Paul van Loon
Paul van Loon De griezelbus
Het lijkt een gewoon dagje uit. Schrijver Onnoval neemt een klas mee met zijn bus. Tijdens de rit leest hij verhalen voor … Maar het is niet gewoon, want het is de griezelbus. Dus de verhalen zijn griezelig … Stap jij ook in de griezelbus? Lees en huiver mee! Durf je?
Dit is een makkelijk lezen uitgave van het boek ‘De Griezelbus 1’.
NUR 286
AVI M4 griezelen makkelijk lezen www.zwijsen.nl
17590_Griezelbus_os.indd 1
9-12
30-1-2014 11:12:19
Paul van Loon
Met tekeningen van Hugo van Look
17590_Griezelbus_bw.indd 3
10-2-2014 8:53:34
Een ‘Stap in, jongens, de bus vertrekt!’ roept meester Mark. Het is zes uur in de avond. En er staat een Griezelbus voor de deur van de school. De bus ziet er echt heel eng uit. Er staat een spook op en een skelet en een monster met veel bruin haar. En, het wordt al donker. De kinderen lopen naar de bus, maar niet erg hard. ‘Mijn zoon moet wel om tien uur weer thuis zijn,’ roept de vader van Joep. ‘Komt goed,’ zegt mees Mark. ‘Om tien uur staan we hier weer voor de school.’ Sam stapt als eerste de bus in en kijkt om zich heen. Hij ziet niet veel, want het is er erg donker.
5
17590_Griezelbus_bw.indd 5
10-2-2014 8:53:34
Er brandt geen licht en voor elk raam zit een gordijn. Niek duikt naast hem op. ‘Vreemd hier,’ zegt Sam zacht. ‘Ik zie geen klap.’ ‘Loop eens door!’ roept mees Mark. ‘Ik wil ook de bus in.’ Sam ziet nu wel iets meer, maar nog steeds niet veel. Wel ziet hij een zwart gordijn dat achter in de bus hangt. En aan het stuur ziet hij een man met een pet op. Hij is heel dun en draagt handschoenen. De man kijkt niet op of om als je langs hem loopt. Raar, denkt Sam. Het boeit hem niets wie zijn bus in gaat. Of slaapt hij? Sam kijkt om naar mees Mark, maar die is druk. Hij helpt kind voor kind de bus in en let niet op hem. ‘Kom op, Sam. Niet zo bang.’ Niek wurmt zich langs Sam heen en loopt het gangpad in. Sam volgt hem op de voet. Niek ploft neer op een stoel. Sam gaat snel dicht naast hem zitten. Pas nu ziet hij dat alle stoelen zo staan, dat je met je rug naar het stuur van de bus zit. Niet ver voor hem hangt het gordijn. Het sluit het achterste deel van de bus af. Nu stapt ook mees Mark de bus in. Hij groet de man met de pet en knikt naar hem. De man draait zijn hoofd niet eens om en zegt niks.
6
17590_Griezelbus_bw.indd 6
10-2-2014 8:53:34
‘Eh goed,’ zegt de mees. ‘Zijn we compleet?’ ‘Get, wat is het hier vies,’ roep Juul plots. ‘Moet je zien, wat een groot web, en daar nog een, en daar ook!’ Ze wijst naar het plafond waar veel spinrag hangt. ‘Iee, een vleermuis,’ gilt Joep. Hij slaat wild met zijn hand in de lucht. ‘Hier ook!’ roept Ruud. ‘En bij mij ook!’ roept Tim. ‘Mees, het stikt hier van de vleermuizen.’ Niek staat op en grijpt het beest boven Joeps hoofd. ‘Nep,’ zegt hij. ‘Wel net echt, maar toch nep. Het ding hangt aan een draad aan het dak van de bus. Kijk maar.’ Hij laat het beest los en het dier fladdert weer boven Joeps hoofd. Plots schalt een lach door de bus. ‘Welkom in de Griezelbus,’ klinkt een stem. Het komt achter het gordijn vandaan. Iedereen schrikt op, ook mees Mark. Alleen Liselore zit heel stil. Ze zit vlak bij de bestuurder met haar tas op haar schoot. Het gordijn schuift open en daar staat een man. Hij draagt een zwart pak en een jas. Die jas hangt vol met botjes. Hij heeft een boek in zijn hand. En een ring van goud in zijn oor. 7
17590_Griezelbus_bw.indd 7
10-2-2014 8:53:34
In de bus is het nog steeds erg donker. ‘Ik ben Onnoval, de schrijver,’ zegt hij met een lach. ‘Ik neem jullie mee op een rit die jullie bij zal blijven.’ Zijn blik dwaalt traag van kind naar kind.
‘Wat een engerd!’ zegt Ann zacht. Ze heeft al half spijt dat ze in de bus zit. ‘Ik hou niet van griezels,’ zegt ze tegen Liselore naast haar. ‘Ik geef er niks om,’ zegt Liselore zacht. ‘Het was dit, of alleen thuis zitten. Pap en mam zijn weer eens weg.’ Ze voelt aan de tas op haar schoot. Ann kijkt schuin naar Liselore. Ze is altijd zo stil in de klas, dat je er niet eens aan denkt dat zij er ook nog is. Best wel zielig. De schrijver loopt door de bus. Ting, ting, doen de botjes aan zijn jas bij elke stap. ‘Moet je zien, hij hinkt,’ zegt Sam zacht. ‘Eén poot lijkt van hout.’ ‘Dat is vast ook nep, net als die botjes,’ zegt Niek. ‘Een truc om ons bang te maken.’ De schrijver kijkt Niek kort aan. Een lach flitst over zijn gezicht. ‘Vergis je niet,’ zegt hij. ‘Niet alles wat je hier ziet, is nep. Hier of daar kruipt een spin rond die wel echt is.’ Hij kijkt kort naar Ann en knikt haar toe.
8
17590_Griezelbus_bw.indd 8
10-2-2014 8:53:34
Mees Mark stapt in het pad en steekt zijn hand uit. ‘Dag, heer Onnoval. De schrik zit er bij ons al flink in. Dat belooft wat. We zijn nu wel klaar voor de rit.’ Onnoval strijkt zijn haar naar achter. ‘Mooi, mooi. Draai je eens om, dan stel ik jullie voor aan de chauffeur van de bus. Hij heet Beentjes. Beentjes laat je zien en zeg eens wat tegen de gasten.’ Voor het eerst beweegt de man. Hij draait zich om en licht kort zijn pet op. Juist dan gaat een spotje aan en zijn doodskop komt goed in beeld. Daar waar een oog hoort te zijn, zie je een zwart gat. Iedereen schrikt zich rot en gilt hard. Maar Liselore geeft geen kik. Zij kijkt niet om naar de man vlak achter haar rug. Ze weet niet wat daar speelt. Niek sprong ook op van schrik, maar nu is hij weer kalm. ‘Een masker,’ zegt hij stoer. ‘Zo’n ding koop je in de winkel. Met carnaval had ik er ook een.’ Ja, Niek heeft gelijk, het is een masker. Sam kijkt Niek blij aan en lacht. Daar stonk hij toch maar mooi in. ‘Geintje!’ zegt de schrijver en ook hij lacht. ‘Ik wist het wel, hoor,’ zegt mees Mark. ‘Wat raar dat uw stem dan zo trilt!’ roept Jaap. ‘Ik denk dat u net zo erg schrok als wij.’ 9
17590_Griezelbus_bw.indd 9
10-2-2014 8:53:34
‘Start de motor maar vast,’ zegt de schrijver. Beentjes heeft zijn pet weer op zijn hoofd staan. Hij draait de sleutel om. De bus ronkt. Onnoval trekt aan een koord. Het gordijn schuift naar de kant. Spots gaan aan en hun licht valt op een tafel. Hij staat op de plek waar eerst stoelen waren. Maar die zijn nu weg. Op tafel liggen een geverfd stuk hout, een bouwdoos, een taart met twaalf kaarsen, en een dik stuk touw in de vorm van een strop. Naast de tafel staat een leunstoel van leer. De schrijver loopt naar de tafel toe. Hij legt zijn hand op het blad. ‘Elk voorwerp dat je hier ziet, heeft een verhaal. Ook die stoel, maar die past niet op tafel. Daar is hij te groot voor. En elk verhaal staat in mijn boek, en dat boek heet: De griezelbus. Nu is het tijd om te gaan. Tijdens de rit lees ik elk verhaal voor. Het zijn er zes.’ Niek kijkt scherp naar de tafel en steekt zijn hand op. ‘Zes zegt u, maar ik tel maar vijf dingen. En dan tel ik de stoel ook mee.’ ‘Knap, jij bent een slim joch, jou hou je niet voor gek.’ 10
17590_Griezelbus_bw.indd 10
10-2-2014 8:53:34
Niek straalt van trots. ‘Maar toch heb ik zes verhalen. Bij het laatste hoort geen voorwerp, maar ik hoor daar zelf bij. Het gaat over de tijd dat ik net zo oud was als jullie.’ De schrijver kijkt in het rond. ‘Nog een vraag? Nee? Dan vraag ik de meester in deze stoel plaats te nemen.’ ‘Wat een eer,’ zegt mees Mark, ‘dat doe ik graag. Ik denk dat ik hier niet meer uit kom voor we thuis zijn.’ De schrijver lacht vals en zegt: ‘Wacht dat maar af.’ Mees Mark kijkt de schrijver aan. Wat bedoelt hij? Maar Onnoval heeft de strop al in zijn hand. Hij slaat zijn boek open. ‘Dit is een strop,’ zegt hij. ‘Aan dit stuk touw hingen ze een mens op als hij iets heel erg fout had gedaan. 11
17590_Griezelbus_bw.indd 11
10-2-2014 8:53:34
En nu doen ze dat nog wel eens, maar niet in ons land. Verhaal één gaat over deze strop. Gas, Beentjes!’ De Griezelbus gaat op weg. Het wordt heel stil als Onnoval gaat voorlezen.
12
17590_Griezelbus_bw.indd 12
10-2-2014 8:53:35
De strop De pa van Max komt thuis met een plat vierkant pak. ‘Kijk eens wat ik op de kop heb getikt?’ zegt hij. Max kijkt naar het bruine papier dat om het pak zit. Ook mam wil graag weten wat het is. Met een mes snijdt pap het touw los. Trots toont hij het schilderij dat hij uit het papier haalt. ‘Mooi hè?’
Wat krijgen we nou? denkt Max. Pap is dol op kunst, dat weet hij. Af en toe neemt hij wat mee. Maar dit is wel een heel raar ding. ‘Wat lelijk!’ zegt mam. ‘Hoe kun je zoiets kopen!’ Ze kijkt naar de galg die groot op het schilderij staat. Er hangt een man aan het touw, zijn ogen puilen uit. En zijn gezicht zit vol met haar. Een zwarte vogel vliegt rond. Op een paar meter van de galg staat een blond joch. Spottend kijkt hij naar de man op. ‘Wat lelijk!’ zegt mam nog eens. ‘Dit ding wil ik niet in de kamer zien. Een mens zou er naar van gaan dromen.’ ‘Maar schat, dit is kunst!’ zegt pap boos. ‘Kijk dan hoe knap het gemaakt is. En er zit een verhaal aan vast dat echt is gebeurd. 13
17590_Griezelbus_bw.indd 13
10-2-2014 8:53:35
Die man die daar hangt, verkocht zijn ziel aan de duivel. ’s Nachts werd hij een monster en doodde hij mensen. Dat joch met dat blonde haar is zijn zoon. Hij ging naar de politie en zo kwam zijn pa aan de galg. Echt, het is een knap stuk werk. Als je goed kijkt, zie je dat die knul op Max lijkt. Dat vond ik er zo leuk aan.’ ‘Wat je maar leuk noemt!’ zegt mam. ‘Hij lijkt echt niet op Max. 14
17590_Griezelbus_bw.indd 14
10-2-2014 8:53:35
Dat is een raar idee van jou, Siem.’ Maar Max vindt dat zijn pa gelijk heeft. Dat joch lijkt wél wat op hem. Blond haar en zelfs een sproet op zijn neus, net als hij. ‘Hoe dan ook,’ zegt pap, ‘ik kon het niet laten staan. Het was zo goedkoop. Die man zei dat er een vloek op rust en wilde het kwijt. Maar dat is onzin, je weet hoe die lui zijn.’ Max weet niet hoe die lui zijn, maar het schilderij doet iets met hem. Hij moet er naar kijken, of hij wil of niet. De ogen staren hem aan, met een blik vol moordlust. Alles om Max heen wordt vaag. Hij voelt een vlaag wind en krast daar een kraai? ‘Dat ding komt niet in de kamer.’ Mams stem klinkt van ver weg. ‘Hang het maar boven op de gang.’ Pap doet maar wat mam zegt en sloft de trap op. Hij is de deur nog niet uit met het schilderij of Max voelt zich weer goed. Ik moet wat eten, denkt hij. Ik heb nog niks op. Daar komt het door dat ik wat flauw was. Het schilderij hangt nu boven op de gang. Max durft er haast niet naar te kijken. 15
17590_Griezelbus_bw.indd 15
10-2-2014 8:53:35
Steeds wendt hij zijn hoofd af. En snel loopt hij naar zijn kamer. Hij is bang voor de man aan de galg. ‘Max, doe niet zo stom!’ sust hij zichzelf. ‘Die vent is niet echt.’ Maar toch is hij bang als hij in de buurt komt. En ’s nachts droomt hij over een kraai die door zijn kamer vliegt. Op een dag zegt Max: ‘Pap, ik heb de pest aan dat schilderij. Ik droom er zelfs van. Heel eng!’ ‘Begin jij nu ook al?’ vraagt pap kwaad. ‘Ik mag ook niks in mijn eigen huis. Het blijft waar het is. Basta!’ Max schrikt. Pap doet nooit zo boos tegen hem, en nu plots wel. Komt het door dat schilderij? Pap heeft nu ook stoppels op zijn kin en zijn wang. Laat hij een baard staan? Die nacht droomt Max weer over een kraai. Het beest krast zo luid dat Max wakker schrikt. Ver weg hoort hij een kraai, in zijn kamer is het stil. Max veegt het zweet van zijn hoofd. Hij loopt naar de wc, plast flink en trekt door. Hij loopt weer naar zijn bed. Maar dan ziet hij op de gang een gloed in het donker. Hij blijft staan. 16
17590_Griezelbus_bw.indd 16
10-2-2014 8:53:35
Waar komt die gloed vandaan? Hij kijkt rond en bijna slaakt hij een gil. Het komt uit de ogen van de man aan de galg! Vol haat staart die vent Max vanuit het duister aan. Max stuift zijn kamer in en smijt de deur dicht. Hij duikt diep weg in zijn bed. Zijn adem houdt hij in, zijn hart bonkt wild. Zo luistert hij heel lang. Was het echt wat hij zag? Of was het een droom? Pas na een hele poos valt hij weer in slaap. ’s Ochtends loopt Max weer door de gang. Schuw werpt hij een blik op het schilderij. Het ziet er net zo uit als anders. De ogen zijn zwart en er komt geen licht uit. Ik heb het me verbeeld, denkt Max. Ik was niet eens uit mijn bed. Hij zet het uit zijn hoofd en loopt de trap af. ‘Stt! Niet zo hard!’ zegt mam als hij in de keuken een kast dicht smijt. ‘Wat is er dan?’ vraagt Max. ‘Pap slaapt nog,’ zegt mam. ‘Hij is ziek en heeft koorts. Hij gloeit van top tot teen.’ ‘Pap ziet er slecht uit de laatste tijd,’ zegt Max. Hij neemt een hap uit een snee brood en praat met zijn mond vol. ‘Ik denk dat het door dat schilderij komt. Hij maakt zich er druk om dat wij het niet mooi vinden. 17
17590_Griezelbus_bw.indd 17
10-2-2014 8:53:35
Zijn hoofd is er vol van. Hij scheert zich niet eens meer.’ ‘Onzin,’ zegt mam. ‘Hij heeft gewoon de griep. En ik vind het wel leuk dat hij zijn baard laat staan. Dat is weer eens wat anders.’ ‘Nou, ik vind het maar raar. Hij ziet er zo woest uit met die stoppels, net als die vent op het schilderij.’ Mam kijkt hem met een vreemde blik aan. ‘Hoe bedoel je?’ Max haalt zijn schouders op. ‘Ik weet het niet, ach niks, denk ik.’ Hij pakt zijn tas, geeft mam een zoen en loopt de deur uit. ‘Tot straks, ma.’ ‘Pas je goed op?’ vraagt ze en lang kijkt ze hem na. Als Max uit school komt, ligt pap nog steeds in bed. Zijn stoppels zijn zwart en zijn huid ziet bleek. Zijn gezicht is heel mager. Max kijkt om de hoek van de deur. Pap kermt en kreunt zacht in zijn slaap. ‘Laat hem maar,’ zegt mam. ‘Morgen is de koorts wel weg. Je zult zien dat hij zich dan een stuk beter voelt.’ ‘Ik hoop het,’ zegt Max zacht. Het was een zware dag op school, met een proefwerk. Max gaat vroeg naar bed. Hij denkt niet eens aan het schilderij. Met een geeuw werpt hij zijn trui en broek op de stoel. 18
17590_Griezelbus_bw.indd 18
10-2-2014 8:53:35
Hij kruipt in bed en valt als een blok in slaap. Een krassend, schor geluid. Gele ogen van zwarte vogels. Een naar gevoel, is er wat mis? Max woelt in zijn bed, om hem heen is het duister. Eén vogel duikt recht op zijn hoofd af. Een strop zwaait heen en weer in de wind. Er klopt iets niet, de galg is leeg, er hangt niemand aan. ‘Nee,’ kreunt Max in zijn slaap. ‘De man is los. Hij is ontsnapt.’ Zijn hoofd draait van links naar rechts op het kussen. Voetstappen. Een vogel schreeuwt in zijn hoofd. Een slag op de deur. Nog een slag. ‘Laat me met rust,’ kreunt Max. ‘Je bent dood!’ Met een knal vliegt de deur open. Max spert zijn ogen wijd open en tuurt in het donker. Naast zijn bed staat een man. Hij gromt en snuift. Het lijkt net of hij uit de droom van Max komt. Een hand grijpt Max bij zijn keel en sleurt hem uit bed. ‘Verrader,’ gromt de man. ‘Jij, míjn zoon, nu zul jij hangen. Jij krijgt de strop.’ Max gilt en slaat van zich af. Weg, weg met die droom! Hij voelt een behaard gezicht. De man brult, sleept Max over de grond naar de gang. ‘Hangen zul je!’ gromt hij. ‘Verrader van je eigen bloed.’ 19
17590_Griezelbus_bw.indd 19
10-2-2014 8:53:35
Max trapt en slaat om zich heen. De man laat niet los. Hij houdt zijn keel in een wurggreep. En hij sleurt hem door de gang. ‘Naar de galg met jou!’ schreeuwt de man woest. Het is zo donker dat Max niet weet met wie hij vecht. De greep snoert zijn keel dicht, hij krijgt geen lucht meer. Hij piept hoog en zakt meer en meer weg in het niets. Dan vliegt een deur open. Vaag ziet Max mam in haar nachthemd staan. Een tel lang doet ze niets, dan springt ze naar voren. Ze rukt het schilderij van de wand. Met een klap komt het neer op het hoofd van de man. Het doek scheurt, de lijst breekt en nu verslapt ook de greep om Max zijn keel. Max rochelt en rolt weg van de man. De man zakt naar de grond, met het schilderij om zijn nek. Mam doet snel het licht aan. Max ligt op de grond en voelt aan zijn keel. Hij staart naar de man die op de grond zit. Wát? Het is zijn pa! Zijn hoofd steekt door het doek van het schilderij. Hij staart suf voor zich uit. 20
17590_Griezelbus_bw.indd 20
10-2-2014 8:53:36
Het is net of hij er ook niks van snapt. ‘Wat doe ik hier?’ zegt hij zacht. ‘Ik zei toch dat het een fout schilderij was,’ zegt mam. ‘Luister dan eens naar me.’ Alle drie zitten ze in de keuken. Bleek drinken ze hun thee. Max rilt nog wat na. Hij is nu wel over de ergste schok heen. Pap kijkt naar de striemen op Max zijn keel. ‘Komt dat echt door mij?’ vraagt hij zacht. ‘Maar ik weet er niks meer van. Wel voelde ik me de laatste tijd wat raar. Het was net of er iets vreemds mijn geest in sloop. Een stem zei me dat mijn zoon me verraden had. Dat ik hem dood moest maken. Meer weet ik niet.’ Hij zucht diep. ‘Het spijt me, Max. Je had gelijk, het is een naar schilderij. Er rust een vloek op.’ ‘Nou ja, het is voorbij,’ zegt mam. ‘Het is stuk en gaat naar de vuilnis.’ Pap strijkt Max over zijn bol. ‘Wil je een nieuwe fiets, knul? Die krijg je van mij, om het goed te maken.’ ‘Echt? Krijg ik een fiets?’ Max vliegt pap om zijn nek. ‘Kijk eens wat ik hier vind?’ zegt de vuilnisman een dag later. 21
17590_Griezelbus_bw.indd 21
10-2-2014 8:53:36
‘Een echt schilderij. Zie je dat joch met dat blonde haar? Hij lijkt wel wat op mijn zoon. Weet je wat, ik laat het maken en dan geef ik het aan mijn vrouw. Zij is er vast heel blij mee.’
22
17590_Griezelbus_bw.indd 22
10-2-2014 8:53:36
Paul van Loon
Paul van Loon De griezelbus
Het lijkt een gewoon dagje uit. Schrijver Onnoval neemt een klas mee met zijn bus. Tijdens de rit leest hij verhalen voor … Maar het is niet gewoon, want het is de griezelbus. Dus de verhalen zijn griezelig … Stap jij ook in de griezelbus? Lees en huiver mee! Durf je?
Dit is een makkelijk lezen uitgave van het boek ‘De Griezelbus 1’.
NUR 286
AVI M4 griezelen makkelijk lezen www.zwijsen.nl
17590_Griezelbus_os.indd 1
9-12
30-1-2014 11:12:19