68
RETRO ZOOM
••• ORKIESTRA NA SZCZĘŚCIE CIĄGLE GRA / LESŁAW SKWARSKI Początek nowego roku jest zawsze okazją do podsumowań i snucia planów na przyszłość. O ile to pierwsze jest łatwe i oczywiste – nie było dobrze – to planowanie przyszłości jest bardziej skomplikowane, by nie powiedzieć niemożliwe. Na początku 2020 roku nawet najwięksi pesymiści nie przypuszczali, że wirus będzie panował nad naszym życiem przez tak długi czas. Że po dwudziestu miesiącach ciągle nie będziemy mogli powiedzieć: „To już koniec”, a najtęższe głowy nie będą w stanie przewidzieć, co będzie dalej. Mimo wielu ograniczeń i zakazów, mimo szczepionek, chyba wszyscy doświadczyliśmy skutków, niejednokrotnie tragicznych, trwającej niemal dwa lata pandemii. Niestety, te smutne wydarzenia nie są dostatecznym powodem dla zmiany podejścia do zagrożenia. „Mnie to nie dotyczy” – okłamujemy się na każdym kroku. Pęd do normalności powoduje, że w święta, sylwestra czy podczas uroczystości rodzinnych zapominamy o ostrożności. Pełne „turystów” Zakopane jest tego najlepszym dowodem. Brak dystansu, brak maseczek, a nawet łamanie zasad kwarantanny czy izolacji stało się tam, na przełomie roku, normalnością. Szczególnie było to widać podczas transmisji wielkiego koncertu „Sylwester Marzeń w Dwójce” przygotowanego przez TVP. Wielokrotne prośby prowadzących o założenie przez widzów maseczek i zachowanie dystansu spotykały się z gwizdami i okrzykami oburzenia niezadowolonej publiczności. Szkoda, że zabrakło odważnego, by przerwać tę imprezę. Nie wiem jak było na innych tego typu imprezach w Polsce, ale myślę, że mogło być podobnie. Boję się, że nie ujdzie to bezkarnie i za chwilę przepełnią się szpitale, a zakłady pogrzebowe będą miały niestety jeszcze więcej pracy. Ta smutna prawda nie jest jeszcze w stanie dotrzeć do wielu z nas, więc na lepsze czasy poczekamy najprawdopodobniej jeszcze długo. Mam jednak nadzieję, że świadomość zagrożenia dotrze w końcu do większości beztroskich, co pomoże w szybszym dojściu do normalności. Swoje plany musi korygować już po raz drugi Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy Jerzego Owsiaka. W ubiegłym roku 29. Finał musiał z powodu lockdownu zmienić termin, i dostosować się do panującej pandemii. Wiele imprez, dotychczas dostępnych na żywo, odbyło się bez udziału publiczności, a transmisje z nich można było śledzić bez wychodzenia z domu dzięki Internetowi. Na szczęście ograniczenia nie wpłynęły na hojność darczyńców i zebrano rekordową sumę ponad 210 mln zł. Tegoroczny 30. Finał odbędzie się 30 stycznia i też musi liczyć się z panującą pandemią. Organizatorzy zapewniają, że będzie on równie bezpieczny dla uczestników jak ten ubiegłoroczny. Szczegóły są teraz dopinane na ostatni guzik, a dokładny program będzie znany niebawem. Pierwszy Finał Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy odbył się 29 lat temu, 3 stycznia 1994 r. Do akcji Jerzego Owsiaka włączył się też Lublin – zbiórka trwała na ulicach naszego miasta, a główne imprezy odbyły się w Centrum Kultury. Propagowaniem Finału zajęło się Radio Lublin oraz redakcja „Kuriera Lubelskiego”, gdzie oprócz informacji prasowych przygotowano punkt zbiórki darów. Jak wyglądały lubelskie „orkiestrowe” początki przypominają zapowiedzi i relacje dziennikarzy tej gazety ze stycznia 1993 roku. Proszę tylko pamiętać, że było to jeszcze przed denominacją złotego.
