15 minute read
DIERENARTS BEN HORSMANS
Leren door durven en doen
Dierenarts Ben Horsmans uit het Duitse Isenbruch leeft en werkt volgens een eigenzinnige strategie: na zijn studie diergeneeskunde solliciteerde hij niet, maar bood hij zichzelf aan met behulp van een advertentie. “Zes dierenartsen meldden zich en zo lag de keuze bij mij. Kwestie van omdenken.”
Deze ongewone aanpak kenmerkt de levensloop van de nu 65-jarige dierenarts voor paarden. Zijn markante manier van doen opent deuren over de hele wereld. “Mijn ouders zeiden altijd: kijk over de grens. En dat doe ik nu al dik veertig jaar.” Vlak voor kerst kreeg Horsmans een telefoontje: of hij nog even naar Caïro wilde vliegen om 28 paarden op te halen en veilig af te leveren in Bagdad. Geen probleem. Terug in Caïro had Ben een dag over voor zijn retourvlucht naar Duitsland. “Ik heb een taxichauffeur laten komen en heb voor 60 euro een geweldige rondrit door de stad gekregen. Ik denk dat ik meer van het echte leven in die stad heb gezien dan menig toerist.”
Werkvergunning in de USA
Horsmans, passende naam voor een paardenman, werd besmet met het paardenvirus toen hij als 7-jarige jongen op een Newforest pony werd gezet. “Mijn ouders namen de boerderij van mijn grootouders in Maria Hoop over, maar waren zelf academisch geschoold en actief in de politiek. Ik kreeg de mogelijkheid om na mijn studie mijn horizon te verbreden, omdat mijn broer de boerderij overnam.” Jarenlang werkte en studeerde Ben in Amerika, gebruik makend van een open ticket. “Mijn auto stond in New York. Elke drie maanden was ik even in Nederland, om meteen weer terug te vliegen met een paardentransport. Ik koos bewust voor een werkvergunning, geen Green Card.” Tijdens een congres in San Diego krijgt de jonge en leergierige Ben het voor elkaar om zichzelf bij tien topmensen uit de paardenwereld één minuut voor te stellen en zijn visitekaartje af te geven. “Die pitch leverde tien uitnodigingen op.” Deze onconventionele manier van doen, gaf Ben de kans als arme student veel buitenlandse praktijkervaring en waardevolle contacten op te doen.
De juiste weg bewandelen
Ben was twee keer te gast bij sjeik Mohammed van Dubai, belde veelvuldig met Jacky Onassis en doorkruiste Amerika van noord tot zuid. Zijn Facebookpagina staat vol exotische foto's en verhalen. Iemand reageert veelzeggend: ‘Jouw pagina begint steeds meer op een reisgids te lijken!’ Ben lacht bescheiden en reageert met zijn licht Duitse tongval: “Leren door te durven en te doen is het A und O.” We zitten op een houten bank aan zijn
Paarden op vliegtuigtransport
keukentafel op Gut Schaesberg. Niks fancy omgeving maar een gezellige, authentieke boerenwoning van waaruit hij zijn dagelijkse praktijk voert. In de omringende weilanden lopen paarden en schapen. Op het erf slapen drie honden en struinen vier katten rond. “Die les heb ik ook meegegeven aan mijn assistente. Ik zag haar intelligentie, maar ze was nogal beschermd opgevoed. Had nog weinig Laadruimte vliegtuigtransport van de wereld gezien. Ik zei tegen haar: geef je op voor een uitwisselingsprogramma met
Amerika. Zoek de subsidiemogelijkheden uit en ga. Als je de juiste weg bewandelt kom je overal binnen.
Tegenwoordig geeft Horsmans regelmatig lezingen en webinars om zijn waardevolle kennis en ervaring zoveel mogelijk te delen en voor het nageslacht te behouden.
“Misschien moet ik een boek schrijven...” Hij ziet lijdzaam toe dat steeds meer op apparaten wordt vertrouwd in plaats van op een klinisch beeld. “Hoe meer apparaten, hoe slechter de dokter is mijn mening. Apparatuur is een hulpmiddel als onderdeel van het totale onderzoek. Ik ben voorstander van een praktische omgang met paarden.
Tegenwoordig zie je veel mensen met paarden, maar steeds minder paardenmensen.”
Bespaar 40% op uw energierekening
Gas duurder dan ooit! En nu? Airco-verwarming! Ja, u leest het goed. Verwarmen met een MHI airco is super interessant. Elke inverter airco van Mitsubishi Heavy Industries heeft ook een verwarmingsfunctie. Inmiddels wordt ongeveer 30% van onze geplaatste airco’s ook gebruikt als verwarming. Onze Mitsubishi Heavy Airco’s koelen en verwarmen en doen dit veel energiezuiniger dan uw cv-toestel. MHI airco’s hebben een warmtepomp en de nieuwste series hebben rendementen van 460 tot 520%. U kunt dan ook ongeveer 40% besparen op uw energierekening ten opzichte van gas.
Tel uit uw winst!
Voor een studeerkamer, thuiswerkplek of lokale verwarming is een MHI inverter de ideale oplossing. Maar de grote winst zit hem in de woonkamer/keuken, daar kunt u het hele voor- en najaar de winst pakken. Zakelijk kunt u gebruik maken van de Energie-Investerings-Aftrek, waardoor het nog interessanter wordt om te gaan verwarmen met een airco. Kortom, wilt u serieus gaan besparen op uw gasrekening? Bel ons dan om de mogelijkheden te bespreken. Bijkomend voordeel hiervan: u kunt er natuurlijk ook mee koelen. Gesitplus plaatst al 14 jaar airco’s. Zowel privé als zakelijk. We kunnen u dus van het beste advies voorzien. Wij werken uitsluitend met MHI Airco, een merk waarop u 5 jaar garantie krijgt.
Anke’rplek | stilstaan bij veranderingen
Bouwplannen uitspitten in molletjestijd
Het leek stil rond de bouwplannen van Rosewood, de projectontwikkelaar die ons woonzorgcentrum klaar gaat maken voor de toekomst. Die vermeende stilte had te maken met de afgelopen feestdagen. En met de vele mensen die vanwege de coronagevolgen meer dan gewoonlijk in zichzelf gekeerd zijn. Molletjestijd, noem ik die tijd.
Maar schijn bedriegt. Ook zijn ingericht dat overal sprake is van een in dit geval. In plaats van aangenaam en veilig verblijf. Tegelijkertijd urenlang netflixen en dienen alle ruimtes functioneel en gemakeven lang bankhangen kelijk toegankelijk te zijn. hebben we de bouwplannen van De Beyart nog dieper uitgespit. Dat heeft onze stuur- Dat geldt ook voor de buitenomgeving. We groep Vastgoed in nauwe samenwerking streven naar ruim vormgegeven binnengedaan met Rosewood. Daarnaast voeren plaatsen in combinatie met uitnodigende deze stuurgroep en ik als bestuurder regel- tuinen voor onze bewoners en hun bezoekenmatig overleg met Rosewood en samen staan we in contact met de de familieleden en vrienden. Een klimrek voor de kleinkinderen of gemeente Maastricht. Met zowel Rosewood als de gemeente werken jeu-de-boulesbaan zorgt voor vreugde en saamhorigheid. Bovendien we positief en prettig samen. wil De Beyart betaalbaar blijven voor wie bij ons komt wonen.
De bouwplannen worden regelmatig toegelicht aan in- en externe belanghebbenden, zoals de buurtbewoners van De Beyart. Dit onder meer via informatiebijeenkomsten. Woordvoerders van Buurtcomité Brusselsestraat hebben in de lokale pers hun mening kenbaar gemaakt dat het buurtcomité onvoldoende inspraak heeft in de bouwplannen. Voor de goede orde: Stichting Woonzorgcentrum De Beyart is geen partij in deze discussie tussen Buurtcomité Brusselsestraat en Rosewood, omdat de uitvoering van de bouwplannen berust bij Rosewood.
Er komt heel wat bij kijken om oudere inwoners van Maastricht ook in de toekomst de zorg en ondersteuning te kunnen bieden die ze nodig hebben en die past bij hun persoonlijke levenswijze. De realisatie van mooie nieuwe zorgappartementen is één ding. Verder moeten gezamenlijke ruimtes zoals de woonkamers en het restaurant zodanig Vandaar al het extra spitwerk dat is verricht de afgelopen tijd. Mochten er desondanks nog wat hobbels zijn in het zorglandschap dat Rosewood voor ogen heeft, dan strijken we die mettertijd glad. Nog even en dan is het voorjaar. Dan komt de natuur weer uit haar grijze winterslaap en laat ze zich van haar aantrekkelijke groene kant zien. Dan ook volgt zoals het er nu naar uitziet groen licht om een begin te maken met de eerste bouwfase.
In naam van alle ouderen die nu en in de toekomst alle ruimte voor zichzelf willen hebben in ons woonzorgcentrum: ik kan niet wachten.
ANKE HUPPERTZ
Bestuurder woonzorgcentrum De Beyart, Maastricht
WIN
Wij geven boeken weg!
1x De Das 3x Het geheim van het bos
Hoe maak je kans?
Vertel de Voilà-redactie welke items in deze editie u juist wel of niet aanspreken. Stuur vóór 1 maart 2022 een mail naar: voila@delimburger.nl met daarin uw contactgegevens. Winnaars ontvangen persoonlijk bericht.
Winnaars december:
Mariëlle Meeuwsen-Vaes uit Eijsden, Annelize Hommelberg-van Vlodrop uit Roermond, Judith Peters-Geelen uit Roggel en Linda Hausmanns uit Sittard.
WIN!
WIN! Het nieuwe hartverscheurende boek van de schrijver van De tatoeëerder van Auschwitz
Toen ze klein waren, beloofden de Joodse zusjes Cibi, Magda en Livi hun vader: wij blijven samen, wat er ook gebeurt. Maar Livi wordt op haar vijftiende op transport gesteld, Cibi volgt haar naar het concentratiekamp, Magda duikt onder. Door een wrede speling van het lot worden de zussen herenigd op de gruwelijkste plek op aarde: Auschwitz- Birkenau. Daar doen ze een nieuwe belofte: wij blijven leven, wat er ook gebeurt. Dit geeft hun moed, ook als ze op dodenmars dwars door Europa worden gestuurd en proberen te ontsnappen. Dit op waarheid gebaseerde verhaal breekt je hart, maar sterkt het ook. Heather Morris: De drie zussen van
Auschwitz | Uitgeverij: Harper Collins | ISBN: 9789402708912 | € 21,99
Gewaagde, briljante roman over drie verschillende versies van Amerika, in drie eeuwen.
De drie delen waarin het boek zich afspeelt, in 1893, 1993 en 2093, vormen samen een weergaloos epos over familie, verlies en de zoektocht naar liefde. Wat niet alleen de personages, maar ook de verschillende versies van Amerika met elkaar verbindt, is de worsteling met de eigenschappen die ons menselijk maken: angst, liefde, schaamte, afhankelijkheid, eenzaamheid en bovenal het pijnlijke verlangen om degenen van wie we houden te beschermen. Elke pagina, elk detail van Naar het Paradijs is weer prachtig, en doordrenkt van het "Yanagihara besef" hoe klein en groots tegelijk elk mens is in dat wat ons verbindt: de liefde. Met andere woorden: opnieuw een meesterwerk! Hanya Yanagihara: Naar
het paradijs | Uitgeverij: Nieuw Amsterdam | ISBN: 9789000380855 | € 24,99
Wie of wat houdt zich schuil onder de grond?
Elk jaar in november slaat hij toe, de Das. Een seriemoordenaar die inbreekt in de kelder van het huis van zijn prooi. Zijn slachtoffers worden de grond in gesleept en verdwijnen vervolgens spoorloos. Op een dag vindt uitgever Annika Granlund voor de deur van haar kantoor een met modder besmeurd manuscript. Het verhaal is een morbide biografie van een seriemoordenaar die ondergronds leeft. Annika ziet kans met dit manuscript haar noodlijdende uitgeverij te redden en besluit het uit te geven. Haar beslissing blijkt dramatische gevolgen te hebben en langzaam maar zeker raakt ze weer in de greep van de duistere krachten die ze als kind dacht te hebben overwonnen. Frederik Persson Winter:
De Das | Uitgeverij: AW Bruna uitgevers | ISBN: 9789400512993 | € 21,99
Bart Ausems schrijft ‘Het geheim van het bos’
Meesterkok Bart Ausems uit Maastricht vulde de gedwongen coronapauze met het opschrijven van de verhalen die al jarenlang in zijn hoofd rondspookten. In de reeks ‘Verhaaltjes om van te smullen’ verscheen deel 2: Het geheim van het bos, een verhaal over pa die op een winterse dag zijn zoon Max en zijn vriendje Daan meeneemt naar de Ardennen om daar van de sneeuw te genieten. Ze raken de weg kwijt en moeten de nacht in een grot
doorbrengen. Bart Ausems: 'Het geheim van het bos' | Uitgeverij: TIC | ISBN: 9789493048386 | € 14,90
Nostalgie
Voilà frist het collectief Limburgs geheugen op met liedjes van toen, kiekjes uit een andere tijd en vergeten producten.
DE KOESTRAAT IN BLERICK
Deze foto dateert van 1905. De straat, die nog niet was geasfalteerd, heette zo omdat hier vroeger de koeien naar de Maasweiden werden gedreven. De Zusters van de Goddelijke Voorzienigheid, in Blerick beter bekend als de Zusters van de Laan, bouwden een groot kloostercomplex op de hoek van deze straat en de Antoniuslaan. Daarom werd de straat omgedoopt tot Kloosterstraat. We kijken hier richting Maas. Recht vooruit zien we het pand Renkien.
Een bijdrage van Heemkundekring Blariacum.
WAAIERS
Handwaaiers maken al vijfduizend jaar deel uit van de cultuur. De oudste zijn teruggevonden in Egypte, India en China. Pas rond de 4e eeuw voor Christus verschenen de eerste exemplaren in Europa. Door de kruistochten in de 12e eeuw werden ze over heel Europa verspreid. In eerste instantie diende de waaier vooral om verkoeling te geven, maar sinds de 18e eeuw is de waaier meer een statussymbool. Er waren handwerkers en artiesten die ware kunstwerken produceerden.
VESTZAKHORLOGE
Het vestzakhorloge werd in 1510 uitgevonden door Peter Henlein in Duitsland. Toen zag het er nog wel heel anders uit. Het model dat wij kennen, werd vanaf de 17e eeuw geproduceerd, toen ook het dragen van een vest populair werd. Het horloge moest dan ook in het vestzakje passen en werd daarom glad en rond, zonder scherpe kanten. Vanaf WO1 werd het polshorloge populair en verdween het (vest)zakhorloge naar de achtergrond.
Bezoek het Museum van de Vrouw in Echt.
Toon Hermans
Mien waar is m’n feestneus?
Een overspannen bakker, een brave man uit Tiel. Ging naar een psychiater met een splinter in z’n ziel. Maar ziet, de psychiater, was ook niet al te fris. Die riep opeens “M’n hemel, nou weet ik wat ik mis. M’n neus, m’n neus, Mien, waar is m’n neus?”
Mien waar is m’n feestneus, Mien waar is m’n neus? Waar is m’n feestneus gebleven? Ik mot ’m hebben als ik naar ’t feessie ga. Ik zag ’m net nog leggen in de la la la la la la Mien waar is m’n feestneus, Mien waar is m’n neus/ Waar is m’n feestneus gebleven?
Hij was ’n grote bokser, een superzwaargewicht. Hij danste langs de touwen en in het witte licht. Maar hij kreeg een linkse loeier en vijftienhonderd piek. En na die laatste poeier, toen zei die laconiek. “M'n neus, m'n neus, Mien waar is m’n neus?”
Mien waar is m’n feestneus, Mien waar is m’n neus? Waar is m’n feestneus gebleven? Ik mot ’m hebben als ik naar ’t feessie ga. Ik zag ’m net nog leggen in de la la la la la la. Mien waar is m’n feestneus, Mien waar is m’n neus? Waar is m’n feestneus gebleven?
Een fractie van een seconde…
‘Kijk, over die vijver kun je lopen’, grap ik tegen de oudste, wijzend naar het vele groene kroos die de vijver bedekt. Ik voel meteen dat het mis is. Ik kijk snel naar de jongste en zie hem zo, zonder zwemdiploma, de vijver in lopen. Mijn hersens maken (niet-productieve) overuren. ‘Wie springt erachteraan? Mijn zusje die naast me staat? Nee, ik zie haar naar mij kijken. O ja, ik ben de moeder. Duh! Ik hoor nu zonder aarzeling te springen.’
Hoe diep zou het zijn? En hoe koud? En dit was niet eens mijn eerste reddingsHet water is erg vies. Ik denk te lang! actie. Al twee keer eerder heb ik hem uit Ga ik hem nog vinden in deze drab? het zwembad kunnen vissen. Al voelt dat Als ik nog langer wacht niet meer. in zwemkleding minder drastisch. Gelukkig Gelukkig heeft hij een gele jas aan. Handig zit hij nu op zwemles. In zijn geval echt een in gevallen als deze. Ik hoor te springen. kwestie van leven of dood. Het kan me dus ook Nu! Doe het! Ja nu!’ En terwijl ik met veel niet snel genoeg gaan tot hij zijn A-diploma tegenzin de sprong waag, schiet nog door heeft. mijn hoofd dat mijn gsm in mijn jaszak zit. Niet handig. En ik voel een vleugje woede naar mijn kind omdat hij me dit aandoet. Maar wat duren die zwemlessen lang! Tegenwoordig gaat het allemaal spelenderwijs. Dit komt de snelheid volgens mij niet ten Een seconde later sta ik in de vijver, met het water tot aan mijn goede. Ik kan het niet helpen dat ik mijn ongeduld van binnen op borst en een kind in mijn armen. Het is onvoorstelbaar wat je in de zwemleraar afreageer. Drillen die handel. Mijn toestemming een fractie van een seconde allemaal kunt denken. Gelukkig heeft hebben ze. niemand mijn gedachten kunnen horen.
De hele familie staart me van de kant aan. Zenuwachtig barst iedereen vervolgens in lachen uit. Voor hem heb ik reservekleding bij me, voor mezelf niet. Midden in het park kleed ik me tot op mijn natte ondergoed uit. Voorbijgangers kijken me vreemd aan, maar hebben de situatie al snel door. Ik denk beschuldigende blikken waar te nemen. Of is dat mijn invulling? Je weet immers als moeder dat je je kind in de buurt van water in de gaten moet houden. (Maar dat geldt ook voor papa. En die stond er ook bij, maar liet het vieze werk aan mama over. Typisch. Iets om later zeker nog op terug te komen.) Ik wil gewoon dat hij voor de zomer zonder vestje zijn hoofd boven water kan houden. Dan kan dat lelijke net over onze vijver in de tuin eindelijk weg. En kan ik heel héél misschien ontspannen met mijn wijntje en mijn boekje aan het zwembad in de zon liggen. Maar dat is waarschijnlijk iets te optimistisch gedacht. Grote kans dat het gewoon weer diensten draaien met mijn man wordt. Want zonder zwemdiploma laat ik hem geen seconde meer uit het oog.
De rest van de dag loop ik verkleumd rond in de jas van mijn vader, die gelukkig tot aan mijn knieën komt en daarmee als jurkje door kan. Eigen schuld dikke bult. Welke moeder maakt ook zo’n grapjes. De jongste lijkt gelukkig alles alweer vergeten. Toch voel ik me schuldig. Vooral om mijn aarzeling.
MAMACITA
Mamacita (37) woont samen met haar man en 2 zoontjes van 5 en 8 jaar oud. Met elkaar vormen ze een chaotisch gezin. Ongecensureerd deelt ze haar belevenissen als vrouw, moeder, dochter en vriendin. Haar motto: ‘Altijd blijven lachen.’
