‘De leukste bemanning ter wereld’

Als kapitein van MPS de Zonnebloem voelt Jolle Wietse zich soms wat ongemakkelijk bij mensen die tegen hem opkijken. “Ik ben de eindverantwoordelijke voor het schip en de passagiers, maar ik voel me niets beter dan de vrijwilligers. Zij doen hun werk belangeloos, daar heb ik ontzettend veel respect voor.”

Volgende keer in Van wal: Femke en Carolien

Recent begonnen

Femke Attema en Carolien van Meel aan hun duobaan als Coördinator Reizen. We kijken uit naar hun boordjournaal.

2005: Dag en nacht onderweg

“Op mijn zestiende ben ik gaan varen. Ik begon in de vrachtvaart. Eens in de zes weken ging ik twee weken naar school om mijn theorie te halen, maar het echte varen leer je aan boord. Vijf jaar later slaagde ik voor mijn examens, doorstond ik de medische keuring en haalde ik mijn vaarbewijs. Ik was 21 jaar en kon als schipper gaan varen op een wat kleiner schip, zo’n 85 meter lang. Dag en nacht verscheepte ik containers tussen de havens van Rotterdam, Amsterdam en Antwerpen.”

2009: Varen, varen, varen

“De financiële crisis brak uit en ik raakte mijn werk kwijt. Ik besloot mijn geluk te beproeven op de Rijn en dat beviel goed. Een jaar later kocht ik samen met een compagnon een schip waarmee ik veelal over de Moezel voer. Met kolen, oud ijzer, papier, graan, noem het maar op. Tot ik tegen de dertig begon te lopen en helemaal klaar was met dat alsmaar varen, varen, varen. Het gebrek aan sociaal contact brak me op en ik wilde mijn vriendin wel eens meer dan drie dagen per maand zien. Daarom maakte ik de overstap naar de passagiersvaart. Dat bleek een gouden match.”

Februari 2020: Anderhalf jaar stilliggen

“Twee weken voer ik als kapitein op MPS de Zonnebloem toen corona om de hoek kwam kijken. Een paar dagen voordat premier Rutte aankondigde dat het land op slot zou gaan, besloten we al het schip uit de vaart te halen. In eerste instantie dachten we voor drie weken. Dat werden uiteindelijk bijna achttien maanden. In die periode hebben we het schip onderworpen aan groot onderhoud.”

“Een bijzondere tijd die nu al mijlenver achter ons lijkt te liggen. Het was verdrietig dat mensen met een tijdelijk contract geen deel meer konden uitmaken van de bemanning. En natuurlijk was het pijnlijk dat we onze gasten tijdelijk geen onvergetelijke reis konden bezorgen. Tegelijkertijd bood het mij de kans om het Zonnebloemschip door en door te leren kennen. En ik was ineens veel meer thuis dan normaal. Daardoor kreeg ik veel van mijn dochter mee, die toen net geboren was. Maar uiteindelijk wil je als kapitein gewoon varen.”

2022:

Uniek team

“Het voelde als een zegen toen we weer van wal mochten met het Zonnebloemschip. Het is heel bijzonder om samen te werken met de vrijwilligers. Wij hebben de meest enthousiaste bemanning ter wereld, zeg ik daar vaak over. Iedere week krijgen wij 63 nieuwe medewerkers die binnen de kortste keren een hecht team vormen, dat is uniek.”

Mei 2023:

Thuis aan boord

“Wat mensen vaak niet verwachten, is dat ik als kapitein maar zo’n twintig procent van mijn tijd besteed aan varen. De tweede kapitein vaart een hoop meer dan ik. Vanuit mijn functie houd ik me vooral bezig met het hele proces op het schip, van buiten tot binnen. Het leukste onderdeel van mijn vak? Het manoeuvreren. Zo’n reusachtig schip tot op de vierkante meter nauwkeurig besturen, dat geeft een kick. Het meest blij word ik van de hele dynamiek aan boord en de contacten met gasten, vrijwilligers en bemanningsleden. Ik voel me thuis aan boord van het schip.”