50mm Magazine Issue3.

ACTION MAN Koltd Black captures an amazing canon 50mm

50mm GALLERY 15 Top Photos taken with a 50mm lens

TECHNIQUE How to create HDR images in Lightroom4

50mm

issue 3, May 2012 | first edition

MAGAZINE

CREATE HDR IMAGES

+

How to create HDR images in Lightroom4 by mrsung Sungkrit

pic of the year

Picture Style Techniques, Says Passorn Manoros

EXCLUSIVE INTERVIEW

smile of thailand โFoodTravel , Says Sevendeman Rachata

ช่างภาพ.. Thanawat Thiasiriphet ชื่อ.. รักในที่ไม่ลับ ค�ำบรรยาย.. ไปถ่ายหุ่นจ�ำลองที่ OBERHAUSEN MINIATURWELT ครับ มีอะไรๆให้ถ่ายเยอะแยะมากมา​ยไปหมด

from the experts Canon 50mm / f1.8II Reviews

by Koltd Black

| to subscribe to 50mm magazine, please contact us at 50mm Group@gmail.com | http://www.facebook.com/groups/50mm.eyes/ |

2|

50mm Ma g azine| May 2012

BY oddletFOTO

50mm Gallery

CANON EOS5D เลนส์ YASHICA ML 50MM F1.4 ISO 100 SPEED1/160 F 2.8 “ วั น เก่ า เก่ า ที่ เรา ยั ง รั กกั น “

May 2011|50mm Ma g azine

|3

HDR Images P.12

First Edition

CONTENTS 5.

50mm pic, of the year

50 mm เป็นช่วงทีเ่ ราถนัด ชอบ และใช้บอ่ ย มากทีส่ ดุ อาจจะเพราะเป็นเลนส์ชว่ งเดียว และช่วงแรกทีห่ ดั ถ่ายรูปด้วย 8. smile of thailand FoodTravel and Picture Style, Says Sevendeman Rachata

12.

Create HDR Images How to create HDR images in Lightroom4

26.

50mm Gallery

15 TOP PHOTOS TAKEN WITH A 50mm LENS 18.

สะ พายกล้อง ท่องโลก กับม่วนใจ๋

EDITORIAL TEAM mrsung Sungkrit Executive Director mrsungphoto@gmail.com EDITORIAL STAFF Thanawat Thiasiriphet toon.ee@gmail.com Sevendeman Rachata rachata.t@cattelecom.com Koltd Black koltdblack@gmail.com Passorn Manoros passornpm@gmail.com Muanjaii Beeze besweety@gmail.com EXCLUSIVE INTERVIEW Vinai Dithajohn

26.

50mm. Review

PROOFREADERS mrsung Sungkrit

32.

Vinai Dithajohn Interview Vinai Dithajohn is a angkok-based photojournalist covering news anddocumentary stories in Thailand and Southeast Asia for the past ten years.

50mm Ma g azine| May 2012

the best cool 50mm mag

มีคนเคยบอกไว้วา่ “ไปอินเดีย ไม่รกั ก็ เกลียด กันไปเลย” ฉันยังไม่บอกหรอกนะ ว่า ฉันรักหรือเกลียดอินเดีย

50mm Cool Ways to Add Technique and Creativity to Your Picture.

4|

50mm magazine

vinaiphoto@hotmail.com

ADVISORS AND REASERCHERS Teeradej Lim Ace Chandhapradit Noppadol Weerakitti to subscribe to 50mm magzine, please contact us at 50mm Group@gmail.com | http://www. facebook.com/groups/50mm.eyes/ Copyright © 2011 50mm Magazine

โดย ภัสสร มโนรส

50MM PIC.OF

THE YEAR

ภัสสร มโนรส

ดีใจมากกกกกกกก เกิดมาเพิง่ เคยได้รางวัลจากการถ่ายภาพ โดยเฉพาะเป็นภาพคน ทีเ่ ป็นรูปชนิดทีถ่ า่ ยบ่อยทีส่ ดุ ด้วย ดีใจทีม่ ี คนชอบรูปเรา ดีใจมากๆเลยค่ะ อี ก หน่ อ ยทุ ก คนจะถ่ า ยรู ป สวยขึ้ น ค่ ะ เพราะโลกการถ่ า ยภาพได้ เ ปิ ด กว้ า งขึ้ น มาก เพราะ INTERNET ท� ำ ให้ เ ราได้ ศึ ก ษา ได้ ดู รู ป ของช่ า งภาพหลายๆชาติ ไ ด้ เ ยอะขึ้ น ซึ่ ง แต่ ล ะที่ ก็ มี STYLE ในการถ่ า ยรู ป ต่ า งๆกั น รวมไปถึ ง เรื่ อ งอุ ป กรณ์ ก ารถ่ า ย ภาพยุ ค ดิ จิ ต อลที่ ร าคาไม่ สู ง เหมื อ นแต่ ก ่ อ น

“เกีย่ วกับแนวทางการถ่ายภาพของตัวเอง” กล้องตัวแรกทีเ่ ริม่ ถ่ายรูปคือ Pentax K1000 กับ smc-m asahi pentax 50 mm. f/2.0 ค่ะ เป็นกล้องครูทสี่ อนเรือ่ ง basic และให้ประสบการณ์เรือ่ งถ่าย ภาพกับเรามากมาย เพราะทุกครัง้ ทีถ่ า่ ยรูปจากกล้องฟิลม์ เราจะคิดก่อน ถ่ายเสมอ เนือ่ งจากต้นทุนมันสูง พอถ่ายเยอะๆมันก็เริม่ กลายเป็นทักษะ อัตโนมัติ ว่าแสงแบบนีม้ นั น่าจะ f เท่านี้ speed เท่านี้ หลังจากนัน้ พอได้ dslr มาก็เริม่ ถ่ายภาพ Portrait เยอะขึน้ เรือ่ ยๆ สะสมประสบการณ์ และเริม่ รูจ้ กั พี่ ๆ ทีด่ ที คี่ อยแนะน�ำเรือ่ งการถ่ายรูป พาไปถ่ายรูป ชวนไปถ่ายงานจน เป็นเราในทุกวันนี้

มีหลายคนถามว่าถ่ายรูปยังไงให้สวย เราตอบไม่ได้ค่ะ วิธีการถ่ายของ เราคือจะปล่อยเค้าไปเรื่อยๆ สบายๆ เราอาจจะไกด์ให้เขาว่าอยากได้ท่า ทางประมาณนี้ เสร็จแล้วเราก็ชวนคุย หลอกให้ข�ำบ้าง ส่วนมากอาศัย feeling ของตัวแบบเอง แสงสวยๆ และแบล็คกราวน์ทมี่ เี รือ่ งเล่า รูปจะชัดไม่ชดั เบลอหน่อยๆก็ไม่เป็นไรค่ะ บางคนซีเรียสมากเรือ่ งทีว่ า่ ใช้ f อะไร สปีดเท่า ไหร่ แต่งรูปมัย้ ตอบเลยค่ะว่าแต่งทุกรูป เพราะกล้องมันท�ำให้รปู มันมีสแี บบ ที่เราต้องการไม่ได้ สิ่งที่สำ� คัญที่สุดคือรูปใบนั้นที่เรากดชัตเตอร์ออกมามัน เล่าเรือ่ งอะไร เราชอบถ่ายทีเผลอและถ่ายรอยยิม้ ค่ะ คนทุกคนเวลายิม้ อย่าง จริงใจมันดูดไี ปหมดเลย มันท�ำให้เรามีความสุขเวลาเราถ่ายรูปค่ะเหมือนได้ ชาร์ตแบตชีวติ ไปด้วย เราถ่ายรูปให้เขา เขาชอบ เขาดีใจเราก็พอใจแล้วค่ะ

ถ้าจะถามเคล็ดลับคงต้องบอกว่าให้ถ่ายรูปเยอะๆ มันก็จะกลายเป็น สัญชาตญาณค่ะ พอเห็นปุ๊ป มือมันยกกล้องขึน้ มากดเองเลย ดูรปู เยอะๆ อย่าดูแต่รูปของ 50mm หรือเวบไทยอย่างเดียว ให้ดูงานชาติอื่น ๆ ด้วย เราจะได้เปิดมุมมอง เอาของเขามาปรับใช้ให้เป็น Style ของเราค่ะ ทุกวันนี้ เราว่าเราก็ยงั ถ่ายรูปเฉยๆนะ คนทีถ่ า่ ยสวยกว่าเรามีเยอะแยะ เราเองก็ตอ้ ง พยายามพัฒนาตัวเองไปเรือ่ ยๆ “เกีย่ วกับเลนส์ 50 mm” คงต้องบอกเลยว่า 50 mm เป็นช่วงทีเ่ ราถนัด ชอบ และใช้บอ่ ยมากทีส่ ดุ อาจจะเพราะเป็นเลนส์ชว่ งเดียวและช่วงแรกทีห่ ดั ถ่ายรูปด้วย ตอนมาใช้ dslr ก็ยงั ใช้ 50mm ถึงจะคูณ 1.6 เราก็รสู้ กึ ว่ามันพอดีใน Perspective ทีเ่ ราต้องการ เป็นช่วงทีไ่ ด้เห็นสีหน้าอารมณ์ของคนทีเ่ ราถ่ายโดยทีย่ งั เหลือ Background ที่ เล่าเรือ่ งของรูปนัน้ ได้จางๆ ช่วยทำ�ให้รปู มันดูมเี รือ่ งราวดี เป็นช่วงทีไ่ ม่อดึ อัด ไป และไม่กว้างไปสำ�หรับการถ่ายรูปผูค้ น อีกอย่างชอบ Bokeh ด้วยเพราะ เลนส์ 50 mm ส่วนมากเป็น Prime Lens มีรูรับแสงกว้างๆ ได้โบเก้สวยๆ เลนส์แต่ละตัวก็โบเก้ตา่ งๆกันไป ได้ภาพต่างๆกัน โบเก้ทช่ี อบสุดๆคงเป็นโบ เก้หมุนวนของเลนส์รสั เซียทัง้ หลาย “ทัศนะคติทม่ี ตี อ่ ภาพและกลุม่ 50มิล” คงต้องตอบเหมือนข้อก่อนหน้านี้ว่าชอบมุมมองของ lens 50 mm ค่ะ แถมยังเป็นช่วงที่ถนัดด้วย เวลาไปเที่ยวหรือไปถ่ายงานก็ใช้ 50 mm บ่อย ที่สุดแล้วละค่ะ ดีใจที่มีกลุ่ม 50 mm ของคนไทย เพราะมีคนที่พูดภาษา ไทยแบบเดียวกัน เข้าใจง่ายๆ ถ่ายรูปสวยๆให้เราได้ดเู ยอะแยะเลย การที่ เราแบ่งปันรูปเราให้คนอืน่ ดู และการดูรปู คนอืน่ ๆ เยอะๆ จากเลนส์ชว่ งนีก้ ็ เหมือนกับว่าเราได้เป็นทัง้ คนรับแล้วก็ให้นะ จะถ่ายรูปให้ดกี ต็ อ้ งเรียนรูจ้ าก รูปคนอืน่ เยอะๆก่อน ก่อนหน้านีก้ ด็ รู ปู จาก Flflickr บ่อยๆ รูส้ กึ ว่าเค้ามีวธิ กี าร ถ่ายทอดเรือ่ งราวผ่านช่วง 50 mm ได้มากมายค่ะ “ความรูส้ กึ ทีไ่ ด้รบั 50 mm of the year” ดีใจมากกกกกกกก เกิดมาเพิง่ เคยได้รางวัลจากการถ่ายภาพ โดยเฉพาะ เป็นภาพคน ที่เป็นรูปชนิดที่ถ่ายบ่อยที่สุดด้วย ดีใจที่มีคนชอบรูปเรา ดีใจ มากๆเลยค่ะ ชอบทีก่ รุป๊ นีม้ รี างวัลให้แบบนี้ เพราะมันน่าจะช่วยพัฒนาทัง้ คน ทีไ่ ด้รางวัล และคนทีไ่ ม่ได้อกี เยอะทีเดียว May 2012|50mm 50mm Ma g azine

|5

50MM OF THE YEAR ,2011

6|

50mm Ma g azine| May 2012

“มุมมองอนาคตของโลกการถ่ายภาพทีม่ ตี อ่ ภาพ 50มิล” อีกหน่อยทุกคนจะถ่ายรูปสวยขึน้ ค่ะ เพราะโลกการถ่ายภาพได้เปิดกว้าง ขึน้ มาก เพราะ Internet ทำ�ให้เราได้ศกึ ษา ได้ดรู ปู ของช่างภาพหลายๆชาติได้ เยอะขึน้ ซึง่ แต่ละทีก่ ม็ ี Style ในการถ่ายรูปต่างๆกัน รวมไปถึงเรือ่ งอุปกรณ์ การถ่ายภาพยุคดิจติ อลทีร่ าคาไม่สงู เหมือนแต่กอ่ น โปรแกรมตกแต่งภาพก็ ใช้งา่ ย และมีให้เลือกใช้เยอะขึน้ ทำ�ให้เรามีโอกาสเติมเต็มจินตนาการหลัง กล้องเรามากขึน้ ค่ะ คนถ่ายรูปสวยๆ จะเพิม่ จำ�นวนขึน้ ทัง้ ใน กรุป๊ 50 mm และโลกของการถ่ายภาพแน่นอน โดย ภัสสร มโนรส

May 2012|50mm Ma g azine

|7

SMILE OF THAILAND “ ห าก เรา หยุ ด มอ ง บริ เ ว ณ หน ้ าร้ านทองที่ ปิ ดแ ล ้ วร้ าน ห นึ่ ง ใน พั ท ย า เรา จ ะ ได ้ เห็ น ภ า พ ข อ ง ลุ ง ค น ห นึ่ ง ก� ำ ลั ง ตั้ ง กระทะทอ ดปา ท่ องโ ก ๋ ลุ งคนนั้ นคื อ ลุ งบุ ญมา ”

BY Sevendeman Rachata

เนื่องจากผมต้องไปทำ�ธุระที่จังหวัดระยองในช่วง คํ่าวันศุกร์ จึงถือโอกาสจองที่พักแถวๆ พัทยา กลางเพื่อพักผ่อนไปในตัว แต่กว่าจะกลับมา ถึงที่พักได้ก็ปาเข้าไปเกือบห้าทุ่มแล้ว ผมจึงออก มาเดินเส้นพัทยากลางหาข้าวมาอุดเสียงท้อง ร้อง ซึ่งร้องยาวมาตั้งแต่ช่วงกลางวันแล้ว โดย ก่อนออกจากห้องก็ไม่ลืมหยิบ Canon 550D+ 50mm f1.8 ใส่กระเป๋าพกมาด้วย โดยมีความ หวังว่าจะได้ถ่ายชีวิตท้องถนนกลางคืนได้บ้าง หลังจากที่ทานข้าวอิ่มเรียบร้อยแล้ว ก็เดินกลับ แต่ในขณะที่เดินกลับก็บังเอิญมีลุงคนหนึ่ง กำ�ลัง ตั้งกระทะเปิดร้านอยู่ ซึ่งจากประสบการณ์ชีวิต มากกว่า 2 ทศวรรษ ได้บอกว่า “นี่ลุงกำ�ลัง จะขายปาท่องโก๋น่ีนา” มันคือของโปรดของ ผมเลยทีเดียว ผมจึงไปยืนรอลุงเตรียมเปิดร้าน ลุ ง หั น มายิ้ ม ให้ แ ละกล่ า วว่ า “รอแป๊ บ นึ ง น้ า ประมาณ 10 นาที” และเรื่องของลุงก็เริ่มขึ้นที่น่ี

8|

50mm Ma g azine| May 2012

เวลา 23.00น. ณ.ริมถนนพัทยากลาง ใกล้แยก พัทยา2 เสียงประตูเหล็กถูกลากลงดังเป็นช่วงๆ พร้อมๆกับแสงไฟตามร้านค้าค่อยๆ ดับลงเรียงกัน ไปทีละดวง เป็นช่วงเวลาทีถ่ นนสายนีเ้ ริม่ เงียบลง เหล่าผูค้ นก็แยกย้ายกันไป บ้างก็กลับบ้านพักผ่อน บ้างก็กลับโรงแรม บ้างก็ยา้ ยไปเฮฮาอยูต่ ามสถาน บันเทิงทีห่ า่ งออกไป แต่ชว่ งเวลาเดียวกันนีจ้ ะมีคน อีกบางกลุม่ ทีเ่ พิง่ เปิดร้านค้าตามริมถนนขึน้ รอขาย อาหารรองท้องรอบดึกให้กบั เหล่าผูค้ นและนักท่อง เที่ยวที่เดินผ่าน และถ้าหากเราหยุดมองบริเวณ หน้าร้านทองทีป่ ดิ แล้ว ร้านหนึง่ เราจะได้เห็นภาพ ของลุงคนหนึง่ กำ�ลังตัง้ กระทะทอดปาท่องโก๋ ลุงคน นัน้ คือ ลุงบุญมา ก็ขายก่อนได้เห็นชาติชาย เป็น นายกฯ นัน่ แหละ ประมาณ 30 ปีได้มง้ั ลุงบุญมา เล่าว่า กว่า 30 ปีกอ่ น ลุงบุญมาได้พบกับไต้กง๋ จีน คนหนึง่ ซึง่ ทอดปาท่องโก๋ได้อร่อยมาก ลุงบุญมา จึงได้ขอเรียนสูตร ทำ�ปาท่องโก๋จากไต้ก๋งจีน ซึ่ง ไต้ก๋งจีนเองก็ไม่หวงวิชาเลยแม้แต่น้อย หลังจาก

SMILE OF THAILAND

T H E PATONGKO SELLER:UNCLE B O O N M A

ทีเ่ รียนมาก็มาลองขาย ลองผิดลองถูกอยูน่ าน จน ในทีส่ ดุ ก็ได้สตู รปาท่องโก๋เป็นของตัวเอง และขาย เลีย้ งดูครอบครัวมาตลอดจนถึงปัจจุบนั ลุงบอกว่าแป้งทำ�ปาท่องโก๋นน้ั ควรใช้แป้งสาลี เวลา นวดแป้ง ยืดแป้ง มือก็ตอ้ งคอยจุม่ ผงแป้งสาลีใน ชามเป็นระยะ เพือ่ ทีเ่ วลาเอามือจับแป้ง ก้อนแป้ง จะได้ไม่ติดมือ แผ่นเหล็กที่ใช้ตัดปาท่องโก๋ก็เป็น แผ่นสังกะสีสะอาดเป็นรูปสีเ่ หลีย่ มผืนผ้าขนาดพอดี มือ ซึง่ ลุงบอกว่าใช้สะดวกกว่ามีดเยอะ ส่วนแปรง ทีช่ บุ นํา้ มาทาปาท่องโก๋นน้ั เป็นแค่นา้ํ เปล่าธรรมดา ทาชิน้ แป้งปาท่องโก๋เพือ่ ให้สามารถแปะติดกันเป็น คูไ่ ด้ ลุงบุญมาอธิบายพร้อมๆกับทำ�ให้ดู หลังจาก นัน้ ก็หย่อนก้อนแป้งลงทอดพองตัวฟู ทิง้ ไว้เพียงครู่ เดียว ลุงก็จะใช้ตะเกียบไม้ขนาดยาวพลิกปาท่องโก๋ อย่างคล่องแคล่ว เผยให้เห็นเนื้อปาท่องโก๋สีทอง อร่ามดังขุมสมบัตทิ ไ่ี ม่วา่ ใครเห็นก็ตอ้ งน้ำ�ลายหก ไปตามๆกัน May 2012|50mm Ma g azine

|9

“เนีย่ ลูกสาวลุงก็ขายนา้ํ เต้าหูข้ ายกาแฟอยูข่ า้ งๆ นี่แหละ” ลุงบุญมากล่าว ลุงบุญมามีลูก 4 คน แยกย้ายกันไปทำ�งานที่อ่ืนกันหมดแล้ว ยกเว้น ลูกสาวคนหนึง่ ทีข่ ายร้านเต้าหูอ้ ยูข่ า้ งๆ ซึง่ เปิดร้า นขายนํา้ เต้าหูม้ าก่อนตัง้ แต่หวั คํา่ และจะขายนํา้ เต้าหู้พร้อมๆกับช่วยลุงขายปาท่องโก๋ไปจนถึงตี1 ก็จะปิดร้านกลับบ้าน หลังจากนั้นลุงก็จะอยู่คน ขายคนเดียวไปเรื่อยๆ จนถึงเช้า ซึ่งก็มีบ้างที่เทศ กิจจะเข้ามารบกวน แต่ก็เล็กน้อยไม่เคยมีปัญหา อะไร เพราะเข้าใจว่าเป็นหน้าทีข่ องเทศกิจเช่นกัน ลุงก็เปิดปิดร้านไปตามเวลาและสถานที่ท่เี ทศกิจ กำ�หนดก็ไม่มปี ญ ั หาอะไร

กลางคืน หลังจากนวดแป้งจนถึงเวลาคํา่ ลุงก็จะ เข้านอนพักอีกประมาณ 2 ชั่วโมง แล้วจึงตื่นมา ขายอีกครัง้ ตอนห้าทุ่ม ทำ�เช่นนี้เป็นประจำ�ทุกวัน ไม่มวี นั หยุด ยกเว้นว่ามีธรุ ะสำ�คัญ “ลุงไม่เหนือ่ ย หรอก ทำ�จนชินแล้ว ทำ�แล้วมีความสุข ...ก็เลีย้ ง ครอบครัวมาได้นน่ี ะ” ลุงกล่าวพร้อมๆกับหยิบผ้า ขนหนูผนื เล็กทีแ่ ขวนอยูบ่ นมอเตอร์ไซค์ดา้ นหลังขึน้ มาซับเหงื่อบนใบหน้าก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามอง กล้องเพือ่ ให้ผมได้ถา่ ยรูป

ทุกๆวัน ลุงบุญมาจะได้นอนเพียง 4 ชัว่ โมงเท่านัน้ แบ่งเป็นช่วงคํ่า 2 ชั่วโมง และช่วงกลางวัน 2 ชั่วโมง โดยจะมาเปิดร้านตั้งแต่ห้าทุ่ม ยาวจนถึง ประมาณเจ็ดโมงเช้าของวันถัดมา ลุงก็จะปิดร้าน เข้านอนพักประมาณ 2 ชั่วโมงแล้วในตอนสายก็ จะตื่นมาทำ�ธุระทั่วไป จนถึงเวลาบ่ายแก่ๆ ลุงก็ จะเริ่มนวดแป้งปาท่องโก๋เพื่อเตรียมขายในเวลา

Behind the scene ที่จริงต้องยอมรับเลยว่าผมเป็นคนถ่ายรูปแนว street / documentary / life ไม่เก่งจริงๆ เพราะ เป็นคนขี้เกรงใจ ขี้อาย กลัวยกกล้องขึ้นมาถ่าย ชาวบ้านแล้วเขาจะไม่พอใจ และไม่ค่อยกล้าจะ เข้าไปคุยทักทายกับใครๆสักเท่าไร ผมจึงชวนเพือ่ น ที่อัธยาศัยดีไปอีกหนึ่งคน ซึ่งในครั้งนี้ผมใช้เวลา

10 |

50mm Ma g azine| May 2012

“ทำ�ไมจะไม่มคี วามสุขล่ะ ทำ�แล้วได้เงินนี(่ หัวเราะ) ...แล้วก็สนุกด้วย” ลุงกล่าวด้วยสีหน้ายิม้ แย้ม

SMILE OF THAILAND 2วัน วันแต่ในวันแรกนั้นจะเป็นการเดินหาบุคคล ทีน่ า่ สนใจก่อน แล้วจึงเข้าไปคุยทักทาย และลอง ถ่ายเล่นประมาณ 2 – 3 รูป เพือ่ ดูอารมณ์ของตัว แบบโดยรวมก่อนว่ายินดีทจ่ี ะคุยหรือถูกถ่ายรูปหรือ ไม่ ถ้าตัวแบบไม่มปี ญ ั หา ในวันทีส่ องก็จะกลับมา อีกถ่ายอีกครัง้ แบบเต็มๆ ระหว่างทีผ่ มถ่ายรูปนัน้ เพือ่ นอีกคนก็จะคอยชวน ลุงคุย หรือแม้แต่ช่วยลุงแกขายปาท่องโก๋ด้วยซํ้า จนลูกค้าบางคนยังนึกว่าเป็นคนขายจริงๆ มาสั่ง ปาท่องโก๋กันใหญ่เลย ส่วนตัวผมก็จะถ่ายรูปไป เรือ่ ยๆ แต่กจ็ ะเห็นได้วา่ ลุงไม่คอ่ ยมามองกล้องนัก ซึง่ ผมเองก็ไม่กล้าขอให้ลงุ มองกล้อง เพราะตลอด เวลาลุงต้องปัน้ ต้องทอด มือเป็นระวิงอยูต่ ลอดเวลา เนือ่ งจากขายแทบไม่ทนั แต่สดุ ท้ายผมก็หาจังหวะ ทีล่ กู ค้าน้อย ขอลุงถ่ายรูปเต็มๆ มาได้ 1 ใบ ในส่วนของอุปกรณ์ ผมเลือกทีจ่ ะใช้เลนส์ 50mm f1.8 ตัวเดียว (จะ f1.4 ก็ได้ ถ้าโฟกัสคล่องพอ เพราะความชัดตืน้ สูงมาก) เพราะมีขนาดไม่ใหญ่ นัก ลดความกดดันของตัวแบบได้บ้าง อีกทั้ง สะดวกในการพกพามากกว่า โดยผมมักจะเอาใส่ กระเป๋าสะพายธรรมดาทีไ่ ม่ใช่กระเป๋ากล้อง เพราะ ตัวแบบบางคนเห็นสะพายกระเป๋ากล้องมาแต่ไกล ก็เกร็งรอกันแล้ว

สำ�หรับหลายๆคนที่ไม่เคยถ่ายแนว Street / Documentary / Life แบบเข้าถึงตัวแบบเพราะ ไม่ กล้าเข้าไปคุย (เช่นผม ต้องใช้วธิ แี อบถ่ายระยะไกล ทุกที) ก็ขอแนะนำ�วิธนี ค้ี รับ ให้เพือ่ นเข้าไปทำ�ความ รู้จักกับตัวแบบแทนเรา หลังจากนั้นสถานการณ์ จะพาให้เรากลมกลืนไปกับตัวแบบเอง แต่ก็อย่า ลืมเรียนรูแ้ ละหัดเข้าหาตัวแบบด้วยตัวเองนะครับ ผมเองก็กำ�ลังหัดอยู่ ^^”

May 2012|50mm Ma g azine

| 11

B E FOR E

AF T E R

CREATE HDR IMAGES How to create HDR (High Dynamic Range) in Lightroom4 - การทำ�ภาพ HDR ด้ ว ย ภาพ เพี ย งภาพเดี ย วในอดี ต ค่ อ นข้ า งเป็ น ไปได้ ย าก หรื อ บางภาพไม่ อ าจจะทำ�่ ไ ด้ เ ลยด้ ว ยซ ํ ้ า จำ�เป็ น ต้ อ งถ่ า ย คล่ อ ม (Bracketting) มาอย่ า งน้ อ ย 3 ภาพ ถึ ง จะสามารถนำ�มาโปรเซสผ่ า นโปรแกรมเฉพาะได้

BY MRSUNG.SUNGKRIT

การสร้างภาพ HDR (High Dynamic Range) ด้วย โปรแกรมเฉพาะทางมักจะได้รับความนิยมในหมู่ ช่างภาพมืออาชีพ แน่นอนครับก็ช่ือบอกอยู่แล้ว ว่าเป็นเฉพาะทาง สร้างมาสำ�หรับการนีโ้ ดยเฉพาะ ฟังก์ชันที่รองรับการทำ�งานของ HDR ให้มาย่อม เหนือชัน้ กว่าโปรแกรมตกแต่งภาพทัว่ ๆไป โปรแกรมสำ�หรับ Generate HDR มีคอ่ นข้างเยอะ บางชือ่ ไม่คนุ้ หู ในทีน่ ผ่ี มขอแนะนำ�โปรแกรมทีเ่ คย ใช้และสามารถใช้รว่ มกับโปรแกรม Lightroom ได้ ในรูปแบบของ Plug-in ทีเ่ คยๆใช้มอี ยู่ 2 ตัวครับคือ Photomatix (http://www.hdrsoft.com/) และ LR/ Enfuse (http://www.photographers-toolbox.com/ products/lrenfuse.php) สามารถเข้าไปอ่านราย ละเอียดและดาวน์โหลดได้ตามลิงค์ครับ

1.) เปิดโปรแกรม Lightroom ไปที่ File Menu. เลือก คลิกที่ Plug-in Manager..

2.) เลือกคลิกที่ปุ่ม Add ด้านล่างซ้ายมือ จะมี พาเนลโชว์ขน้ึ มาเพือ่ เลือก Plug-in 3.) เลือก Plug-in ที่เราดาวน์โหลดมา พร้อมติด ตั้งและคลิก OK เพียงแค่น้ี เราก็ติดตั้งเรี​ียบร้อย แล้วครับ *LR/Enfuse Quickguide (http://www. photographers-toolbox.com/products/lrenfuse. php?sec=quickguide) *Photomatix (http://www.profiphotos.com/blog/ en/2009/02/hdr-photo-tutorial-using-photomatixpro-in-lightroom/)

ส่วนการใช้งานผ่านโปรแกรม Lightroom นัน้ ไม่ยาก การติดตัง้ ไม่ยากครับ เมือ่ เราดาวน์โหลด Plug-in ที่ ครับ แต่ตอ้ งทำ�ความเข้าใจกับ Plug-in พอสมควร ต้องการมาแล้ว ให้ทำ�การติดตัง้ ตามขัน้ ตอนนีค้ รับ ครับ สามารถเข้าไปดู จากลิงค์ดา้ นบนได้ครับ 12 |

50mm Ma g azine| May 2012

Adj u s t m e n t B r u sh เริ่มต้นด้วยการเลือกภาพที่เรา Capture หรือถ่าย เตรียมไว้ จะ 3 ภาพ หรือ 5 ภาพ ให้เราเลือก ทัง้ หมด จากนัน้ ไปที่ File menu. เลือ่ นเมาส์ลงที่ Export with Preset. เราจะมองเห็น Plug-in ทีเ่ รา ติดตั้งไว้ และคลิกเลือกเพื่อส่งภาพไปทำ�งานบน Plug-in ดังกล่าวได้เลยครับ

สามารถทีจ่ ะเรียนแบบ HDR ของแท้ดง่ั เดิมได้แล้ว กันครับ จะเกิดจากโปรแกรมเก่งมากขึน้ การอ่าน RAW ไฟล์เก่งมากขึน้ หรืออะไรก็แล้วแต่ ทัง้ หมด นี้สามารถทำ�ด้วย Lightroom4 ครับ เริ่มต้นจาก ไฟล์ภาพ ผมแนะนำ�ให้ใช้เป็น RAW File หรือ Tiff เพราะมีความยืดหยุน่ มากกว่า Jpeg ในการทำ�ภาพ HDR ด้วยโปรแกรม Lightroom4 เมือ่ เรามัน่ ใจว่า นอกจากการสร้างภาพ HDR ผ่าน Plug-in แล้ว เลือกภาพและอยู่ในโหมดของ Develop Module เราก็ยังสามารถสร้างภาพ HDR ผ่านโปรแกรม ฟังก์ชนั หลักทีม่ อี ทิ ธิพลต่อการสร้างภาพแนวนีบ้ น Lightroom4 ได้โดยใช้ภาพ เพียงภาพเดียว การ Basic panel ประกอบไปด้วย ทำ�ภาพ HDR ด้วยภาพ เพียงภาพเดียวในอดีต ค่อนข้างเป็นไปได้ยาก หรือบางภาพไม่อาจจะทำ�ได้ 1.)Clarity - เพื่อปรับคอนทราสในส่วน Middle เลยด้วยซํา้ จำ�เป็นต้องถ่ายคล่อม (Bracketting) มา Tone ให้จัดขึ้น ซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของภาพแนวนี้ อย่างน้อย 3 ภาพ ถึงจะสามารถนำ�มาโปรเซสผ่าน ซึง่ Lightroom4 ได้ปรับปรุงเรือ่ ง halo effect ได้ดขี น้ึ โปรแกรมเฉพาะได้ Lightroom4 ได้ผา่ นการพัฒนา 2.)Highlights - เพือ่ ปรับลด ดึงรายละเอียดในส่วน ปรับเปลี่ยน แก้ไขฟังก์ชัน เอื้อต่อการสร้างภาพ สว่าง กลับมาให้มคี วามชัดเจนมากขึน้ HDR เราอาจจะฟังดูแล้วแปลกๆว่าสามารถทำ�ได้ 3.)Shadows - เพือ่ ปรับเพิม่ เปิดรายละเอียดในส่วน ด้วยภาพเพียงภาพเดียว เอาเป็นว่าบางภาพเรา มืด กลับมาให้มคี วามชัดเจนมากขึน้ ผลของการ

ปรับในส่วนนี้ อาจจะมี Noise เกิดขึน้ ตามมา เรา สามารถลดส่วนดังกล่าวได้จาก Noise Reduction นอกจากการปรับแต่งตามฟังก์ชันหลัก ดังกล่าว แล้ว เป็นไปได้วา่ ความแตกต่างระหว่าง Highlights & Shadows บางส่วนของภาพมีความแตกต่างกัน มาก ไม่สามารถทำ�ได้ แต่ดว้ ยความสามารถของ Lightroom4 เราสามารถเลือกทีจ่ ะจัดการ เฉพาะ ส่วนได้ ด้วยการเลือกใช้ Adjustment Brush จาก ภาพตัวอย่าง เราต้องการแก้ไขในส่วนที่ Over Exposure เราสามารถปรับแต่ง Brush ของเรา แล้วเพ้นท์ Brush ลงไปในตำ�แหน่งบางส่วน ให้ได้ ตามที่เราต้องการ ในที่น้ผี มเลือกปรับ Exposure ลง ปรับคอนทราสในส่วนของ Middle Tone หรือ Clarity เพิม่ ขึน้ อีกเล็กน้อย นอกจากนีผ้ มยังได้ปรับ Saturation เพิม่ ขึน้ เนือ่ งจากส่วนทีส่ ว่าง นอกจาก จะสูญเสียรายละเอียดแล้ว ความเข้มของสีย่อม สูญเสียตามไปด้วย จึงควรพิจารณาในส่วนนีด้ ว้ ย May 2012|50mm Ma g azine

| 13

G enerate HDR with Photomatix 14 14| |50mm 50mmMa g alllery g azine| | May May2012 2012

การเรียนรูส้ ร้างภาพ HDR ตัง้ แต่เริม่ capture and generation, tonemapping จนถึง workflflows จริงๆแล้วใช้เวลาพอสมควรครับ สำ�หรับหัวข้อนี้ คงยัง ไปไม่ถึง แต่อย่างน้อยก็ได้มีโอกาสวาดภาพคร่าวๆให้เห็นถึงการทำ�งาน ในภาคของโปรแกรม Lightroom4 และส่วนที่เกี่ยวข้อง หวังว่าจะเป็น ประโยชน์ไม่มากก็นอ้ ย กับคนทีต่ อ้ งการเรียนรูก้ ารสร้างภาพ HDR เพือ่ นำ�ไปต่อยอดเลือกทางทีต่ อ้ งการศึกษาเพิม่ เติมต่อไปครับ By mrsung.Sungkrit May May2012 2012| |50mm 50mm Maggallery azine| |1515

16 |

50mm Ma g azine| May 2012

Story and Picture | By MaunJaii Beeze

Lifestyle Travel

Mehrangarh Fort เป็น Landmark อันหนึง่ ของเมืองสีฟา้ นัก ท่องเทีย่ วส่วนใหญ่มกั จะไม่พลาดมาชมทีน่ ี่ ไม่ได้มแี ต่นกั ท่องเทีย่ วชาวต่างชาติเท่านัน้ คนอินเดียจากต่างเมืองก็ชอบ มาทีน่ กี่ นั เท่าทีฉ่ นั สังเกตุนกั ท่องเทีย่ วชาวอินเดียเขาก็ดตู นื่ เต้นกับการได้เห็น Fort นี้ สงสัยมาครัง้ แรกเหมือนฉัน จาก จุดนีก้ ว่าฉันจะเดินครบรอบจนทัว่ ทุกมุม ก็เล่นเอาเหนือ่ ย เพราะมั น ใหญ่ ม ากบางจุ ด ก็ ต ้ อ งยื น ดู น านๆพร้ อ มฟั ง ค� ำ บรรยายไปด้วย ทีน่ มี่ อี ะไรให้คณ ุ ถ่ายเยอะแยะมากมาย ถ้า คุณเป็นคนทีช่ อบถ่ายรูปสถาปัตย์และผูค้ น คุณสามารถอยู่ ทีน่ ไี่ ด้ทงั้ วัน และจะได้ภาพผูค้ นในแบบต่างๆไม่ซำ�้ กันเลยที เดียวเพราะคนอินเดียรักทีจ่ ะเป็นแบบให้คณ ุ มาก ถึงแม้ถา่ ยไปแล้วไม่ได้เปิดภาพให้เขาดูกเ็ ถอะ เขายินดีทจี่ ะ ให้คณ ุ ถ่ายด้วยความเต็มใจ(มาก) ซึง่ ฉันก็ยนิ ดีทจี่ ะถ่ายและ มีความสุขมากกับการถ่ายผูค้ นชาวอินเดีย เราไม่ตอ้ งเกร็ง ไม่ตอ้ งกลัว ไม่ตอ้ งขออนุญาตมากมาย แค่ฉกี ยิม้ แล้วชีไ้ ป ทีก่ ล้องของตัวเอง เหล่านายแบบนางแบบ ของเราก็เต็มใจ ยิม้ ให้เราแล้ว บางคนก็เก็กท่าราวกับเป็นนายแบบซะจนฉัน เผลอหัวเราะออกมา เป็นช่วงเวลานึงทีม่ คี วามสุขกับการ ถ่ายรูปมาก ทัง้ สีสนั ของชุดส่าหรี ทัง้ อารมณ์ของเหล่านายแบบนางแบบ มันสามารถท�ำให้คุณลืมเวลากันได้เลยทีเดียวฉันมีรูปที่เป็น แนวสถาปัตย์นอ้ ยมาก พอดีฉนั ถ่ายไม่คอ่ ยเป็น คิดว่าดูรปู คนอืน่ คงจะสวยกว่า(แหะๆ) อย่างรูปนีฉ้ นั ก็แค่อยากถ่าย บรรยากาศของ Fort เก็บไว้ ไม่คดิ ว่าจะได้เอามาอวดให้ใคร ดูหรอก แต่คราวนีม้ โี อกาสเอามาให้ดกู เ็ ลยอยากให้คณ ุ เห็น อะไรในแบบทีฉ่ นั เห็นด้วย

May 2012|50mm Ma g azine

| 17

Story and Picture | By MaunJaii Beeze

สะ พายกล้อง

BANGKOK DELHI JODHPUR UDAIPUR DELHI BANGKOK

18 |

50mm Ma g azine| May 2012

Lifestyle Travel

อยากเห็นโลก ต้องออกไปดูโลก เหตุผลที่ท�ำให้ฉันออกเดินทาง เพราะฉันอยากมองเห็นโลก ในอีกมุมหนึ่งด้วยตาของฉันเอง ไม่ใช่จากรูปถ่ายตามนิตยสาร เวบไซต์หรือจากปากค�ำของคน อื่น และด้วยความที่เป็นคนชอบถ่ายรูป ฉันจึงใช้วิธีนี้เก็บเรื่องราว “ฉันอยากไปอินเดีย” ไปท�ำไมอินเดีย ไม่เห็นน่าไปเลย น่ากลัวจะตาย สกปรกด้วย แขกตัวก็เหม็น หนึ่งใน ประโยคค�ำถามและค�ำพูดยอดฮิตจากเพื่อนสาวเกือบทุกคนของฉัน “ก็ฉันอยากไป” ค�ำตอบสั้นๆของฉัน

ท่องโลก กับม่วนใจ๋ ฉันตัดสินใจเรียกสามล้อ (auto rickshaw) เพราะ คาดว่าเราคงหาที่พักเองไม่เจอแน่ เปิดแผนที่ให้ คนขับดู เขาเรียก 80 รูปี เราก็ไม่รู้หรอกว่ามัน ไกลแค่ไหน นิสัยคนไทย ขอให้ได้ต่อไว้ก่อน ต่อ เหลือ 60 รูปี ตอนแรกคนขับไม่ยอม เราสองคนก็ เลยเดินไปเรียกคันใหม่ทย่ี อมไปในราคานี้ แต่ไม่มี ใครยอมไป จนคนขับสามล้อคันแรกตะโกนเรียก เราให้ไป ภูมใิ จเล็กๆ(จริงๆงก)ทีไ่ ด้ราคาทีต่ อ้ งการ สามล้อพาเราลัดเลาะไปไกลมาก มันเป็น ทางลงเนินแคบๆ สองข้างทางเป็นบ้านคน บาง จังหวะมีขับสวนกัน ตื่นเต้นปนระทึกใจมาก -_-’ แล้วในที่สุดเราสองคนก็มาถึงที่พักจนได้ คำ� นวนจากเส้นทางแล้วไกลมากเราเลยให้คนขับ ไป 80 รูปี (ใจดี อิอิ) คืนนี้เราจะพักกันที่ Krishna Guest House ราคาประมาณ $40 ออกจะ แพงไปหน่อย แต่ก็สะดวกสบายดี เราตัดสิน ใจพัก 1 คืนก่อน อีกคืนค่อยว่ากันว่าจะเอาไง ที่พักที่น่ีมีสระว่ายนํ้าให้ด้วย แต่หนาวขนาด นี้ใครจะกล้าไปว่ายนํ้าล่ะ มีร้านอาหาร rooft top ไว้ชมวิว Mehrangarh Fort ไปรับประทาน อาหารไป แต่ร้านอาหารที่น่ีส่วนใหญ่จะเป็น rooft top หมดทุกที่ เพราะ Mehragarh Fort เป็น ไฮไลท์ของเมืองนี้ จัดการเก็บข้าวของอาบนํ้า อาบท่า ออกไปหาข้าวกินกัน เดินไปเรื่อยเจอ ร้านน่านั่ง บรรยากาศในสวน มีแต่อาหารฝรั่ง

เรือ่ ง-ภาพ โดย ม่วนใจ๋

ตอนที่สาม

ทำ�จากแป้งโรตีทอดมาเหลืองๆแต่ไม่กรอบ เป็น จะถ่ายรูป เพื่อนฉันเลยรับหน้าที่เต้นไปกะพวก แป้งแบบนิม่ ๆ เสิรฟ์ พร้อมน้ำ�ผึง้ ลองชิมดู ไม่อร่อย เด็กๆ นึกถึงแล้วก็สนุกดีแฮะ เหมือนคนไทย เลย T_T แป้งโรตีมนั มีกลิน่ ประหลาดๆบอกไม่ถกู ในต่างจังหวัดทีช่ อบชวนผูม้ าเยือนเต้นรำ� หลังจาก ฉั น ไม่ ส ามารถกิ น หมดได้ หลั ง จากเสร็ จ เต้นไปสักพัก เพือ่ นก็ขอตัวบอกว่าจะไปแล้ว เด็กๆ สิ้ น มื้ อ เช้ า แบบผิ ด หวั ง แผนของเราคื อ ไป ไม่ยอมแล้วบอกให้พวกเราทำ�บุญก่อน ถือคล้ายๆ เที่ยว Mehragarh Fort ถามคนแถวนั้น เขา บาตรพระมาให้เราใส่เงิน เราสองคนไม่คดิ อะไร ไม่ บอกว่ า เดิ น ไปได้ ไม่ ไ กล ฉั นกั บ เพื่ อ นก็ ช อบ คิดว่าโดนหลอกให้ทำ�บุญอะไร ถือว่า สนุกทีไ่ ด้มี เดินกันอยู่แล้ว จะได้แวะถ่ายรูประหว่างทาง ส่วนร่วมกับกิจกรรมของพวกเด็กๆ จากนัน้ เราก็เดิน ขึน้ เขาต่อไป ตลอดทางเดินจะมีแต่บา้ นทีท่ าด้วยสี ทางเดินเป็นทางขึ้นเขา เพราะแถวที่ฉันพัก จะเป็นชุมชนที่อยู่ตรงเนินเขาทางขึ้น Fort เรา เหนื่อยก็หยุดพัก ตอนหยุดพักมีหนุ่มอินตะ สองคนก็เดินไปเรื่อยๆได้ยินเสียงเพลงอินเดียดัง ระเดีย 2 คนที่กำ�ลังเดินไปเที่ยว Fort เหมือน มาจากข้างหน้า พอเดินไปถึงเราก็เจอแก๊งค์เด็ก พวกเราเข้ามาคุยด้วย ถามว่ามาจากไหน เรา ตัดหน้า ล้อมพวกเราไว้ เหมือนพวกเขากำ�ลังทำ� สองคนบอกว่า เขมร (Combodia) ไม่รู้เขาเชื่อ พิธีกรรม ทำ�บุญอะไรกันอยู่ เพราะฉันเห็นพวก เรารึป่าว แต่แอบเดินตามมาตลอดทาง (คาดว่า เขามีรูปปั้นเทพเจ้าตั้งอยู่บนโต๊ะหน้าบ้านแล้วมี คงปิง๊ เพือ่ นฉัน) พอเราหยุดเขาก็หยุดบ้าง เราสอง ธูปจุดบูชาอยู่ เด็กๆเรียกให้เราหยุด ชวนเราสอง คนก็แอบนินทาเป็นภาษาไทยตลอดทาง ฮ่าาา คนเต้นรำ�เป็นวงๆ ฉันถอยออกมา บอกเด็กๆว่า

เนื่องจากวันก่อนเข็ดกับอาหารอินเดียที่เดลี ฉัน จึงตัดสินใจกินอาหารฝรัง่ ดีกว่า ฉันสัง่ Chai (ชา) กับแพนเค้กราดน้ำ�ผึ้ง คาดหวังว่ามันจะเหมือน แพนเค้กกลมๆทีเ่ มืองไทย ดืม่ ชารอแพนเค้กอย่าง ใจจดใจจ่อ พอพนักงานมาเสิร์ฟแพนเค้กของฉัน ฉันอึ้งไปสักสามสิบวิ หัวเราะกับเพื่อนนี่(ตรู) fail กับการสัง่ อาหารอีกแล้วเหรอ แพนเค้กทีม่ าเสิรฟ์ May 2012|50mm Ma g azine

| 19

20 |

50mm Ma g azine| May 2012

Story and Picture | By MaunJaii Beeze

Lifestyle Travel

May 2012|50mm Ma g azine

| 21

Lifestyle Travel

กินข้าวเสร็จก็ออกไปเดินย่อยถ่ายรูป ทีน่ ที่ กุ อย่างสวยน่าถ่ายไปหมด สี สวย สถาปัตยกรรมสวย ถ่ายเท่าไหร่กไ็ ม่พอ

กว่าจะเดินไปถึง MEHRAGARH FORT ก็ปาเข้าไปบ่ายกว่าแล้ว ใหญ่ โตอลังการมาก แต่คนละอารมณ์กะ RED FORT ค่าเข้า 300 รูปี ที่จริง ส�ำหรับคนไทยจริงๆต้องได้ลดค่าเข้าเป็น 250 เพราะมีการท�ำโปรแกรม ส่งเสริมการท่องเที่ยวระหว่างไทยกับอินเดีย คนไทยจะได้ลดราคา แต่พอ เราไปคุยกะเจ้าหน้าที่เก็บตั๋ว แกไม่สนใจที่เราพูดเล้ยย ก็เลยเสียไป 300 เหมือนเดิม ฮ่าา ระบบการจัดการที่นี่ดีมาก มี AUDIOGUIDE ให้ฟังด้วย ประวัติคร่าวๆของ MEHRAGARH FORT คือ เป็น 1 ใน 4 พระราชวังที่ ใหญ่ที่สุดในอินเดีย ถูกสร้างในปี 1459 บนเขาสูง 122 เมตร โดย RAO JODHA ผู้ค้นพบเมือง JODHPUR ภายในตกแต่งด้วยแก้วหลากสี แบ่ง เป็นหลายห้อง เช่น MOTI MAHAL, SHEESH MAHAL, PHOOL MAHAL ส่วนประวัติของแต่ละห้องฉันอยากให้พวกคุณลองไปหาอ่านกันเอา เอง ระหว่างเดินชมสถาปัตยกรรมและพิพิธภัณฑ์ ใจฉันก็นึกถึงเมืองไทย 22 |

50mm Ma g azine| May 2012

ระบบการจัดการวัดพระแก้ว หรือ สถานที่ท่องเที่ยวโบราณสถานที่ เมืองไทยน่าจะเลียนแบบที่นี่บ้างนะ สะอาดเรียบร้อย เป็นระเบียบและ ได้ความรู้ สิง่ ทีฉ่ นั ชอบมากอีกอย่างนึงของทีน่ คี่ อื เจ้าหน้าทีท่ กุ คน ล้วน แต่งตัวสไตล์ RAJASTHAN ผูช้ ายจะมีผา้ โพกหัวสวยๆ ส่วนผูห้ ญิงทีเ่ ป็นเจ้า หน้าที่ฉันไม่พบเลย คิดว่าคงเหมือนที่อื่นๆคือ ผู้หญิงไม่ท�ำงานนอกบ้าน แต่จะเห็นมีไกด์บ้างบางคนที่เป็นผู้หญิง ซึ่งนานๆจะเจอสักคนนึง ในนั้น มีขายของที่ระลึกหลายอย่าง ตอนเดินดูไปคุยกันไป พ่อค้าขายรองเท้า ถามฉันว่า มาจากเมืองไทยรึป่าว? ฉันตอบว่าใช่ รู้ได้ไง? เขาบอกว่า ฟัง จากเสียงพูด ภาษาไทยจะมีเสียงเล็กเสียงน้อย (คิดในใจ ตรูท�ำเสียงเล็ก เสียงน้อยตอนไหนฟระ :-D ) เขาบอกเขาเคยไปเมืองไทย มีเพื่อนคนไทย เลยคิดว่าฉันต้องใช่คนไทย ฉันกับเพื่อนเลยอุดหนุนรองเท้าเขาไปคนละคู่

Lifestyle Travel

May 2012|50mm Ma g azine

| 23

Lifestyle Travel

วันนี้เราอยู่ใน FORT กันจนเย็น เหนื่อยแล้วถึงคิดได้ว่ากลับไปอาบน�้ำ นอนเล่นที่ห้องซะหน่อยดีกว่า ที่พักของเรามีบริการนวดตัวแบบอินเดีย ด้วยลูกค้าเป็นผู้หญิงเขาจะโทรไปเรียกคนนวดที่เป็นผู้หญิงมานวดเพื่อน ฉันได้ลองใช้บริการเห็นบอกว่าสบายดีหลับไปเลย ส่วนตัวฉันนอนอ่าน หนังสือเล่นอยู่ในห้อง ถึงเวลาอาหารเย็น ตอนแรกคิดว่าจะออกไปเดิน หาร้านกินข้าว บน ROOFT TOP สวยๆ กัน แต่วันนี้เหนื่อยและเพลียเกิน กว่าจะไปเดินได้ ก็เลยกินที่ที่พักเรานั่นแหละ เราสองคนไต่บันได(พูดให้ ดูล�ำบากไปงั้น ฮ่าา)ขึ้นไปบนร้านอาหารของที่พักของเรา ตะลึงเล็กน้อย เป็นร้านอาหารแนว ROOFT TOP เห็น MEHRAGARH FORT เหมือนกัน สวยงามอลังการมาก เราคุยกันว่าเออ..ดีแล้วทีไ่ ม่เดินออกไปหา บ้านเราก็ มีวิวสวยๆ ร้านอาหารที่นี่เกือบทุกที่จะอยู่บนดาดฟ้า เพื่อให้ชมเมืองสีฟ้า และชม FORT ตอนกลางคืน FORT จะเปิดไฟอวดโฉมให้นักท่องเที่ยวชม ความงาม เสียดายฉันไม่มขี าตัง้ กล้องไปด้วยเลยอดถ่ายมาอวดพวกคุณเลย

ร้าน ฮ่ะๆ กับกับข้าวอีกสองอย่าง วันนีอ้ าหารอร่อยมาก เป็นมือ้ แรก ทีไ่ ม่ ผิดหวังตัง้ แต่จากเมืองไทยมา พร้อมเบียร์ RAJASTHAN ฉันอ่านป้ายทีข่ วด เบียร์ เขาระบุว่ามีขายแต่ที่ RAJASTHAN เท่านัน้ เพือ่ นๆฉันเลยอดได้ของ ฝากเป็ น เบี ย ร์ เ ลย (สมน�้ ำ หน้ า เพราะฉั น ก็ ขี้ เ กี ย จแบกมั น หนั ก อิ อิ )

ตอนเช้า เราตัดสินใจว่าจะพักทีน่ อี่ กี คืน เนือ่ งจากขีเ้ กียจเดินหาทีพ่ กั ใหม่ แล้วก็ให้เขาจองตั๋วรถไป UDAIPUR พรุ่งนี้ให้เราเลย วันนี้ก็เหมือนเดิมคือ เราจะเดินเล่นไปเรื่อยๆ พอเหนื่อยแล้วค่อยเรียกสามล้อไป UMAID BHAWAN PALACE กัน ก่อนไปเราแวะไปกินข้าวสายที่ร้านอาหารบน ดาดฟ้าชือ่ BLUE HOUSE พนักงานเสิร์ฟทีน่ หี่ ล่อมว๊ากก ฮ่ะๆ ทีจ่ ริงทีน่ กี่ ็ เป็น GUEST HOUSE ด้วย ราคาถูกกว่าทีเ่ ราพัก แต่สวยไม่เท่า เราสัง่ อาหาร มาแบ่งกัน มี SET MENU เป็น SPECIAL THALI เป็นอาหารพื้นเมืองทาง เหนือของอินเดีย มีอาหารหลายอย่างมาในถาดกลมๆ ฉันว่าอร่อยมาก ที่ ต้องแบ่งกันกินเพราะมันเยอะ เรากินกันไม่หมด ส่วนอีกอย่างเราสัง่ ข้าวผัด คืนนีเ้ ราสัง่ ไก่ยา่ งแทนดูลี อาหารเรือ่ งชือ่ ของทีน่ (ี่ มัง้ ) เพราะฉันเห็นมีทกุ ผัก อันนีเ้ ฉยๆแต่ไม่เลีย่ นเหมือนทีก่ นิ มาก่อนหน้านีแ้ ละทีข่ าดไม่ได้คอื ชาร้อน

24 |

50mm Ma g azine| May 2012

Lifestyle Travel

กินข้าวเสร็จก็ออกไปเดินย่อยถ่ายรูป ทีน่ ที่ กุ อย่างสวยน่าถ่ายไปหมด สี สวย สถาปัตยกรรมสวย ถ่ายเท่าไหร่กไ็ ม่พอ เราเดินกันไปเกือบถึงตลาดเช้า ทีเ่ มือ่ วานเราหลงทางไป จนต้องหันมาปรึกษากันว่า พอเหอะ ไปพระราชวัง กันได้แล้ว ขืนเดินต่อไปมีหวังวันนีอ้ ดไป เราเรียกสามล้อให้ไปส่งทีพ่ ระราชวัง สามล้อบอก 100 นึง เราต่อ 70 ไม่รรู้ าคาหรอก ขอให้ได้ตอ่ ฮ่าา ทางไกล มากขึน้ เขาด้วย แต่ใช้เวลาแป๊บเดียว เพราะรถไม่ตดิ ค่าเข้า 50 รูปี ทีน่ ถี่ กู กว่าทีอ่ นื่ อาจเป็นเพราะเล็กและไม่คอ่ ยมีอะไร เราใช้เวลาเดินเล่นไม่นานนัก ก็กลับ อ่อ..ทีน่ เี่ ขาไม่อนุญาตให้เอากระเป๋าเป้สะพายหลังเข้าไปด้วย ฉันต้อง ฝากกระเป๋ากล้องไว้ทปี่ อ้ มยาม เอาไปแต่กล้องกับกระเป๋าสตางค์ ขากลับ เราเสียค่าสามล้อแพงกว่าขามาเพราะเลือกไม่ได้แถวนัน้ ไม่คอ่ ยมีสามล้อมา มากนักเพราะอยู่บนเขา เรานัง่ รถผ่านตลาด SADA MARKET อยู่ใกล้ๆหอ นาฬิกา เราสองคนเล็งไว้แล้วว่า เดีย๋ วจะออกมาชอปปิง้ ถึงทีพ่ กั รือ้ กระเป๋า ค้นพบว่า เรามีมาม่าที่พกมาด้วยเป็นภาระคนละห้าห่อ เพื่อเป็นการตัด ภาระทิง้ เราก็เลยต้องกินมาม่ากันคนละห่อ คิดในใจ ตรูพกมาท�ำไมก๊านนน เราออกไปขอน�้ำร้อน รอนานมาก เหมือนเขาต้องไปติดเตาถ่านต้มน�ำ้ ให้เรา(ฮ่าาา) หลังจากนั้นเราก็ออกไปเดินตลาดกัน ตลาดนี้อยู่ใกล้ที่พัก เรามาก(เพิ่งรู้ ถ้าไม่นั่งรถผ่านคงไม่รู้) เดินมาแป๊บเดียวก็ถึง มีพวกส่าหรี กระเป๋า ผ้าคลุมไหล่ PASHMINA แล้วก็ของบ้านๆของอินเดียขาย คล้ายๆ ตลาดนัดบ้านเรานั่นแหละ เราสองคนชอปกันลืมเหนือ่ ย รู้ตัวอีกทีของเต็ม มือ ปัญหาคือแล้วตรูจะยัดมันลงกระเป๋าได้ยงั ไง -*- เดินมาเจอแม่คา้ ขาย เครือ่ งประดับ เห็นมือเขาเพ้นท์เฮนน่า ฉันก็เลยอยากเพ้นท์บา้ ง บอกเขาว่า ท�ำให้หน่อยได้ปา่ ว เท่าไหร่ เขาก็บอกได้ คิด 200 รูปี เราก็เลยนัง่ เพ้นท์เฮน น่ากันกลางตลาด โดยมีฝงู ชนชาวอินเดียมุงดู ท�ำอย่างกะไม่เคยเห็นกะเหรีย่ ง ไทยเพ้นท์เฮนน่า :-P แม่คา้ สาวทีท่ ำ� เฮนน่าให้ฉนั เขินกล้องตลอดเวลาทีฉ่ นั ถ่ายรูปเขา กว่าจะท�ำเสร็จใช้เวลานานมากเพราะมัวแต่หวั เราะกัน วันนีเ้ รา กลับที่พักไปแพคกระเป๋า เตรียมไป UDAIPUR กันพรุ่งนี้ตอนแปดโมงเช้า ฉันไม่สามารถยัดของลงกระเป๋าตัวเองได้ -_-’ กระเป๋าแทบแตก ของฝาก บางส่วนกระเด็นออกมามัดกันอยูห่ น้ากระเป๋า ส่วนเพือ่ นฉันกระเป๋าออกลูก มาอีก 1 ใบ เราสองคนเหนือ่ ยเกินกว่าจะออกไปหาข้าวเย็นกินข้างนอกได้ ก็ เลยกินมันทีน่ แี่ หละ คราวหน้ า ฉั น จะพานั่ ง รถ BUS ไป UDAIPUR เมื อ งแห่ ง ทะเล สาป ที่ มี ค นบอกว่ า เป็ น เมื อ งที่ โ รแมนติ ค มากเมื อ งนึ ง ในอิ น เดี ย TIPS ส่ ว นตั ว : ส� ำ หรั บ สาวๆ เวลาไปเที่ ย วควรเอากระเป๋ า ใหญ่ ก ว่ า ที่ ใ ส่ ข องใช้ ส ่ ว นตั ว ไปนิ ด นึ ง เผื่ อ ใส่ ข องที่ ช อปปิ ้ ง มา :-D May 2012|50mm Ma g azine

| 25

< ...แรงศรัทธา

< หลานชาย... >

แรงศรัทธา ท�ำให้ ชีวติ คน ๆ หนึง่ มีความ หวังในชิวี ติ ทีจ่ ะำด�ำเนินต่อไป

หลานชายในมาดนักเลงเด็กทีอ่ ยากชอบ ใส่รองเท้าของผูใ้ หญ่ เพิม่ ความเท่ดว้ ยการ ท�ำมาดเป็นนักเลง

By Nay Eak

By Yu Suphachai

Nikon D90 50 f:1.8 @ f 2.8 S 1/100 ISO 100

วิถธี รรม วิถไี ทย... > ชาวไทย เมื อ งพุ ท ธ เราควรสื บ สาร ประเพณีเข้าวัดเวียนเทียนในวันส�ำคัญศาสนา พุทธ เพื่อท�ำจิตสงบ ระลึกถึงพระพุทธพระ ธรรมพระสงฆ์เป็นทีพ่ งึ่ ทางใจ By aJFaranG

50mm. F1.4 1/12sec. f/3.5 ISO 1600

< ...ทางเดินชีวติ

ลิขติ เองได้

ทุกคนสามารถก�ำหนดทิศทางของชีวิต เองได้ เพียงแต่ในระหว่างทางเดินแต่ละ คนไม่เหมือนกัน สุดท้ายต้องถามตัวเอง ว่ า ทางไหนที่ จ ะเลื อ กเดิ น กั น แค่ นั้ น เอง f/2.5 1/200s ISO160

LEICA M3 50MM SUMMICRON RIGID

< ปั้นรัก... > ความเป็นคู่ สือ่ ถึงความรัก ได้เป็นอย่างดี By aJFaranG

By Ace Chandhapradit

มีสไตล์... > รูปนีถ้ า่ ยพลาดครับ แต่กลับชอบผลลัพท์ ทีอ่ อกมามาก

By Thanawat Thiasiriphet

ISO800 | 1/2500 sec | f 2.8 - Sony A850 | Minolta 50mm/f1.4 26 |

50mm g alllery | May 2012

50mm. F1.4 1/160sec. f/2.8 ISO 400

สืบทอด.. > ไปงานประเพณีใส่ขนั ดอกบูชาเสาอินทขีล

เมืองเชียงใหม่ (เสาหลักเมืองเชียงใหม่) ทีว่ ดั เจดียห์ ลวงมาครับ

By Thanawat Thiasiriphet

ISO400 | 1/200 sec | f 1.7 - Sony A850 | Minolta 50mm/f1.4

เหรียญ บาตร... > ความศรัทธา และความเลือ่ มใสในพุทธ ศาสนา สืบสานส่งต่อจากแม่สลู่ กู หลายชัว่ อายุคน By oddletFOTO

Canon EOS5D Yashica ML 50mm f1.4 ISO 200 Speed 1/50s f 1.4

< CHILL OUT Daily life แต่ ง องค์ ท รงเครื่ อ ง ท� ำ ใจให้ ส บาย พร้ อ มออกเดิ น ทาง By aJFaranG

50mm. F1.4 1/100sec. f/1.4 ISO 100

รัก..ชัดเจน... > ด้วยความรักและซือ่ สัตย์ตอ่ เจ้านาย เพียง เพราะความรักและเมตตาจากลุงคนสวนที่ หาอาหารมาให้มันทุกวัน แม้รูปนี้อาจเลือน ลางไปบ้าง แต่ความรักยังคงชัดเจนอยูเ่ สมอ

By Ace Chandhapradit

f/1.8 1/40s ISO200 May 2012| 50mm

g allery | 27

50mm Review | BY KOLTD BLACK “ถูกและดี ขอแค่มคี วามเข้าใจและใช้ให้ เป็น” เป็นเรือ่ งง่ายมากๆทีจ่ ะตัดสินใจซือ้ Canon EF 50mm F1.8 II ตัวนีเ้ พราะราคา มันถูกซะจนบางคนแทบไม่ต้องคิดส�ำหรับ ผมมันเป็นเลนส์ระยะ 50mm ส�ำหรับสภาพ แสงน้อยที่ดีที่สุดในสนนราคาที่ไม่มีเลนส์ ตัวอื่นท�ำได้(ถ้าแพงกว่าก็ดีกว่าคงไม่ใช่เรื่อง แปลกอะไร) แต่มนั ก็ไม่ได้หมายความว่า มันจะเหมาะส�ำหรับทุกคนเพราะเห็นหลาย คนที่ซื้อมาแล้วไม่เข้าใจติโน่นตินี่แล้วก็ขาย ไป มันเป็นเลนส์ทตี่ อ้ งใช้ความเข้าใจในการ ถ่ายภาพที่ค่อนข้างดีจึงจะสามารถรีดเอา ความสามารถของมันออกมาใช้ให้คุ้มเกิน ราคาได้เท่านัน้ เอง

By Koltd Black

การเก็บรายละเอียดของเลนส์ก็เป็นอีกจุดหนึ่ง ซึ่งถือว่าท�ำได้ค่อนข้างดีจนเกินราคา เรียกได้ว่าไม่ขี้เหร่เลย 28 |

50mm Ma g azine| May 2012

50mm Review

ลักษณะเด่นอีกอย่างของเลนส์ทั่วๆไปในระยะ 50 mm ก็คอื DOF ซึง่ เจ้าตัวเล็กของ Canon นีก่ ็ ท�ำออกมาได้ดมี ากๆ(ชอบมากๆ) คือจุดโฟกัสยัง คมสวยจุดทีเ่ ริม่ พ้นระยะก็ไล่นโทนกันสวยงามไม่ แข็งกระด้างจนหมดเสน่หไ์ ปแม้จะเปิดรูรบั แสงไม่ กว้างมากนัก

May 2012|50mm Ma g azine

| 29

เรือ่ ง-ภาพ โดย Koltd Black

50 MM. COOL

WAYS

TO ADD TECHNIQUE AND CREATIVITY TO YOUR PICTURE

สีสันที่ได้จากเลนส์ตัวนี้ไม่ถึงกับน่าประทับใจจน เว่อร์เหมือนทีใ่ ครๆต่างบอกว่าหวาน แต่กไ้ ม่ได้ หมายความว่ามันไม่ได้เรื่องซะจนอยากโยนทิ้ง ความจริงก็คือมันค่อนข้างดีเลยด้วยซ�้ำเพียงแต่ ไม่คอ่ ยดีเท่าทีค่ วรดูราวกับว่าผิวเลนส์นนั้ Coat มาไม่คอ่ ยจะดี(ก็ราคามันถูก)สีสนั เลยดร็อปลงไป

บ้างแต่หากใช้เป็นถ่ายเป็นก็สามารถน�ำมา Process แล้วดึงสีกลับมาได้แบบไม่ขเี้ หร่เลยถ้าถ่าย เป็นจะว่าไปคุณภาพของรูปภาพที่ได้จากเลนส์ ตัวนีถ้ อื ว่าดีเยีย่ มในระดับหนึง่ โดยเฉพาะช่วง F4 ขึน้ ไปนีว่ า่ กันว่าคมมากช่างภาพบางคนถึงกับ กล้าบอกว่าคมกว่า Canon EF 24-70 F2.8L ซะ ด้วยซ�้ำแต่ผมไม่มีเลนส์ที่ว่าเลยไม่กล้าบอกแบบ นัน้ “ตัวเล็ก เสียงดัง ตังค์เหลือ คุณภาพเชือ่ ถือได้” นี่คือนิยามส่วนตัวที่มอบให้กับเลนส์ตัวเล็กๆรา คาพอๆกับค่าเปิดเหล้าในเล้านจ์ดังๆแถวเอกมัย ที่ให้คุณภาพและความคุ้มค่ามาอย่างเกินราคา ตั ว เลนส์ ผ ลิ ต ด้ ว ยพลาสติ ก ทั้ ง ตั ว (แน่ น อนชิ้ น เลนส์ มั น ต้ อ งเป็ น แก้ ว )ดู ๆ ไปแทบจะดู เ หมื อ น ของเล่ น ซะด้ ว ยซ�้ ำ แต่ มั น ก็ ใ ช้ ง านได้ จ ริ ง จน ท� ำ ใจลื ม เรื่ อ งวั ส ดุ ไ ปได้ แ บบไม่ ค ่ อ ยจะเต็ ม ใจ มันเป็นเลนส์ที่มีขนาดเล็กที่สุดสั้นที่สุดและเบา ทีส่ ดุ ในจ�ำนวนเลนส์ทงั้ หมดที่ Canon เคยผลิต มาน�้ำหนักเบามากๆเบากว่าแก้วกาแฟทั่วๆไปที่ มีขนาดเท่ากับมันซะด้วยซ�้ำเบาจนรู้สึกเหมือน ถือตัวกล้องเปล่าๆเลยทีเดียว แต่ในขณะเดียวกัน มันก็เป็นเลนส์ที่ส่งเสียงแผดร้องได้ดังที่สุดใน บรรดาเลนส์ทงั้ หมดที่ Canon มีระบบออโต้โฟกัส ทีท่ ำ� งานด้วย Micro Motor ตัวเล็กๆดูจะไม่คอ่ ย รวดเร็วนักแต่ก็ท�ำงานได้แม่นย�ำดีหากวัตถุไม่ เคลือ่ นไหวเร็วจนเกินไป แต่กเ็ ป็นเรือ่ งน่าแปลก อีกเรื่องคือโฟกัสจะเลื่อนไปตกที่ฉากหลังเร็วมาก หากตัวแบบขยับจนหลุดพืน้ ทีโ่ ฟกัสไป แล้วก็

30 |

50mm Ma g azine| May 2012

เริ่มวงจรชีวิตใหม่ช้ามากๆกว่าจะจะหมุนกลับ มาทีต่ วั แบบ (เปลีย่ นเป็น MF แล้วหมุนเองยัง เร็วกว่า แต่กน็ า่ ร�ำคาญตรงทีว่ งแหวนโฟกัสนัน้ เล็กมากราวกับออกแบบมาเพื่อคนแคระทั้งเจ็ด) เสียงดังมากดังจนวันนั้นขณะที่ก�ำลังพยายาม หามุมถ่ายภาพรถในงานมอเตอร์โชว์อยูน่ นั้ คน ที่ก�ำลังพยายามจะถ่ายรูปพริตตตี้ถึงกับหันมา มองด้วยสายตาเหยียดหยามหลังจากที่เหลือบ มองกล้ อ งและเลนส์ ด ้ ว ยความที่ ผ มเป็ น คน เกรงใจคนอื่นจึงต้องขยับตัวโยกเข้าไปให้ใกล้พี่ คนนั้นมากกว่าเดิมจนเกือบจะแนบใบหูพี่เค้า แล้วพยายามหาโพกัสบนตัวรถสีขาว(ซึ่งก็รู้อยู่ แล้วว่าเป็นไปไม่ได้) จนพีเ่ ค้าต้องเสียสละพืน้ ที่ ให้ผมแทรกตัวเข้าไปนั่งยองๆถ่ายรถได้สมดั่งใจ ผมมั ก พู ด อยู ่ เ สมอๆ(โดยเฉพาะในวงเหล้ า ) ว่า“หากความสุขของการถ่ายภาพคือการได้เห็น ความคมกริ บ ของภาพที่ ถ ่ า ยมากกว่ า อารมณ์ แห่งห้วงเวลาของภาพนัน้ ขอแนะน�ำให้ซอื้ ใบ มีดโกนมานั่งมองหรือไม่ก็จ่ายเงินร่วมแสนแล้ว โกนหนวดคุ ณ ด้ ว ยภาพที่ ค มกริ บ นั้ น ไปเลย” พูดถึงโบเก้เลยลองโบเก้ให้ดรู ะหว่าง F2.8 กับ F1.8 ครับสังเกตุรายละเอียดของใบใม้จะหายไป บางส่วนที่ F1.8 ตวามหลักความเป็นจริงแล้วมัน ไม่ได้หายไปไหนเพียงแต่มันฟุ้งจนลายเป็นเบลอ ท�ำให้เสียรายละเอียดตรงนีไ้ ป

50mm Review

รูรบั แสงกว้างแล้วไม่คม ตัวผมเองไม่ค่อยใส่ใจเรื่องนี้มากนักและมัก จะชอบใช้ช่วงF2.8(ที่ถือว่าเป็นช่วงเริ่มวิกฤติ ของมัน) เลยไปจนถึง F1.8 เลยทีเดียวช่วง F2.8 ยังถือว่าท�ำได้ดคี รับเพียงแต่ตอ้ งใช้ สปีดที่มั่นใจได้ว่ากล้องจะไม่ขยับเวลาลั่น ชัตเตอร์(กล้องผมคงหนักด้วยกระมัง) ทีช่ ว่ ง F1.8 นีก่ ไ็ ม่ใช่วา่ ไม่คมนะมันคมระดับหนึง่ เพียงแต่มันฟุ้งซะจนกลายเป็นเบลอไปเลย หลายคนชอบใช้ F1.8 เพราะอยากได้โบเก้ ที่เป็นวงกลมแต่ก็มานั่งบ่นกันว่าไม่ได้เรื่อง เพราะภาพมันฟุง้ แต่ผมกลับมองว่าสาระ ส�ำคัญของการถ่ายภาพมันอยู่ที่ว่าเราชอบ ภาพนัน้ หรือเปล่ามากกว่า

ตัวเล็ก เสียงดัง ตังส์เหลือ คุณภาพ เชื่อถือได้ May 2012|50mm Ma g azine

| 31

50mm Review | BY KOLTD BLACK

ตัวเล็ก เสียงดัง ตังส์เหลือ คุณภาพ เชื่อถือได้

32 |

50mm Ma g azine| May 2012

50mm Review

Specifications: Lens type Prime lens Max Format size 35mm FF Focal length 50 mm Image stabilisation No Lens mount Canon EF Aperture: Maximum aperture F1.8 Minimum aperture F22.0 Aperture ring No Number of diaphragm blades 5 Optics: Elements 6 Groups 5 Focus: Minimum focus 0.45 m (17.72”) Maximum magnification 0.15 x Autofocus Yes Motor type Micromotor Full time manual No Focus method Unit Distance scale No DoF scale No Physical: Weight 130 g (0.29 lb) Diameter 68 mm (2.69”) Length 51 mm (1.99”) Materials Plastic barrel, plastic mount Sealing No Colour Black Filter thread 52 mm Hood supplied No Hood product code ES-62 Tripod collar No Optional accessories Hard Case LH-B9 Soft Case ES-C9/LP1014

May 2012|50mm Ma g azine

| 33

Vinai Dithajohn

Vinai Dithajohn is a angkok-based photojournalist covering news anddocumentary stories in Thailand and Southeast Asia for the past ten years.

A member of the On Asia photo agency (www.onasia.com), hiswork has been published in Time Magazine, the International Herald Tribune, South China Morning Post and National Geographic Magazine Netherlands and Thailand. He is a former contributor to the European Pressphoto Agency (EPA).

Vinai is a two-time award winner in the FCCT (The Foreign Correspondentâ&#x20AC;&#x2122;s Club of Thailand) Regional Photo Contest, placing second for Feature Photo in 2008 and winning Photo of the Year Award in 2007.

Portfolio: www.vinaidithajohn.com Contact: Vinai Dithajohn | Photographer 161 Soi Sukhumvit 62 bystreet 11, Bangjak, Phrakanong, Bangkok 10260, Thailand.

E-mail : vinaiphoto@hotmail.com

34 |

50mm ma g azine | April 2012

VINAI

DITHAJOHN

Exclusive Interview

INTERVIEW His photo essay on Sea gypsies was awarded first prize in the 2002 National Geographic Thailand photo contest. Vinai studied with internationally acclaimed photographers James Nachtwey and David Alan Harvey in their 2007 Bangkok workshop and at a World Press photojournalist workshop held in Jakarta on 2002.

On 2010, Vinai has worked still photography for a documentary-film-project “WHORES’ GLORY” www.whoresglory. com/images.htm with Michael Glawogger www.glawogger.com/ a renowned director who won almost a lot prices (national and international) including German film price- his work has always a link to hard work worldwide - the first part was “Megacities”, the second part “Workingman’s Death”.

May 2012|50mm Ma g azine

| 35

ผมนาย วินัย ดิษฐจร อายุ ปัจจุบัน 46 ปี เกิดที่กรุงเทพ จบการศึกษาชั้น ม.3 ตอนเด็กๆอาศัยอยู่แถวคลองเตย ช่วงวัย เด็กประมาณชั้น ป.4–ม.2 เคยย้ายจากกรุงเทพ ตามความฝันของคุณพ่อที่ตั้งใจอยากมีชีวิตเป็น ชาวสวนในภาคอีสานจังหวัดชัยภูมิ แต่ไม่ประสบ ความส�ำเร็จมากมายนัก ต่อมาได้ยา้ ยกลับมาอยู่ ที่อยู่กรุงเทพผมต้องหยุดการเรียนหนังสือเพียง แค่ ม.3 เพราะฐานะที่บ้านยากจน และบวกกับ ตอนเด็กๆก็หาท�ำงานพิเศษหาเงินเรียนหนังสือเอง เช่นขายหนังสือพิมพ์ ขายเรียงเบอร์ ขายเทปเพลง สากล มากมายหลายอย่างก็สนุกสนานผจญภัย แต่พอจบชั้น ม.3 มันก็ไม่สามารถต่ออะไรได้อีก ก็เลยต้องท�ำงานเป็นกระเป๋ารถเมล์ ขสมก. ท�ำ อยูเ่ กือบ 7 ปี ประจ�ำอยูม่ ากมายหลายสายเช่น สาย 46,48,2,72,23, ชอบย้ายไปหลายสายเพราะ ชอบการผจญภัย อยากลองอะไรใหม่ๆ ก็เป็น Vinai Dithajohn:

36 |

50mm Ma g azine| May 2012

ช่วงเวลาที่ได้รับประสบการณ์อีกแบบที่ไม่มีสอน ในโรงเรียน ได้เจอผู้คนมากมายร้อยแปด เจอ ประสบการณ์ทรี่ า้ ยและดี ทีเ่ ป็นชีวติ ข้างถนนจริงๆ ผมเติบโตกับชีวติ บนรถเมล์ตงั้ แต่อายุ 15-23 ปี พอ ทุกอย่างเริม่ ดี ผมก็อยากจะลองหาประสบการณ์ ที่ท้าทายใหม่ๆตามความฝันตัวเอง โดยการ ไปสมัครท�ำงานเป็นทหารอาสาสมัครที่กองพล ทหารราบที่ 9 กาญจนบุรใี นช่วงปี 2531 ซึง่ ตอน นั้นประเทศไทยได้มีปัญหา และสู้รบกับประเทศ ลาวในสมรภูมริ ม่ เกล้า ผมสมัครรุน่ แรกไม่ทนั ต่อ มาสมัครเป็นรุ่นที่สอง พอดีสงครามร่มเกล้ายุติ พอดี แต่รนุ่ แรกถูกส่งไปตายเยอะพอสมควร ผม ใช้เวลาว่างช่วงท�ำงานเป็นทหารเรียนรู้การถ่าย ภาพจากการศึกษาด้วยตนเองจากการอ่านหนังสือ โดยการสมัครเรียนวิชานิเทศศาสตร์ ในหลักสูตร เรียนทางไปรษณีย์ แต่ผมเลือกเรียนเฉพาะวิชา ที่ผมสนใจเท่านั้น ไม่ได้ตั้งใจที่จะเรียนให้จบ

50MM: อะไรที่เริ่ม ท�ำให้เข้าสู่การถ่ายภาพ Vinai Dithajohn: รูปภาพจากนิตยสารสารคดี เรื่องราวของชีวิตการฝึกทหารราบหลักสูตรรบ พิเศษเสือคาบดาบ ถ่ายโดยช่างภาพนิตยสาร สารคดี กมล เกษมพันธุ์ ได้สร้างแรงบันดาลใจ ต่อการทีจ่ ะคิดเปลีย่ นเส้นทางชีวติ จากการท�ำงาน เป็นกระเป๋ารถเมล์ที่ยาวนานเกือบ 7 ปี มาลอง ผจญโลกใหม่ที่ท้าทาย และได้อาศัยเครื่องแบบ ทหารในการได้รบั ส่วนลดค่าโดยสารการเดินทาง แต่งเครื่องแบบทหารแล้วโบกรถท่องเที่ยวแถบ จังหวัดกาญจนบุรี เรื่อยไปจนถึงด่านเจดีย์สาม องค์ชายแดนไทยพม่า คิดว่ามันน่าจะเป็นทาง ลัดอะไรง่ายๆ ต้นทุนต�่ำที่จะได้ประสบการณ์ ซึ่งต่อมาภายหลังได้ท�ำงานเป็นช่างภาพก็ได้ใช้ ข้อมูลจากการเดินทาง มาสร้างผลงานเรื่องราว เกีย่ วกับชนกลุม่ น้อยทีช่ ายแดนแห่งนัน้ หลายครัง้ ช่ ว งที่ ท� ำ งานเป็ น ทหาร ชี วิ ต นั้ น ได้ อ ยู ่ กั บ

Exclusive Interview | Vinai Dithajohn

แสงแดด และแสงจันทร์เสมอๆ บวกกับช่วง การฝึกระเบียบแถวพื้นฐาน การยืนตรงนิ่งๆนั้น บังเกิดสมาธิแต่สายตาก็ยังมองอะไรได้รอบๆ เวลาและแสงที่เปลี่ยนแปลงท� ำให้เห็นความ งามของภูมิประเทศ และผู้คนที่งดงามตามการ เปลี่ยนแปลงของแสงทุกวัน บวกกับการปฏิบัติ การการเป็นทหารราบจะมีลักษณะภาพรวมของ ท�ำงานคล้ายคลึงกับการเป็นช่างภาพในทุกมิติ ไม่ ว่าจะเป็นการเตรียมการ วางแผน ระเบียบวินัย การใช้อุปกรณ์ ล�ำดับขั้นตอนปฏิบัติการบรรจุ สัมภาระใส่เป้หลัง ล้วนมีขั้นตอน มีเหตุและ ผล ท�ำให้เริ่มคิดว่าหากเปลี่ยนอาชีพเป็นช่าง ภาพ เอากล้องไปเล็งแล้วเอานิ้วกดชัตเตอร์ก็น่า จะดีกว่า ได้มีชีวิตที่หลากหลาย ได้เดินทาง ได้ ผจญภัย แต่ไม่ต้องท�ำร้ายชีวิตคนต่อกันและกัน ก็หาความทางทฤษฎีการถ่ายภาพจากการอ่าน หนังสือของมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช จากระหว่ า งเวลาตอนเป็ น ท� ำ งานเป็ น ทหาร หากหนังสือหนามากก็จะเอามีดกรีดตัดซอย ให้เล็กลงเพื่อที่จะสะดวกพกพาไปอ่านตามที่ ต่างๆ แต่ตอนนั้นยังไม่มีกล้อง รู้แต่ทฤษฎีจ�ำ ได้ว่าตอนไปสอบท�ำข้อสอบวิชาสื่อภาพนิ่งและ ภาพยนตร์ มั่นใจตอนเดินออกจากห้องสอบว่า ข้อสอบประมาณร้อยกว่าข้อ ตอบผิดไม่เกิน สิบกว่าข้อเอง มั่นใจมาก แต่ใส่ฟิล์มยังไม่เป็น 50MM: ก่อนหน้านั้นหรือในช่วงวัยเรียน ได้ มี โ อกาสสั ม ผั ส กั บ การถ่ า ยภาพยั ง ไงบ้ า ง Vinai Dithajohn: สนใจเรือ ่ งการถ่ายภาพมาตัง้ แต่เด็กๆ เพราะรู้สึกสนุกและมีความสุขที่เราได้ เห็นภาพถ่ายที่คุณพ่อ บันทึกภาพกิจกรรมร่วม กันในบ้าน และการเดินทางไปเที่ยวที่ต่างๆ แต่ น่าเสียดายที่ช่วงใช้ชีวิตในต่างจังหวัดที่จังหวัด ชัยภูมิ ได้ย้ายบ้านหลายครั้ง อาศัยในพื้นที่ที่ ไม่มีไฟฟ้าน�้ำประปาใช้ เป็นช่วงปี 2519 ที่ช่วง นั้นเหตุการณ์ทางการเมืองนั้นมีบรรยากาศที่ ลึกลับ ซึ่งตอนนั้นพอจ�ำได้ว่าได้รับข่าวคราว และบรรยากาศจากเสียงจากวิทยุ และจุดที่ตัว เองอาศัยก็คืออ�ำเภอหนองบัวแดง และอ�ำเภอ เกษตรสมบูรณ์ใกล้ๆพื้นที่ ที่มีการสู้รบ เป็นเมือง เล็กๆที่ตั้งอยู่ในหุบเขา บรรยากาศภูมิประเทศ ที่ความหลากหลายทั้งแห้งแล้ง มีล�ำธาร และ เนิ น เขาสู ง ต�่ ำ ติ ด กั บ เทื อ กเขาเพชรบู ร ณ์ ท�ำให้ได้เห็นภาพทิวทัศน์ และชีวิตมากมาย

“ชายคนขี่มอเตอร์ไซค์ผู้ที่เป็นนักค้าบ้ารายย่อย ก�ำลังพูดคุยกับโสเภณีริมถนนในช่วงการโฉบ เข้ามาอย่างรวดเร็วเพื่อส่งมอบยาขายยา ในยามค�่ำคืนบนถนนในซอยมืดของกรุงเทพฯ” May 2012|50mm Ma g azine

| 37

จนปัจจุบันน่าจะกล่าวได้ว่าตนเองนั้นมีกระบวนการคิดที่เกี่ยวข้องกับการถ่ายภาพมาตลอดชีวิต โดยไม่ได้ใช้อุปกรณ์ถ่ายภาพในการบันทึกจดจ�ำภาพ แต่ใช้ดวงตา และจินตนาการ….มันคือการ เห็นด้วยตา ถ่ายด้วยใจ มีความฝันที่อยากจะเป็นช่างภาพบ้างในวัยเด็ก ตอนแรกๆบ้านอยู่ใกล้สนามบินทหาร ก็จะเห็นเฮลิค็อปเตอร์บินมาลงเพื่อขนศพ ทหาร บาดเจ็บจากการสู้รบ และมารับเสบียงอยู่บ่อยๆ และช่วงนั้นจ�ำได้ว่าได้ อ่านนิยายเรื่องลูกอีสานซึ่งเขียนโดย ค�ำพูน บุญทวี นักเขียนผู้ได้รับรางวัลซีไรท์ เป็นคนแรกของไทยเมื่อ พ.ศ. 2522 น่าจะกล่าวได้ว่านั่นคือการที่สมองตัวเองได้ มองเห็นภาพจากจินตนการของตัวเองที่มาจากการอ่าน อ่านแต่ละตอนอย่างตื่น เต้น เมื่อเงยหน้าจากในหนังสือก็เห็นภาพสามมิติจริงๆตรงหน้า ได้เห็นภาพ ได้ กลิ่น ได้ยินเสียง ได้รับรู้ความร้อนหนาว และใบหน้าและดวงตาของผู้คน และ มองเห็นฝุ่นคละคลุ้งสีทอง จากแสงตะวันที่ก�ำลังลับขอบฟ้า ได้ยินเสียงกระดึงไม้ ทีผ่ กู คอควายแว่วดังมาแต่ไกลๆ ฝูงควายเป็นเงาจุดเล็กๆสีดำ� ประปรายเป็นทิวแถว ยาวที่ริมขอบฟ้า…….เกิดบังเกิดความสุขกับการได้เห็นและจดจ�ำภาพแต่ละภาพ ติดตา มาจนถึงทุกวันนี้…..จนปัจจุบันน่าจะกล่าวได้ว่าตนเองนั้นมีกระบวนการ คิดที่เกี่ยวข้องกับการถ่ายภาพมาตลอดชีวิต โดยไม่ได้ใช้อุปกรณ์ถ่ายภาพในการ บันทึกจดจ�ำภาพ แต่ใช้ดวงตา และจินตนาการ….มันคือการเห็นด้วยตา ถ่ายด้วยใจ 38 |

50mm Ma g azine| May 2012

VINAI DITHAJON มีความฝันที่อยากจะเป็นช่างภาพบ้างในวัยเด็ก แต่หากไม่ได้คิดจริงจังกับความฝันมากมาย นัก เพราะคิดว่ามันยังห่างไกลจากความเป็น ไปได้ เพราะมันคือฝันที่ราคาแพง ก็ได้แต่ฝัน ที่เก็บไว้ในใจ แต่พอชีวิตได้เติบโตก็เริ่มเข้าสู่ ความเป็ น ไปได้ เริ่ม มองหาความน่ า จะเป็ น และหาหนทางด้วยตนเองจนได้มีอาชีพ และ มีความสุขที่เกี่ยวข้องกับการถ่ายภาพภายหลัง 50MM: ช่ ว งแรกๆที่ เ ริ่ ม เข้ า สู ่ ก ารถ่ า ยภาพ ตอนนั้นสนใจถ่ายภาพประเภทไหนเป็นพิเศษ Vinai Dithajohn: ก็เหมือนคนทั่วไปก็ต้องชอบ ถ่ายภาพวิว จ�ำได้ตอนเด็กวัยรุ่นได้ยืมกล้องของ

Exclusive Interview | Vinai Dithajohn คุณลุงยี่ห้อ Petri เป็นกล้อง Rangefiffiinder นั่งรถ บขส ไปถ่ายภาพที่พัทยา โดยลงเดินจากพัทยา เหนือ เรื่อยไปพัทยาใต้ หาดจอมเทียน บางทีก็ แวะเดินบุกป่าขึ้นไปบนภูเขาข้างทาง นึกสนุก อยากจะเดินข้ามภูเขาไปลงที่ทะเลฝั่งตรงข้าม ให้ได้ แต่ไม่ส�ำเร็จป่าทึบมาก ก็เลยเดินสะเปะ สะปะเจออะไรก็ถ่ายดะ เดินอ้อมเขาไปสิ้นสุด พระอาทิตย์ตกดินที่หาดจอมเทียน แต่ก็เดิน ย้อนกลับมาที่บาร์แถวพัทยาใต้ก็เห็นภาพชีวิต มากมายน่าตื่นตาตื่นใจ เห็นขอทานริมถนน ตัดกับชีวิตแสงสีของบาร์ที่พัทยาใต้ก็ถ่ายมาส องสามใบ ภาพไม่ชัดเท่าไรแต่นั่นคือภาพแนว ชีวิตภาพแรกที่ตัวเองกล้าถ่ายกับฟิล์มม้วนแรก 50MM: อุปกรณ์ตัวแรกๆ ที่มีโอกาสได้ใช้เป็น พวกอะไรบ้าง Vinai Dithajohn: ท�ำงานอยู่สองปีก็ลาออก จากการเป็นทหารที่เมืองกาญจนบุรีกลับมา ใช้ชีวิตในกรุงเทพ ท�ำงานเป็นแรงงานรับจ้าง รายวันเหมือนกับกรรมกรในโรงงานผลิตยา ใกล้ๆปากซอยหน้าปัจจุบันก็อยู่ใกล้ๆกับสถานี รถไฟฟ้าบางจาก ท�ำอยูป่ ระมาณเกือบสีเ่ ดือนก็ สามารถเก็บเงินซื้อกล้อง Pentax K1000 เป็นก ล้องมือสอง ซือ้ ทีร่ า้ นขายกล้องแถบสะพานเหล็ก 50MM: งานแรกที่ท�ำและมีรายได้จากการ ถ่ายภาพ อยากให้เล่าคร่าวๆว่าเข้าไปสัมผัส ได้ยังไง และท�ำในหน้าที่อะไร ในตอนเริ่มต้น Vinai Dithajohn: ซือ ้ ฟิลม์ สีหดั เดินตระเวนถ่าย แถวสนามหลวงแค่ม้วนเดียว แต่จดวิเคราะห์ ความผิดพลาดในสมุดบันทึกยาวเหยียด เพราะ ช่วงนั้นไม่สภาพการเงินไม่อ�ำนวย จากนั้นก็ไป สมัครท�ำงานให้กบั นิตยสารสุนขั เป็นทัง้ ช่างภาพ คนขายโฆษณา นักข่าว ภารโรง ผมเติบโตเรียน รู้ประสบการถ่ายภาพจากการถ่ายภาพสุนัขก็ ว่าได้ ท�ำงานอยู่ได้ประมาณ 4 เดือนผมก็ลอง

ไปสมัครเป็นช่างภาพนิตยสารแจกฟรีให้แก่นัก ท่องเที่ยวฉบับภาษาอังกฤษชื่อ Bangkok This Week ก็ได้เดินทางถ่ายภาพแนวท่องเทีย่ ว ภาพ วิว ผูค้ นวัฒนธรรมสวยงามต่างๆ รวมทัง้ ต้องถ่าย โฆษณาร้านค้า โรงแรมมากมาย ได้เดินทางไป ทัว่ ตามสถานทีท่ อ้ งเทีย่ วมากมายในประเทศไทย เช่นเชียงใหม่ พัทยา เกาะสมุย กระบี่ ภูเก็ต ก็ ท�ำอยู่สองปีกว่าก็ลาออกมาเป็นช่างภาพอิสระ อีกหนึ่งปี แล้วก็ไปท�ำงานเป็นช่างภาพนิตยสาร Sunday Magazine ของ Bangkok Post สาเหตุที่ เขารับผมเพราะว่าเมื่อมีค�ำถามว่าท�ำได้มั้ย ผม จะพูดว่าท�ำได้ไว้กอ่ น แล้วค่อยไปแก้ปญ ั หาทีห่ ลัง อย่างเช่นถามว่าเคยถ่ายฟิลม์ สไลด์เป็นมัย้ จัดไฟ สตูดิโอเป็นมั้ย ผมก็จะว่าท�ำได้ไว้ก่อน แล้วค่อย หาหนทางแก้ปัญหาที่หลัง ไปหาหนังสือมาอ่าน หรือไม่ก็จ�ำลองสถานการณ์ แล้วฝึกฝนในภาพ รวมของการท�ำงานให้ส�ำเร็จเพียงแค่ดีพอใช้ไป ก่อน แล้วค่อยหาหนทางว่ามันจะต้องดีอย่างไร ต่อไป ก็จะลองผิดลองถูก ล้มลุกคลุกคลาน เกือบ จะโดนไล่ออกจากงานหลายรอบ แต่กเ็ อาตัวรอด และเรียนรูจ้ ากการผิดพลาดมากมาย คือมีความ คิดที่ว่าชีวิตนี้ผิดพลาดยังไงก็ไม่โดนสั่งให้วิดพื้น หรือจะโดนประหารชีวิตแน่นอน โอกาสมาแล้ว ชีวิตต้องเสี่ยงกล้าได้กล้าเสีย ก็ทำ� อยู่สองปีกว่า ก็ลาออกมาเป็นช่างภาพอิสระรับงานถ่ายภาพให้ กับนิตยสารเช่น Elle, Elle Decoration, Cleo และ รับงานถ่ายโฆษณาโดยติดต่อลูกค้าเองในระดับ ตลาดล่างทั่วไปอยู่เกือบ 7 ปี แต่เอารายได้จาก การถ่ายภาพโฆษณาออกไปฝึกฝนถ่ายภาพแนว ข่าว ก็เริม่ มีงานเป็นช่างภาพอิสระให้กบั ส�ำนักข่าว AP New York, South China Morning Post, The Australian และสร้างฝึกฝนสร้างงานสารคดีจน

ได้รับรางวัลชนะเลิศ และรางวัลชมเชยจากการ ประกวดภาพสารคดีของนิตยสาร National Geographic ฉบับภาษาไทยในปี 2002 จากสารคดี เรืองชาวเล Sea Gypsy และ คนเก็บรังนก ซึง่ เรือ่ ง นีก้ ไ็ ด้ตพี มิ พ์ใน National Geographic Netherlands จากนั้นก็ได้รับการติดต่อไปทำ�งานเป็นช่างภาพ ข่าวให้กบั สำ�นักข่าวของเยอรมันทีม่ าเปิดสาขาใน South East Asia ชือ่ ว่า EPA European Pressphoto Agency ประจำ�ในกรุงเทพผมก็ได้เรียนรูแ้ ละเริม่ ต้น กับการทำ�งานเป็นช่างภาพข่าวกับการทำ�งานที่มี รูปแบบมืออาชีพในระดับสากล เรียนรู้ไปพร้อม กับการเติบโตของสำ�นักงานของ EPA ในเมือง ไทย กล่าวได้ว่าผมเป็นช่างภาพ EPA คนแรก ใน Southeast Asia ซึ่งจะต้องแข่งขันการทำ�งาน อย่างดีสุด รวดเร็ว แม่นยำ�ไปพร้อมกับคู่แข่งน่า กลัวมากมายทีเ่ ขาได้ตง้ั สำ�นักงานในเมืองไทยมา อย่างเก่าแก่เช่น สำ�นักข่าว AP, AFP, Reuters ผมทำ�อยูส่ องปีกว่าก็ลาออกมาเป็นช่างภาพอิสระ ในแนว Photojournalist ตัง้ แต่ปี 2005 จนปัจจุบนั อยูท่ กุ วันนี้ ชีวติ ก็ได้พบประสบได้อยูใ่ นเหตุการณ์ สำ�คัญมาพอสมควร อย่างเช่นในเหตุการณ์สินา มิ สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ เหตุการณ์ความ ขัดแย้งทางการเมืองในกรุงเทพ เหตุการณ์ผล ทบจากสภาพการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิ อากาศ ได้เคยมีประสบการณ์เมื่อได้รับการว่า จ้างให้ทำ�งานบันทึกภาพชีวิต และการทำ�งาน บนเรือรณรงค์ส่ิงแวดล้อมชื่อ Rainbow Warrior ขององค์กร Greenpeace ในประเทศไทย และใน ประเทศฟิลปิ ปินส์ รวมทัง้ การถ่ายภาพในภารกิจ พิเศษในการปกป้องสิ่งแวดล้อม และการรณรงค์ เรือ่ งภาวะโลกร้อนในพืน้ ทีห่ ลายแห่งในอินโดนีเซีย นับตั้งแต่ได้เข้ามาทำ�งานในวงการภาพข่าว และ สารคดี ทั้งทำ�งานเป็นช่างภาพประจำ� และ ทำ�งานในฐานะช่างภาพอิสระมีผลงานให้กับ

INTERVIEW PHOTOGRAPHER VINAI DITHAJON BANGKOK PASSIONS PHOTOJOURNALIST STUDY SHOWS May 2012|50mm Ma g azine

| 39

Exclusive Interview | Vinai Dithajohn

นิตยสาร และหนังสือพิมพ์ต่างประเทศชื่อดัง มากมายอย่างเช่น นิตยสาร Time Magazine, the International Herald Tribune และอีกมากมาย 50MM: อุปกรณ์ทใ่ี ช้สว่ นตัว เป็นยีห่ อ้ อะไร? ใช้ มาโดยตลอดหรือเปล่า เพราะอะไร?

Vinai Dithajohn: ก็เคยได้ใช้ต้ังแต่กล้องฟิล์ม มาหลากหลายแบบ แต่ปัจจุบันขายทิ้งไปหมด เป็นคนขีเ้ กียจสะสม เพราะหลังๆวิถชี วี ติ ได้เข้าใจ ว่าความไม่แน่นอนคือความไม่แน่นอน ปัจจุบัน ใช้กล้อง Canon 20D พร้อมเลนซ์ ครอบครอง มาตั้งแต่ปี 2005 หลังจากที่ผมลาออกจากการ ทำ�งานที่สำ�นักข่าว EPA โดยครอบครัวชาว อเมริกันที่เป็นผู้สนับสนุนด้านการเงินแก่โครงการ อบรมPhotojournalist ในภาค South East Asia แห่ง หนึง่ ที่ผมเคยได้รบั ทุนอบรม Photojournalist เป็น ผูซ้ อ้ื ให้ เพราะว่าเขาชืน่ ชอบในผลงาน และความ ตั้งใจในการต่อสู้ของผมที่ผลักดันเส้นทางเพื่อที่ จะเป็นช่างภาพแนวนี้ แต่ผมก็มีกล้องสำ�รองรุ่น เดียวกันโดยซื้อเองอีกตัว อีกไม่นานคงจะเปลี่ยน รุน่ ใหม่เร็วๆนี้ แต่ทย่ี งั ใช้มาตลอดเพราะผมถ่ายให้ กับลูกค้าต่างประเทศ เขามักจะไม่ได้สนใจว่าผล งานต้องมาจากกล้องรุน่ ใด แต่เขาให้ความสำ�คัญ ว่าเรานั้นมีความสามารถตรงกับ ภาพรวมของ การทำ�งานที่จะต้องตรงและสมบูรณ์ในทุกๆเรื่อง ตามความต้องการของเขาหรือเปล่า แต่ถ้าหาก มีโจทย์ในเรื่องต้องการเรื่องคุณภาพของอุปกรณ์ ก็จะแก้ปัญหาด้วยการไปเช่าอุปกรณ์มาทำ�งาน ล่าสุดได้ใช้กล้อง Canon 5D รุน่ แรกเมือ่ ไม่นานมานี้ 50MM: ส่ ว นใหญ่ เ รี ย นรู ้ ก ารท�ำงานจาก ประสบการณ์หรือจากความรู้-จินตนาการของ ตัวเองเพราะว่า?

Vinai Dithajohn: ตอนเริม ่ ต้นก็มาจากแรงผลัก ดันในตัวเองช่วงวัยหนุ่มที่มีความฝันอันบริสุทธิ์ นั่นก็หมายถึงว่าไม่ว่าจะเกิดการผิดพลาดประ 40 |

50mm Ma g azine| May 2012

การใดๆเกิดขึ้นนั่นคือมีการยอมรับว่ามันคือการ แสงหาประสบการณ์ นัน้ คือความรู้ แต่พอเติบโต ในเส้นทางการท�ำงานเป็นมืออาชีพนั้นได้สัมผัส งานถ่ายภาพในสตูดโิ อ หรือถ่ายข่าว ถ่ายสารคดี มันจะมีรายละเอียดอืน่ ๆ มีเงือ่ นไขทีจ่ ะต้องเรียนรู้ ไม่ใช่เพียงแค่การถ่ายภาพอย่างเดียว ต้องมีความ เข้าใจและต้องพัฒนาทักษะในภาพรวมของการ ท�ำงานทั้งหมดให้ได้ หากได้เรียนรู้ ได้ชี้แนะ ได้ ลอง ท้าทายผลักดันตัวเองให้เจอสิง่ ท้าทายมาก ขึ้นมากขึ้น โดยที่ไม่กลัว ไม่อายที่จะผิดพลาด มันก็จะดีอย่างมากๆ ที่เราได้ใช้เวลาช่วงเริ่มต้น ได้เรียนรู้และเติบโตไปกับพลังแห่งวัยหนุ่มสาว ประกอบควบคู่กนั ไปกับทุกๆสิง่ มันอาจจะยาก ตอนทีแรก แต่ล้มบ่อยๆก็จะรู้ว่าลุกขึ้นมาเริ่มต้น ท�ำใหม่นี่ไม่ยากเลย จินตนาการนี่สำ� คัญมันจะ ท�ำให้ผลงานของเรามีความแตกต่างและโดดเด่น รวมทัง้ จินตนาการนีไ่ ม่ใช่ได้หมายความเกีย่ วข้อง กับการถ่ายภาพเท่านัน้ มันจะช่วยท�ำให้มองเห็น หนทางในการแก้ปัญหา มองเห็น เข้าใจตัวเอง ในด้านบวกในขณะที่เราก�ำลังเจอเรื่องเลวร้าย หรือปัญหาที่ท้าทายที่ยากเกินกว่าประสบการณ์ ความคุ้นเคยที่เคยประสบมา และไม่ว่าชีวิตจะ ผิดพลาด หรือจนมุมในช่วงเวลาที่มืดมนเราก็ ยังได้ยินเสียงที่กระซิบบอกกับตัวเองว่า “โชค ดีแล้วแหละที่ชีวิตได้อยู่ในช่วงเวลาที่น่าสนใจ” และอีกอย่างคือผลพวงจากการท�ำงานถ่ายภาพ คือการเริ่มต้นวางแผนทิศทางในการสร้างแฟ้ม ผลงาน Portfolio ที่ดีมาเรื่อยๆ และมีพยายาม ปรับปรุงแนวทางที่เป็นสากล รวมทั้งมีผลงานที่ ได้รับรางวัลในการประกวดระดับภูมิภาคสากล หลากหลายรางวัล หรือช่วงท�ำงานประจ�ำได้มผี ล งานตีพมิ พ์ให้คนต่างชาติได้รบั รู้ ท�ำให้สร้างโอกาส แก่ตนเองในการได้รบั ทุน Workshop หาความรูเ้ พิม่ เติมมากมายโดยไม่ตอ้ งจ่ายเงินใดๆเลย โดยตัวผม เองมีประสบการณ์ในการอบรมการถ่ายภาพแนว Photojournalist ในระดับสากลมาสามแห่งคือ ปี 2000 กับ IMMF The Indochina Media Memorial Foundation, ปี2002 กับ World Press Photo, ปี 2007 กับช่างภาพทีม่ อื ชือ่ เสียงสองท่านคือ James Nachtwey and David Alan Harvey ซึ่งทั้งสอง คนนีก้ ร็ ้จู กั เป็นเพือ่ นในระหว่างพบปะการท�ำงาน ในสนามจึงได้ถูกเชื้อเชิญให้เข้าร่วม Workshop

ท�ำงานก็เริ่มเป็นแค่ช่างภาพเด็กๆที่เป็นลักษณะ งานง่ายๆไม่ซับซ้อน แต่ก็ยังก็ขาดความรู้ และ ประสบการณ์ในการท�ำงานแต่โชคดีที่ช่วงต้นๆ เรานัน้ ยังสดและมีความกล้าลองอะไรใหม่ๆ แต่ พอชีวิตการท�ำงานเติบโตต้องเจอกับโจทย์ที่ยาก ขึ้น เพราะแรงปรารถนาของเราท�ำให้เรานั้นลา ออกจากการท�ำงานกับสถานที่เก่าเพื่อที่มอง หาโจทย์การท�ำงานที่ยากขึ้น ท้าทายขึ้น ก็จะ มีปัญหาเพิ่มขึ้นเหมือนเดิมคือเรื่องความรู้ แต่ จะไม่ค่อยยากในการหาความรู้เพิ่มเติมเท่าไหร่ 50MM: อะไรคืออุปสรรค-ปัญหา ทีเ่ จอบ่อยทีส่ ดุ บวกกับตัวเองที่เป็นคนที่เรียนรู้ด้วยตนเอง ก็จะ ในการท�ำงาน แล้วแก้ไขยังไง? สอนตัวเองได้มีความสามารถเชื่อมโยงเหตุและ Vinai Dithajohn: ขออธิบายเป็นช่วงๆตาม ผลในการค้นหาความเข้าใจ แต่จะมีปัญหาเรื่อง ล�ำดับช่วงอายุการท�ำงานดังนีค้ รับ ตอนต้นๆการ อุปกรณ์ที่ไม่ครบ หรือไม่ตอบสนองการท�ำงาน

ถ้ า โชคดี ไ ด้ ท� ำ กั บ องค์ ก รที่ ดี ก็ จ ะสนุ ก ไปกั บ ความพร้อม แต่ถ้าหากอุปกรณ์ในการท�ำงานไม่ พร้อม หรือไม่ถงึ กับแรงปรารถนาของจินตนาการ และความมุ ่ ง มั่ น ก็ จ ะท� ำ ให้ เ ราได้ ฝ ึ ก สมอง ดัดแปลงอุปกรณ์ในการสร้างงานเพื่อสนับสนุน จินตนาการ และแรงปรารถนาในใจของตนเอง แต่ตอนช่วงที่เริ่มมาท�ำงาน กับส�ำนักข่าวต่าง ประเทศนั้นสิ่งที่ยากที่สุดคือ ปัญหาเรื่องภาษา อังกฤษ แต่ตัวเองเป็นคนที่มีความใฝ่รู้อยู่บ้างก็ เรียนรู้ภาษาอังกฤษด้วยตนเองมาตลอด ก็กระ ท่อนกระแท่นแต่ก็เอาตัวรอดได้เรื่อยมา ก็แก้ ปัญหาการเรียนรู้แม้กระทั้งใช้กล้องดิจิตอลถ่าย ภาพข่าวจากหน้าหนังสือพิมพ์ แล้วแยกหมวดหมู่ เพือ่ เรียนรูค้ ำ� ศัพท์ในการเขียนค�ำบรรยายใต้ภาพ หรือการแอบอัดเสียงสนทนาทางโทรศัพท์ของเจ้า นายฝรัง่ เพือ่ เรียนรูแ้ บบเรียนลัดในการสนทนาเป็น ภาษาอังกฤษในการแนะน�ำตัวเองในการติดต่อ แหล่งข่าว…หรือการใช้อุปการณ์คอมพิวเตอร์ โปรแกรมคอมพิวเตอร์ตา่ งๆ เพือ่ ช่วยในการเรียน รู้ภาษาอังกฤษแบบเรียนลัด ดัดแปลงวิธีสอนตัว เอง และช่วยในการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าไปก่อน แล้วค่อยปรับแก้ไขจากความผิดพลาดไปเรื่อยๆ ส�ำคัญคือต้องไม่อาย และคิดว่าผิดแล้วกล้าเริ่ม ต้นใหม่ จะมีคำ� นิยามส่วนตัวประจ�ำใจคือ “ชีวติ

คือการวางแผนเพือ่ แก้ไขปัญหา หากผิดพลาดมา มีอิทธิพลตอนไปท�ำงานในประเทศอินโดนีเซีย ร้อยล้านพันครัง้ จะขอลองอีกสักครัง้ จะเป็นไรไป” ในฟิ ลิ ป ปิ น ส์ หรื อ บางงานที่ รั บ จ้ า งเข้ า ไป ปฏิบัติงานในบางประเทศหากผิดพลาดอาจจะ 50MM: ขบวนการขั้นตอนในการท�ำงาน ที่ต้อง ถูกจับเข้าคุก เพราะบางพื้นที่บางประเทศเขา วางแผนทุกครั้งก่อนเริ่มท�ำงาน มีมั้ย อยากให้ จะก�ำหนดว่าไม่ให้คน นักท่องเที่ยวเข้าไปถ่าย อธิบาย? ถ้าไม่มเี พราะอะไร ภาพหรือไปท�ำข่าวแต่โชคดีก็รอดมาตลอด พอ Vinai Dithajohn: ต้ อ งมี ก ารวางแผน แต่ เจออะไรเยอะๆมากๆเข้าท�ำให้มีประสบการณ์ บางครั้ ง ตอนเป็ น ช่ า งภาพเด็ ก ประสบการณ์ สะสม มีจติ ใจทีม่ องเห็นอย่างเข้าใจว่าจะต้องท�ำ น้อยแผนที่เตรียมการก็ไม่ซับซ้อนตามสภาพ อย่างไร แต่ก็มีความรักในงานนี้ก็มีการยอมรับ งานตอนนั้น หรือไม่ก็ไม่มีแผน เพราะว่ามอง มีการออกแบบ ตกแต่ง จัดวางภาพรวมของวิถี ไม่เห็นปัญหาตรงหน้าได้ชัดเจน หรือไม่ก็คิด ชีวิตตัวเอง ทั้งการใช้ชีวิต ความคิด ความรู้สึก แบบเด็กๆว่าไปแบบไม่ต้องเตรียมตัวแบบเอา และจุดมุ่งหมายในชีวิต และการท�ำงานที่ท�ำให้ สนุก แต่ต่อมาเติบโตงานมีความซับซ้อน หรือ ตัวเองรู้สึกยังสนุก และยังรักที่จะท�ำงานนี้ต่อไป มี ค วามเสี่ ย งภั ย มากขึ้ น เพราะบางงานถู ก ส่ ง ไปถ่ า ยภาพในพื้ น ที่ ที่ บั ง เกิ ด ภั ย ธรรมชาติ 50MM: อยากทราบความเห็น-ทัศนะ ทีม่ ตี อ่ เลนส์ ในพื้นที่ที่มีความขัดแย้ง การสู้รบ มีอันตราย 50mm ได้รู้ได้เห็นประสบเรื่องตื่นเต้นน่ากลัว ระทึกใจ Vinai Dithajohn: ชอบมุมกล้องของเลนซ์ชว่ ง 50 มากพอสมควร ชีวิตก็เคยได้รับบาดเจ็บจาก mm นะ แต่งานที่ท�ำปัจจุบันของผมไม่ค่อยได้ใช้ การท�ำงานระหว่างท�ำงานเกี่ยวกับการจลาจล เลนซ์ Fix แต่ชอบสร้างงานในมุมกล้องช่วงเลนส์ บาดเจ็บบ้างประปราย ข้อนิ้วแตก โดนสเปรย์ ประมาณ 28-50 mm ภาพที่ถ่ายจากเลนซ์ 50 พริกไทย แก็สน�้ำตาฉีดให้หน้า ใส่ตาก็บ่อย mm นัน้ จะได้ภาพเหมือนดัง่ ตาเห็นตามความเป็น หนักสุดก็ถูกกระสุนไม่ทราบฝ่ายยิงทะลุขาซ้าย จริง ซึง่ มีความท้าทายมากในการท�ำให้มมุ ภาพที่ ไป โชคดีไม่โดนกระดูกก็ไม่นานก็กลับมาหายดี ธรรมดาว่าจะท�ำอย่างไรให้น่าสนใจ โดยส่วนตัว เหมือนเดิม เคยเจอการข่มขู่ การไล่ล่าของพวก นอกจากจะถ่ายทอดเรื่องราวด้วยเลนซ์มุมกว้าง May 2012|50mm Ma g azine

| 41

ผมจะซู ม เลนซ์ ม าที่ ร ะยะประมาณใกล้ เ คี ย ง ที่ช่วงเลนซ์ 50 mm สร้างภาพบอกเล่าเรื่อง ราวในกรณี ที่ ต ้ อ งการให้ ภ าพมี ค วามเรี ย บ ง่าย ธรรมดา แต่เน้นความส�ำคัญที่ Subject อย่างโดดเดี่ยวในการน�ำเสนอเรื่องราวของตัว เองโดยไม่พึงส่วนประกอบอื่นๆที่ปรากฏตาม สภาวะจริ ง อยู ่ ร ายรอบ อาจจะก� ำ หนดมาก น้ อ ยของความชั ด ลึ ก ระดั บ มุ ม กล้ อ ง ตาม ความเหมาะสมเพื่อเสริมความน่าสนใจมากขึ้น 50MM: อยากทราบทัศนะคติ ที่มีต่อดิจิตอลกับ ฟิลม์ ข้อดี-ข้อเสีย ชอบการท�ำงานแบบไหนมาก ที่สุด ก็มิได้มีทัศนะคติในแง่ลบใดๆกับทั้งสองสิ่ง Vinai Dithajohn: เพราะว่าชีวิตการถ่ายภาพ ได้ผ่านมาทั้งสองแบบ นับตั้งแต่ปี 2003 เป็นต้น มาผมก็จ�ำเป็นต้องถ่ายภาพด้วยกล้องดิจิตอล และก็ไม่ได้ใช้กล้องฟิล์มแล้ว เพราะว่างานที่ทำ� ต้องการความรวดเร็วในการท�ำงาน และการส่ง 42 |

50mm Ma g azine| May 2012

ภาพ รวมทั้งระบบการจัดเก็บที่สะดวก การใส่ ข้อมูลภาพ ระบบดิจิตอลเป็นระบบที่ได้รับการ ยอมรับ และเอเจนซี่ภาพทุกที่ต่างต้องการเช่นนี้ แต่หากเป็นช่วงถ่ายด้วยฟิล์มก็อาจจะมีอารมณ์ การท้าทายในการท�ำงาน แต่ระบบดิจิตอลก็ดีใน แง่ความสะดวกของมันท�ำให้ผู้คนทั่วไปได้เข้าถึง การถ่ายภาพ การถ่ายภาพได้มีส่วนส�ำคัญอย่าง มากในปัจจุบันที่ได้รับใช้สังคม ได้สร้างความสุข เชื่อมโยงสื่อสารความเข้าใจต่อกันและกัน รวม ทัง้ ระบบดิจติ อลท�ำให้กระบวนการเรียนรูก้ ารถ่าย ภาพนัน้ ง่าย รวดเร็วต่อการศึกษาด้วยตนเอง และ ประหยัดต่อการค้นคว้าหาความรู้ด้วยตนเอง ส่วนเรือ่ งของอุปกรณ์กล้องและเลนซ์ ตัวเองชอบ ยุคกล้องฟิล์มนะเพราะมันสวยคลาสสิค และ ราคาก็มีการแบ่งระดับที่ชัดเจนระหว่างกล้อง ที่ใช้งานระดับอาชีพ และสมัครเล่น ซึ่งราคา ก็ไม่แพงมหาศาลจนเกินเอื้อม และก็มีความ ทนทานใช้ได้นาน แต่กล้องดิจิตอลในปัจจุบัน

Exclusive Interview | Vinai Dithajohn

มีความรู้สึกเหมือนมันคือเครื่องใช้ไฟฟ้าชนิด หนึ่ง ราคาแพงไม่คุ้มค่าต่อการทนทาน รวม ทั้งก็ตกรุ่นได้ง่ายๆ มันไม่มีคุณค่าจีรังยั่งยืน เท่าที่เงินที่เราจ่ายไป แต่ก็ดีในแง่ความสะดวก ที่ ไ ด้ รั บ ก็ มี ข ้ อ ดี ข้ อ เสี ย ที่ ชี วิ ต ต้ อ งยอมรั บ 50MM: ใช้โปรแกรม ตกแต่งภาพเองหรือเปล่า อยากทราบทัศนะคติกับการใช้โปรแกรมตกแต่ง ภาพ และมีความคิดยังไงกับค�ำว่า “จบที่หลัง กล้อง” Vinai Dithajohn: ใช้ โ ปรแกรม Photoshop ตกแต่ ง ภาพพื้ น ฐานตามความเป็ น จริ ง ปกติ เพราะลั ก ษณะงานที่ ท� ำ เป็ น แนวข่ า ว และ สารคดี ท�ำให้ต้องรักษาความเป็นจริงให้อยู่ใน ภาพ เมื่อก่อนก็สนใจมากเรื่องการตกแต่งภาพ แต่ปัจจุบันไม่ค่อยมีเวลาที่จะหาความรู้เพิ่มเติม บวกทั้งมีแนวทางการถ่ายภาพที่ชัดเจนมากขึ้น แต่ก็ติดตามข่าวสารเรื่องการตกแต่งภาพบ้าง เพื่อช่วยแก้ปัญหาในเรื่องแสง หรือสีของภาพ ความคิดกับคำ�ว่า “จบทีห่ ลังกล้อง” นัน้ หากทำ�ได้ ก็จะช่วยประหยัดเวลา และจะทำ�ให้ตวั ช่างภาพ

ต้องพยายามปรับปรุงหาความรู้ และท้าทายตัว เองในการสร้างงานทีส่ มบูรณ์ทจ่ี ะช่วยสร้างความ มั่นใจ ภาคภูมิใจในความสามารถตัวเอง แต่ บางครั้งการถ่ายภาพด้วยกล้องดิจิตอล บางครั้ง ขอบเขตความสามารถของการบันทึกภาพในส่วน มืด ส่วนสว่างนั้นมีข้อจำ�กัด ซึ่งจำ�เป็นต้องถ่าย ภาพมาเพื่อ Process ภายหลังเพื่อคุณภาพที่สำ� บูรณ์ ทั้งนี้ท้ังนั้นช่างภาพก็ต้องมีความเข้าใจว่า กำ�ลังทำ�อะไรอยู่ในตอนนี้ เพื่อที่จะทำ�อะไรในขั้น ตอนต่อไป ซึ่งมันก็ยังอยู่ในแนวความคิด ความ เข้าใจของคำ�ว่าทำ�ให้สมบูรณ์จบที่หลังกล้อง อยู่ดี บางครั้งส่วนตัวผมเองก็จะท้าทายตนเอง ในการถ่ายภาพโดยการ crop จากกล้องจาก การถ่ายภาพเหตุการณ์ท่สี ับสนอลหม่านในเวลา นั้นเลยถ้าเป็นไปได้ หรือหากไม่สามารถเนื่อง ด้วยข้อจำ�กัดที่เกิดขึ้น ก็จะพยายามทำ�ให้ได้ท่ี สุด อาจจะ crop ออกบ้างนิดหน่อยในภายหลัง และผมก็ได้วางสไตล์ของตัวเองในการไม่ตกแต่ง ภาพสีเกินจริงเกินไป เนื่องปัจจุบันมีแนวทางใน การทำ�งานที่ชัดเจนกับการถ่ายภาพแนว Photojournalist หรือแนว Documentary ก็จะรักษา

สไตล์ของภาพของตัวเอง ดีซะอีกที่เราไม่ต้อง เสียเวลาต่อการตกแต่งภาพ เพราะหากจะทำ�ก็ ต้องทำ�ให้ตลอดเพื่อรักษาสไตล์ของเรา แต่มา คิดๆดูอย่างรอบคอบแล้วว่าอย่าดีกว่าเพราะไม่ งั้นต้องทำ�ตลอด คือการนั่งคอมพิวเตอร์นานๆ ทำ�ให้เรานั้นเจ็บป่วย และผลาญเวลาต่อการ ทำ�งานที่จะออกไปถ่ายภาพ แต่อาจจะมีบาง ภาพชุดแนว Documentary ที่นำ�เสนอเป็นภาพ ชุด เป็น Series อาจจะมีการคุมโทนสี ความ สว่าง ความมืดของภาพบ้างตามความเหมาะสม 50MM: มีอะไรทีอ่ ยากจะทำ�มากทีส่ ดุ แล้วยังไม่ ได้ท�ำ หรือยังไปไม่ถงึ Vinai Dithajohn: ยอมรับว่าแต่กอ ่ นก็อยากเยอะ แต่พอชีวติ ทีผ่ า่ นมาก็ได้ทำ�อะไรมากมาย แต่เป็น อะไรที่ไม่เคยได้คาดฝันมาก หรือเคยคาดฝันว่า อยากทำ� แต่มีหลายอย่างที่มันเข้ามาเกินคาด ก็ เลยอยากจะพูดในตอนวัยนีค้ อื เฉยๆ รอทำ�ในสิง่ ที่ ไม่คาดฝันดีกว่า….คืออยากให้รา่ งกาย จิตใจ และ ชะตาชีวติ ให้มคี วามสมบูรณ์ มีความเป็นไปได้ มี ความน่าจะเป็นตลอดไปในการทำ�งานถ่ายภาพ

May 2012|50mm Ma g azine

| 43

INTERVIEW PHOTOGRAPHER VINAI DITHAJON BANGKOK PASSIONS PHOTOJOURNALIST

VINAI DITHAJON

STUDY SHOWS

แนวนี้ ขอให้ตวั เองได้รบั การยอมรับจากผูท้ ใ่ี ห้การ สนับสนุน ไม่ว่าการจ้างงาน แหล่งเงินทุน ที่มี ภารกิจในการถ่ายภาพตรงกับแนวที่สนใจ งาน ถ่ายภาพของผมปัจจุบันมีความสนใจในเรื่อง ราวความรุนแรง ความขัดแย้ง ถ่ายทอดปัญหา ชีวิตความทุกข์ยากของมนุษย์ รวมทั้งเรื่องราว ทางมิติทางด้านมืดของชีวิตมนุษย์ และผลกระ ทบจากภาวะโลกร้อน ซึ่งงานถ่ายภาพแนวนี้ ไม่ใช่ธุรกิจที่ทำ�รายได้มากมายนัก และในเมือง ไทยก็มีความสนใจ หรือการสนับสนุนน้อยมาก

50MM: ช่างภาพทีช่ นื่ ชอบ และพยามน�ำมาเป็น แบบอย่างหรือว่าต้นแบบ มีมยั้ เพราะอะไร?

Vinai Dithajohn: ก็มีหลายคนนะครับจากการ ทีไ่ ด้เห็นภาพผลงานจากในหนังสือ และในอินเต อร์เนท และมีบางคนก็เป็นช่างภาพที่มีชื่อเสียง ได้รู้จักตัวจริงจากการพบปะในท�ำงานในเมือง ไทยเป็นต้นว่า James Nachtwey , David Alan Harvey แต่ถ้าจะเป็นคนแรกที่ท�ำให้ตัวเองรู้สึก กระตือรือร้นและมีความฝันคือ Larry Burrows ช่างภาพสงครามที่เสียชีวิตเพราะเฮลิคอปเตอร์ ตกใกล้ชายแดนลาวปี 1971 เขาเป็นช่างภาพ สงครามที่มีความคิดสร้างสรรค์ในการท�ำงาน และมีความกล้าหาญมาก ผลงานได้ถ่ายทอด ความเป็นจริงในสงครามเวียดนามได้อย่างน่า สะพรึงกลัวที่สุด มีผลงานได้ตีพิมพ์เป็นภาพปก นิตยสาร Life บ่อยครัง้ มาก ผมเองได้รบั หนังสือ หนังสือภาพเป็นของขวัญจากการท�ำงานจาก ผู้สื่อข่าวต่างประเทศชื่อหนังสือ Requiem: By the Photographers Who Died in Vietnam and Indochina รวมผลงานของเขา และช่างภาพ สงครามหลายคนที่ตายในสงครามเวียดนาม

50MM: นอกจากงานทีท่ �ำ แล้ว ชีวติ ประจำ�วันชอบ ถ่ายภาพอะไรมากทีส่ ดุ ใช้อะไรถ่าย?

Vinai Dithajohn: ปัจจุบันสนใจการถ่ายภาพ เรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับคน คือตัวเองปัจจุบัน เป็นช่างภาพอิสระทำ�ให้แยกไม่ค่อยออกว่าบาง ครั้งที่ออกไปถ่ายงานมันจะปนเปกันบางทีก็มี คนจ้าง ไม่มีคนจ้างผมก็ยังสนใจที่จะออกไป ถ่ า ยภาพเรื่ อ งราวเหตุ ก ารณ์ ท่ี มี ค นเกี่ ย วข้ อ ง คื อ เป็ น คนที่ รั ก การเดิ น ทาง แบบอารมณ์ ผจญภัย และให้มีความเป็นภารกิจที่ท้าทาย

50MM: มีค�ำแนะน�ำ อะไรบ้างส�ำหรับคนทีก่ �ำลัง จะก้าวเข้าสูอ่ าชีพช่างภาพ หรือคนทีส่ นใจ อยาก จะจริงจังในงานสายอาชีพนี้ ต้องเริ่มต้นยังไง บ้าง?

Vinai Dithajohn: ปัจจุบน ั การถ่ายภาพด้วยระบบ ดิจติ อลนัน้ ก็ทำ� ให้เกิดช่างภาพอาชีพหน้าใหม่เกิด ขึน้ มาอย่างมากมาย แต่ผมจะขอพูดในเรือ่ งหาก จะเป็นช่างภาพแนวสารคดีเชิงข่าวแบบทีผ่ มก�ำลัง ท�ำอยู่นั้น ก็ขอแนะน�ำส�ำหรับน้องๆที่สนใจ หาก ยังอายุนอ้ ยเมือ่ เรียนอยูจ่ งให้ความส�ำคัญกับการ

44 |

50mm Ma g azine| May 2012

เรียนภาษาอังกฤษควบคู่ไปด้วย โอกาสที่จะอยู่ รอดและมีความก้าวหน้า หรือได้ขยายโอกาสดีๆ ในการท�ำงาน จงหาประสบการณ์ในการเดินทาง ท่องเที่ยวด้วยตนเองในลักษณะแบบกิจกรรม แบบ Outdoor หาโอกาสที่ได้ฝึกงานในสายงาน แนวนี้ และพยายามเข้าท�ำงานในองค์กรเพือ่ สะสม ประสบการณ์ในภาพรวมทั้งหมดของการท�ำงาน และหมัน่ ศึกษาหาความรูเ้ พิม่ เติม อย่าท้อแท้ และ ท้อถอย แล้วค่อยคิดขยับขยายต่อการเป็นช่างภาพ อิสระ แต่ขอบอกว่าการเป็นช่างภาพอิสระนัน้ เป็น ง่าย แต่เป็นให้นานและยั่งยืนนั้นยากอย่างมาก และการท�ำงานเป็นช่างภาพแนวนี้บอกตรงๆว่า มันไม่ใช่งานที่ท�ำรายได้มากมายนัก แต่หากรัก และพอใจกับก�ำไรชีวติ ก็ตอ้ งสุดแท้แต่ความพอใจ ของตนเอง เพราะมันเป็นงานทีค่ นทีต่ อ้ งการจะท�ำ จริงๆนั้นต้องมีใจรัก มีความอดทน และต้องเข้ม

Exclusive Interview | Vinai Dithajohn

แข็งต่อการต่อสูเ้ พือ่ รักษาสถานภาพทีต่ วั เองพอใจ ช่างภาพแนวนี้ต้องมีการรักษาความพร้อม มี ทัศนคติต่อการมี และใช้ชีวิตที่ต้องเป็นบวกและ เข้มแข็งอย่างมาก เพราะหลายครั้งที่ชะตาชีวิต ช่างภาพต้องเข้าไปพัวพัน ได้รับผลกระทบ ใน ทุกๆสถานการณ์ที่ได้ไปเผชิญ อีกทั้งปัจจุบัน ประเทศไทยได้เป็นสถานที่ช่างภาพมากมาย จากทั่วโลกได้มาอาศัยสร้างผลงาน ท�ำให้ช่าง ภาพอิสระชาวไทยแนวนี้ต้องมีการแข่งขันและ ต้องเข้มแข็งต่อการให้ตัวเองอยู่รอดอย่างภาค ภูมิ และงานถ่ายภาพแนวนีใ้ นเมืองไทยมักได้รบั แรงสนับสนุนน้อย ช่างภาพไทยต้องมีวิสัยทัศน์ และปรับปรุงการรับรู้ การขับเคลือ่ นและทนทวน ตัวเองในการสร้างผลงานให้มีความเป็นสากล

แง่คิด ที่ถูกถ่ายทอดเป็นตัวอักษรลงบน 50มิล แมกกาซีนเล่มนี้ ถือเป็นความโชคดี ทีไ่ ด้รบั ความ กรุณาจากช่างภาพอาชีพอย่างพีว่ นิ ยั ผมคิดอยู่หลายๆครั้ง ว่าจะเป็นการรบกวนหรือ เปล่า พีเ่ ค้าจะมีเวลาให้หรือเปล่า 50มิล แมกกาซีน คือใคร ค�ำว่าหรือเปล่าประกอบกับการลังเล ไม่ มัน่ ใจ ทีจ่ ะรบกวนเวลาขอสัมภาษณ์ เนือ่ งจากเรา เป็นฟรีแมกกาซีน ราคา ค่างวด ผลตอบแทนไม่มี แต่เมือ่ คิดในอีกทาง กับความรับผิดต่อคนอ่านให้ ได้รบั สิง่ ทีด่ ที สี่ ดุ กับปณิธานทีเ่ คยตัง้ ไว้วา่ “ท�ำด้วย ใจรัก เอามันส์ แต่เอาจริง” ท�ำให้ผมต้องคิดใหม่ และกลับมาตัดสินใจลงมือท�ำ เพือ่ ให้ได้สงิ่ ทีด่ ที สี่ ดุ มาบรรจุลงใน 50มิล แมกกาซีน ไหนๆจะอุทศิ แล้ว ก็เอาให้ “มันส์” สุดๆไปเลย แต่สงิ่ ทีไ่ ด้รบั จากพี่ วินยั คือการตอบรับด้วยความเป็นกันเอง อบอุน่ 50MM: เรื่องราว ประสบการณ์ มุมมองและ มิตรภาพทีด่ ี ทีพ่ หี่ ยิบยืน่ ให้มนั ได้ทำ� ลายก�ำแพงใน

ใจผมโดยสิน้ เชิง ช่างภาพดีๆ ตัง้ ใจท�ำงาน พร้อมที่ จะถ่ายทอดประสบการณ์ ให้กบั สาธารชนโดยทีไ่ ม่ ได้คดิ เรือ่ งของผลตอบแทน ยังมีอยูใ่ นโลกใบนี้ โดย เฉพาะกับ 50มิล แมกกาซีนด้วยแล้ว โนเนม ไม่รู้ จะออกเมือ่ ไหร่ ในโอกาสนี้ 50มิล แมกกาซีนและ สมาชิก 50มิลกรุป๊ ขอขอบคุณพีว่ นิ ยั มากครับ ทีไ่ ด้ ให้โอกาสสัมภาษณ์ในครัง้ นี้ รวมทัง้ ประสบการณ์ ความรู้ มุมมอง แนวความคิดดีๆ ที่พี่ได้ฝากไว้ กับ แมกกาซีนเล่มนี้ ขอบคุณมากจริงๆครับ ส�ำหรับในโอกาสต่อไป คอยติดตามครับว่า เราจะ ตามไปสัมภาษณ์ใครบ้าง เพื่อน�ำสิ่งดีๆ มีสาระ ประโยชน์ จากผูท้ มี่ ปี ระสบการณ์ในสายอาชิพ มา ลงใน 50มิล แมกกาซีน อีก..ยังคงคอนเซ็ปเดิมครับ “ท�ำด้วยใจรัก เอามันส์ แต่เอาจริง” May 2012|50mm Ma g azine

| 45

“ความสุขของคุณน้า” คุ ณ น้ า ท่ า นนี้ เ ดิ น กระย่ อ งกระแย่ ง ถื อ ถุ ง พลาสติกขาวซึง่ ดูหนักเอาการ แกเดินไปหยุดวาง ของพักไป จนผมไปช่วยแกหิ้วแกบอกจะไปไหว้ ศาลเจ้าแม่กวนอิม และเอาอาหารมาให้สนุ ขั จรจัด ในสวนลุม ผมเดินคุยกันไปจนถึงทีศ่ าลเจ้าแม่และแกก็เริม่ จัดข้าวของทีเ่ ตรียมมาไหว้ ขมุบขมิบปากสวดมนต์ ไป ระหว่างนั้นมีสุนัขหลายตัวมารออาหารแล้ว แกบอกท�ำอย่างนี้เป็นประจ�ำเพราะแกเชื่อเรื่อง บุญ-บาป ท�ำแล้วสบายใจ ผมได้แต่นกึ สุขใจและ อิม่ ใจไปด้วยทีไ่ ด้เจอคุณน้าคนนี้ แค่นคี้ วามสุขผม ก็ทวีคณ ู ขึน้ ทันที

By Ace Chandhapradit

f/1.8 Speed 1/30s ISO200

“เก่าแต่เก๋า” ไม่วา่ ใครก็ตามน่าจะมีรองเท้าคูใ่ จกันบ้างคูท่ ไ่ี ม่วา่ จะทีไ่ หน เมือ่ ไหร่ ก็พร้อมจะเดินทางไปกับเรา เสมอ แม้วา่ เวลาจะผ่านไปนาน เราก็ยงั รักมันอยู.่ .วัดแสงเฉลีย่ Process blending สีให้ดเู ก่าๆ หน่อย แต่ไม่ให้ดเู ก่าจนเกินไป จะได้เข้ากับความขลัง :)

By Eakkachai Ongpreechakul

GALLERY “น�้ำสังข์” เป็นรูปที่ถ่ายระหว่างพิธีหมั้น มีโอกาสได้ พิจารณาใกล้ๆ มองดูและสัมผัสได้ถึงพลังบาง อย่างใน หอยสังข์ ทีใ่ ช้เป็นสิง่ ทีเ่ ชือ่ มความรัก ค�ำ หมั่นสัญญา ความยินดีปรีดา จากผู้ที่มาร่วมใน พิธแี ห่งความรักครัง้ นี.้ ..

Canon 500D+50mm/f1.4 1/80s f/1.4 ISO400

By Taliew Zung

Nikon D7000 Sigma 50/F1.4 ISO 400 Shutter 1/60s F1.4