COLUMN JULES
De Knuffelengel
Jules woont met man en drie kinderen in Oud-Zuid. Ze leidt het perfecte leven. Tenminste, zo líjkt het. Tegenover me – op gepaste afstand – zit een knappe vrouw van midden dertig, met een jaloersmakende volle bos bruin haar en felblauwe ogen. Het had de zus van Megan Fox kunnen zijn. Ze draagt een kort leren rokje op een zwarte panty en de kleur lipstick heeft ze afgestemd op haar felrode wollen trui. Ik vind haar direct hinderlijk. Deze vrouw is gewoon té knap en té hip om coach te zijn. Als mijn man hier had gezeten, was hij spontaan klaargekomen in zijn broekje.
quarantaine hebben gezeten. Ik kan me voorstellen dat het je zwaar gevallen is...” Nog voordat Carlijn haar zin kan afmaken, rollen de tranen over mijn wangen. Dit was niet helemaal mijn bedoeling. “Wat raakt je nu het meest?”, wrijft de heks er nog even in. Stamelend probeer ik antwoord te geven: “Ik, ik... wil gewoon mijn oude leventje terug...” Snikkend vertel ik over de afwezigheid van onze au pair, hoe beu ik mijn kinderen ben en hoe ik erg ik de borrels en het uiteten mis.
Enfin, nu zit ík hier: op een design fauteuil in het tuinhuisje van haar woning, waar deze dame praktijk houdt. Op advies van mijn vriendin Elsa heb ik een afspraak gemaakt, nadat ik weer eens jankend kenbaar had gemaakt hoe zwaar ik erdoorheen zit in deze tijd. “Wist je dat wij in Zuid een hele goede corona-traumacoach hebben?”, had Elsa gezegd, “ik ken héél veel mensen die na een aantal consulten bij haar volledig zijn opgeknapt.”
Na drie kwartier aandachtig luisteren staat Carlijn op van haar stoel: “Volgende week zelfde dag, zelfde tijd?” Ze komt dichterbij me staan. Binnen een aura van anderhalve meter. Weer die indringende blik. “En vind je het oké als ik je even knuffel...?”
Tijdens het telefonische intakegesprek klonk de coronacoach – die de naam Carlijn draagt – erg vriendelijk. Eerlijk gezegd had ik me haar voorgesteld als een wat oudere, stoffige hulpverlener. Niet als wat hier tegenover me zit: zo’n irritante hipstercoach, die slim inhaakt op de huidige problematiek en daar 120 euro per consult voor vangt. Carlijn kijkt me indringend aan en opent het gesprek: “Door de telefoon vertelde je dat jullie met het gezin in
Waar heeft die vrouw het over? “Mag ik je knuffelen?”, vraagt ze nogmaals, “we hebben allebei COVID gehad, het is veilig, Jules.” Ze spreidt haar armen, als een engel die me onder haar vleugels wil nemen. Omdat ik geen nee durf te zeggen, geef ik voorzichtig toe en laat ik me ongemakkelijk door haar vastpakken. Een golf van warmte stroomt door mijn lichaam, het is een onverklaarbaar gevoel. Ik laat mijn hoofd op haar schouder zakken en een minuut lang aait ze zachtjes over mijn rug. “Heb je toevallig ook nog deze week een plekje vrij?”, vraag ik.
Liefs, Jules FEBRUARI 2021 - 9
