TODAY EXPRESS PRESENTS
ISSUE 28 I 19 - 25 SEPTEMBER 2014
THE CHARM OF CHAIR
ปีที่ 1 ฉบับที่ 28 วันที่ 19 - 25 กันยายน 2557
NOTE ON LIFE
The Finishing Line
ระหว่างจุดเริ่มต้น กับเส้นชัย ดูเหมือนเส้นชัยจะเป็นที่มุ่งมาดปรารถนาของทุกคน แต่หากไม่ผ่านจุดเริ่มต้นเสียก่อน ก็ยากนักที่จะพาชีวิตไปจนถึงเส้นชัย คนเข้าเส้นชัยคนแรกมักได้รับความสนใจมากที่สุดเสมอ และถ้าโลกพร้อมจะลืมคนที่ได้ที่สองอย่างที่เขาว่ากันไว้แล้วละก็ คนที่เข้าเส้นชัยเป็นคนสุดท้ายยิ่งไม่ต้องพูดถึง ทั้งที่พวกเขามีบทเรียนมากมายไม่แพ้คนที่เป็นผู้ชนะ ยิ่งน่าสนใจด้วยว่าระหว่างทางที่ต้องเข้าเส้นชัย ทั้งที่รู้ว่าจะเป็นคนสุดท้ายนั้น เขาคิดอะไรอยู่ และอะไรมีมากกว่ากัน ระหว่างความเหน็ดเหนื่อยกับความอับอาย -- ความอับอายที่เรามักเชื่อว่า ต้องมาพร้อมกับความพ่ายแพ้... ทั้งที่แค่เข้าเส้นชัยช้ากว่าคนอื่นไม่เห็นจ�าเป็นต้องอาย เพราะการแข่งขันย่อมต้องมีทั้งผู้แพ้และผู้ชนะ ส�าหรับบางคน เป้าหมายกับเส้นชัยก็อาจเป็นคนละความหมาย บางคนก้าวเข้าสู่การแข่งขันด้วยเป้าหมายว่าอยากพิสูจน์ตัวเอง และไม่ได้สนใจ เรื่องการเป็นที่หนึ่ง เมื่อผ่านพ้นการแข่งขัน เขาจึงบรรลุเป้าหมายของตัวเองและยิ้มอย่างภาคภูมิใจไม่น้อยไปกว่าคนแรกที่เข้าเส้นชัย รางวัลส�าหรับผู้ชนะมีจา� กัด แต่เส้นชัย... เข้าได้ทุกคน ขึ้นอยู่กับว่าจะพาตัวเองไปถึงหรือไม่ เส้นชัยจึงยังคงรออยู่จนถึงคนสุดท้ายที่ก้าวผ่าน... เส้นตรงจุดเริ่มต้นต่างหากที่ไม่ใช่ทุกคนจะก้าวมายืนได้ แต่ต้องเป็นคนที่พร้อมจะเคี่ยวกร�าตนเอง เพื่อผ่านชั่วโมงแห่งการฝึกซ้อมที่เหนื่อยยากแสนสาหัสไปให้ได้ ถ้ามาถึงจุดเริ่มต้นได้ เส้นชัยก็จะเป็นแค่อีกจุดหนึ่งที่ต้องผ่าน และรางวัลก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ไปกว่าใจที่พาตัวเองมา หรือบางที... การไม่พยายามเคี่ยวเข็ญและฉุดดึงตัวเองไปที่จุดเริ่มต้นใดเลยต่างหากที่น่าอาย และเป็นการพ่ายแพ้ที่แท้จริง วิไลรัตน์ เอมเอี่ยม บรรณาธิการบริหาร Twitter : @khaopan www.facebook.com/adaybulletin
CONTENTS 22
06 4 The Stuff
6 Feature
14
14 16 Make a Dish Superสารพัดสิ่งรอบตัว คุยกับนักออกแบบ ใ ค ร ท� า อ ะ ไ ร หนึ่ ง จานอร่ อ ย market
เรา ที่ เ ล่ า ผ่ า น 4 คน กับผลงาน ตัวเลข การออกแบบ ‘เก้ า อี้ ’ ที่ นั บ ว่ า เป็ น เฟอร์ นิ เ จอร์ ที่ท้าทายที่สุด
12 Calendar
ที่ ไ หน เช็ ก ดู ไ ด้ จากร้ า นดั ง ที่ เ รา สุดสัปดาห์นจี้ ะได้ อยากชวนคุณไป ไม่พลาดเรื่องราว ลิ้มลอง สนุกๆ
ฉวยตะกร้า คว้า รถเข็ น แล้ ว ไป เดิ น เล่ น จั บ จ่ า ย กับเราใน Supermarket แห่งนี้
26
18 Selective
20 The 5ive
22 24 Home Made THE WORD
26 Out There
30 Everyday บันทึกความทรงจ�า หนั ง สื อ การ์ ตู น เปิดห้องหลังงาม พ ลิ ก มุ ม คิ ด เพราะเราเชื่ อ ว่ า Story
ของ เจตษฎา ก า ญ จ น โ ภ คิ น หรือ ‘Man Teeprang’ นั ก วาดภาพประกอบอิสระ
5 เรื่อง กับความใฝ่ฝันจะเป็น นั ก วาดการ์ ตู น ของ คงเดช จาตุรันต์รัศมี
ข อ ง ช ่ า ง ภ า พ ป รั บ มุ ม ม อ ง โลกใบนี้มีสถานที่ ชาติฉกาจ ไวกวี กับ ‘หนึง่ ถ้อยค�า... มากมายรอให้ไป กับพื้นที่เล็กๆ แต่ ทีเ่ ปลีย่ นความคิด’ ค้นหา อบอุ ่ น เช่ น เดี ย ว กับ ‘บ้าน’
ทุ ก วั น คื อ ชี วิ ต ชี วิ ต คื อ ทุ ก วั น โดย วงศ์ ท นง ชัยณรงค์สิงห์
LETTER ผมติดตาม a day BULLETIN LIFE มาตั้งแต่ฉบับแรก (และก็ยังติดตามหนังสือทุกเล่มในเครือเดย์โพเอทส์ เพราะความคุ้นเคย ชอบลุคของหนังสือ และกลิ่น) ปกติผมจะไปตามหยิบ a day BULLETIN LIFE จากทรูคาเฟ่ใกล้ๆ ออฟฟิศ แต่บางครั้งไปไม่ทัน a day BULLETIN LIFE ก็หมดไปเสียก่อน ส่วนตัวชอบคอลัมน์ Supermarket มาก ชอบที่เอาผลไม้หรือผักมาจัดวางลงบนหน้ากระดาษใหญ่ๆ ซึ่งสวยงามมาก ตามดูมาจนถึงฉบับที่ 23 แล้วก็รู้สึกว่าทางทีมงานยังไม่หมดมุกนะครับ - ฉัตรชัย
ส่งจดหมายติชม ทักทาย และให้ค�าแนะน�า a day BULLETIN LIFE มาได้ที่ adaybulletinmagazine@gmail.com และสามารถติดตามความเคลื่อนไหวและกิจกรรมดีๆ ได้ที่ Facebook/Twitter/Instagram: a day BULLETIN
A TEAM ที่ปรึกษา สุรพงษ์ เตรียมชาญชัย บรรณาธิการผู้พิมพ์ผู้โฆษณา นิติพัฒน์ สุขสวย บรรณาธิการอ�านวยการ วงศ์ทนง ชัยณรงค์สิงห์ บรรณาธิการบริหาร วิไลรัตน์ เอมเอี่ยม ซับเอดิเตอร์ / นักเขียน วสิตา กิจปรีชา บรรณาธิการบทความ ประพัฒน์ สกุณา กองบรรณาธิการ เอกพล บรรลือ ทรรศน หาญเรืองเกียรติ อาทิตยา อาศิรวาท ไอรดา รืน่ ภิรมย์ใจ ปริญญา ก้อนรัมย์ พิมพ์อร นทกุล บรรณาธิการภาพ นิตพิ ฒ ั น์ สุขสวย ช่างภาพ กฤตธกร สุทธิกติ ติบตุ ร ภาสกร ธวัชธาตรี วงศกร ยีด่ วง บรรณาธิการศิลปกรรม วีระยุทธ คงเทศน์ ศิลปกรรม กิตติ ศรีวิเชียร เอกพันธ์ ครุมนต์ตรี พิสูจน์อักษร หัสยา ตั้งพิทยาเวทย์ ศักดิ์สิทธิ์ ไม ล้ �าดวน สราญรัตน์ ไว เ้ กียรติ ฝ า่ ยผลิต วิทยา ภู ท่ อง ทศพล บุญคง ที่ปรึกษาฝ า่ ยโฆษณา ศรวณีย ์ ศิริจรรยากุล ผู จ้ ัดการฝ า่ ยโฆษณา ศุภลักษณ์ เลิศกาญจนวัฒน์ 09-2964-1635, วราพร วิทยารุง่ เรืองศรี 08-9169-9509 ผูช้ ว่ ยผูจ้ ดั การฝ่ายโฆษณา วาณี กนกวิลาศ 09-5592-9419, พงศ์ธดิ า อังศุวฒ ั นากุล 09-4415-6241, อังศุนติ ยุ์ จรุงชัยฤทธิกลุ 08-1303-5242 ฝ่ายโฆษณาอาวุโส ธนาภรณ์ ศรีจฬุ างกูล 08-1639-1929, รวงรัชต์ ด้านเทาลา 08-1412-9478, ธัญชนก คงเทพ 08-4025-1015, อัมพิกา มณีวัฒน์ 08-5164-4896 เลขานุการฝ่ายโฆษณา อัจจิมา กาญจนสมทรัพย์ ผู้จัดการ จัณฑรัศมิ์ เกียรติยศ ผู้ช่วยผู้จัดการ ณัฐธยาน์ อึ้งตระกูลนิธิศ ฝ่ายธุรการ ณัฐรดา ตระกูลสม ผู้ผลิต บริษัท เดย์ โพเอทส์ จ�ากัด เลขที่ 33 ซอยศูนย์วิจัย 4 แขวงบางกะปิ เขตห้วยขวาง กรุงเทพฯ 10310 ติดต่อกองบรรณาธิการ โทร. 0-2716-6900 อีเมล adaybulletinmagazine@gmail.com เว็บไซต์ www.daypoets.com ฝ่ายสมาชิก นริศรา ธาระพุฒ โทร. 0-2716-6900 ต่อ 412
STUFF 4
HAIR TOOLS
นอกจากใบหน้าที่งดงามและเครื่องแต่งกายที่บ่งบอกสไตล์แล้ว ทรงผมก็เป็นอีกหนึ่งสิ่งที่ผู้หญิงให้ความส�าคัญและใส่ใจเป็นพิเศษ ทรงผมของผู้หญิงมีวิวัฒนาการมาเรื่อยๆ อุปกรณ์ต่างๆ ก็ปรับเปลี่ยนไปตามความนิยมเช่นเดียวกัน ถ้าไม่นับน�้าหอมและเครื่องส�าอาง อุปกรณ์ท�าผมน่าจะเป็นสิ่งที่ผู้หญิงเก็บไว้ใกล้ตัวเสมอ เพราะพวกเธอทราบกันดีว่าการปรับแต่งทรงผมเพียงเล็กน้อยก็ช่วยลดความจ�าเจและท�าให้ชีวิตในวันนั้นสนุกขึ้น
1909
1871
ในปี ค.ศ. 1909 ไอแซ็ก เค. เชอโร ได้ออกแบบ เครื่ อ งหนี บ ผมที่ ยั ง คงเป็ น ต้ น แบบของดี ไ ซน์ ในปัจจุบัน โดยเขาน�าแผ่นเหล็กแบนๆ สองแผ่น มาประกบเข้าด้วยกัน 1871 คือปี ค.ศ. ที่หนังสือ Through the Looking-Glass ออกจ�าหน่าย และเป็นที่มาของค�าที่คนใช้เรียกที่คาดผมว่า Alice band เนื่องจากอลิซสวมที่คาดผมแบบดังกล่าวในเรื่องนี้
5,000 5,000 คือจ�านวนปียอ้ นไปสมัยเปอร์เซียทีน่ กั โบราณคดีเชือ่ ว่าเป็นสมัยแรกทีห่ วีกา� เนิดขึน้ โดยหวีเป็นหนึง่ ในอุปกรณ์หลายๆ อย่างที่นักโบราณคดีค้นพบ
1920 1920’s คือยุคที่ผู้หญิงนิยมตัดผมสั้น ทรงที่เรา คุน้ หูกนั ดีวา่ ‘ผมบ๊อบ’ ซึง่ การทีจ่ ะท�าให้ผมอยูท่ รงได้ ต้องใช้กบิ๊ ติดผมโลหะสีดา� ซึง่ เรียกกันจนติดปากว่า bobby pin
12
2,000 2,000 คือจ�านวนวัตต์ทใี่ ช้ในเครือ่ งเป่าผมทัว่ ไป ในปัจจุบัน ในขณะที่เครื่องเป่าผมในยุคแรกๆ ใช้ ไฟเพียงแค่ 100 วัตต์เท่านั้น ซึ่งจะใช้เวลา ในการเป่าผมมากกว่า นอกจากนีเ้ ครือ่ งเป่าผม สมัยก่อนยังมีน�้าหนักถึง 2 ปอนด์ หรือราวๆ 1 กิโลกรัม เลยทีเดียว
1984 1984 คือปี ค.ศ. ที่ Jane Reid น�าเครื่องประดับ ของเธอออกสู่สาธารณชนเป็นครั้งแรกที่งานแฟร์ เครือ่ งประดับในเมืองนิวยอร์ก เครือ่ งประดับดังกล่าว คือสร้อยข้อมือยางยืดที่เย็บผ้าหุ้ม ซึ่งหลังจากนั้น มีการประยุกต์มาใช้เป็นยางรัดผม
12 คือจ�านวนคนงานทีใ่ ช้ผลิตแปรงหวีผมบางรุน่ ของ วิ ล เลี ย ม เคนต์ เขาเริ่ ม กิ จ การผลิ ต แปรงหวี ผ ม ทีป่ ระเทศอังกฤษในปี ค.ศ.1777 ปัจจุบนั มีแปรงหวีผม กว่า 250 แบบ ภายใต้แบรนด์ Kent ของเขา
ผู้หญิงชาวคริสต์ในสมัยที่ยังมีสงครามนิยมผูกโบที่ผมเพื่อเป็นการแสดงถึงความซื่อตรงที่มีต่อคนรัก เป็นการแสดงออกถึงการจดจ�าคนรักที่ออกไปรบ และย�้าเตือนว่าไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เขาจะอยู่เป็นส่วนหนึ่งในใจของพวกเธอเสมอจนกว่าจะถึงวันที่เขากลับมาหาพวกเธออีกครั้ง
FEATURE
The Charm of Chair เก้าอี้เป็นผลงานการออกแบบที่อยู่ใกล้ตัวมนุษย์มากที่สุด เราใช้มันเพื่อการพักผ่อน หรือบางครั้งเราก็ใช้เพื่อการท�างาน เก้าอี้แต่ละแบบล้วนผ่านการคิด จากนักออกแบบในหลากหลายแง่มุมมาแล้วทั้งสิ้น นักออกแบบบางคนเลือกท�าเก้าอี้เพื่อผู้ใช้ บางคนเลือกออกแบบเพื่อให้ชิ้นงานเป็นมากกว่าของใช้ แต่เป็นงานศิลปะที่อยู่ในบ้าน บางคนเลือกออกแบบเก้าอี้ให้ตอบสนองความคิดและปรัชญาที่เกี่ยวข้องกับธรรมชาติ สิ่งเหล่านี้คือเสน่ห์ของการออกแบบเก้าอี้ที่เราอยากน�าเสนอในฉบับนี้ เราสัมภาษณ์นักออกแบบ สามคนกับเก้าอี้ที่ได้รางวัลของพวกเขา และเราอยากให้คุณเลือกเก้าอี้ตัวที่คุณชอบ แล้วนั่งลงอ่านเรื่องของเก้าอี้ต่อจากนี้ นั่งให้สบายอ่านอย่างผ่อนคลายบนเก้าอี้ของคุณ
JUTAMAS BURANAJADE - PITI AMRARANGA เรื่อง : ไอรดา รื่นภิรมย์ ใจ ภาพ : วงศกร ยี่ดวง
เก้าอี้ถือเป็นเฟอร์นิเจอร์ปราบเซียนที่ท้าทายความสามารถของนักออกแบบแทบทุกคน แต่มันกลับเป็น เรื่องสนุกของ ‘ลูกท้อ’ - จุฑามาส บูรณะเจตน์ และ ‘ดุ๋ย’ - ปิติ อัมระรงค์ แห่งบริษัท o-d-a (object design alliance) ที่การันตีความสามารถด้วยผลงานการออกแบบเก้าอี้ที่ได้รับรางวัล จากหลายๆ เวทีโลก โดยที่หลักคิดของเขาทั้งสองคนต่างก็ให้ความส�าคัญกับ การขุดค้นไอเดียและกลไกการผลิตเพื่อให้เก้าอี้ของพวกเขามีเอกลักษณ์ที่ไม่เหมือนใคร The BEGINNING of DESIGN :
THE IDEAL TYPE OF CHAIR :
จุฑามาส : เราเรียนจบด้านการออกแบบมา โดยตรงทีศ่ ลิ ปากร แล้วก็ทา� งานเป็นนักออกแบบ ตั้งแต่เรียนจบเลย จริงๆ แล้วเราออกแบบงาน หลายประเภท แต่ชว่ งหลังๆ จะออกแบบเฟอร์นเิ จอร์ มากขึ้น แต่ที่ถูกพูดถึงเรื่องการออกแบบเก้าอี้ อาจเป็นเพราะว่าเราส่งงานประกวดที่เวทีหนึ่ง แล้วเก้าอีข้ องเราก็ได้รบั รางวัลชนะเลิศ ก็เลยเป็น ที่รู้จักว่าเป็นนักออกแบบเก้าอี้ ปิติ : ผมก็เรียนจบกราฟิกดีไซน์ที่ศิลปากร พอจบมาผมก็ทา� งานกราฟฟิกไปเรือ่ ยๆ แล้วลูกท้อ เขาก็ท�างานออกแบบของเขาไป เราเห็นเขาส่ง งานประกวดแล้วมีงานบางชิน้ ทีไ่ ด้รางวัล ก็เลยคิดว่า น่าสนใจและอยากจะออกแบบเฟอร์นิเจอร์บ้าง
ปิติ : ปีที่แล้วเราได้มีโอกาสไปสัมภาษณ์ นาโอโตะ ฟุคาซาวา นักออกแบบที่เราชอบมาก ซึ่งเราก็ถามเกี่ยวกับเก้าอี้นี่แหละ เขาก็ตอบด้วย อุปมาสักอย่างว่า ‘สมมติเวลาเราเข้าไปในห้อง ห้องหนึ่งที่มีเก้าอี้วางอยู่มากมาย เราจะลองนั่ง เก้าอี้เหล่านั้นที่มีทั้งรูปร่างและความสวยงาม ทีแ่ ตกต่างกัน แต่สดุ ท้ายแล้วร่างกายของเราก็จะ เลือกเก้าอี้ที่นั่งแล้วสบายที่สุด’ ซึ่งจริงๆ แล้วมัน ไม่ได้ขนึ้ อยูก่ บั ความสวยหรือความไม่สวยเลยนะ บางทีเก้าอี้ที่น่าเกลียดมากอาจเป็นเก้าอี้ที่นั่ง สบายมาก ดังนัน้ เรือ่ งความสวยงามและสูตรส�าเร็จ ของเก้าอี้มันเป็นอะไรที่สรุปได้ไม่แน่ชัด แต่สิ่งที่ นาโอโตะพูดมันก็น่าสนใจ
HOW TO CREATE :
THE BEST CHAIR :
จุฑามาส : มันก็เริ่มจากความสนใจของเรา นัน่ แหละ เราไม่ค่อยไปโฟกัสเรือ่ งการตลาดมาก เราอยากจะท�าในสิ่งที่เราสนใจก่อน เพราะเรา รูส้ กึ ว่าถ้าเราเริม่ ต้นไอเดียด้วยความสนใจของเรา ทุกอย่างมันจะไปต่อได้เอง ปิต ิ : การจะท�าเก้าอีส้ กั ตัว ทุกคนก็อยากจะ มีรูปแบบเป็นของตัวเอง คือไม่ซา�้ ใคร น่าสนใจ ดูสดใหม่ เราคิดว่าทุกคนก็น่าจะเริ่มต้นแบบนั้น แต่เงือ่ นไขสุดท้ายทีเ่ ราคิดว่ามันควรจะมีคอื มันต้อง มีความน่าสนใจทางไอเดีย ต้องมีความแตกต่าง ที่เด่นชัด ซึ่งก็อาจจะไม่ได้มีหน้าตาที่แปลกใหม่ ในโลกใบนี้ แต่เรื่องไอเดียมันต้องเป็นครั้งแรก
จุฑามาส : เราว่าก็แค่เลือกเก้าอี้ที่นั่งสบาย ที่ สุ ด เพราะแต่ ล ะคนก็ มี ส รี ร ะไม่ เ หมื อ นกั น แต่ละคนก็ชอบฟังก์ชันไม่เหมือนกันด้วย ปิติ : เก้าอี้มีลักษณะภาษากายในรูปทรง ที่โอบล้อมร่างกายเราอยู่ ซึ่งมันก็แล้วแต่คน ว่าจะชอบลักษณะเก้าอี้แบบไหน
The 'SALMON BENCh' :
ปิต ิ : ไอเดียมันมาจากเสาไม้ตน้ หนึง่ ซึง่ ตาม ธรรมเนียมแล้วเขาจะท�าม้านั่งยาวจากท่อนซุง 1 ท่อนอยูแ่ ล้ว แต่เราก็อยากจะท�าในรูปแบบอืน่ ๆ ทีม่ นั น่าสนใจยิง่ ขึน้ เมือ่ เราล็อกเป้าแล้วว่าอยาก จะท�าอะไร สเตปต่อมาเราก็จะสนใจในเรื่องของ การผลิตว่ามันจะผลิตขึน้ มาอย่างไร แล้วก็จะหา ไอเดียจากการผลิตนั้นไปเลย อย่างเก้าอี้ตัวนี้ เราใช้ไม้ต้นสน แล้วก็ผ่าตามแนวยาว 45 องศา แล้วเราก็พลิกเปลี่ยนมุมและประกอบให้มันมี พื้นที่มากขึ้น หมุนมันจนกลายเป็นฟอร์มที่ลงตัว ด้วยตัวมันเอง ทั้งด้านบนและขาเก้าอี้
ANON PAIROT เรื่อง : พิมพ์อร นทกุล ภาพ : วงศกร ยี่ดวง
อานนท์ ไพโรจน์ เจ้าของ Anonpairot Design Studio เป็นนักออกแบบซึง่ มีผลงานระดับโลกมากมาย หนึง่ ในผลงานทีถ่ กู พูดถึงมากทีส่ ดุ ก็คอื คอลเล็กชันเก้าอี้ Cell ซึง่ ได้รางวัล Red Dot Award ในปี ค.ศ. 2007 การพูดคุยกับเขาครัง้ นีเ้ ป็นการพูดถึงแนวคิดของการออกแบบเก้าอีอ้ ย่างเจาะลึก ไม่ใช่แค่ออกแบบอย่างไร แต่พดู ถึงปรัชญาการท�างานออกแบบในแต่ละชิน้ งานซึง่ มีความหมายในตัวมันเอง ใครจะรูว้ า่ เก้าอีเ้ พียงหนึง่ ตัวจะมีเรือ่ งราวได้มากมายขนาดนี้
THE BEGINNING OF MY WAY :
ตอนทีผ่ มเป็นนักเรียนทุนทีป่ ระเทศออสเตรเลีย ได้มีโอกาสไปดูโรงงานอุตสาหกรรมประกอบ รถทั้งคัน ในขณะที่ประเทศอื่นท�ารถยนต์แล้ว เรายังหล่อพระกันเหมือนเดิม เลยเกิดไอเดียว่า ถ้าเราน�าเทคโนโลยีสมัยใหม่ไปผสมผสานกับ สิ่งที่เป็นองค์ความรู้เก่าๆ และให้สิ่งนั้นสร้าง ความยั่งยืนให้กบั หมูบ่ า้ นเล็กๆ น่าจะเป็นวิธกี ารสร้างคุณค่าของความเป็ น มนุ ษ ย์ ที่ ดี วิ ธีห นึ่ ง เพราะมีเจตจ�านงที่จะเชื่อมสังคมที่แตกต่างกัน ให้ใกล้กันมากขึ้น VALUING THINGS :
ผมมองว่าคนทุกคนในโลกนีม้ คี ณ ุ ค่า นายกรัฐมนตรีมคี ณ ุ ค่า คนกวาดถนนก็มคี ณ ุ ค่า ถ้าไม่มี โจร ต�ารวจก็จะไม่มคี ณ ุ ค่า ทุกอย่างเกิดขึน้ เพราะ มีเหตุผลของมัน จุดเชื่อมโยงที่ผมมอง ถามว่า นั่ น คื อ เก้ า อี้ ห รื อ เปล่ า ผมไม่ ไ ด้ ม องแบบนั้ น เพราะถ้าคุณไปนัง่ บนก้อนหิน ก้อนหินก็จะเปลีย่ น หน้าทีเ่ ป็นทีน่ งั่ ทันที อยูท่ วี่ า่ เรามองเห็นเป็นอะไร ความไม่สมบูรณ์แบบก็เช่นเดียวกัน ยกตัวอย่าง ง่ายๆ หากเราเข้าใจความไม่สมบูรณ์แบบของ มนุษย์หรือสิ่งของ คุณจะเห็นคุณค่าและค้นพบ ว่าแฟนของคุณดีแค่ไหน THE MEANING OF 'CHAIR' :
จริงๆ ผมคิดแค่ว่าผมออกแบบเก้าอี้มาให้ ตัวเองใช้ แต่คนอืน่ ยืมผมไปนัง่ สิง่ ทีผ่ มก�าลังจะ บอกคือ ถ้าตัวเองยังไม่ใช้ อย่าออกแบบให้คนอืน่ ผมมีความรู้สึกว่าเก้าอี้มันตั้งอยู่ในบ้านนานกว่า ทีเ่ รานัง่ มัน นัน่ หมายความว่าเก้าอีไ้ ม่ใช่เก้าอีต้ อนที่ เราไม่ได้นั่ง มันเป็นเก้าอี้แค่ช่วงเวลาสั้นๆ ที่เรา ไปสัมผัส นอกเหนือจากนัน้ แล้วมันเป็นเหมือนกับ องค์ประกอบในบ้าน อย่างเช่น ถ้าเราเอาเสื้อ ไปพาด มันก็ไม่ใช่เก้าอี้แล้ว ถ้าเรานอนบนมัน มันก็กลายเป็นเตียง ส�าหรับผมแล้วผมว่าทุกอย่าง บนโลกนี้เหมือนกันหมด เราแค่นิยามมันขึ้นมา ให้มันรับใช้เรา THE 'CELL' :
อย่างเก้าอี้ตัวนี้ สิ่งที่ผมท�าคือสเกตช์ภาพ อนุภาคของโครงสร้างมนุษย์ ของเซลล์ทไี่ ม่มรี ปู ร่าง แน่นอน ผมค�านึงว่าจะท�าอย่างไรให้มนั เบาทีส่ ดุ ให้มันบกพร่องได้บ้างโดยที่เราไม่รู้สึกถึงความบกพร่องนัน้ เพราะพอมีความบกพร่อง มันก็เกิด
ความสวยงามที่เป็นธรรมชาติขึ้น มันบูรณาการ หลายๆ ประสบการณ์จากการท�างานของผมเข้าไว้ ด้วยกัน งานทีผ่ มท�าคือ imperfection of perfection เราได้ท�าลายความเชื่อของวงการดีไซน์ว่าต้อง เท่ากันทุกชิน้ จริงๆ มันไม่เท่ากันทุกชิน้ แต่นนั่ คือ ความสวยงาม คุณค่าเกิดขึน้ เพราะมันไม่เหมือนกัน ฉะนัน้ สิง่ ทีเ่ ราขายคือวัฒนธรรมและประวัตขิ องมัน ถ้าถามว่าท�าไมเราถึงได้รางวัลจากต่างประเทศ ก็เป็นเพราะเราพูดถึงวัฒนธรรมเหล่านั้น MY FUTURE PLANS :
บางครั้ ง ผลิ ต ภั ณ ฑ์ คื อ สิ่ ง ที่ จั บ ต้ อ งไม่ ไ ด้ มันอาจจะเป็นวิธีการปลูกต้นไม้ อาจจะเป็น การบริการ เช่น Social Sculpture ของ Joseph Beuys ทีช่ วนคนมาปลูกต้นไม้แล้วบอกว่า นีค่ อื งานศิลปะ ปรากฏว่าต้นไม้พวกนัน้ มีชวี ติ อยูน่ านกว่าตัวศิลปิน เสียอีก เพราะทุกคนช่วยกันดูแลมัน ผมมองว่า กระบวนการของความคิดและการท�าให้ทุกคน มีสว่ นร่วมเป็นสิง่ ส�าคัญ ตอนนีผ้ มอยากออกแบบ กระบวนการออกแบบให้แก่คนทีไ่ ม่รเู้ รือ่ งทางด้าน การออกแบบเลย ให้ใช้ความรูส้ กึ ใช้ประสบการณ์ ในการท�างานร่วมกัน เมื่องานออกแบบสร้าง คุณค่า หมายความว่าทุกสิ่งรอบตัวสามารถ มีคุณค่าได้ แม้กระทั่งชีวิตของพวกเขาเอง
KRIT PHUTPHIM เรื่อง : อาทิตยา อาศิรวาท ภาพ : วงศกร ยี่ดวง
หลายคนอาจรู้จัก กฤษณ์ พุฒพิมพ์ ดีไซเนอร์แห่ง Dots Design Studio ในฐานะผู้ออกแบบ Plywood Bike จักรยานไม้ดีไซน์เท่ที่เพิ่งคว้า Winner Prize จาก G Mark Design Award 2014 มาหมาดๆ แต่ความจริงแล้วความคิดสร้างสรรค์ในตัวเขายังได้แปรเปลี่ยนเป็นผลิตภัณฑ์อื่นๆ อีกมากมาย รวมถึงสิ่งที่คนทั่วไปเรียกว่า ‘เก้าอี้’ ซึ่งเขามองว่าเป็นวัตถุที่ใช้หย่อนก้น เมื่อนิยามเปลี่ยนไป การเดินทางไปสู่ผลิตภัณฑ์ที่ว่านี้จึงไม่เหมือนเดิม
JOURNEY OF AN IDEA :
วิธกี ารออกแบบของเราก็คงไม่ตา่ งกับคนอืน่ มากนัก เริ่มตั้งแต่มีโจทย์เข้ามา จากนั้นก็นา� มา วิเคราะห์หาคอนเซ็ปต์ของผลิตภัณฑ์ แล้วก็ลอง สเกตช์ภาพ ท�า prototype ทดลองและพัฒนาไป เรื่อยๆ จนสุดท้ายได้เป็นผลิตภัณฑ์ที่ตอบโจทย์ ตามที่วางไว้ ซึ่งในความเป็นจริงมันยากที่จะท�า เก้าอี้ตัวหนึ่งที่ดีที่สุดส�าหรับทุกคน เก้าอี้ในโลก ถึ ง มี เ ป็ น ล้ า นแบบ ในส่ ว นของนั ก ออกแบบ เราก็พยายามน�าเสนอสิง่ ใหม่ขนึ้ มา เช่น บางครัง้ เราไม่ได้เริม่ ต้นจาก ‘เฟอร์นเิ จอร์’ แต่เพราะเจอวัสดุ หรือวิธีการใหม่ๆ ก็จะมานั่งคิดว่ามันพอจะเป็น อะไรได้บา้ ง ซึง่ บางทีเราก็ได้ผลลัพธ์ออกมาเป็นเก้าอี้ และมันอาจเป็นข้อดีทเี่ ราไม่ได้เรียนโปรดักต์ดไี ซน์ มาโดยตรง เราจึงไม่ได้มองเก้าอีเ้ ป็นเก้าอี้ แต่เป็น เหมือน object ชิ้นหนึ่งที่เราใช้หย่อนก้นลงพัก หรือเป็น sculpture ที่สามารถนั่งได้ THE 'I-TIM' :
ผลงานที่ อ ยากพู ด ถึ ง ก็ ค งจะเป็ น ‘I-Tim’ เป็นเก้าอี้ที่ได้น�าไปแสดงใน Milan Design Week และได้รบั รางวัล Selected Award โดยไอเดียมาจาก การทดลองตอนที่เราท�างานร่วมกับโรงงานผลิต โพลียูรีเทนโฟม ซึ่งเป็นวัสดุที่สามารถควบคุม ความอ่อนนุ่มและยังกันน�้าได้ด้วย เราจึงคิดว่า ถ้าอยากลองท�าเก้าอีเ้ อาต์ดอร์ทมี่ คี วามนุม่ จะเป็น อย่างไร เพราะส่วนใหญ่เก้าอี้เอาต์ดอร์มักจะท�า จากไม้หรือเหล็กแข็งๆ สุดท้ายก็ได้ออกมาเป็น เก้าอี้รุ่นนี้ที่เล่นกับความขัดแย้งแต่ลงตัวในเรื่อง การผสมผสานวัสดุไม้กับโฟม อีกตัวเป็น ‘Swop East chair’ ตัวนีไ้ ด้ DEmark ของไทย และได้ G Mark ของญี่ปุ่น เกิดขึ้นจากการท�างานร่วมกับโรงงาน ที่มีเทคโนโลยีท�าไม้ดัด ซึ่งช่วยลดการใช้ไม้ และ เป็นเทคนิคที่สามารถโชว์วิธีการน�าเสนอลายไม้ ในมุมที่แตกต่าง MY DREAM CHAIR :
เก้าอีใ้ นฝันของเราคือ Lockheed Lounge chair ของ มาร์ก นิวสัน ซึง่ ผมเพิง่ ดูสารคดีไม่นานมานี้ เขาบอกว่าถ้าพูดถึงเก้าอีท้ เี่ จ๋งทีส่ ดุ ทีน่ กั ออกแบบ ยังไม่ตายคือตัวนี้เลยครับ ยังจ�าได้ว่าตอนเรียน วิชาออกแบบเฟอร์นิเจอร์ อาจารย์ให้ท�าโมเดล เก้าอีท้ ชี่ อบ ผมก็ทา� เก้าอีต้ วั นีแ้ หละ ตอนเขาขาย ครั้งแรกราคา 1,000 ปอนด์ แต่ตอนนี้ราคาพุ่งไป ถึง 600,000 ปอนด์แล้ว ใช้เทคนิคเหมือนกับ เครื่ อ งบิ น สงครามโลกที่ หุ ้ ม ด้ ว ยอะลู มิ เ นี ย ม แล้วประกอบเหล็กให้ติดกันด้วยรีเวต แนวคิด
ในการออกแบบผลิตภัณฑ์ของเขามักจะฉีกจาก กรอบเดิมๆ ท�าให้โลกเห็นว่าเก้าอี้ไม่จา� เป็นต้อง มีสี่ขาก็ได้ CHAIR TO SHARE :
เราคิดว่าสมัยก่อนคนไทยใช้ชวี ติ แบบสุนทรีย์ มากนะ ถึงมีกวีและศิลปินมากมาย จนเมื่อโลก พัฒนาไปมากขึ้น เราก็พยายามจะเป็นเหมือน ชาติตะวันตกจนลืมการใช้ชวี ติ ทีร่ นื่ รมย์อย่างเคย ไป จนมันสะสมมาถึงจุดเปลี่ยนที่คนกลุ่มหนึ่ง อยากแสวงหาความสุนทรียใ์ นชีวติ อีกครัง้ ซึง่ มัน ก็เห็นได้จากไลฟ์สไตล์ที่มีเรื่อง passion เข้ามา เกี่ยวข้อง เวลาจะซื้อของแต่ละที ความสวย อย่างเดียวก็อาจไม่พอ มันต้องบวกกับเรื่องราว ทีอ่ ยูเ่ บือ้ งหลังด้วย เช่น ถ้ามีเก้าอี้ 10 ตัว วางเรียงกัน สวยเหมือนกันทุกตัว มันก็แค่นนั้ ไม่มเี รือ่ งให้คยุ ต่อ แต่ถ้าหนึ่งในนั้นถูกเล่าว่าคนออกแบบใช้เวลา เป็นสิบปีกว่าจะค้นพบวิธกี ารท�าเก้าอีต้ วั นีข้ นึ้ มา วัสดุกห็ ายาก ผลิตได้เพียงปีละ 10 ตัว ของชิน้ นัน้ จะมีความพิเศษขึ้นมาทันที คนซื้อก็จะซาบซึ้ง ที่ ไ ด้ เ ป็ น เจ้ า ของ สามารถเอาไปเล่ า ต่ อ ได้ มันเป็นการส่งต่อ message ของความภูมใิ จ ดังนัน้ เหตุผลที่เราท�างานออกแบบผลิตภัณฑ์ทุกวันนี้ มันมีอย่างเดียว คือความชอบ เพราะท�าแล้วมัน ไม่รวยหรอก ถ้าเทียบกับงานอืน่ ๆ แต่พอมันเป็น งานทีเ่ รารัก เราก็ให้ใจกับมัน อยูก่ บั มันได้เรือ่ ยๆ คอยผลักดันให้เกิดผลิตภัณฑ์ดีๆ ออกมา
CALENDAR FRI
MON
22
TUE
Nobori Thaijin นิ ท รรศการศิ ล ปะ ‘Nobori Thaijin’ โดย ป ริ วั ต ร อ นั น ต ชิ น ะ , คริส เตีย น โฮกู ว ์ , เตชิต จิโรภาสโกศล และ ฉัตรชนก วงศ์วัชรา ที่ร่วมกันสร้างสรรค์ ผ ลงานภาพพิ ม พ์ ขนาดใหญ่พเิ ศษบนกระดาษ วาชิจากโรงงานอะวะงามิ ในประเทศญี่ปุ่น วันนี้ถึง 27 กันยายน 2557 ณ Salt Aree ณ ซอยอารีย์ 4 โทร. 0-2619-6886 (เว้นวันอาทิตย์)
23
Visionaries นิทรรศการภาพถ่าย แฟชัน่ ‘Visionaries : 40 Years of Thai Fashion Through the Eyes of Photographers’ ถ่ายทอดเรือ่ งราวแฟชัน่ ไทย ร่ ว มสมั ย จากอดี ต จนถึ ง ปัจจุบนั สะท้อนวิวฒ ั นาการ แฟชัน่ ไทยตลอดระยะเวลา 4 ทศวรรษ พิเศษกับผลงาน ภาพถ่ายที่หาชมได้ยาก ของ วิ ท ยา มารยาท ช่างภาพระดับต�านานของ วงการแฟชั่ น ไทย วั น นี้ ถึ ง 5 ตุ ล าคม 2557 ณ สยามเซ็นเตอร์
WED
24
DU VENT DANS MES MOLLETS เชิ ญ ชมภาพยนตร์ เรื่อง ‘Du vent dans mes mollet’ ราเชล หนูน้อยวัย 9 ปี อาศัยอยูก่ บั พ่อและแม่ ที่ มี ค วามเห็ น ไม่ ต รงกั น ในเรื่ อ งการให้ ค วามรั ก และเลี้ยงดูลูก เธอเฝ้ารอ เวลาที่ จ ะแยกจากเขา ทั้งสองอย่างใจจดใจจ่อ จนกระทั่งวันที่เธอได้พบ กั บ วาเลรี ผู ้ ไ ม่ ห วั่ น เกรง ต่อสิง่ ใด ชมฟรี วันนี้ เวลา 19.00 น. ณ สมาคมฝรัง่ เศส กรุงเทพ โทร. 0-2670-4231
THU
19
SAT
20
SUN
21
25
KAYA นิ ท รรศการสะสม มหาวิ ท ยาลั ย ศิ ล ปากร ครัง้ ที่ 2 ‘กาย-กลาย KAYA’ น�าเสนอผลงานศิลปกรรม ที่ ไ ด้ รั บ รางวั ล จากการแสดงศิลปกรรมแห่งชาติ และรุ่นเยาว์ที่อยู่ในคลัง สะสมของมหาวิ ท ยาลั ย วันนีถ้ งึ 28 กันยายน 2557 ณ พิพิธภัณฑสถานแห่ง ชาติ หอศิลป ถนนเจ้าฟ้า โทร. 0-2281-2224
Cirque Eclipse เชิ ญ ชมการแสดง กายกรรมสุดอลังการของ ‘Cirque Eclipse’ จาก ประเทศจีน ตื่นตาตื่นใจ กับการแสดงของ 58 ศิลปิน นักกายกรรมเหรียญทอง ที่ ปร ะ ยุก ต ์ก า ย กร ร ม เข้ากับการเต้นร�า ดนตรี งิว้ และศิลปะป้องกันตัวของ จีน วันนี้ถึง 21 กันยายน 2557 รอบการแสดง 19.30 น. (วันอาทิตย์ เวลา 14.30 น.) ณ ห อ ป ร ะ ชุ ม ใ ห ญ ่ ศู น ย ์ วั ฒ น ธ ร ร ม แ ห ่ ง ประเทศไทย จ�าหน่ายบัตร ที่ไทยทิกเก็ตเมเจอร์
CLICK ONE CONCERT ‘Click One Concert’ คอนเสิร์ตที่น�าเอา 3 แนว เพลง จาก 5 ศิลปิน มารวม ไว้ ใ นคอนเสิ ร ์ ต เดี ย ว สนุกไปกับเพลงพ็อพจาก P.O.P และ 25 Hours, ร็อกไปกับ Paradox และ Klear และพร้ อ มแดนซ์ ไปกั บ เจ เจตริ น วั น นี้ เวลา 19.00 น. ณ Bangkok Convention Center เซ็นทรัลพลาซ่า ลาดพร้าว จ�าหน่ายบัตรทีไ่ ทยทิกเก็ต เมเจอร์
BANGKOK ATTITUDE นิทรรศการภาพถ่าย ‘Bangkok Attitude’ โดย เคนโกะ โอตาเกะ ซึง่ ศิลปิน มองว่า กรุงเทพฯ ในปัจจุบนั มีกลิ่นอายของโตเกียวใน ช่วง ค.ศ. 1980 และวัยรุ่น ในกรุงเทพฯ ได้รบั อิทธิพล จากอเมริ กั น และญี่ ปุ ่ น ใ น ข ณ ะ เ ดี ย ว กั น ก็ ยั ง สามารถรั ก ษาค่ า นิ ย ม แบบเก่ า ไว้ ไ ด้ วั น นี้ ถึ ง 2 8 กั น ย า ย น 2 5 5 7 ณ หอศิ ล ปวั ฒ นธรรม แห่ ง กรุ ง เทพมหานคร โทร. 0-2214-6630-8 (เว้นวันจันทร์)
LET US ENTERTAIN YOU
ISSUE 195 SEPTEMBER 2014
•
FASHION อัพเดทเทรนด์ซีซั่นใหม่ไปกับแฟชั่นเซ็ตหลากสไตล์ โดย เวียร์ ศุกลวัฒน์, โฟร์ ศกลรัตน์, มด ณปภัช, ไมค์ พิรัชต์, ออม สุชาร์ ฯลฯ • REFLECTION ลูกไม้ใต้ต้นของคนบันเทิง เพลง ชนม์ทิดา, เจสซี่ เมฆวัฒนา, แนท ณัฐชา, แม็กกี้ ภาวิไล, ปันปัน เต็มฟ้า, ป้อน สุนทรวิเนตร์ และม.ร.ว.เฉลิมชาตรี ยุคล • THE INTERVIEW บ้านเกิด ตัวตน และเรือ่ งราวในความทรงจำาของมะเดีย่ ว-ชูเกียรติ ศักดิว์ รี ะกุล • SPECIAL เซี่ยงไฮ้ในคืนที่รู้ใจ เรื่องราวกว่าจะมาถึงวันนี้ของไมค์-ออม
W E NO AVAI LABL
www.twitter.com/hamburger_mag
www.facebook.com/hamburgermag
instagram.com/hamburgermagazine
MAKE A DISH 14
Eggs Benedict with Sloane’s Back Bacon เรื่อง : ไอรดา รื่นภิรมย์ ใจ ภาพ : วงศกร ยี่ดวง
ท่ามกลางบรรยากาศเร่งรีบของคนเมืองย่านอโศก มีร้านเล็กๆ ที่ชื่อว่า Chu แอบซ่อนอยู่ในตึก Exchange Tower ซึ่งชวนเชิญทุกคน ให้เข้ามาเอนกายและลิ้มรสอาหารหลากหลายชนิดเพื่อรีเฟรชตัวเองให้ตื่นอย่างเต็มตาในยามเช้า ลองสั่งเมนูยอดฮิตอย่าง ไข่เบเนดิกต์ ที่มาพร้อมกับเนื้อเบคอนระดับพรีเมียม ละเลียดคู่กับกาแฟสักแก้ว ก็คงจะปลุกให้คุณมีชีวิตชีวาได้ทั้งวัน
Owner จิรยุว์ ณ ระนอง
Eggs Benedict with Sloane's Back Bacon ราคา : 250 บาท
INGREDIENTS บัตเตอร์มลิ ค์ บิสกิต / ซอสทาบาสโก / ไข่ไก่ / เบคอน
OWNER'S INSPIRATION “ถ้าคิดถึง brunch ส่วนใหญ่หลายคนจะนึกถึงเมนูไข่เบเนดิกต์ แต่เราอยากจะสร้างความแตกต่างจากร้านอื่นๆ ก็เลยเลือกใช้ เบคอนยี่ห้อสโลนซึ่งเป็นเนื้อคุณภาพดี แล้วก็อบบัตเตอร์มิลค์ บิสกิตใหม่ทุกๆ วัน ส่วนการลวกไข่ เราใช้วิธีที่แตกต่างจากที่อื่น ท�าให้คุณภาพของเราได้มาตรฐานที่เท่ากันทุกๆ จาน”
TIPS เวลาไปทานไข่ เ บเนดิ ก ต์ ต ามร้ า นต่ า งๆ เรารู้สึกว่ามันเลี่ยนมาก ก็เลยพยายามเพิ่ม ความเผ็ด ความเปรีย้ ว เข้าไปให้มนั ตัดความเลีย่ น โดยใช้ ซ อสที่ ใ ห้ ร สชาติ จั ด จ้ า น ไม่ ว ่ า จะเป็ น ทาบาสโก หรือมัสตาร์ด ซึง่ ก็ชว่ ยให้เมนูของร้าน ไม่เลี่ยนและมีเอกลักษณ์ต่างจากร้านอื่น
SUPERMARKET
How Sweet Are You? ไม่วา่ ชนชาติไหนในโลกก็คงหนีไม่พน้ ขนมหวานทีเ่ ป็นเอกลักษณ์ และอยูใ่ นวิถชี วี ติ ของผูค้ นอย่างแนบแน่น ส�าหรับคนไทยอย่างเรา ถึงแม้วา่ ของหวานสไตล์ตะวันตกจะได้รบั ความนิยมแค่ไหนก็ตาม แต่เมือ่ ได้เจอขนมไทยโบราณเหล่านีท้ ี่ไหน ก็อดไม่ได้ทจี่ ะต้องซือ้ ติดไม้ตดิ มือกลับบ้านทุกที เพราะความหวานแบบไทยๆ มันฝังลงไปในสายเลือดเสียแล้ว
Thai Miniature Fruit Confection
Thai Pudding with Coconut Topping
Thai Sponge Cake
aalaw candy
Toddy Palm Cake
Coconut Custard Square
Toddy Palm Cake แค่ชอื่ ของมันก็ไม่ตอ้ งสงสัยว่าวัตถุดบิ หลักนัน้ ก็มาจากเนือ้ ของผลตาลสุกทีน่ า� มายีๆ ผสมแป้ง กะทิ น�้าตาล หยอดใส่กระทงใบตอง และนึ่ง จนสุกได้เนื้อฟูๆ อย่างที่เราเห็นกัน Sticky Rice with ThaI Sweet Custard
Stuffed Dough Pyramid ขนมเทียนไส้หวาน ไส้เค็ม คงเป็นทีโ่ ปรดปราน ช่วงวันตรุษจีน หากจะลองท�าเองก็น่าสนใจ โดยน�าแป้งมาห่อไส้แล้วค่อยน�าใบตองมาห่อ อีกที จากนั้นก็น�าไปนึ่งจนสุก Steamed Flour with Coconut Filling ขนมใส่ไส้ ขนมหวานที่โดดเด่นด้วยห่อสวยๆ ส่วนรสชาติกอ็ ร่อยด้วยแป้งสีขาวนุม่ นิม่ มีรสเค็ม นิดๆ ตัดกับไส้มะพร้าวรสหวาน และด้วยขนาด ที่เล็กๆ น่ารักๆ แบบนี้ห่อเดียวคงไม่พอ
Stuffed Dough Pyramid
Coconut Custard Square ขนมหม้อแกง เป็นขนมไทยสมัยโบราณที่เริ่ม น�าไข่มาประยุกต์เป็นส่วนประกอบ ผสมกับแป้ง และน�้ากะทิ ซึ่งเป็นอิทธิพลของชาวโปรตุเกส ที่เดินทางมาท�างานยังราชส�านักไทย Banana with Sticky Rice ข้าวต้มมัด หรือข้าวต้มผัด โดยน�าข้าวเหนียว ไปผัดกับน�้ากะทิ ใส่ไส้กล้วย ห่อด้วยใบตอง จับเป็นคู่ ใช้ตอกมัด แล้วก็น�าไปนึ่งให้สุก Dried Rice Ball ข้าวตู ท�าจากข้าวสวยเหลือๆ ตากแห้ง บดจน ละเอี ย ด น� า มากวนกั บ น�้ า ตาล มะพร้ า ว จนเหนียว แล้วน�าไปปัน้ เป็นก้อน เพิม่ ความหอม ด้วยการอบควันเทียน เก็บเอาไว้ทานได้นาน
Thai Caramelized Crisps
Sticky Rice with Thai Sweet Custard ข้าวเหนียวสังขยา และข้าวเหนียวหน้าต่างๆ ถ้าเห็นเมือ่ ไหร่เป็นต้องซือ้ ติดไม้ตดิ มือทุกครัง้ ไป ทัง้ ข้าวเหนียวมูนสีขาวนวล และข้าวเหนียวด�า ก็น่ากินไปเสียหมด Thai Caramelized Crisps ครองแครงกรอบ ขนมกรุบกรอบแบบไทยๆ ที่เวลากินมักจะเหนียวติดมือ แต่ด้วยความอร่อยเข้มข้น หลายคนจึงอดใจไม่ไหว
Banana with Sticky Rice
Thai Pudding with Coconut Topping ตะโก้ ขนมไทยที่ มี ร สหวานจากส่ ว นแป้ ง และมัน เค็มจากกะทิราดด้านบน รวมทั้งได้ รสสัมผัสกรุบกรอบจากเนือ้ แห้ว เผือก ข้าวโพด
Steamed Flour with Coconut Filling
Dried RicE Ball
Thai Miniature Fruit Confection ลูกชุบ ขนมไทยน่ารักๆ ที่ใครเห็นก็อดหลงรัก ไม่ได้ ด้วยฝีมือที่ประณีตบวกกับความคิด สร้างสรรค์ เราจึงได้กนิ ผลไม้ทกุ อย่างในรูปแบบ ของขนมหวานสวยๆ กัน Thai Sponge Cake สาลี่ ขนมขึน้ ชือ่ ของจังหวัดสุพรรณบุรี ท�าจาก แป้งสาลี ไข่ น�้าตาล น�าไปตีจนขึ้นฟู และนึ่ง จนออกมาเป็นเค้กนุ่มฟู และมีความเหนียว อย่างที่เราคุ้นเคย aalaw candy อาลัว ขนมไทยอีกชนิดที่ได้รับอิทธิพลจาก ชาวโปรตุเกส ท�าจากแป้ง น�้าตาล กะทิ เคี่ยว ให้เข้ากัน แล้วน�ามาหยอดเป็นก้อนเล็กๆ
SELECTIVE 18
Things to Remember เรื่อง : อาทิตยา อาศริรวาท ภาพ : วงศกร ยี่ดวง
บางครั้งบางคราวสิ่งของที่ถูกนิยามว่า ‘ประเมินค่าไม่ได้’ อาจไม่ใช่เพราะมีราคาค่างวดมหาศาล หากแต่สิ่งเหล่านั้นถูกหยิบยื่นให้ จากบุคคลส�าคัญในชีวติ เช่นเดียวกับสิง่ ของทีเ่ รียงรายอยูน่ ี้ ซึง่ เป็นของ เจตษฎา กาญจนโภคิน หรือทีห่ ลายคนรูจ้ กั ในนาม ‘Man Teeprang’ นักวาดภาพประกอบอิสระฝีมอื เยีย่ ม เพราะแต่ละชิน้ ทีเ่ ขาเลือกมาเล่าเรือ่ งราวให้เราฟังล้วนมีมลู ค่าทางใจต่อเขาอย่างมากเกินค�าบรรยาย
1
2
5
6
3
4
7
1. หนังสือ Things I have Learned in My Life So Far “ผมเชื่อว่ากราฟิกดีไซเนอร์ส่วนใหญ่ต้องรู้จัก สเตฟาน แซกมายสเตอร์ งานของเขาเจ๋งมาก หลายปีก่อนเขายังเคยมาบรรยายผลงานที่ประเทศไทย และโชคดีมากที่ผมมีโอกาสได้เข้าไปฟังเขาตอนนั้น เราชอบแนวคิดของเขามาก เป็นแรงบันดาลใจของเราเลยก็ว่าได้” 2. กล้อง Polaroid 600 “กล้องตัวนี้เรารักมาก เพราะไปซื้อพร้อมกับแฟนเมื่อ 6 ปีที่แล้ว เราชอบการท�างานของกล้องโพลารอยด์ เพราะถ่ายแล้วเราจะเห็นภาพทันที มันน่าตื่นเต้นทุกครั้งที่ถ่าย” 3. ล็อกเกต “ผมวาดแบบตัวเรือนล็อกเกตอันนี้แล้วให้ช่างชาวเชียงรายชื่อพี่หวังช่วยท�าให้ เขาสลักชื่อเรา ไว้ข้างหลังด้วย ใจดีมากเลย ส่วนรูปด้านในเป็นรูปคุณพ่อคุณแม่ของเราเอง” 4. พู่กัน “งานของเราส่วนใหญ่จะเป็นสีน�้า พู่กันจึงเป็นอุปกรณ์หลักที่ใช้ สองอันนี้จะใช้บ่อยที่สุด สีส้มเป็นของ Raphael สีดา� เป็นของ Ruben ขนจะนิ่มกว่าปกติ เหมาะกับใช้เก็บรายละเอียดเวลาระบายสีใบหน้าคน” 5. แว่นตาไม้ Lenslife “เป็นแว่นที่คุณอาซื้อให้ ซึ่งปัจจุบันท่านเสียชีวิตไปแล้ว เวลาเราใส่ท�างาน อ่านหนังสือ ก็จะคิดถึงท่านเสมอ” 6. ก�าไล “อันนี้มีคนให้มา พอดีเราไปท�างานให้ เขาก็ให้กา� ไลเป็นที่ระลึก มันมีคุณค่าทางใจ” 7. แหวน “เป็นของเก่าครับ เพื่อนให้เป็นของฝากจากญี่ปุ่น มีรูปสัญลักษณ์อิลลูมินาติ ซึ่งผมชอบมาก”
THE 5IVE 20
My Perspective in Life เรื่อง : ทรรศน หาญเรืองเกียรติ
หนังสือการ์ตูนไม่ได้เป็นเพียงแค่สื่อบันเทิงส�าหรับคนที่มีหัวใจเยาว์วัยเท่านั้น โดยเฉพาะกับศิลปินมากผลงาน อย่าง คงเดช จาตุรันต์รัศมี เพราะมังงะจากแดนอาทิตย์อุทัยยังท�าให้ชายคนนี้ วาดฝันอยากเป็นนักเขียนการ์ตูนตั้งแต่เด็ก รวมไปถึงการท�าภาพยนตร์ให้แก่เจ้าตัวอีกด้วย 01 TOUCH ยอดรักนักกีฬา โดย อาดาจิ มิซึรุ “ผลงานของนักเขียนคนนี้มีเรื่องที่เราชอบมากๆ อยู่ 3 เรื่อง คือ Touch, Rough และ H2 ซึง่ 3 เรือ่ งนี้ ตัวละครจะมีปมในตัวค่อนข้างชัดเจน อย่าง Touch ก็จะเป็นเรือ่ งของพีน่ อ้ งฝาแฝด ซึง่ คนพีไ่ ด้เสียชีวติ ไปจากอุบตั เิ หตุ และคนน้อง กลายเป็นคนที่ใครๆ ก็จะเอามาเปรียบเทียบกับพี่ของตัวเอง และตัวทัตซึยะ ก็ตอ้ งก้าวข้ามปมตรงนีไ้ ปให้ได้ เสน่หก์ าร์ตนู ของอาดาจิคอื การวาดรูปออกมา ในสไตล์ของซีนหนัง เช่น ช็อตท้องฟ้า ทางเดินโล่งๆ ท�าให้เกิดบรรยากาศ หรืออุณหภูมิแสงของซีนได้ ซึ่งมีแค่เขาเท่านั้นที่ทา� แบบนี้ได้” 02 ป๋าอัจฉริยะ ยานางิซาวา โดย คาซึมิ ยามะชิตะ “เรามีความฝันว่าอยากเป็นนักวาดการ์ตูน และก็ได้ท�าหนังสือการ์ตูน ออกมาแล้ว 2 เล่ม คือ รักเปื่อย กับ สองหัวใจในจักรวาล การ์ตูนเรื่องนี้ก็เป็น หนึง่ ในแรงบันดาลใจของเรา เนือ้ เรือ่ งพูดถึง ศาสตราจารย์ ยานางิซาวา โยชิโนริ ผู้ที่ใช้ชีวิตอย่างมีแบบแผน ซึ่ง คาซึมิ ยามะชิตะ เป็นคนวาดการ์ตูนที่มีความละเอียดอ่อนมากพอที่จะมองชีวิตมนุษย์ในแบบที่ไม่นา�้ เน่าจนเกินไป และก็ จริงพอที่จะท�าให้เราเสียน�า้ ตากับหลายๆ ตอนของการ์ตูนเรื่องนี้ได้”
“คนที่ดึงลากพวกเราไปก็คือมนุษย์ที่เปรียบได้กับรถจักรที่วิ่งปึงปังไปตามรางอย่างคึกคะนอง แต่ว่าคนจ�าพวกนั้น ถ้าเกิดรางขาดหรือไปชนกับอะไรเข้า พวกเขาก็จบสิ้นแค่ตรงนั้น” ป๋าอัจฉริยะ ยานางิซาวา
20th Century Boys แก๊งนี้มีป่วน โดย นาโอกิ อุราซาวา 03
“ประทับใจตรงที่ นาโอกิ อุราซาวา สามารถวาด การ์ตูนเรื่องนี้ออกมาได้เหมือนกับหนังทริลเลอร์ดีๆ เรื่องหนึ่ง โดยเฉพาะเมื่ออ่านไปถึงเล่มที่ 16 เราจะ ทึ่งมาก เพราะเนื้อเรื่องมีการเปิดเผยปมที่น่าตกใจ แสดงให้เห็นว่าเขาได้วางแผนการด�าเนินเรือ่ งมาอย่างดี และเป็นการวางแผนระยะยาวจนท�าให้เราอึ้งไปกับ ความจริงที่ถูกเผยออกมา นาโอกิ อุราซาวา คือนักเล่าเรื่องชั้นเซียนส�าหรับเรา”
"เวลาบ่าย 2.17 นาที ในวันที่ 6 ธันวาคม 1992 ระเบิดชนิดใหม่ ได้ท�าลายล้างพื้นที่ตัวเมืองญี่ปุ่น" AKIRA
04 Akira
โอโตโมะ
โดย คัตสึฮิโร
“ผมเคยอ่ า นเรื่ อ งสั้ น ของ คัตสึฮิโร โอโตโมะ ซึ่งเป็นเรื่องของ ทหารหน้าใหม่ทเี่ พิง่ ได้มาขับหุน่ ยนต์ ZAKU ซึ่ ง เป็ น หุ ่ น ฝั ่ ง ตั ว ร้ า ยของ Gundum และคนคนนี้คือนายทหาร ที่ ยั ง ไม่ ป ระสี ป ระสาต่ อ เรื่ อ งของ สงคราม ผมชอบทีเ่ ขาพูดถึงคุณค่า ของมนุษย์แม้ว่าจะอยู่ฝ่ายตรงข้าม กั บ ฮี โ ร่ หรื อ เป็ น แค่ ตั ว ประกอบ ที่ไม่มีใครสนใจ ซึ่งจริงๆ ตัวละคร เหล่ า นี้ ก็ มี เ รื่ อ งราวและชี วิ ต ของ ตัวเองอยู่ด้วย ส่วน Akira นั้น จ�าได้ เลยว่าพอสร้างเป็นแอนิเมชันแล้ว น�ามาฉายในโรงหนังที่ประเทศไทย เมื่อหลายสิบปีก่อน ผมไปดูหนัง เรื่องนี้อย่างมีความสุขมาก”
05
จะเอาอะไรกับผม โดย มิโนรุ ฟุรุยะ
“อายุของการ์ตนู เรือ่ งนีน้ า่ จะสิบกว่าปีแล้ว มี 4 เล่ม จบ เราชอบตรงที่ มิโนรุ ฟุรุยะ วาดลายเส้นออกมาได้ สวย แต่เขาจะวาดมนุษย์ให้ออกมาน่าเกลียด (หัวเราะ) เพราะเนื้ อ เรื่ อ งพู ด ถึ ง ความน่ า เกลี ย ดที่ อ ยู ่ ใ นตั ว คน ซึง่ ตัวละครหลักสองตัวทีเ่ ป็นเพือ่ นกันในเรือ่ งสะท้อนถึง คนที่ใช้ชีวิตไร้สาระไปวันๆ พูดถึงความไร้แก่นสารของ มนุษย์ ดังนั้น ลายเส้นของเขาจึงยิ่งขับเน้นให้เห็นถึง ความปัญญาอ่อน ความอุบาทว์ ที่มีอยู่ในตัวมนุษย์ นอกจากมุกตลกทีเ่ ต็มไปด้วยความบัน่ ทอนทีฮ่ ามากแล้ว การ์ตนู เรือ่ งนีท้ า� ให้เราพบกับขุมทรัพย์บางอย่างทีซ่ อ่ นอยู่ ในเนื้อเรื่องด้วย”
HOME MADE
Back to My Roots เรื่อง : พิมพ์อร นทกุล ภาพ : วงศกร ยี่ดวง
ห้องขนาด 60 ตารางเมตรในคอนโดมิเนียมแห่งหนึ่งย่านชานเมือง ‘แอ๊ะ’ - ชาติฉกาจ ไวกวี ช่างภาพและผู้ก�ากับที่มีผลงานมากมาย ใช้พื้นที่เล็กๆ ตรงนี้ไปกับการพักกายใจและหาแรงบันดาลใจใหม่ๆ ในการสร้างสรรค์ผลงาน เขาใช้อิสระเต็มร้อยในการเปลี่ยนห้องว่างห้องนี้ ให้กลายเป็น ‘บ้าน’ ที่ซึ่งตอนนี้เขาพูดได้เต็มปากว่าต่อให้ต้องเจออะไรข้างนอกมา ที่แห่งนี้จะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้น
“วิมานที่ท�าให้ผมสบายใจที่สุด”
จุดเริ่มต้นของความคิดที่อยากจะมี ‘บ้าน’ เป็น ของตัวเอง “ผมรู้สึกว่าเป็นผู้ชายต้องมี ‘รังโจร’ เอาไว้เป็นที่หลบภัย ช่วงนั้นเลยชอบดูนิตยสาร บ้าน จนวันหนึ่งเจอบ้านของ ‘พี่โหน่ง’ - วงศ์ทนง ชัยณรงค์สิงห์ สมัยที่บ้านเขาเป็นห้องเล็กๆ ด้วย ความที่เด็กรุ่นผมมีพี่โหน่งเป็นแบบอย่าง เพราะ เขาคือต้นฉบับเด็กดือ้ ทีร่ อด เลยเกิดแรงบันดาลใจ ว่าผมควรอยู่คอนโดฯ เหมือนกัน เพราะผมดูแล ชีวิตตัวเองเกินกว่าหนึ่งห้องไม่ได้แน่ๆ” ท�าไมถึงลงเอยที่บ้านหลังนี้ “แต่ก่อนผมอยู่บ้าน ในซอยตรงข้าม ผมโตมาแถวนี้ และชอบที่นี่เป็น พิเศษ เพราะระเบียงกว้าง เคยไปดูคอนโดฯ ใหญ่ๆ ใจกลางเมืองเหมือนกัน แต่ผมรูส้ กึ ว่าผมโตมากับ สิง่ แวดล้อมแบบนี้ เพือ่ น และคนทีผ่ มชอบถ่ายรูป อยู ่ ใ นซอยนี้ พวกเขาท�า ให้ ผ มมี ง านและชี วิ ต ทุกวันนี้ เลยกลัวว่าถ้าย้ายไปอยู่ในเมืองจะเสีย ตัวตนในการท�างาน ผมคิดถึงตรงนี้เป็นหลัก” อะไรคือคอนเซ็ปต์ของบ้านหลังนี้ “ผมว่ามันคือ อินดัสเทรียลที่ได้แรงบันดาลใจมาจากห้องพัก ของกรรมกรตามตึกที่ยังสร้างไม่เสร็จ คนบอกกัน ว่าห้ามนอนใต้คาน ผมก็ทุบคานทิ้ง ข้างนอกเคย มีเสา ผมก็ทุบเสาทิ้ง อย่างผนังกะเทาะมาแล้ว อิฐสวย ผมก็ปล่อยไว้แบบนั้น ตอนแรกไม่ได้ วางแผนให้มันเป็นอย่างนี้ แต่พอเขารื้อทุกอย่าง ออกมาแล้วมันสวยก็เลยเก็บไว้ บ้านผมไม่มหี งิ้ พระ หิ้งพระของผมคือข้อความของกรรมกรที่มาท� า ห้องเขียนไว้บนผนัง ‘สัตว์โลกย่อมเป็นไปตาม กรรม’ เขาสะกดผิดด้วย แต่ผมชอบ ผมว่าค�าของ พระไม่จ�าเป็นต้องมาจากในวัดก็ได้” บ้านหลังนีบ้ ง่ บอกความเป็นตัวตนคุณมากน้อย แค่ ไหน “ผมว่าแค่ผิวเผินและอาจท�าให้เข้าใจผิด ด้ ว ย หลายคนมองว่ า อยู ่ บ ้ า นแบบนี้ ดู เ ท่ ม าก
ซึ่งจริงๆ แล้วมันไม่ได้เท่เพราะผมท�าให้มันเท่ ผมว่ามันเท่เพราะผมไม่ได้ทา� อะไรกับมันเลย มากกว่า มันอาจจะไม่ได้บอกความเป็นตัวผม ทั้งหมด แต่มันสนับสนุนไลฟ์สไตล์ของผม ผมว่ า ถ้ า คุ ณ บอกคนอื่ น ว่ า ท� า งานศิ ล ปะ คุณเป็นอิสระ แต่คุณกลับมาอยู่ในห้องที่มี กฎมากมายจากตึ ก อย่ า งนั้ น ก็ ไ ม่ เ รี ย กว่ า อิสระอย่างแท้จริง”
• ของชิ้นเดียวในบ้านที่ ไม่ว่าอย่างไรก็จะ ไม่ทิ้ง... เตียงนอน • กีตาร์ในครอบครองทีภ่ มู ิใจทีส่ ดุ ... กีตาร์ ของ บัดดี้ กาย ได้มาพร้อมลายเซ็นเลย • ความตัง้ ใจทีจ่ ะเปลีย่ นแปลง... อยากเลิก ท�างานที่บ้าน • ผลงานทีม่ คี วามหมายทีส่ ดุ ... นิทรรศการ ชื่อ Youth
THE WORD
ถ้ามีหนังสือที่คุณอยากจะอ่าน แต่ยังไม่มีใครเขียนขึ้นมาแล้วละก็ คุณนั่นแหละที่ต้องเป็นคนเขียน
- Toni Morrison -
OUT THERE
Vienna เวียนนา เมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุดของประเทศออสเตรีย เป็นเมืองที่อบอวลไปด้วยเรื่องราวทางศิลปะและดนตรี เป็นแหล่งบ่มเพาะและประกาศความส�าเร็จของ ศิลปินหลายคนมาตัง้ แต่ครัง้ อดีต ในอีกมุมหนึง่ เวียนนาก็เป็นเมืองทีส่ งบปลอดภัย และสุดแสนจะโรแมนติก จนได้รบั การจัดให้เป็นเมืองทีม่ คี ณ ุ ภาพชีวติ ดีเป็นอันดับต้นๆ ของโลก หากเดินทางมาทีน่ ี่ สิง่ หนึง่ ทีค่ วรท�าเป็นอย่างแรกคือการเดินเล่นสัมผัสบรรยากาศของเมืองให้เต็มที่ เพราะไม่วา่ จะไปมุมไหนของเมืองก็จะพบเรือ่ งราวน่าสนใจให้ได้ตนื่ ตาตืน่ ใจ โดยเฉพาะผูท้ สี่ นใจศิลปะและดนตรี ทีน่ มี่ พ ี พ ิ ธิ ภัณฑ์และโรงละครขนาดใหญ่อนั ดับต้นๆ ของยุโรป ถ้าจะกล่าวว่า เวียนนาเป็นดินแดนศักดิส์ ทิ ธิข์ องศิลปะและดนตรีกค็ งไม่ผดิ นัก
The city Facts เวียนนาเป็นเมืองทีไ่ ด้รบั การขึน้ ทะเบียน เป็ น เมื อ งมรดกโลกจากยู เ นสโก เพราะมี สถาปัตยกรรมส�าคัญหลายแห่งทีอ่ ายุยนื ยาว หลายร้อยปี การไปเยือนเวียนนาก็เหมือน ได้ ย ้ อ นเวลาไปสั ม ผั ส บรรยากาศเก่ า ๆ ครั้ ง อดี ต ไม่ ว ่ า จะเป็ น โบสถ์ พระราชวั ง หรือพิพิธภัณฑ์ศิลปะ เวียนนายังมีโรงละคร ขนาดใหญ่ ร้านกาแฟ ร้านอาหาร ที่ตกแต่ง ด้วยผลงานศิลปะให้ได้ไปนั่งเล่นอยู่ทั่วเมือง และในวันหยุดยังมี flffllea market ให้ได้เดิน เลือกซื้อของหรือเดินเล่น เป็นบรรยากาศ สบายๆ ที่เกิดขึ้นเป็นประจ�าในเวียนนา
โบสถ์ แ ละพระราชวั ง คื อ อี ก สถานที่ ส� า คั ญ ของเวี ย นนา โบสถ์ ที่ มี ชื่ อ เสี ย ง ได้ แ ก่ โบสถ์เซนต์ชาร์ลส์ เป็นโบสถ์สไตล์บาโรกที่มีเอกลักษณ์อยู่ที่เสาทรงกลม 2 ต้น ที่อยู่ด้านหน้า ของโบสถ์ มีโดมขนาดใหญ่ที่อยู่ตรงกลาง และตรงทางเข้าจะเป็นหน้าจั่วสามเหลี่ยมแบบ โรมันโบราณ ส�าหรับพระราชวังที่ส�าคัญของเวียนนาคือ พระราชวังฮอฟบวร์ก ซึ่งมีอายุเก่าแก่ถึง 600 ปี เป็นพระราชวังที่เคยเป็นที่พักอาศัยของราชวงศ์ออสเตรียฮังการี ปัจจุบันเปลี่ยนเป็น พิพิธภัณฑ์แสดงสมบัติล�้าค่าของราชวงศ์ซึ่งมีผู้เข้าเยี่ยมชมตลอดทั้งปี
หากไม่ได้เยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์ แสดงว่าคุณมาไม่ถึงเวียนนา ที่นี่มีพิพิธภัณฑ์ที่น่าสนใจหลายแห่ง เช่น พิพิธภัณฑ์ ประวัตศิ าสตร์ศลิ ปะ (KHM) เป็นพิพธิ ภัณฑ์เกีย่ วกับศิลปะทีส่ า� คัญทีส่ ดุ แห่งหนึง่ ของโลก เปิดให้บริการครัง้ แรกในปี ค.ศ. 1891 โดยจะมีการจัดแสดงศิลปะและวัตถุโบราณที่ส�าคัญอย่าง Egyptian and Near Eastern Collection รวบรวมไว้มากมายกว่า 10,000 ชิน้ หรือ Greek and Roman Antiquities รวบรวมศิลปะและวัตถุโบราณในอารยธรรมกรีกและโรมัน รวมถึงผลงานศิลปะ ของศิลปินชื่อดังตั้งแต่ศตวรรษที่ 16 ซึ่งหาชมได้ยากมาก และมีไม่กี่แห่งในโลกที่จัดแสดง
น�้าตกไนแอการา จุดหมายของนักเดินทาง จากทั่ ว โลก เป็ น หนึ่ ง ในน�้ า ตกขนาดใหญ่ ของโลก ตั้งอยู่ในแม่น�้าไนแอการาซึ่งไหลมาจาก ทะเลสาบอีรี น�้าตกแห่งนี้มีความสูงไม่มาก แต่มี ความกว้างมากทีส่ ดุ ในโลก และมีทะเลสาบน�้าจืด ที่ ใ ห ญ ่ ที่ สุ ด ใ น โ ล ก ก ว ่ า 5 แ ห ่ ง ความสวยงามของน�า้ ตกแห่งนีเ้ กิดขึน้ เมือ่ น�า้ ทีไ่ หล ม า ก ร ะ ท บ โ ข ด หิ น ก ล า ย เ ป ็ น พ ร า ย ฟ อ ง ที่สวยงาม และในเวลากลางคืนมีการเปิดไฟและ จุ ด พ ลุ ร อ บ ๆ น�้ า ต ก ท� า ใ ห ้ เ ป ็ น น�้ า ต ก เพียงไม่กี่แห่งในโลกที่สามารถเข้าชมได้ในเวลา กลางคืน
"VIENNA IS THE GATE TO EASTERN EUROPE."
NIKI LAUDA, AN AUSTRIAN FORMER F1 DRIVER
นอกจากพิพิธภัณฑ์ทางศิลปะแล้ว เวียนนายังมีพิพิธภัณฑ์ทางธรรมชาติวิ ท ย า ที่ ส� า คั ญ อ ย ่ า ง พิ พิ ธ ภั ณ ฑ ์ ประวั ติ ศ าสตร์ ธ รรมชาติ (NHM) พิพิธภัณฑ์นี้มีขนาดใหญ่และมีความส�าคัญที่สุดแห่งหนึ่งของยุโรป ใกล้ๆ กัน ยังมีศาลากลางกรุงเวียนนา สิ่งก่อสร้าง ที่สวยที่สุดของเวียนนา สร้างขึ้นในช่วง ระหว่างปี ค.ศ. 1872-1883 ด้วยศิลปะ แบบโกธิก ปัจจุบนั เป็นสถานทีท่ างราชการ ของเมือง จุดที่เด่นที่สุดคือหอนาฬิกา ตรงกลางอาคารทีม่ คี วามสูงถึง 103 เมตร และถูกขนาบข้างด้วยหอคอย 4 หอคอย เป็ น จุ ด เด่ น ที่ ส วยงามยามค�่ า คื น ของ เมืองนี้
สิ่งหนึ่งที่ควรท�าเป็นอย่างยิ่งเมื่อมาถึงเวียนนาคือการไปเดินตลาด เวียนนาเป็นเมืองที่มี flffllea market น่าสนใจอยู่มากมาย โดยส่วนใหญ่จะจัดขึน้ ในวันหยุด และไม่ควรพลาดทีจ่ ะไปชิมอาหารทีร่ า้ นอาหารเก่าแก่อย่าง Figlmueller ซึง่ เปิดท�าการมาตัง้ แต่ ปี ค.ศ. 1905 สามารถชิมอาหารออสเตรียแท้ๆ ได้ทนี่ ี่ หากมาเยือนเวียนนาแล้วเดินเล่นชมพิพธิ ภัณฑ์ สัมผัสบรรยากาศของตลาด แวะจิบกาแฟ ทานอาหารค�า่ สักมือ้ แล้วสัมผัสวิวอันสวยงามยามค�า่ คืนของเวียนนา แค่นกี้ เ็ ชือ่ ได้วา่ ทริปการเดินทางครัง้ นีจ้ ะตราตรึง ความรู้สึกไปนานแสนนาน
เวียนนาได้รับการขนานนามว่าเป็น ‘the city of music’ โดยจะมีโรงโอเปราทีม่ นี กั ดนตรีและนักแสดงระดับโลกมาแสดง อยู่เสมอ โรงโอเปราที่มีชื่อเสียงก็อย่างเช่น Vienna State Opera เป็นโรงโอเปราทีม่ ปี ระวัตศิ าสตร์ยอ้ นหลังไปในช่วงกลางศตวรรษ ที่ 19 ปัจจุบันเป็นโรงโอเปราที่มีการแสดงหลากหลายประเภท เช่น ละครเวที ละครเพลง บัลเลต์ ดนตรีคลาสสิก และอื่นๆ ตลอดทั้งปี WHAT YOU NEED TO KNOW ศูนย์รับค�าร้องขอวีซ่าประเทศออสเตรีย ตึกสีลมคอมเพล็กซ์ ชั้น 15 ยูนิต C สีลมคอมเพล็กซ์ 191 ถนนสีลม แขวงสีลม เขตบางรัก กรุงเทพฯ 10500 รายละเอียดเพิ่มเติมที่ http://vfsglobal.com/austria/thailand/thai/
การเดินทาง สายการบินอีวีเอแอร์ www.evaairbkk.com สายการบินออสเตรียนแอร์ไลน์ส www.austrian.com สายการบินเคแอลเอ็ม www.klm.co.th ระยะเวลาในการเดินทางประมาณ 12 ชั่วโมง
EVERYDAY STORY
พลังแห่งการแบ่งปัน วงศ์ทนง ชัยณรงค์สิงห์
หญิงสาวเจ้าหน้าทีข่ องส�านักงานข้าหลวงใหญ่ผลู้ ภี้ ยั สหประชาชาติ หรือ UNHCR สาขาประเทศไทย ติดต่อทาบทามให้ผมร่วมเป็นพรีเซ็นเตอร์รณรงค์ให้ผู้คนเห็นความส�าคัญของการบริจาคเงิน เพือ่ ช่วยเหลือผูล้ ภี้ ยั ทัว่ โลก ซึง่ ปัจจุบนั ยูเอ็นเอชซีอาร์แบกภาระอยูม่ ากถึง 34 ล้านคนใน 118 ประเทศ ทัว่ โลก ผมฟังแล้วไม่ตอ้ งคิดอะไรมาก ตอบตกลงเธอไปโดยง่ายด้วยความยินดีจนน�า้ เสียงทีป่ ลายสาย แสดงความประหลาดใจ โดยส่วนตัวผมบริจาคให้ยเู อ็นเอชซีอาร์มานานกว่า 5 ปีแล้ว เพราะรูด้ วี า่ ปัญหาผูล้ ภี้ ยั เป็นปัญหา ส�าคัญทีส่ ง่ ผลกระทบในหลายด้าน โดยเฉพาะอย่างยิง่ ด้านมนุษยธรรมทีผ่ คู้ นหลายล้านคนถูกละเมิด สิทธิเสรีภาพ บีบบังคับให้ต้องทิ้งบ้านทิ้งประเทศที่เคยอยู่ กลายสภาพไปเป็นผู้ลี้ภัยในประเทศอื่น คนจ�านวนมากต้องพลัดพรากจากครอบครัว ต้องทนอยู่อย่างยากล�าบากซึ่งเป็นสภาพที่น่าสงสาร เมือ่ ได้รบั รูว้ า่ ยูเอ็นเอชซีอาร์ทา� งานด้านนีอ้ ย่างต่อเนือ่ งจริงจัง ผมจึงอยากสนับสนุนด้วยการบริจาคเงิน โดยให้ตดั ผ่านบัญชีรายเดือนซึง่ ก็ไม่ใช่เงินมากมาย อะไรพอช่วยกันได้กช็ ว่ ยกัน ผมคิดของผมอย่างนี้ ตัง้ แต่เด็ก แม่คอื คนทีส่ อนให้ผมเอือ้ เฟือ้ เผือ่ แผ่ ให้ความช่วยเหลือแก่คนทีด่ อ้ ยกว่า ฐานะยากจน กว่า ล�าบากกว่าเรา ซึ่งผมก็จดจ�าและท�าตามที่แม่สอนเสมอ ตั้งแต่เรียนจบกลายเป็นคนท�างาน มีเงินเดือน ผมกันเงินส่วนหนึ่งไว้ส�าหรับบริจาคให้แก่องค์กรต่างๆ ที่ท�างานช่วยเหลือสังคม บางองค์กรผมบริจาคโดยให้ตัดเงินผ่านบัญชีมาสิบกว่าปีแล้ว ทุกเดือนที่เงินเดือนใหม่ออก ผมจะ กดโอนเงินบริจาคผ่านตูเ้ อทีเอ็มให้มลู นิธกิ ารกุศลเดือนละหนึง่ แห่ง บางเรือ่ งก็ไม่อยากจะคุยนะครับ เดีย๋ วจะหาว่าโอ้อวด แต่เรือ่ งนีเ้ ล่าให้ฟงั สักหน่อยดีกว่าเผือ่ จะมีคนเห็นดีดว้ ยและอยากท�าตามบ้าง ก่อนอืน่ ผมว่าเราควรเริม่ จากความคิดอย่างนีค้ รับ พวกเราทีอ่ ยูใ่ นสังคมต้องรับรูร้ ว่ มกันเสียก่อน ว่าปัญหาสังคมต่างๆ นานาที่เกิดขึ้นนั้น ไม่มากก็น้อย ไม่โดยทางตรงก็โดยทางอ้อม ‘เราทุกคน’ นี่แหละมีส่วนท�าให้มันเกิดขึ้น ไม่ว่าปัญหาความยากจน ปัญหาอาชญากรรม ปัญหาสิ่งแวดล้อม หรือเอาง่ายๆ ใกล้ๆ ตัวคือปัญหาการจราจรในกรุงเทพฯ ผมเชื่อว่าร้อยทั้งร้อยคนที่บ่นว่ารถติด คือคนที่ขับรถ เพราะฉะนั้น มันชัดเลยว่ารถคันหนึ่งของเรามีส่วนเพิ่มปริมาณรถราบนท้องถนน ส่งผลให้เกิดการจราจรติดขัด เริ่มเข้าใจที่ผมบอกไปมากขึ้นแล้วใช่มั้ยครับ เมือ่ รูอ้ ย่างนีแ้ ล้ว สิง่ ทีท่ กุ คนพึงกระท�าในฐานะพลเมืองทีม่ คี วามรับผิดชอบ คือลงไปมีสว่ นร่วม ในการแก้ไขปัญหาต่างๆ แต่ถา้ ประเมินดูแล้วพบว่าเราไม่มเี วลา ไม่รชู้ อ่ งทางหรือไม่มคี วามสามารถพอ วิธีหนึ่งที่สามารถท�าได้คือ ฝากคนหรือองค์กรต่างๆ ที่เขาท�างานทางด้านนั้นๆ อยู่แล้วให้ช่วยท�า แทนเราด้วยการบริจาคเงินให้เขา โชคดีอยูอ่ ย่างทีผ่ มกับหญิงสาวของผมมีความคิดความเชือ่ ในเรือ่ งนีเ้ หมือนกัน เราชอบช่วยเหลือ คนทีล่ า� บากและบริจาคเงินให้กบั มูลนิธหิ รือองค์กรทีท่ า� งานสังคมสงเคราะห์ มากกว่าบริจาคเงินให้กบั วัดชือ่ ดังตามทีห่ ลายคนเชือ่ ไม่ได้หมายความว่าใครผิดใครถูกหรอกนะครับ เรือ่ งศรัทธาความเชือ่ เป็นเรื่องที่ไม่ควรปรามาสกัน เราเพียงเห็นตรงกันว่าวัดบางแห่งได้เงินบริจาคมากเหลือเกิน ขณะที่โรงพยาบาลหรือมูลนิธิที่ช่วยเหลือผู้คนจริงจังกลับไม่ค่อยมีใครสนใจบริจาค เพราะฉะนั้น เราสองคนแบ่งก�าลังมาช่วยตรงนี้ดีกว่า หญิงสาวของผมมีคุณป้าอยู่ท่านหนึ่ง ชื่อ ‘ป้าขาว’ ป้าขาวเคยเป็นนางพยาบาลอยู่เมืองไทย ท่านเรียนจบพยาบาลศิริราชแล้วได้ทุนไปเรียนต่อที่ประเทศออสเตรเลีย กระทั่งพบรักกับลุงรอน
สามีซึ่งเป็นชาวออสเตรเลีย จึงตกลงปลงใจแต่งงานกัน แล้วใช้ชีวิตคู่อยู่ที่เมืองแอดิเลด รัฐเซาท์ออสเตรเลีย อยูท่ นี่ นั่ ป้าขาวยังคงประกอบอาชีพเป็นพยาบาล จนกระทัง่ ลุงรอนเสียชีวติ ท่านจึงลาออก จากงาน แต่มาอยู่กับบ้านป้าขาวก็ไม่ได้อยู่เฉยๆ ท่านยังหาเวลาท�างานอาสาสมัครอยู่เสมอ ป้าขาวเป็นสมาชิกของ ‘Meals on Wheels’ องค์กรสังคมสงเคราะห์ทนี่ า� อาหารไปให้คนชราทีเ่ จ็บป่วย หรือไม่มีคนดูแลตามบ้านพักและชุมชนต่างๆ องค์กรนี้ก่อตั้งมาตั้งแต่ปี 1943 ที่สหราชอาณาจักร ปัจจุบันมีเครือข่ายสาขาอยู่ในหลายประเทศทั้งสหรัฐอเมริกา แคนาดา ออสเตรเลีย แม้จะมีเงินเก็บบวกกับบ�าเหน็จบ�านาญจ�านวนหนึง่ ทีไ่ ด้รบั จากรัฐบาลออสเตรเลีย ชนิดทีเ่ รียกว่า อยู่ได้สบายๆ แต่ป้าขาวก็ไม่ได้เอาเงินนัน้ มาใช้จ่ายเพือ่ ความสุขสบายของตัวเองฝ่ายเดียว ป้าขาว ชอบบริจาคเงินให้ผดู้ อ้ ยโอกาสและองค์กรสังคมสงเคราะห์ หน้าทีอ่ ย่างหนึง่ ของหญิงสาวของผมคือ วันดีคืนดีป้าขาวก็จะโทรศัพท์ทางไกลหรือไม่ก็เขียนจดหมายมาหา วานให้ช่วยน�าเงินในบัญชีของ ป้าขาวซึง่ หญิงสาวของผมสามารถเบิกได้ ไปบริจาคให้คนด้อยโอกาสหรือมูลนิธติ ่างๆ ซึง่ ท่านอ่าน จากข่าวในหนังสือพิมพ์หรือเห็นในรายการโทรทัศน์เมืองไทยอยู่เสมอ บ่ายวันนีห้ ญิงสาวของผมโทรศัพท์มาหา “มีอะไรจะเล่าให้ฟงั ” เธอบอก “เมือ่ เช้าเพิง่ ได้รบั จดหมาย จากป้าขาว ป้าอยากให้ช่วยเอาเงินในบัญชีป้าไปบริจาคให้ศิริราชมูลนิธิ ลองทายดูว่าเท่าไหร่” “สองแสนมัง้ ” ผมเดา ครัง้ หนึง่ ป้าขาวเคยวานผมกับหญิงสาวของผมให้ขบั รถไปจังหวัดเพชรบุรี เพื่อน�าเงินสามหมื่นบาทไปช่วยเหลือคุณครูคนหนึ่งที่สอนดนตรีไทยให้กับเด็กด้อยโอกาสที่นั่น และมีอกี หลายครัง้ ทีป่ า้ ขาววานให้ชว่ ยโอนเงินบริจาคให้เป็นทุนการศึกษานักเรียนยากจน ให้โรงเรียน ในภาคอีสานสร้างแท็งก์น�้า และให้มูลนิธิที่ช่วยเหลือคนยากไร้ “หนึ่งล้านบาท” หญิงสาวของผมเฉลย สองปีก่อนผมเคยจัดพิมพ์หนังสือเล่มหนึ่งในนาม a day Foundation ชื่อหนังสือ ‘The Power of Half พลังแห่งการแบ่งครึง่ ’ ผมเผอิญอ่านเจอรีววิ หนังสือเล่มนีแ้ ล้วชอบใจ จึงให้เอเยนต์ตา่ งประเทศ ติดต่อขอซื้อลิขสิทธิ์มาให้ คุณวิไลรัตน์ เอมเอี่ยม แปล แล้วให้สา� นักพิมพ์ a book ช่วยจัดพิมพ์ให้ หนังสือเล่มนีเ้ ป็นเรือ่ งราวของครอบครัวอเมริกนั ผูม้ อี นั จะกินครอบครัวหนึง่ ทีว่ นั ดีคนื ดี ขณะทีร่ ถติด อยูบ่ นถนน ลูกสาววัยรุน่ ของบ้านเหลือบไปเห็นคนไร้บา้ นข้างถนน แล้วเกิดความคิดว่าถ้าครอบครัวเธอ เปลี่ยนไปขับรถคันเล็กลง ก็จะเหลือเงินไปช่วยเหลือคนที่ขาดแคลนได้ ใครจะเชื่อว่าความคิดนี้ จะจุดประกายให้เกิดความเปลีย่ นแปลงในครอบครัวนีไ้ ปตลอดกาล พ่อ แม่ น้องชาย เห็นตรงกันว่า พวกเขาจะเปลีย่ นชีวติ ด้วยการลดทรัพย์สมบัตทิ มี่ อี ยูล่ งครึง่ หนึง่ แล้วเอาครึง่ ทีเ่ หลือไปช่วยเหลือผูค้ น พวกเขาจัดแจงขายบ้านใหญ่โตไปอยู่บ้านเล็กลง ขายสมบัติต่างๆ ที่เกินความจ�าเป็น แล้วเอาเงิน ไปก่อตั้งมูลนิธิช่วยเหลือคนยากไร้ในประเทศกานา ครอบครัว Salwen ได้เรียนรู้ถึงคุณค่าที่แท้จริงของชีวิตว่า ไม่ใช่ “How much you can get?” แต่คือ “How much you can give?” เมื่อได้ลงมือแบ่งปันช่วยเหลือผู้คน ขนาดของหัวใจเราจะใหญ่ขึ้นทันที ผมเชื่อและรู้เรื่องนี้ดี พื้นที่ที่เพิ่มขึ้นในใจเราไม่ได้เวิ้งว้างว่างเปล่าหรอกครับ แต่มันบรรจุไว้ด้วยความสุขและความรู้สึก อิ่มเอมใจ ซึ่งเราเรียกมันอีกอย่างว่าความตระหนักรู้ถึงคุณค่าแห่งการมีชีวิต