หนังสือในชุด Humor เลขมาตรฐานสากลประจำ�หนังสือ 978-616-327-083-2 พิมพ์ครั้งแรก กันยายน 2557 ราคา 225 บาท
ข้อมูลบรรณานุกรมของสำ�นักหอสมุดแห่งชาติ น้าเน็ก. โลกหมุนรอบตัวงู 2. -- กรุงเทพฯ : อะบุ๊ก, 2557. 248 หน้า. 1. ความเรียง. I. น้องเนิฟ ผู้เขียนร่วม II. ภัทรดล กิจเจริญ, ผู้วาดภาพประกอบ. III. ชื่อเรื่อง. 895.914 ISBN 978-616-327-083-2
ในกรณีที่หนังสือมีตำ�หนิจากการพิมพ์หรือเข้าเล่มสลับหน้า กรุณาส่งหนังสือเล่มนั้น มาตามที่อยู่สำ�นักพิมพ์ ทางเรายินดีเปลี่ยนให้ โดยไม่มีเงื่อนไขใดๆ ทั้งสิ้น
ที่ปรึกษา สุรพงษ์ เตรียมชาญชัย บรรณาธิการที่ปรึกษา วงศ์ทนง ชัยณรงค์สิงห์ บรรณาธิการบริหาร ภูมิชาย บุญสินสุข บรรณาธิการ ไตรรงค์ ประสิทธิผล ผู้ช่วยบรรณาธิการ สุรเกตุ เรืองแสงระวี อาร์ตไดเร็กเตอร์ บพิตร วิเศษน้อย ออกแบบปก/รูปเล่ม เมธาสิทธิ์ กิตติกุลยุทธ์ กราฟิกดีไซเนอร์ เพกา เจริญภักดิ์ ภาพปก/ภาพประกอบ ภัทรดล กิจเจริญ เลขานุการ พิมพ์นารา มีฤทธิ์ กองบรรณาธิการ เชษฐพงศ์ ชูประดิษฐ์ เรียงพิมพ์/พิสูจน์อักษร ลักษณ์นารา พักตร์เพียงจันทร์ การตลาด วิไลลักษณ์ โพธิ์ตระกูล ประสานงานการผลิต อธิษฐาน กาญจนะพงศ์ ฝ่ายขายออนไลน์ อภิสิทธิ์ หรรษาภิรมย์โชค ผู้จัดการทั่วไป จัณฑรัศมิ์ เกียรติยศ ผู้ช่วยผู้จัดการ ณัฐธยาน์ อึ้งตระกูลนิธิศ ธุรการ ณัฐรดา ตระกูลสม ลูกค้าสัมพันธ์ นริศรา เปยะกัง เว็บมาสเตอร์ จุฬชาติ รักษ์ใหญ่
จัดพิมพ์โดย สำ�นักพิมพ์ ในเครือ บริษัท เดย์ โพเอทส์ จำ�กัด
เลขที่ 33 ซอยศูนย์วิจัย 4 แขวงบางกะปิ เขตห้วยขวาง กรุงเทพฯ 10310 โทรศัพท์ 0-2716-6900-4 ต่อ 308, 310 โทรสาร 0-2174-6060 E-mail abook9@gmail.com Official Page facebook.com/abookpublishing แยกสี/พิมพ์ บริษัท ทีเอส อินเตอร์พริ้นท์ จำ�กัด โทรศัพท์ 0-2675-5600 จัดจำ�หน่าย บริษัท ซีเอ็ดยูเคชั่น จำ�กัด (มหาชน) อาคารทีซีไอเอฟ ทาวเวอร์ ชั้นที่ 19 เลขที่ 1858/87-90 ถนนบางนา-ตราด แขวงบางนา เขตบางนา กรุงเทพฯ 10260 โทรศัพท์ 0-2739-8000 โทรสาร 0-2739-8609
คำ�นำ�สำ�นักพิมพ์
“มีคนอ่านคำ�นำ�จริงๆ เหรอวะ” ก่อนเขียนคำ�นำ� สายตาปรายไปเห็นประโยคเริ่มต้นของคำ�นำ� ผู้เขียน จึงได้หันมาเขียนคำ�นำ�สำ�นักพิมพ์โดยไม่คิดว่าจะไม่มีใครอ่าน การเขียนคำ�นำ�ให้หนังสือเล่มนี้ เป็นเรื่องหนักหนาอยู่เล็กน้อย เพราะใครๆ ก็รู้จักสรรพคุณของ ผู้ชายปากหมา ชาติตระกูลดี หัวสี หน้าตี๋ มีหนวด ผู้นี้เป็นอย่างดีอยู่แล้ว ค่าที่ความสามารถของเขา เป็นที่ประจักษ์อยู่ทั่วไปไม่ว่าจะเป็นการพูด การคิด การเขียน และการ ทำ�อะไรๆ ออกมาเป็นผลงานมากมาย ประสบการณ์ทบี่ ม่ เพาะเขามาจากหลากหลายงาน จากเบือ้ งหลัง มาสู่เบื้องหน้า และจากจุดจางๆ มาสู่จุดเด่นๆ น้ า เน็ ก เป็ น นั ก สั ง เกตและเก็ บ รายละเอี ย ดมาเล่ า เป็ น เรื่ อ ง ได้ยอดเยี่ยม ไลฟ์สไตล์ของเขาน่าสนใจ ความคิดอ่านของเขาก็ควร อย่างยิ่งที่จะหยุดฟังและพิจารณา เมื่อมี ‘เนิฟ’ น้องสาวของเขามาร่วมปลุกปั้นปรุงแต่งตัวอักษร (ฟีเจอริง่ ก็วา่ ) ก็ยงิ่ ทำ�ให้เรือ่ งราวทีอ่ อกมากลมกล่อมขึน้ สำ�นวนการพูด
และการเขียนสวิงสวายผสมกันด้วยเคมีอันสมดุลระหว่างพี่ผู้อาวุโส และน้องผู้สดใสกว่า (ฟังดูคล้ายๆ การ์ตูนดราก้อนบอลตอนที่คนเก่งๆ จะรวมร่ า งกั น ก็ ไ ม่ ป าน) อุ ป มาโวหารกระจุ ย กระจายของพี่ ช าย และมุมมองสนุกๆ และเพลิดเพลินหลากหลายของน้องสาว จึงนำ�มา เล่าได้ตั้งแต่เรื่องใกล้ๆ ตัว เช่น ไข่พะโล้ การทำ�ความสะอาดบ้าน นั ก เรี ย น ความชรา อุ ณ หภู มิ ไปจนถึ ง การเดิ น ทาง ฟุ ต บอลโลก ความเชื่อวัยเด็ก วันวาเลนไทน์ อาชีพต่างๆ ยันสุนทรียศาสตร์ในเรื่อง เล็กๆ น้อยๆ ฯลฯ สำ�หรับน้าเน็ก ใครๆ ก็ชอบฟังเขาพูด ชอบอ่านสิ่งที่เขาเขียน นอกจากมันจะเพลิดเพลิน ตลก ได้ความรู้แล้ว ข้อคิดดีๆ ก็มักจะโผล่ มาแบบดื้อๆ อย่างแนบเนียนซะงั้น ตัวหนังสือของเขาทั้งกวนอารมณ์ ตลก และแอบคมหล่อ ท่านผู้อ่านรู้กันดีอยู่แล้วจาก ‘โลกหมุนรอบตัวงู’ เล่มแรกใช่ไหม เราก็คดิ ว่างัน้ เหมือนกัน งัน้ อย่ามัวแต่อา่ นคำ�นำ�อยู่ เชิญพบกับตัวหนังสือ ของเขากันเลย สำ�นักพิมพ์อะบุ๊ก
คำ�นำ�น้า
“มีคนอ่านคำ�นำ�จริงๆ เหรอวะ” ผมตัง้ ข้อสังเกตนีไ้ ปพร้อมๆ กับ การเขียนคำ�นำ�สำ�หรับหนังสือเล่มใหม่ล่าสุด อาจจะเพราะผมเป็น นักอ่านประเภทเปิดข้ามหน้าคำ�นำ� และเสิร์ชข้ามหนังตัวอย่างเวลา ดูหนังแผ่น อย่างไรก็ตามเหตุผลในการไม่ชอบอ่านคำ�นำ�ไม่ได้เป็น ข้ออ้างในการไม่เขียนคำ�นำ�...นี่ผมกำ�ลังพยายามบอกอะไรอยู่วะ? ในบรรดางานเขียนที่ผมทำ�มา ‘โลกหมุนรอบตัวงู’ ค่อนข้างจะมี ความแตกต่างกว่างานเขียนอื่นๆ เพราะเป็นการดูเอ็ท หรือจะเรียกว่า ฟีเจอริ่งกันระหว่างผมกับ ‘เนิฟ’ น้องสาวคนเดียวของผมที่ได้รับการ บ่มเพาะนิสัยรักการอ่านและการเขียนมาจากโรงงานเดียวกัน นั่นก็คือ ครอบครัวเล็กๆ ของเรา แม้ว่าเจ้าของโรงงานผู้เป็นพ่อจะโกอินเตอร์ ไปได้พักใหญ่ แต่ยังเหลือ ‘คุณนายดวงเดือน’ ผู้เป็นแม่ที่ยังคงตั้งหน้าตั้งตาอ่านอย่างบ้าคลั่งเหมือนรัฐบาลให้อ่านเป็นวันสุดท้าย และเธอ ก็มีความสุขทุกครั้งที่ได้เห็นลูกชายกับลูกสาวร่วมมือกันเขียนหนังสือ ซึง่ นีเ่ ป็นเล่มทีส่ องแล้ว...บอกเลยว่าแกอวดทุกคนในละแวกบ้าน ไม่เว้น แม้แต่คนเก็บขยะ...แกภูมิใจของแกจริงๆ
กลับมาทีก่ ารฟีเจอริง่ ของผมกับเนิฟกันต่อ ผมอยากให้ ‘โลกหมุน รอบตัวงู’ เป็นงานเขียนที่มีมุมมองที่แตกต่างและร่วมสมัย จึงขอยืม สายตาของน้องสาว ผสมเข้ากับสำ�นวนของคนแก่อย่างผม กับเด็ก เมื่อวานซืนอย่างเนิฟเข้าด้วยกัน ผมนึก เนิฟคิด เนิฟร่ าง ผมเขียน เนิฟแก้ ผมด่าเนิฟ เนิฟงอนผม ผสมปนเปออกมาเป็นงานเขียนที่อยู่ ในมือของท่านตอนนี้ หลังๆ ด้วยความที่ผมยุ่งอยู่กับงานที่ทำ� เนิฟก็ ค่อยๆ รวบอำ�นาจทัง้ หมดเอาไว้ในมือแบบเบ็ดเสร็จเด็ดขาด กว่าจะเห็น อีกทีงานเขียนทีว่ า่ นัน้ ก็ออกสูส่ าธารณะชนแล้ว จะด่ามันก็พดู ไม่เต็มปาก ...เออ มันก็เขียนดีจริงๆ ตั้งแต่เด็กจนแก่ผมเชื่อในการอ่านว่ามันดีต่อชีวิตจริงๆ และถ้า มี อ ะไรสั ก อย่ า งที่ ผ มจะร้ อ งขอต่ อ สั ง คมนี้ ไ ด้ ล่ ะ ก็ ผมขอบอกว่ า “อ่านหนังสือกันเยอะๆ เถอะครับ” เกตุเสพย์สวัสดิ์ ปาลกะวงศ์ ณ อยุธยา
คำ�นำ�เนิฟ
อะไรก็ตามทีเ่ ป็นครัง้ แรกมักจะยาก แต่ยากกว่ามากคือครัง้ ทีส่ อง ถ้าผันได้อย่างกริยาสามช่องทีน่ กั เรียนทัง้ หลายสะพรึงจิตกันก็คงจะเป็น ฮาร์ด ฮาร์ดเดอร์ ฮาร์ดเดส แค่อ่านผ่านๆ ยังสัมผัสได้ถึงความหินชาติ ที่แฝงอยู่ในตัวหนังสือ และเมื่อโลกของงูหมุนรอบตัวเองมาเรื่อยๆ จนครบรอบสองในปีนี้ สมมติเป็นรายการทีวีก็คงจัดว่าขึ้นซีซั่นสอง โจทย์ทยี่ ากขึน้ ไม่ใช่แค่เรือ่ งจะนำ�เสนอเนือ้ หาสูผ่ ชู้ มผูอ้ า่ นยังไงอีกต่อไป แต่กลายเป็น งวดนี้จะคัดสรรอะไรมาใส่ไว้ในเล่มใหม่ ปกใหม่ ภาคใหม่ นี้ดีต่างหาก เพราะเราเคยรู้จักกันก่อนหน้านี้แล้วว่า มันคือโลกที่มีเรื่องราว มากมายเป็ น สสารลอยวนอยู่ คล้ า ยๆ แก๊ ส ฮี เ ลี ย มบนดาวพฤหั ส อยากหาเครือ่ งดักจับเก็บไว้ตะปบมาเขียนเล่าให้หมด แถมยังใหญ่ยกั ษ์ ขนาดต้องใช้เวลานานถึงหนึง่ ปีกว่าจะครบวงโคจร (นีม่ นั นานยิง่ กว่าดาว ทุกดวงในระบบสุรยิ ะอีกนะ) จึงไม่ใช่เรือ่ งง่ายเลยกับการคุย้ เขีย่ เพือ่ เลือก สิ่ ง ที่ เ ห็ น ว่ า เหมาะสุ ด สำ � หรั บ ทุ ก ภาคส่ ว นมาใส่ ไว้ ใ นพื้ น ที่ อั น จำ � กั ด (คือจำ�กัดไม่ให้มันหนาเกินจนกลายเป็นตำ�รา)
สมัยเรียนวิชาภาษาไทย ครูเคยสอนว่าคำ�นำ�คือส่วนที่คนเขียน ใช้สอื่ สารไปสูค่ นอ่านว่าหนังสือเล่มนีม้ คี วามเป็นมายังไง เกีย่ วกับอะไร ดีตรงไหน (ทำ�ไมถึงควรซื้อ) ซึ่งถ้าจะถามในฐานะครีเอทีฟผู้มีส่วน เกีย่ วข้องตัง้ แต่ยคุ บุกเบิกแบบงงๆ ในเล่มแรก ความจริงก็อยากบอกว่า “เป็นหนังสือที่ดีมาก Must read before you die” แต่นอกจาก ความเว่อร์วังอลังการในเชิงโอ้อวดอย่างหน้าไม่อายแล้วก็เกรงว่ามัน อาจจะไม่ค่อยให้อะไรกับสังคมเท่าที่ควร งั้นลองเปลี่ยนใหม่เป็น … “รวมความเรียงสะท้อนชีวิตในแบบที่คุณอาจไม่เคยคิดว่าจะมี มุมนี้อยู่จริงๆ ตลอดสามร้อยหกสิบห้าวัน” ค่อยยังโอเคขึ้นมาหน่อย… ฉั น เชื่ อ ว่ า สิ่ ง ที่ ทำ � ให้ โ ลกของแต่ ล ะคนต่ า งกั น ไม่ ใช่ เ พราะ ภูมิประเทศ ผู้คนหรือลมฟ้าอากาศ แต่อยู่ตรงจุดหมายกับวิธีที่มอง ‘โลกหมุนรอบตัวงู’ ก็เป็นอีกด้านหนึ่งของการมอง ที่อยากชวนทุกคน มาส่องด้วยกัน เผื่อจะเห็นอะไรดีๆ ตีลังกาพลิกตะแคงไปจากเดิม เนิฟ-บุญมนัสสวัสดี ปาลกะวงศ์ ณ อยุธยา
สารบัญ
หนึ่งนั้น… กาลครั้ง ันเชื่อ ฉ
021 ยเรื่อง
ว่าด้ว ทฤษฎีบทหาตัวเอง’ ‘ค้น
029
039ัวตาย
047
061 ่การ ‘ลอย’
013
ต สิบวิธีฆ่า ในยุคปัจจุบัน น ค ับ ที่เหมาะก
069
teem Self Es
095รรม
นิรโทษก ง ตัวเอ
ag #hasht
077a minute
wait Oh yes! Mr.Policeman Please
105(ไม่)เด่น
่าว สุดยอดข 013 2
จำ�เจ
แก ระทง’ ที่ควรค่า ก หลายสิ่งปกว่าการ ‘ลอย ไ ย ไม่น้อ
085
ver
o The Lay
117๋ย
กู้เอ กู้ภัย
กลว าย ด็กห ป้องกันเ
135 ีพ
สิบอาช ้างก็ได้ กันบ ที่เห็นหัว
145เรื่อง
153ี่เรียกว่า
161 วันเก่า
167dy
183ล็ก
191 ั้น …
127ิธี
ท สิ่งมีชีวิตขับรถ’ ‘คน
175าสตร์
อ รอยดินส ี่เน่าของผม ร และไดอา
ว่าด้วย น’ ‘เผ้วบ้า
Bloo e Valentin
สุนทรียศิ่งใกล้ตัว ว่าด้วยส
กฎเห แต่ง าน เช็กอินง
์น ซัมเมอร ) ตาย ฉัน (ร้อน
199าณ
209
219
225ล็ก
233รค
สัญญ ก่ อาการแ
กฎเห ’ ‘นางงาม
Back l o to Scho
อุปสร ลโลก ดูบอ ของการ
แกง … หม้อหนึ่ง
12
กาลครั้งหนึ่งนั้น… ฉันเชื่อ
เขาว่าถ้าชอบคิดถึงเรื่องตอนเป็นเด็กบ่อยๆ แปลว่าแก่ อย่างบางคนเจอหน้าทีไรต้องเล่าเรือ่ งเก่าๆ ก็แสดงว่าแก่เหมือนกัน คนสมัยนีม้ นั เป็นอะไร ชอบยัดเยียดความแก่ให้ใครต่อใครส่งเดช การมีความเป็นเด็กอยู่ในหัวใจเสมอ ทำ�ให้ชีวิตไม่เครียดนะ ว่าแต่ ไอ้คนที่ชอบพูดวกไปเวียนมาให้เข้าใจยากเนี่ย สุ่มเสี่ยง ต่อการโดนหาว่าแก่ด้วยรึเปล่า? ถึงคิดแบบนั้น ในความทรงจำ�ห่างไกลเกือบเลือนราง ยังพอ ระลึกได้ถึงข้อเสียของการเป็นเด็ก นอกจากจะขาดสิทธิ์เฟี้ยวเงาะ หลายประการแล้ว ยังต้องตกเป็นเครื่องมือให้ผู้ใหญ่อุตริใช้อำ�เล่น เป็ น ที่ ส นุ ก สนานอยู่ ร่ำ � ไป เพราะอ่ อ นเดี ย งสาไม่ ทั น โลก ซึ่ ง ความ กระจอกงอกง่อยทางสติปญ ั ญาเหล่านัน้ ก็สะท้อนผ่านความเชือ่ มากมาย ทัง้ ทีค่ ดิ เอาเอง และโดนคนรอบข้าง (พ่อแม่ โคตรเหง้าศักราช) กล่อมมา อีกที 13
เพราะเด็กและวัยรุ่นคือผู้ใหญ่สมัครเล่น กว่าจะอยู่มาจนแก่ได้ เท่าทุกวันนี้ ไม่ง่ายเลยจะบอกให้ เราย่อมต้องเคยผ่านวัยที่มีแนวคิด ประหลาด ประสามนุษย์วุฒิภาวะยังเติบโตไม่เต็มที่กันบ้างคนละอย่าง สองอย่าง (แต่คิดๆ ดูแล้วรู้สึกจะเยอะ) นับว่าน่าสงสารมาก เอาล่ะนะ ต่อไปนี้คือความเชื่อในอดีตที่เมื่อโตขึ้นแล้วโคตรรู้สึก ว่าเวิ่นเว้อเลย ตอนเด็กๆ เคยเชื่อว่า… ถ้าไม่ตัดผมจะโง่ เชื่อเพราะได้ยินครู พู ด บ่ อ ยๆ ว่ า คนไว้ ผ มยาว สารอาหารจะมั ว แต่ ห ล่ อ เลี้ ย งเส้ น ผม จนลืมส่งไปเลีย้ งสมอง ทำ�ให้โง่ ยิง่ ถ้าเด็กผูห้ ญิงคนไหนผูกหางเปียสองข้าง ครูกย็ งิ่ จ้�ำ จีจ้ �้ำ ไชค่อนแคะว่าโง่เป็นพิเศษ ดังนัน้ ผมเลยหัวเกรียนอยูน่ าน กว่าจะเลิกโง่ และสำ�นึกได้ว่ามันไม่เกี่ยวกัน ของบนกบาลไม่สำ�คัญ เท่าของใต้กบาล ตอนเด็กๆ เคยเชื่อว่า... ก๋วยเตี๋ยวน้ำ�ตก ทำ�จากน้ำ�ตกจริงๆ เวลาเห็นแม่สั่งก๋วยเตี๋ยวหมูน้ำ�ตก ยิ่งจินตนาการบรรเจิดว่าคงหมายถึง หมูที่เลี้ยงไว้ใกล้น้ำ�ตก ต่อมาถึงรู้ว่าแท้จริงกูนี่สติแตกใช้ได้เลยเนอะ ตอนเด็กๆ เคยเชื่อว่า… ถ้าอายุเกินเจ็ดขวบแล้วจะกินยาสีฟนั ได้ เพราะฉลากข้างหลอดมันเขียนว่า “เด็กอายุต�ำ่ กว่าเจ็ดปีไม่ควรกลืน ยาสีฟัน” ตอนเด็กๆ เคยเชื่อว่า… กินก้างปลากระป๋อง จัดเป็นสกิล ขัน้ โสดาบัน พอขึน้ ชัน้ ประถม เห็นเพือ่ นห่อข้าวปลากระป๋องกับหมูหย็อง
14
มาโรงเรียนถึงตาสว่าง อ้าว นี่มึงก็กินได้เหมือนกันเหรอ ทำ�ไมล่ะ! โลกนี้ต้องมีกูคนเดียวที่ทำ�ได้สิ! ก้างปลาเชียวนะ! ตอนเด็กๆ เคยเชื่อว่า… ถ้าเผลอกินเมล็ดแตงโม มันจะเข้าไป งอกในท้อง และแยงทะลุปากออกมา (ไม่ต้องห่วง ความเชื่อพิเรนทร์ เกี่ยวกับของกินนั้นมีมากมาย) ตอนเด็กๆ เคยเชื่อว่า… มนุษย์หน้าไหนก็ฟักไข่ได้ เด็กคือ สิ่งมีชีวิตที่ไม่เข้าใจว่าคนไม่ใช่ไก่ ซื้อไข่มาถึงต้องฟัก ตอนเด็กๆ เคยเชื่อว่า… เพื่อนที่ยืมสีไม้ไปใช้แล้วเรียงคืน ไม่ตรงตำ�แหน่งเดิม คบไม่ได้! อันนี้ไม่มีใครชี้นำ� รู้สึกเองล้วนๆ นึกภาพ ออกไหมครับว่ากล่องสีจะมีตั้งแต่ 12 แท่งไปจน 48 แท่ง ซึ่งใครมีแค่ โหลเดียวก็ถือว่ารวยโคตรแล้ว อย่าว่าถึง 48 บนกล่องจะสกรีนลำ�ดับสี ไล่เรียงโทนเอาไว้ ความประสาทของเด็กคือเมือ่ หยิบแท่งไหนออกมาใช้ ตอนเก็บก็ต้องวางให้ตรงกับที่กล่องมันสกรีน ไม่งั้นจะหงุดหงิด ตอนเด็กๆ (ย่อมต้องมีคนจำ�พวกนึง)… ได้ยนิ คำ�ว่า ‘สะพาน ผ่านฟ้า’ เป็น ‘สะพานห่านฟ้า’ ตอนเด็กๆ เคยเชื่อว่า… แกลง อ่านว่า แก-ลง เสนอ อ่านว่า เส-นอ และน้ำ�ตาลโตนด คือ น้ำ�ตาลโต-นด เป็นความโง่ที่ตั้งอยู่บน ความอ่อนแอทางภาษา ทีบ่ อกว่าโง่เพราะไม่เคยคิดว่าตัวเองอ่านผิดไง ไม่เคยสงสัย หรือคิดถามใครเลย เวลาเห็นไตเติ้ลอินโทรรายการทีวี
15
ก็อ่าน เส-นอๆ อยู่อย่างนั้นมั่นอกมั่นใจ อาจมีบ้างที่แอบงงว่า เส-นอ นี่มันหมายถึงอะไรวะ เหมือนซุปก้อนคนอร์ไหม สำ�เนียงแปลกๆ แต่ก็ หยุดอยู่เท่านั้น จำ�ไม่ได้แล้วด้วยว่าอ่านถูกเอาตอนไหน ตอนเด็กๆ เคยเชื่อว่า… อย่าเดินใกล้คนตัวดำ� เดีย๋ วมันทำ�สีตก ใส่ เป็นตลกร้ายแสลงใจคนเกิดมาไม่ขาวยิ่งนัก โตขึ้นถึงรู้ว่าเมลานิน มันกระเซ็นใส่กันไม่ได้ง่ายๆ เหมือนไข้หวัดที่ลอยตามลม ตอนเด็กๆ เคยเชือ่ ว่า… แมงจะกินฟัน ถ้าไม่แปรงฟันก่อนนอน แมงจำ�พวกไหนวะกินฟันเด็กเป็นอาหาร นั่นยังไม่เท่ากับมึงบินเข้ามา ตอนไหน? ตอนเด็กๆ เคยเชื่อว่า… ประตูรถใช้บังกระสุนได้ ผลพวงจาก ละครไทย ดราม่าสไตล์ขนั้ สุด! กระทัง่ เริม่ มีปญ ั ญาหาหนังสือปืนมาอ่าน ถึงได้คดิ เออ ผูร้ า้ ยในหนังแม่งถืออาก้า ควง M-16 นีห่ ว่า กระสุนเม็ดนึง ยาวเท่านิว้ ชี้ ไอ้พระเอกมึงนัง่ ยองๆ หลบอยูห่ ลังประตูรถได้ยงั ไงไม่ตายวะ หลงบันเทิงอย่างขาดการรู้เท่าทันมานานมากจริงๆ ตอนเด็กๆ เคยเชื่อว่า… แค่นอนกอดกันก็ท้องได้... มันงี่เง่า พอๆ กับหลบกระสุนหลังประตูรถนั่นแหละ ตอนเด็กๆ เคยเชือ่ ว่า... กระป๋องใส่เงินของกระเป๋ารถเมล์นแ่ี ม่ง คูลจริงๆ โลกนี้ไม่มีอาชีพไหนจะเท่เท่านี้อีกแล้ว สั่งคนให้หย่อนตูด นั่งตรงไหนก็ได้ตามใจชอบอีก
16
ตอนเด็กๆ เคยเชื่อว่า… การได้ใช้ปากกาและน้ำ�ยาลบคำ�ผิด โคตรเทพ ขณะที่ดินสอ ยางลบดูเป็นวัตถุอ่อนด้อย ตอนเด็กๆ เคยเชื่อว่า… ถ้าตายกลายเป็นวิญญาณแล้วจะไป แอบส่องดูชาวบ้านได้โดยที่เขาไม่รู้ตัว (นี่ออกแนวอยากเป็นสปาย ตายแล้วยังจะเสือก) ตอนเด็กๆ เคยเชื่อว่า… ขี้แมลงวัน เกิดจากแมลงวันมาขี้ใส่… อืม เอ่อ ตอนเด็กๆ เคยเชื่อว่า… ดาราต่างประเทศทุกคนสามารถพูด ไทยได้ เด็กผูช้ ายคนหนึง่ หลงภูมใิ จเสียพักใหญ่ ตอนเห็น คลินต์ อีสต์วดู พูดไทยในหนัง ทว่าระบบซับไตเติ้ลคือตัวทำ�ลายล้างฝัน เมื่อความจริง ที่อยู่เบื้องหลังคือทีมพันธมิตร (เซ็งแม่ง) ตอนเด็กๆ เคยเชื่อว่า… ถ้าทุบจอทีวีทิ้ง ดาราในทีวีจะหลุด ออกมาให้เห็นตัวเป็นๆ ตอนนั้นเหมือนเรายังแยกประสาทไม่ค่อยได้ ว่าดาราไม่ใช่ปลาทองตู้ อาการนี้เป็นกับตัวการ์ตูนเช่นกัน เกือบทำ� ข้าวของบรรลัยลับหลังพ่อแม่มาหลายหนแล้ว คอยรวบรวมความกล้า รอจังหวะเหมาะ อยากลองโค่นทีวีดูซักที เผื่อว่าจะได้เจอโดราเอมอน ตัวจริง โชคดีที่ความตั้งใจนั้นมันไม่เคยสำ�เร็จ ตอนเด็กๆ เคยเชื่อว่า… ครูแกล้งให้นักเรียนยืนเคารพธงชาติ นานๆ เพราะอยากให้ เ ด็ ก งอมแดดจนหมดแรงคุ ย กั น ในชั้ น เรี ย น
17
ทั้งสวดมนต์ กล่าวคำ�ปฏิญาณ คำ�ขวัญ ปรัชญา ยาวจนเผลอคิดว่า กำ�ลังท่องประวัติการก่อตั้งโรงเรียน แต่พอเรียนจบถึงรู้ จริงๆ ครูเอง ก็ ไ ม่ ค่ อ ยแน่ ใจเหมื อ นกั น ว่ า ให้ เ ด็ ก ยื น เข้ า แถวตากแดดเพื่ อ อะไร เขาทำ�ต่อกันมาก็ทำ�ต่อกันไป (อ้าว) เอ… สมมติทผี่ า่ นมา ถ้าไม่ตอ้ งเข้าแถว เราจะฉลาดกว่านีร้ เึ ปล่า นะ? เอ๊ะหรือจะโง่ลง?
18
เกี่ยวกับ “น้าเน็ก” • เกตุเสพย์สวัสดิ์ ปาลกะวงศ์ ณ อยุยา (น้าเน็ก) • ชายผูเ้ สพติดการอ่านเป็นสันดาร ทีส่ ามารถอ่านหนังสือออก ตั้งแต่ห้าขวบ ผู้ชนะสิบทิศ ของ ยาขอบ คือหนังสือเล่มแรก ทีเ่ ขาใช้ฝกึ อ่านภาษาไทย • ใช้ เวลาสิ บ สี่ ปี เ ต็ ม หลั ง บรรลุ นิ ติ ภ าวะในการเป็ น ‘มนุ ษ ย์ ร้อยอาชีพ’ เพียงเพือ่ ค้นหาสิง่ ที่ ‘ชอบ’ • ก่ อ นที่ จ ะทุ่ ม เทอี ก สิ บ ปี ใ ห้ ห ลั ง กั บ งานในวงการโทรทั ศ น์ ทัง้ เบือ้ งหน้า-เบือ้ งหลัง ด้วยเหตุผลเพียงเพราะว่ามัน ‘ใช่’ • และระหว่างยี่สิบสี่ปีท่ีเป็นมนุษย์งานนั้นก็ได้มีโอกาส ขีดๆ เขียนๆ เรือ่ ยมา จนกลายเป็นพ็อกเก็ตบุก๊ แปดเล่ม เน็กเค็ด (1-3) หนังสือเบสเซลเลอร์ท่ตี ีแผ่, จิกกัด และนินทา วงการบันเทิงแบบสุดแสบปนฮา เน็กแนว งานเขียนสไตล์ ‘ดราม่า’ มีท้ังฮาและแอบน้ำ�ตาตก โดยเป็นการรวมงานเขียนที่ ‘ไข่แล้วทิง้ ’ ไว้ตามนิตยสารต่างๆ เดอะ เน็กเค็ด โชว์ (1, 2, 3 และ 5) บันทึกการแสดงสด เดีย่ วไมค์โครโฟนในรูปแบบหนังสือ...ไม่นา่ เชือ่ ว่าจะขายดีกว่า วีซดี ี อาจเป็นเพราะหนังสือมันก๊อบปีย้ ากกว่าแผ่น • และล่าสุด โลกหมุนรอบตัวงู ถ่ายทอดเรื่องราวรอบตัวตั้งแต่ ตื่นยันนอนในมุมมองแบบ ‘น้า’ ในสไตล์การเขียนที่ฟีเจอริ่ง กับ ‘เนิฟ’ น้องสาวร่วมสายเลือดผูไ้ ด้รบั การถ่ายทอดกรรมพันธุ์ ‘ช่างจิกกัด’ มาแบบเต็มๆ จึงกลายเป็นภาษาสำ�บัดสำ�นวน แบบยียวนคูณสอง!
เกี่ยวกับ “เนิฟ” • บุญมนัสสวัสดี ปาลกะวงศ์ ณ อยุธยา ส่วน “เนิฟ” เป็นชื่อ เล่นภาษาฝรั่งเศส แปลว่าเลขเก้า • เพราะเกิดวันที่ 9 • คนทัว่ ไปชอบเรียก “น้องเนิฟ” แต่สว่ นตัวชอบให้เรียก “เนิฟ” เฉยๆ เรียกน้องแล้วมันฟังดูน๊อง น้อง • แต่เอาจริงๆ อยากเรียกยังไงก็เรียก แค่ออกเสียงให้ถูกก็พอ “เนิฟ” ไม่ใช่ เนิส เนิร์ด เลิฟ หรือเฟิร์ส • เป็นลูกคนเล็ก และเป็นน้องคนเล็ก • เป็นผู้หญิง • มีพี่ชายสองคน แต่ชาวบ้านส่วนใหญ่ไม่ค่อยรู้ มักทึกทัก เอาเองว่าที่เดินมาด้วยนั่นเป็นพ่อ • เป็นคนเกลียดเด็ก ที่เด็กชอบเข้ามายุ่ง • ตอนเด็กๆ พ่ออยากให้เป็นครู แต่รตู้ วั ว่าเกลียดเด็กเสียก่อน เลยไม่ได้เป็น • ทุกวันนี้เลยมาเป็นครีเอทีฟ ทำ�หน้าที่ช่วยเจ้านายคิดฟ้า คิดดิน (แต่บ้านส่งเรียนเศรษฐศาสตร์) • เป็นคนนอนดึก แต่ตื่นเช้า • ชอบแอบนอนกลางวัน บางวันนอนได้อึดเหมือนเข้าใจผิดว่า กำ�ลังนอนกลางคืน
• ชอบกิ น ข้ า วไข่ เจี ย ว ถ้ า ไม่ มี ไข่ เจี ย วก็ ช อบกิ น ผั ด กะเพรา (มันเกี่ยวกันยังไง) • ทำ�กับข้าวเก่งมาก โดยเฉพาะผัดกะเพรา (นี่พูดเลย) • ซ่อมคอมฯ เก่งมากเหมือนกัน • เวลาปกติ ช อบอยู่ ค นเดี ย ว คิ ด คนเดี ย ว เผางานคนเดี ย ว และพูดคนเดียวเป็นบางครั้ง • ชอบลอบสังเกตพฤติกรรมชาวบ้านยามเจ้าตัวเผลอตาม แหล่งชุมชน • ชอบระบายอารมณ์ออกมาเป็นคอลัมน์มากกว่าคุยโทรศัพท์ และคิดว่าถ้าวันไหนไม่ได้เขียน คงแย่ • เล่นดนตรีได้หลายอย่าง แต่ชอบเล่นจริงๆ ไม่กี่อย่าง • ชอบหมามาก รวมถึงไม่ชอบคนที่ไม่ชอบหมามากๆ • ถ้ า ไม่ นั บ เรื่ อ งกิ น กั บ หายใจ อี ก กิ จ กรรมที่ ทำ � ทุ ก วั น คื อ อ่านหนังสือ • และกล้ายืนยันว่าความเชื่อ “อ่านหนังสือก่อนนอนทำ�ให้ นอนไม่หลับ” นั้นไม่จริง • เกิดมาไม่เคยมีใครบอกว่าไม่สวย • ขณะเดียวกันก็ไม่เคยมีใครบอกว่าสวย • คำ�พูดติดปาก “เป็นไปได้” • เมื่อก่อนเคยอ้วน เดี๋ยวนี้ผอมแล้ว • ไม่ใส่ส้นสูง เพราะกลัวการตกส้นสูงแล้วต้องเผลออุทานว่า “อุ้ย เหี้ย!” ในที่สาธารณะ • ถ้าให้เลือกระหว่างภูเขากับทะเล ก็ชอบทะเลมากกว่า • แต่ฝันสูงสุดคือแบ็กแพ็กไปเที่ยวอินเดียคนเดียว
เกี่ยวกับ “นักวาดภาพประกอบ” • ภ. ตะเพียน • โดโด้-ภัทรดล กิจเจริญ • อาศัยอยู่ในกรุงเทพฯ สนุกกับการวาดเขียนมาตั้งแต่ก่อน เข้าอนุบาล • จบการศึกษาชัน้ ประถม-มัธยมจากโรงเรียนอัสสัมชัญ สนุกกับ การวาดรูปในหนังสือแบบเรียนวิชาต่างๆ • คิดจะไปเรียนต่อทางด้านสถาปัตย์ แต่เปลี่ยนใจนาทีสุดท้าย มาเรียนด้านอนิเมชั่นอย่างมีความสุขเรื่อยมา • มีผลงานอนิเมชั่นได้รางวัลบ้าง • เพิ่ ง จะจบการศึ ก ษาระดั บ ปริ ญ ญาตรี จ ากมหาวิ ท ยาลั ย นานาชาติมหิดล มาสดๆ ร้อนๆ • ปัจจุบันอยู่ในช่วงสนุกสนานกับการเรียนจบและวางแผน ไปเรียนต่อ • รับงานวาดภาพประกอบ • ติดต่อทักทายเยี่ยมชมผลงานเพิ่มเติมได้ที่ • patradol_k@hotmail.com • www.facebook.com/Ptapean
ขอบคุณ …
• พ่อแม่… สำ�หรับทุกนิสัยและแนวคิดที่ถ่ายทอด สั่งสอน ปลูกฝังให้มีชีวิตเป็นอย่างทุกวันนี้ • พี่ชายคนโต กับวลีช่วยสร้างแรงบันดาลใจ “ฝากเขียนด่า หน่อยนะ” • พี่ชายคนกลาง เจ้านายสายตรงและเจ้าของหนังสือ • บี คนที่คอยถามว่าต้นฉบับอยู่ไหน ยังไม่ได้ส่ง • เพื่อนสนิททุกตน คนข้างบ้าน ขอบคุณที่ให้ยืมเรื่องมานินทา แม้ว่าจะไม่ได้ค่าตัว (และไม่รู้ตัว) • พี่บิ๊ก พี่โหน่ง มายไอดอลในวงการนักเขียน • หมาทั้งเจ็ด หลายครั้งมีมุขเขียนส่งเจ้านายก็เพราะมัน • เว็บ Noisli สำ�หรับเสียงนกปลอม ฝนปลอม และฟ้าร้อง ปลอมๆ • โน้ตบุ๊กอายุห้าปี สู้งานกันมาตั้งแต่เล่มแรก • ร้านกาแฟ แหล่งกบดานผลิตงานอันดีงาม มันดีกว่าบ้านเพราะ มีกาแฟกับขนมให้กิน
• ขอบคุณกาแฟและขนมด้วย สติปัญญาต้องมาพร้อมท้องอิ่ม • ไวไฟ ขอบคุณเพราะมันอยู่ในร้านกาแฟ • ตำ�รวจ รถ ถนน ปัม๊ น้�ำ มัน กล้องถ่ายรูป ผูส้ นับสนุนหลักอย่าง เป็นทางการด้านประสบการณ์ • ร้านข้าวแกง ร้านก๋วยเตีย๋ ว ร้านหมูปงิ้ และอืน่ ๆ หน้าปากซอย • มือถือ และสัญญาณโทรศัพท์ • โฆษณา ละครไทย หนังฝรั่ง ซีรีส์ญี่ปุ่น • หนังสือทุกเล่ม งานที่ดีมาจากต้นทุนที่ดี • ขอบคุณคนอ่าน เพราะมีคนอ่าน ถึงอยากเขียนให้อ่าน • รักนะ คนอ่าน (จริงๆ อยากจัว่ หัวว่าคำ�อุทศิ แต่กท็ ะแม่งๆ ได้อารมณ์เหมือน จะไปแล้วไปลับ ไม่รู้ทำ�ไม ไม่เอาดีกว่า)