Transcom 04-2011

A C V

t r a n s p o r t

e n

c o m m u n i c a t i e

TRANSCOM

April 2011

04 / 2011

INFO

jaar

1 Brussel X

Afgiftekantoor :

Postabonnement

Inhoud Cultuur Interview Frank Bell Algemeen Directeur ATV-NV

p. 4

Diamant Eddy Mampaey getuigt Eisenbundel cao 2011-2012

p. 8

Mobiliteit Rug- en gewrichtsproblemen Sectorale onderhandelingen

p. 11

Te l e c o m BIPT: strategisch plan of crisisplan?

Wj hebben je gehoord...

Flash Telecom-Brussel

p. 12

Post Een stap voorwaarts Diversiteitsbeleid

p. 14

Vervoer over de weg Transcom “meets” minister Crevits Warm gebaar Win een gratis weekendje UPTR steekt mes in de rug

p. 16

Spoorwegen Strategiedag Nieuws uit de NPsC Nieuw Europees Witboek Agressieproblematiek

p. 21

Intersectoraal Help Heinrich, Hélène, Henry...

Geboortes Gewest Brussel In memoriam Anders-actieven 10 jaar ACV-Transcom

p. 26

Edito

April 2011

Didier Smeyers, Ondervoorzitter

Marc Van Laethem, Voorzitter

Europa : een heerlijke nieuwe wereld ?

Eindredactie : Piet Catry Koen De Mey Leen Desopper

Opmaak: Imprimerie G. Doneux et Fils - Mettet

Druk: Corelio Printing

Foto’s : Redactie ACV-Transcom

De voorbije weken heb ik talloze keren teruggedacht aan een boek dat ik vorige zomer heb gelezen.

In ‘Heerlijke nieuwe wereld’ vermomt de Duitser Günther Wallraff zich als zwarte migrant, als dakloze, en ging - eveneens vermomd - bij een callcenter en een industriële bakkerij werken. Hij liet zich tevens door de rechtstreeks betrokkenen informeren over het lot van personeelsleden van toprestaurants, Starbucks en de Duitse spoorwegen, om af te sluiten met een hoofdstuk over het verbieden en neutraliseren van ondernemingsraden en vakbonden in de bedrijven. Een boek dat niet de extreme mistoestanden opzoekt, maar de lezer wil confronteren met het schokkende van de ‘normale omstandigheden’. Wallraff schreef het boek uit frustratie omdat de wereld, in tegenstelling tot de hoop die hij koesterde in het begin van zijn carrière, allesbehalve humaner en rechtvaardiger is geworden. De boodschap van het boek is dat we ons op de borst kloppen over onze heerlijke nieuwe wereld, terwijl steeds meer mensen aan de onderkant van de maatschappelijke ladder leven. Geen minimumloon, werkende armen, meer uitzendkrachten, besparingen in de openbare sector, optrekken van de pensioenleeftijd, loonmatiging,…

Dit zijn hallucinante maatregelen die Merkel uit het boek van Wallraff wil overhevelen naar Europa. En daarop zeggen we duidelijk met z’n allen neen. Wij hebben niet gedurende 125 jaar een sociale strijd gevoerd om dit nu zomaar te grabbel te gooien. Het door onze werkgevers en sommige politieke partijen zo geroemde Duitse model kan enkel succescijfers voorleggen omdat het teert op een enorme export.

En dit alleen omdat de loonmatiging zorgde voor een concurrentieel voordeel voor de Duitse ondernemers.

Het gevolg is dat de landen die nu zware klappen krijgen door Duitsland uit de markt werden geprijsd (en, o ironie, door datzelfde Duitsland met de vinger worden gewezen). Wie daarnaast verder kijkt en de ballon doorprikt merkt dat de Duitse binnenlandse markt veel zwakkere cijfers kan voorleggen met een stagnerende vraag van de consumenten en een groeiende ongelijkheid en armoede. En daar worden we keihard geconfronteerd met de heerlijke nieuwe wereld die Wallraff in zijn boek heeft neergepend.

Cultuur

Inter view met Frank Bell Algemeen directeur atv nv Regionale zenders zijn een relatief nieuw fenomeen in het Vlaamse medialandschap. Zo vond de eerste uitzending van de Antwerpse Regionale zender pas in september 1993 plaats. Ver weg van het mediageweld tussen de verschillende nationale zenders ontwikkelde ATV zich tot een flink uit de kluiten gewassen kmo met 35 vaste werknemers en veroverde deze Antwerpse zender een vaste plek in het woelige televisielandschap van de 21e eeuw. Hoewel Frank Bell zelden zelf opduikt in de media, bleek hij toch bereid tot een gesprek over zijn passie voor deze regionale televisiezender.

Dit jaar is het exact 10 jaar dat je algemeen directeur bent van ATV. Een balans?

Frank Bell: “Ik denk dat het tien heel fascinerende jaren geweest zijn. In het algemeen is de mediasector een aantrekkelijke sector om in te werken. Interessant is ook de geografische ligging van deze regionale zender in de Antwerpse regio. Je beschikt over een bijna onuitputtelijke bron van inspiratie door de vele interessante onderwerpen, noodzakelijk om goede televisie te maken. Niet onbelangrijk is dat er ook een economisch draagvlak is om de zender niet alleen rendabel maar ook betaalbaar te maken in productiekost. Zelfs na tien jaar blijft het een gevarieerde job omdat ik in een relatief kleine onderneming met een vlakke werkingsstructuur werk. Je bent automatisch betrokken bij alle facetten van het televisiemaken. Dit kan gaan over het aankopen van technische apparatuur, het uitwerken van een aantrekkelijke programmatie, het personeelsbeleid of het financiële beleid van dit bedrijf. Er beweegt ook heel veel in deze sector. Deze zender is het afgelopen decennium ook enorm geëvolueerd van een bedrijf dat zich focuste op het brengen van zuiver regionaal nieuws naar een zender met een breed aanbod aan de meest diverse programma’s. Met onze producties bereiken we momenteel - afhankelijk van het tijdstip en het onderwerp - ook telkens een ander publiek. We doen dit omdat de Antwerpse kijker niet alleen op ons afstemt voor het pure, harde nieuws maar die wil ook weten wat er op cultureel, gastronomisch of sportief vlak gebeurt. Deze ontwikkeling is natuurlijk ook belangrijk voor de advertentiemarkt

Wie is?

Frank Bell (°1962, Boechout) is licentiaat Politieke en Sociale Wetenschappen. Na zijn studies trad hij in dienst bij Volvo Cars in Brussel. Bij Volvo werd hij later districtsmanager voor Vlaanderen. In 1996 trad hij in dienst van Hoste N.V., vandaag N.V. Aurex, een onderneming van ‘De Persgroep’, uitgever van o.a. ‘Het Laatste Nieuws’ en ‘De Nieuwe Gazet’. Frank Bell werd aangesteld als verantwoordelijke voor de regionale advertentiedienst. Twee jaar later promoveerde hij tot verantwoordelijk voor de algemene advertentiedienst bij ‘Het Laatste Nieuws’ en ‘De Nieuwe Gazet’. Sinds december 2001 is hij algemeen directeur bij atv nv.

waar we toch een belangrijk gedeelte van onze inkomsten halen.”

Er bestaan in Vlaanderen verschillende regionale zenders die het moeilijk hebben om uit de rode cijfers te blijven. Dit in tegenstelling tot deze zender. U heeft natuurlijk het grote voordeel dat de feitelijke eigenaars van atv nv twee grote mediagroepen zijn namelijk van ‘De Persgroep’ en ‘Concentra’.

Frank Bell: “Dat is inderdaad een voordeel maar dat zou

5

eveneens een nadeel kunnen zijn.

Nu kunnen we een aantal diensten perfect laten uitvoeren door onze aandeelhouders. ‘De Persgroep’ houdt zich vooral bezig met alles wat met informatica te maken heeft terwijl ‘Concentra’ zich eerder focust op het personeelsbeleid en de boekhouding. Voor de rest is de ondersteuning vanwege hen niet onmiddellijk gigantisch te noemen.

Anderzijds zijn we ook een stukje concurrent als zender tegenover de mediakanalen van beide groepen zoals ‘Gazet Van Antwerpen’, ‘De Nieuwe Gazet’ of ‘Zone O3’. Het zou ook wel kunnen dat het rendement dat je haalt als zender uit je bedrijf wordt weggehaald en de winst naar de twee aandeelhouders gaat. Dit is hier echter niet het geval. Een gedeelte van de winst wordt opnieuw geïnvesteerd in het bedrijf. Beide mediagroepen laten ook effectief toe dat er voortdurend vernieuwing plaatsvindt van bijvoorbeeld de technische infrastructuur. Kortom, ze zuigen het bedrijf niet leeg maar bieden ons voornamelijk een logistieke ondersteuning.”

In het totaal stelt de audiovisuele sector 7.000 mensen tewerk in Vlaanderen en bestaan er in onze regio zo’n 40 omroepen. Het aandeel hierin van de regionale zenders met 450 personen in vast dienstverband is niet gering, alleen hoor je daar niks van. Het lijkt alsof noch de sector zelf, noch de Vlaamse regering wakker ligt van de omvang van een bedrijf zoals dit met 35 vaste

en 25 losse medewerkers.

Frank Bell: “Dat men in de sector soms weinig interesse toont in wat dit bedrijf doet, werkt inderdaad soms frustrerend vooral voor onze redactie maar het houdt hen scherp in hun dagelijks werk. Dat Ivo Niehe Tom Waes recentelijk uitnodigde om mee te werken aan zijn show in de Antwerpse Arenbergschouwburg was een primeur in één van onze uitzendingen en werd later opgepikt door de nationale media. In onze lokale werkomgeving schat men ons wel naar waarde inzake de kwaliteit betreffende de info over wat er leeft in deze regio. Als men kijkt naar wat er gebeurt op Vlaams niveau, is het logisch dat de kijkers zich informeren bij de grote zenders zoals VTM of VRT. Persoonlijk heb ik er ook geen probleem mee dat ik ‘maar’ werk voor een regionale zender omdat ik weet dat we dagelijks één op vier mensen uit de Antwerpse regio bereiken met onze programma’s.

Dit geeft toch enige relevantie aan onze bestaansreden. Dat de Vlaamse overheid en het kabinet van Minister van Media Ingrid Lieten op dit ogenblik misschien iets minder bezig zijn met regionale zenders, zal vooral te maken hebben met de periode van onderhandelingen over een nieuwe beheersovereenkomst met de VRT en dat betekent zeker niet dat er desinteresse bestaat in regionale televisie op zich.”

Elke regionale zender krijgt van de Vlaamse Overheid 200.000 euro per jaar voor een aantal taken. Er

wordt echter geen onderscheid gemaakt tussen de verschillende zenders over de kwaliteit van hun uitzendingen of over hun financiële situatie. Vindt u het correct dat alle regionale zenders hetzelfde bedrag krijgen?

Frank Bell: “Je zou eigenlijk de subsidie moeten opsplitsen in twee delen. Een eerste gedeelte - 50.000 euro – zou elke regionale zender moeten ontvangen om zijn nieuwsuitzendingen te ondertitelen.

Langs deze weg beschikt de overheid over de mogelijkheid om te bepalen welke nieuwsuitzendingen ondertiteld dienen te worden. Enkel ondertiteling tijdens de week of ook in het weekend? Nagaan of de ondertiteling ook daadwerkelijk gebeurt, kan geen probleem opleveren. Ook over het tijdstip van die uitzendingen beschikt de overheid over een keuzemogelijkheid. Dit is mogelijk bijvoorbeeld om 20u00 waarbij de nauwkeurigheidsgraad van het nieuws 99 % moet zijn. Dit zijn allemaal objectieve elementen die een overheid gemakkelijk kan controleren. Het tweede bedrag ongeveer – 150.000 euro - is bestemd voor onze publieke opdracht als regionale televisie. In de realiteit is een dergelijk budget slechts voldoende om twee weken operationeel te zijn als zender terwijl we het ganse jaar een decretale opdracht hebben. Dat bedrag is dus beslist niet voldoende. De vraag rijst natuurlijk of we meer middelen wensen van de overheid om die specifieke opdracht uit te

Cultuur

voeren. Persoonlijk wil ik dit niet want dan kom je eigenlijk in een situatie terecht waarin je - zoals de VRT nu - geconfronteerd wordt met onderhandelingen over een nieuwe beheersovereenkomst. Die werkomgeving zou voor ons als bedrijf te rigide zijn. Ik vind wel dat een overheid de juiste omgevingsfactoren moet creëren opdat we ons ding kunnen doen, rekening houdend met een aantal evoluties die zich voordoen in de sector. Eén van onze belangrijkste taken die wij als zender hebben is nieuws maken.

Vandaag is de situatie zo dat we geen vat meer hebben via welk medium (Facebook,Twitter,…) ons product opgepikt wordt. We ontvangen hiervoor geen vergoeding. Daar zitten we met een groot probleem. Een mogelijke oplossing hiervoor kan bestaan uit een iets hogere inning aan de basis bij elk televisieabonnement.

Het is namelijk te omslachtig om een vergoeding te bepalen voor elke onderdeel van een nieuwsuitzending.

Stel dat je een item hebt over een ongeluk op de Bredabaan en dat dit in een later stadium door 500 mensen wordt opgevraagd, welk bedrag ga je hiervoor vragen als zender? 30 cent?

Hoe ga je dit organiseren? Via een lichte verhoging van de vergoeding per kabelabonnee voor ons als regionale zenders van één euro zestig naar drie tot vier euro, biedt men een antwoord op dit specifieke probleem.

Dit is slechts de prijs van een Duvel op café.

Veel van uw collega’s werken nog met een vzw-structuur voor hun

zender terwijl dit een rasecht privébedrijf is met een Naamloze Vennootschap als werkbasis.

Frank Bell: “In het geval van atv is het een goede zaak dat we werken binnen een nv-structuur sinds 1997.

Het is wel de vzw atv die bij ons de uitzendvergunning heeft en de inhoudelijke verantwoordelijkheid heeft over de programma’s. Ze stelt één persoon tewerk en dit is de hoofdredacteur. De vzw heeft er steeds voor gekozen om te doen waar ze goed in is namelijk controle van onze decretale opdracht en waken over de inhoudelijke kwaliteit van onze programma’s. Ze wenste zich al vanaf de beginperiode niet bezig te houden met de exploitatie van de uitzendrechten. Ze beseften dat ze hiervoor niet over de nodige expertise beschikken en tot op vandaag werkt deze structuur uitstekend. Dit evenwicht is noodzakelijk om ook op commercieel vlak deze zender blijvend een kans te geven. Precies door het private karakter van onze zender konden we snel uitgroeien tot een gezonde onderneming die steeds rekening houdt met de economische realiteit. Die opportuniteiten krijg je minder wanneer je werkt binnen een kader van een vzw.”

Is dat geen moeilijke evenwichtsoefening als bedrijfsleider om te schipperen tussen het doel van een private onderneming om winst te maken en de nobele doelstelling van een vzw om inhoudelijk steeds trouw te blijven aan welomschreven

principes?

Frank Bell: “Eigenlijk is dat een relatief eenvoudige oefening omdat we er steeds zijn van uitgegaan dat je een bedrijf maar goed kan commercialiseren als het een goed product is. We geven dan ook een grote redactionele onafhankelijkheid aan de makers van onze programma’s. We hebben op zaterdag een lifestyleprogramma genaamd ‘Hotspot’ met een duurtijd van een vijftiental minuten waarin de kijker kan kennismaken met de nieuwste adressen van restaurants of trends in de modesector in Antwerpen. Voor de realisatie van dit programma wordt er nul euro betaald door de personen die zichtbaar zijn in deze uitzendingen.

Het is een puur redactioneel product.

Een andere optie had geweest dat wie in dit programma zichtbaar wil zijn, hiervoor moet betalen. Alleen ga je dan inhoudelijk serieus inboeten op je kwaliteit want wie het meeste betaalt, koopt in de praktijk de meeste aandacht. Dit willen we niet. De beschikbaarheid van een kwalitatieve ‘content’ is de basis voor een goede financiële rendabiliteit van dit bedrijf.

Tijdens de afgelopen tien jaar hebben we ook niet één conflict gehad tussen de redactionele en de commerciële vleugel van het bedrijf.”

In 2009 boekte atv nv een winst van 1,2 miljoen euro met een tewerkstellingsgraad van 35 medewerkers in vast dienstverband.

En wat voor 2010?

Frank Bell: “In 2010 zal er wel sprake

7

zijn van een winstdaling van 30 procent maar het blijft nog steeds een rendabel bedrijf. Ik denk dat we ook met een relatief kleine groep veel verschillende zaken doen. Iedereen heeft hier ongeveer twee taken.”

Rekening houdend met het aantal werknemers en de omzet is atv nv zeker geen kleine regionale mediaspeler. Zit er een stijging van het aantal werknemers met een vast contract in?

Frank Bell: “Ja, beslist. Als je op dit moment het aantal mensen telt dat actief is op onze nieuwsredactie, kom je op vier mensen en hiermee maken we toch ongeveer 25 minuten nieuws.

Op een nationale zender maken ze met een dergelijke groep één item van drie minuten. Je kunt natuurlijk een regionale mediaspeler niet voor 100 % vergelijken met een nationale zender maar het is wel een indicatie met welke beperkte groep we onze programma’s maken.”

Eén van de voornaamste klachten van werknemers die actief zijn in de mediasector is de druk van een te flexibel arbeidsregime. Bij atv nv werkt iedereen onder het Paritair Comité 227 voor de Audiovisuele Sector waarbij het maximaal toegelaten aantal werkuren op 60 uur per week ligt gedurende een beperkte periode of 84 uur in uitzonderlijke omstandigheden. Deze afspraken gelden voor journalisten, werknemers met facilitaire functies en productiewerknemers. Zijn die afspraken in deze cao werkbaar voor

u in de praktijk?

Frank Bell: “We hebben hier een werkweek van 38 uur en soms is er sprake van wat overuren. Die betalen we uit en ze worden gecompenseerd in de maand nadien. Toch komt dit weinig voor. Aan een werkweek van 60 uur komt bij ons niemand. Het spijtige is niet dat het een slechte cao is, maar dat we nooit betrokken zijn geweest bij de onderhandelingen. Dat betekent dat je als regionale zender toch niet echt au sérieux wordt genomen in de sector. Op een gegeven ogenblik was die daar en zijn we gaan zoeken naar teksten en hebben we ze opgevraagd bij de Vlaamse Media Maatschappij die deze cao mee onderhandeld hadden. Er zijn volgens de afspraken van de cao een aantal regularisaties gebeurd zoals één of twee indexaanpassingen.”

In die cao waren er ook een aantal afspraken in verband met anticrisismaatregelen zoals de tijdelijke aanpassing van de arbeidsduur of de tijdelijke collectieve regeling van volledige of gedeeltelijke schorsing van de uitvoering van de arbeidsovereenkomst. Heeft u gebruik gemaakt van deze maatregelen?

Frank Bell: “Nee. We hebben zelfs extra mensen aangeworven in de periode 2009-2010.”

Bij de voorbereiding van dit interview viel het me op dat u het liefst ver buiten de schijnwerpers van de media werkt. Zo zijn er

nauwelijks interviews met u terug te vinden.

Frank Bell: “Dit ligt zeker voor een gedeelte in mijn karakter om liever in de schaduw te werken maar het is ook voor een gedeelte een bewuste keuze.

Ik denk dat het noodzakelijk is dat je weet wat er in je bedrijf gebeurt en dat mensen weten dat je beschikbaar bent. Dit alles is veel crucialer dat een mediafiguur te willen zijn.”

Is er nog een leven buiten atv? Er staat ergens op de website van uw zender dat uw hobby’s fietsen en tennissen is.

Frank Bell: “(lacht uitbundig)U zou het mij misschien niet nageven maar ik doe toch elke dag ongeveer één uur aan sport. Dat is ofwel lopen ofwel tennissen. Hoewel ik tennissen niet direct beschouw als sporten voor mij want dat is in de praktijk één uur sporten met een paar mensen en daarna twee of drie uur aan de toog hangen. In het lopen ben ik iets fanatieker. Zo tracht ik elke week zo’n 30 kilometer te lopen. In de winter fiets ik ook nog op de rollen in mijn garage terwijl ik naar televisie kijk en in de zomer ga ik op zondag met de fiets de baan op.”

Diamant

‘Het diamantvak blijft een fantastisch beroep’ Eddy Mampaey 51 jaar diamantbewerker getuigt : Eddy Mampaey zal op 1 mei 2011 met pensioen gaan na een jarenlange carrière in de diamantnijverheid. Hij was 51 jaar lang diamantbewerker, lid van ACV-Transcom/Diamant en jarenlang coördinator van de ruwbevoorrading voor de verschillende opleidingscentra in de Diamantnijverheid. Tot zijn 65ste kunnen werken in de diamant was zijn droom, zijn betrachting, en die is nu uitgekomen. Eddy leeft voor ’t steentje, en eens je met hem aan de praat bent, vertelt hij je honderduit over deze schitterende bedrijfstak waarin hij als jonge knaap terecht is gekomen.

Als zoon van een arbeidersgezin in Terhaegen, een dorp van steenbakkerijen in de Rupelstreek, komt hij als veertienjarige jongeling voor het eerst in contact met de magische wereld van de diamant. Vader Mampaey zag een advertentie van de diamantvakschool van de Stad Antwerpen in de krant, en stelde zijn enige zoon voor om het diamantvak te gaan leren. Begin jaren zestig begint Eddy aan zijn drie jaren vakopleiding diamant in de Meistraat in Antwerpen.

Destijds zaten ze met 20 à 25 leerlingen in de klas waarvan er zeker drie vierde afstudeerde als diamantbewerker. Het was in die tijd geen enkel probleem om na je studies een job te vinden bij een diamantwerkgever. De afdeling diamant was toen een zeer recent opgerichte afdeling en het enthousiasme van leerlingen en leerkrachten, maar ook van de fabrikanten die regelmatig steentjes ter beschikking stelden, was groot.

Na de vakschool diamant kon Eddy direct aan de slag bij fabrikant De Bruyn in de Borgerhoutsestraat in Antwerpen.

Na zijn legerdienst zocht hij werk in het centrum van de diamantwijk en is hij na enkele omzwervingen terechtgekomen bij de firma Trau. Ondertussen had hij het fantasieslijpen bijgeleerd en kwam hij goed aan de bak bij deze firma, waar hij 24 jaar voor gewerkt heeft. Daarna heeft hij de overstap gemaakt naar de firma Krochmal waar hij vooral radiantvormen heeft geslepen. De firma heeft zelfs een patent op de modellen’ Korloff en Lucere’. De laatste 10 jaar waren het vooral deze modellen die Eddy heeft geslepen.

Al bij al werkt Eddy 51 jaar in de diamantnijverheid waarvan 3 jaar vakschool en 48 jaar als volle gast. Voor Eddy zijn de

Eddy Mampaey

meest kenmerkende evoluties in de diamantnijverheid de vooruitgang in de technieken, in de materialen (zoals de automatische tangen), het waterpas zetten van de molen om meer rendement te genereren, de nieuwe slijpmodellen, de microscopen enzovoort. Volgens hem is met deze vernieuwingen het slijpen gemakkelijker geworden, tenminste als je de materiaalkennis voor 100% beheerst. Velen schenken nog te weinig aandacht aan de gebruiksvoorwaarden van de materialen en hierdoor gaat rendement verloren. Eddy kan hiervoor geen begrip opbrengen, hij is immers steeds plichtsbewust en leergierig geweest. Als er nieuwe technieken of nieuwe apparatuur ter beschikking werd gesteld wilde hij de werkwijze ervan volledig onder de knie krijgen.

Dit is voor hem een kwestie van beroepsfierheid.

In 1970 werkte hij bij de firma Trau, waar er 70 gasten in de fabriek werkten. Er brak toen een zeer slechte economische tijd aan, en de tewerkstelling kromp tot slechts drie arbeiders. In die tijd is Eddy zelfs 6 weken gaan werken bij een speelgoedfabrikant. Maar al snel maakte hij terug de overstap naar “’t steentje” en vond hij werk bij de firma Krochmal.

Plichtsbewust voerde hij de opdrachten uit die van hem gevraagd werden en hij is dan ook fier dat hij dat steeds aangekund heeft. Hij had duidelijk de “feeling” voor diamantbewerking in al zijn facetten en dat gaf hem uiteraard ook een grote voldoening.

Eddy stelt wel vast dat het er de laatste 25 jaar veel ernstiger aan toe gaat in de fabrieken. Voordien werd er meer gelachen, gezwanst en gespeeld. Sinds de fabrikanten en handelaars meer controles van de ruwprijzen kennen, wordt er veel bewuster omgegaan met al de mogelijkheden die er zijn voor de ruwe stenen. Het werk moet serieus en met de meeste ernst uitgevoerd worden en ook in deze situatie voelde en voelt Eddy zich als een vis in het water.

In 1995 werd er wekelijks één dag economische werkloosheid ingevoerd in het bedrijf waar hij werkte. Hij keek dan ook uit naar een zinvolle invulling van deze dagen, zodat hij niet zelf werklozensteun diende aan te vragen. Zo is Eddy begonnen met de coördinatie van de ruwbevoorrading voor de verschillende opleidingscentra zoals de diamantvakscholen, de dagcursussen bij de VDAB, de avondlessen diamant .... Het was in die periode dat de toenmalige vzw HRD op zoek was naar een geschikte persoon om dit ter harte te

9

nemen. Het was destijds Inge Weber (HRM) en Charles Bornstein, voorzitter van HRD, die hem hebben gevraagd om deze toch wel zeer verantwoordelijke job op zich te nemen. Als coördinator stond hij in voor het verdelen van de ruwe stenen, de opvolging en het afleveren van de afgewerkte producten aan de betrokkenen. Steen per steen heeft hij nagekeken en opgevolgd tot het eindproduct afgewerkt terug binnen kwam. Gelukkig heeft zijn werkgever hem hiervoor ook de nodige ruimte gegeven om deze taak correct te kunnen uitvoeren. Ook het zoeken van stageplaatsen voor de leerlingen die in de vakschool het diamantonderwijs volgen, was zijn taak. In de beginjaren van deze opdracht waren er meer dan voldoende patroons te vinden die een leerling een stageplaats wilde aanbieden. Daarom vind hij het de laatste jaren zo spijtig dat deze zoektocht steeds moeilijker wordt en dat hij dit jaar zelfs geen stageplaats heeft gevonden voor de 3 leerlingen van het 6de jaar.

Toch beschouwt hij zijn coördinatieopdracht niet als een mislukking.

Het heeft hem tot op vandaag veel voldoening gegeven. Hij heeft er veel mensenkennis mee opgedaan, veel mensen leren kennen ook en veel respect gekregen zowel in de Antwerpse bedrijven als in de Kempen. Dit geeft hem een goed gevoel, want Eddy is altijd een pionier gebleven: hij was er steeds op gebrand om de kennis van zichzelf en vooral van jongeren te verruimen en te verbreden. Na hem is er in deze taak geen opvolging meer voorzien en dat stemt hem triest. Hij betreurt de dalende trend die zich in de diamantnijverheid voordoet, maar

ook het negativisme dat hij de laatste jaren meer en meer opmerkt, zowel bij werknemers als werkgevers. Ook de interesse van de jongeren die kiezen voor het diamantvak vermindert en de kwaliteit van de afgestudeerden daalt hierdoor jaar na jaar. Daarom pleit hij dringend voor een andere aanpak in de scholen. Dit is niet alleen nodig in het diamantonderwijs maar evenzeer in andere opleidingen en studierichtingen. Respect en beroepsfierheid zouden opnieuw hoog in het vaandel moeten gedragen worden, wat volgens hem de dag van vandaag geen sinecure is.

Eddy heeft zijn job als diamantbewerker altijd graag gedaan. Als hij opnieuw mocht beginnen zou hij het wel een tikkeltje anders aanpakken, door zelf meer verantwoordelijkheid te nemen voor de goederen die hij zou bewerken, meer op eigen benen de zaken beredderen. Maar hij heeft geen spijt van zijn carrièreverloop: hij is best fier op de rol die hij binnen de diamantopleidingen heeft kunnen spelen.

En wat de toekomst brengt, daar is hij ook nog niet uit, dan slaat hij eerst een diepe zucht. En toch blijft hij de optimist die ervan overtuigd is dat bepaalde fabrikanten in bepaalde soorten goederen hier werk zullen blijven houden. Vele jaren geleden heeft hij de uitdrukking gehoord “Diamant vertrekt hier en gaat de wereld rond en komt na een tijd wel weer terug hier bij ons”.

Dit wil hij zo voor ogen houden. Niet negatief zijn, maar geloven en vertrouwen uitstralen voor een toekomst in de diamantnijverheid.

Als we hem vragen of hij jongeren zou aansporen om voor het diamantvak te

kiezen zegt hij fijntjes dat als iemand het graag doet en zich wil inspannen om het beroep onder de knie te krijgen, waarom niet. Het blijft een fantastisch beroep, dat niet stopt als je om half vijf de deur van de fabriek dicht doet. Het is een job waar je je kost in wil verdienen, maar het moet ook voor een stuk je hobby zijn. Soms zat hij ’s avonds al op z’n klok te kijken hoeveel uren hij nog thuis was om ’s ochtends te kunnen gaan werken aan een ruwe steen die je tot leven kan brengen en kan doen schitteren in al zijn glorie. Als diamantbewerker kan je ook respect afdwingen, en dat moet er wederzijds zijn. Dan ben je klaar om in de diamantnijverheid te komen werken en te blijven werken.

Voor zijn vakbond heeft hij ook een goed woordje over: wanneer hij het nodig achtte heeft ACV-Transcom hem met raad en daad bijgestaan. En zijn goede raad voor ons is om te blijven ijveren voor hogere officiële lonen, om zichtbaar te zijn en te blijven op de werkvloer en te blijven investeren in opleiding op alle niveaus.

Een droom is uitgekomen voor deze vurige pleitbezorger van de diamantnijverheid, hij heeft zijn pensioen in de diamantnijverheid meer dan verdiend.

We wensen Eddy, zijn echtgenote en zijn familie nog heel veel mooie jaren toe in goede gezondheid. We zijn ervan overtuigd dat hij een propagandist voor de diamantnijverheid zal blijven en dat hij de sector een warm hart zal blijven toedragen. Wat kan een mens zich nog meer wensen.

Diamant

Gemeenschappelijk eisenbundel voor e e n c a o 2 0 11- 2 0 12 in de diamantsector Op 15 maart hebben de vakbonden op het Paritair Comité voor de Diamantnijverheid en –handel onderstaande eisenbundel toegelicht. Er is een vergaderkalender opgemaakt voor de onderhandelingen, we houden u uiteraard op de hoogte van de verdere besprekingen

1. Koopkracht Wij eisen een belangrijke verhoging van de koopkracht.

• Een reële verhoging van de effectieve en baremieke lonen.

• De verhoging van het bedrag van de maaltijdcheques.

• De verdere uitbouw van het sectoraal pensioenfonds aan de hand van een hoger percentage.

• Maximale tussenkomst van de werkgever in de vervoerskosten.

• Invoering van de fietsvergoeding.

• Verlenging van het stelsel van de cadeaucheques.

2. Sociale voordelen en overleg • Hoger bedrag bestaanszekerheid bij werkloosheid en bij ziekte.

• Verbetering van de hospitalisatieverzekering.

• Een sectorale regeling inzake syndicale vertegenwoordiging in de ondernemingen en een beter statuut voor de werknemersvertegenwoordigers.

• Invoering van anciënniteitsdagen.

3. Brugpensioen • Verlenging van alle bestaande systemen brugpensioen.

• Gelijkschakeling van de bijkomende vergoeding van 1 euro per dag voor alle bruggepensioneerden.

4. Technische Bedienden • Uitbreiden van het toepassingsgebied van de sectorale cao’s

5. Opzegtermijnen • De opzegtermijnen moeten verhoogd worden tot de minimumtermijnen voor de arbeiders, zoals voorzien in cao nr. 75

6. Carensdag • Afschaffing van de carensdag.

+ Verlenging van alle bestaande cao’s van bepaalde duur.

Mobiliteit

11 Sectorale onderhandelingen

Rug en gewrichtsproblemen Er wordt al heel lang over gesproken, maar weinig aan gedaan: heel wat collega’s krijgen te maken met fysieke problemen. Vooral de rug en de gewrichten krijgen het in de grondafhandelingsdiensten hard te verduren. Dankzij ACV-Transcom wordt er eindelijk werk gemaakt van deze problemen! In alle Comités voor Preventie en Welzijn op het werk vragen onze afgevaardigden een preventief onderzoek door het Fonds voor de Beroepsziekten. Zo zullen we toch al een beeld krijgen over de werkelijke omvang van het probleem en kunnen er oplossingen gezocht worden.

Op onze maandelijkse vergaderingen werd het probleem al langer aangekaart door heel wat van onze militanten.

Hierdoor werd de kwestie geagendeerd op het meest recente vakbondscomité van de sector grondafhandelingsdiensten. Rug- en gewrichtsklachten komen niet enkel bij de bagagisten van Flightcare of Aviapartner voor. Ook de collega’s van de cargo en van WFS, Airport Caddy, SKYLINK, … krijgen ermee te maken.

Op het vakbondscomité werd dan ook een verantwoordelijke van het Fonds voor Beroepsziekten uitgenodigd, ir.

De Groeve. Na zijn uiteenzetting werd hij bestookt met een spervuur aan vragen. Eén zaak was en is duidelijk: ACVTranscom zal dit probleem aanpakken.

Waarom aan preventie van beroepsziekten doen?

In 2007 zijn er 5263 nieuwe vergoedingsdossiers geopend bij het Fonds voor de Beroepsziekten. Dit toont aan dat werknemers nog steeds ziek worden op de werkvloer.

De blootstellingcriteria en ziektes evolueren en worden steeds uitgebreider en specifieker, net zoals de werkomstandigheden. Voorkomen is beter dan genezen en daar bestaan gelukkig heel wat middeltjes voor. Het Fonds voor de beroepsziekten beschikt over een ervaren team van artsen, industrieel ingenieurs, juristen en wetenschappers die bedrijven kunnen bijstaan in het kader van de preventie van beroepsziekten. De arbeidsgeneesheren hebben daar ook een rol te spelen. We stellen echter vast dat er heel weinig gevallen rond rug- en gewrichtsproblemen uit onze sector worden doorgespeeld aan het Fonds.

Dus moeten onze afgevaardigden in de CPBW’s zelf de koe bij de horens vatten. Net zoals in heel wat andere dossiers zal ACV-Transcom ook hier het voortouw in nemen.

De instanties binnen de belangengroep Mobiliteit hebben al heel wat werk verricht rond de sectorale onderhandelingen.

Zo zijn de eisenbundels voor de grondafhandelingsdiensten (paritair comité 140.08 ) en voor de luchtvaartmaatschappijen (paritair comité 315.02) al klaar. Nu wacht nog het overleg met de andere vakbonden om tot een gemeenschappelijke eisenbundel te proberen komen. We gaan in gemeenschappelijk front naar de onderhandelingen als het kan, alleen als het moet!

Qua koopkracht stellen we voor om tot een stijging van de uurlonen te komen. Milieu en welzijnsproblematiek nemen ook een belangrijk deel in van beide eisenbundels. Voorts hechten we heel wat belang aan de zware sectoren waarin onze leden werken en moeten kunnen blijven werken. Zo opteren we voor het invoeren van een anciënniteitsverlof na de eerste vijf jaren dienst van één betaalde dag verlof per vijf jaar dienst. Ook de syndicale aanwezigheid in de bedrijven moet versterkt worden.

Aanvragen preventieve adviezen

Het Fonds voor de Beroepsziekten kan een preventief advies geven aan een bedrijf wiens CPBW er om vraagt. We hebben dan ook op het vakbondscomité besloten dat we dit in alle CPBW’s van de bedrijven binnen de grondafhandelingsdiensten waar we actief zijn, zullen doen. Hou dus zeker de verslagen van ‘jouw’ CPBW in het oog! We zullen eveneens alle aanvragen centraliseren en opvolgen.

Een agendapunt dat dus op alle CPBW’s zal terugkomen in de bedrijven van de grondafhandeling. Hou dus de verslagen van het CPBW maar in het oog! We zullen ook alle aanvragen centraliseren en opvolgen.

Het verloop van het onderzoek

Het Fonds voor de Beroepsziekten voert ter plaatse een vooronderzoek uit teneinde tot een actieplan en een inventaris te komen van de uit te voeren opdrachten. Zij doen dit liefst onder de normale werkomstandigheden en verwachten dus representatieve arbeidsomstandigheden tijdens de meting.

Na dit onderzoek wordt een schriftelijk advies uitgebracht.

Dit advies wordt meegedeeld aan de werkgever en de preventieadviseur-arbeidsgeneesheer die het moeten voorleggen aan het CPBW op de eerstvolgende vergadering.

Wat dan?

Eens we de adviezen van de bedrijven in de grondafhandelingsdiensten hebben ontvangen, zullen we de resultaten samenleggen op een nieuwe vergadering en bekijken we welke mogelijke oplossingen worden gesuggereerd. Afhankelijk van deze suggesties zullen we deze uitwerken tot ACV-Transcom-actieplannen en -acties voor de komende maanden en jaren. Het is niet uitgesloten dat we zelfs een aantal dingen meenemen naar sectorale onderhandelingen om deze problemen de wereld uit te helpen.

Te l e c o m

B I P T: S t r a t e g i s c h p l a n o f C r i s i s p l a n?

Na (te) lang beraad, na geluisterd te hebben naar God en klein Pierke, én zelfs na een audit van het personeel, ontvouwde de Raad onlangs zijn strategisch plan. Daarin vinden we heel wat pijltjes terug, maar ook een balanced scoreboard, KPI’s, toolbox, level playing field en andere geleerde woorden. Verder komt er een nieuwe interne structuur voor de ‘pools’, nieuwe targets, en wordt de bevoegdheidsverdeling van de Raadsleden volledig door elkaar geschud.

Het strategisch plan is uitgewerkt, het personeel kon herademen. Eindelijk zou men weten in welke structuur er gewerkt zou worden. Er kwam een organigram waarop iedereen vermeld werd in de dienst, pool, … waarin hij of zij thuishoorde.

Men zou eindelijk een duidelijk zicht krijgen op de doelen waarnaar gestreefd moest worden.

Helaas, driewerf helaas!

Nieuw gecreëerde secties (bv. consumenten) moeten bevolkt worden en bestaande ondersteunende diensten (bv. de griffie als ex-secretariaat van de Raad) moeten versterkt worden.

Maar waar moet men die mensen halen? Een algemene interne oproep trok waardevolle en gemotiveerde mensen aan. De betrokken diensten zagen ze graag komen, maar de diensten waaruit ze vertrokken bleven met een leeg gevoel achter. Vanuit de Raad kwam het signaal dat er niet op vervanging moest gerekend worden.

Heel wat mensen vragen zich af waarom er voor bepaalde plaatsen een algemene oproep gebeurt en voor andere niet.

Waarom wel voor een correspondent in een nieuwe dienst, maar niet voor de plaats van de verantwoordelijke van de personeelsdienst die op pensioen gaat, of voor de plaats die omwille van dergelijke verschuivingen vrij komt? Hoe vullen de diensten de gaten op die vallen bij het vertrek van een personeelslid? De vertrekkende personeelsleden zijn meestal goede werkers, anders zouden ze niet geselecteerd worden bij de interne oproep. Iets meer met iets minder kan, steeds meer met steeds minder kan gewoonweg niet! Uiteindelijk zullen bepaalde taken niet meer uitgevoerd kunnen worden, is het dat waar men naar streeft? Bestaat er misschien onderlinge wedijver tussen de Raadsleden? Wil de ene bewijzen aan de andere dat hij of zij de problemen wel intern kan oplossen?

Zelfs te koste van?

De Raad: transparantie, samenwerking en dialoog?

Enige tijd geleden, nog voor de huidige raadsleden benoemd werden, bestond er een politiek akkoord om de ‘oude’ raadsleden die ongeschikt bevonden werden tijdens de objectieve

selectieprocedure, een riante vergoeding toe te kennen om de daling in hun levensstandaard op te vangen. De huidige Raad heeft er een jaar over gedaan om gevolg te geven aan dit politiek akkoord. Daarbovenop werd beslist dat de ex-raadsleden de raadzittingen mogen bijwonen met adviserende stem.

Dus uiteindelijk geen kwartet maar een sextet in de Raad! De bijkomende hoge loonkost moet uiteraard gecompenseerd worden… Besparen dus, op van alles en nog wat om de premie van de twee semi-raadsleden op te kunnen hoesten. Het moet gezegd, de vakbonden stemden in met deze aanduiding omdat ze uitgingen van het principe ‘voor wat hoort wat’. Maar er is

Gewestelijk Vakbondscomité Telecom Brussel Avondvergaderingen Vanaf dit jaar starten we terug met avondvergaderingen op geregelde tijdstippen. Met deze vergaderingen willen we leden de kans geven kennis te maken en ook te participeren aan onze syndicale werking.

Wat mag je verwachten Informatieve vergaderingen waar de syndicale actualiteit binnen het bedrijf en het ACV in het algemeen aan bod komt. Een rondvraag waar iedere deelnemer de kans krijgt om te vertellen wat er leeft op de werkvloer.

Forum voor collectieve problemen eigen aan je job of dienst. Kennismaken met de syndicale werking van ACV-Transcom Telecom.

Wat mag je niet verwachten Dat individuele vragen of problemen aan bod komen.

Hiervoor zijn andere en betere kanalen.

Data van de avondvergaderingen Maandag 9 mei 2011, maandag 12 september en maandag 14 november 2011 Waar : ACV-Transcom in de Galerij Agora, Grasmarkt 105, 2e verdieping zaal Europa Aanvangsuur: 17 uur Hoe lang duurt de vergadering ?

Het is de bedoeling om te stoppen tussen 18u30 en 19u afhankelijk van de items, maar 19u is wel de limiet.

13

ook nog een ander toepasselijk spreekwoord dat stelt ‘beter één vogel in de hand dan…’ Uiteindelijk beschikt het Instituut over zes grootverdieners, met daarnaast ook nog eens uitdovende administrateurs die ten tijde van de oprichting van het BIPT deel uitmaakten van het directiecomité, maar die nu geen echte leidinggevende functie meer hebben. Dit aantal hoge omes is nog niet genoeg, want de Raad is nu van oordeel dat er binnen twee ‘pools’ nog coördinatoren bij moeten komen! Wij wensen hen in alle geval veel geluk toe, zittende tussen hamer en aambeeld. Op basis van wat we reeds gehoord hebben, zullen ze er voorlopig geen euro meer voor verdienen. Alleen lasten, maar geen lusten. Daarbovenop is er voorzien dat de coördinator zijn Niveau A’s zal beoordelen, dat belooft vuurwerk!

Koken kost geld Het BIPT staat genoegzaam bekend als de ‘etherpolitie’. Maar controle kost geld, dus heeft de etherpolitie middelen nodig, goede en recente (meet)apparatuur, voldoende en goed uitgeruste (meet)wagens, gemotiveerd en goed opgeleid personeel, goede huisvesting, … Ook hier groeit het ongenoegen.

Men weet al geruime tijd dat het huurcontract van één van de centra gaat aflopen, maar de onderhandelingen verlopen niet al te best en duren veel te lang. In bepaalde lokalen zijn al afbraakwerken aan de gang en is de eigenaar al gestart met de renovatie. Niet de ideale werkomstandigheden natuurlijk!

Verder moet de grote antennemast op de Astro-toren verplaatst worden, maar ook in dit dossier wordt er geen echte vooruitgang geboekt. De procedure voor de aankoop van het nodige (dure) meetmateriaal sleept zodanig lang aan dat het Instituut vorig jaar 500.000 euro niet kon uitgeven. Dit bedrag kan niet overgeheveld worden naar 2011. Bye bye geld en aan te kopen toestellen.

En zo kunnen we nog wel een tijdje verder gaan: waar blijft de procedure voor de overgangsexamens naar niveau A? Vijf IT projecten worden als prioritair naar voor geschoven maar wat met andere levensnoodzakelijke toepassingen? De IT-dienst onderging een “gestuurde” audit: Het auditrapport bevat bijna uitsluitend passages in het rood! En ondertussen vermeldt de BIPT-website nog steeds de oude taakverdeling van de Raadsleden…

Wordt het BIPT-statuut nog gerespecteerd door de Raadsleden? Of is dit van ‘voor hun tijd’? Is er nog tijd voor sociaal overleg? Het blijft maar duren – wanneer komt het telecompakket? – en duurder is niet altijd beter, maar opteren voor de

goedkoopste oplossing onder het mom van besparingen is ook niet bevorderlijk.

Samen zijn we sterk en kunnen we de situatie misschien nog rechttrekken. Kom uit voor je mening en knik niet zomaar ja!

Jullie zijn de drijvende krachten achter het instituut. De Raadsleden zijn er uiteindelijk maar voor zes jaar, en daarvan is er ondertussen al een groot deel voorbij. Het is dankzij jullie dat er nog steeds een Instituut zijn als hun termijn voorbij is.

Sluit je dus zeker massaal aan bij onze vakbond. Als personeel zijn we niet talrijk, en alles is of wordt ‘persoonlijk’, maar samen staan we sterk. Gezien de recente evoluties zou het zeker voor de niveau’s A wel eens van levensbelang kunnen zijn.

We hebben je gehoord en wij hebben je nodig!

Onlangs hebben we in een enquête onder meer gepeild naar de omgang met de ‘waarden’ bij Belgacom. De bevraging heeft ons bevestigd dat de bedrijfswaarden zeer goed gekend zijn in alle divisies. Meer dan de helft van de medewerkers stelt echter dat de waarden niet nageleefd worden.

Wat ons echter choqueert is dat de waarde RESPECT zo slecht scoort. Het lijkt voor ons misschien een evidentie om elkaar te respecteren in het dagelijks leven, en dit in de ruime zin van het woord.

ACV-Transcom staat er op dat iedere medewerker ongeacht graad, geslacht, leeftijd, geaardheid, religie,… recht heeft op RESPECT. ACV-Transcom nodigt je uit om samen met ons de nood aan meer respect binnen ons bedrijf te bevestigen.

Onderteken onderstaande strook en bezorg ze ons terug ! (per mail aan mreenaers.transcom@acv-csc.be, per post, in de brievenbus aan jullie vakbondslokaal of via je lokale afgevaardigde).

ik wil meer respect binnen mijn departement !

Departement : ……………………………………………………………………………………………………………………………

Handtekening en naam :……………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Post

Een stap voorwaarts ACV-Transcom keurt voorstellen voor hulppostmannen goed Sinds 1 april 2011 is een nieuwe reglementering voor de contractuele hulppostmannen van kracht. De aanpassingen werden goedgekeurd op het Paritair Comité van 31 maart.

Wat is veranderd ?

Terugbetaling van beroepskosten De hulppostmannen beschikken niet over de ARAB-infrastructuur tijdens de uitvoering van hun ronde. De kosten worden hen vanaf de eerste dag terugbetaald ten belope van : • 0,369 € per dag ingeval van een dagelijkse ronde van 3 uur tot 3u47; • 0,516 € per dag ingeval van een dagelijkse ronde van 3u48 tot 4u36; • 0,773 € per dag ingeval van een dagelijkse ronde van 4u37 of meer.

Maaltijdcheques De hulppostmannen met een bedrijfsanciënniteit van 3 maanden hebben recht op een maaltijdcheque voor elke effectieve werkdag. De waarde van de maaltijdcheque bedraagt 4,50 €. De maaltijdcheque bedraagt evenwel opnieuw 7 € voor de hulppostmannen die vóór hun aanwerving in die functie, met een contract van bepaalde duur waren tewerkgesteld bij bpost.

Cadeaucheque Een eerste toekenning ervan op basis van de referentieperiode voor 2010 zal plaatshebben op 1 april 2011. De toekenning van de cadeaucheque zal voor de volgende jaren plaatsvinden in de maand januari volgende op het referentiejaar.

Coachtoelage Een éénmalige opleidingstoelage van 150 € bruto wordt toegekend zowel aan de opleider als aan de hulppostman voor zover deze laatste na twee maanden nog in dienst is. Indien de hulppostman na twee maanden niet meer in dienst is, ontvangt de opleider een toelage van 50 €.

Deze bepaling treedt in werking voor de begeleiding van hulppostmannen vanaf 1 maart 2011 zodat met ingang van 1 mei 2011 een uitbetaling van deze toelage kan gebeuren.

In onze verklaring op het Paritair Comité heeft ACVTranscom duidelijk gesteld dat wij in deze voorstellen een zekere vooruitgang zien en dat wij ons daarachter kunnen scharen. Zij zijn echter slechts een eerste stap in de verbetering van de koopkracht en de arbeidsomstandigheden van de hulppostbodes. De nieuwe reglementering is voor ACV-Transcom dus zeker geen eindpunt! De verdere evolutie van hun geldelijke- en arbeidssituatie zal dan ook deel uitmaken van de komende onderhandelingen over een nieuwe cao 2012-2013.

ACV-Transcom verwacht dat door deze verbeteringen de uitstroom van nieuwe werknemers zal dalen waardoor de personeelstekorten in een aantal regio’s kunnen worden teruggedrongen.

Palliatief verlof en verlof voor het verlenen van bijstand aan zwaar zieke gezins- of familieleden Vanaf 1 april 2011 vangt elk van beide verloven ten vroegste aan op de eerste kalenderdag die volgt op de aanvraag. Dit betekent een verbetering, want in de vorige reglementering kon dergelijk verlof pas aanvangen op de eerste dag van de week die volgde op de aanvraag, of vroeger indien de onmiddellijke chef hiermee akkoord ging.

Meer informatie over de reglementering die van toepassing is op de hulppostmannen kan je vinden op http://acv-transcom.acv-online.be/ belangengroepen/Post/infoboekje/hulppostbodes/hulppostbode.asp Je kan deze informatie ook steeds krijgen op de regionale secretariaten van de belangengroep Post!

15

Diversiteitsbeleid: nog een lange weg te gaan Het Koninklijk Besluit van 21 mei 1985 ter bevordering van de tewerkstelling van minder-validen bij de Regie der Posterijen, gewijzigd bij het Koninklijk Besluit van 8 januari 1992, verplichtte het bedrijf om 80 minder-validen aan te werven die ingeschreven zijn bij een fonds of bureau van de gemeenschap voor sociale reclassering van minder-validen. De werving werd destijds begeleid door de Bijzondere Commissie ingesteld door de artikels 3 en 4 van genoemd KB. Deze Commissie moet erop toezien dat continu 80 gehandicapte werknemers worden tewerkgesteld, maar leidt de jongste jaren een schimmig bestaan. De problematiek van de Diversiteit en Gelijke Kansen is onder Europese stimulans nieuw leven ingeblazen. bpost heeft zich ertoe verbonden om in het kader van het vijfde beheerscontract 2010-2015 het federale diversiteitslabel te behalen door te streven naar meer diversiteit op de werkvloer. In het licht daarvan werd een actieplan 20112012 opgesteld. Altidem (oktober 2010) voerde een onafhankelijke studie uit om hierover een stand van zaken op te maken. Vier doelgroepen zijn bij bpost vertegenwoordigd, met name : • vrouwen; • werknemers ouder dan 50 jaar; • personen van buitenlandse afkomst; • gehandicapte werknemers.

Wat stelt die studie in grote lijnen ?

Vrouwen In 2010 zijn 34% van de werknemers bij bpost vrouwen. Je kan niet naast de vaststelling kijken dat hoe hoger het hiërarchisch niveau, hoe minder talrijk de vrouwen zijn. Hoewel er een gelijke verdeling van de vrouwen over de regio’s is, zijn ze niet evenredig verdeeld over de business units : • minder dan 30% bij MSO, Facility Management en ICT; • tussen 40% en 60% bij Finance & Accounting, Enterprise, Purchasing en RSS; • 60% en meer bij Human Resources en Cleaning.

50-plussers 39% van het personeel valt onder die leeftijdscategorie. De 50-plussers zijn ondervertegenwoordigd in de functies van het senior en middle management. Evenwel behoort in het niveau E 52,23% van de personeelsleden tot die categorie en in het niveau D is dit 35,29%. Via een opleidingsbeleid beoogt bpost om het percentage 50-plussers die een opleiding volgen met 20% te doen stijgen tegen 2012. De verdeling over de business units is eveneens ongelijk : • minder dan 35% bij ICT en International; • meer dan 45% bij diensten van de Gedelegeerd Bestuurder (= ceo), Cleaning, Human Resources en Facility Management.

Personen van buitenlandse afkomst Door onder meer de wet op de bescherming van de persoonlijke levenssfeer is dit een moeilijk te bepalen doelgroep. Evenwel tonen de gegevens die mogen worden ingezameld dat 1% van de personeelsleden van buitenlandse afkomst is, dat ze helemaal

niet vertegenwoordigd zijn bij het senior management en dat ze vertegenwoordigd zijn in alle regio’s (iets meer in de regio’s Antwerpen-Limburg en Brussel-Brabant).

Gehandicapte werknemers Momenteel zijn volgens de berekening van Altidem officieel 70 gehandicapte werknemers tewerkgesteld bij bpost. Zoals hierboven vermeld, bepaalt het koninklijk besluit van 21 mei 1985 de verplichte indienstneming van 80 personen met een handicap.

De dienst HR Reporting werkte de lijst van 70 bij en heeft nog eens 41 personen “geïdentificeerd”. Dus in totaal 111 mensen. Het inzamelen van gegevens door Altidem over de personeelsleden met een handicap is even moeilijk gebleken als over de personen van buitenlandse afkomst. Het merendeel van de gehandicapte werknemers zijn mannen (76%) en bevindt zich in de functieniveaus D en E (88%). Ze zijn dus (bijna) volledig afwezig in alle andere hiërarchische niveaus. Ze zitten als volgt verdeeld over de Business Units : • 0% bij Purchasing; • slechts 1 van de 111 gehandicapte werknemers werkt bij Finance & Accounting en ICT; • 10 of minder van die 111 worden tewerkgesteld in de departementen CEO, Cleaning, Enterprise, Facility Management, Human Resources en RSS; • meer dan 60 op 111 vindt onderdak bij MSO (61%).

Aangezien bpost beweert dat het koninklijk besluit van 21 mei 1985 niet meer van toepassing is op bpost, hebben wij op 18 maart 2011 Mevrouw Inge Vervotte, Minister van Overheidsbedrijven aangeschreven met de vraag of het autonoom overheidsbedrijf dit KB nog moet respecteren en welke bescherming de betrokken personen uiteindelijk nog genieten. De Altidem-studie bevat ook een analyse van de juridische risico’s, waaruit onder meer blijkt dat de kennis van de anti-discriminatiewet door de managers aan de povere kant is en geen enkele manager een opleiding over de verschillende noties van discriminaties kreeg.

Dit gebrek aan kennis kan belangrijke gevolgen hebben, want in geval van discriminatie kan de manager persoonlijk aansprakelijk worden gesteld. Altidem concludeert uit de analyse van de tevredenheidsenquête ‘STARometer 2010’ dat : 1. het diversiteitsbeleid een belangrijk onderwerp is; 2. het ook een onderwerp is waarover de meningen verdeeld zijn; 3. er twijfel bestaat bij het personeel of het bedrijf wel in staat is om iedereen gelijke kansen te bieden. Hoe langer men bij bpost werkt, hoe minder men het gevoel heeft dat het bedrijf streeft naar gelijke behandeling. ACV-Transcom verheugt zich over de aanstelling van een Diversiteitsmanager om het beleid terzake op een meer deskundige manier te sturen. Onze vakbond zal alvast actief deelnemen aan de werkgroep “Gelijkheid - Diversiteit” om vorm te geven aan de algemene en specifieke acties uit het actieplan 2011-2012, die hun grondslag vinden in de aanbevelingen in de studie van Altidem.

Vervoer over de weg

16

A C V-Tr a n s c o m ‘meets’ minister Crevits.

Het leven zoals het is op de wegen.

Johan Opsomer, vrijgestelde van ACV-Transcom in WestVlaanderen en ook nationaal actief, ging een kijkje nemen op een paar parkings. Wat volgt is zijn relaas.

Dinsdagavond 5 april, 18.07uur, parking E17 Nazareth: Chauffeur Bruno rijdt de parking op, gelegen langs de E17 te Nazareth, met de bedoeling om daar zijn nachtrust te nemen. Hij is internationaal chauffeur, en heeft al meer dan negen uur gereden die dag. Hij is dus dringend aan de nodige rust toe. Hij wil er, na een verkwikkende douche en een avondmaal, ook graag de nacht doorbrengen, om dan morgen vroeg opnieuw te kunnen vertrekken, richting Duitsland.

Helaas voor hem, op het moment dat hij er aankomt, is de parking al overladen vol, en kan hij alleen maar parkeren op de aanloopstrook naar die parking toe. Bruno moet dan de keuze maken: zal hij zo met zijn vrachtwagen in overtreding blijven staan? Hij vormt dan immers een reëel gevaar voor de andere bestuurders die de parking willen oprijden en moet dan hopen dat er geen enkele vrachtwagen op hem inrijdt.

Een andere keuze is om verder te rijden naar de volgende parking. Hierbij bestaat de kans dat ook deze parking reeds volzet zal zijn. Bovendien zou hij dan ook in overtreding zijn met de rij-en rusttijden, waardoor hij eveneens een boete riskeert bij een volgende controle. Een verdiende nachtrust is dus geen vanzelfsprekende zaak .

Op die dezelfde parking ben ik een poosje blijven rondhangen om eens te na te gaan welke nationaliteiten daar allemaal aanwezig zijn, uiteraard alleen maar afgaande op de nummerplaat van de trekker. Heel wat Belgen, Duitsers, Fransen en Spanjaarden, maar ook een Sloveense vrachtwagen, een Portugees, een Bulgaar,drie Turkse en ook drie Poolse vrachtwagens. De drie Poolse vrachtwagens staan in colonne, mooi naast elkaar geparkeerd, en de drie chauffeurs hokken samen bij één vrachtwagen. Ze hebben honger, en zijn bezig hun eigen potje klaar te maken, op zo’n klein gasvuurtje zoals ik zelf enkel en alleen gebruik tijdens mijn vakantie, als ik op reis ben met mijn tent.

Enige tijd later zie ik ook de Bulgaarse chauffeur die bezig

is, zijn eigen maaltijd te bereiden. De man kan het zich niet permitteren om gebruik te maken van het restaurant om daar een dagschotel te bestellen, ook al kost deze slechts 10,85 euro, drank niet inbegrepen. Ook een douche kan hij zich eigenlijk niet elke dag permitteren.

Dinsdagavond 5 april, 22.25 uur, E 17, grensovergang met Frankrijk Zelf heb ik genoten van een warme maaltijd in het wegrestaurant langs de E17 te Nazareth. Ik heb daarvoor 19,90 euro betaald, drank inbegrepen. Ondertussen heb ik mijn weg vervolgd en rij naar de grensovergang van België met Frankrijk, op diezelfde E17. (De gekende ter in inter in truckerstaal). Als je de eerste afrit neem in Frankrijk en direct rechtsomkeer maakt, kun je afrijden langs de E17 en parkeren. Daar waar er vroeger, toen men nog een vignet moest kopen voor de douane, een enorme drukte was, stoppen er nu alleen overdag vrachtwagens die zich in orde dienen te stellen met hun Eurovignet. ‘s Avonds is het er behoorlijk kalm. De schrik zit er bij de chauffeurs wel erg in, want de parking is gekend als onveilig. Heel wat vrachtwagenchauffeurs zijn er al overvallen, lading gestolen, dekzeil opengesneden, afgedreigd……

Ondanks de verscherpte controle van de politie blijft deze enorme ruimte onderbenut omdat ze in het chauffeursmilieu als onveilig wordt bestempeld. En inderdaad, op die grote, bijna verlaten ruimte voel ook ik me ook niet echt op mijn gemak. Al bij al tel ik maar 9 vrachtwagens die er geparkeerd staan.

Op bepaalde plaatsen zijn de parkings dus overvol en zijn ze gevaarlijk, precies omdat ze zo overvol zijn. Op andere plaatsen is er voldoende ruimte, maar wordt deze niet benut. Dit komt omdat er geen afdoende controle is en er een onveiligheidsgevoel heerst dat niet verholpen wordt.

Tevens zijn er geen noodzakelijke minimale comfortvoorzieningen aanwezig.

17

Hilde Crevits (CD&V) is Vlaams minister van Mobiliteit en Openbare Werken, twee materies die voor ons zeer interessant zijn.Chauffeurs van zowel vrachtwagens, camionettes als personenwagens zijn immers veel op de baan en ondervinden dagelijks de effecten van wegenwerken en van de overbelaste en onveilige parkings langs de snelwegen. Ook over de andere ideeën van de minister om het mobiliteitsprobleem aan te pakken, willen we wel wat meer weten.

Minister Crevits, we hoorden onlangs in de pers dat een paar vroegere grensposten worden overgeheveld naar het Vlaams Gewest en dat u plannen heeft om de parkingproblematiek aan te pakken. Hoe ziet u dat concreet?

Minister Crevits : “We willen de volgende jaren enkele bewaakte parkeerplaatsen voor vrachtwagens realiseren aan de grenszones met de E17 in Rekkem, de E34 in Postel en mogelijk ook langs de E25 ter hoogte van Moelingen. Langs de E314 in Boutersem denken we eerder aan een gewone parking met sanitair, want dat is een kleinere site. Die parkings waren tot voor kort eigendom van de federale overheid. Na lang aandringen is de eigendomsoverdracht nu in orde.

Per site wordt nu concreet bekeken wat de inrichtingsmogelijkheden zijn.

Het is de bedoeling ze in concessie te geven waarbij het de taak is van de concessiehouder om het terrein in te richten en uit te baten. Dat gebeurt op basis van uitbatingsvoorwaarden die de Vlaamse overheid zal opleggen, waarbij de overheid oog heeft voor de kwaliteit, de dienstverlening en de

veiligheid. In de loop van de jaren zijn de noden op dit vlak immers veranderd en we moeten daar rekening mee houden.”

Welke andere stappen onderneemt u om voor meer parkingplaatsen (voor truckers) en om voor veilige parkings te zorgen?”

Minister Crevits : “De voorbije twee jaar hebben we nieuwe concessies afgesloten voor de parkings in Wetteren en Minderhout. De parking van Wetteren zal de eerste beveiligde parking worden langs onze autowegen. Op enkele andere plaatsen werd het aantal plaatsen voor vrachtwagens verhoogd, zoals in Kruibeke en Heverlee. Dat zal bijvoorbeeld ook in Kruishoutem gebeuren. Het is absoluut de bedoeling om het aantal parkeerplaatsen voor vrachtwagens verder uit te breiden.”

De gezondheid van de chauffeurs is zeer belangrijk. Zo hebben vrachtwagenchauffeurs, door de aard van hun werk, meer dan andere mensen last van rugklachten, maag- en darmproblemen, overgewicht en slaapapneu. Vooral slaapapneu brengt veiligheidsrisico’s mee. Bent u daar als Minister van mobiliteit ook mee bezig?

Minister Crevits : “Als politicus is het welzijn van de mensen een belangrijk uitgangspunt. Wat ik kan doen is ervoor zorgen dat we goed uitgeruste parkeerplaatsen hebben waar chauffeurs de nodige rust kunnen nemen.

Met de Vlaamse regering investeren we niet alleen in infrastructuur. We willen dat iedereen hier kan werken, wonen en ontspannen, in goede omstandigheden. Verkeersveiligheid

is één van mijn prioriteiten. Het is dus belangrijk dat de vele chauffeurs die onze wegen gebruiken dat op een goede manier kunnen doen. Samen met de werkgevers en de werknemersorganisaties. Samen moeten we ervoor zorgen dat de veiligheidsrisico’s beperkt blijven.”

Wegenwerken zorgen vaak voor hinder en dus voor gemor bij de weggebruikers. Toch is het wellicht nodig om deze werken uit te voeren. Hoe verzoent u beide?

Minister Crevits : “Onze wegen liggen er niet vlekkeloos bij. Dat kan iedereen vaststellen. We zijn volop bezig met een inhaaloperatie. De bedoeling is om de autosnelwegen tegen 2015 in een goede conditie te brengen. Dit jaar zijn er alles samen 85 werven op die snelwegen. De grootste is die langs de E17 tussen Deinze en Zwijnaarde, goed voor een investeringsbedrag van bijna 33 miljoen euro. Ook in Limburg tussen Ham en Beringen langs de E313 wordt er gewerkt.

Kostprijs : 20 miljoen euro. Een ander doel is de verbetering van de gewestwegen. Daar stellen we als datum 2020 voorop. Je kan niet alle werken tegelijkertijd doen. Daar hebben we het budget niet voor en de hinder zou te groot zijn. Op mijn voorstel is er het minder-hinder-plan tot stand gekomen en dat werpt vruchten af, merk ik. Bij grote werken nodigt het Agentschap Wegen en Verkeer telkens alle betrokken instanties uit voor overleg en dat leidt toch tot betere afspraken.

Ik merk toch dat de weggebruikers begrijpen dat de werken nodig zijn.

Zeker na de twee harde winters die we hebben meegemaakt. Iedereen

Vervoer over de weg

ziet ook dat er vaak zeven dagen op zeven en 24 op 24 uur wordt gewerkt en ook dat draagt bij tot een groter begrip.”

Welke andere maatregelen plant u om de mobiliteitsproblematiek aan te pakken wat betreft het beroepsvervoer? Moeten we ons voorbereiden op een toekomst waarbij er zowel voor de chauffeurs zelf als voor de logistieke medewerkers steeds meer naar een full-continu systeem wordt gegaan waarbij er ’s avonds, ’s nachts en ’s ochtends gewoon moet worden doorgewerkt opdat de vrachtwagenritten meer gespreid zouden zijn over dag en nacht? U begrijpt dat dat voor vele werknemers niet evident is.

Minister Crevits : “Het is de bedoeling om in 2013 voor vrachtwagens een kilometerheffing in te voeren, dat weet u. Het is nog even wachten op de precieze randvoorwaarden. We hebben sinds kort ook de gegevens van het eerste verkeersindicatorenrapport waarbij we precies weten welke voertuigen waar rijden. In dat rapport staat ook hoeveel vrachtwagens er op bepaalde wegvakken van de autowegen rijden. Aan de hand van die gegevens kunnen beleidsbeslissingen genomen worden. We proberen het fileprobleem op verschillende vlakken aan te pakken, zoals eerder gezegd.

Op logistiek vlak hebben we het PIEKproject. Dat proefproject loopt nu in verschillende Vlaamse steden. Twee warenhuisketens leveren daarbij buiten de venstertijden, maar dan wel met aangepaste stillere vrachtwagens en in een goed overleg met de buurt. Er lopen nog meer proefprojecten rond leveringen tijdens de nacht of tijdens

daluren. De ervaring leert dat bedrijven weinig moeite hebben om kandidaten te vinden die dan willen werken.

Vaak omdat die werknemers dan de kinderen kunnen ophalen, of omdat het rijcomfort hoger is als er minder files zijn, er minder stress is enz…. Een belangrijke vereiste om in ploegensystemen te werken lijkt me dat dat op vrijwillige basis gebeurt. Goed overleg tussen werkgevers en vakbonden is daarbij zeer belangrijk. Want aan de rij- en rusttijden kan je niet raken. Als je samen naar oplossingen zoekt, dan heb je vlugger resultaat en is het beter gedragen.”

ACV-Transcom ziet een aantal grote uitdagingen op vlak van mobiliteit de komende jaren.

Johan Opsomer (ACV-Transcom): Er is de problematiek van de parkings, waarover de minister het reeds had.

Als ACV-Transcom zullen we hierrond zeker blijven werken, met de minister, maar ook in andere fora waar dit aan bod komt. Tijdens contacten en onderhandelingen met werkgevers zullen we ook deze problematiek aankaarten en voorstellen lanceren om bijvoorbeeld een tegemoetkoming te voorzien ter recuperatie van de kosten voor het gebruik van een beveiligde parking.

Bijvoorbeeld: de gemeente Ledegem in West-Vlaanderen, heeft in juni 2010 een volledig beveiligde parking uitgerust voor vrachtwagens met een mogelijkheid om daar de vrachtwagens te stationeren tijdens opname van de dag- en weekendrust. Deze parking is door middel van een hydraulische poort afgesloten, en kan alleen met een badge betreden worden.

De kostprijs van die badge bedraagt 70

euro. Heel wat vrachtwagenchauffeurs kregen de kostprijs van die badge terugbetaald door hun werkgever omdat het zeker in zijn belang is dat de vrachtwagen op een veilige plaats kan geparkeerd worden.

Ook al klagen heel wat bedrijven dat de brandstofprijzen heel hoog zijn, merken we op dat er toch nog heel wat vrachtwagens leeg heen of terug rijden of een bepaald traject leeg dienen af te leggen omdat er geen terugvracht voorzien is. Door een betere planning en organisatie van de vloot kunnen werkgevers een rol spelen om de toenemende drukte te beperken en kunnen een deel vrachtwagens van de weg worden gehaald.

Een andere oplossing is het inzetten van de LZV (lange zware vrachtwagens) in de toekomst. Daartoe dient het wegennet beter en efficiënter te worden uitgerust, en dienen alvorens hiermee te starten ook op vlak van loon- en arbeidsvoorwaarden de nodige afspraken met het patronaat gemaakt te worden!

Persoonlijk denk ik ook dat er tot op vandaag veel te weinig gebruik wordt gemaakt van gecombineerd vervoer (langs de weg en via het spoor, en/of de waterwegen). Ontegensprekelijk liggen daar nog mogelijkheden open, maar de overheid heeft er volgens mij te weinig aandacht voor en wil er momenteel ook te weinig in investeren.

Minister Crevits : “Mobiliteit houdt iedereen bezig, dat is duidelijk. Iedereen heeft er een mening over en dat is goed. Het is aan ons om een goed beleid te voeren. We werken aan betere, maar ook slimmere wegen door meer te investeren in dynamisch

19

verkeersmanagement. De moderne technologie kan ons helpen om de weggebruiker beter te informeren en dus ook het verkeer beter te leiden.

Maar ik investeer evenzeer in goede en veilige fietspaden. Gemiddeld 100 miljoen euro per jaar gaat er naar nieuwe fietspaden en de verbetering van de bestaande infrastructuur. Veel aandacht gaat er ook naar de havens, belangrijke economische poorten van Vlaanderen en de waterwegen.

We moeten goed nagaan hoe we ons vervoer, ook het vrachtvervoer organiseren. Je moet ernaar streven dat voor elke verplaatsing, het juiste vervoersmiddel wordt gebruikt. Onze logistieke keten kan er enkel wel bij varen. Eén voorbeeld : 2010 was een recordjaar voor de shortsea trafiek, dat is het vrachtvervoer per schip langs de kusten van Europa en Afrika.

Meer en meer bedrijven zien in dat ze ook op die manier hun goederen kunnen vervoeren. Dat gaat over de podia van muziekgroepen zoals Coldplay, tot autocars van Vlaamse makelij enz….

Ik merk dat bedrijven zelf ook sneller reflecteren over hoe ze hun goederen vervoeren en dat er tussen bedrijven af en toe al afspraken worden gemaakt om te vermijden dat vrachtwagens leeg rond rijden. De uitdagingen blijven enorm. Om die reden loopt op dit moment een mobiliteitsbevraging. Elke Vlaming kan zijn of haar mening kwijt via www.mobiliteitsplan.vlaanderen.

Dat is een plan met een mobiliteitskijk op lange termijn, tot 2020-2030 en zelfs nog verder.

Hartelijk dank voor het interview, Mevrouw de minister!

Win een gratis weekendje !

Het ACV zoekt 100 taxichauffeurs, 100 vrachtwagenchauffeurs, 100 loketbedienden van de vervoersmaatschappij en 100 logistieke medewerkers die zin hebben in een gratis weekendje.

Vul de grote ACV loonenquête in die je kan downloaden op onze website www. acv-transcom.be op de hoofdpagina of via hiernavolgende link: http://www. acv-online.be/Sociale_wetgeving/Werken/allesovermijnloon_be/Verdien_ je_het_juiste_loon_check/chek_je_loon.asp.

Het invullen van de enquête vraagt 10 minuten tijd. En daarna maak je ieder maand kans op een gratis weekendje. Of op 5 win-for-life biljetten. Als je de enquête invult, krijg je ook automatisch een overzicht van de lonen en andere bedragen uit je sector. Als we genoeg gegevens voor een beroep verzamelen, kunnen we het gemiddelde loon, de extralegale voordelen,… voor dat beroep berekenen.

De gegevens die je invult worden enkel daarvoor en in volledige anonimiteit gebruikt. Het ACV zal je gegevens ook nooit doorgeven of openbaar maken.

Bedankt voor je medewerking!

PC 127 – Handel in brandstoffen Indexatie van de verblijfsvergoeding op 1 april 2011 Ingevolge de cao van 27 juni 2007 wordt de verblijfsvergoeding in de sector van handel in brandstoffen jaarlijks gekoppeld aan de evolutie van de gezondheidsindex. Zodoende wordt deze vergoeding vanaf 1 april als volgt aangepast: Forfaitaire verblijfsvergoeding per begonnen schijf van 24 uur bij dagelijkse of wekelijkse rust buiten de woonplaats: € 33,2546 Eerste dagelijkse of wekelijkse rust buiten de woonplaats waarbij de arbeidsen beschikbaarheidstijden minder dan acht uur bedragen of minder dan 24 uur uithuizigheid en slechts 1 dagelijkse rust: € 13,3757

Vervoer over de weg

Warm gebaar !

Chauffeurs brandstoffenhandel zorgen mee voor warm gebaar

De maximumprijs van huisbrandolie is aanzienlijk gestegen.

Daardoor lopen mensen met een laag inkomen het risico om in moeilijkheden te raken. Daarom werd de vzw Sociaal Verwarmingsfonds opgericht, die momenteel van 1 januari 2011 tot en met 31 december 2011 gedeeltelijk kan tussenkomen in de betaling van de verwarmingsfactuur van personen die zich in een moeilijke situatie bevinden. Het is een uitvoerend initiatief van de overheid, de OCMW’s en de petroleumsector.

Het Sociaal Verwarmingsfonds wordt gespijsd via een solidariteitsbijdrage op alle olieproducten die bestemd zijn voor verwarming (huisbrandolie, lamppetroleum type c en bulk propaangas). Vermits de chauffeurs van de brandstoffenhandel bij dagdagelijkse leveringen regelmatig in contact komen met eventuele rechthebbende personen, dienen zij best ook voldoende op de hoogte te zijn van de mogelijkheden en begeleiding rond deze tussenkomsten. Daarom organiseert het Sociaal Verwarmingsfonds een actie “Warm Gebaar”, waarbij vanaf eind april de chauffeurs van de brandstoffenhandel een twee uur durende opleiding kunnen krijgen inzake het preventief luik van het Sociaal Verwarmingsfonds. De werkgevers hebben zich geëngageerd om al hun chauffeurs naar de opleiding te laten gaan en deze tijd als arbeidstijd te vergoeden. ACV-Transcom steunt dit sociaal engagement en zorgt, samen met BTB, voor locaties. Deze opleidingen gaan door per provincie telkens van 15u. tot 17u.: • 28/4/2011 : Brussel - Waals Brabant: ACV Transcom, Galerij Agora, Grasmarkt 105, 2e verdieping, 1000 Brussel • 03/05/2011 : Namen: Rue de Namur 47, 5000 Beez • 10/05/2011 : Brussel - Vlaams Brabant: ACV Transcom, Galerij Agora, Grasmarkt 105, 2e verdieping zaal Europa, 1000 Brussel • 12/05/2011 : Luxemburg: Centre Culturel, Rue du Sablon 195, 6600 Bastogne • 17/05/2011 : Kortrijk: ABVV Textielhuis, Rijselstraat 19, 8500 Kortrijk • 19/05/2011 : Antwerpen: ABVV, Paardenmarkt 66, 2000 Antwerpen • 26/05/2011 : Hasselt: ACV Limburg, Mgr. Broeckxplein 6, lokaal 3, 3000 Hasselt • 31/05/2011 : Luik: Place Saint-Paul 9, 4000 Luik (14.30 u. tot 16.30 u.)

• 14/06/2011 : Gent: Poel 7, zaal Torrepoort, 9000 Gent • 16/06/2011 : Henegouwen: CSC Mons-La Louvière, place Maugrêtout 17, salle 1-2, 7100 La Louvière

Vervoer van petroleumproducten : UPTR steekt een mes in de rug van de chauffeurs !

Naar aanleiding van de discussies over de bevoegdheid van de paritaire comités voor wat betreft het vervoer van brandstoffen en derivaten, verspreidt de werkgeversfederatie UPTR niet enkel flagrante leugens, maar blaast ze ook het sociaal overleg in de sector op, nog voor het begonnen is.In hun flash van 23 maart jongstleden, met als titel “vervoer van petroleumproducten : een mes in de rug van de transporteurs”, neemt UPTR in dit dossier een standpunt in. Tot daar ieders goed recht: andere werkgeversfederaties nemen ook een standpunt in en wij als syndicale organisaties doen dat ook. Wij kunnen echter niet aanvaarden dat eender welk middel wordt gebruikt om druk uit te oefenen op de chauffeurs en op hun vakbonden.

UPTR verspreidt leugens Als vakbonden hebben we nooit gesteld dat er één welbepaald paritair comité bevoegd moet zijn voor deze activiteit. Voor ons telt enkel het statuut van de chauffeurs. Wij hebben steeds gepleit voor het behoud en de verbetering van de arbeidsvoorwaarden van de chauffeurs. Dat mag wat ons betreft gerust onder het Paritair Comité 140 gesitueerd worden. Met haar beweringen verspreidt UPTR dus bewust foutieve informatie onder de werkgevers uit de transportsector.

De werkelijke bedoeling van UPTR : het statuut van de chauffeur naar beneden halen We citeren letterlijk uit hun nieuwsbrief van 23 maart, waarin UPTR de werkgevers van het Paritair Comité Handel in Brandstoffen aanvalt : “Enigste argument die daarbij door deze federatie wordt aangevoerd is de ‘betere’ (= duurdere) loon- en arbeidsvoorwaarden in het pc 127 tov van het pc 140, een argument die men toch eerder zou verwachten van een vakbond dan van een werkgeversfederatie. Niettemin slaagde deze federatie erin – om evidente redenen – om de vakbonden in hun paritair comité mee een advies te laten formuleren waarbij het vervoer voor rekening van derden van dergelijke producten nu plotseling onder hun ressort zou komen. Gezien deze vakbonden dezelfde personen zijn als de vertegenwoordigers van de vakbonden in het pc 140 en zij reeds eerder een totaal tegenstrijdig advies mee goedkeurden in pc 140, meent UPTR dat zulks elk verder overleg omtrent loon- en arbeidsvoorwaarden in de schoot van pc 140 onmogelijk maakt.”

De werkelijke bedoeling van UPTR is volgens het gemeenschappelijk vakbondsfront duidelijk : het statuut van de chauffeurs naar beneden halen en sociaal overleg onmogelijk maken! Als vakbonden, vertegenwoordigd in zowel het paritair comité voor het vervoer als in het paritair comité voor handel in brandstoffen, hebben wij enkel de belangen van de chauffeurs voor ogen. Onze prioriteit is de vrijwaring van de loon- en arbeidvoorwaarden van deze chauffeurs, ongeacht het paritair comité waaronder zij ressorteren. Hopelijk zal bij de start van de sectorale onderhandelingen het gezond verstand terug de overhand halen bij hun onderhandelaars zodat redelijk overleg mogelijk blijft.

Spoorwegen

21

Strategiedag De NMBS-Holding organiseert elk jaar een ‘Strategy Day’, een ontmoetingsdag voor de hogere ambtenaren en universitairen, waarop een overzicht wordt gegeven van de vele activiteiten van de Holding. Op de voorbije Strategy Day vormde het schuldbeheer van de NMBS-Groep het gespreksonderwerp bij uitstek.

Maar uiteraard is het personeelsbeheer eveneens een belangrijke activiteit van de Holding. De gedelegeerd bestuurder stipte aan dat in het bedrijf de nodige competenties aanwezig moeten zijn om de toekomst verder uit te bouwen. Maar … een goed personeelsbeleid weerspiegelt zich ook in een correcte loopbaan. Al maanden vraagt ACV-Transcom in het sturingscomité dat er eindelijk eens werk zou worden gemaakt van de bevorderingen. De drie ceo’s geven geen kik. Tegelijkertijd verontrust de kostprijs van de ‘wonderboys’ die consultanten uitsturen voor flitsopdrachten, ons. Tegenover deze praktijken waarborgt men immers geen correcte loopbaan van de statutaire personeelsleden die zich dagelijks inzetten. Dit kan zo niet verder !

Maar nu even terug naar de schuldenlast. De gedelegeerd bestuurder van de Holding stelde in zijn intro dat de Groep een schuld torst van 3 miljard euro. De zwaarste schuldenlast (2,83 miljard euro) ligt bij de NMBS-Holding: die kreeg na de opsplitsing in 2005 onder meer de historische schuld van meer dan 2 miljard euro van de «oude unitaire» NMBS in haar winkelmandje gegooid.

Maar de gedelegeerd bestuurder voegde er fijntjes aan toe dat de toename van de schuld vooral veroorzaakt werd door de operationele activiteiten. Een goede luisteraar begreep dat hij zijn pijlen naar de NMBS richtte: daar steeg de schuld van 495 miljoen euro eind 2009 tot 783 miljoen euro eind 2010. «Het is heel belangrijk dat die niet meer toeneemt en zich kan stabiliseren», aldus Haek.

In 2010 werd bij de NMBS het nettoverlies afgepunt op 215,9 miljoen euro. Anderzijds is de NMBS erin geslaagd haar omzet met 3,6 % te laten stijgen. Ook het aantal reizigers steeg met bijna 2,5 procent.

Waar we niet veel over horen, zijn de resultaten van NMBS Logistics N.V. In de pers kregen we wel heel wat positieve elementen te horen. We konden lezen dat in 2010 NMBS Logistics een groei van de volumes noteerde van 6,8%, tot 39 miljoen ton. Ook de ton-km stegen met 5,3% tot 5.729,4 miljoen ton-km. De omzet van de vrachtdivisie gaat omhoog met 11,1 %. Maar … die cijfers worden vergeleken met deze van het rampzalige jaar 2009, en zeggen bijgevolg niets over de concurrentiepositie tegenover de andere goederenvervoerders per spoor.

Intussen voerde ACV-Transcom een forcing uit voor de overgang van de contractuelen naar NMBS Logistics.N.V. De contractuelen kregen de keuze tussen de overgang met behoud van de huidige voordelen, zoals voorzien in het protocol, of de overgang onder de nieuwe voorwaarden. Onze tussenkomst was op het scherp van de snee, vooral omdat wij het alleen moesten realiseren! De “wonderboys” van de consultanten en IFB hebben gemerkt dat slechts één vakbond op het terrein is.

Heb jij ook in de krant de fotoreeks gezien van de “Koningin van de Jungle”, die een de “zwakke” zebra aanviel, haar klauwen in het achterkwartier plaatse en daarna een trap van de achterste poten kreeg van die zebra ?

De leeuwin heeft de klauwen gelost !

Spoorwegen Nieuws uit de Nationale Paritaire Subcommissie Toegangsvoorwaarden tot de graad van treinbegeleider – wijzigingen aan de vakken van de proef en slaagcriteria.

Momenteel is voorzien dat de kandidaten tijdens het onderhoud globaal beoordeeld worden op hun motivatie, interesse voor de onderneming en de betrekking van treinbegeleider, hun basiskennis van de tweede landstaal, hun redeneer- en bevattingsvermogen en hun competenties voor de uitoefening van de werkzaamheden van treinbegeleider. Om laureaat te worden verklaard moeten zij tenminste de 12/20 van de punten behalen voor dit onderhoud. Er wordt nu vastgesteld dat er kandidaten zijn die op basis van hun motivatie en bezit van competenties zeker de 12/20 van de punten verdienen terwijl hun kennis van de tweede landstaal onvoldoende is.

Het omgekeerde doet zich ook voor waarbij de kandidaten op basis van hun kennis van de tweede landstaal minstens de 12/20 van de punten verdienen maar waarvan dan de motivatie, competenties enz. onvoldoende zijn.

Om de kandidaten beter te kunnen beoordelen is beslist dat de kandidaten voor de proef van treinbegeleider voortaan in het mondeling gedeelte afzonderlijk zullen beoordeeld worden over enerzijds het onderhoud waarin de motivatie, interesse, redeneer- en bevattingsvermogen en competenties zouden worden nagegaan en anderzijds de talenkennis. Om laureaat te worden verklaard zullen de kandidaten tenminste de 12/20 van de punten moeten behalen op elk vak van het mondeling gedeelte en de 12/20 voor het geheel van deze twee vakken. Het bericht volgt binnenkort.

Proeven die toegang geven tot de graden van gespecialiseerd veiligheidsbediende en eerste veiligheidsbediende

Om tegemoet te komen aan de toekomstige uitdiensttredingen van het personeel van de veiligheidsdienst is het noodzakelijk om in 2011 over te gaan tot aanwervingen van gespecialiseerd veiligheidsbedienden en eerste veiligheidsbedienden. Daarvoor zullen binnenkort openbare proeven aangekondigd worden.

In 2009 werden een aanzienlijk aantal gespecialiseerde veiligheidsbedienden aangeworven die op de datum van de laatste gesloten proef voor de overgang naar de graad van eerste veiligheidsbediende niet aan de vereiste anciënniteitvoorwaarde voldeden om voor deze proef in te schrijven.

Daardoor is beslist om alvorens over te gaan tot de aanwervingen een gesloten proef naar de graad van eerste veiligheidsbediende te organiseren (met afwijking aan de periodiciteitregel van 2 jaar).

Verder is beslist – met het oog op de uniformiteit tussen de aanwervingsprogramma’s van gespecialiseerd veiligheidsbediende en eerste veiligheidsbediende – dat het vak van het schriftelijk gedeelte dat is voorzien voortaan het zelfde zal zijn als het dat van gespecialiseerd veiligheidsbediende.

Het spreekt vanzelf dat de beoordeling van de kandidaten gebaseerd blijft op een evaluatiecriteria van verschillend niveau. ACV-Transcom heeft hierbij om een overgangsproef van veiligheidsbediende naar gespecialiseerd veiligheidsbediende gevraagd.

Gesloten proef die toegang geeft tot de graad van gespecialiseerd vakbediende sporen

De NMBS-Holding zal binnenkort een gesloten proef organiseren die toegang geeft tot de graad van gespecialiseerd vakbediende sporen. Deze proef zal voorbehouden zijn voor de geregulariseerde vakbedienden sporen. De kandidaten kiezen het district waar zij als gespecialiseerd vakbediende sporen wensen geaffecteerd te worden. De proef omvat een schriftelijk en een mondeling gedeelte.

Specifieke procedure voor de statutaire aanwerving van stagedoende niet-universitaire studenten

Sedert meerdere jaren ontvangt de NMBS-Groep stagiairs en is er gebleken dat deze stages een strategisch karakter hebben als aanwervingskanaal, voornamelijk voor de beroepen waarvan er een tekort is op de arbeidsmarkt. Om de gunstig beoordeelde studentenstages in kwalitatieve aanwervingen om te zetten en perspectieven van een statutaire loopbaan te bieden is er beslist een specifieke aanwervingsprocedure in te voeren voorbehouden voor deze stagedoende niet-universitaire studenten, die in geval van slagen voor de proeven, uitmondt in een belofte om aangeworven te worden binnen de NMBS-Groep. Deze belofte zal dan ook nauwkeurig de andere reglementaire en statutaire voorwaarden (diploma, getuigschrift van goed zedelijk gedrag, voorafgaandelijke gezondheidsbeoordeling) bevatten. Laureaten worden aangesteld in stage op een definitieve vacante kaderpost of bij gebrek buiten kader, bij voorrang in de werkzetel waar zij

23

hun stage als student hebben doorlopen.

Verhoging van de basisuurbedragen van de productiviteitspremies

In het vorig nummer van Transcom Info kon u het een en ander lezen over de verhoging van de premies. Opnieuw heeft de voorzitter van de Nationale Paritaire Subcommissie het voorstel aan de agenda geplaatst. Opnieuw heeft ACVTranscom gesteld zich te kunnen vinden in het voorstel, weze het dat de datum van toepassing (1 januari 2010) niet dezelfde is als deze in het protocol van sociaal akkoord. Opnieuw

heeft ACOD het voorstel verworpen. Hierdoor zijn er geen verhogingen van premies.

Jobstudenten – zomerperiode 2011

Om te kunnen beantwoorden aan de verlofaanvragen van het personeel van de NMBS-Groep zal er tijdens de zomermaanden 2011 worden overgegaan tot de aanwerving van 558 jobstudenten voor de NMBS, 185 jobstudenten voor Infrabel en ongeveer 250 jobstudenten voor de NMBS-Holding. De algemene voorwaarden omtrent aanwerving zijn opgenomen in het bericht 41 H-HR 2009.

Gezins-, bejaarden- en poetshulp Een ziekte of een ongeval, maar ook de stijgende levensverwachting kunnen enkele dagelijkse bezigheden bemoeilijken. Denk maar aan het bereiden van maaltijden, lichamelijke verzorging, de boodschappen, …

Professionele hulp kan daarom zeer wenselijk zijn. De Sociale Solidariteit had hiervoor reeds een tussenkomst voorzien, maar het is nuttig om deze activiteit in functie van de wijzigende maatschappij te herzien. Vanaf 1 april is de nieuwe regeling voor de aangeslotenen van de toepassing.

Aangeslotenen bij de Kas Geneeskundige Verzorging (KGV) : De leden van de KGV moeten een geneeskundig getuigschrift indienen waarin bevestigd wordt dat hulp aan huis ingevolge je gezondheidstoestand noodzakelijk is.

Indien je ouder bent dan 70 jaar hoeft deze verantwoording niet te worden opgemaakt. De prestaties moeten verzekerd worden door een erkende organisatie voor gezins-, bejaarden- of poetshulp of door een erkende onderneming inzake dienstencheques. Je maakt je betaalde facturen inzake gezins-, bejaarden- of poetshulp over aan het gewestelijk geneeskundig centrum waarvan je afhangt.

Samenwonenden van de aangeslotenen bij de Kas Geneeskundige Verzorging (KGV) Je moet je maatschappelijk assistent(e) van het kanton van je woonplaats contacteren met het oog op het opmaken van een sociaal verslag dat de noodzaak van hulp aan huis aantoont. Je moet bij je gewestelijk geneeskundig centrum een geneeskundig getuigschrift indienen

waarin bevestigd wordt dat hulp aan huis noodzakelijk is ingevolge de gezondheidstoestand van de persoon met wie je samenwoont. Indien deze persoon ouder dan 70 jaar is moet deze verantwoording niet worden opgesteld.

Je maakt je betaalde facturen inzake gezins-, bejaarden- of poetshulp over aan het gewestelijk geneeskundig centrum waarvan je afhangt.

De prestaties moeten verzekerd worden door een erkende organisatie voor gezins-, bejaarden- of poetshulp of door een erkende onderneming inzake dienstencheques Welke zijn de betrokken organisaties ?

Voortaan wordt de tegemoetkoming toegestaan voor de prestaties uitgevoerd door de door de Gewesten erkende organisaties inzake gezins-, bejaarden- en poetshulp, maar eveneens door de instellingen die erkend zijn door de Rijksdienst voor arbeidsvoorziening om met dienstencheques te mogen werken.

De lijst van de erkende organisaties kan geraadpleegd worden: • op het bureau H-HR. 363 (02/525 39 82); • bij de maatschappelijk assistent(e) van het sociaal kanton van uw woonplaats.

De financiële tussenkomst Een bedrag van 1 euro per gepresteerd uur en wordt in voorkomend geval begrensd door het werkelijke bedrag van de factuur.

Deze tegemoetkoming wordt maandelijks uitbetaald door de gewestelijke geneeskundige centra (GGC’s) onder de code 092.

Spoorwegen

Nieuw Europees Witboek voor transport De Europese Commissie heeft op 28 maart 2011 een brede strategie vastgelegd voor een concurrerend vervoerssysteem dat de mobiliteit zal vergroten, hinderpalen op belangrijke domeinen uit de weg zal ruimen en een stimulans zal vormen voor groei en werkgelegenheid. Tegelijk zullen de voorstellen leiden tot een spectaculaire afname van Europa’s afhankelijkheid van ingevoerde olie en zullen ze de koolstofemissies van het vervoer tegen 2050 met 60% terugdringen.

Dit alles vergt een grondige hervorming van het huidige vervoerssysteem in Europa. Tegen 2050 worden de volgende belangrijke doelstellingen nagestreefd: • Geen auto’s op conventionele brandstoffen meer in steden.

• 40% duurzame koolstofarme brandstoffen in de luchtvaart; een vermindering van de emissies van de scheepvaart met minstens 40%.

• Een verschuiving van 50% van het middellange passagiers- en goederenvervoer van de weg naar het spoor en het water.

• Dit alles moet leiden tot een vermindering van de vervoersemissies met 60% tegen het midden van de eeuw.

Het ‘Vervoer 2050’-stappenplan heeft als doel belangrijke hinderpalen en knelpunten uit de weg te ruimen op tal van cruciale domeinen, zoals vervoersinfrastructuur en investeringen, innovatie en de interne markt. Het doel is de totstandbrenging van een eengemaakte Europese vervoersruimte, waarin de concurrentie vrij kan spelen, en van een volledig geïntegreerd vervoersnetwerk dat de verschillende vervoerswijzen met elkaar verbindt en een verregaande verschuiving in de vervoerspatronen voor passagiers en goederen mogelijk maakt. Om dit doel te verwezenlijken, zijn in het stappenplan 40 concrete initiatieven voor het volgende decennium opgenomen.

In het ‘Vervoer 2050’-stappenplan zijn verschillende doelstellingen vastgesteld voor verschillende types verplaatsingen: in steden, tussen steden en over lange afstanden.

1. Vervoer tussen steden: 50% van alle passagiers- en goederenvervoer over middellange afstanden moet verschuiven van de weg naar het spoor en het water.

• Tegen 2050 moet het grootste gedeelte van het pas-

sagiersvervoer over middellange afstanden, d.w.z. vanaf ongeveer 300 km, via het spoor gebeuren.

• Tegen 2030 moet 30% van het goederenvervoer over de weg over afstanden van meer dan 300 km verschuiven naar andere vervoerswijzen, zoals het spoor of het water; tegen 2050 moet dit meer dan 50% zijn.

• Tegen 2030 moet een volledig functioneel kernnetwerk van vervoerscorridors in de hele EU tot stand worden gebracht, met voorzieningen voor een efficiënte overstap tussen vervoerswijzen (TEN-V-kernnetwerk); tegen 2050 moet dit worden uitgebouwd tot een hogecapaciteitsnetwerk, met de bijbehorende informatiediensten.

• Tegen 2050 moeten alle luchthavens in het kernnetwerk worden verbonden met het spoornet, bij voorkeur het hogesnelheidsspoornet; alle zeehavens moeten worden aangesloten op het spoornet en, waar mogelijk, op de binnenwateren.

• Tegen 2020 moet het kader voor een Europees informatie-, beheers- en betalingssysteem voor multimodaal vervoer worden vastgesteld, zowel voor passagiers als voor goederen.

• Een verschuiving naar de volledige toepassing van de beginselen “de gebruiker betaalt” en “de vervuiler betaalt”, en naar de betrokkenheid van de privésector om verstoringen te verhelpen, inkomsten te genereren en te zorgen voor financiering voor de toekomstige vervoersinvesteringen.

2. Vliegtuigen en schepen zullen de verplaatsingen over lange afstanden en het intercontinentaal goederenvervoer blijven domineren. Nieuwe motoren, brandstoffen en systemen voor verkeersbeheer zullen de efficiëntie vergroten en de emissies doen afnemen.

• Tegen 2050 moet 40% van de brandstoffen in de luchtvaart koolstofarm zijn en moeten de CO2-emissies van maritieme bunkerbrandstoffen met 40% worden teruggedrongen.

• Tegen 2020 moet het luchtverkeersleidingssysteem in Europa volledig worden gemoderniseerd, hetgeen zal uitmonden in het gemeenschappelijk Europees luchtruim: kortere en veiligere reizen en een toename van de capaciteit. De Europese gemeenschappelijke luchtvaartruimte, die 58 landen en 1 miljard inwoners omvat, moet eveneens

25

tegen 2020 worden voltooid.

• Intelligente systemen voor het beheer van het vervoer over land en op het water moeten worden uitgerold.

- De EU moet samenwerken met internationale partners en in internationale om de Europese concurrentiekracht en klimaatdoelstellingen op mondiaal niveau te bevorderen.

3. Stadsvervoer: er moet een verschuiving gebeuren naar schonere auto’s en brandstoffen.

Dit betekent 50% minder auto’s op conventionele brandstoffen tegen 2030 en de geleidelijke invoering van een totaalverbod tegen 2050.

• Tegen 2030 moet het gebruik van auto’s op conventionele brandstoffen in het stadsvervoer met de helft worden teruggedrongen en tegen 2050 zelfs volledig worden verboden; tegen 2030 moet het goederenvervoer in belangrijke stadscentra voor het grootste gedeelte CO2-vrij zijn.

• Tegen 2050 moet het aantal verkeersslachtoffers bijna tot nul worden teruggebracht. De EU mikt reeds op een halvering tegen 2020.

Bovendien moet ervoor worden gezorgd dat de EU wereldwijd een voortrekkersrol speelt op het gebied van veiligheid en beveiliging van de luchtvaart, het spoorvervoer en het maritiem vervoer.

Agressieproblematiek bij het treinbegeleidingspersoneel In de Nationale Commissie Preventie en Bescherming op het Werk (NCPBW) ontvingen we enkele cijfergegevens omtrent agressie tegen het treinbegeleidingspersoneel van de NMBS voor de jaren 2008, 2009 en 2010. Op basis van deze cijfers (zie onderstaande tabel) is gebleken dat het aantal incidenten opnieuw jaar na jaar zijn toegenomen. Verontrustend is de belangrijke stijging van strafrechtelijke feiten, namelijk slagen en verwondingen en de lichte geweldplegingen. Bij liefst 38% van alle incidenten wordt fysiek geweld gebruikt. Ook het aantal beledigingen is jaar na jaar in belangrijke mate gestegen.

Agressie tegen treinbegeleiders

2008 2009 2010

Slagen en verwondingen 102 143 177

Lichte geweldplegingen 175 218 239

Bedreigingen

Beledigingen

TOTAAL

346 443 438

157 183 231

780 987 1085

Niettegenstaande werden de inspanningen op verschillende fronten verder gezet: • «Masterplan anti-agressie» sedert 2007 waarin een veertigtal maatregelen zijn opgenomen om agressie te voorkomen • samenwerking van B-MO.1 met de spoorwegveiligheidsdienst Sécurail en de Spoorwegpolitie op probleemtreinen • Publiek gratis noodnummer van de NMBS-Groep 0800/302 30 • Doorgedreven opvolging door B-MO van de recuperatie van de tegoeden C170 (vaststelling van onregelmatigheid reizigers) • Opvolging van de samenstelling van de treinen • Extra begeleiding bij vroege en late risicotreinen • Regelmatige “versterkte” controles in de treinen, vooraf gecommuniceerd in het dagblad “Metro” • Organisatie van de opleiding “het beheersen van agressief gedrag” • Opvangschema voor het personeel na agressie • Ter beschikking stellen van visitekaartjes van de NMBS klantendienst (in geval van klacht van de klant over de dienstverlening) via IBIS. • Hoffelijkheidscampagne in de treinen • Gratis vervoer voor politieagenten in uniform • Regelmatige contacten tussen de NMBS en de Procureurs des Konings en het College van Procureurs-Generaal • Rechtstreekse dagvaarding van daders inzake agressie Recentelijk werden de controleploegen (Ticket Control Teams) gereorganiseerd om efficiënter te kunnen strijden tegen fraude en tegen commerciële conflicten in de treinen.Inzake de controlepolitiek worden de treinbegeleiders thans geruggensteund door organisatienota’s ter gelegenheid van evenementen of massaverplaatsingen, organisatie van toegangscontroles bij evenementen, ... Men heeft vastgesteld dat 70% van alle agressiegevallen voortvloeit uit commerciële motieven. In dit kader wordt er gewerkt aan een vereenvoudiging van de tarieven en de regularisatieregels voor reizigers in overtreding. De NMBS-Holding heeft verder nog een aantal concrete vragen aan de overheid. Zo moeten er juridische maatregelen worden uitgewerkt waarbij er administratieve boetes kunnen opgelegd worden voor bepaalde overtredingen.

Intersectoraal

Help Heinrich, Hélène, Henr y,…

Waarom actie voor een sociaal Europa nodig is.

Sarkozy en Merkel hebben de Europese burger vorige maand wakker geschud met hun “Merkozy”-voorstellen. Hoewel al van in september gediscussieerd wordt over hoe ‘Europees economisch bestuur’ er zou moeten uitzien, lieten Duitsland en Frankrijk vorige maand pas echt het achterste van hun tong zien. Het werd dus tijd dat de vakbonden in de tegenaanval gingen.

Wat voorafging…

De oorzaak van de huidige plannen ligt bij een aantal landen die tot de Eurozone behoren. Griekenland besteedde meer dan wat het binnenkreeg aan belastinginkomsten. Om de tekorten te dekken werd er geld van de banken geleend. Het niveau van de staatschuld en het begrotingstekort kwam zo hoog te liggen, dat de rating op de staatsobligaties naar beneden werd bijsteld. Hierdoor werd het voor het land moeilijker en duurder om geld te lenen op de internationale kapitaalmarkt.

Zodra de banken inzagen dat hun leningen niet konden worden terugbetaald als gevolg van een buitensporig hoge staatsschuld, wilden ze niet meer lenen aan het land. De EU moest een noodlening van 110 miljard geven zodat het land aan zijn betalingsverplichtingen kon voldoen, maar als tegenprestatie moest het wel enorme bezuinigingsmaatregelen invoeren.

Omdat later Ierland ook in de problemen kwam en de toekomst van de Euro op het spel stond werd een noodfonds in het leven geroepen om landen in nood te kunnen helpen. Ook Portugal vroeg recent hulp uit dat fonds. De Europese leiders zijn het eens over de dieperliggende oorzaken van de crisis : “de economische onevenwichtigheid in de Europese economie en de neiging van regeringen om hun uitgaven te financieren door zich diep in de schulden te steken”. Daarom wil Europa eind juni beslissingen nemen over het “Europees economisch bestuur”. Dit komt neer op een pakket afspraken voor een stevige coördinatie van het economisch beleid in de Eurozone.

Gelukkig heeft Europees president Van Rompuy naar onze bezorgdheden geluisterd waardoor eind maart de scherpe kantjes van de Merkozy-voorstellen werden geveild. Hierdoor blijft onder meer de automatische indexaanpassing vooralsnog gevrijwaard en werd de pensioenleeftijd niet opgetrokken tot 67 jaar. De teksten die nu nog op tafel stroken echter nog niet met de visie die vakbonden er op nahouden. De komende maanden worden cruciaal voor de toekomst van ons sociaal model, want Europa ziet vooral heil in het Duitse model.

Is het Duitse model dan zo zaligmakend?

In de edito van deze Transcom Info werd het antwoord op deze vraag al beantwoord met de verwijzing naar het boek van Günther Walraff met de titel ‘Heerlijke nieuwe wereld’. Het antwoord is dus neen. Het model beantwoordt perfect aan de eisen van de werkgevers, maar is meedogenloos voor de armsten uit de samenleving. En die groep wordt door de hervormingen almaar groter. De armoedegrens stijgt er zienderogen en het aandeel van de ‘werkende armen’ stijgt mee. Dit alles is het gevolg van de hervorming van het arbeidsmarktbeleid in 2002 toen bleek dat de Duitse eenmaking toch nog niet verteerd was en voor hoge werkloosheidscijfers zorgde.

Wat zijn de ingrediënten van het Duitse model?

Ten eerste een hard activerings- en flexibiliseringsbeleid. Er bestaat in Duitsland geen minimumloon, waardoor sommige mensen voor 3 EUR per uur werken. Er werden ook 1 EURjobs gecreëerd, waarbij sociale uitkeringstrekkers in opdracht van overheidsinstanties eenvoudig onderhoudswerk uitvoeren of diensten aan personen verlenen. Hiermee verdienen ze één EUR per uur meer dan hun werkloosheidsuitkering. Als ze weigeren, kunnen ze hun uitkering verliezen. Omdat alle kleine beetjes helpen werden ook mini-jobs van enkele uren per week gecreëerd, meestal onder een tijdelijk arbeidscontract.

Ten tweede zet het model sterk in op loonmatiging. Zo hebben bedrijven de mogelijkheid om de toepassing van sectorale cao-clausules uit te stellen of zelfs helemaal terzijde te legge,.

Een steeds groter deel van de welvaartskoek gaat echter wel naar ondernemers en aandeelhouders. Ten derde verkiest Duitsland de vinger op de knip te houden dan te investeren in duurzame energievoorziening en in onderwijs. Budgettaire controle lijkt bij onze buren dus de weg naar een duurzaam groeimodel in de weg te staan.

En nu?

We mogen ons in geen geval in slaap laten wiegen door de eerste aanpassingen aan het Pact voor de Euro. We zullen bijzonder waakzaam moeten blijven om elke aanval op ons sociaal model te kunnen afwenden. Wij willen immers niet de Duitse dumping achterna. We moeten vermijden dat we binnenkort ook affiches zien hangen met ‘Help Jan’ of ‘Help Els’. Wat we wel willen is Duitsland lessen geven in recht-

27

vaardigheid. Enkel op die manier kunnen we Heinrich en Heidi helpen. Als vakbond doen we er in elk geval alles aan om kritisch weerwerk te bieden en het gelijk aan onze kant te krijgen. We kunnen dit niet aan de Eurocraten overlaten.

Werd de Bolkestein-richtlijn ook niet na een lange periode van acties, betogingen en lobbywerk grondig bijgestuurd? Zorgde Transcom met de steun van het ACV er ook niet voor dat de havenrichtlijn werd tegengehouden? Omdat onze welvaartstaat en ons sociaal model op het spel staat, moet de bevolking geïnformeerd worden over wat de consequenties van enkele Europese beslissingen kunnen zijn. We willen dan ook onze leden en militanten oproepen om deze boodschap te verspreiden om onze slagkracht steeds groter te kunnen maken.

Algemene Raad ACV Op 22 maart werd een uitgebreide Algemene Raad van het ACV georganiseerd. Met een politiek debat, lezingen en enkele toespraken werden 600 militanten en vrijgestelden inhoudelijk bewapend voor de Europese actie aan de Heizel. Voor Luc Cortebeeck is de boodschap eenvoudig samen te vatten : ofwel kiezen we voor een sociaal kerkhof à la Duitsland ofwel gaan we voor een economisch model waar ook de werknemer kan delen in de groei”. Professor Hendrik Vos wees erop dat het het pact, dat werd geschreven door Van Rompuy en Barroso minder scherp is dan de oorspronkelijke tekst van Merkel en Sarkozy, maar in de praktijk op hetzelfde neer komt: centraal staan loonmatiging, langer en harder werken en minder regels voor de bedrijven.

Er zijn geen sancties voorzien. Dat laat men over aan de financiële markten. Wie een slecht rapport krijgt, zal dat cash betalen via de speculanten”. Het politieke debat met Ivo Belet, Kathleen Van Brempt, Meryem Almaci en drie Franstalige europarlementariërs toonde aan dat ook politici meer en meer doordrongen raken dat het Duitse model allesbehalve een wondermiddel is.

“Dankzij de index blijft de Belgische koopkracht op pijl waardoor we Duitse producten kunnen blijven kopen.

Dan is het wel zeer cynisch dat Duitsland nu voorstelt om de index af te schaffen. Als we de neerwaartse spiraal van loonmatiging willen stoppen, moeten we het Duitse model niet volgen”, zei Meryem Almaci.

Europese ACV-Happening 24 maart zal in ons collectieve vakbondsgeheugen gegrift staan als de dag waarop een initieel gezamenlijke Europese actie werd ontmanteld door het ABVV waardoor het ACV uitweek naar de Heizel om Europa een halt toe te roepen. De slagkracht van een gemeenschappelijk front was verdwenen, de locatie lag enkele kilometer verder dan de plaats waar de Europese leiders die dag samen zaten en waar de geplande EVV-actie eerst zou plaatsvinden. Toch hebben we onze vuist kunnen tonen. 10000 militanten en leden kwamen samen en werden toegesproken door Luc Cortebeeck, Claude Rolin, afgevaardigden van het EVV en enkele Europese vakbondsorganisaties. Ook alle leiders van de ACV-centrales konden de menigte kort toespreken.

Onze voorzitter Marc Van Laethem vroeg zich af wat Europa al heeft gedaan voor de publieke sectoren. Een neoliberale gedachtegoed met een drang tot liberalisering is nefast voor een optimale dienstverlening aan de burger. Onze ondervoorzitter Didier Smeyers belichtte onder meer de gevaren van de liberalisering voor het vrachtwagenvervoer dat vanaf 2014 te kampen zal hebben met een totale vrijmaking van de markt. De integrale speeches kunnen opnieuw worden bekeken op ons youtube-kanaal, waar een sfeerverslag van de manifestatie werd gepost.

Intersectoraal

Brusselse kermis Op 7 april organiseerden we samen met ACV-Openbare Diensten een Europese kermis aan het station Brussel Noord. De bedoeling was om mensen te lokken met een gratis barbecue om hen daarna te laten deelnemen aan verschillende educatieve attracties waarbij werd gewezen op de gevaren van het model van economisch bestuur dat Europa ons wil opleggen. Zo kon men een bezoek brengen aan een waarzegster die je alleen maar een sombere toekomst kon voorspiegelen.

Wie draaide aan het rad van fortuin, wist onmiddellijk hoeveel loonverlies het nieuwe model voor hen in petto had. Men kon ook met ballen naar de hoofden van Merkel, Sarkozy en Barroso gooien. Daarnaast was er een marktje met gekke prijzen voor basisproducten.

We kregen positieve reacties van de mensen omwille van de ludieke maar effectieve manier waarop de sensibiliseringsactie georganiseerd was. Geen betoging waarbij Brussel wordt lamgelegd, geen gijzeling van de pendelaar, geen ellenlange speeches, maar mensen samenbrengen rond een barbecue om via militanten en flyers een boodschap over te brengen.

EVV-manifestatie Boedapest Op 9 april nam een tweehonderdkoppige delegatie van ACV-Transcom deel aan de Europese betoging in de Hongaarse hoofdstad Boedapest in een poging om de plannen voor besparingen en economische hervormingen bij te sturen. Aan de betoging van het Europees Vakverbond (EVV) namen zo’n 40.000 tot 50.000 mensen deel. 45 vakbonden uit 22 landen waren vertegenwoordigd.

«De beste manier om vandaag een bank te overvallen, is er algemeen directeur van worden.» Dat zei John Monks, de algemeen secretaris van het EVV, na afloop van de manifestatie. Een perfecte illustratie van de hebzucht die in de financiële sector opnieuw welig tiert. Enkele dagen ervoor raakte immers bekend dat de ceo van Dexia 600000 € bonus had gekregen en dat dit extraatje in Amerika tot 23 miljoen dollar kon oplopen. Als vakbond moeten we dit blijven aan de kaak stellen en de politici erop blijven wijzen dat er nood is aan regels om deze perverse uitwassen van het kapitalisme aan banden te leggen.

29

Anders-actieven Midden-West-Vlaanderen Bezoek betonwerf NMBS te Roeselare In de NMBS werkplaats van Roeselare worden bijna alle betonelementen van het ganse Belgische spoorwegnet geproduceerd, van kabelsleuf tot perronboord. Tijdens ons bezoek kunnen we kennismaken met de modernste technieken om volwaardige beton te maken. Getuige hiervan de volautomatische menginstallatie, bewapening en transporteenheid. Op deze wijze werd het zware labeur uit het verleden uitgewist en kan er op een menswaardige wijze geproduceerd worden. Graag nodigen we u dan ook uit, eventueel met partner, op donderdag 5 mei 2011 om 10u.30.

De werkplaats is gelegen in de Beversesteenweg nr.177 (op 15’ loopafstand van het station). Aangezien we de werkplaats in volle bedrijf wensen te bezoeken zijn we genoodzaakt dit te plannen in de voormiddag. We hebben dan ook gezorgd voor een prachtig middagmaal dat bereid werd door een traiteur en dat er als volgt uitziet: kippenroomsoep, savourette van varkensvlees met toscaanse saus en kroketten, verse groentenkrans, koffie en versnaperingen.

Wat kost dit alles: 20 € (drank aan tafel inbegrepen).

Bij deelname graag een seintje vooraf op het telefoonnummer: 051 22 35 85 van Raymond PLETTINCK en dit ten laatste op maandag 2 mei 2011.

Hierna herhalen wij nogmaals de rest van het jaarprogramma: • Maand september - dinsdag 20/09/2011: Voordracht over Afghanistan door Jenny Vanlerberghe. Auteur van het boek: “ Lach niet, Khanoem Vrouwenhuis in Afghanistan”.

• Maand november - dinsdag 22/11/2011: Voordracht: “Kleinkinderen genieten van je aandacht” door BOL Rosa.

Gent Uitstap naar Lessen.

Alle vrienden gepensioneerden en brug gepensioneerden, alle belangengroepen, van ACV Transcom en hun eventuele partner, worden vriendelijk uitgenodigd op een bezoek aan de stad Lessen op dinsdag 7 juni 2011.

Wij verzamelen in de hal van het station Gent Sint Pie-

ters om 9u00 en nemen de trein van 9u11 met overstap te Geraardsbergen om 10.16. We hebben 13 ‘ om over te stappen. Om 10.45 uur bezoeken we het “Hôpital de la Rose”, ongetwijfeld één van de meest verbazingwekkende oorden die in Belgïe kunnen bezocht worden. Het bezoek duurt ongeveer 1.45 uur. Daarna nemen we het middagmaal in het restaurant “Le Tramasure”. Op het menu: Terrine de maison Garni, Blanc de volaille met Waterzooi légumes chaudes en pommes sautées, Damme Blanche. Drank zelf te betalen Om 14u30 maken we kleine rondwandeling in het stadje. We nemen ten vroegste de trein van 15u37 terug naar Gent, waar we aankomen rond 16u47. De prijs bedraagt 25,00 € per persoon, inbegrepen het middagmaal, gids en ingang in het Hôpital de la Rose Uw inschrijving is pas geldig mits betaling van 25,00 € op rekening nr. BE67 8902 4402 5587 van ACV-Transcom Gepensioneerden, met de vermelding “Lessen 07/06/2011” Dit bedrag dient op onze rekening te staan ten laatste op 30 mei 2011.

Eeklo – 2011 Onze vrienden gepensioneerden van alle sectoren met partner worden uitgenodigd in lokaal Christelijke Mutualiteit, Garenstraat 46, Eeklo op volgende maandagen, telkens om 14:00 uur : 27 juni, 26 september, 28 november.

Er is koffietafel, spreker en animatie voorzien. Inschrijvingen aan 3 € per persoon bij de bestuursleden of bellen naar 09 377 43 86. Op donderdagen 19 mei en 11 augustus is er een fietstocht. Op donderdag 25 augustus is de dagreis. Noteer alvast deze data in uw agenda. Iedereen welkom!

Antwerpen De (brug-)gepensioneerden van ACV-Transcom van het gewest Antwerpen komen iedere maand (behalve juli en augustus) samen van 14u tot 15u.30 in de gewestelijke zetel van ACV-Transcom, Entrepotplaats 14 te 2000 Antwerpen. Iedereen is van harte welkom!

Deze groep gepensioneerden zal op 23 maart de tentoonstelling van de haven in het MAS Havenpaviljoen bijgewoond hebben bij het verschijnen van deze Transcom-info!

Intersectoraal Bezoek hespenfabriel Grepa te Buggenhout door de anders-actieven van Midden-West-Vlaanderen

Dit bezoek zal overgedaan worden in juni. We houden jullie op de hoogte via Transcom-info.

Gewest Brussel Tijdens het evaluatiecongres van ACVTranscom werd de wens uitgedrukt om een werking voor “Anders-actieven” op te starten over de sectoren heen, dus voor alle gepensioneerden van het gewest Brussel.

Daartoe nodige we alle vrienden gepensioneerden uit: - wanneer: woensdag 21 september 2011 om 14u.

- waar: vergaderzaal Europa 1 van ACV-Transcom (2e verdiep) Galerij Agora.

Omdat we steeds zorgen voor een informatief gedeelte, zal ditmaal gastspreker dokter Luc VANTRAPPEN, Hoofdgeneesheer-dienstchef CPS er

zijn en zal hij het hebben over: “ De medische actualiteit: waar of niet?”.

Deelname in de kosten: 3 € per persoon voor koffie en koeken.

Om praktische redenen vragen wij in te schrijven met onderstaand strookje of telefonisch op nummer 02 545 69 70 (Gilbert Haeck of Francis Tibau).

Echtgenotes zijn natuurlijk eveneens welkom, alsook vrienden en kennissen. Einde voorzien omstreeks 17u.

Inschrijvingsstrook (terug te sturen vóór dinsdag 14 september 2011 aan ACV-Transcom Gewest Brussel, Grasmarkt 105 bus 38, 1000 BRUSSEL Naam & Voornaam : … ……………………………………………………………………………………………………………

… ……………………………………………………………………………………………………………

zal aanwezig zijn met …………… personen op 21 september 2011 op de jaarlijkse vergadering gepensioneerden.

Datum :………………………………………………………………………………………

Handtekening :

In memoriam Belangengroep POST

Op 24 maart 2011 overleed mevrouw Angèle DUPONT, echtgenote van de heer Hubert TITS en moeder van vriend Bruno TITS. Vriend Bruno is militant in VlaamsBrabant- Leuven Philips Mail en is ook nog kok geweest in Vakantiegenot te Rendeux-Haut.

Belangengroep SPOORWEGEN

Op 28 maart 2011 overleed mevrouw Andrée HAYEN, echtgenote van vriend Guido HAESEVOETS.

Centrale

We vernamen het overlijden op 9 maart 2011 van mevrouw Anna BEYERS weduwe van de heer Cornelius PEETERS en schoonmoeder en moeder van vriend Eu-

geen LORRIPER en zijn echtgenote Monique PEETERS. Vriend Eugeen is de gepensioneerde vrijgestelde van Spoorwegen Antwerpen.

Langs deze weg bieden wij de families LORRIPER – PEETERS, TITS-DUPONT en HAESEVOETS – HAYEN onze oprechte deelneming aan, samen met de verzekering dat wij de overledene zullen gedenken.

De dood is geen afscheid.

De zon gaat onder hier En dezelfde moment komt ze op, elders.

Het leven groeit en sterft neemt en geeft.

Sterft en wordt ge-boren-her-boren.

Laat je voeren met de stroom Niets of niemand gaat verloren.

En mooi wordt het leven Aan deze zijde, aan gene zijde.

Wees blij, wees vrij met het grote wonder.

31

Gewest Brussel

Geboortes

ACV-Transcom Gewest Brussel organiseert op zaterdagmiddag 28 mei 2011 haar tweejaarlijks ledenen militantenfeest in de Salons Romrée te Grimbergen.

Actieve Leden, militanten en anders-actieven van het Gewest Brussel zijn van harte welkom.

Bij deze gelegenheid vereremerken wij onze trouwe leden met: • Bronzen ereteken: 25 jaar lid of 15 jaar bestuurslid of militant zijn • Zilveren ereteken: 35 jaar lid of 25 jaar bestuurslid of militant zijn • Gouden ereteken: 45 jaar lid of 35 jaar bestuurslid of militant zijn • Bijzonder ereteken: 50 jaar lid of wegens uitzonderlijke verdiensten voor het ACV Geïnteresseerde leden kunnen contact opnemen met de Gewestelijke diensten Brussel, die de nodige informatie en inschrijvingsformulieren zullen opsturen naar het thuisadres.

Uiterste inschrijvingsdatum: vrijdag 13 mei 2011 Aanvragen kan via mail, brief of per telefoon: - Mail: rdeconinck.transcom@acv-csc.be - Tel : 02 545 69 72 Roland De Coninck

02 545 69 70 administratief medewerker - Adres: ACV-Transcom, Gewest Brussel, t.a.v.

Roland De Coninck, Galerij Agora, Grasmarkt 105 bus 38, 1000 Brussel

Centrale - STAF-diensten

Op 13 februari 2011 is LOÏC ABS geboren als zoontje van Kristof ABS en zijn echtgenote Karen VERHEYDEN. Loïc is de kleinzoon van vriend Paul VERHEYDEN en zijn echtgenote Marleen VANSCHOONLANDT. Vriend Paul was systeemcoördinator binnen onze centrale - thans tewerkgesteld bij ACV-Nationaal - en zijn vrouw Marleen is lid ACVTranscom Belgacom.

Belangengroep Telecom Op 2 februari 2011 is CHARLOTTE DURUISSEAU geboren als dochtertje van Kris DURUISSEAU en zijn echtgenote Wendy SCHOENSETTERS. Charlotte is ook de kleindochter van vriendin Mia PEETERS en haar echtgenoot Luc en is administratief medewerkster bij Telecom Brussel.

Belangengroep Spoorwegen Op 9 januari 2011 is RIVEN CRIEL geboren als zoontje van Jo CRIEL en zijn vriendin Isabelle MARYNS. Riven is tevens de kleinzoon van vriend Marc MARYNS en zijn echtgenote Christiane CARBONNELLE; Marc is administratief medewerker bij de belangengroep Spoorwegen.

Mogen RIVEN, CHARLOTTE en LOÏC opgroeien tot een flinke meid en knapen. Van harte proficiat aan de fiere ouders en grootouders.

Pasgeboren oogjes knipperen tegen het licht, Het is nog wat fel, zachtjes gaan ze dicht.

Pasgeboren handjes zoeken om zich heen, Zoeken iets vertrouwds en vinden hetgeen ieder een aan een kind wilt geven Voor een heel gelukkig leven.

Aarzel niet om het programmaboekje van de gepensioneerdenwerking aan te vragen : ACV- Transcom, Gepensioneerdenwerking Poel 7 - 9000 Gent - Tel: 09 265 44 07 - Fax: 09 265 44 06 of via e-mail: gepensioneerden.transcom@acv-csc.be. Geïnteresseerden die onze folder via elektronische weg wensen te ontvangen, vragen we hun e-mailadres door te geven aan gepensioneerden.transcom@acv-csc.be

Vakanties voor onze leden Tot en met 2010 konden wij onze leden van ACV-Transcom laten genieten van een vermindering wanneer men een verblijf boekte in Eurovillage LES FOURCHES te Herbeumont. Spijtig genoeg kan dit vanaf nu niet meer omdat het volledige centrum werd overgenomen voor de huisvesting van vluchtelingen. Gelieve dan ook de aankondiging in onze agenda 2011 als nietig te beschouwen.

1

jaar

Intersectoraal

10 jaar A C V-Tr a n s c o m !

Deze maand : over jongeren en de vakbond

In 2011 kan ACV-Transcom terugblikken op reeds 10 jaar enthousiast en constructief syndicalisme. Tijdens dit jubileumjaar duikt Transcom-Info de rijkgevulde foto-archieven van onze centrale in, en tonen wij u maandelijks een uniek beeld uit de jonge geschiedenis van ACV-Transcom.

Een gewezen vrijgestelde getuigt : ‘Telkens wanneer ACV-Transcom naar buiten komt, bijvoorbeeld met een sensibiliseringscampagne of een ander soort actie, hebben we ook wat propagandamateriaal bij.

Hier hadden enkele jongeren hun oog laten vallen op de petjes met ons logo. We zeiden hen dat ze er gerust eentje mochten meenemen, in ruil voor een foto. Die dag hebben we enkelen van hen zelfs kunnen warm maken voor het Enterlidmaatschap (het gratis ACV-lidmaatschap voor studenten en schoolverlaters, nvdr.).

Op zulke acties raak je ook makkelijker aan de praat met jongeren. Je merkt vlug dat ze vaak niet goed weten wat een vakbond precies is en doet. Als je dan de kans krijgt om het hen op een luchtige en informele manier uit te leggen, dan gaan ze toch wel vlug mee in ons verhaal.

Daarom ben ik ervan overtuigd dat het belangrijk is om als vakbond te praten met de jongeren. Ik ben in het verleden een paar keer gaan spreken op scholen over de transitie naar de arbeidsmarkt, wat een vakbond is en waarom wij nodig zijn. Daar werd ik gewaar dat jongeren echt nog onwetend zijn over hoe de economie en ons sociaal bestel in elkaar zitten. Je moet hen echt laten kennismaken met hoe de wereld in elkaar zit, enkel zo kan je die o zo belangrijke maatschappelijke samenhang bij onze jongeren bevorderen.

Want het is een feit dat de huidige generatie twintigers en dertigers individualistischer en minder solidair is dan vroeger. Maar dan moet je je de vraag stellen wie hen heeft opgevoed? Wij hebben onze kinderen geleerd dat het vooral belangrijk is om goed voor zichzelf te zorgen.

En dat is niet vreemd, want na de twee wereldoorlogen en de oliecrisis van de jaren ’70 verdween het gevoel dat we allemaal samen in de problemen zaten en er ons ook allemaal samen moesten uit vechten. Ouders in de jaren ’90 hebben bij hun kinderen de indruk gewekt dat er niets meer overblijft om voor te vechten. Al heb ik de indruk dat de huidige generatie twintigers alweer iets meer solidair is dan de dertigers. Nu alleen nog dat ‘je m’en foutisme’ er uit krijgen…’

V.U. : Marc Van Laethem - Galerij Agora - Grasmarkt 105 - Bus 40 - 1000 Brussel - www.acv-transcom.be Layout en distributie : sa Doneux, Mettet • Druk : Corelio Printing