thema
H erf s t: naar binnen keren De herfst is de tijd om je licht naar binnen te keren. Wat voor de natuur moeiteloos gaat, is voor mensen vaak een uitdaging. In dit artikel geef ik drie tips om jou te helpen moeiteloos naar binnen te keren, te genieten van deze periode en je voor te bereiden opdat je krachtig de winter in kunt gaan.
I
n de herfst laten gewassen hun vruchten los. Dat wat niet wordt geplukt of opgeraapt, wordt door de bodem opgenomen als voeding voor een nieuwe cyclus van creatie. Met gemak groeien en vergaan de gewassen gedurende een jaar. Bladeren groeien en vallen af. Voordat ze vallen kleuren ze met felle gelen en oranje- en roodtinten. Een feest voor het oog. De natuur doet dit met hetzelfde gemak als het laten kiemen van het zaad. Wanneer de dagen korter worden, de vruchten van de bomen vallen en de bladeren verkleuren, dan is de tocht naar binnen begonnen. Je wordt bijgestaan door de krachtige kleuren van de nazomerbloemen en de verkleurende bladeren. Deze kleuren zijn de laatste herinnering aan de extraverte, warme en energieke zomer. Het veranderende weer zorgt voor een innerlijke onrust die weken kan aanhouden, tot we ons volledig kunnen overgeven aan het onvermijdelijke: de focus op het licht in onszelf, op regeneratie en opbouw van kracht. Tijdens het laatste deel van de herfst hebben de krachtige kleuren plaatsgemaakt voor de donkere aardetinten. Deze kleur wordt zichtbaar bij de afgevallen natte bladeren die bijna zwart kleuren tijdens de vorming van humus, die als een voedende deken het gevallen zaad beschermt. In deze kleur is nog nauwelijks licht te onderscheiden: de duisternis dringt zich letterlijk aan ons op. Hoe reflecteert de symboliek van de herfst op ons dagelijks leven en wat kunnen we doen om deze transitieperiode soepeler te doorlopen?
Het circadiaanse ritme Om het licht in ons op te sluiten zodat we er gebruik van kunnen maken op donkere dagen of in donkere periodes in ons leven, is het wezenlijk dat we ons bewust worden van de donker-lichtcyclus per dag die ons wordt geschonken door de zon. Door de bewe-
20
Heus 17-2021.indd 22
ging van de aarde om de zon ontstaat er een cyclus van nacht, ochtend, middag en avond. Uitvergroot hebben we te maken met de seizoenen in een jaar, waarin we naar de hoeveelheid zon per dag kijken. Ook hier herkennen we het donker-lichtritme: winter, lente, zomer en herfst. Tijdens het hoogtepunt van onze rustperiode nemen we ons vaak van alles voor voor het nieuwe jaar. Of we die voornemens benoemen of niet: onbewust start er in deze energetisch stilste periode van het jaar een nieuwe zonnecyclus; een nieuwe ronde van creatie die in de volgende rustperiode wordt afgesloten. In de winter bevinden we ons midden in de rustperiode in de meest donkere tijd van het jaar: denk aan de winterslaap van veel dieren. In deze periode werkt het hele energiesysteem op een waakvlam. Deze vlam staat symbool voor het licht in onszelf. We steken een kaars aan om ons te herinneren aan de zon die nu zo schaars zichtbaar is. De stroom is neerwaarts de aarde in. In de lente komen we in de periode van ontpoppen. We ontwaken uit onze winterslaap door de toename van het licht en de langer en warmer wordende dagen. Het zaad dat vorig jaar viel, kan ontkiemen. Een nieuwe creatiecyclus is begonnen. De energiestroom is opwaarts. In de zomer is het tijd om naar buiten te gaan en onszelf te laten zien. De zon geeft ons de energie om tot daadkracht te komen. De bloemen en de vruchten laten ons zien hoe we dit kunnen doen: zonder twijfel en zonder schroom. De energie is opwaarts. Ten slotte komen we bij de herfst. De bloemen zijn uitgebloeid en het is tijd om het voedsel te oogsten en te bewerken, zodat we ermee door de winter komen. We mogen afronden wat ons niet meer dient. De energie is neerwaarts.
heus 17 – 2021
02-09-21 08:47
