TODAY EXPRESS PRESENTS
ISSUE 52 I 6 - 12 MARCH 2015
ปีที่ 1 ฉบับที่ 52 วันที่ 6 - 12 มีนาคม 2558
NOTE ON LIFE
Note by Note ในพื้นที่สาธารณะที่ผู้คนจ�านวนมากมาใช้พื้นที่ร่วมกัน สิ่งหนึ่งที่เราสังเกตเห็นได้โดยง่ายก็คือ ความห่างเหินในความแออัด ความห่างไกลในความใกล้ชิด เพราะกลายเป็นว่าทุกคนลากเส้นที่มองไม่เห็น ในพื้นที่สาธารณะ เพื่อสร้างกรอบและเกราะล้อมให้ตัวเองอยู่ในพื้นที่ส่วนตัว เพราะเห็นว่าไม่มีใครคุยกับใคร ไม่มีใครมองหน้าใคร ศิลปินชาวอังกฤษคนหนึ่งที่ชื่อ Luke Jerram จึงได้ริเริ่มโครงการ street piano เปียโนข้างถนน ในชื่อโครงการว่า Play Me, I’m Yours ขึ้นเมื่อ 7 ปีที่แล้ว ด้วยการน�าเปียโนเก่าๆ มาวางไว้บนถนนนานนับเดือน เพื่อเปิดโอกาสให้ใครก็ได้มาเล่นเปียโนได้ตามสบาย วันนี้โครงการเปียโนข้างถนนแพร่หลาย และเดินทางไกลไปหลายประเทศ ถ้าเปียโนเป็นคนที่มีชีวิต มันคงเล่าเรื่องราวของคนแปลกหน้าทั่วโลกให้เราฟังได้ว่าใครก�าลังรู้สึกอย่างไรในช่วงเวลาก่อนและหลังการเล่นเปียโน โดยอ่านความหมายจากโน้ตเพลงแต่ละตัวที่ส่งผ่านมาจากคีย์เปียโน มีคนเปรียบเทียบคีย์เปียโนสีขาว-ด�าว่า เหมือนชีวิตที่มีทั้งด้านสดใสและมืดมน ที่ต้องอยู่ร่วมกันเพื่อบรรเลงบทเพลงของชีวิตที่มีทั้งเพลงที่สวยงามและหม่นเศร้าเคล้ากัน คนแปลกหน้าริมถนนที่บรรเลงบทเพลงด้วยความตั้งใจทีละโน้ต จึงค่อยๆ สร้างพื้นที่ชิดใกล้ระหว่างกันทีละนิด ยิ่งฟังยิ่งเข้าใจว่า เพลงของใครก็เกิดขึ้นจากคีย์เปียโนสีขาวและด�าเหมือนๆ กัน วิไลรัตน์ เอมเอี่ยม บรรณาธิการบริหาร Twitter : @khaopan www.facebook.com/adaybulletin
CONTENTS
4 The Stuff
6 Feature
14 Calendar
15 Make a Dish
30 Everyday สารพั ด สิ่ ง รอบตั ว เ ป ิ ด ห ้ อ ง ด น ต รี ใคร ท�าอะไร ที่ไหน หนึ่งจานอร่อยจาก ฉวยตะกร้ า คว้ า เปิดบ้านหลังอบอุ่น ข้าวของแสนน่ารัก หนั ง สื อ 5 เล่ ม เพราะเราเชื่ อ ว่ า Story
เ ร า ที่ เ ล ่ า ผ ่ า น ของศิลปินทัง้ 4 กลุม่ เช็กดูได้ สุดสัปดาห์ ร้ า นดั ง ที่ เ ราอยาก ตัวเลข พืน้ ทีท่ พี่ วกเขามักจะ นี้ จ ะได้ ไ ม่ พ ลาด ชวนคุ ณ ไปลิ้มลอง ใช้ เ วลาอยู ่ ใ นนั้ น เรื่องราวสนุกๆ แทบทั้งวันเพื่อผลิต เสียงเพลงออกมา
16 18 Supermarket Home made
20 Selective
22 The 5ive
ร ถ เ ข็ น แ ล ้ ว ไ ป เดินเล่นจับจ่ายกับ เราใน Supermarket แห่งนี้
ของ ปัถยา วาสนสิร ิ ศิ ล ป ิ น จ า ก ค ่ า ย Garden Music ที่ท�าให้เรารู้จักเธอ เพิ่มมากขึ้น
ที่ นั ก แ ส ด ง ห นุ ่ ม โลกใบนี้ มี ส ถานที่ ณปรัชญ์ รัตนนิตย์ มากมายรอให้ ไ ป เ ลื อ ก อ ่ า น เ พื่ อ ค้นหา เ ติ ม ค ว า ม รู ้ แ ล ะ แรงบันดาลใจ
ของ เลิศชัย คุณะนาคประดับ เจ้าของ ธุรกิจส่งออกสิ่งทอ กั บ ข อ ง ต ก แ ต ่ ง ทีเ่ ลือกจากความรัก
24 Out There
ทุ ก วั น คื อ ชี วิ ต ชี วิ ต คื อ ทุ ก วั น โ ด ย ว ง ศ ์ ท น ง ชัยณรงค์สิงห์
LETTER เราชอบเนื้อหาหลายๆ คอลัมน์ของ a day BULLETIN LIFE อย่างคอลัมน์ The Five ที่เรามักจะเปิดอ่านก่อนเสมอเลย เพราะจะได้รู้จักหนังบางเรื่องที่น่าประทับใจ หนังสือบางเล่มที่เราไม่เคยอ่าน หรืออัลบั้มเพราะๆ ที่เราไม่เคยฟัง ซึ่งมันช่วยเปิดโลกให้เราได้เยอะเลย ส่วนเนื้อหาของ Feature ก็เป็นอะไรที่เราตื่นเต้นและสนุกไปกับมันอยู่บ่อยๆ อยากให้ทีมงานคิดหัวข้อสนุกๆ แบบนี้ไปตลอดค่ะ - พราวเพ็ญ
ส่งจดหมายติชม ทักทาย และให้คา� แนะน�า a day BULLETIN LIFE มาได้ที่ adaybulletinmagazine@gmail.com และสามารถติดตามความเคลือ่ นไหวและกิจกรรมดีๆ ได้ที่ Facebook/Twitter: a day BULLETIN และ Instagram: adaybulletinlife
A TEAM ทีป่ รึกษา สุรพงษ์ เตรียมชาญชัย บรรณาธิการผูพ ้ มิ พ์ผโู้ ฆษณา นิตพิ ฒ ั น์ สุขสวย บรรณาธิการอ�านวยการ วงศ์ทนง ชัยณรงค์สงิ ห์ บรรณาธิการบริหาร วิไลรัตน์ เอมเอีย่ ม ซับเอดิเตอร์ / นักเขียน วสิตา กิจปรีชา บรรณาธิการบทความ ประพัฒน์ สกุณา เอกพล บรรลือ กองบรรณาธิการ ทรรศน หาญเรืองเกียรติ ไอรดา รื่นภิรมย์ใจ ปริญญา ก้อนรัมย์ พิมพ์อร นทกุล บรรณาธิการภาพ นิติพัฒน์ สุขสวย ช่างภาพ กฤตธกร สุทธิกิตติบุตร ภาสกร ธวัชธาตรี วงศกร ยี่ดวง มณีนุช บุญเรือง บรรณาธิการศิลปกรรม วีระยุทธ คงเทศน์ ศิลปกรรม กิตติ ศรีวเิ ชียร เอกพันธ์ ครุมนต์ตรี จิตต์โสมนัส กองแสง พิสจู น์อกั ษร หัสยา ตัง้ พิทยาเวทย์ ศักดิส์ ทิ ธิ์ ไม้ลา� ดวน สราญรัตน์ ไว้เกียรติ ฝา่ ยผลิต วิทยา ภูท่ อง ทศพล บุญคง ทีป่ รึกษาฝา่ ยโฆษณา ศรวณีย ์ ศิริจรรยากุล ผูจ้ ดั การฝา่ ยโฆษณา ศุภลักษณ์ เลิศกาญจนวัฒน์ 09-2964-1635, วราพร วิทยารุง่ เรืองศรี 08-9169-9509, พงศ์ธิดา อังศุวัฒนากุล 09-4415-6241 ผู้ช่วยผู้จัดการฝ่ายโฆษณา วาณี กนกวิลาศ 09-5592-9419 ฝ่ายโฆษณาอาวุโส ธนาภรณ์ ศรีจุฬางกูล 08-1639-1929, รวงรัชต์ ด้านเทาลา 08-1412-9478, สุธาวัลย์ สุวรรณสิงห์ 08-1304-7070 เลขานุการฝ่ายโฆษณา อัจจิมา กาญจนสมทรัพย์ ผูจ้ ดั การ จัณฑรัศมิ์ เกียรติยศ ผูช้ ว่ ยผูจ้ ดั การ ณัฐธยาน์ อึง้ ตระกูลนิธศิ ฝ่ายธุรการ ณัฐรดา ตระกูลสม ผูผ้ ลิต บริษทั เดย์ โพเอทส์ จ�ากัด เลขที่ 33 ซอยศูนย์วจิ ยั 4 แขวงบางกะปิ เขตห้วยขวาง กรุงเทพฯ 10310 ติดต่อกองบรรณาธิการ โทร. 0-2716-6900 อีเมล adaybulletinmagazine@gmail.com เว็บไซต์ www.daypoets.com ฝ่ายสมาชิก นริศรา ธาระพุฒ โทร. 0-2716-6900 ต่อ 412 นักศึกษาฝึกงาน ศศกร เทพรักษา กานต์กมล เกิดพูล นวพร ญาณสิทธิ์ สรุตา สิริศรีสัมพันธ์
STUFF
Fortune-Telling Items สิ่งหนึ่งที่เราต่างปรารถนาคือการอยู่เหนือดวงชะตาและอนาคต จึงก่อให้เกิดเครื่องมืออุปกรณ์มากมายที่เชื่อว่าจะสามารถเอาชนะความไม่รู้ของเราได้ แต่เพราะสมการชีวิต เท่ากับความไม่แน่นอน และต่อให้ยกเอาเครื่องมือสักร้อยพันมาใช้ก็มิอาจการันตีชีวิตของเราได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ เราจึงต้องตระหนักว่าความรู้อย่างเดียวที่เรามีคือปัจจุบัน และการดูแลปัจจุบันอย่างดีที่สุดก็เป็นสิ่งเดียวที่การันตีได้ว่าในอนาคตเราจะไม่มองย้อนกลับมาและเสียใจกับการกระท�าหรือค�าพูดของเราในวันนี้
20
3,000 การท�านายโชคชะตาโดยการพยากรณ์เป็นวิธีการท�านาย แรกๆ ที่พบในประเทศจีนช่วง 3,000 ปีกอ่ นคริสต์ศกั ราช ซึง่ วิธที นี่ ยิ มทีส่ ดุ คือ การจ้องมอง วัตถุทมี่ ลี กั ษณะมันวาวจนกระทัง่ ปรากฏเป็นภาพขึ้นมา
3
ลายถ้วยชาที่ใช้อ่านเพื่อท�านายดวงนั้น มีลายยอดนิยมอยู่ 3 ลาย คือ ถ้วยชา ลายจั ก รราศี เพื่ อ เชื่ อ มโยงดวงเรื่ อ ง โหราศาสตร์ ถ้วยชาลายไพ่ เพื่อเชื่อม กั บ การท� า นายดวงด้ ว ยไพ่ และถ้ ว ย ลายสัญลักษณ์ต่างๆ
1891
ในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1891 มีการโฆษณาเกี่ยวกับกระดานวีจี (Ouija) เป็นครัง้ แรก ซึง่ ได้รบั ความนิยมเป็นอย่างสูง คุณสมบัตขิ องมัน คือ สามารถตอบค�าถามได้ทุกเรื่อง ทั้งเรื่องอดีต ปัจจุบัน และอนาคต โดยเชื่อมโยงความรู้กับความไม่รู้ผ่านกระดานที่เต็มไปด้วยตัวเลข ตัวอักษร และค�าว่าใช่หรือไม่ใช่
15
ราวตอนต้นของศตวรรษ ที่ 15 เหล่าสมาชิกของโบสถ์ ต่างเรียกไพ่ทาโรต์วา่ ‘ไพ่แห่ง ซาตาน’ โดยสาเหตุ ไ ม่ ไ ด้ เกีย่ วพันกับเรือ่ งการท�านาย แต่เป็นเพราะมีสมาชิกของ โบสถ์รนุ่ ก่อนน�าไพ่ดงั กล่าว มาเล่นเป็นการพนัน
100,000
แม้เราจะคุ้นเคยภาพคุกกี้เสี่ยงทายจากร้านอาหารจีนในสหรัฐอเมริกา แต่แท้จริงแล้วต้นก�าเนิด ของมันมาจากชาวญี่ปุ่น จนมาถึงช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ที่คนเชื้อสายญี่ปุ่น-อเมริกัน กว่ า 100,000 คน ถู ก น� า ตั ว ไปไว้ ใ นค่ า ยกั ก กั น รวมถึ ง กลุ ่ ม ผู ้ ผ ลิ ต คุ ก กี้ เ สี่ ย งทายด้ ว ย เลยเป็นโอกาสอันดีของเหล่าผู้ประกอบการชาวจีนในการพลิกวิกฤตครั้งนี้ให้เป็นโอกาส
ความนิ ย มของเซี ย มซี ล ดลง ในช่ ว งสงครามโลกครั้ ง ที่ 2 ด้วยเหตุผลเดียวคือขาดแคลน วัสดุในการผลิต ซึ่งก็คือไม้ ไผ่ เนื่องจากในช่วงนั้นประเทศจีน ถูกประเทศญี่ปุ่นรุกราน ท�าให้ เส้นทางการค้าขายถูกกีดกันด้วย
อี ก วิ ธี ห นึ่ ง ที่ ค นเราใช้ ท� า นาย โชคชะตาคือ Magic 8 Ball วิธีใช้ คือ ให้ถามค�าถามอะไรก็ ได้และ เขย่ า ลู ก บอลนี้ ซึ่ ง ในลู ก บอลนี้ จะมีค�าตอบทั้งหมด 20 ค�าตอบ เช่น จริงแท้ที่สุด อาจจะเป็นไปได้ จงกลั บ มาถามใหม่ อี ก ครั้ ง และค�าตอบคือไม่ เป็นต้น
2
ผู้คิดค้นกระดานวีจี หรือกระดานตัวอักษร ได้ถามกระดานว่าพวกเขาควรจะตั้งชื่ออะไรให้มัน ซึ่งกระดาษดังกล่าวตอบว่า ‘Ouija’ และเมื่อพวกเขาถามถึงความหมายของค�าดังกล่าว กระดานตอบว่า ความหมายของมันคือโชคดี จึงเป็นชื่อเรียกของกระดานชนิดนี้ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
FEATURE
Note by Note เพลงหนึ่งเพลงประกอบด้วยเนื้อร้องและท่วงท�ำนองที่บำงครั้งก็เกิดขึ้นอย่ำงไม่ตั้งใจ บำงเพลงนึกขึ้นได้จำกกำรออกเดินทำง บำงเพลงได้ไอเดียระหว่ำงที่ขับรถ แต่บำงครั้งกำรได้นั่ง พูดคุยกับเพื่อน พี่น้อง ที่อยำกจะท�ำดนตรีเหมือนๆ กัน น่ำจะเป็นทำงเลือกที่สนุกมำกขึ้น เรำจึงแวะไปเยือนห้องดนตรีของศิลปินทั้ง 4 วง ที่มีคำแร็กเตอร์ของห้องแตกต่ำงกัน ไม่ว่ำจะเป็นห้องที่ให้ควำมรู้สึกเหมือนบ้ำน ห้องที่เต็มไปด้วยเครื่องดนตรีหลำกหลำยชนิด หรือห้องที่ครบครันไปด้วยอุปกรณ์ที่พร้อมจะอัดเสียงเพลงได้ทันใจ แต่ไม่ว่ำห้องดนตรีของพวกเขำจะแตกต่ำงกันอย่ำงไร มันกลับให้ควำมรู้สึกอย่ำงเดียวกัน คือพื้นที่ที่มีแต่เสียงดนตรีและควำมสุขของกำรท�ำเพลงอัดแน่นอยู่เต็มไปหมด
PLASTIC PLASTIC เรื่อง : ไอรดา รื่นภิรมย์ ใจ ภาพ : วงศกร ยี่ดวง
สองพีน่ อ้ ง ‘ป้อง’ - ปกป้อง และ ‘เพลง’ - ต้องตา จิตดี รวมตัวกันท�ำเพลงและดนตรีทำ� นองสนุกๆ ในนำม Plastic Plastic กับดนตรีแนวพ็อพน่ำรัก ฟังสบำย วันๆ หนึง่ เขำและเธอขลุกตัวอยูใ่ นห้องดนตรี ทีต่ งั้ อยูก่ ลำงบ้ำนนำนหลำยชัว่ โมงเพือ่ แต่งเพลงสนุกๆ ออกมำ ห้องห้องนีจ้ งึ กลำยเป็นห้องอเนกประสงค์ ของพวกเขำ ที่ที่สองพี่น้องใช้แต่งเพลง ซ้อมดนตรี หรือแม้กระทั่งเป็นเหมือนห้องนอนในวันที่พวกเขำ แต่งเพลงกันข้ำมวันข้ำมคืน THE STARTING POINT :
ต้องตา : เราเล่นดนตรีกนั มาตัง้ แต่เด็กๆ แต่ สนใจดนตรีกันคนละแนว อย่างพี่ป้องก็จะสนใจ แนวดนตรีร็อก ส่วนเราก็จะเล่นเปียโนคลาสสิก คนเดี ย ว แล้วก็ประกวดร้ อ งเพลงอยู ่ เ รื่ อ ยๆ แต่มีช่วงหนึ่งที่เป็นจุดเปลี่ยนของเราและพี่ป้อง คือช่วงทีเ่ ราก�าลังจะเข้ามหาวิทยาลัย พีป่ อ้ งก็เริม่ โตขึน้ จากทีเ่ คยชอบเพลงร็อกอย่างทีเ่ คยเล่นกับ เพื่อนๆ ก็อยากจะเปลี่ยนสไตล์มาฟังอะไรเบาๆ อย่างอะคูสติก ส่วนเราก็เริม่ เบือ่ ความเป็นคลาสสิก ก็ เ ลยอยากจะเปลี่ ย นสไตล์ ม าเป็ น พ็ อ พบ้ า ง นั่นก็เลยกลายเป็นจุ ด เริ่ ม ต้ น ที่ เ รามารวมกั น เล่นเพลงด้วยกัน แต่งเพลงด้วยกัน จนกลายเป็น Plastic Plastic THE MUSIC ROOM :
กับอัดไปด้วย หลังจากนัน้ ก็ลองฟังว่ามีทอ่ นไหนดีๆ ทีค่ วรเก็บไว้บา้ ง หรือสามารถเอาท่อนนัน้ ๆ มาท�าต่อ ให้เป็นเพลงเพือ่ ทีจ่ ะดูวา่ มันจะไปได้ขนาดไหน ต้องตา : ส่วนเรือ่ งเนือ้ เพลงก็มหี ลายวิธี อาจ จะคิดแยกกัน คือคิดคนเดียวก่อนแล้วก็เอามาให้ พีป่ ้องดูว่าโอเคไหม หรือบางทีกค็ ดิ พร้อมกันเลย เพือ่ ทีจ่ ะได้คยุ กัน หลังจากนัน้ เราก็จะอัดเดโมจาก ในห้องมาฟังกัน จะได้รวู้ า่ มีอะไรต้องพัฒนาอีกไหม แล้วค่อยไปลองอัดเพลงในห้องอัดที่จริงจังอีกที ซึ่งเอาเข้าจริงเรากลับชอบที่จะอัดเพลงในห้องนี้ มากกว่า เราชอบอะไรที่มันไม่เปอร์เฟ็กต์มาก ทั้งซาวนด์หรืออารมณ์ก็อยากจะให้มันบ้านๆ หน่อย คือเราอยากให้มนั เป็นธรรมชาติมากทีส่ ดุ OUR MUSIC ROOM :
Plastic Plastic : การมีหอ้ งท�าเพลงเป็นของ ปกป้อง : พวกเรามีห้องซ้อมลักษณะนี้ ตัวเองท�าให้เราคิดแล้วท�าได้เลย ไม่ตอ้ งรอเวลาไป ตั้งแต่เด็กประมาณเมื่อ 10 ปีที่แล้ว ที่เรายังอยู่ ห้องอัด คือกว่าจะขับรถออกไปจองห้อง แล้วห้องอัด บ้ า นเก่ า ก็ จ ะมี ห ้ อ งห้ อ งหนึ่ ง ที่ ร วมอุ ป กรณ์ ก็มเี วลาจ�ากัดด้วย เราไม่สามารถอยูใ่ นนัน้ ทัง้ วันได้ เครือ่ งดนตรีไว้เล่นดนตรีกบั เพือ่ น อย่างกลองชุด แล้วเราก็ร้สู ึกว่ามันไม่ค่อยสะดวก มันไม่ใช่พื้นที่ ตัวปัจจุบันนี้ก็มาจากบ้านเก่านี่แหละ ซึ่งเราคิด ของเรา ว่ามันดีมาก เพราะช่วง ม.4 เรารู้สึกว่ามันยาก มากที่ใครจะมีห้องซ้อมดนตรีอยู่ในบ้าน ต้องตา : พอเรามีหอ้ งดนตรีกเ็ ลยท�าให้เพือ่ นๆ มาที่บ้านตลอดตั้งแต่เด็กๆ แล้ว เหมือนบ้านเรา กลายเป็นศูนย์รวมของเพือ่ นๆ ทีจ่ ะมาเล่นดนตรี กัน ซึ่งห้องเก่าเราก็ไม่ได้ท�าดีแบบนี้ เล่นทีหนึ่ง ก็จะได้ยนิ กันลัน่ บ้านเลย พอสร้างบ้านใหม่กเ็ ลย มีห้องดนตรีที่จริงจังขึ้น ซึ่งจะเต็มไปด้วยเครื่องดนตรีหลากหลายอย่างที่เราซื้อสะสมกันไว้ หรือ เงินที่ได้จากการท�าเพลงก็เอามาซื้อเครื่องดนตรี นีแ่ หละ ในห้องมีโต๊ะคอมพิวเตอร์ทเี่ ป็นแกนหลัก ของการท� า เพลง กลองชุ ด จากบ้ า นหลั ง เก่ า เปียโน แล้วก็เครื่องเคาะหลากหลายชนิด MUSIC AND LYRICS :
ต้องตา : แรงบันดาลใจของการแต่งเพลง มันไม่ได้มที มี่ าว่ามาจากไหน บางทีเราไปเจออะไร มาสักอย่างในชีวิตประจ�าวันของเรา หรืออยู่ดีๆ มันก็ปง๊ิ ไอเดียออกมาได้ ซึง่ ส่วนใหญ่แล้วเราก็จะ คิดเพลงได้จากห้องนี้ ปกป้อง : เวลาคิดเพลงส่วนใหญ่ผมจะเริม่ คิด จากดนตรีกอ่ น คืออาจจะนัง่ ดีดกีตาร์ไปเรือ่ ยๆ พร้อมๆ
www.facebook.com/ plasticplasticmusic Instagram : plengtongta
YELLOW FANG เรื่อง : นวพร ญาณสิทธิ์, ไอรดา รื่นภิรมย์ ใจ ภาพ : วงศกร ยี่ดวง
‘แป๋ง’ - พิมพ์พร เมธชนัน (กีตำร์, ร้องน�ำ), ‘พิม’ - ปิยะมาศ หมื่นประเสริฐดี (เบส, คอรัส), ‘แพร’ - แพรวา จิรประวัติ ณ อยุธยา (กลอง, คอรัส) สำมสำวแห่งวง Yellow Fang ที่ผสมผสำนควำมรักในดนตรีออกมำได้อย่ำงลงตัว เมื่อเรำได้พูดคุยและฟังดนตรีอันมีเอกลักษณ์แบบสดๆ ในห้องท�ำเพลงของพวกเธอแล้ว ท�ำเอำเรำทึ่งกับควำมสำมำรถในกำรสร้ำงเสียงดนตรีและอดไม่ได้ที่จะปลื้มในควำมเท่ของสำวๆ
THE STARTING POINT :
แพรวา : เราสามคนเรียนคณะศิลปกรรมศาสตร์ ที่ จุ ฬ าฯ ด้ ว ยกั น เราเป็ น รุ ่ น น้ อ ง ส่ ว นพี่ แ ป๋ ง กั บ พี่ พิ ม เป็ น เพื่ อ นรุ ่ น เดี ย วกั น ซึ่ ง ตอนนั้ น ก็ เ ริ่ ม มารวมตั ว กั น เล่ น ดนตรี ที่ หน้าคณะ จากนั้นก็มีพี่ๆ หลายๆ คนแนะน�า ให้ไปเล่นตามงานต่างๆ พิมพ์พร : เพิง่ มาเริม่ จริงจังกันตอนทีต่ อ้ ง ออกไปเล่นให้งานอื่น มันท�าให้เราต้องเริ่ม ฝึกซ้อมกันมากขึ้น และเริ่มเขียนเพลงขึ้นเอง ซึ่ ง ในแง่ ข องการเขี ย น เราเชื่ อ ว่ า คนที่ มี พืน้ ฐานทางด้านดนตรีนา่ จะพอรูว้ า่ ต้องเขียน เพลงอย่างไร เราจะเขียนคล้ายๆ กลอน ให้ มี ค� า คล้ อ งจองกั น จนปะติ ด ปะต่ อ ให้ ออกมาเป็นเพลงได้ แต่ส่วนใหญ่เราจะเริ่ม คิ ด เมโลดี้ ค ร่ า วๆ ที่ มี แ ต่ เ สี ย งกี ต าร์ ก ่ อ น จากนั้นค่อยมาใส่เนื้อเพลง
ส�าหรับเรา เราก็อาจจะมีท่อนหนึ่งหรือคอรัส หนึง่ ทีไ่ ด้เรือ่ งได้ราวอะไรบางอย่าง แล้วค่อยๆ เติมแต่งต่อไป เราอาจจะเริ่มประโยคหนึ่ง ให้ได้ก่อนแล้วก็ทา� ต่อจากตรงนั้น ซึ่งมันก็มี เรื่องราวที่เราคิดเอาไว้แล้วว่าเพลงมันจะไป ทางไหน แต่คนจะตีความยังไงก็อีกเรื่องหนึ่ง แต่ที่เห็นชัดๆ คือเราอาจไม่ใช่นักเล่าเรื่องที่ดี สักเท่าไหร่ บางทีบางเพลงอาจจะไม่ค่อยรู้ เรือ่ ง (หัวเราะ) หรือไม่เข้าใจ แต่ทกุ เพลงทีเ่ รา ท�าก็มีความหมายของมันอยู่ OUR MUSIC ROOM :
Yellow Fang : เราท�าเพลง ห่มผ้า กั น แบบเร่ ง มาก เพราะเราต้ อ งส่ ง ลู ก ค้ า ตอนนั้นเราก็คิดเพลงกันแบบเร็วๆ ใครคิด อะไรได้ก็เอามารวมกัน จากนั้นอัดแล้วส่งไป ให้เขาเลย ใช้เวลาระหว่างกระบวนการทัง้ หมด ประมาณ 2 อาทิตย์ แต่อัดเดโมแค่ 2 วัน พอเรากลั บ มาอั ด เพลงนี้ ใ หม่ เ พื่ อ ลงแผ่ น THE MUSIC ROOM : พิมพ์พร : ไอเดียของห้องนี้มาจากพ่อ เขากลับเลือกเดโมที่เราท�าสดๆ ไปใช้ เราว่า ของน้องแพร เนื่องจากสมาชิกในครอบครัว ถึงห้องนีจ้ ะไม่ใช่หอ้ งอัดทีด่ ที สี่ ดุ แต่กอ็ ยูท่ เี่ รา ของแพรต่ า งก็ มี ว งดนตรี เ ป็ น ของตั ว เอง มากกว่าว่าชอบแบบไหน ประกอบกับโปรดิวเซอร์ของวงเราก็มอี ปุ กรณ์ อยู่ประมาณหนึ่ง เพียงแต่บ้านของเขาอาจ ไม่เอือ้ อ�านวยส�าหรับการอัดเพลง จึงตัดสินใจ ท�าห้องที่สามารถอัดเพลงได้ด้วย แพรวา : ในการท�าเพลงที่ผ่านมา เรา ลองผิดลองถูกมาหลายห้องอัดแล้ว แต่สดุ ท้าย เราก็มาลงเอยที่นี่ เราใช้ห้องนี้มาเกือบ 2 ปี ซึ่ ง เป็ น ห้ อ งที่ ท� า ขึ้ น เพื่ อ อั ด เพลงในอั ล บั้ ม The Greatest ทีไ่ ด้ทยอยอัดมาก่อนหน้านีเ้ มือ่ 6 ปีที่แล้ว พอเรามีห้องอัดเป็นของตัวเอง ท� า ให้ ไ ม่ ต ้ อ งไปเสี ย ค่ า ใช้ จ ่ า ยเช่ า ห้ อ งอั ด เรามีอิสระที่จะท�าอะไรก็ได้ เราจะกินอะไร หรื อ จะซ้ อ มเพลงนานแค่ ไ หนก็ ไ ด้ โ ดย ไม่ต้องรบกวนใคร MUSIC AND LYRICS :
แพรวา : ตอนแรกสุ ด ที่ ม าแจมกั น คิดเพลงด้วยกัน พี่แป๋งก็จะเริ่มเมโลดี้คร่าวๆ ของกีตาร์มา ยังไม่มเี นือ้ เพลง แล้วเราอาจจะ มาคิดด้วยกัน พิมพ์พร : เราจะไม่ค่อยสเกตช์เพลงว่า ต้ อ งเป็ น ยั ง ไง แต่ ล ะคนก็ จ ะมี วิ ธีต ่ า งกั น
www.facebook.com/ yellowfangloveyou Instagram : yellowfangband
PART TIME MUSICIANS เรื่อง : ไอรดา รื่นภิรมย์ ใจ ภาพ : วงศกร ยี่ดวง
เอกลักษณ์ของเพลงที่ไม่มีใครเหมือน ท�ำให้ชื่อของวง Part Time Musicians เข้ำไปอยู่ในใจของใครหลำยคนได้ ไม่ยำก จำกที่เริ่มท�ำเพลงเพียงสองคน ก็ค่อยๆ ขยับขยำยจ�ำนวนสมำชิกเพื่อช่วยกันเติมควำมสมบูรณ์ของเพลงให้ ได้มำกที่สุด เมื่อสิ้นสุดกำรพูดคุยกับสมำชิกในวง ‘นิค’ - ธาฤทธิ์ เจียรกุล (อะคูสติกกีตำร์, ร้องน�ำ), ‘จิน’ - วรเมธ มตุธรรมธาดา (ลีดกีตำร์, ซินธิไซเซอร์) และ ‘อุน’ - คีตา วังขจรวุฒิศักดิ์ (กีตำร์, คอรัส) ก็ท�ำให้เรำรู้ว่ำควำมคิดและควำมรักในเสียงเพลงของพวกเขำนี่เองที่ดึงดูดให้พวกเขำทั้ง 7 คน เดินในเส้นทำงเดียวกัน
THE STARTING POINT :
MUSIC AND LYRICS :
วรเมธ : ผมกับนิครู้จักกันตั้งแต่สมัยเรียน มหาวิทยาลัยแล้ว เวลาที่เรียนวิชารวมหรือท�า กิจกรรมก็จะคุยกันบ้าง หลังจากที่เรียนจบมา ก็บงั เอิญเจอกันอีกครัง้ ในคอร์สเรียนทีเ่ กีย่ วกับ การท�าซาวนด์ แล้วโรงเรียนก็อยู่ใกล้กับบ้าน ของนิค เวลาเราเรียนเสร็จก็จะมาขลุกอยูท่ หี่ อ้ ง นอนของนิค เพราะตอนนั้นยังไม่มีห้องแบบนี้ ธาฤทธิ ์ : เรือ่ งความคิดทีจ่ ะท�าเพลงก็เกิดจาก การที่เราสองคนต้องท�าโปรเจ็กต์ส่งที่เรียนกัน ซึง่ คนอืน่ เขาก็อาจจะคัฟเวอร์เพลงต่างๆ นานา แต่เราอยากจะลองแต่งเพลงขึน้ มาเลย ซึง่ ตอนนัน้ ก็อดั เพลงง่ายๆ เลยนะ ยังไม่มอี ปุ กรณ์อะไรเลย พอเสร็จแล้วก็รสู้ กึ ว่าอยากจะลองปล่อยให้คนอืน่ ฟังดู ท�ามาเรื่อยๆ ก็อยากจะเอาเพลงไปขายที่ งาน The Last Fat Fest ซึ่งเราเอาเพลงไปขาย 200 แผ่น คิดกันไว้ว่าถ้าขายได้เกินครึ่ง เราจะ ท�าเพลงกันต่อ แล้วผลคือมันขายได้เกินครึ่ง เราเลยตัดสินใจว่าจะท�าเพลงกันต่อ แต่อยาก จะท�างานให้มันจริงจังขึ้น ก็เลยคิดว่าต้องหา สมาชิกเพิ่ม อย่างน้องแพท เราไปเจอมาจาก ยูทบู เราจ�าวันทีเ่ จอได้เลยว่าน้องเขาสุดยอดมาก น่าจะเอามาร้องน�าได้ หลังจากนัน้ ก็หามือกีตาร์ มาเพิ่ม เลยนึกถึงอุน รุ่นน้องที่มหาวิทยาลัย จากนั้นก็เป็นมือเบสคือนิค แล้วสุดท้ายก็ได้ น้องวิวมาเป็นนักไวโอลิน ตอนนีโ้ ดยรวมก็มี 7 คน
ธาฤทธิ ์ : ตอนทีเ่ ราท�าเพลง Vacation Time เราคิดเยอะมาก เพราะเราคิดว่าจะท�าวงอย่าง จริงจังจึงต้องมีสกั เพลงทีเ่ ป็นเพลงพ็อพๆ คือเรา ก็ไม่รู้หรอกว่าผลมันจะเป็นยังไง แต่อยากจะ ท�าให้ดที สี่ ดุ เท่าทีเ่ ราจะท�าได้ ระหว่างทีเ่ ราขับรถ อยู่บนโทลเวย์ ก� าลังจะไปต่างจังหวัดก็ฮัม เนื้อเพลงออกมา แล้วพอเติมเมโลดี้มนั ก็ได้เลย พอออกมาสูค่ นฟังแล้วผลตอบรับก็ดเี กินคาดจริงๆ วรเมธ : วิธกี ารท�างานของเราจะเป็นแบบ หยินกับหยางเลย คือนิคจะเป็นคนสุนทรียศาสตร์ ร้อยเปอร์เซ็นต์ เอาอารมณ์ความรู้สึกเป็นหลัก แต่ผมจะมีความคิดทีใ่ ช้วทิ ยาศาสตร์หรือหลักการ เรื่องซาวนด์มาใช้ในเชิงการดีไซน์เรื่องเสียง
THE MUSIC ROOM :
ธาฤทธิ์ : ตอนแรกเราก็ท�าเพลงอัดเพลง กันที่ห้องนอนของผมเอง พอเริ่มมีสมาชิกแล้ว ท�าเพลง Vacation Time เราก็เลยมาท�าเพลง แล้วก็อดั เพลงกันทีห่ อ้ งอัดเสียงกลองในปัจจุบนั เริ่มซื้ออุปกรณ์เล็กๆ เพื่ออัดเพลง หลังจากนั้น เราก็จริงจังขึน้ เลยเปลีย่ นมาท�าห้องอย่างจริงจัง ท�าดาดฟ้าให้กลายเป็นห้องดนตรี ห้องนีเ้ ราจะ ใช้รวมตัวกันเพื่อคิดเพลงหรือซ้อมเพลงกัน วรเมธ : ที่นี่เหมือนเป็นลังขนาดใหญ่ คือคิดไม่ออกก็มาเจอกัน ธาฤทธิ์ : ทุ ก อย่ า งเริ่ ม ต้ น จากที่ นี่ น ะ บางครั้ ง ก็ ป ิ ด งานที่ นี่ ด ้ ว ยซ�้ า ซึ่ ง ส่ ว นใหญ่ ผมจะเริ่ ม เขี ย นเพลง มี กี ต าร์ โ ปร่ ง อี ก ตั ว คิดอะไรได้ก็พูดโพล่งขึ้นมา แล้วก็ฮัมประโยค มั่วๆ ไว้ แล้วถ้ามันใช่เราก็พยายามหาเมโลดี้ มาใส่มัน ส่วนเรื่องไอเดียก็แล้วแต่เพลงเลยว่า จะมายังไง จากไหน
OUR MUSIC ROOM :
Part Time Musician : การมีโฮมสตูดิโอ มันได้เปรียบมาก เพราะเรามีเวลาท�าการบ้าน มีเวลาได้ทดลองอะไรใหม่ๆ คือเมื่อมันเป็น ห้องของเรา เราจึงสามารถท�าอะไรก็ได้ คือถ้า เช่าสตูดิโอเรามีเวลาแค่ 6 ชั่วโมงเท่านั้นเอง ทุกเวลามันเป็นเงิน แต่ถา้ มีหอ้ งเป็นของตัวเอง แน่นอนว่ามันต้องเป็นห้องของใครสักคนในวง อยู่แล้ว แต่ด้วยความเป็นทีมเดียวกันก็เลย ไม่คดิ ว่ามันเป็นค่าใช้จา่ ย คิดว่าเรามาท�างานกลุม่ กันมากกว่า
www.facebook.com/ PartTimeMusicians Instagram : parttimemusicians
CYNDI SEUI เรื่อง : ประพัฒน์ สกุณา ภาพ : วงศกร ยี่ดวง
โปรดิวเซอร์และศิลปินหนุ่มชำวฟิลิปปินส์ ชื่อ ซินดี้ ซุย อยู่ในวงกำรเพลงไทยมำอย่ำงยำวนำน เช่น เพลง ‘มันอยู่ที่จังหวะ’ Feat. โป้ โยคีเพลย์บอย ยังเป็นเพลงที่หลำยคนจดจ�ำและเต้นตำมได้จนทุกวันนี้ ถ้ำจะบอกว่ำตอนนี้เขำเป็นหนึ่งในคนท�ำดนตรีที่เนื้อหอมมำกๆ คนหนึ่งในบ้ำนเรำก็คงไม่ผิดนัก เพลงดีๆ หลำยเพลงที่เขำสร้ำงสรรค์ขึ้นมำไม่ได้เกิดขึ้นจำกสตูดิโอใหญ่ๆ แต่เกิดจำกห้องอัดเล็กๆ ภำยในบ้ำนของเขำเอง อำจจะเล็กแต่เต็มเปี่ยมไปด้วยสิ่งของที่สร้ำง แรงบันดำลใจในกำรท�ำเพลง เรำจึงอยำกพำผู้อ่ำนไปรู้จักโฮมสตูดิโอเล็กๆ ที่ชื่อ SkyTone ของเขำ แล้วคุณจะรู้ว่ำเพลงดีๆ ของชำยคนนี้เกิดขึ้นได้อย่ำงไร
THE STARTING POINT :
ความคิดแรกเริม่ ของผมคือ เวลาไปท�างาน ที่สตูดิโอต่างๆ ผมจะรู้สึกว่าเครื่องมือที่เรา อยากเอามาท�าเพลงนั้นมีให้ใช้ไม่ครบตาม ความต้องการ ก็เลยคิดว่าถ้าเรามีหอ้ งท�าเพลง ของตัวเองก็คงดีมาก ก็เลยเริม่ ต้นท�าห้องท�าเพลง ของตัวเอง ด้วยการเอาเครือ่ งมือมาใส่ไว้ทลี ะ ชิน้ รวมๆ แล้วใช้เวลาประกอบชิน้ ส่วนทัง้ หมด ประมาณ 9 ปี กว่าจะลงเอยเป็นห้องนี้ ซึง่ มี การปรับเปลีย่ นรูปแบบห้องไปแล้ว 3-4 ครัง้ เพือ่ ให้เราได้มมุ ในการท�างานทีด่ ที สี่ ดุ THE MUSIC ROOM :
ผมเริม่ ใช้หอ้ งนีท้ า� เพลงให้กบั วง Slur และ อัลบั้มชุดแรกของ จีน กษิดิศ รวมถึงศิลปิน อี ก หลายๆ คนที่ มี โ อกาสได้ ร ่ ว มงานกั น รวมถึงงานเพลงโฆษณาซึง่ เป็นงานหลักของผม และก็มวี งดนตรีตา่ งประเทศหลายๆ วง อย่าง YMCK ก็เคยบินมาท�าเพลงที่ห้องนี้ ส�าหรับ ผมถือว่าที่นี่เป็นสตูดิโอหลักในการท�าเพลง ของผมเลยก็ว่าได้ สิ่งเดียวที่ห้องนี้ยังขาดอยู่ คือ กลองชุด เพราะพืน้ ทีไ่ ม่อา� นวยในการวาง กลองชุด นอกนัน้ ผมสามารถจบการท�าเพลง ในห้องนี้ได้หมด MUSIC AND LYRICS :
นอกจากเครื่ อ งดนตรี ใ นห้ อ งนี้ แ ล้ ว ของเล่นต่างๆ ทีอ่ ยูใ่ นนีก้ ช็ ว่ ยสร้างจินตนาการ ในการท�าเพลงให้ผมเหมือนกันอย่างตัวการ์ตนู สีสนั ก็ชว่ ยสร้างชีวติ ชีวาให้กบั ห้องนี้ ลองนึกดู ว่าถ้าห้องนี้ไม่มีของเล่น ก็คงจะมีอารมณ์ อีกแบบ แต่ห้องนีม้ ที งั้ ของเล่น หนังสือ ก็เลย ท�าให้เราอยู่ในห้องนี้ได้ทั้งวัน เพราะอยู่แล้ว สบายใจ ไม่เครียด และผมจะบอกกับผูก้ า� กับ โฆษณาหรื อ ครี เ อที ฟ ที่ ร ่ ว มงานกั บ ผมว่ า ให้ เ ข้ า มาท� า งานกั น ที่ นี่ เพราะผมเชื่ อ ว่ า ของทีผ่ มใช้อยูต่ อนนีม้ คี วามเป็นตัวตนของผม
สอดแทรกอยู่ภายใน ซาวนด์ที่ออกมาก็จะมี ความเฉพาะตัว และมีเอกลักษณ์บางอย่าง ทีเ่ ป็น ซินดี้ ซุย เกิดขึน้ ในงานนัน้ ด้วย รวมทัง้ บรรยากาศทีไ่ ม่มคี วามซีเรียสเหลืออยูใ่ นห้องนี้ ก็ทา� ให้คนทีไ่ ด้รว่ มงานกับเรา ท�างานด้วยกัน อย่างราบรืน่ มากๆ จนบางทีกเ็ ปลีย่ นมุมมอง ที่เขาเคยมีกับเราไปเป็นอีกแบบเลยก็มี MY MUSIC ROOM :
เราดีใจทีห่ อ้ งนีใ้ ห้อะไรกับเราได้เยอะมาก ทัง้ ในด้านของการท�างาน และความรูส้ กึ ของ นักดนตรีทเี่ ข้ามาท�างานในนี้ เขาเปลีย่ นความคิด ไปเลย พอรู้ว่าโฮมสตูดิโอของเราสามารถท�า เพลงที่จริงจังได้ ทุกคนก็ไว้ใจมาอัดเพลงกัน ทีน่ ี่ เข้ามาใช้ชวี ติ มานัง่ เขียนเพลงกันในห้องนี้ ทัง้ ศิลปินไทยและต่างชาติ เราอยากให้คน ส่วนใหญ่รู้ว่า การท�างานในสถานที่แบบนี้ ก็สามารถได้งานคุณภาพอย่าง My Name is Dos ซึ่งเป็นอัลบั้มรวมเพลงของศิลปินจาก ค่าย Paperdisc ในตอนนั้น ทุกเพลงก็ท�าขึ้น จากที่นี่ รวมถึง Toy Boy อัลบั้มล่าสุดของผม ทีเ่ ป็นทีส่ ดุ ในแง่ของการใช้เครือ่ งมือในการท�า เพลงที่ ค รบเครื่ อ งที่ สุ ด เท่ า ที่ จ ะเป็ น ไปได้ ส�าหรับผมแล้ว
www.facebook.com/CyndiSeui Instagram : cyndiSeui
CALENDAR FRI
MON
9
WAYNE KRANTZ TRIO LIVE IN BANGKOK พบกับ Wayne Krantz Trio วงฟิวชันแจ๊ซระดับ ซูเปอร์กรุป๊ ภายใต้การรวมตัวกันของ เวย์น แครนซ์ มือกีตาร์ระดับโลก แอนโธนี แจ็กสัน มือเบสบันทึกเสียง ที่มีผลงานมากมาย และ คลิฟฟ์ อัลมอนด์ มือกลอง สตูดิโอจากนิวยอร์ก ใน ‘Wayne Krantz Trio Live in Bangkok’ วันนี้ เวลา 20.00 น. ณ โรงละคร เอ็ม เธียเตอร์ ถ.เพชรบุรีตัดใหม่ จ�าหน่ายบัตรที่ ไทยทิกเก็ตเมเจอร์
TUE
10
15 MINUTES นิทรรศการภาพถ่าย ‘15 นาที’ โดย แพทริก บูเดนซ์ ศิลปินภาพถ่าย ดาวรุ่งชาวเยอรมัน ที่ใช้ สายตาอั น ละเอี ย ดอ่ อ น ส� า รวจความเจ็ บ ปวด ที่ ห ลงเหลื อ ตกค้ า งทั น ที ที่เหล่านักมวยไทยเดินลง จากเวที ถ่ายทอดออกมา เป็นภาพถ่ายพอร์เทรตแห่ง สั จ ธรรมที่ เ ต็ ม ไปด้ ว ย หยาดเหงื่ อ เลื อ ดเนื้ อ น�้ า ตา และความงาม วันนีถ้ งึ 26 เมษายน 2558 ณ Kathmandu Photo Gallery โทร. 02-234-6700 (เว้นวันจันทร์)
WED
11
INCUBUS LIVE IN BANGKOK พบกับความมันระดับ โลกจาก Incubus วง อัลเทอร์เนทีฟร็อกชือ่ ดังจาก อเมริกา เจ้าของเพลงดัง อย่าง Drive, Are You In? ฯลฯ ใน ‘Incubus Live in Bangkok’ วันนี้ ประตูเปิด 18.00 น. การแสดงเริ่ม 19.00 น. ณ ธันเดอร์โดม เมืองทองธานี จ�าหน่าย บัตรที่ไทยทิกเก็ตเมเจอร์
THU
6
SAT
7
SUN
8
12
OPEN SECRETS นิทรรศการภาพยนตร์ สารคดี ‘Open Secrets’ โดยหลากศิลปิน น�าเสนอ ประเด็นทีเ่ ป็นปรากฏการณ์ ทางสังคม การเปลีย่ นแปลง ทางสิง่ แวดล้อม ความเชือ่ วิ ถี ชี วิ ต ประวั ติ ศ าสตร์ พื้ น ถิ่ น และพฤติ ก รรม ม นุ ษ ย ์ ที่ ป ร า ก ฏ ขึ้ น ในประเทศไทยในรอบ หนึ่ ง ทศวรรษที่ ผ ่ า นมา วันนี้ถึง 10 เมษายน 2558 ณ หอศิลปวิทยนิทรรศน์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย โทร. 0-2218-2965 (เว้นวัน อาทิตย์)
KNOWLEDGE IS EVERYTHING นิ ท รรศการศิ ล ปะ ‘Knowledge is Everything’ โดย Jan Krogsgaard และ Liam Morgan น�าเสนอ งาน projection installation ด้วยโปรเจ็กเตอร์ที่สร้าง ขึ้นมาโดยเฉพาะ แสดง ร่วมกับงานออกแบบเสียง วันนี้ถึง 29 มีนาคม 2558 ณ People Gallery ชั้น 2 หอศิ ล ปวั ฒ นธรรมแห่ ง กรุ ง เทพมหานคร โทร. 0-2214-6630-8 (เว้นวันจันทร์)
DESIGN OBJECT MOVEMENT : INDONESIAPHILIPPINES นิทรรศการ ‘Design Object Movement : อิ น โดนี เ ซี ย -ฟิ ลิ ป ปิ น ส์ ’ ท�าความรู้จักกับนักสร้างสรรค์จากอินโดนีเซียและ ฟิ ลิ ป ปิ น ส์ ผ ่ า นผลงาน สร้างสรรค์ ตัง้ แต่ผลิตภัณฑ์ ท้องถิน่ ทีป่ ระยุกต์ให้ตอบ โจทย์เทรนด์โลก ไปจนถึง ผลิ ต ภั ณ ฑ์ ส ากลที่ ป รั บ ให้เข้ากับรสนิยมของผูค้ น ในแต่ ล ะพื้ น ที่ วั น นี้ ถึ ง 31 มีนาคม 2558 ณ TCDC (เว้นวันจันทร์)
SWING DANCING @ เ ต รี ย ม ชุ ด วิ น เ ท จ ทัดดอกไม้บนผม ใส่รองเท้า ผ้าใบ มาร่วมเต้นสวิงในงาน ‘Swing Dancing @ พระปฐมเจดีย’์ ทีเ่ ปลีย่ นถนนรถไฟ หน้ า องค์ พ ระปฐมเจดี ย ์ ให้เป็นงานเต้นร�าย้อนยุค เรียนเต้นฟรีกบั นักเต้นสวิง มืออาชีพระดับโลก และ ชมการแสดงของ Gunhild Carling นั ก ดนตรี เ พลง สวิงแจ๊ซชื่อดังระดับโลก จากสวี เ ดน วั น นี้ เวลา 19.00 น. ณ ถนนรถไฟ หน้ า องค์ พ ระปฐมเจดี ย ์ จ.นครปฐม
พระปฐมเจดีย์
MAKE A DISH
Mama’s Slow Cooked Ribs เรื่อง : อาทิตยา อาศิรวาท, สรุตา สิริศรีสัมพันธ์ ภาพ : วงศกร ยี่ดวง
หากใครก�าลังมองหาร้านอาหารแปลกใหม่ ลองแวะไปที่ร้าน Tete et Nez เป็นภาษาฝรั่งเศสที่แปลว่า หัวและจมูก ซึ่งเมนูแสนอร่อยทั้งหลายล้วนมาจากการสร้างสรรค์ ของเจ้าของร้าน ผสมกับการน�ากลิ่นหอมจากธรรมชาติมาใส่เมนูอาหารและเครื่องดื่มต่างๆ รวมถึง Mama’s Slow Cooked Ribs เมนูแนะน�าที่พร้อมเสิร์ฟ ให้คุณได้สัมผัส ทั้งกลิ่นหอมและลิ้มลองรสชาติที่แสนอร่อย ท่ามกลางบรรยากาศของร้านที่ตกแต่งสไตล์วินเทจ เปิดประสบการณ์ใหม่ให้ชีวิตคุณได้มีช่วงเวลาแห่งความสุขยาวนานขึ้น
Owner แคทรีน อมตวิวัฒน์
Mama's Slow Cooked Ribs ราคา : 320 บาท
INGREDIENTS ซีโ่ ครงหมู / มะเขือเทศ / หั ว หอม / มั น บด / ซอสบาร์บีคิว / เนย / สมุนไพรอิตาเลียน / ใบพาร์ ส ลี ย ์ / กลิ่ น pepper และ citrus
Owner's Inspiration “ร้านของเราเน้นเมนูอาหาร comfort food หรือเรียกว่า อาหารแบบกินอิ่มยิ้มสบาย ซึ่งส่วนใหญ่จะมีกลิ่นน�้าหอมจาก ธรรมชาติเข้ามาเกี่ยวข้องตามคอนเซ็ปต์ของร้าน โดยเมนูนี้ เป็นสูตรของคุณแม่ เรากินมาตั้งแต่เด็กๆ รู้สึกติดใจและชอบ เลยขอสูตรจากคุณแม่มาท�าที่ร้าน ก็เลยกลายเป็นเมนูอาหาร ที่ ได้รับความนิยมของร้านเรา”
TIPS เราเลือกซีโ่ ครงหมูตดิ มันเล็กน้อยเพือ่ ให้เนือ้ ไม่แห้งในขณะทีต่ นุ๋ จะได้เข้าเนือ้ เราใช้เวลาตุน๋ นาน ตัง้ แต่เช้าถึงเย็น ซอสบาร์บคี วิ ทีร่ าดท�าจากน�า้ สต๊อก เป็นหลัก เสิร์ฟพร้อมมันบดใส่เนยรสชาติละมุน รวมถึงกลิน่ ทีข่ าดไม่ได้อย่าง pepper และ citrus ท�าให้มีมิติที่น่าสนใจมากขึ้น
SUPERMARKET
Just Dig It
เคยได้ยินปู่ย่าตายายพูดอยู่บ่อยๆ ว่า เวลาที่ต้องเจอกับภาวะอดอยาก ข้าวยากหมากแพง สิ่งที่ช่วยประทังชีวิตได้ก็คือ หัวเผือกหัวมันทั้งหลาย ซึ่งอาจจะไม่ถูกปากถูกใจเท่ากับข้าวสวยร้อนๆ แต่ก็ช่วยให้รอด จากความยากล�าบากมาได้ และถึงแม้วันนี้เราจะไม่ล�าบากเท่ารุ่นปู่ย่า แต่ถ้าได้ลองขุดสวนหลังบ้าน โรยเมล็ดผัก รอคอยวันที่จะถอนออกมาจัดใส่จาน ก็คงจะสนุกกันไม่น้อยเลย Purple daikon Red mooli
Taro
SugaR beet
celery root
Horseradish
Jerusalem artichoke
Sweet potato
Cassavas
Elephant yam
Black Radish
Daikon
Horseradish ฮอร์สแรดิช พืชตระกูลกะหล�ำ่ ทีใ่ ช้สว่ นของรำก มำบริโภค คุณสมบัติใกล้เคียงกับวำซำบิของ ญี่ปุ่น นิยมน�ำไปท�ำซอสเพรำะมีรสชำติเผ็ด โดยผสมกับน�้ำส้มสำยชู น�้ำมันพืชต่ำงๆ Red Mooli หัวผักกำดแดง หรือแรดิช ด้ำนนอกมีผวิ สีแดง ส่วนด้ำนในมีเนื้อสีขำว ซึ่งเป็นส่วนของรำก มีคณ ุ ค่ำทำงอำหำรมำกมำย ทัง้ เบตำแคโรทีน ส่วนใหญ่จะทำนแบบสดๆ โดยใส่ในสลัด Taro เผือก พืชกินหัวอีกชนิดทีอ่ ดุ มไปด้วยสำรอำหำร อย่ำงคำร์โบไฮเดรต น�ำมำท�ำได้ทั้งอำหำร คำวหวำน เช่ น เผื อ กทอด บั ว ลอยเผื อ ก ขนมปังไส้เผือก หัวปลำต้มเผือก ข้ำวต้มเผือก Cassavas มั น ส� ำ ปะหลั ง พื ช บริ โ ภคหั ว ที่ แ ปรรู ป ใช้ ประโยชน์ต่ำงๆ เช่น ผงชูรส แอลกอฮอล์ ซึ่ง เป็นส่วนผสมที่ส�ำคัญของน�้ำมันแก๊สโซฮอล์ โดยข้ อ ควรระวั ง ส� ำ คั ญ คื อ สำรไซยำไนด์ ในมันส�ำปะหลัง จึงห้ำมบริโภคแบบดิบๆ Sweet Potato มันเทศ หรือมันหวำน พืชกินหัวแสนอร่อย สำมำรถน�ำมำท�ำอำหำรได้มำกมำย แต่ทนี่ ำ่ อร่อย ทีส่ ดุ คงหนีไม่พน้ มันเผำหอมๆ ร้อนๆ โดยเฉพำะ มันหวำนจำกญี่ปุ่นที่รสชำติอร่อยล�้ำ หรือถ้ำ เป็นแบบไทยๆ ก็ต้องเป็นมันเชื่อม มันต้มขิง แกงบวด มันฉำบ เป็นต้น Jerusalem Artichoke แก่นตะวัน พืชสมุนไพรทีก่ ำ� ลังมำแรง เพรำะมี ประโยชน์มำกมำย เช่น มีใยอำหำร และสำรอำหำร ที่ป้องกันไขมันในเส้นเลือด ซึ่งเพิ่งมีคนน�ำ เข้ำมำปลูกในเมืองไทยเมือ่ ไม่กสี่ บิ ปีทผี่ ่ำนมำ Elephant Yam บุก หรืออีกชื่อคือ konjac พืชที่โดดเด่นเรื่อง ตัวช่วยในกำรลดน�ำ้ หนัก โดยน�ำส่วนหัวมำใช้ ประโยชน์ เพรำะมีสำรประเภทคำร์โบไฮเดรต ที่ ช ่ ว ยลดประมำณน�้ ำ ตำลในเลื อ ด ยั บ ยั้ ง กำรดูดซึมกลูโคสในทำงเดินอำหำร สำมำรถ น�ำมำใช้ทำ� เป็นอำหำรส�ำหรับผูป้ ว่ ยเบำหวำนได้ Sugar Beet หั ว ชู ก ำร์ บี ต พื ช ที่ น� ำ มำใช้ ป ระโยชน์ ไ ด้ ใ น กำรผลิตน�ำ้ ตำลทรำยเช่นเดียวกับอ้อย รวมถึง น�ำมำปรุงอำหำรต่ำงๆ ได้โดยมีรสชำติคล้ำยกับ มันฝรั่ง Celery Root หัวเซเลอรี ใครทีต่ ดิ อกติดใจควำมกรอบอร่อย ฉ�่ำน�้ำของเซเลอรี ลองขุดลงไปอีกนิด จะได้ พบกับหัวเซเลอรีที่อยู่ใต้ดิน สำมำรถน�ำมำใช้ ท�ำอำหำรได้หลำกหลำยไม่แพ้หวั มันชนิดอืน่ ๆ เช่น หั่นบำงๆ ทอดกรอบ อบในเมนูกรำแตง DAIKON หัวไชเท้ำ ผักกินหัวสีขำวอร่อย โดยเฉพำะ หัวไชเท้ำญี่ปุ่นที่มีขนำดใหญ่ ส่วนเมนูง่ำยๆ ส�ำหรับหัวไชเท้ำก็คงต้องเป็นต้มจืด หรือถ้ำ คออำหำรญี่ปุ่นก็ต้องทำนคู่กับปลำดิบ Purple Daikon หัวผักกำดม่วง ซึ่งไม่ใช่พืชผักพื้นเมืองของ บ้ำนเรำ โดยผิวนอกของพืชชนิดนีจ้ ะเป็นสีมว่ ง ส่วนผิวด้ำนในจะค่อยๆ เป็นสีขำวไปจนถึง ตรงกลำง มีรสชำติหวำนกว่ำหัวผักกำดอื่นๆ Black Radish หัวผักกำดด�ำ พืชประจ�ำถิ่นในแถบเมดิเตอร์เรเนียน โดยมีสรรพคุณเป็นยำ จึงนิยมท�ำเป็น ยำสมุ น ไพรแบบแคปซู ล โดยส่ ว นเปลื อ ก เป็นสีด�ำ ส่วนเนื้อเป็นสีขำว เมื่อหั่นเป็นแว่น แล้วจะดูสวยงำมน่ำทำน
HOME MADE
The Way Home เรื่อง : ทรรศน หาญเรืองเกียรติ ภาพ : มณีนุช บุญเรือง
องค์ประกอบส�ำคัญของบ้ำนที่นอกเหนือจำกเสำ คำน และไม้ ก็คือควำมรักที่เจ้ำของบ้ำนต้องใส่ไว้ในตัวบ้ำนด้วย ดังนั้น กำรสร้ำงบ้ำนของ เลิศชัย คุณะนาคประดับ เจ้ำของธุรกิจส่งออกสิ่งทอ ที่แม้จะต้องเผชิญกับอุปสรรคแค่ไหน แต่เขำก็ ไม่ยอมแพ้ และยังคงมุ่งมั่นท�ำให้ ได้บ้ำนในฝันของตัวเองขึ้นมำ เมื่อมีควำมตั้งใจจริงบ้ำนหลังนี้ก็ก่อตัวขึ้นมำได้อย่ำงเสร็จสมบูรณ์
“ทุกอย่ำงที่อยู่ในบ้ำนหลังนี้เป็นสิ่ง ที่เรำเลือกมำด้วยตัวเองทั้งหมด”
พบกับ a day BULLETIN และ a day BULLETIN LIFE ุงเทพฯ ได้แล้ววันนี้ที่สตาร์บัคส์ 40 สาขาทั่วกร
ท�าไมเรือนนกเก้าหลังนี้ถึงใช้เวลาก่อสร้าง ที่ยาวนาน “เริม่ จากซือ้ บ้านหลังเก่าพร้อมทีด่ ิน ตรงนีม้ า และท�าการปรับปรุงบ้านหลังเดิม เพราะ อยากได้บ้านที่ตรงกับความต้องการของตัวเอง จริง ๆ แต่ ก็ เ จอกั บ ปั ญ หาการก่ อ สร้ า งต่ า งๆ จนท� า ให้ ร ะยะเวลายื ด เยื้ อ มานานถึ ง 3 ปี และแต่ละส่วนของบ้านเราก็มานัง่ วาดรูปคร่าวๆ ให้กบั ช่างก่อสร้างดูเลยว่าอยากได้หอ้ งประมาณ ไหน โดยดูจากรูปในหนังสือแต่งบ้านที่เราชอบ ดังนั้น พื้นที่แต่ละส่วนของบ้านจึงไม่ได้ออกมา ในรูปแบบเดียวกัน และเราชอบบ้านในหลายๆ สไตล์ด้วย” สาเหตุ ที่ พื้ น ที่ ด ้ า นนอกตั ว บ้ า นมี น ้ อ ยมาก “เพราะตัวเราเองมีโอกาสเดินเล่นนอกตัวบ้าน น้อยมาก ก็เลยปลูกบ้านให้เต็มเนือ้ ทีไ่ ปเลยดีกว่า พืน้ ทีร่ อบตัวบ้านทีเ่ หลือก็จะมีไม่มาก เหลือไว้แค่ ส�าหรับปลูกต้นไม้ประดับ และท�าเป็นทีน่ งั่ เล่นเล็กๆ เวลามีเพื่อนมาหาเท่านั้นเอง” ความสนุกในการตกแต่งบ้านของคุณ “เกิดจาก ความชอบของตัวเอง แล้วค่อยหยิบจับสิ่งของ เหล่านั้นมาผสมไว้ด้วยกัน บ้านหลังนี้มีทั้งหมด 2 ชัน้ ครึง่ เนือ่ งจากความผิดพลาดของโครงสร้าง ตอนทีป่ รับปรุงบ้านตัง้ แต่แรก ซึง่ จริงๆ ควรจะเป็น 3 ชั้น (หัวเราะ) ชั้นล่างก็จะแบ่งเป็นห้องรับแขก และใช้ทานอาหาร ส่วนอีกห้องก็ทา� ไว้เป็นห้อง ส�าหรับดูหนังโดยเฉพาะ เวลาเพื่อนมาปาร์ตี้
ที่บ้านใครอยากดูหนังก็มานั่งในห้องนี้ ส่วน ใครอยากนัง่ คุยกันก็ออกไปตรงห้องรับแขก” สไตล์ของชัน้ 2 ทีแ่ ตกต่างออกไป “เราใช้วธิ ี ตกแต่งให้ออกมาเป็นเหมือนเรือนไทย ใช้ไม้ เป็นส่วนประกอบหลักเพือ่ ให้ความรูส้ กึ ทีอ่ บอุน่ เพราะเป็นพืน้ ทีข่ องการพักผ่อนอย่างแท้จริง” ห้องนอนควรมีขนาดที่ก�าลังพอดี “เพราะ ห้องนอนส�าหรับเรามีไว้นอนหลับพักผ่อนจริงๆ ดังนั้น ในห้องนอนของเราจึงไม่มีโทรทัศน์ หรือคอมพิวเตอร์ในห้อง เราไม่ชอบห้องนอน ใหญ่ๆ เพราะการอยู่ในห้องนอนที่ขนาด ก�าลังดี ท�าให้เรารูส้ กึ ถึงความปลอดภัยมากกว่า ส่วนชัน้ บนสุดจะมีลกั ษณะเป็นห้องใต้หลังคา เราก็เลยดัดแปลงเป็นห้องพระและห้องเก็บของ” สิ่งที่ ได้รับจากบ้านหลังนี้ “ความเงียบสงบ ได้อยูท่ า่ มกลางสิง่ ทีเ่ ราชอบ ทุกพืน้ ทีใ่ นบ้าน หลังนีเ้ ราสามารถใช้งานได้หมด เลยไม่รสู้ กึ ว่า อยู่บ้านแล้วอึดอัด เดินไปนั่งตรงไหนก็มีแต่ ความสุข”
• มุ ม ไหนก็ ต ้ อ งมี เ ชิ ง เที ย น... เราชอบความสวยงามของน�า้ ตาเทียน
• เมื่อคิดจะหาของแต่งบ้าน... เราจะไปเดินดูตามสวนจตุจักร
• ภาพยนตร์ ที่ จ ะดู วั น นี้ ...
บ้านทรายทอง เวอร์ชนั จารุณี สุขสวัสดิ์
• ของแต่งบ้านจากแดนไกล... โมเดลรถไฟจากประเทศญี่ปุ่น
1. เซ็นทรัล ลำดพร้ำว ชั้น 2 2. เซ็นทรัล พระรำม 9 ชั้น 1 3. สยำมพำรำกอน ชั้น 1 4. สยำมพำรำกอน ชั้น 3 5. สยำมเซ็นเตอร์ ชั้น 3 6. เซ็นทรัลเวิลด์ ชั้น 3 โซน A 7. Big C เอกมัย 8. เอ็มโพเรียม ทำวเวอร์ 9. เอ็มโพเรียม ชั้น 5 10. จีเอ็มเอ็ม แกรมมี เพลส 11. ทองหล่อ (ระหว่ำงทองหล่อ ซอย 11 และ 13) 12. มำร์เก็ตเพลส ทองหล่อ (ทองหล่อ ซอย 4) 13. เอ็มไพร์ ทำวเวอร์ 14. ออล ซีซัน เพลส 15. อำคำรอื้อจือเหลียง 16. หลังสวน 17. สีลมคอมเพล็กซ์ 18. ไทมส์ สแควร์ ซอยสุขุมวิท 12 19. ไทยพำณิชย์ปำร์กพลำซ่ำ 20. จำมจุรีสแควร์ 21. อำคำรเดอะสิบเก้ำ ชิดลม 22. อำคำรเมืองไทยภัทรคอมเพล็กซ์ 23. IDEO พญำไท 24. โรงพยำบำลบ�ำรุงรำษฎร์ ชั้น 1 25. โรงพยำบำลบ�ำรุงรำษฎร์ สกำยล็อบบี้ ชั้น 10 26. โรงพยำบำลสมิติเวช ซอยสุขุมวิท 49 27. โรงพยำบำลกรุงเทพ 28. โรงพยำบำลรำมำธิบดี 29. โรงพยำบำลพระรำม 9 30. The Crystal 31. CDC
32. RCA ์ซิตี้อเวนิว 33. นวมินทร ำวน์เซ็นเตอร์ ์ท 34. นวมินทร Center e in 35. The N 21 l 36. Termina เกษตร-นวมินทร์ lk a 37. The W enade m 38. The Pro e ทำวน์อินทำวน์ n e c 39. The S ailand ถนนบำ� รงุ เมอื ง h 40. SOHO T
SELECTIVE
My Good Old Days เรื่อง : นวพร ญาณสิทธิ์, สรุตา สิริศรีสัมพันธ์ ภาพ : วงศกร ยี่ดวง
กับสิ่งของที่รัก แม้ ไม่ได้อยู่ในสภาพดีก็ยังรัก คือความคิดของ ‘ฝ้าย’ - ปัถยา วาสนสิริ ศิลปินจากค่าย Garden Music ผ่านข้าวของที่เรียงราย อยู่ทั้ง 11 ชิ้นนี้ เพราะส�าหรับเธอ ร่องรอยที่เกิดขึ้นจากการใช้งาน ล้วนช่วยย�้าเตือนความจ�าให้นึกถึงวันวานได้เป็นอย่างดี
1
4 3 2
5
6
7
8
9
10
11
1. อูคเู ลเล “เครือ่ งมือท�ำมำหำกิน (หัวเรำะ) เป็นสิง่ ทีเ่ รำขำดไม่ได้เลย มีอยู่ 2 ตัว แต่ตวั นีเ้ สียบเป็นอูคเู ลเลไฟฟ้ำได้ดว้ ย” 2. กล้อง Olympus OM-D E-M10 “กล้อง mirrorless ทีเ่ รำพกติดตัวเสมอ เวลำไปไหนจะหยิบ ขึน้ มำถ่ำยสิง่ รอบตัว เพรำะรูปถ่ำยก็เหมือนบันทึกควำมทรงจ�ำ” 3. นาฬิกาข้อมือเลโก้ “เรำชอบสำยทีถ่ อดเปลีย่ นได้ตำมขนำดข้อมือของเรำ จริงๆ มีให้เลือกหลำยสี แต่เลือกสีดำ� เพรำะเข้ำได้กบั ทุกชุด และทีส่ ำ� คัญ น้องชำยให้เป็นของขวัญวันเกิด เลยชอบมำกเป็นพิเศษ” 4. แว่นตา “เรำเป็นคนสำยตำสัน้ และใช้สำยตำเยอะ เวลำนัง่ ท�ำงำนหน้ำจอคอมพิวเตอร์ อ่ำนหนังสือ หรือตอนขับรถเวลำกลำงคืน เรำก็จะใส่แว่นถนอมสำยตำ” 5. คาโป “เอำไว้เปลีย่ นระดับเสียงของกีตำร์และอูคเู ลเล ชอบตรงกล่องดีไซน์เก๋” 6. สมุดโน้ตท�ามือ “เรำสนใจเรือ่ งสมุดท�ำมือ เล่มนีเ้ ป็นเล่มแรกทีเ่ รำเย็บเอง” 7. ตุก๊ ตาแมว “ซือ้ ตอนไปตลำดนัดเจเจกรีนครัง้ แรก เรำชอบที่ เป็นกึง่ ผ้ำกึง่ เซรำมิกเคลือบ น่ำรักดี” 8. กระเป๋าใส่นามบัตร “เป็นงำนเย็บมือ พอได้คยุ กับคนท�ำ เขำดูเป็นคนทีม่ คี วำมสุข เรำรูส้ กึ ประทับใจเลยซือ้ มำใส่นำมบัตร” 9. กบเหลาดินสอโมเดลกล้องส่องเลนส์ “ปกติจะใช้ ดินสอไม้เวลำสเกตช์งำนอยูแ่ ล้ว ซือ้ มำจำกร้ำนเครือ่ งเขียนแถวบ้ำนเพรำะดีไซน์สวย” 10. ไม้สเกล “เรำเรียนจบจำกคณะมัณฑนศิลป์ มหำวิทยำลัยศิลปำกร จึงต้องใช้อปุ กรณ์ในกำรวัดเสมอ ซึง่ ไม้สเกลอันนีค้ อื อันแรก ที่เรำใช้ตอนสอบเข้ำ แล้วก็ใช้ต่อมำเรื่อยๆ เรียกได้ว่ำมันร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเรำมำนำนทีเดียว” 11. ไพ่วงกลม, ไพ่ฝรั่งเศส “คุณอำให้มำ เขำเป็นคนชอบสะสมไพ่ พอเห็นก็จะท�ำให้คิดถึงคุณอำเสมอ”
THE 5IVE
A Learning Driven World เรื่อง : ทรรศน หาญเรืองเกียรติ
วิชาชีวิตเป็นสิ่งที่เรียนรู้ ได้ ไม่มีวันจบ ถึงแม้วันนี้ ‘ปอนด์’ - ณปรัชญ์ รัตนนิตย์ จะประสบความส�าเร็จทั้งในเรื่องของการเรียน การเป็นพระเอกมิวสิกวิดีโอในเพลง ขอ ของวง Lomosonic หรือเป็นหนึ่งในนักแสดงน�าภาพยนตร์เรื่อง รักหมดแก้ว (Love on The Rock) ก็ตาม แต่เขาก็ยังคงหมั่นเติมความรู้ใส่ตัวเองอยู่ทุกวัน 01 NORWEGIAN WOOD BY HARUKI MURAKAMI “ผมเอาหนังสือ โลกของโซฟี ไปแลกกันอ่านกับเพื่อน และเพื่อนผมก็เอา หนั ง สื อ เล่ ม นี้ ม าให้ ซี่ ง ก่ อ นหน้ า นี้ ผ มได้ ยิ น ชื่ อ ของมู ร าคามิ ม านานแล้ ว แต่ยังไม่เคยอ่านหนังสือของเขาเลย พออ่านเล่มนี้จบก็พบว่า นิยายของ ประเทศญีป่ นุ่ มีความลึกซึง้ แบบนีน้ เี่ อง นิยายเล่มนีม้ คี วามนัวร์ในตัวเองอยูส่ งู มาก เขาพูดถึงเรื่องความตายที่ยังคงเป็นความคลุมเครือ เป็นเรื่องของ ความรู้สึก และเกิดการตั้งค�าถามหลายๆ เรื่องในชีวิต ซึ่งท�าให้ผมได้แง่คิดว่า อย่าเอาตัวเองไปจมกับสิ่งที่เสียไปแล้ว” 02 Present Perfect
ฌอห์ณ จินดาโชติ
เพราะวันนี้... ดีที่สุดแล้ว โดย
“คุณแม่ให้หนังสือเล่มนีก้ บั ผมในวันรับปริญญา ท่านบอกว่าหนังสือเล่มนี้ เป็นเรือ่ งเกีย่ วกับมุมมองของชีวติ ในแง่บวก และทีท่ ่านให้หนังสือเล่มนีม้ าก็คง อยากจะบอกว่า ตอนแรกเราตัง้ ใจจะเป็นสถาปนิก แต่ตอนนีก้ ลับเข้ามาท�างาน ในวงการบันเทิง ก็อยากให้ผมมองชีวิตในหลายๆ แง่มุม เหมือนอย่างฌอห์ณ ซึ่งถึงแม้จะเป็นนักแสดง แต่มุมมองของเขาก็แตกต่าง และมีความน่าสนใจ”
“เมื่อนึกถึงลุงเตี้ย ผมเคยถามตัวเองว่า ถ้าวันหนึ่งมีเพื่อนเอาลูกมาฝาก ให้เราเลี้ยงหนึ่งปี จะท�าได้ ไหม” Present Perfect เพราะวันนี้... ดีที่สุดแล้ว 03 วิชาสุดท้าย (ทีม ่ หาวิทยาลัยไม่ได้สอน)
แปลโดย สฤณี อาชวานันทกุล
“กลไกธรรมชาติที่ท�าให้ผู้ชายมอบแหวนเพชรให้ผู้หญิงในวันแต่งงาน ก็ไม่ต่างอะไรจากกลไกที่ท�าให้นกเพนกวินอะเดลีตัวผู้หาหินมาให้ตัวเมีย” เรื่องเล่าจากร่างกาย
เรื่องเล่าจากร่างกาย โดย นายแพทย์ ชั ช พล เกียรติขจรธาดา 04
“หนังสือเล่มนี้เป็นผลต่อเนื่อง จากหนังสือ โลกของโซฟี ซึ่งไม่ใช่ เรือ่ งของค�าถามทีว่ า่ เราเกิดมาท�าไม กันอีกแล้ว แต่พาเราย้อนกลับไป รู้จักกับวิวัฒนาการของตัวเราเอง เช่น ท�าไมเราถึงมีไส้ติ่ง แล้วไส้ติ่ง มีไว้ท�าอะไร มีประโยชน์อะไรใน กระบวนการของร่างกาย ผมชอบ ที่ ห นั ง สื อ เล่ ม นี้ ท� า ให้ เ ราได้ รู ้ ถึ ง ความเชื่อในมุมของวิทยาศาสตร์ ท� า ให้ เ รารู ้ ที่ ม าที่ ไ ปของตั ว เอง เหมือนกับที่หนังสือ โลกของโซฟี ท�าให้เรารู้ถึงที่มาที่ไปของการเกิด ระบบสั ง คม อารยธรรม และ สังคมศาสตร์”
“หนังสือทีร่ วบรวมบทแปลสุนทรพจน์วนั รับปริญญา ของคนที่ประสบความส�าเร็จระดับโลกหลายๆ คน เช่น สตีฟ จ็อบส์, บิล เกตส์, ไมเคิล บลูมเบิร์ก ฯลฯ ซึ่งความส�าเร็จของแต่ละคนที่ว่ามาไม่ได้วดั จากเกรด หรือเกียรตินิยมแต่อย่างใด แต่ความส�าเร็จของคน เหล่ า นั้ น เกิ ด ขึ้ น จากแนวคิ ด และการใช้ ชี วิ ต จริ ง ๆ ของพวกเขา หนังสือเล่มนี้อาจารย์ของผมให้มาใน วั น สุ ด ท้ า ยที่ พ วกผมเรี ย นจบ ซึ่ ง อาจารย์ บ อกว่ า สิ่ง ที่เ ขายัง สอนไม่ ห มดก็คือ เรื่อ งของการใช้ ชีวิต หลังจากนี้ ลองเอาหนังสือเล่มนี้ไปอ่านก็แล้วกัน” 05 โลกของโซฟี : เส้นทางจินตนาการสู่
ประวัติศาสตร์ปรัชญา โดย โยสไตน์ กอร์เดอร์
“หนังสือทีอ่ า่ นแล้วก็ทงึ่ ในสิง่ ต่างๆ ทีม่ นุษย์คดิ ค้น และสร้างขึน้ มาในหน้าประวัตศิ าสตร์ และหนังสือเล่มนี้ ได้ตอบโจทย์ในใจที่ผมมีตลอดมาว่า คนเราเกิดมา ท�าไม และค�าถามนีก้ ค็ งเกิดขึน้ กับคนอืน่ ๆ อีกมากมาย จนท� า ให้ ม นุ ษ ย์ มี ร ะบบรั ฐ ธรรมนู ญ มี ศิ ล ปะ มีสถาปัตยกรรมต่างๆ และสิ่งที่อยู่ในหนังสือก็ไม่ใช่ ค� า ตอบของค� า ถามนี้ แต่ ห นั ง สื อ กลั บ บอกเราว่ า ด้วยความคิดพื้นฐานข้อนี้ ท�าให้คนเหล่านั้นค้นหา ค�าตอบด้วยหลักการต่างๆ และเกิดเป็นผลลัพธ์ที่ แตกต่างกัน ทัง้ ๆ ทีเ่ กิดมาจากค�าถามข้อเดียวกัน”
OUT THERE
Salzburg หากจะกล่าวถึงเมืองที่มีพระราชวังตระการตา ทุกถนนหนทางสามารถมองเห็นสถาปัตยกรรมแบบบาโรก อบอวลไปด้วยมนต์เสน่ห์แห่งเสียงดนตรีจากบ้านเกิดของคีตกวี ชื่อดังอย่าง โวล์ฟกัง อะมาเดอุส โมซาร์ต รายล้อมด้วยธรรมชาติที่สวยงามของเทือกเขาแอลป์ ค�าบรรยายเหล่านี้จะหมายถึงที่ใดไปไม่ได้นอกจากเมืองซาลซ์บูร์กของ ออสเตรีย เมืองที่ดึงดูดผู้คนจากทั่วทุกมุมโลกด้วยเสน่ห์ที่ไม่เหมือนใคร นักเดินทางส่วนใหญ่ตั้งเป้าหมายว่าต้องเดินทางมาสัมผัสเมืองนี้สักครั้งในชีวิต
The City Facts เมืองซาลซ์บรู ก์ เป็นเมืองทีใ่ หญ่เป็นอันดับที่ 4 ของออสเตรีย รองจากเมืองลินซ์ เป็นเมืองทีโ่ ดดเด่นด้วยสถาปัตยกรรมบาโรกอันงดงาม รวมถึงวิวทิวทัศน์ของเมืองทีร่ ายล้อมด้วยเทือกเขาแอลป์ ยิง่ ไปกว่านัน้ หากใครเคยดูภาพยนตร์เรื่อง The Sound of Music ในฉากที่มาเรีย (จูลี แอนดรูว์ส) ตัวละครเอกของเรื่อง ร้องเพลง The Hills are Alive ในท่อนที่คุ้นหูอย่าง ‘The hills are alive with the sound of music.’ ท่ามกลางความสวยงามของเทือกเขาแอลป์ คุณจะรู้สึกเข้าถึงและซึมซับเสน่ห์ของเมืองนี้ได้เป็นอย่างดี
เมืองแห่งนีน้ อกจากจะรายล้อมโดยเทือกเขาแอลป์แล้ว ยังตัง้ อยูร่ มิ แม่นา�้ สายหลักของเมือง อย่างแม่น�้าซาลส์ซักค์ บริเวณริมแม่น�้าเป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจส�าหรับผู้คนในท้องถิ่น ซึง่ นักท่องเทีย่ วสามารถไปนัง่ ชมวิวธรรมชาติและวิวของเมืองทีส่ วยงาม หรือจะเลือกเดินทอดน่อง พร้อมสูดอากาศที่สดชื่นก็ผ่อนคลายได้ไม่แพ้กัน
"SALZBURG... IS A MOUNTAIN TOWN WITH A RUSHING RIVER RUNNING RIGHT THROUGH THE CENTER, EVERYTHING IN THE RAIN VARIOUS SHADES OF GREEN AND BROWN." JONATHAN CARROLL, AN AMERICAN FICTION WRITER
สถานที่หนึ่งที่คุณควรจะไปเยือนคือ พระราชวังมิราเบล เดิมชื่อพระราชวังอัลเทเนา ตั้งอยู่ติดกับแม่น�้าซาลส์ซักค์ สร้างขึน้ ในปี ค.ศ. 1606 โดยเจ้าชายปิชอป Wolf Dietrich von Raitenau เพือ่ มอบแด่ ซาโลเม อัลต์ นางสนมผูเ้ ป็นทีร่ กั และ บรรดาลูกๆ หลังจากที่เจ้าชายสิ้นพระชนม์ พระราชวังแห่งนี้ก็เปลี่ยนชื่อใหม่เป็น ‘มิราเบล’ แปลว่าน่าตื่นตาตื่นใจหรือ อัศจรรย์ ด้านสถาปัตยกรรมของพระราชวังแห่งนีเ้ ป็นสไตล์บาโรก ภายในคุณจะพบกับโถงและบันไดหินอ่อนทีร่ อดจาก การถูกไฟไหม้ และยังคงไว้ซงึ่ ความงดงามดังเช่นในอดีต บริเวณดังกล่าวมักใช้เป็นโถงจัดงานแต่งงาน เพราะการตกแต่ง และพื้นที่โดยรอบออกแบบให้สวยงามมีระดับ และครั้งหนึ่งครอบครัวของโมสาร์ตก็เคยเล่นคอนเสิร์ตที่นี่ด้วย
นอกจากนี้ ยั ง มี ส วนชื่ อ ดั ง อย่ า งสวนมิ ร าเบลอยู ่ ภ ายในพระราชวั ง ออกแบบขึ้ น ใหม่ ป ระมาณปี ค.ศ. 1690 ความมหัศจรรย์ของสวนนี้คือการออกแบบสวนให้เป็นรูปแบบเรขาคณิต ที่เต็มไปด้วยดอกไม้และพรรณไม้นานาชนิด มีน�้าพุรูปปั้นม้าเพกาซัสโดดเด่นสะดุดตา นับว่าเป็นสถานที่ยอดนิยมที่ผู้คนต่างมาชื่นชมความสวยงาม รวมถึงยังเป็น หนึ่งในฉากของภาพยนตร์เรื่อง The Sound of Music ตอนที่มาเรียและเด็กๆ ทั้ง 7 คนร้องเพลง Do Re Mi ไม่แน่ว่าคุณ อาจเผลอฮัมเพลงนี้เบาๆ ในใจเมื่อมาเยือนสวนแห่งนี้ก็เป็นได้ ซาลซ์บูร์กยังเป็นบ้านเกิดของโมสาร์ต คีตกวี ชือ่ ดังก้องโลก เขาได้แต่งบทเพลงไพเราะมากมาย บ้านที่เขาเกิดและใช้ชีวิตเป็นบ้านสีเหลืองสดใส สร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1756 ซึ่งโมสาร์ตได้ใช้ชีวิตอยู่ ที่บ้านหลังนี้ตั้งแต่เกิดจนอายุ 17 ปี ปัจจุบันเป็น พิ พิ ธ ภั ณ ฑ์ โ มสาร์ ต เกบู ร ์ ต สเฮาส์ เก็ บ รั ก ษา และจัดแสดงเครื่องดนตรีต่างๆ อย่างไวโอลินเล็ก ที่โมสาร์ตเคยใช้เล่นตอนเด็ก เอกสารต้นฉบับ โน้ตเพลง ภาพวาด หากคุณเป็นผูม้ ดี นตรีและศิลปะ ในหัวใจห้ามพลาดทีจ่ ะเข้าชม โดยพิพธิ ภัณฑ์หรือ บ้านหลังนีต้ งั้ อยูบ่ นย่านทีถ่ อื ว่าเป็นถนนสายช้อปปิง้ เพราะเต็ ม ไปด้ ว ยร้ า นค้ า เก่ า แก่ แ ละทั น สมั ย มากมาย แต่ละร้านจะมีป้ายเหล็กดัดสัญลักษณ์ ของร้ า นติ ด ไว้ เ หนื อ ประตู คุ ณ จะสั ม ผั ส ได้ ถึ ง ความเป็นถนนสายการค้าที่รุ่งเรืองตั้งแต่สมัย ยุคกลางจนถึงปัจจุบัน มาถึงที่นี่แล้วก็อย่าลืม ซื้อช็อกโกแลต Mozart Ball ติดไม้ติดมือกลับไป เป็นของฝากให้กับคนที่คุณรัก สถานทีท่ อ่ งเทีย่ วทีน่ า่ สนใจยังมีอกี มากมายรอ ให้คณ ุ ได้ไปสัมผัส อย่างพระราชวังเฮลบรุนน์ของ เจ้าชายมาร์คสุ ทีใ่ ช้ประทับเฉพาะเวลากลางวันใน ช่วงฤดูรอ้ น หรืออาจจะเลือกไปสูดอากาศบริสทุ ธิ์ ชมวิ ว ทิ ว ทั ศ น์ ข องเมื อ งและเทื อ กเขาแอลป์ ที่ ป้อมปราการโฮเฮนซาลซ์บรู ก์ ทีย่ ากจะละสายตา หรือจะนั่งจิบกาแฟที่ร้านกาแฟสักแห่งในเมือง ลองใช้ชวี ติ แบบสโลว์ไลฟ์ตามวิถคี นท้องถิน่ ก็ถอื เป็น อีกหนึง่ ไอเดียทีด่ ี เชือ่ ว่าการเดินทางมาทีซ่ าลซ์บรู ก์ จะท�าให้คณ ุ หลงเสน่หเ์ มืองแห่งนีโ้ ดยไม่รตู้ วั WHAT YOU NEED TO KNOW
27
สถานเอกอัครราชทูตสาธารณรัฐออสเตรีย ประจ�าประเทศไทย อาคารคิวเฮาส์ลุมพินี ยูนิต 1801 ชั้น 18 ถนนสาทรใต้ แขวงทุ่งมหาเมฆ เขตสาทร กรุงเทพฯ 10120 โทร. 0-2105-6710 การเดินทาง สายการบินออสเตรียนแอร์ไลน์ www.austrian.com สายการบินบริติชแอร์เวย์ www.britishairways.com สายการบินลุฟต์ฮันซา www.lufthansa.com ระยะเวลาในการเดินทางประมาณ 20 ชั่วโมง
EVERYDAY STORY
ไม่ต่างอะไรที่เราต้องเจอทุกฤดู วงศ์ทนง ชัยณรงค์สิงห์
ฝนเทลงมาโครมใหญ่เมื่อเช้านี้ กลางเดือนกุมภาพันธ์ ดูยังไงก็ไม่ใช่หน้าฝน แต่ก็นั่นล่ะ โลกทุกวันนี้เอาแน่เอานอนอะไรไม่ได้ กับฤดูกาล ภูมภิ าคทีค่ วรจะร้อนกลับเย็น ดินแดนทีค่ วรจะแค่เย็นกลับหนาวสุดขัว้ สองปีกอ่ นทีอ่ ยี ปิ ต์ เกิดหิมะตกในรอบร้อยปี ต้นปีที่ผ่านมาในหลายจังหวัดทางตอนเหนือของเวียดนาม ผู้คนก็ได้ ตื่นตาตื่นใจกับหิมะแรกในชีวิต เมื่อเช้าผมเข้าทวิตเตอร์อ่านข่าว Hufffiifington Post รายงานว่า อุณหภูมิ -22 องศาเซลเซียส ท�าให้ชิคาโกท�าสถิติอุณหภูมิต�่าสุดในรอบ 79 ปี ส่วนที่นิวยอร์ก เกิดภาวะหนาวจัดถึงขั้นน�้าพุเกาะค้างกลายเป็นน�า้ แข็งกลางอากาศ น�้าตกไนแอการาฝั่งแคนาดา ก็จับตัวเป็นน�้าแข็งเหมือนหินย้อย ภาพข่าวเหล่านี้ถ้าไม่บอกว่าเป็นของจริง ก็ต้องนึกว่าใช้ คอมพิวเตอร์กราฟิกท�าขึ้นมา ฝนหลงฤดูในกรุงเทพฯ เช้านี้ จึงไม่ใช่เรื่องน่าประหลาดใจอะไร ปัญหามีอยู่นิดเดียวตรงที่ผม ไม่คาดคิดว่าฝนจะตก จึงตากเสื้อผ้าหลายตัวค้างไว้ตั้งแต่เมื่อคืนวาน กว่าจะได้ยินเสียงสายฝน และรู้ตัวตื่นนอน เสื้อผ้าทุกชิ้นที่กา� ลังจะแห้งก็เปียกปอนหมดแล้ว ไม่เป็นไร ไม่ใช่เรือ่ งใหญ่ แห้งได้กเ็ ปียกได้ เปียกมากตากแดดซ�้าสักครึง่ วันก็กลับมาแห้งเหมือนเดิม คนเมืองมักไม่ชอบฝน เหตุผลง่ายๆ ก็เพราะฝนตกแล้วรถติด เดินทางไปไหนมาไหนไม่สะดวก ผมเองก็เคยคิดแบบคนเมืองๆ ว่าเกลียดฤดูฝน แต่ครัง้ หนึง่ เมือ่ หลายปีกอ่ นสมัยท�างานหนังสือใหม่ๆ ผมได้มีโอกาสไปท�าสารคดีเรื่องชีวิตเกษตรกรในภาคอีสาน ได้เห็นสีหน้าแช่มชื่นสุขใจของชาวนา กาฬสินธุ์เมื่อสายฝนเทลงมาแล้ว ผมเลิกมีอคติกับสายฝนไปเลย คนเราก็อย่างนี้ อะไรทีต่ วั เราได้ประโยชน์กว็ า่ ดี ส่วนอะไรทีเ่ ป็นอุปสรรคต่อชีวติ ก็รวบสรุปทันที ว่ามันไม่ดี ทั้งที่ในอีกมุมอีกด้าน ความไม่ต้องการของเรา อาจเป็นสิ่งที่อีกหลายคนปรารถนา และรอคอย เปิดใจให้กว้าง โลกมีหลายด้าน ชีวิตมีมากมาย อย่าเอาแต่ตัวเองเป็นศูนย์กลาง นั่งมองสายฝนเช้านี้แล้วผมนึกถึงเพลง ‘ฤดูที่แตกต่าง’ ของ พี่บอย โกสิยพงษ์ เพลงไพเราะ ชนิดฟังได้ซ�้าแล้วซ�้าเล่าที่มีเนื้อเพลงดีมาก “อดทนเวลาที่ฝนพร�า อย่างน้อยก็ท�าให้เราได้เห็น ถึงความแตกต่าง เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง ฟ้าก็คงสว่างและท�าให้เราได้เข้าใจ ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหน ที่เฝ้ารอ” อีกเพลงเป็นเพลงเก่าของ ‘พี่เต๋อ’ - เรวัต พุทธินันทน์ ‘เจ้าสาวที่กลัวฝน’ เนื้อเพลง เล่าถึงสาวเจ้าทีว่ างกฎเณฑ์ของตัวเองเกีย่ วกับความรักและคน (ทีจ่ ะ) รักไว้แน่นหนา กลัวนัน่ กลัวนี่ สุดท้ายก็ไม่เคยได้มีความรัก เพลงบอกให้ลองปล่อยวางแล้วเปิดใจ อยากพบรักก็อย่าเก็บตัว และอย่าไปวิตกกังวลล่วงหน้า เปรียบความรักเหมือนกับสายฝน คนเราเวลาโดนฝนมันก็ต้อง เปียกปอนกันบ้าง แต่ในความเปียกชุ่มก็มีความสดชื่นอยู่ เปียกได้ก็แห้งได้ อย่าไปคิดมาก นึกถึงเพลงนี้แล้วผมก็ขา� ตัวเอง มันเหมือนกับพี่เต๋อเขียนเพลงนี้ขึ้นจากชีวิตผมเลย เมื่อก่อน ผมก็เป็นเจ้าบ่าวที่กลัวฝน ตั้งแง่กับความสัมพันธ์ วางกฎเกณฑ์เยอะแยะหยุมหยิมกับคนรัก และความรักจนกระทั่งกลายเป็นความอึดอัด จ�าได้ว่านิตยสาร GM เคยท�าสกู๊ปเรื่อง ‘คนหนุ่มกับ การแต่งงาน’ เขาท�าการสัมภาษณ์ผู้ชาย 4 คน โดยโยนค�าถามเรื่องความรัก ความสัมพันธ์ และทัศนคติเกี่ยวกับชีวิตคู่ให้ตอบ เสร็จแล้วก็ให้หญิงสาว 4 คน มาให้คะแนนชายหนุ่มแต่ละคน ปรากฏว่าคะแนนเต็ม 10 ผมได้แค่ 6 ขณะทีช่ ายหนุม่ คนอืน่ ได้ 8 ได้ 9 (ผมจ�าได้แม่นว่า คุณบุรนิ ทร์ บุญวิสทุ ธิ์ นักร้องชือ่ ดังได้คะแนนเต็มสิบ ในความหมายว่าเป็นผูช้ ายทีพ่ ร้อมจะแต่งงานและผูห้ ญิง
คิดว่าน่าจะแต่งงานด้วย) นางแบบสาวทีเ่ ป็นคนให้คะแนนผม ให้เหตุผลว่า “ดูเหมือนคุณวงศ์ทนงจะหวงแหนชีวติ ส่วนตัว อยูม่ าก ชอบใช้ชวี ติ คนเดียวมากกว่าใช้ชวี ติ ร่วมกับคนอืน่ เป็นคนมีโลกส่วนตัวและมีอารมณ์ศลิ ปินสูง ดูจากที่ยอมรับว่าเป็นคนอารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ เปลี่ยนแปลงง่าย บางทีเหมือนมี 4 ฤดูในวันเดียว จึงคิดว่าคุณวงศ์ทนงคงไม่คิดเรื่องแต่งงาน” จริงๆ แล้วผมไม่ได้เป็นอย่างนี้มาแต่ไหนแต่ไรหรอก ก็เหมือนกับคนทั่วไปนั่นแหละครับ ผมเคยเป็นคนทีอ่ ยากมีชวี ติ คู่ เคยฝันอยากแต่งงานมีครอบครัว ตามมาตรฐานค่านิยมทีค่ วรจะเป็น ของคนทั่ ว ไปในสั ง คม แต่ พ อผ่ า นชี วิ ต ร้ อ นหนาวมาพั ก ใหญ่ ได้ มี ป ระสบการณ์ ดี ร ้ า ยเรื่ อ ง ความสัมพันธ์มาประมาณหนึ่ง ประกอบกับได้เห็นตัวอย่างชีวิตคู่ที่เคร่งเครียดของคนรอบตัว ความคิดฝันเรือ่ งแต่งงานก็คอ่ ยๆ ถอยห่างไปจากชีวติ จนแทบจะได้ขอ้ สรุปแล้วว่ามันคงไม่มวี นั เกิดขึน้ โชคดีทหี่ ญิงสาวของผมคิดคล้ายๆ กันว่า การแต่งงานไม่ใช่เรือ่ งจ�าเป็น ความสัมพันธ์ทเี่ กิดขึน้ ทุกเมือ่ เชือ่ วันต่างหากคือสิง่ ส�าคัญ ประกอบกับเราสองคนเป็นคนทีต่ ดั สินใจทุกเรือ่ งในชีวติ ด้วยตัวเอง มาตลอด โดยไม่ไปผูกติดกับค่านิยมความคิดความเชือ่ ของใคร เมือ่ คิดเห็นในเรือ่ งนีช้ ดั เจนตรงกัน แล้ว การอธิบายโน้มน้าวให้คนอื่นเชื่ออย่างที่เราเชื่อก็ไม่ใช่เรื่องจ�าเป็น ในทางทฤษฎี ชีวติ คูฟ่ งั ดูเหมือนเป็นเรือ่ งของคนสองคน แต่ในทางปฏิบตั ิ คูช่ วี ติ ทัง้ หลายคงรูด้ ี ว่าไม่ใช่หรอก ตั้งแต่เริ่มคบหากัน ลูกก็ต้องพาแฟนมาให้พ่อแม่ผู้ปกครองพิจารณาแล้ว บางบ้าน พ่อแม่เป็นใหญ่ถึงขั้นสามารถตัดสินใจได้เลยว่าจะให้คบหรือไม่ให้คบกับใคร ผมนึกไปถึงเรื่องราว ของครอบครัวผม ตอนที่ผมเป็นวัยรุ่น พี่สาวของผมคบหากับแฟนคนหนึ่งที่เป็นทหารเรือ ผมจ�าได้ ว่าเขาเป็นคนนิสัยดี สุภาพเรียบร้อย มีน�้าใจ เขาคอยเทียวรับเทียวส่งพี่สาวผม สอนผมตีเทนนิส (เขาเป็นนักเทนนิสของกองทัพเรือ) แล้วก็วิ่งช่วยที่บ้านผมท�างานบ้านนู่นนี่นั่นเสมอ ภาพที่ผม จ�าติดตาคือเห็นเขาปีนขึ้นไปตัดกิ่งไม้สูงของที่บ้านให้ในบ่ายวันหนึ่งที่อากาศอบอ้าว ลงจากต้นไม้ เหงื่อท่วมตัวแต่เขาก็ยังยิ้มแย้ม ยอมรับว่าผมรู้สึกประทับใจเขาทีเดียว กลายเป็นว่าเขาสามารถชนะใจผมและพี่สาว แต่ไม่สามารถเอาชนะใจพ่อได้ พ่อออกค�าสั่ง ไม่ให้พี่สาวคบกับเขา ด้วยเหตุผลกลใดผมก็ไม่แน่ใจ แต่ได้ยินมาประมาณว่า อนาคตของเขาดู ไม่มั่นคง “เงินเดือนทหารจะสักเท่าไหร่ ต่อไปลูกจะล�าบาก” บ้านผม ลูกทุกคน (ยกเว้นผม) เป็นคนหัวอ่อน ไม่แปลกใจที่พี่สาวผมจะเชื่อฟังค�าแนะน�าของพ่อ ชายหนุ่มมาร้องไห้กับผม คงเพราะเราค่อนข้างจะสนิทกัน แล้วเขาก็คงไม่รู้ว่าจะไประบาย กับใคร เห็นผู้ชายในเครื่องแบบทหารนั่งน�า้ ตาไหลพรากอยู่ตรงหน้าแล้วผมรู้สึกสงสารและเห็นใจ เขาจับใจ แต่เด็กมัธยมอย่างผมก็ไม่รู้ว่าจะช่วยเขาอย่างไรดี จนถึงวันนี้ ผมก็ไม่แน่ใจว่าการตัดสินใจของพ่อในคราวนั้นถูกหรือไม่ ทุกวันนี้มองพี่สาว จากภายนอก ผมก็เห็นเธอมีครอบครัวทีอ่ บอุน่ สามีนสิ ยั ดี เอางานเอาการ ลูกสาวทีก่ า� ลังอยูใ่ นวัยรุน่ เป็นเด็กฉลาดและน่ารัก ส�าหรับชายหนุ่มนายทหารคนนั้น ผมไม่รู้ว่าชีวิตหลังจากนั้นของเขาเป็นอย่างไร และทุกวันนี้ เขาสุขสบายดีหรือเปล่า เพราะนับจากเหตุการณ์วันนั้นผมก็ไม่ได้ข่าวคราวจากเขาอีกเลย แต่ผมก็เชื่ออยู่ลึกๆ ว่าเมื่อคนเราได้ผ่านร้อนผ่านหนาวกับชีวิตนานเข้า ในที่สุดเราจะเข้าอกเข้าใจ ความเป็นจริงของฤดูกาลมากขึ้น