WereldWijzer // December 2019 by Vormpracht

Stichting

Jaargang 23 | Editie #59 | December 2019

Stichting WereldWijd WereldWijd

WERELDWIJZER Stichting WereldWijd | Blad voor Medewerkers en Belangstellenden

35 JAAR

Stichti Wereld

Stichting WereldWijd

Jaargang 23 | Editie #59 | December 2019

IN DIT NUMMER:

Stichtingwereldwijd.nl

www.facebook.com/stichting.wereldwijd

WereldWijd 35 jaar

p. 3

Nieuwe bestuursleden

p. 4

Een geslaagde Open Dag

p. 5

Afscheid van Paula

p. 6

Kennismaking met Han Jeurissen

p. 8

WereldTools

p. 9

EĂŠn van de poten van duizendpoot Louis Eggerdink

p. 10

35 Jaar WereldWijd: feest!

p. 11

De hobby van Jef Deckers

p. 14

De hobby van Marieke Reijnders

p. 15

Drie mooie verhalen van VakTaal

p. 16

WereldWijd aanwezig op de Beursvloer

p. 18

Kunstschilder Bassam Khabbazhe houdt van kleur

p. 18

Wist u dat...

p. 19

Leestafels gezocht!

p. 20

Koninklijk

p. 20

Wie is nou toch die man die de kisten maakt?

p. 21

Stage lopen bij WereldWijd

p. 22

Gedichtje

p. 22

Colofon

p. 22

DE VOORZITTER AAN HET WOORD

WERELDWIJD 35 JAAR Vandaag is het feest. Niet alleen vanwege de jaarlijkse BBQ. Maar vandaag is het een bijzonder feest! WereldWijd bestaat 35 jaar. .

35 JAAR Het begon als fietsenwerkplaats voor de derde wereld en als bezigheidstherapie voor werkloze jongeren. Nu, 35 jaar later, is het een professionele vrijwilligersorganisatie. Een vrijwilligersorganisatie die zich in alle opzichten richt op het bevorderen van het welzijn en de maatschappelijke participatie van mensen met een migratieachtergrond. Respect, vertrouwen en gelijkwaardigheid staan daarbij hoog in het vaandel en dat is in deze tijd, waarin migratie in alle opzichten een splijtzwam in de politieke arena vormt, een groot goed. Daar mag u trots op zijn, daar mogen we bij WereldWijd trots op zijn.

Vijf jaar geleden werd het Repair Café gestart waar de onuitputtelijke reparatiedrive van de vrijwilligers zo mogelijk alles waar de lokale bevolking mee aan komt sjouwen - stofzuigers, bandrecorders, tv’s, koffiezetapparaten enzovoorts - weer van een tweede of derde leven wordt voorzien. En dan niet te vergeten de instrumenten- en gereedschapsrenovatieafdeling waar zowat alles wat we krijgen bijna in nieuwstaat wordt teruggebracht. Dit alles is mogelijk dankzij de inzet van de vrijwilligers en het stafteam, maar vooral ook dankzij de gemotiveerde deelname aan de programma’s door alle cursisten door de jaren heen. En dat al 35 jaar lang.

Ongeveer 12 jaar geleden richtte WereldWijd het project WereldTools op. Bedoeld voor mensen met een migratieachtergrond die we helpen en faciliteren bij terugkeer naar hun thuisland als zelfstandig ondernemer. En met succes. De afgelopen jaren zijn ruim 550 mensen in zo’n 55 landen all over the world met behulp van de welbekende kist in hun eigen bestaan gaan voorzien.

Jan Rombout

WereldWijd richt zich intussen ook alweer een aantal jaar op statushouders in Nederland aan wie we de Nederlandse taal leren en die daarnaast praktische en technische scholing krijgen. Dit is het project VakTaal. Wekelijks komen er zo’n 30 tot 35 cursisten uit Maastricht en de Heuvellandgemeentes met veel interesse en veel plezier naar Eckelrade voor dit duaal onderwijs.

En dat er 35 jaar lang een voortdurende zorg is geweest voor het financieel en personele voortbestaan van WereldWijd hebben jullie kunnen lezen in het speciale jubileumnummer van de WereldWijzer. Ik hoop en wens dat we ook de komende jaren op jullie talent en steun mogen rekenen en dat er nog heel veel cursisten de weg naar WereldWijd zullen blijven vinden. Voor nu: Gefeliciteerd met het bereiken van deze mijlpaal en ik wens jullie allen een feestelijke en genoeglijke middag toe! Eckelrade, 22 augustus 2019 (De toespraak van de voorzitter tijdens de zomerbarbecue). •

WWW.STICHTINGWERELDWIJD.NL

Stichting WereldWijd

Jaargang 23 | Editie #59 | December 2019

NIEUWE BESTUURSLEDEN In de afgelopen tijd is de bezetting van het bestuur veranderd. Momenteel bestaat het bestuur uit: Jan Rombout (voorzitter), Chantal van Lieshout (secretaris), Theo Lambooij (penningmeester), Berend Brouwer en Sander Roosen (bestuursleden). In deze WereldWijzer stellen 2 bestuursleden zich voor.

Sander Roosen

THEO LAMBOOIJ Mijn naam is Theo Lambooij, ik ben 56 jaar en woon in het mooie Middenlimburgse dorpje Wessem. Ik ben getrouwd met Karin en wij hebben samen een dochter Evelien (24 jaar) en een zoon Lucas (20 jaar). Ik heb een opleiding genoten tot Registeraccountant, maar ik ben reeds vele jaren werkzaam als consultant in dienst van Fagro Consultancy BV in Maastricht. Naast mijn werk heb ik altijd veel vrijwilligerswerk gedaan, onder meer in een schoolbestuur, kinderopvangstichting en sport verenigingen. Momenteel ben ik bestuurslid bij de Tennisvereniging Wessem en nu dus ook bij WereldWijd, waarvoor ik vorig jaar door Taco Bisscheroux ben benaderd. Sinds 1 januari 2019 vervul ik de rol van penningmeester die ik heb overgenomen van Nel Bax. Ik werd direct enthousiast over de mooie doelstelling en activiteiten van WereldWijd. Ik was direct onder 4

WWW.STICHTINGWERELDWIJD.NL

SANDER ROOSEN Ik ben Sander Roosen. Ik heb een achtergrond als beleidsmedewerker en business analist bij een Woning corporatie. Mijn interesse beperkt zich echter niet alleen tot cijfers en wetten. Graag stroop ik de mouwen op om zelf dingen te repareren en creëren. Of ik verdiep me in andere talen en culturen. Stichting WereldWijd is een plek die leren, elkaar leren kennen en van elkaar leren samenbrengt. En zo mensen met heel verschillende achtergronden en denkbeelden in staat stelt een connectie te maken. Dat is iets heel moois.

Ik zet mijn kennis op het gebied van IT, business en beleidssturing in om de kracht van Stichting WereldWijd op bestaande en nieuwe manieren te gebruiken voor de samenleving. •

de indruk van de grote hoeveelheid vrijwilligers die zich dagelijks inzetten voor de organisatie en de cursisten. Dat geeft aan dat WereldWijd zeker in de regio Zuid-Limburg goed verankerd is in de samenleving! Voor WereldWijd wil ik mij in de eerste plaats inzetten voor een verantwoord financieel beleid, zeker in het licht van de grote afhankelijkheid van subsidies, donaties en giften. Samen met de andere bestuursleden wil ik kijken of we zoveel mogelijk verbreding kunnen nastreven van de financiele bronnen. Ik hoop dat ik veel vrijwilligers en medewerkers de komende weken kan ontmoeten, in elk geval tijdens de kerstbijeenkomst op 18 december. Tot gauw! •

Theo Lambooij

EEN GESLAAGDE OPEN DAG Voor de vorige WereldWijzer hielden we straatinterviews in Eckelrade om te kijken wat de toevallige voorbijganger weet van WereldWijd. WereldWijd bleek gelukkig niet compleet onbekend, maar toch wist lang niet iedereen wat er daar achter de deuren van de voormalige huishoudschool allemaal gedaan wordt. Dit was een van de redenen voor de staf en het bestuur om een open dag te organiseren. Daarnaast wilden we natuurlijk aandacht besteden aan ons 35-jarig bestaan. De open dag vond op zaterdag 28 september plaats. Meteen na de zomervakantie begonnen we met de voorbereidingen: we vroegen vrijwilligers en cursisten om hun medewerking, zorgden voor berichten in de lokale, regionale en sociale media, lieten posters en flyers drukken en verspreiden. Het gebouw werd netjes opgeruimd en grondig gepoetst, hier en daar kwam nog een likje verf en toen waren we er helemaal klaar voor. De spannende vraag was natuurlijk hoeveel mensen er zouden gaan komen. We hadden geen idee.

Die zaterdag gingen om 11 uur de deuren van alle les- en werkruimtes open. Al snel kwamen de eerste mensen en enkele stafleden gaven in groepjes een rondleiding. Tot onze blijdschap werd het steeds drukker en de groepjes die we rondleidden werden steeds groter. Ook waren er bezoekers die zelf in ons gebouw rondkeken. Men kwam overal vandaan: uit dorpen in de buurt, uit plaatsen verder weg en natuurlijk waren er ook Eckelraders die wel eens wilden zien hoe het gebouw van WereldWijd er van binnen uitziet. Vrijwilligers gaven uitleg over het werk dat ze doen, cursisten vertelden over wat ze bij WereldWijd zoal leren en de

Vrijwilligers gaven uitleg, cursisten vertelden over wat ze bij WereldWijd leren.

concluderen dat het een gezellige, drukbezochte en geslaagde open dag was! •

bezoekers waren onder de indruk. In de kantine was het de hele dag gezellig druk en iedereen werd voorzien van lekkere vlaai, baklava (oosters zoet gebak), thee, koffie, soep en broodjes. We hebben in alle drukte geen tijd gehad om precies te tellen hoeveel bezoekers er waren maar we kunnen WWW.STICHTINGWERELDWIJD.NL

Stichting WereldWijd

Jaargang 23 | Editie #59 | December 2019

IN MEMORIAM

AFSCHEID VAN PAULA Paula, ik weet het niet zeker meer, vage beelden, maar in mijn herinnering zie ik je nog met sluier op door het dorp fietsen. Later werd het een brommer met helm, toen een auto zonder sluier, zonder helm. Verhuisd van de Klompenstraat naar de Putstraat. Maar altijd onderweg van de een naar de ander. Altijd bezig met mensen. Altijd betrokken in hun leven, hun zorgen, verdriet en lijden, maar ook in hun vreugde en geluk. Als kind van je tijd verbond je je ooit aan een religieuze gemeenschap en maakte je je daarmee vrij om je aandacht te kunnen schenken aan diegenen om je heen die vroegen om je steun en hulp of aan hen die aan je werden toevertrouwd.

of jij hebt daar ook de hand in gehad. En zo was er ook Mahnaz, die je sierde met de titel “moeder”.

Na wat omzwervingen (lees haar boek) ben je in Eckelrade terecht gekomen. Eckelrade en jij pasten bij elkaar. Dit geweldige dorp met z’n goede mensen en hechte gemeenschap heeft jou omarmd en jij hebt het dorp omarmd .

Voor mij was je “Ecclesia” ”Kerk”. Jij bond en vormde gemeenschap. Je omvatte zovelen en zoveel. Jij hield zaken en mensen bij elkaar .

‘k Kreeg –grapje– even het beeld van die Boeddhistische godin Shiva, met al die armen. Daar had je wel wat van. Je was altijd en overal waar je nodig was. Je bent door het dorp opgenomen en je hebt er kansen gekregen en jij hebt op jouw beurt, naast je aandacht voor de mensen, voor Eckelrade de wereld een stuk opengegooid. Je congregatie, je medezusters, het internaat, de school. Overal was je bij betrokken. Besturen, jury’s, kerkdiensten, onderwijs, die schattige communievoorbereidingen, processies, meditatieclub, leesclub, tot de eetclub toe. Apart wil ik wel even noemen hoe je na je pensionering zo intensief betrokken raakte bij Wereld Wijd. Het paste precies in je straatje om het zo maar te zeggen. De visie, de doelstelling, de sfeer, het lef, die je bij WereldWijd vond, dat sprak je aan daar ging je voor. Ooit merkte een van de cursisten op: “Op Wereld Wijd ben ik weer mens geworden.” Het kan haast niet anders 6

WWW.STICHTINGWERELDWIJD.NL

Ach, Paula en al die mensen op Wereld Wijd, verhalen! Alleen daar kun je op zich al een avond mee vullen.

Oud ben ik en jong ben ik, dwaas en wijs. Je dwingt bewondering af door, hoe je in die 85 jaar dat je geleefd hebt, bent mee geëvolueerd met de veranderende tijden, zonder de essentie van je leven prijs te geven. Het veranderende godsbeeld, de beleving van de godsdienst en spiritualiteit. De wetenschap met neem de nieuwe inzichten over het ontstaan van het heelal, de evolutie. De mogelijkheden van de computer en de communicatie. De vertrouwde wereld op z’n kop. Telkens aanpassen aan de tijd, aan nieuwe inzichten, maar trouw aan wat je wilde, wie je was, hoe je wilde zijn. Trouw aan hen voor wie je er was. En mooi dat je de ruimte hebt gekregen, ook van je congregatie en medezusters, om te leven zoals jij dat wilde. Schreven we eerder: “Wees gerust, Paula blijft ook nog na haar 80-ste werelds-wijd onder ons”, de afgelopen jaren heb je toch wat veren moeten laten.

De auto moest weg, de scootmobiel kwam. Handig was je niet. Toen ik je ooit met de scootmobiel langs het huis van Ron Kroonen zag rijden, die net de vlag van de formule 1 van Max Verstappen had uithangen dacht ik nog: Dat heeft hij niet voor haar gedaan. En inparkeren was ook niet je sterkste kant. Naar mate je actieradius kleiner werd, werd de aanloop bij je thuis groter. En dan was jij er Matthée. Mathée, jullie waren als zussen. Wat ben je een steun voor haar geweest. Mogelijk zaten jullie elkaar ook wel eens in de haren, maar daar weet ik niets van. Wat spijtig dat je haar moet missen. Zeker nu ook nog je medezuster Imelda onverwachts overleden is. Er vormde zich mettertijd een hele groep om Paula heen, die met haar meeleefde, hand en spandiensten verrichte en zich bij haar betrokken voelde. En was ze voor jullie, neven en nichten ook zo’n bijzondere tante? Neef Edward, je woonde vlakbij, loste tal van technische problemen voor haar op. Wat betekende ze voor jou? De klap echter kwam met Paula’s ziekte. Ontredderd raakte ze, ontredderd ging ze het proces aan. Het was niets voor haar. Met ups en downs kwam ze de tijd door. Even was er een tijd van opleving en leek ze de oude te worden. Lang heeft het echter niet geduurd. Ze kreeg te horen dat het niet meer goed kwam.

Zuster Paula

Ik sluit graag af met de wens dat Paula’s geest nog lang in Eckelrade mag blijven rondgaan.

Veel sneller dan zijzelf en anderen konden vermoeden en bijhouden takelde ze af.

“Overstijgende “ meegemaakt.

Ze voelde zich schuldig Mathée, dat ze jou in de steek liet.

Ik denk dat ik Paula’s volledige instemming zou krijgen als ik namens haar het volgende gedichtje voorlees:

Leve Paula

Oud ben ik en jong ben ik, dwaas en wijs.

Paula, salut!

De laatste dagen kon en wilde ze niet meer.

Een gewoon mens en toch zo bijzonder.

Na afscheid genomen te hebben van die haar omringden stierf ze. Het was goed zo.

Zonder oog voor anderen, steeds vol oog voor anderen

In Paula hebben we misschien het, was het Nietsche die het zo noemde, het

Even moederlijk als vaderlijk, een kind en ook volwassen

Leve Eckelrade

De toespraak van Paul Brand tijdens de afscheidsdienst van zuster Paula. •

WWW.STICHTINGWERELDWIJD.NL

Stichting WereldWijd

Jaargang 23 | Editie #59 | December 2019

INTERVIEW

KENNISMAKING MET HAN JEURISSEN Beter laat dan nooit stellen we nu graag Han Jeurissen aan u voor. In het najaar van 2017 kwam Han als vrij williger binnen bij WereldWijd. Sinds 1 april 2018 versterkt hij als betaalde kracht gedurende 20 uur per week de staf, in de functie van administrateur. Han woont in Cadier en Keer, is 59 jaar, echtgenoot, en vader van twee kinderen, een (onlangs getrouwde) dochter en een zoon. Daarnaast is Han een sportieve man: de afstand tussen huis en werk legt hij te voet af, want hij wandelt graag. Door onze vorige bestuursvoorzitter, Taco Bisscheroux, die hem via het werk kende, werd Han in het najaar van 2017 gevraagd om bij WereldWijd te komen werken ter onder steuning van de administratie. Het zou een tijdelijke vrij willigersfunctie zijn, dat was tenminste het idee. Han zei graag ja op deze vraag. Het jaar 2017 was tot dan toe bijzonder zwaar geweest voor hem en zijn gezin. Het bedrijf waar Han al 35 jaar werkte was dat voorjaar failliet gegaan. En eind mei overleed de zoon van Han en Iny. Een jaar met tegenslag en groot verdriet. Toen in het najaar de vraag van Taco kwam, bood dat Han de mogelijkheid een nieuw draadje op te pakken. Hij is een man die de kansen die hij ziet graag pakt. Zijn deskundigheid sloot perfect aan bij de vraag van WereldWijd. Na afronding van de MEAO klom hij op van een functie op de personeelsen salarisadministratie, via o.a. een ICT-functie naar werken als intern consultant/bedrijfsanalist. Alles binnen hetzelfde bedrijf. Ook werd hij voorzitter van de ondernemingsraad, en zo zat hij er met zijn neus bovenop toen het bedrijf na een fusie in zwaar weer terecht kwam, waarna een faillissement onvermijdelijk bleek. Het kwijtraken van zijn werk, en alles wat daarbij kwam kijken, is hem vanzelfsprekend niet in de kouwe kleren gaan zitten. Maar, noem het geluk bij ongeluk, bij WereldWijd hadden we juist in die tijd zijn vakkundigheid hard nodig. Toen de administrateur, die in die tijd bij ons werkte, in maart 2018 ander werk vond, ontstond er plotseling een vacature. Omdat de voortzetting van de financiering van het WereldTools- project op dat moment onzeker was, was het aantrekken van een nieuwe administrateur niet makkelijk. En tja, we hadden eigenlijk al de juiste man in huis voor deze functie. Gelukkig beviel het werken bij WereldWijd Han zo goed dat hij niet lang aarzelde toen hem een jaarcontract aangeboden werd. Intussen is hij aan zijn tweede jaarcontract bezig… Han vindt WereldWijd een spannende organisatie op financieel gebied, en daarin zit voor hem een grote uitdaging. Hij heeft hart voor onze doelgroep, mensen in onzekere omstandigheden, met vaak volle rugzakken. Hij zet er mede daarom graag zijn tanden in: hoe kan het voortzetten van bijvoorbeeld VakTaal financieel gewaarborgd worden. 8

WWW.STICHTINGWERELDWIJD.NL

Han Jeurissen

Wat zijn de juiste wegen om te bewandelen om hierin duurzaamheid te bereiken. Met welke partijen ga je het beste om tafel en welke haken en ogen zitten daaraan vast. En, ook niet onbelangrijk, hoe krijg je alle neuzen dezelfde kant uit. Hoe vind je een goed evenwicht tussen zakelijkheid en ideologie. Er is heel veel werk te doen, maar weten waarvoor hij het doet, en het warme intermenselijke contact binnen WereldWijd, maken het werken aan al deze taken voor Han tot een bezigheid waar hij van kan genieten. Fijn dat hij er is! •

WERELDTOOLS

ISSOUF: UIT HET OOG, NIET UIT HET HART Ruim drie jaar geleden hebben we Issouf ondersteund bij zijn terugkeer naar Burkina Faso. Na jarenlang in de illegaliteit in Nederland rondgezworven te hebben, besloot hij terug te keren naar zijn land. Om die reden kwam hij bij WereldWijd terecht waar hij van vrijwilligers les kreeg in taal (alfabetisering, want Issouf kon niet lezen of schrijven) en las- en metaaltechniek.

Hij verbleef gedurende die tijd bij Paul en Marion Brand, ‘ons’ gastgezin in Eckelrade. In de zomervakantie offerden vrijwilligers hun vrije tijd op om hem te helpen, zowel bij WereldWijd als elders, o.a. in een laswerkplaats van een bevriend docent en bij een taaldocente thuis. Hij haalde twee lasdiploma’s. Al met al duurde het ongeveer 6 maanden voor hij klaar was voor vertrek. De kist met materialen voor het starten van een laswerkplaats werd achter hem aan gestuurd. Een tijd na vertrek stuurde hij nog een foto via WhatsApp van zijn kisten die aangekomen waren, maar daarna hoorden we niks meer van hem. Dit gebeurt wel vaker op deze manier en dan hopen we: geen nieuws, goed nieuws!

En inderdaad, deze veronderstelling klopte, dat bleek twee weken geleden. Ik kreeg een Whatsappje met een foto van een mooi Afrikaans kindje met een telefoon in haar hand. Dit kindje bleek het dochtertje van Issouf te zijn! Omdat hij nog steeds niet zo goed kan schrijven, sprak hij diverse berichtjes in en daarin bedankte hij de mensen die hem lesgegeven hebben en ook zijn gastgezin. Ook stuurde hij foto’s van zijn werkstukken, hij is er heel trots op, ik ontving wel 10 foto’s! Het is toch mooi om te weten dat het spreekwoord “uit het oog, uit het hart” in dit geval echt niet geldt. Integendeel, Issouf zal ons waarschijnlijk nooit vergeten. Dat zijn mooie dingen voor de mens….. •

WERELDTOOLS MAGAZINE Stichting

Uitgave van Stichting WereldWijd Herdruk | Mei 2019

In de projectperiode 2015-2018 hebben wij een WereldTools magazine uitgegeven, een magazine met verhalen over een aantal terugkeerders die we hebben bezocht. Dit magazine blijkt veel mensen te inspireren, zowel IOM-medewerkers, regievoerders en andere betrokkenen, als juist ook terugkeerders zelf. Alhoewel het magazine in het Nederlands is geschreven, spreken de foto’s enorm aan. We hebben voor de projectperiode 2018-2021 een herdruk gemaakt van dit magazine, dus er is weer volop voorraad.

Wil je een of meerdere WereldTools magazines toegestuurd krijgen, stuur dan een mailtje met de naam- en adresgegevens en het aantal g ewenste exemplaren naar info@stichtingwereldwijd.nl.

INTRODUCTIE Stichting WereldWijd WereldWijd

WERELD

TOOLS

MAGAZINE Terugkeerproject WereldTools

Een vissersboot in Senegal Home Sweet Home

P. 30

P. 44

WWW.STICHTINGWERELDWIJD.NL

Stichting WereldWijd

Jaargang 23 | Editie #59 | December 2019

INTERVIEW

ÉÉN VAN DE POTEN VAN DUIZENDPOOT LOUIS EGGERDINK Louis Eggerdink, sinds oktober 1996 werkzaam bij WereldWijd, oprichter van de WereldWijzer in 1997, en nog altijd trouw redactielid van dit blad, heeft een rijkgevuld leven. Eén onderdeel van al zijn werkzaamheden willen we hier graag onder de aandacht brengen. ereldWijzer. Met behulp van de W administratie (zoals bijvoorbeeld Huub Weijers in de beginjaren) voorziet hij alle ingepakte WereldWijzers van adresetiketten. Die zijn dan bestemd voor de externe contacten, voor bedrijven en particulieren. Maar het eerste uitdelen vindt plaats tijdens de zomerbbq en bij de kerstviering. Alle aanwezigen krijgen dan persoonlijk een exemplaar uitgereikt, waarbij Louis nauwkeurig zijn adreslijst in de gaten houdt. Zo weet hij precies voor wie van de vrijwilligers, donateurs en belangstellenden er nog een WereldWijzer op de post gedaan moet worden. En komt er (al dan niet hoog) bezoek bij WereldWijd op het moment dat Louis in huis is: niemand gaat dan de deur uit zonder WereldWijzer. Niet voor niks wordt hij ook wel eens Mister WereldWijzer genoemd… •

Louis Eggerdink

Hij is degene die zorgt voor een verjaardagskaart van WereldWijd op je verjaardag. Toen Louis in 1995 met de VUT ging, dacht hij tijd te krijgen voor zijn post zegelverzameling. Maar niets bleek minder waar. Zijn verzamelde postzegels hebben het moeten afleggen tegen de honderden postzegels die Louis sinds een jaar of 15 op WereldWijd-post heeft geplakt. Alle vrijwilligers, staf- en bestuursleden krijgen dankzij hem een verjaardagskaart van WereldWijd. Ook bij een overlijden is hij degene die zorgt voor een condoleancekaart namens ons allen. 10 WWW.STICHTINGWERELDWIJD.NL

Zo loopt hij wekelijks naar de brievenbus voor het posten van 1 of meer kaarten. Het verveelt nooit, zegt hij met een grote glimlach. Telkens als hij ergens mooie, en bij ons budget passende, kaarten ziet slaat hij een voorraadje in. En reken maar dat hij dat met zorg doet, evenals het beschrijven van de kaarten. Slecht één keer in al die jaren vergat hij een verjaardag, en natuurlijk heeft hij dat toen snel goedgemaakt. Ook zorgt Louis, al zolang het blad bestaat, voor de distributie van de

TERUGBLIK

35 JAAR WERELDWIJD: FEEST! Proficiat met jullie mooie missie en werk!

Mooi werk, mooie mijlpaal! Proficiat! Proficiat en ga zo door! Van harte gefeliciteerd met jullie jubileum! Hopelijk komen er nog heel wat jaren bij! (Reacties op onze Facebookpagina over ons feest)

“Niet iedere statushouder is na het inburgeringsexamen klaar om te werken. Sterker: Voor veel van hen blijft de Nederlandse taal een belemmering om een baan te vinden of om gewoonweg mee te kunnen doen in de samenleving. Stichting WereldWijd in Eckelrade zorgt dat deze mensen niet buiten de boot vallen”. “Met WereldTools verwierf Stichting WereldWijd – die dit jaar 35 jaar bestaat – wereldfaam.” (uit: De Limburger, 27 juli 2019)

1. Het feest “Beste Mensen, 35 jaar geleden werd WereldWijd opgericht. Gestart als fietswerkplaats en uitgegroeid tot opleidings-en onder steuningscentrum met momenteel de projecten VakTaal, WereldTools en Repair Café. Dankzij de inzet van u en vele vrijwilligers zijn we gekomen tot waar we nu nog steeds staan, onder het motto “Kwaliteit door betrokkenheid”. De jaarlijkse barbecue zal daarom een extra feestelijk tintje krijgen (…).“ (uit de uitnodiging) “Goedemiddag allemaal. Welkom op deze zomerbarbecue die vanmiddag ook in het teken staat van het 35-jarig jubileum van stichting WereldWijd. Als ik zeg: ‘WELKOM ALLEMAAL’ dan zeg ik welkom tegen vrijwilligers en soud-vrijwilligers, waarmee ik dan ook bestuursleden en oud-bestuursleden bedoel, want dat zijn ook vrijwilligers, dan zeg ik welkom tegen cursisten en oud-cursisten, dan zeg ik welkom. Een bijzonder welkom had ik zuster Paula willen heten die vanaf het eerste

35 jaar WereldWijd: een bewijs van vernieuwend denken op sociaal vlak. moment dat WereldWijd in haar oude school trok betrokken is geweest en gebleven, helaas moet de zuster door ziekte verstek laten gaan. Ik noem allen die betrokken zijn bij WereldWijd omdat de zomerbarbecue en ook de jaarlijkse kerstviering twee bijzondere jaarlijkse momenten van ontmoeting zijn. WereldWijd heeft in de 35 jaar verschillende activiteiten gekend, van fietsenwerkplaats voor werklozen, naar opleidingscentrum voor asielzoekers, vluchtelingen en statushouders, het terugkeerproject WereldTools en ons Repair Café. Mooie activiteiten waarbij het welkom zijn en de ontmoeting tussen mensen uitgangspunt was en is. En daarbij natuurlijk het doel om door de activiteiten de mensen een nieuw

perspectief te bieden. Prachtig hoe het ‘de werkers van WereldWijd’, en daar bedoel ik medewerkers en vrijwilligers mee, gelukt is om van WereldWijd te Eckelrade een stichting te maken met landelijke uitstraling, nee zelfs met Europese uitstraling. Geweldig Chapeau!” (uit de toespraak van Frans Frankhuizen) “VakTaalcursist Elias uit Afghanistan heeft het bij de BBQ goed naar z’n zin gehad. Het eten vond hij lekker, de muziek mooi, maar vooral deed het hem erg goed om deel uit te maken van een groep aardige mensen. Mannen, vrouwen, kinderen, oud en jong, allemaal bij elkaar. Dat maakte hem blij.” (J.K.) WWW.STICHTINGWERELDWIJD.NL

Stichting WereldWijd

Jaargang 23 | Editie #59 | December 2019

“De barbecue en de kerstviering zijn ieder jaar een hoogtepunt voor mij en zeker voor mijn vrouw. Ieder jaar weer van gedachten wisselen met oud- collega’s, een gezelliger treffen is bijna ondenkbaar.” (C.S.) “Het feest was op zich niet verkeerd, maar het had wellicht wat meer in het teken kunnen staan van wat feesten in al die culturen die in Eckelrade in al die tijd voorbij gekomen zijn, te bieden heeft.“ (J.H.) “Het feest was super, mede door de aanwezigheid van cursisten.” (M.M) “Het feest was een echt feest met zoveel aanwezigen en geïnteresseerden, een knallende BBQ met live music, maar ook met een zwart randje, toen een van de deelnemers mij foto’s en video’s liet zien van Aleppo en vertelde dat hij niemand meer in familie en vriendenkring had. Met mijn arm over zijn schouder, kon ik hem nog vertellen: ontmoet je nieuwe vrienden...” (J.v.G.) “Het feest was voor mij één grote happening waar ik eerlijk gezegd niet zo op was voorbereid. Zo gezellig, de entourage, de ontvangst, de praatjes met andere vrijwilligers. Als ik dat geweten had, tja dan had ik een taxichauffeur geregeld… De aanwezigheid van zoveel (oud)vrijwilligers en ook cursisten… nou dat zegt voor mij heel veel over WereldWijd van 35 jaar geleden tot heden. En hopelijk ook voor een verre toekomst.”(A.K.) “Ik was op het feest op uitnodiging van mijn broer die vrijwilliger is bij WereldWijd. Op een zonnige 22 augustus werd in de middag geluisterd naar aparte muziek, naar toespraken van de voorzitter, de directeur en een goede doelen stichting uit de buurt met haar donatie. We zaten aan grote tafels, er waren hapjes en er kon ook gezamenlijk gegeten en met elkaar gebabbeld worden. Zowel met onbekenden als met bekenden. We applaudisseerden regelmatig. Herinneringen kon ik niet ophalen, ik was geen vrijwilliger geweest. De toekomst zat 12 WWW.STICHTINGWERELDWIJD.NL

Het Szarko Trio

WereldWijd voorziet nog steeds in een behoefte om een lichtpunt(je) te bieden aan nieuwe medelanders. wat verder op: de mensen in opleiding. Ze keken het allemaal aan. Ik dacht aan een van de oprichters, een voormalige drukker. Hij was er niet bij. Hij heeft het goed gedaan. En in de verte zag je de kop van een wit gebouw, dat bij een begraafplaats voor gewone jongens uit de VS hoort.” (J.L.) 2. 35 jaar WereldWijd “Wij vieren dat het 75 jaar geleden is dat de Tweede Wereldoorlog is beëindigd. Voor vele van onze cursisten is de oorlog helaas nog niet geëindigd.”(F.F.) “VakTaal cursist Elias vindt het erg fijn dat WereldWijd bestaat. Hij komt met plezier twee dagen per week naar Eckelrade. “Ik kom hier, ik ben blij” zegt hij.” (J.K.) “Ik ben in 1993 bij WW begonnen en heb 15 jaar met Zuster Paula computerlessen gegeven, deze periode is een van de leukste in mijn leven. In 2008 gedwongen vertrokken door een dodelijke ziekte van mijn kleinzoon, en hierdoor 9 maanden bij de dochter in huis moeten blijven. Tegenwoordig heb

ik nog regelmatig contact met WW en ga er op zijn tijd nog een kopje koffie drinken. Ik weet dat het werk van WW zinvol is en hoop dat ze nog een heel lang leven gegund is.” (C.S.) “Ik heb de doelstellingen van WW vanaf dat ik van zijn bestaan wist een warm hart toegedragen en vind dat hij op een bijzondere manier de gelegenheid biedt aan mensen om een nieuw leven op te bouwen in een zo veilig land als Nederland, of om met een nieuw elan te kunnen terugkeren naar hun land van herkomst. Zolang deze behoefte bestaat is het fijn dat WW nog altijd in staat is daar op een meer dan voortreffelijke manier vorm aan te geven en ik hoop dat, zolang dat nog nodig is, dat nog lang zal blijven gebeuren. Daarnaast vind ik dat WW zowel voor de staf, de vrijwilligers, als voor de deelnemers een verrijking van hun leven vormt.” (J.H.) “WereldWijd heeft een belangrijke functie voor mensen die hulp nodig hebben en als mens gezien willen worden, daarom vind ik het fijn dat WW bestaat.” (M.M.)

De talenten van Talentino

“Voor mij betekent 35 jaar WereldWijd een bewijs van vernieuwend denken op sociaal vlak. Dat er aan een behoefte wordt voldaan die jongeren en jongere ouderen met elkaar verbindt, wat resulteert in mooie oplossingen in Eckelrade maar ook ver daarbuiten. Ik beleef nu de veranderingen op maatschappelijk vlak aan den lijve en ben heel anders tegen de huidige problemen van instromers gaan aan kijken. We hebben op dit moment mensen nodig die met hun handen kunnen werken en WereldWijd weet die mensen te motiveren met de middelen en mogelijkheden die zij dankzij giften, vrijwilligers en een gemotiveerd team kan bieden. Dus ook voor de komende 35 jaar!” (J.v.G.) “Dat WereldWijd 35 jaar bestaat vind ik fijn maar vooral belangrijk. Deze stichting voorziet nog steeds in een behoefte om een lichtpunt(je) te bieden aan nieuwe medelanders. In een vorige functie had ik al kennis gemaakt met WereldWijd en omdat ik de visie ondersteun heb ik me met veel plezier opgegeven als vrijwilliger.” (A.K.)

“Het is goed dat in Nederland gewone mensen uit de derde wereld een technische opleiding kunnen krijgen, zodat ze bij terugkeer zelf een bestaan kunnen opbouwen. Die opleiding wordt gegeven door gewone mensen uit Nederland. Ook dat is goed. Die mensen kunnen op hun beurt bij terugkeer naar hun huis hier in de buurt zeggen dat ze zich nuttig hebben gemaakt. WereldWijd is opgericht door een aantal wat oudere werkende jongeren, die ik kende en ken. Ze wilden hun inzet voor de goede zaak – en dat was eerder het belang van de zwakke groep, die de werkende jongeren zijn - ook voor anderen inzetten. Voor de vluchtelingen uit de derde wereld. Dat waardeer ik aan ze. De voormalige MAVO Eckelrade is daarmee een WAVO geworden, waarbij de W voor Werelds staat”. (J.L.)

maar krachtig toespraakje van onze voorzitter Jan, en ceremoniemeester Frans. Met fleurige gezelligheid, gepraat en gelach. Met vrolijke muziek van het Szarko Trio, en heerlijk eten van de talenten van Talentino. Kortom: lang zullen we leven in de gloria!” (bericht op de Facebookpagina) Met dank aan: Cecile Herijgers, Jacqueline van de Zwaard, Suze Kersbergen, Traject Eijsden – M argraten, Merel Visscher (De Limburger), Frans Frankhuizen (algemeen coördinator), Jacinta Kreuger (taaldocent), Chris Steeghs (oud docent), Jan Hurkens (oud docent), Mariëtte Meyerink (vakdocent textiel), Jan van Gils (vakdocent elektro), J. Leenders (bezoeker). •

“Vandaag vierden we de 35e verjaardag van WereldWijd. Een mooie zomer middag op onze feestelijk versierde binnenplaats. Met (oud)vrijwilligers, (oud)cursisten, harde werkers, vrienden en belangstellenden. Met een kort WWW.STICHTINGWERELDWIJD.NL

Stichting WereldWijd

Jaargang 23 | Editie #59 | December 2019

WAT DOEN ONZE HARDWERKENDE VRIJWILLIGERS EIGENLIJK NOG MEER DAN HARD WERKEN? WE BESLUITEN HET ZE EENS TE GAAN VRAGEN.

DE HOBBY VAN JEF DECKERS Ik spreek Jef Deckers, sinds januari 2002 vrijwilliger bij WereldWijd. Eerst was hij werkzaam als docent handvaardigheden metaal, daarna kwam hij bij WereldTools terecht waar hij tot de dag van vandaag oude gereedschappen herstelt. Als voormalig leraar werktuigbouwkunde bij DSM is hij bij ons helemaal op zijn plaats. Via een collega destijds bij DSM leerde hij het werk van WereldWijd kennen, en toen hij eind 2001 vanwege reorganisaties zonder werk kwam te zitten en op zoek ging naar vrijwilligerswerk, was zijn keuze om bij ons te komen werken snel gemaakt. Ik vraag hem naar zijn hobby’s. Nog altijd is hij geboeid door ontwikkelingen op het gebied van natuur en techniek, en daar leest hij graag over. Ook kijkt hij met plezier naar programma’s op dat gebied, zoals die op National Geographic. Maar de hobby die hij al bijna zijn hele leven heeft, dat is de muziek. Afkomstig uit een muzikale familie met 12 kinderen (er was jarenlang een 4-stemmig familiekoor en een muziekband waarbij Jef de animator was), met een vader die prachtig kon zingen en zich in de muziek bekwaamde tot organist en koordirigent, was het logisch dat ook Jef muzikant zou worden. Als Noorbeekse jongen begon hij in 1958 met notenleer bij de harmonie, en kreeg hij les op de trompet, later de bugel. Als trompettist maakte hij ook deel uit van de Berggalmkapel van Noorbeek. Toen de harmonie op concours ging en er een hoornist nodig was ging Jef hoorn spelen. Maar de klanken die hij achter zich hoorde, van de baritons en tuba’s, díe vond hij mooi. En zo werd de melodische tuba (oftewel het euphonium) zijn instrument. Toen hij als jongvolwassene met zijn vrouw naar Nuth verhuisde werd hij ingelijfd bij de harmonie van Nuth, al liet Noorbeek hem niet zomaar

14 WWW.STICHTINGWERELDWIJD.NL

Jef met zijn kleinzonen Jorn op hoorn en Kjell op altsax. (Foto: eigen archief)

Als Noorbeekse jongen begon hij in 1958 met notenleer bij de harmonie, en kreeg les op de trompet, later de bugel. gaan. Nog een half jaar na zijn verhuizing werd hij wekelijks thuis opgehaald om toch vooral de repetities niet te missen. Na 9 jaar in Nuth gewoond te hebben verhuisde hij met zijn gezin naar Margraten en je raadt het al… ook daar stonden ze van de Margratense harmonie al snel bij hem op de stoep. Hij kreeg een gloednieuw instrument. Dat was een goeie investering van de harmonie want in 2018 vierde Jef zijn 60-jarig jubileum als muzikant. Ter ere hiervan speelde hij als solist, samen met de harmonie, een prachtig wiegelied in de kerk, de Berceuse uit de opera Jocelyn, van Godard. Voor Jef zijn de optredens met het korps in de kerk, met het spelen van andantes en choralen, de hoogtepunten uit zijn muziekleven. Hij heeft zich misschien wel eens afgevraagd of hij niet eens zou moeten stoppen - hij is nu 72 -

maar daar is voorlopig in elk geval geen sprake van. Tot zijn blijdschap heeft hij in de harmonie navolging gekregen van twee kleinzonen van 10 en 11 jaar. De ene speelt op de hoorn, de andere op de altsax. En wie kan hen beter helpen bij het oefenen van de muziekstukken dan opa Jef. Dat zullen mooie uren zijn daar bij hem thuis. Iemand die zo gepassioneerd over zijn hobby kan vertellen, dat is een genot om naar te luisteren. Ik wens Jef, samen met zijn kleinzonen, nog vele mooie concerten. •

DE HOBBY VAN MARIEKE REIJNDERS Sinds het begin van de afgelopen zomer is Marieke uit Meerssen ons vrijwilligersteam komen versterken. Via een kennis kwam bij haar de vraag: naailessen geven bij WereldWijd, is dat niks voor jou? En Marieke, oud-handvaardigheidsdocent (in een ver verleden gaf ze onder andere les bij “de nonnen in Maasbracht”), was meteen enthousiast. Ze is in Eckelrade langsgekomen… en ze is gebleven. Met veel plezier geeft ze nu een middag per week les in alles op het gebied van handvaardigheid wat de cursisten maar willen. Breien, haken, naaien, borduren,

Marieke Reijnders (Foto: René Reijnders)

op haar laptop, is handvaardigheid haar favoriete bezigheid. Ontelbaar zijn de kledingstukken die ze naaide, haakte, breide, borduurde. Jurken, rokken, een cape, noem maar op. En al helemaal ontelbaar zijn de borduursteken op tafellakens, tafellopers, kussens, rokken en nog veel meer moois. Alles wat ze maakte gebruikt ze zelf. En van alles wat ze gebruikte kon ze wel weer iets anders maken. Ze weet het theaterbezoek nog waar ze heenging, gekleed in een mooie rok die ze maakte van een jas. Alles wat uit haar handen komt is door haar zelf bedacht, voor Marieke geen boeken met patronen.

Kwaliteit, dat is heel belangrijk voor haar. Het moet mooi zijn, en met zorg gemaakt worden. Marieke is van alle markten thuis. Zelfs toen een cursist haar vroeg hem te helpen bij het repareren van een gat in zijn schoen wist ze raad. Het gat werd door hen samen keurig gedicht met een “spinnenweb”. Haar talent en deskundigheid heeft ze gekregen van haar moeder en oma. Door hen aangemoedigd was ze als klein meisje al voortdurend bezig met naald en draad. Dat betekent dat ze in ruim tachtig jaar een enorme ervaring heeft opgedaan. Met haar 87 jaren is ze een van onze oudste vrijwilligers. Op haar beurt heeft ze het handvaardigheid-gen doorgegeven aan haar zoon, en ook een kleindochter heeft de smaak te pakken. Haar werk en haar hobby sluiten naadloos op elkaar aan. Want naast lezen en tuinieren, en zo af en toe een spelletje

Kwaliteit, dat is heel belangrijk voor haar. Het moet mooi zijn, en met zorg gemaakt worden. Dat sommige cursisten daar anders over denken, en liever veel dan mooi willen, dat heeft ze al wel in de gaten en dat is best een beetje lastig. Al is het haar gelukkig ook opgevallen dat met name de mannelijke cursisten heel secuur kunnen werken. Ik krijg de indruk dat als het aan Marieke ligt, al haar cursisten de waarde gaan zien van kwaliteit boven kwantiteit. Ze vertelt tevreden dat bij haar werkstukken “ook de achterkant mooi is”. Geen afgeraffelde of slordig afgewerkte kanten, ze maakt vakwerk. Dat laatste woord zal ze overigens zelf niet gebruiken, daar is ze te bescheiden voor. Maar na afloop van ons gesprek is het míj wel duidelijk dat ik een vakvrouw ontmoette. •

WWW.STICHTINGWERELDWIJD.NL

Stichting WereldWijd

Jaargang 23 | Editie #59 | December 2019

DRIE MOOIE BERICHTEN VAN VAKTAAL 1. GESLAAGD! De cursus lassen bij WereldWijd is de enige cursus waarbij deelnemers een officieel Nederlands diploma kunnen halen. Met alles respect natuurlijk voor de andere technische cursussen bij WereldWijd, maar dit vergt natuurlijk wel wat van de deelnemers én de docenten op de cursus. Bij het verkrijgen van een echt diploma worden natuurlijk eisen gesteld aan wat cursisten dienen te kunnen. Je krijgt zo’n papiertje niet zomaar. Het examen wordt afgelegd door een examinator van het Nederlands Instituut Lastechnieken en zij verstrekken dan ook het diploma. De huidige groep cursisten lassen en metaalbewerking die onder de vleugels van Jos van Lieshout, Gerard van de Weerdt en Pierre Francot hun traject op WereldWijd afleggen, doen allemaal hun best om dit niveau te behalen. En dat blijkt nog niet mee te vallen voor een hoop deelnemers. Op de metaalafdeling worden de cursisten Hassan, Ghulam, Issa, Melake, Rohollah, Elias en Bassam elke les verdeeld over de lasafdeling van Gerard (op maandagmiddag) en Jos (op donderdagmiddag) en over de metaalafdeling van Pierre. Het moge duidelijk zijn dat een hele karrevracht geduld, motivatie en doorzettings vermogen noodzakelijk is voor de leraren om de cursisten de eindstreep te laten halen. Wandelend door de afdeling lassen en metaal, valt altijd op dat er hard gewerkt wordt maar ook veel ge lachen en dat het er altijd gezellig is. De lachsalvo’s en de knuffels vliegen je er soms om de oren. Wat ook zeer opvalt is de gebrekkige communicatie. Van de 7 deelnemers aan de cursus zitten er liefst 6 in de laagste taalgroep

16 WWW.STICHTINGWERELDWIJD.NL

Ghulam toont zijn lasdiploma

Bij het verkrijgen van een echt diploma worden natuurlijk eisen gesteld aan wat cursisten dienen te kunnen. van WereldWijd. Ook hier hebben de docenten, Anne Marie Adelmeijer en Jan Stijntjes, een hele kluif om de heren cursisten iets bij te brengen. De meesten komen al een jaarlang bij WereldWijd, maar voor velen blijft een volzin foutloos uitspreken een onmogelijke opgave. Communicatie met de meeste cursisten blijft op een heel basaal niveau steken. En probeer dan maar eens uit te leggen dat een lasnaad niet in orde is, of dat de zaagmachine anders ingesteld moet worden. En toch… nadat Jos, Gerard en Pierre vele keren gewanhoopt hebben, pikt er een cursist dermate veel op dat op een gegeven moment het kwartje valt en er toch vorderingen zichtbaar worden. Zelfs zoveel dat er eindelijk examen afgelegd kan worden. Zo gebeurde het bij Ghulam. Hij is in mei 2018 gestart met de cursus lassen/ metaalbewerking bij WereldWijd.

hulam is een asielzoeker uit G Afghanistan en woont al enige tijd in het AZC in Maastricht. Hij komt trouw twee keer per week naar onze school in Eckelrade. En gelukkig niet voor niets. Ghulam is geslaagd voor het examen lassen en ontving op 31 oktober jl. uit handen van zijn docenten het diploma niveau 1 van het Nederlands Instituut voor Lastechnieken. Proficiat Ghulam en proficiat Jos, Gerard en Pierre. Op naar de volgende, en dat bleek al snel het geval te zijn. Hierbij voor hen allen een welgemeende felicitatie!

2. NIET MET LEGE HANDEN VERTROKKEN! Na omzwervingen door Nederland en een korte periode in België, waar hij ook werd uitgewezen, werd onze cursist Karam begin 2018 door het team van VLot opgevangen in Heerlen, zodat hij niet op straat hoefde te leven. Een half jaar later verhuisde hij naar een woning van VLot in Maastricht, vanwege zijn nauwe band met de kerk in Maastricht. Karam, die toen al intensief bezig was met het christendom, heeft in de afgelopen anderhalf jaar zijn geloof verder verdiept. Op een gegeven moment vond zijn advocaat hem sterk genoeg om in een gesprek met de IND te kunnen getuigen van zijn bekering. De bekering tot het christendom is namelijk voor hem de reden dat hij niet terug kan naar Irak. Afgelopen oktober meldde Karam zich dus opnieuw in

Karam krijgt zijn certificaat Elektrotechniek

Ter Apel, zo is nou eenmaal de procedure, om vervolgens in een AZC te moeten wachten op de nieuwe uitnodiging voor een gesprek bij de IND. Hij is gelukkig niet met lege handen naar Ter Apel vertrokken, hij heeft namelijk bij WereldWijd het certificaat Elektro techniek behaald. Gefeliciteerd Karam! Op de foto de uitreiking van dit certi

ficaat door zijn tevreden leraar Jan van Gils, voor wie een pluim ook op z’n plaats is. N.B. Per toeval werd Karam vanuit Ter Apel in het AZC in Maastricht geplaatst, zodat hij gelukkig weer naar de lessen in Eckelrade kan komen.

Van links naar rechts Rob, Issa, Jos, Elias, Gerard en Malake

3. HET JAAR EINDIGT GOED!

Nog net op tijd voor een vermelding in deze WereldWijzer slaagden eind november maar liefst drie Vak Taalcursisten voor het lasexamen. Issa Murad Qasem, Elias Yosufi en Malake Teferi behaalden tijdens het door examinator Rob Laughs van het NIL (Nederlands Instituut voor

astechnieken) afgenomen examen hun L lasdiploma. Grote blijdschap bij de drie cursisten en minstens zoveel blijdschap bij hun docenten Jos van Lieshout en Gerard van Weert. Hierbij voor hen allen een welgemeende felicitatie! •

WWW.STICHTINGWERELDWIJD.NL

Stichting WereldWijd

Jaargang 23 | Editie #59 | December 2019

BEURSVLOER

WERELDWIJD AANWEZIG OP DE BEURSVLOER Op donderdag 14 november werd de 9e Maatschappelijke Beursvloer Maastricht & Heuvelland gehouden. WereldWijd was hier wederom ver tegenwoordigd. De Beursvloer heeft als doel mensen en wensen met elkaar te verbinden. De deelnemers zijn heel divers zoals: ondernemers, maatschappelijke organisaties, verenigingen, stichtingen, scholen en buurtinitiatieven. Al deze partijen hebben elkaar iets te bieden en de Beursvloer maakt het mogelijk dat ze elkaar vinden. Dit jaar was de Beursvloer op een verrassende locatie, namelijk in ‘De Ruimte’ in het Sphinxkwartier.

Een handdruk op de match

Nadat de beursgong geklonken had was het weer druk handelen geblazen ‘met welke partijen kunnen we een Match maken?’ Al snel hadden we met verschillende partijen een match voor mo-

gelijke nieuwe vrijwilligers en afspraken om bij elkaar een kijkje in de keuken te nemen. Naast deze contacten was het ook een middag om te netwerken, vele oude contacten zijn aangehaald en nieuwe contacten zijn gelegd. •

INTERVIEW

KUNSTSCHILDER BASSAM KHABBAZHE HOUDT VAN KLEUR Afgelopen zomer was er een kleurrijke expositie te bekijken bij WereldWijd. De kunstenaar, Bassam Khabbazhe, is een uit Syrië afkomstige cursist. Toen hij nog in Syrië woonde, waar hij een technisch beroep uitoefende, was tekenen ook al zijn hobby. In die tijd gebruikte hij alleen potlood. Nu hij in Nederland woont werkt hij graag met veel kleur. Bovendien verwerkt hij allerlei materialen in zijn schilderijen, en gebruikt hij nieuwe technieken, zoals het kunstwerk met de hond laat zien. Zeker nu hij nog geen baan heeft is het fijn om thuis aan zijn schilderijen te kunnen werken. Hij gebruikt foto’s als voorbeeld en laat daar zijn creativiteit op los. Tijdens de expositie waren zijn werken te koop maar hij doet met plezier ook wel eens iets moois cadeau. Zo kreeg zijn 18 WWW.STICHTINGWERELDWIJD.NL

a dvocaat een schilderij met een weegschaal erop. Niet alleen houdt Bassam van kleur, hij deelt het ook graag uit. Maar... verf en andere materialen kosten natuurlijk geld. Via WereldWijd is Bassam te benaderen door belangstellenden die eventueel een kunstwerk van hem willen kopen. •

WIST U DAT...

Matje, Lybert en Jan bij omroep Stein

• er bij de open dag meer dan 150 bezoekers zijn geweest, en dat er geen parkeerplaats meer te vinden was in de straten van Eckelrade! • Jef Deckers van WereldTools hard bezig is met het stoppen met roken, hij gaat aan zijn gezondheid denken. Succes Jef! • Monique Permesaen, na jaren weg te zijn geweest, tot haar en onze vreugde weer terug is bij WereldWijd als taaldocent. • Pien Wishaupt, die 2 jaar geleden stagiaire was bij WereldWijd, nu bij ons terug is als interim medewerker.

• er bij WereldTools ooit een nieuwe kleur is uitgevonden….Waltergroen!

vormen een onmisbare schakel in het project.

• het bestuur van Stichting WereldWijd tweemaal per jaar in een korte bijeenkomst aan alle vrijwilligers tekst en uitleg geeft over het reilen en zeilen bij WereldWijd, hetgeen door de vrijwilligers op prijs wordt gesteld.

• WereldWijd onlangs een uitnodiging kreeg van omroep Stein voor een interview over onze activiteiten zodat Matje, Lybert en Jan op een zondagmorgen in de studio aanwezig waren voor een gesprek. (zie foto)

• dat er regelmatig een scholier van de Bernard Lievegoedschool bij WereldWijd stage loopt.

• onze Kerstviering altijd drukbezocht is. Fijn dat u steeds met zovelen komt!

• het project WereldTools ondersteund wordt door 8 vrijwilligers: 3 personen zorgen voor de inname van uw oude gereedschappen en materialen, 5 personen zorgen ervoor dat alles keurig schoongemaakt en vakkundig gerepareerd wordt. Deze 8 mensen

• de catering van zowel de zomerbbq als de Kerstviering tot aller tevredenheid verzorgd is door de talenten van Talentino.

• onze vakdocent, Heinz van de Schoor, zijn kunstwerken heeft geëxposeerd in Genk • sinds eind december een AED aan wezig is bij WereldWijd dankzij de Rotary Club uit Maastricht • we u allen een zalig uiteinde en een heel gelukkig nieuwjaar wensen! • WWW.STICHTINGWERELDWIJD.NL

Stichting WereldWijd

Jaargang 23 | Editie #59 | December 2019

ZOEK MEE

LEESTAFELS GEZOCHT! De WereldWijzer verschijnt twee keer per jaar. Zoals u als lezer misschien gemerkt hebt is de uitgave in december vooral gericht op de mensen die bij WereldWijd actief zijn: vrijwilligers, deelnemers, staf, bestuur en andere directbetrokkenen. De uitgave van juni is meer op de omgeving gericht, daarin willen we aan een breder publiek laten zien wat WereldWijd betekent. Om dit grotere publiek goed te kunnen bereiken hebben we extra exemplaren van de jubileumuitgave van juni 2019 laten drukken. De bedoeling is om dit voortaan bij elke zomeruitgave te doen. Graag willen we deze extra WereldWijzers neerleggen op plaatsen waar mensen komen die: • belangstelling hebben voor het

werk van WereldWijd en eventueel vrijwilliger willen worden. • WereldWijd willen steunen met geld of met gereedschappen en materialen. • mogelijke deelnemers kunnen verwijzen naar de cursussen van WereldWijd. Maar waar leggen we die exemplaren dan neer?

Als u ideeën hebt over een plaats waar het zinvol is om er de WereldWijzer neer te leggen, geeft u dat dan a.u.b. door aan onze redactie: info@stichtingwereldwijd.nl Bij voorbaat hartelijke dank voor het meedenken. •

Bij welke instellingen, winkels, cafés enz. in heel Zuid-Limburg, van Eijsden, via Sittard tot Kerkrade… ?

LINTJESREGEN

KONINKLIJK Alle vrijwilligers bij WereldWijd verdienen veel erkenning voor het werk dat ze verzetten. In april werden twee vrijwilligers extra in het zonnetje gezet. Jo Lousberg uit Margraten en Willy van Gelooven uit Maastricht kregen namelijk allebei een koninklijke onderscheiding. Jo werd thuis verrast door burgemeester Akkermans van Eijsden-Margraten. Willy werd naar “een vergadering” gelokt…Voor beide heren was dit een grote verrassing. Een gereedschapsboeketje namens ons allen mocht natuurlijk niet ontbreken. Jo en Willy, nogmaals van harte proficiat met deze koninklijke onderscheiding. Bedankt voor jullie inzet voor WereldWijd! •

Het boeket 20 WWW.STICHTINGWERELDWIJD.NL

Willy van Gelooven

Jo en echtgenote, met burgemeester Akkermans

INTERVIEW

WIE IS NOU TOCH DIE MAN DIE DE KISTEN MAAKT? Als je het WereldTools Magazine openslaat valt je oog meteen op een foto van een man die een grote kist maakt. Ook in een korte film (https://www.youtube.com/watch?v=yb0_Qcw3ZLU) over het kistenproject van WereldWijd zie je deze man met een accuboor de WereldTools kisten dichtschroeven. Wie is die man die je regelmatig ‘s ochtends in alle vroegte in onze timmerwerkplaats vindt, ijverig werkend aan de vervaardiging van de stevige kisten? Het is Johan van der Veur, man van het eerste uur van WereldWijd. geeft, kwam bij mij leren timmeren. Toen er meer docenten kwamen, werd het voor mij tijd om er beetje bij beetje uit te gaan. En toen er een tijd geen lessen meer gegeven werden ben ik kisten gaan maken. We hadden glorietijden en slechte tijden, soms hadden we geen cent meer op de tak.”

Johan van der Veur bij een van de ca. 500 kisten die hij gemaakt heeft.

Er is niemand die in één ochtend tijd maar liefst 10 kisten vervaardigt, behalve Johan. Ik ken Johan dan ook als een heel actieve harde werker, en er wordt wel eens gezegd dat hij Duracell batterijen in zich heeft. De hoogste tijd voor een interview! Het is lekker weer dus we gaan op het dakterras zitten en Johan begint met een twinkeling in zijn ogen te vertellen over WereldWijd, waar hij in 1986 is gestart. “Hans Wemmers heeft me hiernaartoe gehaald. Ik was 55 jaar en werkte als bode op het stadhuis van Maastricht maar ik wilde best graag dichter bij huis werken. (Johan woont in Sint Geertruid) Samen met John van Winden van de broeders FIC startten we de

timmerwerkplaats op. John maakte de instructieboekjes en ik maakte de voorbeeldwerkstukken. Samen met Peter Gillissen ging ik op zoek naar machines om van een compleet lege werkplaats een mooie cursusruimte te maken. Er stonden in de hoogtij dagen 13 werkbanken in. Om wat meer licht te krijgen moesten er kozijnen uitgebroken worden en die gebruikten we dan weer om de metaalwerkplaats van te maken.“ Ik vraag Johan om in een paar woorden te zeggen wat WereldWijd voor hem betekent. “Het was mijn bezigheid, mijn werk. Ik kon met iedereen goed opschieten. Mijn lust en mijn leven. Ik heb het altijd met liefde gedaan.” Johan vertelt verder: “Ik ging tijdens mijn werk bij WereldWijd het leermeesterdiploma halen bij de Stichting Vakopleiding Bouwbedrijf. Met dat diploma kon WereldWijd cursisten diploma’s geven.“ Trots gaat hij door: “Beneden in de werkplaats hangen allemaal foto’s met ministers enzo, die zijn allemaal van mij. Het was echt de glorietijd van WereldWijd. Lybert, die nu timmerles

Johan zie je nooit op feestjes van WereldWijd. “Feestjes, nee, ik ben er liever niet bij….Ik ben hier om te werken en heb niet veel behoefte aan een praatje. Ja, soms maak ik wel eens een babbeltje. Maar ik moet wel zorgen dat er wat gedaan wordt. Ik was altijd vroeg bij WereldWijd, maakte voor iedereen koffie en ging dan aan de slag.” Johan is altijd bezig, voor hem is zijn hobby zijn werk. Hij staat altijd klaar om te helpen, net zoals op de camping waar hij veel is. Daar heeft hij de hele frituur verbouwd. Hij staat op de achtergrond altijd klaar voor anderen. En van de camping of vanuit zijn vaste vakantieplekjes in Spanje komt hij regelmatig langs om weer een partijtje kisten te maken. Hij heeft vast en zeker meer dan 500 kisten gemaakt. Maar we zijn de tel inmiddels kwijt. Johan wil gaan stoppen met zijn werk voor WereldWijd, maar als we erover praten hebben we het allebei moeilijk. Ik kan me niet voorstellen dat Johan hier niet meer binnen komt waaien en Johan zelf volgens mij ook niet. Er staat nog hout voor kisten, daar komt hij in ieder geval na zijn vakantie nog voor terug en dan zien we wel verder. We houden hoop. •

WWW.STICHTINGWERELDWIJD.NL

Stichting WereldWijd

Jaargang 23 | Editie #59 | December 2019

STAGE LOPEN BIJ WERELDWIJD Mijn naam is Meike Haster, ik ben een leerling van de Bernard Lievegoedschool in Maastricht. Eind oktober heb ik twee weken stage gelopen bij Stichting WereldWijd. Dit was voor de sociale stage die op onze school bij het vierde leerjaar hoort. In eerste instantie was ik ingedeeld bij een andere instelling, maar ik dacht toen dat dit minder goed bij mij zou passen. In overleg met de stagecoördinator kwam ik terecht bij WereldWijd. Hierover was ik meteen enthousiast nadat ik wat research had gedaan, en na het kennismakingsgesprek verwachtte ik een leuke stage tegemoet te gaan.

COLOFON Redactie: Jacinta Kreuger, Matje Mattheij, Pien Wishaupt, Louis Eggerdink, Chrit Leenders Opmaak: Zippers Design / Claudia Ritzen Foto’s: Stichting WereldWijd (tenzij anders vermeld) Oplage: 500 exemplaren Adres: Stichting WereldWijd Klompenstraat 1a 6251 NE Eckelrade Tel: 043-4083122 info@stichtingwereldwijd.nl www.stichtingwereldwijd.nl

GEDICHTJE

Vrijwilliger zijn… Afscheidskaartje van Meike, stagiare Bernard Lievegoedschool

Deze verwachting is dubbel en dwars waargemaakt! Ik heb veel verschillende dingen mogen doen. Ik ben bij verschillende lessen geweest, heb in de kantine geholpen en een aantal administratieve dingen gedaan, ik ben bij een intakegesprek geweest en ga zo maar door. Ik heb hier veel van geleerd, naarmate de stage vorderde merkte ik dat alles steeds soepeler verliep, dat ik meer initiatief durfde te tonen en dat de omgang met zowel de cursisten als de vrijwilligers en werknemers steeds makkelijker ging. Ook heb ik geleerd soms te improviseren en kritisch te zijn. Ik heb in deze twee weken dus ontzettend veel geleerd en ben erg dankbaar voor deze ervaring. Daarom wil ik iedereen bij WereldWijd nogmaals ontzettend bedanken voor deze twee leerzame en vooral gezellige weken! • 22 WWW.STICHTINGWERELDWIJD.NL

Is vrijwillig Maar niet vrijblijvend Is verbonden Maar niet gebonden Is onbetaalbaar Maar niet te koop Is positief denken Is positief doen Met als enige doel Voor jezelf en de ander Een goed gevoel! (schrijver onbekend)

Facebook: www.facebook.com/stichtingwereldwijd Giften: Voor de uitvoering van onze activiteiten zijn donaties meer dan welkom! NL55RABO0113203594 t.n.v. WereldWijd te Eckelrade ANBI - erkend. Bij voorbaat dank! Wij zijn steeds op zoek naar goede gereedschappen en machines t.b.v. de terugkeerprojecten.

GEZOCHT: Reislustige apparaten & gereedschappen Heb je ze niet meer nodig? Wij zorgen voor een tweede leven!

WereldTools geeft mensen die terugkeren naar het land van herkomst materialen, gereedschappen en machines mee in een kist om een klein bedrijf te beginnen. WereldTools is altijd op zoek naar spullen om die kisten te vullen! Gereedschappen, naai-, boor- en zaagmachines e.d., fietsen, computers, koks-of kappers- en andere materialen. Kortom alles wat iemand die naar zijn geboorteland moet terugkeren kan gebruiken om daar een nieuwe start te maken, is van harte welkom! Hebt u zoiets op zolder of in de schuur staan, bel ons dan of stuur een mailtje! In 2015 werd WereldTools door de Europese Commissie gekozen tot het beste project van het EuropeesTerugkeerFonds. In minder dan 15 jaar wist WereldTools ruim 500 terugkeerprojecten in de hele wereld te ondersteunen met het ontwikkelen van een bedrijfsidee en -kist.

www.stichtingwereldwijd.nl

Helpt u ook mee?

Maak het werk van Stichting WereldWijd mogelijk en werk mee aan: Het project WereldTools geeft mensen die terugkeren naar het land van herkomst hulp bij het ontwikkelen van een toekomstplan en materialen, gereedschappen en machines om er een klein bedrijf te beginnen. Het project Vaktaal leert mensen van buitenlandse afkomst Nederlandse taal en een vak zoals timmeren, naaien, elektro, metaal, lassen en computervaardigheden.

WereldWijd zoekt dan ook vrijwilligers met kennis van: * Timmeren en houtbewerking * Metaal bewerken * Naaien en textielbewerken * Lassen * Elektrotechniek * Computervaardigheden * Ondernemersvaardigheden En van: * Het werk in onze kantine * Onderhoud van het gebouw

We bieden: * Een onkostenvergoeding en ongevallenverzekering * Ondersteuning bij de inwerkperiode * Een mooie omgeving, leuke collegaâ&#x20AC;&#x2122;s en een interessante werkplek

We zoeken donateurs: uw steun maakt verschil!

Uw donatie kunt u overmaken op NL55RABO0113203594 t.n.v. WereldWijd te Eckelrade. ÂStichting WereldWijd is ANBI-erkend, dus uw gift is aftrekbaar van de belasting.

Gezocht!

WereldTools geeft mensen die terugkeren naar het land van herkomst materialen, gereedschappen en machines mee in een kist om een klein bedrijf te beginnen. We zijn daarom altijd op zoek naar spullen om die kisten mee te vullen. Gereedschappen, naai-, boor, zaagmachines e.d., fietsen, koks- of kappersmaterialen, kortom alles wat iemand kan gebruiken om in het land van terugkeer een nieuwe start te maken, is van harte welkom. Hebt u iets op zolder of in uw schuur staan, of kent u een bedrijf die materialen opruimt, neem dan contact met ons op.

WereldWijd Klompenstraat 1 | 6251 NE Eckelrade (Limburg) | T

043 - 408 31 22 |

info@stichtingwereldwijd.nl | www.stichtingwereldwijd.nl | www.facebook.com/stichtingwereldwijd Wij zijn van maandag tot en met donderdag geopend.

Stichting WereldWijd

Stichting Het project WereldTools is een onderdeel van het werk van Stichting WereldWijd WereldWijd en wordt financieel mogelijk gemaakt door Dienst Terugkeer & Vertrek (DT&V) van het ministerie van Justitie en Veiligheid. Het project VakTaal wordt mede mogelijk gemaakt door het Elisabeth Strouven Fonds.