سال سوم /شماره 11 پاییز 1394
خدای ـ ــا چن ـ ــان ک ـ ــن عاقب ـ ــت کار
ت ـ ــو خش ـ ــنود باشـــــی و مـــــا رســـــتگار ف�اطمه خ� ج� ت س�ه
2مهر
از شمار دو چشم یک تن کم
وز
خرد
شمار
بیش
هزاران
رودکی
4مهر
کاروان
شهید
رفت
از
پیش
وان
ما
گیر
رفته
و
میاندیش رودکی
4مهر
هر چه از دوست می‌رسد خوب است
گر همه سنگ و گر همه چوب است
4مهر
دوشچهخورده‌ایدال راستبگونهانمکن
چون خموشان بی‌گنه روی بر آسمان مکن ن مولا�ا
11مهر
گر طبیبانه بیایی به سر بالینم
به دو عالم ندهم لذت بیماری را فظ حا��
11مهر
ســحرم دولــت بیــدار بــه بالیــن آمــد
گفــت برخیــز کــه آن خســرو شــیرین آمــد سعدی
15مهر
کلوا و اشربوا را تو در گوش کن
التسرفوا
و
فراموش
را
کن
20مهر
ای کــه پنجــاه رفــت و در خوابــی
مگــر
ایــن
پنــج
روزه
22مهر
بیــا ای کــه عمــرت بــه هفتــاد رفــت
دریابــی سعدی
مگر خفته بودی که بر باد رفت؟ سعدی
22مهر
از قضــا ســرکنگبین صفــرا فــزود
روغن
از هلیلــه قبــض شــد اطــاق رفــت
آب آتش را مدد شد همچو نفت ن مولا�ا
13آبان
بگــو بــه خضــر کــه ز یــن عمــر جاودانــه تــو را 17آبان
بادام
خشکی
می‌نمود
چه حاصل است جز از مرگ دوستان دیدن 1
ئ � ت� ب�ر ی� ز�ی صا� ب
ذ ض ت آق ت ن ت ن م�موعه شا�عار ب� ی�ا� ش عل� ش�اه» حا� ن �ده‌ی ح� ر� ��ای ج ج دک�ر �ورعلی �ا ب��ده ج و� ی «م�� ب
ف ن اروح�ا له‌ال�دا
سال سوم /شماره 11 پاییز 1394
کلوا و اشربوا را تو در گوش کن
و
را
التسرفوا
فراموش
کن
20آبان
هرلحظهبهشکلیبتعیار برآمد،دلبردو نهانشد
[هر دم به لباس دگر آن یار برآمد ،گه پیر و جوان شد] ن مولا�ا
6آذر
شما نیست شمایید شمایید
آنان که طلبکار خدایید خود آیید بیرون
ز
[چیزی که نکردید گم از بهر چه
جویید وندر طلب گم نشده بهر چرایید] ن مولا�ا
7آذر
با بدان کم نشین که بد مانی
[خوپذیر
نفس
است
8آذر
پسر
نوح
با
بدان
بنشست
سگ اصحاب کهف روزی چند
خانــدان
ّ نبوتــش
گــم
بسم‌اهلل
الرحمن
هست
کلید
در
گنج
حکیم ظ ن��امی
بیــرون ز شــما نیســت ،شــمایید شــمایید ن مولا�ا
13آذر
[پروانه‌هایی که در طواف شمع سوختند]
شــد سعدی
13آذر
آنــان کــه طلبــکار خداییــد ،خــود آییــد
ن س� یا�ی
پــی نیــکان گرفــت و مــردم شــد
8آذر
الرحیم
انسانی]
حتی خاکسترشان نیز به چشم‌ها نیامد
13آبان
حق جان جهان است و جهان جمله بدن
اصنــاف مالئکــه قــوای ایــن تــن
[افــا ک عناصــر و موالیــد اعضــا]
توحیــد همیــن هســت دگرهــا همــه فــن ملاصدرا
14آذر
[سراســر جهــان و هرچــه در اوســت] 14آذر
گــر جهــان را خــون بگيــرد مال‌مــال 14آذر
عکس یک پرتوی است از ُرخ دوست ض ر� ش�اه ن� ت ح� ت عم�اهلل ولی
ّ کی 2خورد مرد خدا اال
حالل
ض ر� ش�اه ن� ت ح� ت عم�اهلل ولی
ذ ض ت آق ت ن ت ن م�موعه شا�عار ب� ی�ا� ش عل� ش�اه» حا� ن �ده‌ی ح� ر� ��ای ج ج دک�ر �ورعلی �ا ب��ده ج و� ی «م�� ب
ف ن اروح�ا له‌ال�دا
سال سوم /شماره 11 پاییز 1394
[هنگام صبوح ای صنم فرخ پی
بر ساز ترانه‌ای و پیش‌آور می]
کافکند به خاک صد هزاران جم و کی
دی
این
آمدن
تیرمه
رفتن
و
14آذر
ای
بسا
ناورده
استثنا
بگفت
جان او با جان استثناست جفت ن مولا�ا
15آذر
بگفتم بوی گلم چنان مست کرد
دامنم
که
از
برفت
دست
سعدی
15آذر
گل همین پنج روز و شش باشد
وین گلستان همیشه خوش باشد سعدی
15آذر
پری
تاب
رو
مستوری
ندارد
[چــو در بنــدی ز روزن ســر بــرآرد] ج�امی
15آذر
بسم‌اهلل
الرحیم
الرحمن
هست
در
کلید
حکیم
گنج
ظ ن��امی
22آذر
چــه نزدیــک اســت جــان تــو بــه جانــم
کــه هــر چیــزی کــه اندیشــی بدانــم ن مولا�ا
22آذر
من ملک بودم و فردوس برین جایم بود
آدم آورد در این دیر خراب آبادم فظ حا��
25آذر
همــت
ا گــر
دست‌‌رســانی
کنــد
خ� ی�ام
مــور
توانــد
کــه
ســلیمان
شــود
فق ش وح�ی ب�ا��ی
25آذر
بهــار بــود و تــو بــودی و عشــق بــود و امیــد
بهار رفت و تو رفتی و هرچه بود گذشت
جــان گــرگان و ســگان از هــم جداســت
خداست
26آذر
ملک ش ال�عراء ب�هار
متحد
جان‌های
شیران
27آذر
هــر بیشــه گمــان مبــر کــه خالــی اســت 27آذر
شاید 3
که
پلنگ
نهفته
ن مولا�ا
باشد
سعدی
ذ ض ت آق ت ن ت ن م�موعه شا�عار ب� ی�ا� ش عل� ش�اه» حا� ن �ده‌ی ح� ر� ��ای ج ج دک�ر �ورعلی �ا ب��ده ج و� ی «م�� ب
ف ن اروح�ا له‌ال�دا
سال سوم /شماره 11 پاییز 1394
آنچ ـ ــه در ای ـ ــن راه نش ـ ــانت دهن ـ ــد
گ ـ ــر نس ـ ــتانی بـــــه از آنـــــت دهنـــــد ظ ن��امی
27آذر
گر چه از آتش دل چون خم می در جوشم
مهر بر لب زده خون می‌خورم و خاموشم
28آذر
[که همه ظاهرند و
باطن یار]
لیس
29آذر
فی‌الدار
ُ غیره
فظ حا��
ّدیار
ض ر� ش�اه ن� ت ح� ت عم�اهلل ولی
آ ت ساک� گرد�وری :یم� ن�ا
4
ذ ض ت آق ت ن ت ن م�موعه شا�عار ب� ی�ا� ش عل� ش�اه» حا� ن �ده‌ی ح� ر� ��ای ج ج دک�ر �ورعلی �ا ب��ده ج و� ی «م�� ب
ف ن اروح�ا له‌ال�دا