Alternatieve aandrijvingen

Alternatieve aandrijvingen Is de milde hybride de beste hybride?

Al enige tijd wint een nieuwe soort aan dominantie in de fl eetjungle: de hybride. Twee van haar varianten kenden we al goed: de full hybrid en de plug-in hybrid. Recent wint echter een derde ondersoort aan populariteit: de mild hybrid. Is dit slechts een tijdelijk fenomeen of wordt de mildste hybride straks ook de meest populaire?

Mika Tuyaerts mika.tuyaerts@eff ectivemedia.be

De mild hybride krachtbron van VW

Voor wie het hoort donderen in Keulen: een hybride wagen is een auto die twee aandrijfvormen combineert, vandaag de dag veelal een verbrandingsmotor op fossiele brandstof en een elektromotor. Er wordt eigenlijk al lange tijd met het systeem geëxperimenteerd. De hybride werd immers niet in deze eeuw geboren … zelfs niet in de vorige … Al in 1898 experimenteerden Ferdinand Porsche en Jacob Lohner met de technologie in de zogenaamde Lohner-Porsche. Het is een auto met 4 elektromotoren: 1 motor voor elk wiel. Daarnaast waren er een aantal Daimler-motoren aanwezig, welke voor de stroom zorgden als generator. Toch kunt u dit niet echt een hybride noemen. De verbrandingsmotoren werkten immers als generator voor de elektrische aandrijfl ijn. Op de eerste echte hybride was het dan ook wachten tot een wagen uit 1905, die werd ontwikkeld door … een Belg genaamd Henri Pieper! De wagen was een vooruitstrevend concept dat zelfs energie recupereerde bij het remmen. In 1909 vroeg Pieper er een patent voor aan. Spijtig genoeg was de wagen te duur, zeker in vergelijking met de aan de lopende band gebouwde Ford Model T. Met als gevolg dat het concept van een hybride aandrijfl ijn langzaam uitdoofde.

De echte doorbraak

Dat bleef zo tot Toyota er eind jaren 90 nieuw leven in blies met de Prius, een wagen die we vandaag een Full Hybrid Electric Vehicle (FHEV) noemen. De Prius beschikt over een elektromotor en een batterij die zelf word opgeladen door recuperatie

KORT:

• De hybride auto is al meer dan 100 jaar oud • Mild hybride wagens verschillen van de andere hybrides doordat ze niet enkel op elektriciteit kunnen rijden • De technologie levert vooral verbruikswinst op als u ze op de juiste manier gebruikt

Ford voorziet een heel aantal modellen, zoals deze Fiesta, van een mild hybride aandrijfl ijn.

Audi legt uit hoe haar mild hybride aandrijflijn werkt op de A6.

van bijvoorbeeld remenergie. Vooral Toyota en haar dochtermerk Lexus investeren in de technologie, maar ook bij onder meer Subaru, Ford, Hyundai, Kia, Honda en Renault kunt u er in het gamma terugvinden. Later kwamen wagens met een grotere batterij, die vanzelfsprekend langere afstanden volledig elektrisch konden rijden, maar opgeladen dienden te worden via het stopcontact of een laadpaal, de zogenaamde plug-in hybride of PHEV. Hun – zeker op papier – lage CO2uitstoot maakt hen interessant als bedrijfswagen vanwege de gunstige fiscaliteit, maar ook voor de merken. Zij hebben immers zware CO2targets te halen en zien in hybrides, en dan vooral de plug-ins, de ideale manier om hun gemiddelde CO2uitstoot naar beneden te halen. Net daarom zijn de plug-in hybrides zo populair bij veel constructeurs … en maken ze er zo veel reclame voor.

Wat is een mild hybrid?

Maar nu zien we weer een nieuwe ondersoort in het ras der hybriden: de mild hybride, oftewel de MHEV. Merken voorzien hun modellen steeds vaker van een dergelijke aandrijflijn. De redenering daarachter is duidelijk. Een milde hybride weegt minder zwaar dan een plug-inhybride of volwaardige hybride en heeft een goedkopere catalogusprijs, waardoor je een breder publiek kan aanspreken. Het verschil met een plug-in hybride is duidelijk: u kunt een MHEV niet opladen via een stopcontact en een PHEV uiteraard wel. Maar wat is het verschil tussen een “milde” hybride en een “volwaardig” exemplaar? Een mild hybride heeft een kleinere batterij, maar daar zit het verschil eigenlijk niet.

De naam “mild hybrid” verklaart eigenlijk al veel: het gaat om een soort mini- of microhybride. In de praktijk neemt een kleine elektromotor de rol over van de alternator en de startmotor. De elektromotor haalt op zijn beurt voeding uit een kleine batterij, die wordt bijgeladen bij het uitbollen of remmen. De elektromotor werkt dan als generator. U hoeft de batterij dus niet zelf op te laden. Het grote verschil is echter dat de elektromotor niet voldoende kracht bezit om de wagen zelfstandig voort te bewegen, iets wat een volwaardige hybride – al is het maar voor enkele kilometers – wel kan. De MHEV geeft eerder een “duwtje in de rug” bij het vertrekken aan bijvoorbeeld een verkeerslicht of bij het accelereren en schakelt de verbrandingsmotor vroeger uit wanneer u afremt. Het geheel werkt dus als een soort uitgebreid start/stopsysteem dat de verbrandingsmotor ontlast en dus voor een lager verbruik zorgt. Bovendien rijdt de wagen ook soepeler. Bij de milde hybride is de elektromotor dan ook meestal gewoon een krachtigere versie van de elektrische startmotor. Verder werkt de elektromotor en de tractiebatterij vaak op een 48 Volt systeem. Dat is 4 keer meer dan het standaard elektronisch systeem in een auto (12 Volt), maar tot 12 keer minder dan het voltage in een gewone hybride (600 Volt). De energie-uitwisseling tussen het 12 V en het 48 V systeem in de milde hybride, gebeurt door middel van een DC-DC converter.

Is een mild hybrid echt zuiniger?

In de theorie beloven de meeste automerken een verbruik dat 10 of zelfs 20 procent lager ligt. In de praktijk hangt veel onder meer af van uw rijstijl en de omgeving waar u rijdt, en dus of de elektromotor vaak of minder vaak wordt ingeschakeld. Een redenering die trouwens ook opgaat voor de PHEV en de FHEV: de technologie heeft duidelijk zijn voordelen, als u hem in de juiste omstandigheden en voor het juiste werk gebruikt.

Fiscaal voordeliger is een mild hybride dan ook niet echt. De overheid geeft dus geen fiscale voordelen. Wel zorgt de technologie voor een iets lager verbruik en dus een iets lagere CO2-uitstoot dan een klassieke verbrandingsmotor. En dat levert wel een iets lager VAA of een hogere fiscale aftrekbaarheid op.

Iedereen aan de milde hybrid

Bijna heel de autosector kiest momenteel voor mild hybride aandrijfoplossingen. Van de eTSI-badge achteraan op de Volkswagen Golf over de “B” bij Volvo en het SHVSlabel bij Suzuki (Smart hybrid vehicle by Suzuki). Ook de Duitse drievuldigheid kiest voor mild hybride motoren als aanvulling op het huidige gamma (bijvoorbeeld het trio Audi A6, Mercedes E-Klasse en BMW 5 Reeks), terwijl de Aziaten van Kia en Hyundai onder meer hun middelgrote SUV (Sportage en Tuscon) van een dergelijk 48 voltsysteem hebben voorzien en Ford ons begin september uitnodigde om de MHEVversie van de Puma en de Fiesta uit te proberen. Deze milde hybrides worden bovendien aan zowel diesel- als benzinemotoren gekoppeld, iets wat bij bijvoorbeeld plug-in hybrides – enkele Mercedessen uitgezonderd – niet gebeurt. Zelfs in sportwagens wordt de technologie gebruikt. Zo krijgen de Mercedes GLE 63 en 63 S Coupé wat elektrische hulp – al blijft het verbruik een forse 11 liter – en moet de Lamborghini Sian die vorig jaar in Frankfurt werd voorgesteld de eerste mild hybride hypercar worden. Om u maar te zeggen: mild hybrids are here to stay. Het zou ons niet verbazen indien de volgende generatie verbrandingsmotoren steevast aan een 48 voltsysteem wordt gekoppeld en de “pure” verbrandingsmotor helemaal naar de achtergrond verdwijnt …

Conclusie

Bij een gewone hybride kunnen de brandstofbesparingen hoger oplopen, maar door de krachtige elektromotor en grotere batterij is deze wagen ook duurder om te produceren. Verder vereist het hogere voltage systeem (tot 600 V) ook duurdere veiligheidsmaatregelen, wat op zijn beurt hogere kosten met zich meebrengt. De milde hybride probeert dus de ideale afweging te zijn tussen CO2reducerende hybride-technologie en kostenbesparingen. Met de steeds strengere Europese uitstootnormen verwachten we dan ook dat de milde hybride hoe langer hoe meer standaard zal worden voor elk automodel met verbrandingsmotor.

De mild hybride krachtbron van Suzuki.

Het grootste verschil tussen een milde hybride en een volwaardige hybride, is dat de milde variant niet volledig elektrisch kan rijden. De milde hybride probeert dus de ideale afweging te zijn tussen CO2-reducerende hybridetechnologie en kostenbesparingen.

De Lamborghini Sian moet de eerste mild hybride hypercar worden.