ook voor mij waren de rijlessen geen overbodige luxe. Ik had mijn scootmobiel pas een half uur toen ik er al af lag. Een kwartier later lag ik in het ziekenhuis met een gebroken rib.”

Geïsoleerd

Bij veel scootmobielgebruikers zit de schrik er na een valpartij zo in dat ze niet meer de weg op durven met hun hulpmiddel, weet Marjos Papen (65), mede-oprichtster van Mijn Scoottie. “Je wilt niet weten hoeveel scootmobielen ongebruikt in kelders en schuurtjes staan, doodzonde. Mensen krijgen geen goede instructie vooraf en geen nazorg na een valpartij. Bij Mijn Scoottie kunnen ze hun hart luchten en over hun angst praten. Samen helpen we hen weer op weg. Want wie thuis blijft zitten raakt geïsoleerd.”

Zelf zat Marjos jaren thuis met diverse vormen van lichamelijke ongemak voordat een vriendin haar aanspoorde om zich aan te melden voor een scootmobiel. “Toen die enige tijd later werd geleverd, heb ik vreselijk zitten huilen. Ik schaamde me er vreselijk voor om op ‘dat ding’ gezien te worden.”

beetje rijervaring hebt en merkt dat je hiermee weer onder de mensen komt, waardeer je je scootmobiel. Ik zou me geen raad meer weten zonder.” Aanvankelijk durfde Marian het verkeer niet in met haar hulpmiddel omdat ze het ‘gas’ en de rem door elkaar haalde. “Op een scootmobiel rem je door de hendel aan het stuur los te laten en maak je vaart door diezelfde hendel in te knijpen. In het begin heb je de neiging om in die hendel te knijpen als je plots moet stoppen, net als je met de handrem van een fiets doet. Dat is wennen. Marjos nam me eerst een paar keer mee naar de heide om te oefenen. Ook leerde ze me hoe je met een scootmobiel door een draaideur kan en hoe je veilig een lift in- en uitrijdt. Pas toen ik wat zelfverzekerder was gingen we de stad in.”

Marian was de eerste maar zeker niet de laatste scootmobielrijder die rijles van Marjos kreeg. Slechts een paar maanden nadat de voormalig activiteitenbegeleidster huilend haar eigen scootmobiel had ‘ingezegend’ stond Marjos mee aan de wieg van Mijn Scoottie. “De afgelopen zes jaar heb ik honderden uren scootmobielles gegeven. Al na een paar instructies voelen de meeste gebruikers zich safe genoeg om op hun scootmobiel de stad en de winkel in te gaan. Al is er best wat af te dingen op de beperkte snelheid en de actieradius van de scootmobielen die een aantal gemeenten laat leveren, in principe is een scootmobiel een hulpmiddel dat je je onafhankelijkheid en je vrijheid teruggeeft. Als ik zou moeten kiezen tussen mijn eigen woning of mijn scootmobiel koos is voor het laatste. Met je woning kun je niet bij iemand op bezoek.” De

“Had ik ook last van”, herinnert Marian Daenen zich. “Niemand wil in het begin op zo’n ding. Omdat mensen je dan zien als iemand met een beperking. Maar niemand zit hier voor de lol op. Pas als je een

Marjos Papen

Corrie Jeurissen (82) verhuisde naar Herculeshof

“Ik

vind het fijn dat ik hier met hulp nog zelfstandig kan wonen”

Vier jaar nu woont Corrie Jeurissen (82) in het complex Herculeshof in Maastricht. Haar appartement is licht en sfeervol ingericht. “Het is niet groot, maar groot genoeg voor mij alleen. Ik voelde me hier meteen thuis, vanaf dag één. Ik vind het fijn dat ik hier met hulp nog zelfstandig kan wonen. Op mijn manier doe ik dat nog tamelijk goed, toch?”, vraagt ze.

Ze zit op de bank met senior wijkverpleegkundige

Cyriana Heuts van het Envida-thuiszorgteam, dat Herculeshof als uitvalsbasis heeft. Die knikt instemmend op de vraag van haar cliënt. “Dat doet u zeker”, lacht ze.

Ondanks de ernstige ziektes die Corrie Jeurissen de laatste jaren heeft doorgemaakt en het overlijden van haar man in 2021, blijft ze opmerkelijk positief. Haar wandelstok is altijd in de buurt, want zonder kan ze niet lopen, vertelt ze. Ook krijgt ze dagelijks hulp bij het wassen en aankleden, heeft ze huishoudelijke zorg en gaat ze drie keer in de week naar de dagopvang. Verder doet ze zo veel mogelijk zelf. “Ik kook, draai mijn eigen was, maak mijn bed op en was zelf af. Daarbij moet ik tegen het aanrecht leunen, maar dat gaat prima. Mijn kinderen helpen mij veel, dat doen ze graag. Maar ik vind het belangrijk om ook dingen zelf te doen zonder afhankelijk te zijn van de zorg en de kinderen. En dankzij de alarmeringsknop die ik draag, voel ik me veilig. Gelukkig heb ik die nog nooit hoeven gebruiken.”

“Studenten van het Wijkleerbedrijf zijn hier eveneens actief met bewoners en zorgen daarmee voor extra levendigheid”

Eigenlijk vond ze het aanvankelijk niet fijn om naar Herculeshof te verhuizen. “Maar het ging niet meer in de eengezinswoning, met al die trappen. Nu ben ik echt blij dat ik hier woon. Ik maak nog regelmatig uitstapjes en dan kom ik altijd met plezier weer thuis.” Cyriana Heuts knikt. “Daar zetten we ons voor in, dat u zo lang mogelijk op deze manier kunt blijven wonen.”

Corrie Jeurissen met wijkverpleegkundige Cyriana Heuts in haar appartement in Herculeshof

Mooi voorbeeld van samenwerking

Herculeshof in de Maastrichtse wijk Daalhof vormt een mooi voorbeeld van een plek waar ouderen door de samenwerking van verschillende partijen langer zelfstandig kunnen wonen. Envida bouwde in Herculeshof aan een multifunctioneel regiokantoor; in samenwerking met woningcorporatie Woonpunt kan Envida een deel van de woningen toewijzen aan mensen met een zorgbehoefte. “De wijkzorg is hier ondergebracht en vormt de spin in het web. Zo werkt de wijkzorg nauw samen met partijen in de ketenzorg, zoals huisartsen en fysiotherapeuten die bij bewoners betrokken zijn”, vertelt Cyriana Heuts. Verder is een belangrijke rol weggelegd voor vrijwilligers en voor de welzijnsmedewerkers van Envida en Trajekt. Zij begeleiden bewoners, onder andere bij diverse activiteiten in de gemeenschappelijke huiskamer. “Studenten van het Wijkleerbedrijf zijn hier eveneens actief met bewoners en zorgen daarmee voor extra levendigheid.” Tot slot neemt Herculeshof een voorschot op de toekomst met wijkpoli’s: hier kunnen mensen op afspraak terecht voor wijkzorg die ze voorheen thuis kregen. Dit gebeurt ook in het gebouw aan de Mockstraat en in het Sociaal Centrum in Eijsden (pilot). Zo snijdt het mes aan twee kanten: mensen houden de regie over de eigen agenda en blijven in beweging en de zorg kan efficiënter worden ingezet.

Tekst Karin Burhenne Beeld Marcel van Hoorn

Vrijwilligerswerk: een waardevolle keuze

Vrijwilligerswerk verrijkt levens – van zowel de gever als de ontvanger. Het is een kans om betekenisvol bij te dragen aan de maatschappij, nieuwe vaardigheden te leren, en jezelf te blijven ontwikkelen. Doe mee, ontdek de voldoening van geven, en ervaar hoeveel je terugkrijgt! Haal motivatie uit de verhalen van onze lezers.

Ik ben al heel lang vrijwilligster: vroeger bij de kinderen op school, toen bij de voetbalclub van mijn man en bij de tennisbaan. En nu al 29 jaar in verpleeghuis Bergweide, en dat doe ik vast twee keer per week en soms 3 keer. Nee, geld krijgen we niet, maar zoveel andere dingen: liefde van de bewoners, van de families, lachen, leuke dingen samendoen. Oké, er zijn ook andere dagen erbij: verdriet en huilen, maar dat hoort er ook bij. Je maakt vrienden onder de andere, je maakt vrienden met het personeel . Het is zo’n heerlijk en dankbaar werk. Als je het kan en je hebt tijd, doe dan iets voor een ander.

Mia Conemans , Heerlen

Al vele jaren (zowat 35 jaar) verricht ik vrijwilligerswerk, op velerlei plekjes maar sinds 14 jaar in ons ziekenhuis. Elke week een vast dagdeel. De eerste dag dat ik met tegenzin ga, moet nog komen. Ook ben ik nog steeds niet uitgeleerd. Elke dag is anders. Waardevol zijn ze allemaal, voor mijzelf, maar ook voor de mensen die gestrest, angstig, gedesoriënteerd of gewoon onzeker zijn als ze voor een afspraak naar ons toe komen. Hoe fijn is het dan als iemand alle tijd voor je heeft, de weg weet en je haalt of brengt naar waar je wezen moet....en ook nog kan luisteren, zonder oordeel of advies! Vele collegae met mij ervaren vrijwilligerswerk als een hele dankbare maatschappelijke betrokkenheid ... Gevend maar zeer zeker ook veel voldoening brengend....het houd je jong… DOEN.

Yvonne Landman, Sittard

VRIJWILIGERSWERK: ONMISBAAR EN MAAKT BLIJ

Al meer dan 50 jaar ben ik actief als vrijwilliger in talloze organisaties/ verenigingen. In de tijd dat ik nog werkte in het bestuur van de personeelsvereniging en OR, in de schooltijd van de kinderen bij de Ouderraad, in de periode dat het Kerkelijke leven nog actief was en verder in verschillende verenigingen en maatschappelijke organisaties. Nog steeds vind ik inspiratie genoeg om door te gaan, alhoewel de tijden wel zijn veranderd. Waar je merkte dat je als vrijwilliger trots was als je gevraagd werd, ligt die tijd al lang achter ons. De verharding van de maatschappij en het individualisme laat helaas zijn sporen zien. Wat heel belangrijk in het vrijwilligerswerk is dat je mekaar waardeert en na afloop van het werk dat je ervoor doet gezellig na borrelt. Luister na de ervaringen die mensen op doen tijdens het uitvoeren van hun vrijwilligerswerk en waardeer dat met complimentjes uit te delen. Op zijn tijd een uitje organiseren werkt ook heel goed. Ik hoop dat nog jaren te mogen uit dragen voor mezelf en zeker voor anderen.

Hans Huijs, Blerick

Ziet u ouderen ook als oplossing?

Meld u dan aan voor de inspiratiebijeenkomst op donderdag 28 november 2024 in Kerkrade van 14 tot 17 uur. Stuur een mail naar info@vie-kerkrade.nl

14 april 1998, ik was net 44 jaar, kreeg ik een herseninfarct. Ik kan iedereen verzekeren, je wereld gaat enorm veranderen. Binnen een klein jaar was ik een arbeidsongeschikte, alleenstaande, invalide. Achteraf kan ik nu, 26 jaar later zeggen: mijn vrijwilligerswerk heeft me er, samen met mijn nieuwe relatie, doorheen gesleept. Op mijn zoektocht naar hoe de sociale voorzieningen in Nederland waren, waar ik recht op had, hoe pensioen, ziektekostenverzekeringen enz. in mekaar zat, kwam ik bij de WAO-belangengroep Reuver terecht. Daar werd ik erg goed geholpen, en de toenmalige spreekuurhouder vroeg aan mij of ik geen zin had om hem te komen helpen. Ik zei ja, en de rest is geschiedenis. Momenteel ben ik 26 jaar voorzitter en adviseur bij deze club. Buiten dat ik me als 70-jarige geen minuut verveel, ben ik ook voor andere mensen nuttig. Afgelopen jaar kwamen bijna 1200 hulpvragen op ons bordje. Mijn echtgenote Jeanette, die ik in 2005 leerde kennen, en net als ik ook een herseninfarct heeft gehad, is 2 dagen per week actief als taaldocent Nederlands voor anderstaligen . Samen zijn we gelukkig, en waardevol voor de maatschappij, ook nu we van WAO-ers AOW-ers geworden zijn.

Karel Wetzels, Belfeld

HOE WAARDEVOL IS MIJN INZET ALS VRIJWILLIGSTER VAN DE ORGANISATIE VRIJWILLIGER PALLIATIEVE TERMINALE ZORG MIDDEN LIMBURG?

Naar behoefte van de cliënt en de naasten geef ik ondersteuning en aandacht. Als vrijwilligster verleen ik geen verpleegkundige handelingen. Samen met de cliënt vullen we mijn acties in. De mantelzorger kan dan bijvoorbeeld de boodschappen doen. Misschien is het gewenst dat ik een paar uur kom waken. Soms vraagt iemand of we de krant kunnen lezen. Ook heb ik gewandeld met cliënten. In de laatste fase van haar leven heb ik iemand leren haken. Dat was haar wens. Door de tijd die ik met hen heb, groeit de band met de cliënt en de naasten en komt er vertrouwen. Het voelt goed om op deze manier iets voor de mensen te kunnen betekenen. Mijn tips: het is dankbaar werk en na mijn pensionering heb ik een nieuwe waardevolle invulling van mijn leven gevonden.

Karin Koolen-Petit, Horn

VRIJWILLIGER

vie-kerkrade.nl

“Kom je morgen weer?” vraagt mijn broer en ik zie de hoop op een positieve reactie in zijn ogen. “Nee”, geef ik als antwoord en ik vraag naar zijn wensen voor volgende keer als ik hem kom bezoeken. Zijn wensen zijn klein en altijd van zoete aard voor hem en zijn medebewoners. “Kom goed thuis”, zegt hij als hij mij ter afscheid omhelst. Hij is de jongste van het gezin en op jonge leeftijd geestelijk gehandicapt geraakt, later ook lichamelijk en rond zijn 18de levensjaar in een zorginstelling geplaatst om hem, en andere gezinsleden, de meeste toekomstmogelijkheden te bieden. ‘Maar jij hebt toch ook nog een eigen leven?’ wordt mij zo vaak gevraagd, zijnde mijn broers zaken regelend. “Dat klopt”, geef ik steevast als antwoord, “maar hij hoort daarin, in dát eigen leven.” Hij is tevens mijn leraar hoe je tevreden kan zijn met veel minder dan voor ons beschikbaar is buiten de poort van een zorginstelling en de vrijheid die je geniet als je onafhankelijk kan leven. Ik heb dus nooit kunnen overwegen of ik wel dit werk voor hem vrijwillig zou willen doen maar toch zie ik het als een kostbare vanzelfsprekendheid dat ik het voor hem kán doen en de gelukslichtjes in zijn ogen, die ik zie branden als hij mij ziet, zijn meer dan genoeg beloning.

IEDER MENS KAN EEN LICHTJE ZIJN IN EEN ANDER LEVEN

Anita Mevissen-Spronck, Beek

Vrijwilliger zijn

Is hartstikke fijn.

Je draagt bij aan een goed doel.

En ervaart het goede gevoel.

Het zien van het welzijn van de ander.

Deel je met elkander.

De contacten en saamhorigheid.

Is zo’n waardevolle aanvulling van je vrije tijd.

Je geeft veel en geniet.

Als je de dankbaarheid van de ander ziet.

Annie Hilkens, Hulsberg

Beeld Getty Images

VRIJWILLIGERSWERK: ER GAAT EEN WERELD OPEN

Het werken als vrijwilliger heeft twee positieve kanten: enerzijds beleef je er zelf plezier aan terwijl je de ander, voor wie je het doet, ook een plezier doet. Het is een voorrecht om vrijwilligerswerk te kunnen doen. Je deelt als het ware jouw kennis en levenservaring met een ander en zorgt daardoor dat de organisatie kan blijven functioneren. De wereld draait om vrijwilligers. Ik ben actief in Steyl bij het Wereldpaviljoen. We werken daar met zeer gemotiveerde vrijwilligers. Het zijn voor een groot deel mannen en vrouwen die na hun werkzame carrière een stukje van hun vrije tijd inzetten en hun kennis/ervaring delen. In Steyl zijn naar schatting meer dan 400 vrijwilligers actief. Bij diverse organisaties en musea. Als die er allemaal in een klap mee zouden stoppen zouden alle Steyler organisaties gedwongen zijn te stoppen. Potentiële vrijwilligers kunnen zich het beste laten informeren door vrienden of bekenden die al vrijwilligerswerk verrichten of bij de organisaties zelf. Er gaat een wereld voor ze open.

René Poels,

Vrijwilligerswerk voegt zeker iets toe aan je leven. Ik vind het prettig in teamverband te werken, ergens bij te horen, ook al ben ik gepensioneerd. Ik ben bestuurslid van een reumapatiëntenvereniging, redactielid bij een heemkundevereniging, daarnaast schrijf ik in de wintermaanden verhalen die ik, als lid van een team vertellers, maandelijks voor een dankbaar publiek presenteer. Ook leid ik een schrijfgroepje bij het Toon Hermans Huis, op korte termijn uit te breiden met andere taken, om zo meer bij te dragen aan hun onmisbare werk. Vrijwilligerswerk is niet vrijblijvend: er wordt op je gewacht en er worden dingen van jou verwacht. Sommigen zeggen dan: ik ga toch niet voor niks werken! Maar je werkt echt niet voor niks. Er wordt naar je uitgekeken, je voelt je een nuttig lid van de maatschappij, je leert van andermans verhalen, er wordt ook naar jou geluisterd, het is leerzaam en leuk. Vrijwilligers zijn voor velen lichtpuntjes, waaraan ze steun en hoop ontlenen. Zouden alle vrijwilligers tegelijk staken, dan stortte de maatschappij als een kaartenhuis in elkaar. Dan zaten er sowieso onnoemelijk veel mensen figuurlijk ‘in het donker’. Ik hoop nog lang een lichtpuntje te kunnen zijn.

Annelies Hermans, Swalmen

VRIJWILLIGERSWERK IS EEN OPTELSOM EN DE UITKOMST IS POSITIEF!

Zelf doe ik sinds oktober 2011 elke week vrijwilligerswerk op de Hondenafdeling van het Dierenbeschermingscentrum in Born. Dat doe ik met veel plezier! Voor mij is vrijwilligerswerk een optelsom. Er zijn in principe alleen maar plussen en de uitkomst is: iedereen vaart er wel bij. Zoek vrijwilligerswerk dat bij je past, waar je affiniteit mee hebt. Of misschien wil je net iets wat buiten je comfortzone ligt. Dat kan ook het uitproberen waard zijn. Je leert er misschien nieuwe vaardigheden. Je leert er in ieder geval nieuwe mensen kennen en bouwt een band op met cliënten/klanten (in mijn geval de honden). Maar ook met collega-vrijwilligers is het gezellig om even een praatje te maken. Je wordt gewaardeerd voor wat je doet en dat geeft veel voldoening. Kortom: je gaat elke keer met een goed gevoel weer naar huis. Degene voor wie je het doet (in mijn geval de honden) zijn blij met jouw stukje extra aandacht dat je op geregelde basis aan ze schenkt. Ze kijken naar je uit. De organisatie waarbij je het vrijwilligerswerk doet is ook blij met jou want elk extra paar handen betekent een stuk ondersteuning voor de medewerkers van de organisatie. Bedenk wel dat vrijwilligerswerk geen vrijblijvendheid is. Er wordt op je gerekend, dus je moet er wel op geregelde basis zijn. Maar met zoveel pluspunten die je ervaart, is dat ook geen enkel probleem.

Edith Lardinois – Gulikers, Maastricht

VRIJWILLIGER FIETSEN ALLE

JAREN

Sinds 2021 ben ik vrijwilliger bij Fietsen Alle Jaren. Dit is een organisatie die fietstochten verzorgd voor mensen die zelf niet meer kunnen fietsen. De passagiers worden vervoerd in een riksja, rolstoelfiets of duofiets. Een ritje met zo’n bijzondere fiets kan door iedereen gereserveerd worden (fajwestelijkemijnstreek@gmail.com) en is gratis. De meeste fietstochten worden gemaakt met bewoners van zorghuizen en cliënten dagbestedingen. Maar ook particulieren weten inmiddels onze organisatie te vinden. De passagiers mogen bepalen waar de rit naar toe gaat. Tijdens de tocht ontstaan leuke, bijzondere gesprekken. Soms wordt een terras bezocht voor het nuttigen van een kopje koffie/ thee/fris. Met een brede glimlach, een ferme handdruk of een spontane omhelzing tonen de passagiers hun dankbaarheid. Dat is toch prachtig als je dit als vrijwilliger mag ontvangen. Iedereen die graag fietst en buiten bezig is raad ik dit vrijwilligerswerk aan. Gun iedereen nog eens het gevoel van de wind door de haren. Interesse? Meld je aan via bovengenoemd e-mailadres. Na een degelijke instructie en een paar oefeningen word je bevorderd tot piloot. De fietsen worden elektrisch ondersteund. Voor de heuvels in onze omgeving hoef je dus niet bang te zijn.

Maria Vroomen, Elsloo

VRIJWILLIG MOETEN

Mijn ingebouwde wekker wekt me om kwart over zeven. Dat is vroeg voor een zondag. Erg vroeg. Maar ik moet om negen uur bij ‘t Bakkes in Rimburg zijn. Moet. Vrijwillig moet ik de oven stoken, samen met Nico. Wij zijn vandaag ingeroosterd en moeten ervoor zorgen dat de bakoven rond half elf dik tweehonderdtwintig graden heet is, zodat de eerste veertien vlaaien gebakken kunnen worden. De vrijwillige bakkers hebben tegen die tijd het deeg gekneed en uitgerold en in de bakvormen gedaan en bestrooid met pruimen en abrikozen en kersen en kruimels. Vanmorgen moeten we toch wel drie keer veertien vlaaien en dertig broden bakken om vanmiddag genoeg te hebben voor de mensen. Het is mooi weer. Dan komen veel mensen. Soms wel driehonderd. De vrijwilligers van de koffie, vlaaien en drank zullen dan hard moeten werken. Vrijwillig moeten vandaag ruim vijfentwintig vrijwilligers hard werken. Moeten, want het is niet alleen zo afgesproken, iedereen weet ook dat iedereen iedereen nodig heeft. Zonder bakker geen deeg. Zonder vuur geen vlaai. Zonder koffie en een beetje drank geen goede sfeer. En die is er altijd. Een zondagmiddag bij ‘t Bakkes Rimburg is aangenaam, ook vandaag. Mensen hebben tijd. Genieten van de verse vlaai. Kletsen. Kijken hoogstens even op de telefoon om te zien of Max Verstappen wel of niet wint. Het is een beetje leven zoals het waarschijnlijk bedoeld is. En als die vijfentwintig vrijwilligers die vandaag dienst hebben dat zien, dan is moeten geen moeten meer. Dan is moeten een verplichting die blij maakt. Gelukkig mocht ik vandaag stoken. De verschroeide haren van mijn wenkbrauwen en op mijn armen groeien snel genoeg bij en na een paar keer snuiten is het zwarte roet wel uit mijn neus. Wat een geluk dat ik vandaag samen met die vierentwintig anderen vrijwilligerswerk mocht doen.

Jo Demarteau, Landgraaf

Als vitale senior zet ik mij dagelijks in op vrijwillige basis bij diverse gelegenheden. Als lid van het plaatselijke kerkkoor ben ik wekelijks actief als zanger bij de zondagmissen, maar ook tijdens diverse uitvaarten of andere speciale kerkelijke diensten laat ik met passie mijn stem horen. Ik doe tevens vrijwilligerswerk in het parochieteam bij de organisatie van festiviteiten als 1e H. Communie, H. Vormsel, etc. Twee dagen per week wandel ik als vrijwilliger met gehandicapten of maak een praatje in het verzorgingstehuis met eenzame mensen. Deze activiteiten geven zoveel vreugde en voldoening zowel voor de gehandicapten, de oudere eenzame mensen als voor mijzelf. Tevens zing ik in een dialectkoor. Wij treden regelmatig op in rusthuizen en ontmoetingscentra. Een zalige ontspanning voor ons als vrijwilligers, maar ook voor de patiënten aldaar. Ik zet mij in voor goede doelen; voor het Ronald McDonaldhuis, voor Kom op tegen Kanker en voor de Alzheimer Liga. Ieder mens heeft de kwaliteiten om als vrijwilliger zijn steentje bij te dragen in het leven. Tal van instanties smeken om vrijwilligers, hetgeen een mens zoveel positieve voldoening geeft. Daarom is mijn leuze, doe vrijwilligerswerk, dat is een prima levenskeuze.

Noël van Hooren, Lanaken

WAAROM?

Poppenkast spelen bij K.V.W., een zaal toespreken bij de Zonnebloem, toernooicommissielid bij de volleybalclub, posten bij een spooktocht, koffie schenken in het gemeenschapshuis, brainstormen over nieuwe activiteiten bij diverse clubs, notuleren, posten voor de E.H.B.O., kinderen begeleiden in de schooltuin, een bezoekje brengen bij mensen aan huis. Maar ook loten verkopen, goede doelen actie en chocola verkopen huis aan huis. (Ik zou zo nog even door kunnen gaan.) Als vrijwilliger, lid en bestuurslid van diverse verenigingen heb ik naast studie, gezin, werk en mantelzorg altijd vrijwilligerswerk gedaan. Het heeft voor veel plezier gezorgd. Samen met anderen kun je enorm nagenieten van een geslaagde activiteit. Ook de glimlach van iemand waar je een bezoekje aan brengt, is goud waard. Oké, langs de deuren collecteren en verkopen, daar moet ik me zelf ook wel even voor oppeppen, maar als je eenmaal onderweg bent, kom je altijd weer aardige mensen tegen. Vrijwilligerswerk heeft er voor gezorgd dat mijn leven nooit saai is, ik heb er veel van geleerd en heb veel mensen leren kennen. Leuke bijkomstigheid: ik heb dankzij vrijwilligerswerk mijn man ontmoet en ben van baan veranderd. Er is altijd wel iets dat bij je past. Dus… Daarom!

Anjo Timmermans, Neer

Iedereen kan lid worden of vrijwilliger bij de plaatselijke afdeling van het IVN. Dat kan structureel en formeel maar ook per project of activiteit. Door en voor iedereen, jong en oud. Er zijn mensen lichamelijk en geestelijk wekelijks actief tot ver boven 85 jaar.

Martinus van Wezel, regiovertegenwoordiger Westelijke Mijnstreek in de Landelijke Raad van IVN, Spaubeek

Meerlo

“We moeten weer een kopje suiker van de buren lenen”

Community Care bijna drie jaar actief in Zuid-Limburg

Community Care werd in de wijken Maastricht, Heerlen en Valkenburg gestart in januari 2022. Het doel van de beweging is om ouderen langer thuis te laten wonen, ze zelfredzamer te maken, de samenredzaamheid te stimuleren en eenzaamheid tegen te gaan. Onderzoek door hogeschool Zuyd en de Academische werkplaats naar de resultaten van de eerste drie jaar wordt aan het eind van dit jaar gepresenteerd. Vooruitlopend hierop is nu al duidelijk dat het proeftuinenproject wordt omgezet naar een programma en dat er meer wijken in Zuid-Limburg worden toegevoegd.

Tekst: De Media Experts | Beeld: Jean-Pierre Geusens

“Vaak wordt gedacht dat deze beweging alleen maar is opgestart vanwege de toename van de zorgzwaarte en de steeds krappere arbeidsmarkt”, legt Nelleke Tinbergen, Programmamanager Community Care bij Sevagram, uit. “Het is echter ook een wens van de senioren zelf. Ze willen het liefst zo lang mogelijk zelfstandig thuis kunnen wonen. Het is dus niet alleen een ‘probleemgestuurd’ programma.”

Meer dan 60 organisaties

“Community Care is ook niet van Sevagram”, gaat Nelleke Tinbergen verder. “Wij hebben het initiatief wel aangezwengeld en hebben ons natuurlijk verbonden aan Community Care. Er hebben zich meer dan zestig organisaties in de zorg, huisartsen, gemeenten, mantelzorgers, vrijwilligers,

woningcorporaties, verenigingen, seniorenraden, welzijns-en onderwijsinstellingen in Zuid-Limburg aangesloten. Daarnaast hebben zich ook vele burgers verbonden aan het initiatief. Samen hebben we ons tot doel gesteld om ouderen acht tot twaalf maanden, op een kwalitatief goede manier, langer thuis te kunnen laten wonen. Dit kun je alleen maar realiseren als je het met iedereen samen doet.”

Te veel in hokjes

Het officiële onderzoeksrapport wordt pas eind van het jaar gepresenteerd, maar de programmamanager heeft nu al zaken op het netvlies waarin verbeterstappen gezet kunnen worden. “Het is een kwestie van wat werkt wel en wat werkt niet. Daarom zijn het ook proeftuinen in Maastricht, Heerlen en

Valkenburg. We merken dat we snel mensen en organisaties vinden die zich aan de beweging willen verbinden. Maar als het aankomt op vragen over financiering en verantwoordelijkheid wordt het moeilijker. Daar denken we nog te veel in hokjes, ook omdat het zo geregeld is in Nederland. Ik zeg wel eens ‘het meedoen van de burgers gaat goed, het meedenken en -beslissen kan nog beter’. We hebben ze te weinig betrokken in het meedenken en beslissen. Dit krijgt vanaf nu ook extra focus in het programma van Community Care.”

Vliegwiel

Doordat het zorgsysteem van organisaties zo is ingesteld dat ze eigen verantwoordelijkheden hebben, is het ook logisch dat zij het initiatief nemen.

“We regelen nog te veel voor burgers die participeren in de beweging. Dat zijn we immers zo gewend. Maar eigenlijk zou bij community care de burger achter het stuur moeten zitten. Want zij zijn de drijvende kracht achter het project. Organisaties moeten dit vervolgens ondersteunen. De wetenschap zit ook niet stil als het om community care gaat. Methodes over het bouwen van een community worden steeds meer wetenschappelijk onderbouwd. Daar gaan we profijt van krijgen. We zien dat steeds meer organisaties een positie geven aan burgers om de buurt te verbinden. Butterfly buurtverbinders, burgerkrachten, er zijn vele benamingen voor. Al deze vormen passen binnen Community Care en werken als een vliegwiel. Mensen in de buurt zetten zich dan in voor buurtgenoten die dat nodig hebben. Een gemeenschap creëren die betrokken is met elkaar. Daarmee word je ook minder afhankelijk van professionele zorg. Er zijn al plekken in Nederland waar buurtcoaches sneller een woning krijgen aangeboden in ruil voor een aantal uren buurtondersteuning.”

Omkijken naar de buren

“We moeten terug naar elkaar”, vindt Nelleke Tinbergen. “In deze 24-uurs economie, leeft ieder voor zich. Supermarkten zijn tot tien uur ’s avonds open. En anders kun je wel bijna alles thuis laten bezorgen. De nood aan contact en verbinding met je buurtgenoten is hierdoor heel klein geworden. Vroeger leenden we een kopje suiker van de buren als je dat niet meer in huis had. Het is maar een

klein voorbeeld, maar het leidde wel tot contact en je zag hoe het met de ander ging. Er moet een generatie opstaan die weer omkijkt naar zijn buren.”

“Mensen in de buurt zetten zich in voor buurtgenoten die dat nodig hebben”

Woningmarkt

Langer thuis blijven wonen betekent ook dat ouderen langer in hun groot huis blijven wonen. Dat is niet bevorderlijk voor de krapte op de woningmarkt. “Het is waar dat de doorstroom stokt, maar voor bijvoorbeeld de starter zijn deze woningen geen optie”, vindt Nelleke Tinbergen. “Niet iedere oudere wil in zijn eentje in een groot huis wonen, maar ze willen ook niet naar een zorgcentrum verhuizen. Er zou dus meer gedaan moeten worden aan aantrekkelijke woningen voor senioren, zoals bijvoorbeeld bestaande aanleunwoningen. En isoleer de senioren niet door ze allemaal naast elkaar te laten wonen. Het is belangrijk dat ze ‘gespikkeld’ wonen. Verschillende doelgroepen wonen dan naast elkaar. Mensen met en zonder een zorgvraag. Op deze manier worden de professionals ook ondersteunt door de buurtbewoners die omkijken naar hun oudere buren. Dat is ook Community Care.”

Olievlek

De drie proeftuinen zijn na drie jaar goed op stoom. Op kleine schaal wordt er zo een cultuurverandering gestimuleerd. “Volgend jaar gaan we in meer wijken Community Care implementeren. Alles bij elkaar moet als een olievlek gaan werken. We zien al dat de verblijfsduur van ouderen in verpleeghuizen steeds korter wordt. Ouderen wonen dus langer zelfstandig. Maar ik ben ook zo eerlijk dat ik dit nog niet voor 100 procent durf toe te wijzen aan Community Care. Het is wel een goede stap in de richting. Belangrijk is wel dat kwalitatief goed thuis kunnen wonen een hoger doel heeft dan langer thuiswonen”, besluit Nelleke Tinbergen.

Nelleke Tinbergen

Voor meer informatie: www.communitycarezuidlimburg.nl

VRIJWILLIGERSWERK

Heb jij een paar uur per week tijd? Heb jij affiniteit met Social Media en communicatie? Ben jij een organisatietalent? Kun jij goed luisteren zonder oordeel? Dan is het Toon Hermans Huis de ideale plek voor betekenisvol vrijwilligerswerk, zoals: vrijwilliger communicatie en Social Media vrijwilliger organisatie activiteiten en lezingen vrijwilliger voor diverse projecten vrijwilliger gastvrouw of gastheer

Meer informatie:

HEERLEN

MAASTRICHT

SITTARD

info@toonhermanshuisparkstad nl info@toonhermanshuismaastricht nl info@toonhermanshuissittad nl

045 - 542

TOON HERMANS HUIS

HEERLEN - MAASTRICHT - SITTARD C E N T R U M

Financiële zorg en mentorschap, op maat voor ouderen.

Blijf zelfstandig wonen met de juiste ondersteuning! Waarborg Bewindvoering en Mentorschap staan voor u klaar.

• Financieel beheer voor zekerheid en rust

• Bescherming van uw vermogen, rechten én welzijn

• Ondersteuning bij complexe financiële en persoonlijke zorgzaken

• Rust en vertrouwen voor u en uw naasten

• Begeleiding bij het regelen van de juiste zorgindicatie

• Inzet van de zorg die u nodig heeft, wanneer u die nodig heeft

Neem gerust contact op voor een afspraak:

+31 (0)6 - 26 62 64 68

+31 (0)85 - 06 60 230 info@waarborgbewindvoering.nl www.waarborgbewindvoering.nl

In het voormalige Clara College, voor sommigen beter bekend als de hbs meisjesschool of het latere Coriovallum College, gelegen aan de Gasthuisstraat 21 in Heerlen woont u zelfstandig in één van de 30 royale zorgappartementen met 24-uurs zorg door Bergweide.

Er zijn nog enkele appartementen direct beschikbaar.

Welzijn, zorg, ontmoeting

Wonen in Clarahuys betekent wonen met de vertrouwde en persoonlijke zorg van Bergweide. Er is aandacht voor welzijn, zorg en ontmoeting. Hebben we uw interesse? Dan maken we graag een afspraak met u voor een persoonlijk gesprek. We vertellen u meer en helpen u ook met de benodigde indicatie. Neemt u contact met ons op?

Wij zijn telefonisch bereikbaar via (045) - 574 15 15. U kunt ons ook bereiken via info@bergweide.nl. Op onze website bergweide.nl vindt u tevens meer informatie.

Op onze website www.bergweide.nl vindt u tevens meer informatie en een sfeerimpressie van een appartement.

Open Huys dagen

U bent van harte welkom om een kijkje te komen nemen. Aanmelding is niet nodig.

Zaterdag 4 november van 11.00 tot 16.00 uur

Zondag 5 november van 12.00 tot 15.00 uur

Gasthuisstraat 21 Heerlen T 045 - 574 15 15

Gasthuisstraat 21 Heerlen | T 045 - 574 15 15 | Bergweide.nl

Professionals helpen bij langer thuis blijven wonen

Volgens het onderzoek ‘Ouderen van de van de toekomst’ van het Nederlands Instituut voor Onderzoek van de Gezondheidszorg (Nivel) wil 80% van de ouderen het liefst zo lang mogelijk thuis blijven wonen. Als de woning op termijn niet geschikt blijkt om in te blijven wonen, willen de meesten toch niet verhuizen. Dit blijkt uit het CBS-onderzoek ‘Belevingen 2019’. Wanneer de gezondheid afneemt zouden zij hun woning willen aanpassen, gebruik maken van hulpmiddelen die het wonen vergemakkelijken en indien noodzakelijk zorg aan huis krijgen. Pas als dat allemaal niet lukt willen ze verkassen naar een appartement of een gelijkvloerse seniorenwoning.

Tekst Hub Bertrand Beeld Getty Images

Community Care

Om mensen die liever langer thuis blijven te helpen is in Zuid-Limburg in 2022 de beweging Community Care gestart. Daarbinnen werken zorgorganisaties, huisartsen, gemeenten, mantelzorgers, vrijwilligers, woningcorporaties, verenigingen, seniorenraden, welzijns-en onderwijsinstellingen intensief samen. Deze ketenpartners organiseren met regelmaat informatiemiddagen, bijvoorbeeld over het gebruik van hulpmiddelen. Door de krachten te bundelen bereiken zij een grote groep ouderen en komt ieders expertise beter tot zijn recht dan wanneer ieder voor zich werkt.

Is Community Care hét antwoord op de grootste uitdaging ooit die de ouderenzorg te wachten staat? “Feit is dat ons zorgsysteem compleet dreigt vast te lopen”, betoogt Bianca Bertram. Zij werkt als coördinator Community Care bij Sevagram dat in drie proeftuinen in Heerlen, Valkenburg en Maastricht aanjager is van deze beweging. “Er zijn meer mensen die ouder worden, de zorgzwaarte neemt toe en de arbeidsmarkt in de zorg krimpt. Community Care is niet dé oplossing, maar kan wel meehelpen om een zorginfarct te voorkomen.”

Communicatie

Hoe die ouderen te bereiken, te informeren en te helpen kan op verschillende manieren. Bianca Bertram: “Via de welzijnsorganisaties, gemeenten, netwerkpartners komen we achter de voordeur van veel ouderen en leren we hun situatie kennen. Verder houden we informatiemiddagen,

inloopmiddagen, verspreiden we gericht folders en flyers, schakelen we wijken buurtbladen in en maken we gebruik van sociale media. Daarbij proberen we tevens familie van de ouderen te bereiken en hun mantelzorgers. Evenals vrijwilligers en anderen die bij deze mensen thuiskomen. Belangrijk zijn korte communicatielijnen tussen de netwerkpartners in een wijk en bouwen aan vertrouwen.”

Glenn Luijten is ergotherapeut en werkt bij Sevagram met als standplaats het zorgcentrum Ter Eyck in Heerlerheide. Als geen ander is hij in staat om mensen te helpen die zelfstandig in hun eigen huis willen blijven. “Er is een enorm aanbod aan hulpmiddelen die mensen daarbij kunnen helpen. Je loopt al snel het risico dat je door de bomen het bos niet meer ziet. Dan is het zaak om tijdig een professional in te schakelen, op preventie in te zetten om extra kosten en problemen te voorkomen en advies op maat te geven. Wat voor de een werkt hoeft dat voor een ander immers niet perse te doen. De meeste hulpmiddelen kennen zoveel variatie in vorm, kwaliteit en toepasbaarheid dat een persoonlijk advies, liefst thuis in de eigen omgeving, altijd de voorkeur verdient. Met het aanvragen daarvan zijn we de mensen graag van dienst.”

Hulpmiddelen

Iedereen kent wel de scootmobielen, rollators, looprekken, sta-op-stoelen, trapliften of wandbeugels die mensen in staat stellen om langer zelfstandig te wonen. Luijten vertelt dat vooral hulpmiddelen voor steunkousen in zijn praktijk

Wanneer het op hulpmiddelen aankomt is een ergotherapeut de aangewezen professional die ouderen met een op maat gesneden persoonlijk advies kan helpen

populair zijn. “Met de Steve + bijvoorbeeld kan iemand thuis zelf comfortabel en snel steunkousen aan- en uittrekken. Die is geschikt voor alle typen compressiekousen. En antislipsokken bieden extra zekerheid tijdens het lopen. De antislipzool verkleint het risico op uitglijden, de sokken zijn gemaakt van slijtvast katoen. Ze gaan lang mee en mogen zelfs nat worden. Dat is veilig, ook in de badkamer.”

Handige wegwijzer

Andere handige hulpmiddelen zijn een druppelbril, een knopenhaak en een pillensnijder. Glenn Luijten: “Met de druppelbril kun je moeiteloos en op de juiste manier oogdruppels aanbrengen. De bril is zo ontworpen dat alle gangbare maten flesjes en pompjes er in passen. En de knopenhaak helpt met het vastmaken van knopen. Hij heeft een lichte en comfortabele grip, een verdikt handvat van rubber en flexibele ribbels voor meer grip. Met de pillensnijder snijd je eenvoudig pillen in verschillende vormen op maat. De plaats waar je de pil in legt heeft de vorm van een driehoek en is daardoor geschikt is voor vrijwel elke vorm pil of tablet. Daarnaast heb je nog aankleedstokken, beenheffers, schoenlepels, sok-aantrekkers of washulpmiddelen. Op www. hulpmiddelenwijzer.nl vind je een uitgebreid overzicht.”

Desondanks is het niet voor iedereen weggelegd om gebruik te maken van al die hulpmiddelen, legt Luijten uit. “Veel ouderen hebben hun eigen manier gevonden om met praktische dagelijkse problemen in huis om te gaan. Zo lang dat verantwoord kan heb ik daar geen probleem mee. Wie ben ik tenslotte om te zeggen dat ze het anders moeten doen?”

Waarom diëten

(bijna) altijd slecht

Is uw naaste door dementie, parkinson of niet-aangeboren hersenletsel beperkt geraakt?

ze zelden, in ieder geval niet voor lang. De wetenschap zoekt het daarom in een andere hoek. Volgens de voedingsexperts van Maastricht UMC+ is de toekomst aan gepersonaliseerde voedingsadviezen ofwel een lang en gezond leven dankzij een dieet op maat.

Bron:

Beeld:

Emotioneel eten of eten uit gewoonte leer je niet zo maar af, weet prof.dr. Anita Janssen, hoogleraar Klinische Experimentele Psychologie van Maastricht UMC+. “Gelukkig kunnen we onze hersens ook wel wat positiefs aanleren: om van minder suiker in de koffie te gaan houden of groenten lekker te gaan vinden.”

Zit overgewicht in de genen?

Wie zich vlijtig van het ene in het andere dieet stort, wordt meestal niet beloond met een zandloperfiguurtje, maar met een opdoemende depressie. Behalve dat veel diëten niet doen wat ze beloven, zijn ze dikwijls bijzonder ongezond. Ze zijn te eenzijdig en daarom niet langer dan een week of twee vol te houden. Poeders oplossen, uitsluitend eiwitten nuttigen, shakes drinken in plaats van verse groente eten - of je daar nu fitter van wordt... Maar het is erger: crash-diëten kunnen zelfs een aanslag op onze organen betekenen.

Mensen met overgewicht roepen regelmatig dat ‘het in de familie zit’. Onderzoek wijst uit dat dit best wel eens waar zou kunnen zijn! “Hoe voeding uitpakt verschilt per persoon”, aldus prof.dr. Wim Saris, hoogleraar Humane Voeding aan Maastricht UMC+. “We weten bijvoorbeeld dat als je mensen drie maanden lang duizenden kilocalorieën meer geeft dan ze nodig hebben sommigen 4 kilo aankomen en anderen 14. Dat heeft zeker te maken met genetische aanleg.”

En heeft uw naaste hulp nodig om zelfstandig in de vertrouwde omgeving te blijven wonen? Dan kan NOVIzorg helpen. Samen kijken we wat nodig is.

De onderzoeksgroep van prof.dr. Edwin Mariman van onderzoeksschool NUTRIM van het Maastricht UMC+ ontdekte dat zelfs het jojo-effect deels genetisch is bepaald. “Onderzoek heeft uitgewezen dat ernstig overgewicht een gevolg is van leefstijl, maar ook van erfelijke aanleg.”

Dat kan dagbesteding zijn of dagbehandeling in een groep op onze locaties in Zuid-Limburg. Daarnaast bieden we dagbesteding voor kwetsbare volwassenen en ouderen zonder hersenletsel. Bezoek www.novizorg.nl voor meer informatie en aanmelding.

Emotioneel eten; zit het tussen de oren?

We gedragen ons vaak als idioten als het om eten gaat. Waarom verorbert de buurvrouw na een succesvol dieet opeens een paar slagroompunten?

Dieet op jouw maat!

In de toekomst is het mogelijk dat iedereen precies het dieet krijgt dat voor hem of haar het allerbeste uitpakt. Dankzij een routekaart van ons eigen lichaam vinden we op die manier allemaal de weg naar een gezond, fit lichaam. We eten voedsel dat onze organen helpt hun werk beter te doen en vroegtijdige veroudering voorkomt.

“Je wilt het liefst zo lang mogelijk zelfstandig blijven wonen in je eigen vertrouwde omgeving. Dat snappen we. Daarom is het belangrijk om nu alvast na te denken over jouw ideale woonsituatie voor straks. Ga je voor een nieuwe start in een ander huis? Of kies je voor je vertrouwde omgeving, aangepast op jouw behoeften? Dan is het fijn om in een huis te wonen wat comfortabel is, nu en in de toekomst,”zegt Roxan Aquarius van de Rabobank.

“Bereid je woning voor op de toekomst en kijk samen met ons wat er mogelijk is. Bijvoorbeeld door je huis te verduurzamen. Dit kan niet alleen schelen in de energiekosten, het kan ook meer comfort bieden doordat je huis beter op temperatuur blijft. Zomaar een van de voorbeelden waarmee we je graag helpen.”

Kijk of jouw woonwens klaar is voor de toekomst?

Met de 50 Plus Woontest krijg je inzicht in jouw huidige woonen leefsituatie en welke wensen en oplossingen er zijn om toekomstbestendig te wonen.

• Binnen 10 minuten inzicht in jouw situatie

• Ontvang advies over welke woonwensen bij jou passen

• Vind informatie over verhuizen of verbouwen

• Ontvang tips waarmee je meteen aan de slag kunt

Kijk op rabobank.nl/woontest

En een training helpt om ons te beheersen als die schaal bitterballen voorbij komt... Zo’n dieet op ‘jouw maat’ komt er zeker aan, maar is vooralsnog toekomstmuziek. Daarom geven we je hier vast vijf gezondheidstips die nu al een positief effect hebben!

Colofon

Liever Langer Thuis informeert en inspireert de actieve en zelfstandig wonende senioren in Limburg over comfortabel en gelukkig ouder worden in de vertrouwde thuissituatie. Hoe houden zij de regie zo lang mogelijk in eigen hand?

Liever Langer Thuis verschijnt als bijlage bij De Limburger in heel Limburg en digitaal bij de 28.000 leden van KBO Limburg.

Redactie: Hub Bertrand, Karin Burhenne, Meyke Houben, John Huijs, KBO Limburg.

Beeld: Marcel van Hoorn, Jean-Pierre Geusens, Maiko van Geffen, Mara van den Oetelaar, Kim Roufs, Getty Images.

Vormgeving: Gitta Orbons.

Coördinatie: Els Spronk.

Advertenties: Raymond van Golde, consultant zorgbranche: 06-308 59 725 en Borgerpark Media.

Liever Langer Thuis: Wim Duisenbergplantsoen 1, 6221 SE Maastricht E-mail: els.spronk@mediahuislimburg.nl

Auteursrecht: Op de inhoud van deze bijlage rust auteursrecht. Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen zonder toestemming van de uitgever. Liever Langer Thuis is een commerciële uitgave van Mediahuis Limburg.

KBO Limburg: Meer Bewegen voor ouderen

‘Je kunt vaak meer dan je denkt!’

Een zonnige donderdagmorgen in Well. Het is nog geen half 10 maar in MFC De Buun wordt al stevig doorgestapt. Op de plek welteverstaan. Hier beleven zo’n 15 senioren hun wekelijks ‘Meer Bewegen voor Ouderen’- uurtje. Ze zijn in de leeftijd van begin 60 tot een eindje in de 80 en hebben er duidelijk zin in. Dat is niet zo gek want begeleidster Dien van Dinter weet precies hoe ze deze groep kan enthousiasmeren. “Mensen kunnen vaak meer dan ze denken, het is echt mooi als ze dat hier ontdekken.”

Tekst & Beeld KBO Limburg

Voor Dien is het belangrijk dat iedereen zich thuis voelt en naar vermogen mee kan doen. “De een kan dat staand, de ander zit op een stoel. Het moet voor iedereen veilig en vooral ook leuk zijn om mee te doen.” Dat is beslist het geval. Er wordt veel gelachen, heel goed meegedaan en rekening gehouden met elkaar. De aangeboden oefeningen zijn gevarieerd. Bewegen op de plaats, deels ook op muziek, maar ook spelletjes met een competitie-element erin. Dan zie je al snel dat de nodige deelnemers het leuk vinden om te winnen. Maar als het anders loopt kan daar ook hartelijk om worden gelachen. Het uurtje eindigt met een cooling down in de vorm van de balansdans op rustige muziek. En daarna is het tijd voor een kop koffie of thee.

“Het moet voor iedereen veilig en vooral ook leuk zijn om mee te doen”

Bij haar zijn we in goede handen! Iedereen mankeert wel iets, maar mede daardoor leer ik hoe belangrijk het is om te relativeren.” Nellie is met haar 63 jaar de Benjamin van het gezelschap. Ze doet al bijna twee jaar mee. “Door een hersenbloeding is mijn motoriek slechter geworden en heb ik last van epilepsie.

De oefeningen die ik hier doe, helpen mijn motoriek te verbeteren. De rust en ontspanning die ik hier ervaar zijn ook heel belangrijk. Dien weet precies wat iedereen nodig heeft om goed mee te kunnen doen. Daardoor is het altijd fijn om hier te zijn. Het bewegen doet me goed, het is gezellig en iedereen kan meedoen.”

Volwassenfonds steunt sporters

Het Volwassenenfonds Sport & Cultuur Limburg zorgt voor de betaling van (een deel van) de contributie en materialen van volwassenen die rond het bestaansminimum leven. Zo kunnen alle volwassenen, ongeacht hun financiële situatie, meedoen met sport en culturele activiteiten.

Het Volwassenenfonds Sport & Cultuur Limburg betaalt het deel van de contributie rechtstreeks uit aan de vereniging en de eventueel benodigde attributen aan de sportwinkel. Zo weten ze zeker dat het geld 100% goed terechtkomt.

Wilt u graag sporten maar is het financieel niet haalbaar? Misschien kan het Volwassenenfonds Sport & Cultuur Limburg u dan verder helpen! Denk aan activiteiten zoals fitness, voetbal, maar ook schilder-, toneel- of dansles.

Een intermediair doet de uiteindelijke aanvraag voor de volwassene die graag gebruik wil maken van het fonds. Dat kan ook het MBvO zijn. Daarnaast moet de gemeente waarin u woont aangehaakt zijn bij het Volwassenenfonds Sport & Cultuur Limburg. In 17 Limburgse gemeenten is dat het geval. Dat zijn de gemeenten Beek, Beekdaelen, Echt-Susteren, Gennep, Horst aan de Maas, Kerkrade, Leudal, Maasgouw, Maastricht, Meerssen, Peel en Maas, Roerdalen, Simpelveld, Sittard-Geleen, Stein, Voerendaal en Weert.

Kijk op www.volwassenenfonds.nl voor meer informatie over aanmelden.

Blijf ook thuis in beweging!

Met plezier fit blijven

Tijdens het koffie/thee drinken na afloop vertelt deelneemster Mia dat ze het belangrijk vindt om fit te blijven. “Ik merk dat dat ik er soepeler van wordt. Alle spieren komen aan bod, daar is echt goed over nagedacht. In de zomer ligt de beweeggroep zes weken stil en dan mis ik het echt en voel ik dat mijn spieren stijver worden. Ik word altijd blij wanneer het weer begint.” Deelnemer Henk komt ook met veel plezier en is bijzonder te spreken over de aanpak van Dien. “Ze doet het echt heel goed. Ze kent iedereen bij naam en weet ook precies wat iemand wel en niet kan.

Het koffie drinken na afloop is even belangrijk als het bewegen. Even bijkomen maar vooral ook bijpraten. Dat verbindt deze mensen met elkaar. Ze kijken er elke week naar uit om elkaar weer te zien en samen in beweging te blijven.

In Limburg sporten elke week zo’n 16.000 senioren via het Meer Bewegen voor Ouderen. In bijna elke wijk of dorp is wel een groep actief. Een mooie en gezellige manier om in beweging te blijven en ook sociaal actief te zijn. Interesse? Kijk op www.mbvo.nl voor een beweeggroep in de buurt.

Het Kenniscentrum Sport en Bewegen heeft een handig overzicht gemaakt van allerlei oefeningen die eenvoudig thuis uit te voeren zijn om de spieren soepel te houden en te versterken. Het gaat dan over de bovenbeenen kuitspieren, de schouders, armen, rug, borst en buik. Een aanrader om thuis mee aan de slag te gaan. Misschien samen met iemand in de buurt, is het ook nog gezellig!

Scan de QR-code voor de oefeningen.

Is dat lastig? Bel of mail dan met KBO Limburg dan sturen we u de oefeningen toe. info@kbolimburg.nl 0475 38 17 40 (ma t/m do van 9.00 tot 12.30 uur).

LIEVER LANGER THUIS

Envida maakt het mogelijk

Zo gezond en gelukkig mogelijk ouder worden, op een plek waar je thuis bent. Waar je de weg kent, waar je gezien wordt en veilig bent.

Envida zet zich in Zuid-Limburg in voor een goed leven voor ouderen en biedt ondersteuning en zorg aan mensen die dat nodig hebben.

Dat doen we samen met heel veel anderen: (zorg)organisaties, huisartsen, gemeenten, woningcorporaties, mantelzorgers, familie en buren – en met u!