Ad Rem - editie 2, jaargang 17 by Ad Rem Online

Ad Rem.

de redactioneel onafhankelijke schoolkrant voor studenten en medewerkers van de CHE

adremonline.nl | twitter @adremonline | email adrem@che.nl

�� 2, december 2011

We moeten afscheid nemen van CATS | P.4

De nieuwe regels van Halbe| P. 5

Help, mijn vriend kijkt porno! | P.9

Hoe kom je als vrouw de winter door? | P. 12

Bestuur was niet ‘in control’

CHE houdt geld over

Door Anne Grijzenhout en Christiaan Pelgrim

Al jaren houdt de CHE geld over. Gemiddeld kwam tussen 2007 en 2010 een miljoen euro per jaar meer in de reserves terecht dan begroot was. “Managers dachten: laat ik maar veilig begroten.” In 2010 was het begrotingsoverschot van de CHE het hoogst. In plaats van een verwacht tekort van een half miljoen euro, bleef de CHE zitten met een overschot van 2,5 miljoen euro. Het verschil, drie miljoen euro, komt neer op bijna 10% van de totale begroting. Het was hoog tijd om orde op zaken te stellen. De persoon die daarvoor moest zorgen? Kees van Rijswijk, de ‘controller’ van het College van Bestuur. Hij noemt het “een uitdaging” om hiermee aan de slag te gaan. “Ik zag dat hier heel wat moest gebeuren. De CHE was niet in control. Als je

voor dat academies constant te horen kregen dat ze moesten bezuinigen, zegt Jansen. “En dan is het raar als je erachter komt dat de CHE uiteindelijk een bedrag van 2,5 miljoen euro overhoudt. Dat verdwijnt allemaal in de grote pot van het College van Bestuur.” Hij vraagt zich dan ook af of dat geld weer teruggaat naar het onderwijs. “Misschien is het gewoon verkapt sparen voor de nieuwbouw.” Ook Van Rijswijk vindt dat er te veel geld in reserves werd gestopt. “Ik heb gezegd dat we daar vanaf moeten. Ik wil niet meer zoveel potjes aanleggen.”

“Misschien is het gewoon verkapt sparen voor de nieuwbouw” steeds verrast wordt door het resultaat, kan het ook een keer omslaan naar de andere kant.” Potjes aanleggen Volgens Van Rijswijk werden de CHE-begrotingen erg conservatief opgesteld. “Dat betekent dat je bang bent om aan het eind van het jaar tekort te komen. En dan ga je ruim begroten.” Dat was niet het enige probleem, zegt Timo Jansen, voorzitter van de Hogeschoolraad. Er werden ook fouten gemaakt in de begroting. “Sommige bedragen stonden dubbel op de begroting. Zo stonden de kopieerkosten bij de Repro én bij de betreffende academie.” Deze krappe begrotingen zorgden er-

Minder extreem Ook in 2011 wordt een begrotingsoverschot verwacht, hoewel dat minder extreem zal zijn dan vorig jaar. “Dat kan te maken hebben met de hoogte van de Rijksbijdragen”, zegt Jansen. “Afgelopen jaren keerde de overheid meestal meer geld uit dan voorzien was. Het was inmiddels een gewoonte dat de meevaller kwam, terwijl je er ofﬁcieel niet op mocht rekenen.” In 2011 kwam deze meevaller niet. Van Rijswijk: “Als dat wel zo was geweest, zouden we nu nog meer hebben overgehouden dan vorig jaar.” Maar als het aan Van Rijswijk ligt, is dit de laatste keer dat het resultaat zo veel afwijkt van de begroting: “We

Redacteur Janine: “creativiteit ver te zoeken“ Lees meer op p. 6 Beeld Maurits Reijnoudt

gaan nu naar een cultuur van realistisch begroten.” Gaat dat met de begroting voor 2012 al lukken? De controller denkt van wel: “Ik heb er alle vertrouwen in.”

GPW’er wint scriptieprijs Door Jacqueline Mulckhuijse Winnaar van de CHE-CV Koers Prijs is Kristan de Vries. Hij schreef een scriptie over ‘De community als missionair netwerk’. De prijs is uitgereikt tijdens de vierde editie van Salt-Stone waar (oud-) CHE-studenten worden geprikkeld om na te denken over keuzes.

Kwaliteit Mocht er halverwege volgend jaar toch blijken dat de begroting niet helemaal realistisch was, dan kan dat nu eerder en makkelijker ontdekt worden dan voorheen. Sinds kort wordt namelijk per kwartaal geëvalueerd hoe de ﬁnanciën er voorstaan en hoe zich dat verhoudt met de begroting. Als er dan een overschot in zicht komt, kunnen het CvB en de academies zich ruim van tevoren voorbereiden. Bijvoorbeeld door uitgaven in te plannen die wél direct ten goede komen aan het onderwijs.

Zijn scriptie gaat over wat je in het kort ‘internetevangelisatie’ zou kunnen noemen. “Ik heb onderzocht hoe je internet als evangeliserend middel kunt gebruiken en ook hoe je christen kunt zijn op ‘het net’.” Het is een breed onderzoek, wat het beantwoorden van de hoofdvraag soms lastig maakte. “De regels die de CHE bindt aan een scriptie hebben me enorm geholpen. Ik vond het lastig om continu gefocust te blijven op de hoofdvraag.”

Alle veranderingen zijn uiteindelijk bedoeld om beter onderwijs te krijgen, zegt Van Rijswijk. “Want het draait hier natuurlijk allemaal om de kwaliteit van het onderwijs. Maar ja, dat zeggen we al 100 jaar.”

Internetevangelisatie De winnaar, Kristan de Vries (35 jaar), heeft in juli dit jaar zijn deeltijdstudie GPW afgerond. In het dagelijks leven is hij werkzaam als process engineer in de chemische in-

dustrie. Dat lijkt een ietwat vreemde combinatie, maar toch ging de Vries zeven jaar lang eens in de drie weken naar de CHE. Waarom eigenlijk? “Ik was op zoek naar zingeving en wilde meer voor mensen gaan betekenen.” Hij vindt het jammer dat zijn studie nu is afgelopen. “De bezinningsdagen ga ik missen.”

Uit de vijfenveertig inzendingen, twee keer zo veel als vorig jaar, werden vijf afstudeerprojecten genomineerd voor de scriptieprijs.

Lees verder pagina 2: Afstuderen is een worsteling.

2 | Inhoud

Ad Rem december 2011

Volgend jaar: gratis iPhones in plaats van Toﬃfees

k richt me even tot de mannen onder ons. Mag ik mijn excuses aanbieden voor de twee vrouwenpagina’s die we deze keer hebben ingedeeld (p. 12, 13)? Voor de duidelijkheid: dat zijn twee volle bladzijden met complete studies naar gezichtscrèmes en tips over het bestrijden van ladders in je panty. Sorry, de vrouwen op de redactie waren er heilig van overtuigd dat zoiets noodzakelijk en leuk was. De mannen op de redactie sputterden uiteraard heftig tegen, maar dat hielp niets. Geen paniek, in de volgende editie komt een echte mannenpagina. Met auto’s en zo. We hebben dus wat om naar uit te kijken, maar voor nu neem ik het je niet kwalijk als je snel doorbladert. Hersenkraker Gelukkig hebben we het ook nog over echte dingen in deze editie. Om een beetje tegenwicht te bieden tegen leuk gepeupel over ditjes en datjes, hebben we maar besloten er een heuse zweefrubriek bij in te lassen: de Tafel van Levensbeschouwelijke Vragen (p. 15). Femmeke Riezenbosch neemt in haar nieuwe column de nobele taak op zich om de zware levensvragen te beantwoorden. De vierdejaars bindt de strijd aan met het oppervlakkige geneuzel van alledag – over ladders in je panty bijvoorbeeld. Naar mijn weten hebben we de meest zweverige en meest vage student van de CHE hiervoor kunnen strikken, dus wees gewaarschuwd. Ze confronteert ons meteen met een ﬁjn hersenkrakertje: moet je als christen gehoorzaam zijn aan gezag, of is het juist je taak om revolutionair te zijn? Vlucht de toekomst in De CHE weet het antwoord allang: die neemt de vlucht de revolutionaire digitale toekomst in. CHE gaat volledig 2.0. Onlangs is de website hip gemaakt; een aantal docenten krijgt heuse werk-smartphones (Wie wil er nou niet tijdens colleges sms’en

Jan-Willem Hordijk jhordijk@student.che.nl adrem@che.nl

�� Beeld Maurits Reijnoudt

Blader door voor...

op kosten van de CHE? Zie ook adremonline.nl); en... CATS wordt vervangen door een systeem dat werkt. CATS verdwijnt Ik wil graag even stilstaan bij het afscheid van het oude beesie CATS, dat veertien jaar lang brommend, krakend en piepend ons van alle broodnodige informatie heeft voorzien. Een ode aan het cijfersysteem dat nog dateert uit de tijd van de inbelverbinding, is wel op zijn plaats (p. 4). Tjonge, dat waren nog eens tijden, die jaren ‘90. Weet je het nog? Blokkige spelletjes van Mario en... eh... enzovoorts. De mogelijkheden waren eindeloos. CATS werd een voldongen feit. CATS, daar kon je niet meer omheen. CATS vormde het zenuwstelsel van de hogeschool. Nu, veertien jaar later, moet het alom geliefde cijfersysteem toch zwichten voor de vernietigende tand des tijds. Dat wat al tien jaar alom werd gevreesd, is werkelijkheid: CATS wordt vervangen, de CHE doet mee met de tijd. Slordige boekhouding Tenslotte blijkt de CHE ineens 3 miljoen euro meer in ‘t kluisje te hebben dan iedereen dacht (voorpagina). Nou, dan kan er wel een iPhoontje af, wat mij betreft. En de vervanging van een cijfersysteem uit de prehistorie, is ook niet verkeerd. Nee, die slordige boekhouding van de CHE pakt zo slecht nog niet uit. Met een beetje geluk worden volgend jaar bij het we-zijn-weer-de-beste-feestje gratis iPhones uitgedeeld, in plaats van Tofﬁfees.

P. 4

‘CHE is niet duurzaam genoeg’

P. 5

De bezuinigingen in normale-mensen-taal

P. 6

P. 7

Wij hebben geen gevoel voor mode!

Zoek jij een kamer? Ad Rem helpt je P. 8 Cynische

Blik: liegen zonder wroeging

P. 8 Interview met docent Theo Dekker P. 9

Waar is de directeur gebleven?

P. 10

Satire: Wie-is-wie-lijst blijkt succesvol datingsplatform

P. 11

P. 12

Docent Jan Hoek over de verschillen tussen christenen Winterleed: nuttige tips over de strijd tegen de barre vorst P. 15

Moet je als christen revolutionair zijn? P. 16

AUTHENTIEKE FOTO’S ALS EIGEN BEDRIJF P. 19 Filmrecensie ‘Nova Zembla’

‘Afstuderen is een worsteling’ Vervolg voorpagina De jury werd op de uitreiking vertegenwoordigd door Bert Godschalk van de Dienst Onderwijs & Kwaliteit op de CHE en Jet Weigand van stichting GIDSnetwerk. Zij vonden het “een lastige klus om de beste te kiezen”, maar noemen de winnende scriptie “vernieuwend en grensverleggend.” Een worsteling De Vries: “van tevoren had ik niet gedacht dat ik de prijs zou winnen, maar toen ik mijn afstudeercoaches binnen zag komen, begon mij iets te dagen.” De Vries ziet het winnen van de prijs als een ‘stukje erkenning’. “Ook vind ik het ﬁjn dat door de komende publicatie in CV Koers het onderwerp opnieuw onder de aandacht komt.” Of hij nog tips heeft voor CHE’ers die ook een scriptieprijs willen winnen? “Als je ergens honderd procent

voor gaat en als je iets doet wat je hart heeft, gaat het beter.” En ook: “Afstuderen is een worsteling, maar geniet ervan.” Ook met de andere scripties is de jury Ook met de andere scripties is de jury blij: “Stuk voor stuk hebben de afstudeerprojecten de CHE goed op de kaart gezet.” De tweede prijs gaat naar Els van der Vlist-Verweij die een boek schreef voor vrouwen die hun geloof in God willen verbinden met een gezond en bewust omgaan met hun lichaam. Esther Raaijmakers die haar afstudeerproject deed over kerkverlating in de PKN, gaat er met de derde prijs vandoor. Kritische noot Frank Hol en Roel Wolfert waren met hun onderzoek ‘Jongensdroom of kinderhandel’ een van de vijf genomineerden. Zij deden onderzoek

naar de beroepsopleidingen tot profvoetballer en stuurden hun scriptie in. Zij werden afgerekend op het feit dat de christelijke identiteit niet vertegenwoordigd is. Daarbij plaatsen zij een kritische noot: “Als de christelijke identiteit zo’n issue is, moet de organisatie dat van te voren duidelijk maken. Dan hadden we onze scriptie ook niet in hoeven sturen” Nuancerend: “Maar een nominatie is ook wel ﬁjn natuurlijk.” Ook vierdejaars communicatie studenten zijn niet allemaal even gelukkig. Voor hen is deze uitreiking verplicht. Een studente: “Ik heb mijn keuzes al gemaakt. Als je niet weet wat je wilt is het misschien handig, maar ik vind dat de opleiding Salt Stone niet moeten verplichten.” Als je niet weet wat je wilt is het misschien handig, maar ik vind dat de opleiding Salt Stone niet moeten verplichten.”

Achtergrond | 3

Ad Rem

december 2011

Wat is er dit jaar anders?

Vanaf dit jaar hebben studenten en medewerkers extra veel invloed op het beleid van de opleidingen. Vorig jaar waren er alleen de Opleidingscommissies (Ocies), waarin drie studenten en drie medewerkers kritisch mochten kijken naar de plannen van het opleidingsmanagement. Maar als puntje bij paaltje kwam, had de Ocie weinig macht: ze mochten het opleidingsmanagement alleen maar adviseren. Vanaf dit jaar heeft de CHE per opleiding een eigen Ocie, maar

daarbij komt ook een Academieraad (AR) per academie. Deze AR heeft wél veel invloed. De academiedirecteur heeft namelijk zijn toestemming nodig bij een aantal belangrijke beslissingen: onder andere bij het besluit hoe het geld wordt verdeeld binnen de academie. De reden dat er nu zoveel is veranderd, is de ‘academievorming’ op de CHE. Afgelopen jaren hebben de academies steeds meer bestuurlijke taken overgenomen van het hogeschoolbestuur (het College van Bestuur, CvB). Het hoogtepunt was dit jaar: vanaf nu bepaalt niet het CvB maar de academiedirecteur hoe de zak met geld binnen de academie verdeeld wordt.

Wat is daar zo bijzonder aan? Medezeggenschap op hogescholen is in Nederland wettelijk geregeld via de Wet Medezeggenschap Scholen (WMS). Hierin staat niet alleen dat personeel en studenten recht hebben op medezeggenschap, maar ook dat er bijvoorbeeld evenveel personeelsleden als studenten in een medezeggenschapsraad moeten zitten. Onze Academieraden zijn redelijk uniek in Nederland, omdat ze instemmingsrecht hebben op de begroting en delen van het opleidings- en examenreglement. Alleen de Haagse Hogeschool heeft eenzelfde systeem.

Het bestuursysteem van de CHE lijkt behoorlijk ingewikkeld voor een leek. In het schema hiernaast staat uitgelegd welke raad op welk niveau handelt. Academieraden houden zich bezig met alles wat met de academies te maken heeft. Dit kan gaan over de begroting van de opleiding, maar ook over de kwaliteit van het onderwijs. Zo kan de AR bijvoorbeeld meedenken over de aanschaf van nieuwe bedden bij Verpleegkunde, maar houden ze ook in de gaten of studenten niet elk jaar dezelfde klachten hebben zonder dat er iets aan gedaan wordt.

Hoera, er zijn Academieraden! Alleen… wat moeten wij er mee?

Wat doet de Academieraad dan precies?

Ten eerste moet de AR de begroting goed- of afkeuren. De tweede belangrijke taak is om kritisch te kijken naar het Onderwijs- en Examen Reglement (OER). Ofﬁcieel hoort deze tweede taak bij de Ocie te liggen, maar om onnodige bureaucratie te voorkomen, zitten de meeste AR-leden ook in de Ocie van een van de opleidingen binnen de academie. De AR, waar docenten, studenten en ondersteunend personeel inzitten, vergadert één à twee keer per maand. Zij komen bij de academiedirecteur op voor hun belangen. Meestal doen

Door Joëlle Kole en Christiaan Pelgrim

Studenten schijnen invloed te hebben op de CHE. Ergens in de hogeschool komen sinds kort regelmatig Academieraden bij elkaar, waarin een paar docenten en studenten lekker lang met elkaar kunnen vergaderen. Maar waarover? En heb jij daar nog iets aan? Ad Rem zet het op een rijtje.

ze dat door beslissingen van de academiedirecteur kritisch te bekijken. ‘Zijn wij daar tevreden mee?’ Zo niet, dan kunnen ze veranderingen voorstellen. Ze kunnen ook uit zichzelf adviezen geven aan de academiedirecteur over allerlei onderwerpen. Van arbeidsomstandigheden van docenten tot het starten of opheffen van een opleiding binnen de academie.

Wat betekent de Academieraad voor mij?

In principe kun je als student en docent terecht bij de AR voor alle zaken die rond de academie spelen. De AR geeft bijvoorbeeld adviezen over de

indeling van het studiejaar en de inhoud van colleges. Kost de opleiding te veel tijd? Wordt er geen rekening gehouden met functiebeperking? Bij de AR kun je je hart luchten. De AR komt niet meteen voor alle persoonlijke frustraties op, maar als ze merken dat de hele opleiding of

jaarlaag ergens last van heeft, dan kunnen ze daar iets aan doen. Omdat de studenten die in de AR zitten ook niet overal oren hebben, is het voor hen ook prettig als je laat weten wat er volgens jou verbeterd kan worden aan de opleiding. Heb je opmerkingen over de hoe-

veelheid toiletrolhouders die stuk zijn of het eeuwige gebrek aan werkplekken? Daarvoor moet je bij de Hogeschool Raad (HR) zijn. Dit is de voormalige Medezeggenschap Raad (MR), waarvan de studententak nu SHR heet, om het wat gemakkelijker te maken. Zij bemoeien zich met alles dat met studenten en de school

te maken heeft. Behalve dan als het gaat over de opleidingen. Want anders heeft de AR niets meer te doen.

4 | Nieuws

Ad Rem december 2011

‘CHE zeker niet de beste in duurzaamheid’ Door: Jan Pieter Rottier De CHE is niet duurzaam genoeg. Dat is de conclusie van een onderzoek door vier studenten voor hun verbredingsminor Duurzaamheid. Ook Tjirk van der Ziel, coördinator van de projectgroep Duurzaamheid op de CHE, vindt dat het beter kan.

“De CHE heeft geen duurzame doelen opgesteld”, vertelt David Couprie, een van de minorstudenten. “Zo kunnen ze nergens naartoe werken en kunnen ze hun resultaten niet meten.” En het onderwerp duurzaamheid leeft ook niet zo op de CHE, zegt Couprie. “Er is maar een kleine groep die zich met het onderwerp bezighoudt, zoals de projectgroep Duurzaamheid. Daarom zeggen we: op het gebied van duurzaamheid is de CHE zeker niet de beste. De Driestar en de Hogeschool Arnhem-Nijmegen doen het veel beter.” Houdbaarheid Ook Tjirk van der Ziel, coördinator van de projectgroep en docent van de verbredingsminor, vindt dat de CHE meer kan doen. “Als de CHE duurzaamheid prioriteit wil geven, dan zou dat zichtbaarder mogen worden.” Van der Ziel merkt dat steeds meer bedrijven en instellingen in de omgeving hun blik naar de CHE richten. “Blijkbaar vallen we op met onze ‘achtste keer de beste hogeschool’. Op het gebied van duurzaamheid kunnen we daarom een voortrekkersrol gaan spelen.” Het valt Van der Ziel verder op dat de CHE, net als andere hogescholen, sterk redeneert vanuit bezuinigingsoogpunt: duurzaamheid kan ons iets opleveren. “Dat is uitstekend, maar duurzaamheid mag ook iets kosten. Je investeert tenslotte in de houdbaarheid van al onze activiteiten.” Energieverbruik Pieter Plug, inkoper op de CHE, vindt dat het beeld van de CHE in het rapport niet klopt. “De CHE doet juist erg veel aan duurzaamheid: binnen nu en volgend jaar moet veertig procent van de producten bij Albron duurzaam en biologisch zijn. In de toonder van de printers zitten geen chemische stoffen. En ook de kofﬁe in de Douwe Egbertsautomaten is fairtrade.” Dat de CHE geen duurzame doelen heeft opgesteld, is volgens Plug niet waar. “We hebben een meerjarenplan opgesteld, met het doel het energieverbruik ﬂink terug te dringen.” Maar, erkent Plug, de CHE loopt niet zo te koop met de plannen. “Duurzaamheid is gewoon onderdeel

van ons beleid, hoewel ik vind dat het best een nog belangrijker onderdeel mag worden. Tegelijkertijd moet je duurzaamheid niet van bovenaf opleggen. Het moet iets van jezelf worden.”

Stokoud cijfersysteem krijgt in nieuwe jaar een opvolger

Zeg maar dag tegen CATS

We hebben ’t lang met hem volgehouden, maar CATS gaat ons nu eindelijk verlaten.

Waterdichte fietsenstalling Ook in de nieuwbouw van de CHE speelt duurzaamheid een belangrijke rol. De vier studenten stippen het kort aan in hun rapport. “We gaan koude en warme lucht in de grond opslaan, zodat die gebruikt kan worden als het nodig is en er geen energie verloren gaat”, legt Pieter Plug uit. En er komen zonnepanelen en een grote fietsenstalling. “Met een grote, waterdichte fietsenstalling willen we stimuleren dat studenten en docenten vaker op de fiets komen.” Tjirk van der Ziel, is blij dat het Atrium een centralere plek krijgt in de verbouwplannen. Zo kunnen we volgens hem een vaak vergeten onderdeel van duurzaamheid bevorderen: gemeenschapszin. “Het bijzondere van de CHE is de kleinschaligheid en de vele kansen voor ontmoeting. In het Atrium kun je mooie dingen bieden, zoals muziek of tentoonstellingen, waarin respect en verwondering over Gods schepping doorklinkt.” Voedselresten De studenten doen in hun rapport ook een aantal aanbevelingen. Bijvoorbeeld om een forum te bouwen waarop duurzame ideeën uitgewisseld kunnen worden, of om afval te scheiden. Maar ook om de tl-verlichting te vervangen door led-lampen, om handdrogers in de toiletten te hangen en om duurzaamheid meer in de lessen te integreren. Pieter Plug vindt dat laatste een goed idee. Maar op het plan om afval te scheiden reageert hij kritisch. Speciale bakken in de aula werken volgens hem niet. “Er hoeven maar drie plastic bekertjes in de biobak te zitten, en de afvalverwerker kan er helemaal niets meer mee.” Op de CHE wordt volgens Plug al heel veel afval gescheiden. “Iedere medewerker heeft een aparte papierbak en cateraar Albron heeft ook een speciale container voor voedselresten.”

Door: Martine ten Klooster

Data not found

CATS kan per 1 januari als antiek object naast opa’s slingerklok worden gezet. Het oude cijfersysteem maakt plaats voor OSIRIS. Koos Oosterwijk, projectleider van deze transformatie, vertelt dat OSIRIS marktleider is op het gebied van informatiesystemen voor het hoger onderwijs en daarom de best uitgewerkte functionaliteit heeft. De veroudering van het systeem is de reden dat we er afscheid van gaan nemen, volgens Oosterwijk. En verouderd is het zeker. CATS is nog zo’n oud DOS-programma, een van de eerste besturingssystemen van Microsoft. Je weet wel, met die Snake-spelletjes op je ﬂoppy-drive. Dat was DOS. En tot eind dit jaar is het ook nog steeds de besturing van ons cijfersysteem. (Als je je ooit hebt afgevraagd waar die verbazingwekkend mooie vormgeving van CATS vandaan kwam; uit de jaren ‘90 dus.) Anno 2011, waarin de smartphone een steeds meer geziene gadget wordt, is vervanging dus ook niet zo gek. Nogal wat gebreken Oosterwijk heeft een waslijst met wat voor belangrijke functionaliteiten CATS mist: “Het goed kunnen vastleggen van een toetsplan, een examenprogramma en een vrije studieruimte. Het mist condities om het zelf inschrijven op het curriculum mogelijk te maken en biedt ook niet de mogelijkheid tot selfservice. Ook zijn er geen communicatiemogelijkheden met groepen studenten als er bijvoorbeeld een minorinschrijving wordt opengesteld.” Om het leed enigszins te verzachten, werd al snel ‘C.I.A.’ aan CATS toegevoegd. (Niet

de inlichtingendienst van de VS, maar slechts een toegankelijker systeempje om je cijfers te kunnen bekijken.) Oosterwijk: “C.I.A. is alleen maar een tussenstap om bij CATS DOS applicatie te komen. Dus logischerwijs wordt C.I.A. tegelijk met CATS uitgezet. Maar het oude systeem blijft wel te benaderen om eventuele verschillen in ingevoerde cijfers te kunnen achterhalen.” Wissel van de wacht Vanaf 1 januari zullen zowel CATS als C.I.A. van de Edese aardbodem verdwenen zijn. Dat betekent dus dat we het nieuwe jaar in knallen met OSIRIS.

een beetje af van de snelheid waarmee we gegevens kunnen overzetten”, vertelt Oosterwijk. Tikkeltje sneller Voor de digibeten onder ons: schrik niet. Het wordt ons allemaal nog uitgelegd hoe deze nieuwe cijfermachine werkt. Oosterwijk: “Studenten zullen op tijd geïnformeerd worden. We sturen via e-mail instructies hoe je in het nieuw programma komt en hoe het werkt.” Verwachting is in ieder geval dat OSIRIS een tikkeltje sneller en overzichtelijker zal zijn dan CATS. Tot die tijd kunnen we beter nog maar

Als wij oliebollen aan het bakken zijn, zijn de ICT’ers op school bezig om het bejaarde programma te vervangen Bereid je er anders maar op voor: geef CATS een mooi plekje in je hart en maak kennis met OSIRIS. Als wij oliebollen aan het bakken zijn en de sterretjes en strijkers al in de aanslag hebben, zijn de ICT’ers op school bezig om het bejaarde programma te vervangen. “Het plan is om dit allemaal in de kerstvakantie te kunnen doen, maar de precieze planning moet nog gemaakt worden. Het hangt

even genieten van de mogelijkheden die CATS ons biedt. Zoals de tijd om een kopje kofﬁe of twee te halen, tijdens het opstarten. We kunnen ons nog even blijven verwonderen over zijn vreselijke uiterlijk en niet te doorgronden gebruiksaanwijzing. Nog heel even. Vanaf 1 januari is het gedaan met de pret. Dan zullen we eindelijk met één klik op de muis weten waar we aan toe zijn.

Nieuws | 5

Ad Rem

december 2011

Dit staat je te wachten vanaf 2012

Bezuinigingsmaatregelen in normale-mensen-taal op een rijtje Vanaf volgend schooljaar verandert er een boel voor studenten. Maar omdat staatssecretaris Halbe Zijlstra zoveel maatregelen aankondigt, zijn de meeste studenten het overzicht kwijt. Wat verandert er precies voor jou? Zijn we straks allemaal meer geld kwijt aan studeren? Is jouw OV-kaart volgend jaar nog wel geldig? De Landelijke Kamer van Verenigingen (LKvV), het Interstedelijk Studenten Overleg (ISO) en de Landelijke Studenten Vakbond (LSVb) hebben het op een rijtje gezet. Deze lijst is onder andere te vinden op www.lkvv.nl.

Minder stuﬁ

Studenten in de masterfase ontvangen niet langer de basisbeurs. Dit betekent dat je alleen nog tijdens de nominale duur van je Bachelor studieﬁnanciering ontvangt. De basisbeurs wordt vervangen door een lening die later moet worden terugbetaald. Deze regeling moet nog goedgekeurd worden door de Kamers, maar zal dan ingaan vanaf collegejaar 2012-2013 voor alle masterstudenten (ook voor studenten die al bezig zijn met hun master).

Minder gratis reizen

De harde knip

Het recht op een OV-kaart wordt ingekort. Op dit moment heb je je nominale studieduur (bachelor én master) plus 3 jaar recht op een OVkaart. Dit reisrecht wordt ingekort tot nominale studieduur plus 1 jaar.

In het jaar 2012-2013 zal de boete van 3.000 euro gaan gelden. Wanneer je als student meer dan één jaar langer studeert dan dat je bachelor of master duurt, betaal je bovenop je collegegeld 3.000 euro extra.

Deze maatregelen staan wettelijk gezien los van elkaar, maar kunnen elkaar in de praktijk versterken. Het kan goed mogelijk zijn dat je met een of meerdere van deze maatregelen te maken krijgt komend jaar, informeer jezelf daarom goed op wat komen gaat. Kijk voor een overzicht van de samenhang van deze maatregelen op een van de websites: lkvv.nl, lsvb.nl en iso.nl. Je vindt daar ook gedetailleerde factsheets over de andere maatregelen.

Studenten moeten hun bachelor volledig hebben afgerond voordat ze aan een master mogen beginnen. Dat heet ‘de harde knip’. De regeling gaat in vanaf studenten die in 2009/2010 gestart zijn met hun bachelor opleiding. Deze moeten al hun bachelorvakken voldoen voor ze kunnen beginnen met een master, ook al is deze aan dezelfde instelling.

De langstudeerboete

CHE’er wint schrijfwedstrijd Journalistiekstudent David Latumahina (20) heeft op 23 november een schrijfwedstrijd over Europa gewonnen. Tijdens het festival European Dreams in het Paard van Troje in Den Haag werd Davids verhaal gekozen uit ruim 90 inzendingen. De hoofdprijs is een weekendje voor twee in een Europese stad naar keuze, plus een publicatie in Metro. Het korte verhaal is ook te lezen op adremonline.nl

Voorlopig ontwerp nieuwbouw klaar

Tweede studie? Zelf betalen! De overheid ﬁnanciert voortaan slechts één opleiding. Zodra de student een bachelor of master heeft afgerond moet voor de tweede bachelor of master het instellingstarief betaald worden. De instelling bepaalt hoe hoog dit bedrag wordt. De bedragen variëren tussen de 6.000 en 32.000 euro per jaar. Het instellingstarief kan per stad sterk variëren voor dezelfde studie, houd hier dus rekening mee wanneer je een tweede studie wil doen.

Op de website

Foto’s: Joëlle Kole (links), Heiko Strietman (onder)

&. Ga naar www.adremonline.nl om het interview te lezen met Halbe Zijlstra over zijn bezoek op de CHE.

&. lkvv.nl, lsvb.nl en iso.nl

Dat de CHE gaat verbouwen kan inmiddels niemand ontgaan zijn. Half november werd het voorlopige ontwerp gepresenteerd. Op Entree zijn alle plannen te vinden voor de geïnteresseerden. Ook staan er de nieuwe plattegronden, dus die kun je vast bestuderen. In februari 2012 moet er een deﬁnitief ontwerp zijn en daarna kan de zoektocht naar een aannemer beginnen. In 2014 moet de nieuwbouw helemaal klaar zijn. Alleen de huidige eersteen tweedejaars kunnen dus gebruik maken van CHE2.0. De hogerejaars studenten zullen het moeten doen met bouwoverlast.

Hoog bezoek voor de CHE

Staatsecretaris Halbe Zijlstra van Onderwijs bracht op 26 oktober een bezoek aan de CHE. Aanleiding was dat de hogeschool zichzelf voor de achtste keer op rij ‘beste middelhogeschool van Nederland’ mag noemen. De gesprekken met bestuurders, docenten en studenten gingen vooral over wat de CHE nou zo’n goede school maakt. De conclusie? “Passie en toewijding voor het veld, het vak en het onderwijs.” Een verslag en een ﬁlmpje van het bezoek zijn terug te vinden op adremonline.nl.

Studentcompanies MER en P&A aan de slag

Aan het begin van dit studiejaar is weer een nieuwe groep studenten MER en P&A begonnen met een studentenbedrijfje. Na marktonderzoek en ondernemingsplannen schrijven, is het nu tijd dat de elf studentcompanies hun producten en diensten echt aan de man brengen. Gert Noteboom van academie M&O: “Ik ben trots op hoe we het doen. De groepen hebben goede begeleiding vanuit school. Daarnaast zijn er vanuit het werkveld ondernemers die als mentor betrokken zijn en hebben we accountantskantoren als partners.” Inmiddels beginnen de eerste bestellingen te lopen. Mocht er iets interessants voor studenten bij zitten, dan laat Ad Rem je dat natuurlijk weten.

6 | Studenten &zo.

Ad Rem december 2011

Je zult hier niet zo gauw paarse haren en jurken met oma-motief vinden Na een bezoek aan kunstacademie ArtEZ in Arnhem, kwam ik tot de conclusie dat de kastinhoud van de gemiddelde CHE'er wel een opfrisser kan gebruiken. Door: Janine Guijt Als een wanhopige brugklasser op haar eerste schooldag kijk ik om me heen. Ik ben op weg naar een interview op de modeafdeling van kunstacademie ArtEZ. Probleempje: ik ben in mijn haast vergeten het adres op te zoeken. Automatisch graai ik in mijn tas op zoek naar mijn telefoon. Terwijl ik mijzelf gelukkig prijs om het feit dat ik in een tijdperk leef met Android-telefoons, Google en navigatie apps kom ik tot de conclusie dat die oh-zo-onmisbare smartphone thuis ligt. Mijn aandacht wordt al gauw getrokken door een jongen in semi-doorschijnende grijze top, zwarte, leren legging en kanariegele Dr. Martens. Wauw, gewaagd, denk ik, terwijl ik op hem aﬂoop om de weg te vragen. Halverwege valt mijn oog op een meisje met half kaalgeschoren hoofd en jurk met oma-motief die tot de grond zou reiken als haar gigantische plateauzolen daar niet een stokje voor zouden steken. Om mij heen zie ik nog een stuk of wat uitgedoste types, waarvan ik vermoed dat ze kunstacademiestudenten zijn. Ik besluit ze al observerend te volgen, om zo uiteindelijk de gewenste locatie te bereiken. En inderdaad, enkele momenten later sta ik in het gebouw van ArtEZ. Mijn hoofd in een sneltreinvaart van links naar rechts bewegend terwijl mijn ogen haast uit hun kassen rollen van verbazing. Alsof ik zojuist een compleet andere wereld ben binnengestapt. Een wereld vol studenten met leren shorts, hakloze pumps (jup, ze bestaan), enorme accessoires, ﬂuorescerende kniekousen, lila haar en asymmetrische rokken. Hysterisch, prachtig, schreeuwend lelijk, ronduit walgelijk en adembenemend zijn woorden die bij dit schouwspel mijn gedachten passeren. Maar bo-

‘Of je toekomstige baas het kan waarderen dat je op casual Friday in een zuurstokroze legging en een paarse glittertop aan komt zetten is nog maar de vraag.’ venal vind ik deze wereld eindeloos fascinerend. Nagenietend van al het moois én lelijks dat ik voorbij zag komen in Arnhem, loop ik het Atrium binnen. Ik doe alsof ik op zoek ben naar een vrije pc, zodat ik de CHE-studenten ongestoord kan observeren. Na een minuut bedenk ik me dat het zoeken naar een computer een spannendere bezigheid is dan het analyseren van de outﬁts van deze CHE’ers. De spannendste outﬁt die ik voorbij zie

komen is die van een mannelijke MER-student die een jeans en net overhemd combineert met een bruine handtas. Verder zie ik een groepje kletsende meisjes. Ze dragen bloemige tuniekjes, spijkerrokjes, witte leggings, gebreide bolero's, PIP-studiotassen, en pseudo Uggs. Het zijn het soort meisjes waarvan ik vrees dat ze later een kort, pittig kapsel nemen, afritsbroeken dragen (heerlijk praktisch!) en altijd in ﬂeecetruien rondbanjeren. Niet bepaald outﬁts die mijn modehart sneller doen kloppen.

Redacteur Janine is niet bijster enthousiast over de mode op de CHE Beeld Maurits Reijnoudt Jammer eigenlijk, bedenk ik me, terwijl ik neerplof achter een vrije computer. Er lopen hier zo'n 4500 studenten, maar de diversiteit en creativiteit van outﬁts is om te huilen. Zeker als je je bedenkt dat dit dé tijd om alles uit je (grootmoeders) kast te

wordt je onderdrukt door banen met kledingcodes. Of je toekomstige baas het kan waarderen dat je op casual Friday in een zuurstokroze legging en een paarse glittertop aan komt zetten, is nog maar de vraag.

‘Het zijn het soort meisjes waarvan ik vrees dat ze later een kort, pittig kapsel nemen en altijd in �leecetruien rondbanjeren.’ trekken en volop te experimenteren met kleding en mode. Want let's face it, over een paar jaar zijn je medestudenten je tóch alweer vergeten en

Natuurlijk realiseer ik me dat ik de laatste persoon ben van wie je adviesan moet nemen. Trek je dan ook vooral niets aan van dit lapje tekst.

Tenminste, zolang jij je prima voelt in je basic T-shirt, jeans en Allstars. Mocht je toch de behoefte voelen iets spannendere creaties van je kledinghangers te plukken, schroom dan vooral niet. De tijd dat je uitgelachen werd om de kleding die je draagt, ligt al mijlenver achter ons. Toch last van gestaar en geﬂuister als je de Coffee & More binnen komt paraderen in je bontgekleurde outﬁt ? Recht je rug, steek je neus in de lucht en beweer met droge ogen dat dit toevállig de nieuwste creatie van Bas Kosters (ex-ArtEZ-student) is.

Studenten &zo. | 7

Ad Rem

december 2011

Weg met de hospiteeravonden! Ad Rem presenteert nieuwe rubriek: ‘Ik zoek een kamer’

Ik zoek een kamer

Door Martine ten Klooster Daar zit je dan op de bank, met een van te voren geoefende glimlach. Het klinkt bijna geloofwaardig als je vertelt dat je schoonmaken heerlijk vindt. En opeens is elke ﬂauwe grap ronduit hilarisch. Weg met de hopsiteeravonden! Ad Rem neemt het stokje over en biedt een podium aan kamerzoekende studenten. Tara Janssen is de eerste kandidaat.

Golvend rood haar en een overtuigende lach. “Ik praat te veel zeker? Ja, vrienden zeggen ook altijd dat ik van de hak op de tak spring, maar soms kijk ik ook wel de kat uit de boom hoor, of eigenlijk kun je beter… ja, hoe zeg je dat, wat ik dus bedoel…” Nee hoor, je praat niet te veel. Tara is eerstejaars student journalistiek, maar ziet zichzelf later nog graag verder de boeken induiken. “Literatuurwetenschappen, misschien.” Negentien jaar oud en een optimist. Houdt van het leven, maar niet van onweer. Ontbijten Een dagmens. “Het eerste kwartier van mijn ochtend moet je niet tegen me praten. Daarna geniet ik van mijn dag. Ik kijk niet in de spiegel voordat ik ga ontbijten, want dan hoef ik mezelf nog niet te zien.” Tara gaat op kamers en neemt mee:

“Mijn boekenverzameling en mijn uitgebreide nagellakcollectie.” Houdt van feestjes en drinkt dan een wijntje. “Of twee. Of drie. Maar ik wil niet elke avond zo’n wave party, hoor.” Gezelligheidsdier en niet bang voor spinnen. Kletst graag en veel maar houdt er ook van om af en toe alleen te zijn. “Samen eten lijkt me gezellig.” Lente is heerlijk en winter is vreselijk. “In de winter kun je mij wegslepen.” Boeken sorteren Bijzondere gewoontes heeft ze ook. “Ik heb mijn boeken een keer gesorteerd op kleur.” Een lachertje. “Ik heb ze ook een keer op naam van de hoofdpersoon gezet.” Oké, +1. Ze heeft geen voorkeur voor een kamer in Ede of Bennekom. Nijmegen is ook nog goed. “Ik heb in Nijmegen gewoond en daar op school gezeten.

Theologie studeren doe je niet zomaar.

“ Woont nu in Mook. “De treinen op mijn terugreis sluiten nooit aan.”

Hier wonen is handig, gezellig en het bespaart Tara zelfs geld. “Als ik op de trein naar huis sta te wachten, ben ik vaak veertig euro lichter en twee boeken rijker. Straks heb ik dat niet meer.”

Kies daarom voor de TUA!

• Bijbelgetrouw klimaat Goed in bakken en mogen • uiteraard Gedegen wetenschappelijke scholing toekomstige huisgenootjes daarvan • Grondig onderwijs in de klassieke talen proﬁteren. • Diversiteit en dynamiek Help jij Tara aan een kamer? • tara.janssen@ Brede opleiding met diverse specialisaties Mail dan naar hotmail.com • Studeren in een gemeenschap • Kleinschalig en persoonlijk

ber 2011 m e v o n 5 2 d n o v -a Info

Wanhopig op zoek naar een kamer? Mail ons en vertel waarom jij de volgende keer op deze plek mag staan: adrem@che.nl

tua.nl

Tara Jansen is zoekende Beeld Joëlle Kole

Wilhelminapark 4 te Apeldoorn, 055-577 57 00, secretariaat@tua.nl

8 | Persoonlijk

Ad Rem december 2011

Wat waarheden en wat anders

k lieg. In dit stuk alleen al zes keer. Onwetenden zeggen dat liegen makkelijk is, ‘the easy way out’. Ze jokken, ook al hebben ze geen idee. Een bekwaam leugenaar wordt niet zo geboren. Het begint met schaamte. “Ik heb die vaas niet omgegooid.” Dat het ‘Vaas? Welke vaas?’ moet zijn, leert de jonge aspirant later pas. Als hij genoeg heeft gedaan om zich voor te schamen en er genoeg voor is gestraft. Natuurlijk is het moeilijk om voor je fouten uit te komen. Je wilt immers niet zien hoe de teleurstelling opwelt in het gezicht van de gedupeerde van jouw fuck-up. Maar liegen hoeft niet alleen als je ergens schuld aan hebt. De leugens die ik over de loop van de afgelopen twintig jaar heb verteld kennen veel gevarieerder redenen dan dat. Ik vind je niet leuk Een van de vreemdste leugens die je kunt vertellen is er een die je zelf niet wil geloven. Waarom zou je die ooit vertellen? Ik geloof graag dat ik veel weet van gezonde relaties. Niet dat ik altijd een goed vriendje ben geweest, verre van. Maar ik heb zoveel fouten gemaakt en meegemaakt dat ik denk te weten hoe met ze om te gaan, hoe ze te vermijden. Omdat ik zo’n rasoptimist ben geeft dit me oneindig veel vreugde. Maar dan kom ik een meisje tegen dat ik écht leuk vind. Te leuk, want ik ga te snel om haar geven. Daarbij is ze uitermate bezet. De logica van het universum dicteert dat ze voor advies over haar relatie bij mij aanklopt. Awesome. Omdat ik ergens wel een stukje menselijkheid over heb, geef ik naar eer en geweten advies. Maar hoe serieus zou je advies aangaande je vriendje nemen van de jongen die de gozer het liefst door de grond zou zien zakken? Je zult me nooit bij hoog en laag horen beweren dat ik je niet leuk vind, ik ben beter dan dat. Maar ik vind je niet leuk.

Ruben Molenaar

Cynische Blik Beeld Guido Baijense

Hij is nu in de hemel Hoe moet ik dat weten? Is daar ooit iemand geweest die het heeft kunnen navertellen? Hell, ik weet niet waar mijn opa nu is. En toch sta ik –met een stalen gezicht, in pak– met een hand op de schouder van mijn neefje voor het graf, te kijken hoe een stel vreemden de kist laat zakken. “Hij is nu in de hemel, we zien hem wel weer terug. Dat weet ik zeker.” Ik draai hem een kwartslag en kniel voor hem neer. Op samenzwerende toon ﬂuister ik: “En niet doorvertellen, maar ik hoorde oma zeggen dat we vanavond met z’n allen Chinees gaan eten.” Hij veegt een traan weg en kijkt me met grote, ongelovige ogen aan. “Echt waar?” “Echt waar.” Nu oma nog overtuigen.

Leugens verdrijven

No rest for the wicked Liegen is moeilijk. Toegegeven, je wordt er beter in naarmate je het vaker doet. Niet om het werk van hersenchirurgen over heel de wereld te bagatelliseren, maar liegen is als hersenchirurgie. Eén misstap, één vergeten detail, één keer niet geloofwaardig genoeg acteren en je zit met een mes in iemand z’n brein te wroeten. Soort van. Leugens stapelen ook, als LEGO. Een grote LEGO-toren die steeds hoger en hoger wordt en steeds moeilijker in balans te houden is. En dan is er nog die oneindige wroeging. Maar die wroeging is voor mensen die het nog iets kan schelen. Als je eenmaal zo ver heen bent als ik gaat dat weg.

Door: Jacqueline Mulckhuijse

Theo Dekker is docent op de CHE en theatermaker in zijn eigen theater No More Lies. ‘Jezus kan je te bevrijden van leugens die je over jezelf gelooft.’

Oprichter en drijvende kracht achter het theater No More Lies is docent Theo Dekker. Hij schrijft alle stukken zelf en brengt die tot leven op het podium. De naam ‘No More Lies’ vindt hij “pretentieus en verwachtingsvol. Wij willen mensen erop wijzen dat de leugens die zij over zichzelf geloven ongegrond zijn en dat er maar één waarheid is: Jezus Christus.” Ook Dekker moest bevrijd worden van zijn eigen leugens. “Ik kom uit een groot gezin, heb vijf broers en zussen boven me en had een enorme drang om mijzelf te bewijzen. Ik dacht dat ik minder waard was dan anderen en onbewust lag die gedachte als een vloek op mijn leven.” Dekker wil jongeren laten zien dat ze bevrijd kunnen worden van angst, depressie, twijfel en afwijzing. Hij heeft een boodschap voor hen: “God zegt: ‘Ik vind je waardevol’. Dat wil

ik doorgeven. De volgende stap is dat je jezelf moet accepteren en uit ervaring weet ik hoe moeilijk dat is.”

“Ons doel is om te getuigen van Gods liefde en de boodschap van het geweldige evangelie te brengen”, vertelt Theo Dekker. Hij is 39 jaar oud en naast zijn werk voor het theater is hij ook kliminstructeur, doet hij aan zeekajakken en illustreert hij graag.

wilde ik heel graag iets creatiefs doen, naar de kunstacademie bijvoorbeeld, maar dat was not done. Toen ben ik Pabo gaan doen. In het eerste jaar begon ik samen met een medestudente met wat kleine voorstellingen, maar we kregen steeds meer verzoeken.” Dit groeide uit tot theatergroep ‘After the Masquerade’. Ze traden op bij (straat)evangelisaties, jeugdverenigingen en op cam-

“Leugens die mensen over zichzelf geloven zijn ongegrond. Er is één waarheid: Jezus” Last but not least is hij docent drama, geschiedenis en ‘kunst van het vertellen’ bij de Pabo op de CHE. Dekker is getrouwd en heeft twee zoons. Ontwikkelingen Waarom wil Dekker zijn boodschap van bevrijding juist via theater doorgeven? “Na de middelbare school

pings. Na hun studie vertrok zijn collega als zendelinge naar het buitenland en kwam er een eind aan de theatergroep. Maar tegen de verwachting van Dekker in, bleven de aanvragen komen en besloot hij een doorstart te maken. Sindsdien staat hij, gesteund door zijn team, alleen op de planken on-

Persoonlijk | 9

Ad Rem

december 2011

met eigen theater

Help, mijn vriend kijkt porno! Leeskring over seksverslaving

Door Carina den Otter

Porno en seksverslaving, en de invloed daarvan op je relatie. Daarover gaat het boek dat de nieuw-opgerichte pastorale leeskring bespreekt.

Als je denkt dat het een kring is voor pornoverslaafde jongens heb je het mis. Sterker nog, het boek dat behandeld wordt is juist gericht op meisjes. Maar de kring is bedoeld voor beide geslachten. Twee GPW’ers en een MWD’er zitten allemaal klaar met het boek Onzichtbare ontrouw op tafel. Nee, de kring is niet voor seksverslaafden of wat dan ook. Het zijn jongens die nuchter nadenken en beseffen dat ze hier in hun werk mee te maken gaan krijgen, die aanwezig zijn. Een jongen: “Ik ben het op mijn stage al tegengekomen en ik weet zeker dat dit later nog vaker gaat gebeuren, dus het is goed om er over na te denken.” De ander: “Ik heb er vroeger zelf wel mee te maken gehad. Bovendien komt het veel voor.” Niet persoonlijk Hogeschoolpastor Nico van der Voet: “De kring is niet persoonlijk bedoeld. Als je zelf problemen hebt vraag je een gesprek aan en kom je maar privé praten. Deze kring is bedoeld om een boek te bespreken. Vind je het onderwerp interessant? Dan kom je erbij. Vind je het niet interessant? Dan kom je er niet bij.”

Theo Dekker voelt zich vrij. Beeld Maurits Reijnoudt

der de naam ‘No More Lies’. Tegenslag Momenten van pijn, verdriet en onzekerheid zijn Dekker niet vreemd. “Vlak na de geboorte van ons oudste kindje, overleed zij. Golven van verdriet en pijn gaan dan door je heen, maar ook toen hebben we gemerkt dat God bij ons was.” Twee jaar geleden stortte Dekker in en kreeg hij een burn-out. “Te lang had ik geprobeerd op eigen kracht te draaien, de werkdruk, ook hier op de CHE, werd me te veel. Ik belandde in een depressie. Dat was een hele zware tijd, waarin ik geworsteld heb met God, maar Hij wijst je niet af. Ik heb geleerd dat ik God moet loven en prijzen in de omstandigheden, niet om de omstandigheden.” Zeven weken geleden kreeg Dekker een auto-ongeluk. Een whiplash was het gevolg. “Ik verbaas mijzelf over de rust die ik ervaar, ook al gaat de genezing niet zo snel als ik

wel zou willen. Ik mag het loslaten en aan God geven.” Kritiek Orthodoxe christenen reageren over het algemeen bedenkelijk bij de combinatie van ‘evangelie’ en ‘theater’. Zij zijn vaak van mening dat je als christen ver weg moet blijven van alles wat met theater en showbizz te maken heeft. “Larry Normann, een gospelrocker, zei ooit: ‘Why should the devil have all the good music?’ Ik denk dat dat ook opgaat voor theater. Natuurlijk kun je er hele foute dingen mee doen, maar het gaat erom dat je het gebruikt hoe God het bedoeld heeft.” Dekker haalt de profeet Ezechiël aan die van God de opdracht krijgt om de wegvoering van de Joden na te spelen. “Het was Gods doel dat de Joden tot inzicht kwamen en gaf Ezechiël de opdracht om theater te maken. Door God zelf bedacht dus.”

God voorziet Al voor hun huwelijk besloten Dekker en zijn vrouw Jacqueline om hun leven in de dienst van God te stellen. “Wij zien No More Lies echt als een missie die God ons geeft. God heeft ons er toe geroepen om jongeren bij Jezus te brengen.” Vanwege de vrijwillige basis waarop de stichting werkt, staan ze soms met hun handen in het ﬁnanciële haar. Nog niet zo lang geleden was de vrachtwagen waarin ze hun spullen vervoeren, hard aan vervanging toe. “Hij viel bijna uit elkaar van ellende, maar we hadden geen geld voor een nieuwe. Toen kregen we in één week van twee stichtingen bericht dat ze ons wilden helpen. Zij hebben voor een nieuwe auto gezorgd. We hebben gemerkt dat op het moment dat wij het probleem loslaten, God het oppakt om er wat mee te doen.”

Het boek is geschreven voor meiden. “Meiden zijn vaak radeloos als ze verkering hebben met seksverslaafde jongens”, aldus van der Voet. “Maar tegelijk worden jongens door dit boek uitgenodigd om zich in te leven in de positie van vrouwen.” Een boek dat voor iedereen nuttig is dus.

Niet christelijk Opmerkelijk is dat de schrijfster niet christelijk is. Bewust zo uitgekozen door van der Voet omdat het boek daarom ook onbevooroordeeld is. Deze schrijfster neemt niet de christelijke visie met zich mee die wij altijd geleerd hebben, maar gaat wel in tegen de tijdgeest dat alles maar moet kunnen. Zij vindt dat vrouwen beter voor zichzelf moeten opkomen en zich niet moeten laten meeslepen in het gedrag van hun man of vriend. In de boeken van de jongens staan gemarkeerde passages en potloodvraagen uitroeptekens. Zo te zien is er serieuze voorstudie gedaan. Vraagtekens staan vaak op stukjes dat de schrijfster anders denkt dan de meeste christenen. Ze vindt het bijvoorbeeld niet erg als een jongen af en toe naar porno kijkt en het daarna weer uit z’n hoofd zet. Pas als het een verslaving wordt heeft ze er problemen mee. Op dit punt denken de kringleden toch anders. Vrouwen De grote afwezigen zijn toch de vrouwelijke deelnemers. De jongens willen ook van vrouwen leren hoe ze denken. “Kom op vrouwen, dit is zoiets wezenlijks!” Aldus een van de jongens. “Ook voor vrouwen is het goed hier een visie op te hebben.” Ook andere MWD’ers en GPW’ers worden gemist: “Ze krijgen er allemaal mee te maken, het verbaast me dat we maar met z’n drieën zijn.”

Grote baas CHE is aan de studie

Door Anne Grijzenhout

Wie Kees Boele al langere tijd mist in de wandelgangen van de CHE, heeft dat goed gezien. Met ofﬁciële toestemming van De Raad van Toezicht is het lid van het College van Bestuur sinds oktober met studieverlof. Boele is tot januari 2012 bezig met het afronden van een theologisch proefschrift. Het proefschrift is een studie naar ‘leiderschap in theologisch perspectief en reﬂectie op de relevantie van christelijk hoger onderwijs in de huidige cultuur’. Dit proefschrift ziet de Raad van Toezicht als een ‘kwaliteitsimpuls’ voor het bestuur van de CHE en geeft Boele daarom toestemming om drie maanden niet aanwezig te zijn op de hogeschool. De grote baas van de CHE is tijdens zijn afwezigheid niet alleen bezig met studeren. Via de nieuwsbrief voor het CHE-personeel liet hij weten dat hij ook

met zijn vrouw wat uitstapjes gaat maken en meer gaat sporten. Boele wordt in januari dus geestelijk én lichamelijk afgetraind weer terug verwacht.

De enige met wie Boele van de CHE nog contact heeft is collega-bestuurder Ton Bestebreur. Hier heeft hij wekelijks contact mee en noemt dit in diezelfde personeelsnieuwsbrief ‘zijn hotline’.

Wie vragen, klachten en opmerkingen heeft, of een afspraak wil maken met het College van Bestuur moet het tot januari dus doen met Ton Bestebreur, die de taken van Boele waarneemt.

10 | Satire

Ad Rem december 2011

Griekse ex-premier versterkt College van Bestuur

Bejaarde toetssurveillanten blijken langstudeerders

Papandreou moet afrekenen met constant begro-

Staatssecretaris Halbe Zijlstra is woedend

tingsoverschot George Papandreou, de in november afgestapte Griekse minister-president, gaat het College van Bestuur van de Christelijke Hogeschool Ede (CHE) versterken. De hogeschool zag geen andere oplossing, omdat het al jaren meer geld overhoudt dan begroot. Kees Boele, voorzitter van het College van Bestuur, ziet hem als de ideale persoon om het constante begrotingsoverschot weg te werken. “Ik zag hem op tv en dacht meteen: die man kan heus wel iets presteren, als je hem maar op de juiste plek zet.” Papandreou beaamt dat: “In Griekenland moest ik helaas geld lenen om het uit

te geven, hier heb ik alle kasreserves tot mijn beschikking.” De Griek wordt aangesteld als ‘buitengewoon lid’ van het (CvB) van de CHE. En hij heeft drastische maatregelen aangekondigd. “Het moet eens afgelopen zijn met die 9-tot-5-mentaliteit. Uitslapen tot 11 uur is heus geen ramp.” Het nieuwe CvB-lid is overigens alleen overdag in Ede. “Elke avond keer ik terug naar de heerlijke Moussaka met aubergine van mijn Mama-Dreou. De kosten voor de vliegtickets zijn alvast een goed begin voor een nuttige cultuuromslag.”

CHE experimenteert met ‘Digidate’

Jarenlang mochten ze hun toegestane studieduur overschrijden. Daar stond wel iets tegenover: surveilleren bij toetsen. Met deze voorkeursbehandeling van bejaarde toetssurveillanten gaat de CHE recht tegen alle Haagse regelgeving in. Jarenlang wist de CHE deze misstanden geheim te houden. Tot één van de bejaarde studenten, de 108-jarige Johan van Kraanendonk, zich bij Ad Rem meldde met gewetenswroeging. “Een rein geweten is meer waard dan het halen van een papiertje”, vertelt hij. Staatssecretaris Halbe Zijlstra kwam in oktober speciaal naar de CHE om zich hierover te laten informeren. Hij laat weten ontstemd te zijn. “Het is jammer dat de CHE haar voorbeeldfunctie op deze manier te grabbel gooit. Ik ben diep teleurgesteld. Ik zal deze zaak dan

ook tot op de bodem toe uitzoeken.” Na rondvraag binnen de CHE bleken slechts twee medewerkers op de hoogte van deze praktijk: CvB-voorzitter Kees Boele en Tamara Grandia, hoofd van het Toetsbureau. Zij staan nog steeds achter hun langstudeerfraude. “We zagen het als onze christenplicht om ons tolerant op te stellen tegenover mensen met een hogere leeftijd en een lager leertempo”, verklaart Grandia. De wederdienst die van de langstudeerbejaarden gevraagd werd: surveilleren bij toetsen, ligt ook voor de hand, vult Boele aan. “Doordat deze langstudeerders slechtere gezichts- en gehoorvermogens hebben, konden we voorkomen dat spiekende studenten betrapt zouden worden, en zelf ook zouden eindigen als bejaarde langstudeerder. Dan zou het einde zoek zijn.”

Wie-is-wie-lijst uitgegroeid tot succesvol

CHE dumpt cijfersysteem genadeloos

dateplatform

Erfgenamen wijlen Jacob Cats furieus

Vanaf vandaag komen studenten van de Christelijke Hogeschool Ede met één muisklik in contact met de man of vrouw van hun dromen. De wie-is-wie-lijst, het smoelenboek op de interne website, is compleet verbouwd tot een marktplaats voor de ideale levenspartner.

kersaantallen van de website rezen direct de pan uit.

“Het begon allemaal toen we studenten de mogelijkheid gaven om hun eigen foto’s te uploaden”, vertelt Benjamin Hoddenbagh van de afdeling Communicatie- en Relatieadvies. “Heel veel studenten schaamden zich voor hun foto. Toen ze hun eigen foto’s online mochten zetten was het hek van de dam.”

Dat is de reden dat de CHE de wie-iswie-lijst liet uitgroeien tot ‘datingplatform Digidate’. Vanaf vandaag kunnen studenten een persoonlijk proﬁel maken, foto’s liken en chatten. Doornenbal is tevreden. “Het is prachtig dat jonge christenen elkaar nu kunnen ontmoeten om samen door het leven te gaan.”

De veranderingen werden direct uitgebuit door de vrijgezelle studenten. En dat bleef ook voor Hoddenbagh niet onopgemerkt. “Toen kwamen wij op het idee om onder de foto’s een relatiestatus te vermelden.” De bezoe-

MER-student Joost van Swetselaar is enthousiast. “Ik keek de laatste tijd al dagelijks op de wie-is-wie-lijsten. Vooral een bepaalde SPH’er vind ik woest aantrekkelijk. Misschien dat ik deze week een berichtje stuur.”

Ook theologiedocent Robert Doornenbal staat aan de wieg van dit project. “Wij zagen het als onze plicht om te voorkomen dat studenten een ongelijk span vormen door met een ‘blinde heiden’ te daten.”

Marco en Yvonne Cats zijn furieus. De erfgenamen van de 17eeeuwse dichter en politicus Jacob Cats begrijpen niet waarom de Christelijke Hogeschool Ede zomaar cijfersysteem CATS de deur uit doet. Het echtpaar daagt de hogeschool voor de rechter. “Onze naam wordt ten onrechte in verband wordt gebracht met de termen ‘traag’, ‘onhandig’ en ‘ouderwets’”, zegt Yvonne. “We wonen in een VINEX-wijk in Vleuten, hebben een BMW en een bakﬁets voor de deur. Ook onze voorvader Jacob was de moderniteit zelve.” Marco vult aan: “Wij zullen juridische stappen niet uit de weg gaan.”

“Het is onbegrijpelijk dat een christelijke hogeschool zo respectloos omspringt met de vaderlandse geschiedenis”, zegt de advocaat van de familie, Geert-Jan Knoops. Hij geeft aan dat de CHE binnenkort een kort geding kan verwachten. “Mijn cliënt is onwillekeurig slachtoffer van smaad en laster. We zullen via een bodemprocedure het onderste uit de kan halen.” CHE-juriste Annemieke Vroeggeboren–Uit den Hoogte laat weten de naam Jacob Cats niet te kennen. “Maar als die beste meneer zich bij ons meldt dan kunnen we er vast wel samen uitkomen.”

Let op! De berichten op deze pagina zijn satirisch van aard en berusten niet op waarheid. Redactie Ad Rem. Tekst Jan Pieter Rottier en Christiaan Pelgrim

(advertentie)

Religie | 11

Ad Rem

december 2011

Niet verketteren maar praten

Over de verschillen tussen gereformeerden en evangelischen

Jan Hoek vindt dat gereforeerden hun boodschap best wat eigentijdser mogen vertolken. Beeld Joëlle Kole

Waarom is de een gereformeerd en de ander evangelisch? Wat zijn de verschillen? Docent Jan Hoek schreef een boek en concludeert: ‘we kunnen van elkaar leren.’ Door Femke Taale De hoogleraren theologie schreven het boek Gereformeerden en evangelischen als antwoord op de roep uit beide kampen om de verschillen tussen de stromingen op een rijtje te zetten. Hoek: “Ook op de CHE merk ik dat studenten elkaar niet altijd begrijpen door verschillende achtergronden.” In het boekje reageren de gereformeerde Hoek en de evangelische Ouweneel op elkaars stellingen. Een formule die volgens Hoek heel verrijkend kan werken. “Een goed gesprek met een andere christen kan je meer bewust maken van je eigen bagage en erfenis.” Op die manier ga je vol-

menten uit andere tradities. Zo is door de jaren heen zijn beeld over de christelijke gemeente veranderd. “Ik zie dat wij in onze gereformeerde traditie teveel de kant zijn opgegaan van de kerkenraad die al het werk doet en de gemeente die zich laat verzorgen. “Het is als een gondel waarbij de gondelier al het werk doet en de rest van het uitzicht geniet. Terwijl het om een roeiboot zou moeten gaan waarbij iedereen aan de riemen trekt.” En dan kan er best een stuurman of -vrouw zijn. “Maar iedereen zet zich in met de gaven die hij of zij gekregen heeft.” Daarnaast heeft de vernieuwing door

‘Evangelischen vertolken de eeuwenoude boodschap vaak eigentijdser dan reformatorischen’ gens de professor beter nadenken over je eigen standpunten. “Want je moet terugzoeken en kijken of je wel een antwoord hebt op de argumenten van de ander. Ja, ik denk dat dat altijd ver-rijkend is, ongeacht de uitkomst van het gesprek.” Nieuwe inzichten Zelf staat Hoek ook open voor ele-

de Heilige Geest voor Hoek meer waarde gekregen. “Ik heb leren zien dat die vernieuwing en de gaven die de Heilige Geest uitdeelt echt wel wat voorstellen. Wel met een ondertoon van ‘wij blijven zondaren’, maar laten we niet tekort doen aan de rijkdom van wat in Christus geschonken is door vernieuwing.” Tot slot vindt Hoek dat gereformeerden de bood-

schap best wat eigentijdser mogen vertolken. “Daar zijn evangelischen vaak sterker in dan reformatorischen. Van die presentatie kunnen we wel wat leren.”

vier thema’s, namelijk: rechtvaardiging en heiliging, verbond en doop, kerk en ambt en christenen en de wet. Hoewel de hooggeleerde mannen het op aardig wat vlakken eens

‘De christelijke gemeente zou als een roeiboot moeten zijn waarbij iedereen aan de riemen trekt’

Natuurlijk is er ook een andere kant. Zo denkt de hoogleraar dat evangelischen van reformatorischen kunnen leren als het gaat om de afhankelijkheid in het geloofsleven. “Het gaat dan om het besef dat we iedere keer weer op de genade van God aangewezen zijn.” Ook hecht Hoek waarde aan een eerbiedige houding naar God. “Het is belangrijk dat je de vertrouwelijke omgang met de Here God in blijft sluiten met een diep respect en eerbied.” En de laatste diepe notie die hij maakt “is het besef dat je individuele geloofsleven gedragen moet worden door de kerk der eeuwen.” Niet verketteren Via een mailwisseling - want zo schreven ze het boek - laten Hoek en Ouweneel hun licht schijnen over

zijn, knettert het hier en daar ook wel eens. Hoek: “Maar we gaan elkaar niet verketteren.” Volgens de docent is ‘goed luisteren’ heel belangrijk. “En dan kun je zeggen: we luisteren naar elkaar, we houden het verschil maar ik snap dat jij die en die stappen doet en daardoor op een ander punt uitkomt.” Hoek vindt de dialoog belangrijk. “Het lijkt me niet goed om verschillen onder tafel te moffelen of te zeggen dat het allemaal een pot nat is.” De professor vergelijkt de verschillende stromingen met een koor: een geheel, maar met verschillende klanken. “Het is mooi dat er alten en baritons zijn, en het is belangrijk dat je binnen dat christelijke koor de toon van je eigen inbreng vasthoudt. Of dat nu gereformeerd, reformatorisch of evangelisch is.”

Boekinfo Titel: Gereformeerden en evangelischen Auteurs: dr. Willem J. Ouweneel en dr. Jan Hoek Uitgeverij: Medema Pagina’s: 140 Prijs: €14,95 ISBN: 97 8906 3536 336

Evangelisch-reformatorisch In het nawoord van het boek noemt Patrick Nullens, collega van beide auteurs, Hoek evangelisch-reformatorisch. ‘Of hij dat nu zelf leuk vindt of niet’, staat er bij. En, is dat leuk of niet? “Ja, dat is wel leuk. Ik wil wel evangelisch-reformatorisch heten omdat ik als iemand met een gereformeerde achtergrond ook veel leer van de evangelische broeders en zusters.” Dat betekent niet dat Hoek zijn gereformeerde identiteit wil vervagen. “Maar ik zeg heel duidelijk: we doen onszelf tekort als we ons niet openstellen voor verrijkende elementen vanuit de andere tradities.”

12 | FemmeFatale

Ad Rem december 2011

Dagcrèmetest ] In de winter droogt je poezelige snoet natuurlijk helemaal uit. Je gezicht wordt continu blootgesteld aan sneeuw, verwarming, vorst, droge lucht, ijzel en andere onprettige omstandigheden. Een ﬁjne dagcrème kan voorkomen dat de groeven in je gezicht vallen, maar als student huppel je niet even naar de parfumerie voor een pot Clarins of Clinique dagcrème. Zelfs bij de drogist ben je voor een hele normale dagcrème al gauw een tientje kwijt. Ad Rem deed daarom onderzoek onder goedkope dagcrèmes met de vraag; overleef je daarmee de strenge winter? De taak aan Femke, Joëlle, Carina en Caroline om het uit te zoeken. Ons panel testte huismerk crèmes uit vijf winkels: Hema, Em-té, Lidl, Kruidvat en DA. Op het moment van testen wist het panel niet om welke crèmes het ging

Derlon dagcrème van Boni, Em-Té en Golff €2,49 Femke: ‘Deze crème ziet er nog eens �ijn uit en hij ruikt lekker zoet.’ Carina: ‘Oh, jaaaaaah.’ Crème wordt opgesmeerd Femke ‘Het lijkt wel zonnebrand!’ Joelle: ‘Wel lekkere crème, je wordt er babybilletjes-zacht van.’ Caroline: ‘Ik vind ‘m een beetje naar kindercrème ruiken, maar als je ‘m uitsmeert wordt het minder.’ Carina: ‘Wel een hele goede crème, maar eigenlijk te geurig voor een dagcrème.’ Eindcijfer: 7,8

DA dagcrème €4,29

Kruidvat dagcrème €1,69

Carina: ‘Ik vind dat het op Yogonaise lijkt!’ Joëlle en Femke: ‘Ja precies!’ Carina: ‘Hij ruikt wel lekker.’ Crème wordt opgesmeerd Caroline: ‘Hij jeukt!!’ Joëlle: ‘Ik krijg witte vegen. Het is een beetje een after-sun idee.’ Femke: ‘Hij plakt echt heel erg, kijk!’ Joëlle: ‘Als ‘ie is ingetrokken is ‘ie wel oké.’ Carina: ‘Van alle crèmes zou ik toch deze op m’n gezicht doen.’ Joëlle: ‘Ik vind m net zo goed als crème 2.’ Caroline: ‘Ik zou ‘m niet gebruiken, dit is de enige crème die irriteert.’

Femke: ‘Deze ziet eruit alsof ik ´m zelf gemaaakt heb bij scheikunde!’ Carina: ‘Een beetje hobbelig.’ Joëlle: ‘Cellulitis crème!’ Crème wordt opgesmeerd Joëlle: ‘Wow, check dit!’ Femke: ‘Ik heb het ook! Hij slaat helemaal wit uit op je huid.’ Carina: ‘Hoe moet dit met je gezicht ’s morgens?’ Joëlle: ‘Eerst dagcrème smeren en ondertussen vast ontbijten?’ Femke: ‘Hij voelt wel lekker zacht, maar het is een te zware crème.’ Joëlle: ‘Misschien juist goed voor de winter, als je gaat schaatsen ofzo. Maar voor een normale schooldag ben je teveel kwijt met inmasseren.’

Eindcijfer: 6.6

Eindcijfer: 5 Tip 1 – It’s hot in here! Lekker zweten in de sauna. De ideale manier om op te warmen.

Tips voor de winter ! Als we de voorspellingen moeten geloven, staat ons een draak van een winter te wachten met Siberische temperaturen. Of we de -25⁰C echt gaan aantikken weet niemand. Maar met deze tips komen wij als CHE’ers die winter wel door. Geen probleem!

Tip 2 - Doe mij maar een ﬂes, of twee Jezelf volgieten met whisky of andere sterke drank is een dure, maar lekkere manier om te blijven gloeien. Kijk maar naar de Russen!

Hema dagcrème €1,95

Iseree dagcrème van Lidl €2,49

Femke: ‘De crème ziet er nattig uit en ruikt naar de aftershave balsem van m’n vader!’ Joëlle: ‘Mislukte mannenaftershave.’ Carina: ‘Ik vind het wel meevallen, hij ruikt gewoon naar crème.’ Crème wordt opgesmeerd Caroline: ‘Deze smeert goed!’ Joëlle: ‘Hij glimt heel erg!’ Femke: ‘Oh bah, bij het smeren stinkt hij nog erger.’ Carina: ‘Je kunt er wel lang mee doen, hij smeert behoorlijk uit.’ Femke en Carina ineens tegelijkertijd: ‘Oh, nu is ‘ie weg.’ Femke: ‘Deze crème heeft nauwelijks effect, ik merk geen verschil.’ Joëlle: ‘Alleen m’n handen stinken nu nog.’

Femke: ‘Smurfenzalf!’ Joëlle: ‘Ja, zijn we het erover eens dat dit een mint-groenblauwe kleur is?’ Carina: ‘Het lijkt op dat spul waarmee je moet gipshappen!’ Crème wordt opgesmeerd Caroline ‘Oeh, hij ruikt een beetje chemisch nu.’ Femke: ‘Wc-verfrisser?’ Joëlle: ‘Meer wannabe-frisheid.’ Carina: ‘Ajax allesreiniger?’ Femke: ‘Ja! Ik haal ‘m er weer af.’ Carina: ‘Hij werkt wel zeg!’ Joëlle: ‘Hij trekt goed in, je kunt er prima mee smeren en je wordt er heel zacht van.’ Caroline: ‘Ik vind ’t een prima crème, maar niet zo goed als nummer twee.’ Femke: ‘Een aardige middenmoter.’

Eindcijfer: 4,8

Eindcijfer: 6.2

Conclusie van het panel: Derlon kwam als beste uit de bus, maar een echte winnaar zat er niet tussen. De crèmes waren een beetje teleurstellend. Misschien is het een idee om bij -25 graden toch maar iets meer te investeren in een fatsoenlijke dagcrème. (Die je uiteraard van tevoren even test ;)

Tip 6 - Grootmoeders ondergoed Vrouwelijk is anders, maar in barre tijden is alles geoorloofd. Met thermoondergoed kun je alle temperaturen aan.

Tip 10 – Warme vingers Als zelfs handschoenen je knuistjes niet warm kunnen houden: een winkel als HEMA verkoopt speciale warmhoudzakjes voor je handschoenen. Bye bye koude vingers!

Tip 8 – These boots are made for walkin’ In zware sneeuwstormen gaan die leuke sneakers, of zelfs Uggs je niet verder helpen. Een woord: snowboots! Tip 4 – Goed gemutst De jacht op de perfecte wintermuts is geopend! Tip 3 – Gaan met die banaan Op de slee naar school. Een prima alternatief als ﬁetsen te gevaarlijk is. Dolle Tip 5 – Eﬀe anders pret… Geen zin in een statische bos haar? Ga dan voor een paar hippe oorwarmers!

Tip 12 – Warm en pluizig Vergeet die stoﬀen jas: met een warme jas met ﬂeecevoering heb je nergens last van. Kom maar op met die snijdende wind!

FemmeFatale | 13

Ad Rem

december 2011

IJskoude mode Wij mogen dan aankomende winter misschien te maken krijgen met temperaturen ver beneden nul, studentes in het hoge noorden hebben daar elk jaar last van. Als je dikke en warme kleren aan moet, kun je dan nog wel een beetje modieus naar school? Hiervoor dook Ad Rem in de Canadese, Zweedse en Russische mode. Laat je komende winter inspireren door de volgende fashionpic’s…

Winterblunders ! Tip 7 – Praktisch op de fiets Met een goed stel fietsmoffen of handvatwarmers heb je nooit meer last van bevroren vingers op de fiets. Handig!

Tip 9 - IJskonijn Als je wilt voorkomen dat je weelderige lokken bevriezen: föhn ze dan goed droog voor je naar buiten gaat. Antivries voor je haar bestaat nog niet, helaas.

Tip 11 – Low budget Kranten onder je kleren schijnen prima te isoleren. En best een leuk motiefje, al die nieuwsberichten.

Student communicatie (19): “In Zweden liep ik met twee meiden naar huis. Het was -40 en zij hadden panty’s aan. Eenmaal thuis aangekomen bleek dat die dingen aan hun benen waren vastgevroren! Met veel pijn, moeite en voor de kachel zitten zijn de panty’s toen alsnog los gekomen.” Studente journalistiek (19): “Ik had een date met mijn kersverse vriendje en hij stond onderaan een ﬂat op me te wachten. Ik was enorm verliefd en toen ik hem zag begon ik door de sneeuw naar hem toe te rennen. Tot ik ineens heel hard onderuit ging! Mijn enthousiasme heeft m’n stuitje gekneusd.” Studente VPK (18): “Ik zat net op kamers en moest bijna weg. Van tevoren dacht ik ‘brr, het is wel heel koud, ik leg mijn handschoenen vast op de kachel, dan zijn ze lekker warm.’ Ik was even in een andere kamer en toen ik terug kwam waren m’n handschoenen helemaal verkoold! Echt alsof ik ze in de broodrooster gestopt had. De handschoenen kon ik weggooien.” Studente MER (20): “Bij de zeilschool vertrekken we ’s morgens vroeg. Ik ging naar mijn zeilboot, maar had niet gezien dat de

Het overkomt iedereen: blunders! Bij vorst en gladheid loopt je risico op ﬂaters nogal op. Ad Rem deed een rondje door de school met de vraag; wat was jouw winterblunder?

ochtenddauw vastgevroren was op het dek! Dus ik stapte het dek op, gleed zo de boot in en landde in een split. Auw!” Studente pabo (20): “Ik was op de fiets onderweg naar stage en ik had een taart gekocht voor mijn collega’s. De taart stond achterop toen ik ineens uitgleed! De taart was helemaal scheef en in stukjes in de doos beland. Ze konden er gelukkig wel om lachen.” Studente journalistiek (21): “Het had geijzeld en ik zat op de fiets. Voor mij zag ik een man onderuit gaan. Ik schrok en remde af om de man overeind te kunnen helpen. Maar daardoor sloeg ik zelf hard tegen de grond. De man had niets. Ik heb nog wekenlang op krukken gelopen.” De NS (73): “Soms hebben we per ongeluk een trein laten rijden afgelopen winter. Er glipt er af en toe gewoon een tussendoor.” Studente VPK (19): “Op het fietspad was een gevaarlijk glimmend bochtje. Mensen die er op af reden stapten allemaal af. Ik dacht ‘oh, dat kan heus wel!’ Voor de neus van die mensen ging ik natuurlijk op m’n snufferd. Ik ben heel gauw weer opgesprongen!”

Studente MER (20): “Als je buiten staat te roken blijft je sigaret wel vaker aan je lip plakken, he? Geen probleem. Maar als het hard vriest wel! Mijn lip is weleens aan het filter vastgevroren en toen trok ik een stukje lip eraf! Een bloedlip dus. Dat is echt niet fijn.” Student communicatie (21): “Heb je weleens pijn in je ogen gehad omdat je oogvocht begon te bevriezen? Als dat gebeurt wil je héél snel naar binnen!” Studentes P&A (19 & 20): “Mijn fietsketting heeft een open kettingkast en die was vanochtend al vastgevroren. Ik heb alles gedaan, erop zitten, leunen, trappers proberen te verwurmen, maar mijn vriendin kreeg hem zo aan de praat.” Vriendin: “Ik gaf er een flinke trap tegen, en toen kon ze weer fietsen.” Student MER (20): “In Lapland zat ik in een hot tub. Maar het was daar -30, dus mijn haar bevroor. Af en toe doken we dan onder water, gewoon om ons haar even te ontdooien.” Student journalistiek (21): “Mijn fietsenslot was vastgevroren. Toen heb ik drie weken moeten lopen.”

Ad Rem december 2011

(advertentie)

STUDENTEN

AVOND IEDERE DONDERDAGAVOND vanaf 21.30

Het gezelligste café en terras van Ede!

FRIENDS

Lounchen met vrienden en vriendinnen, aan een tafeltje of op één van de lounge bankjes met een lekker drankje of een panini.

Veranda met verwarming!

Onze veranda haalt een stukje gezelligheid van binnen naar buiten! Wanneer het wat kouder wordt is de veranda lekker verwarmd.

WIJ ZOEK

ALTIJD

ENTHOUSI

AST

PERSONEE

VOOR ME

info@cafe

GRAND CAFÉ PREMIER MUSEUMPLEIN EDE

ER INFO:

premier.n

Tafel van Levensbeschouwelijke Vragen | 15

Ad Rem

december 2011

Wat moeten wij CHE-studentjes doen met de groeiende verontwaardiging?

Revolutie is Jezus op het lijf geschreven

Welkom bij de eerste editie van de nieuwe rubriek: Tafel van Levensbeschouwelijke Vragen. Femmeke Riezenbosch, vierdejaars godsdienstleraarstudent, confronteert ons op deze pagina met de hoofdpijnvragen uit het leven. Vaak aan de hand van de bijbel en andere interessante bronnen. Deze keer: Wat hebben christen zijn en Jezus met revolutie te maken?

Door Femmeke Riezenbosch Zelfs in het slaperige Ede staat tegenwoordig een Occupykamp. Reden genoeg om het onderwerp eens te bespreken. Over de Occupy-beweging zelf is veel geschreven, cynisch of juist idealistisch, dus daar ga ik me niet mee bezig houden. Wat ik wel wil doen is een antwoord zoeken op de vraag ‘Wat hebben christen zijn en Jezus met revolutie te maken?’

Voor als je verder wilt neuzen in dit onderwerp: Als je even vergeten was wat Jezus’ revolutie ook al weer inhield, hij legt het uitgebreid uit in zijn speech op de berg: Mattheüs 5-7. Kern van het artikel is gebaseerd op wat ik las in Het goede leven van Reinier Sonneveld, vooral blz. 112121.

Het is namelijk zo dat ook christenen zich gaan bezig houden met Occupy en andere protestbewegingen. In Engeland is er het netwerk 'Speak', dat campagne wil voeren en wil bidden tegen ‘global injustice’. Om de demonstranten van Occupy London scharen zich christenen die bidden voor het succes van de demonstratie.

Dietrich Bonhoeffer zat tijdens het regime van Hitler in de gevangenis en dacht na over de spanning tussen verzet en overgave. Wat hij weet over vrij zijn in een systeem staat inspirerend beschreven in een verzameling van brieven en aantekeningen uit de gevangenis: Verzet en overgave. Netwerk Speak: www.speak.org. uk

Wat moeten wij als CHE-studentjes met de groeiende verontwaardiging? Leert Jezus ons om naar buiten te stappen en onze keel open te trekken? Of is het de bedoeling dat wij in ons gewone dagelijks leven stevig wat zoutend zout moeten zijn? Was Jezus eigenlijk een revolutionair of was hij meer ‘het goede voorbeeld’ en ‘prediker’? Jezus als rebel Occupy-betogers zelf trekken graag de vergelijking met Jezus die het tempelplein schoonveegt en de tafeltjes van de bankiers omgooit. “Jezus is ook een antikapitalist, hij staat aan onze kant!” En dat lijkt inderdaad zo: Jezus is zo veelzijdig dat het heel makkelijk is om je eigen ideeën op hem te projecteren. Een groot verschil tussen Occupy en Jezus op het tempelplein is dat Occupy zich verzet tegen misstanden in het bankwezen, in de politiek en in de staat, terwijl Jezus zich verzet tegen handel drijven en afzetterij in de kerk. In de evangeliën verzet Jezus zich nergens tegen de staat. Integendeel, hij raadt mensen aan om netjes hun belasting te betalen en plakt een door een rebel afgehakt soldatenoor weer aan het bijbehorende hoofd. Jezus weigert politieke macht als mensen hem tot koning willen kronen. Paulus gaat hier op door als hij in Romeinen 13 schrijft dat de overheid haar ontzag ontleent aan God en daarom gehoorzaamd moet worden. Toch is Jezus een soort rebel. Hij gaat in tegen alles wat je maar vanzelfsprekend zou kunnen noemen. De beroemde Bergrede lijkt niet van deze wereld – het is de meest nonconformistische toespraak die ik ken. Wie houdt er nu van zijn vijanden en wie laat zich nu voor de lol slaan? Jezus richt zijn rebellie echter niet

Goeie blog: www.relevantmagazine.com zoekwoorden “jesus protest”. Blog heet ‘how would jesus protest’.

‘Jezus is ook anti-kapitalist, hij staat aan onze kant’, beweren sommige Occupy-betogers. Beeld Carl Heinrich Blog tegen de staat. Waarom niet? Jezus wist donders goed dat dat niets zou uitmaken. Van Mozes tot en met Sedekia, alle koninkrijken en staatsvormen die God tot die tijd voor het Joodse volk had ingesteld, hadden nooit geleid tot de perfecte samenleving. Geen systeem bleek te deugen zodra de onuitroeibare slechtheid in de harten van mensen ermee in aanraking kwam. Jezus wist dat het geen zin heeft onze hoop te vestigen op het perfecte systeem dat ons gaat redden. Nieuwe goden Reinier Sonneveld schrijft daar interessante dingen over in zijn boek ‘Het goede leven’. Hij zegt dat mensen nog steeds goden aanbidden. Volgens hem hebben die goden namen als ‘techniek’, ‘democratie’, ‘vrij-

heid’, ‘internet’, ‘communisme’ en ‘kapitalisme’. Mensen hebben de goden zelf gemaakt maar gehoorzamen en vertrouwen ze onvoorwaardelijk. Is het eerlijk om rijken (bankiers) geld te geven en op armen (studenten/ouderen) te bezuinigen? “Nee, maar het moet wel, want anders gaat de economie kapot en zijn de armen alsnog de klos”, is het antwoord van iemand met een religieus vertrouwen in en gehoorzaamheid aan het kapitalisme. Het probleem met onze homemade-godjes is dat ze ons niet kunnen geven waar we naar verlangen omdat het onze eigen producten zijn. Daarnaast gaan ze vaak ook nog eens een eigen leven leiden en krijgen ze macht over ons. Denk aan de wapenwedloop en de beurs, het lijken wel te intelligente robots uit een science

ﬁction ﬁlm. Jezus leert ons de dingen die wij scheppen te relativeren. Niets wat wij ooit maken zal ons redden. Jezus gelooft dus niet in een systeem, niet in een staat of koninkrijk op aarde. Hij gelooft in een ‘koninkrijk der hemelen’. Dit koninkrijk gaat over mensen. Het is een revolutionair koninkrijk waarin iedereen zichzelf opgeeft voor de ander. Dat durven ze omdat de leider van het koninkrijk zichzelf ook heeft opgegeven voor hen. Het toffe aan het koninkrijk is dat het los staat van elk systeem en daarom te implementeren is in elk systeem. Het bestaat uit treurenden, barmhartigen, nederigen en vredestichters. De revolutie van Jezus Moeten wij brave CHE-studentjes

Femmeke. Beeld Maurits Reijnoudt

onszelf omscholen tot ware revolutionairen? Ja graag, maar word geen ideologische revolutionair die al zijn hoop vestigt op een nieuw zelfbedacht systeem. Onze kracht is dat wij onszelf kunnen relativeren en onze hoop kunnen stellen in iets wat niet door ons bedacht is. Een revolutionair koninkrijk met idioten die zichzelf radicaal minder belangrijk vinden dan anderen. Met een leider die wij niet hebben uitgevonden, maar die ons heeft uitgevonden. Een die ons niet onderdrukt, maar zich aan ons overgaf. Dus ga vooral occupyen als je er zin in hebt, en breng de revolutie van Jezus in Occupy. Of ga in aandelen handelen, en breng de revolutie van Jezus op de beurs. De revolutie van Jezus is systeemonafhankelijk.

16 | Uitgelicht

Ad Rem december 2011

Je toekomstige baan creëren terwijl je nog studeert. Voor de een droom, voor Velvetine werkelijkheid. De hoofdingrediënten voor succes? Passie en een heleboel tijd. Door Joëlle Kole

‘ Wij zijn gewoon mensen die groot dromen’

Velvetine is een drietal enthousiaste jonge vrouwen dat (toen nog met z’n vieren) voor een student company van hun studie communicatie gezamenlijk als fotograaf aan de slag ging. Naast een eigen, kenmerkende stijl van fotograﬁe startten ze een blog waarop ze inspiratie delen met de rest van de wereld. Het blijkt een geslaagd concept, want inmiddels wordt de blog veel bezocht en raakt de zomer van 2012 volgeboekt met trouwlustige stellen die een Velvetineshoot willen. Judith van Lent–Wijland begint te vertellen: “Het is een uit de hand gelopen schoolopdracht. Eigenlijk

liep ik al heel lang rond met het idee om fotograﬁe te combineren met een blog. Het project van school bood een platform om het te kunnen proberen zonder dat je gelijk hard onderuit gaat. We wisten eigenlijk meteen: als dit aanslaat gaan we er mee door. Op 1 april 2011 werd de website gelanceerd, maar zelfs voor lancering hadden we al veel positieve reacties van mensen die het leuk vonden.” “We merken dat het concept aanslaat. Ik wil niet meteen zeggen dat het echt een gat in de markt was, maar het is behoorlijk origineel. De blog is een belangrijk onderdeel van ons merk. Enerzijds is het gratis publiciteit, want mensen hebben geen fotograaf nodig, maar komen wel

op de blog. Als zij of mensen in hun omgeving dan een fotograaf zoeken komen ze makkelijker bij ons. Aan de andere kant is het ook een manier om je stijl uit te werken. Het is een visitekaartje.” De blog zelf valt in de smaak bij de steeds groter wordende groep lezers. Rozemarijn, ook onderdeel van het drietal: “Het idee is nieuw in Nederland en dat vinden mensen leuk. We proberen ook nieuwe rubrieken uit. Maar als het niet aanslaat proberen we weer wat anders. Gewoon wat we zelf leuk vinden. Je haalt je inspiratie overal vandaan. Uit tijdschriften, door dingen die je in de winkel ziet.” Judith moet lachen. “Zelfs uit reclamefolders!” Rozemarijn grinnikt

en gaat verder. “Het is ook een soort mindset. Ik was van mezelf niet heel creatief. Maar je moet wel, dus ga je bloggen. Ik heb geleerd van de anderen hoe zij dat doen en daar vind je dan je eigen weg in. Op een gegeven moment ontdek je bij jezelf: ik ben wel creatief!” Judith voegt toe: “Ja, niet-creatieve mensen bestaan niet.” “Je moet alleen op zoek naar iets dat je ligt,” aldus Rozemarijn. Maar hoe word je dan zo succesvol? Rozemarijn veert op. “Ten eerste heel veel passie. Maar je moet het ook echt, écht leuk vinden. Ik moet eerlijk zijn dat het soms best wel lastig is. Je krijgt ineens met allemaal dingen te maken die je niet kent.” “Zoals een kwartier met de belastingdienst aan

Uitgelicht | 17

Ad Rem

december 2011

De dames zelf aan het woord over de foto’s. V.l.n.r. “De kleuren in deze foto werken geweldig: het gele verweerde van de brug, het vale hout en de weerkaatsing in het water met de blauwe lucht. Wouter en Amanda maken het natuurlijk nog leuker.” “Deze foto is zo ontzettend mooi door de lichtval, de reﬂectie van wat lichtdeeltjes op de lens en de omgeving van de Domtuin in Utrecht. Zoals één van de lezers zei: ‘net een sprookje’.” “Deze foto is dromerig, romantisch en stoer, precies waar Velvetine voor staat. De foto is heel gewoontjes in een boomgaard in Woerden genomen, maar als ik Frankrijk of Italië had gezegd hadden jullie het vast ook geloofd.” “Deze is mooi omdat het speels is, de scooter is te gek en het geheel geeft een geweldige sfeer. Past helemaal bij Velvetine.” Beeld Velvetine

De Velvetine-stijl van fotograferen is een stijl apart. Artistiek, maar ook lieﬂijk en speels met het licht. De reportages ademen gevoel en sfeer. Judith vertelt: “Ik vind het verschrikkelijk om van die geposeerde foto’s te maken. Het moet er natuurlijk uitzien. Daardoor is het net alsof de fotograaf er niet is en zijn mensen ook het meest zichzelf. Wij willen dat het bruidspaar na aﬂoop terugkijkt en denkt: ‘ja, zo was het ook echt’.” (advertentie)

de lijn hangen,” lacht Judith. “Ja, omdat je gewoon niet weet hoe het werkt, als je net begint”, gaat Rozemarijn verder. “Maar als je de passie hebt en wilt dat het werkt… Wij zijn ook gewoon mensen die groot dromen. Als je dat niet hebt mis je al een groot deel.”

Bedenk vooraf dat een goedlopend bedrijf bijna niet te combineren valt met studeren. Wij hebben de ruimte gekregen van school om wat op te starten, maar anders kun je beter later beginnen.” Over de rol van de CHE zijn de da-

“Het is een uit de hand gelopen schoolopdracht.” “Je moet zorgen dat je een goede basis hebt. Je ondernemingsplan en je contracten moeten in orde zijn en je moet bedenken wat je wilt bereiken.

mes wel te spreken. “Zonder school was het anders gegaan,” meent Judith. “Dit is een veilig format waarin je zoiets kunt proberen. Je krijgt les

in administratie. Daar hebben we veel aan gehad. Aan de andere kant heeft de school ons ook ingehouden, ze vonden ons te ambitieus. Zo hadden wij het over een omzet van 20.000 euro in 2012.” Snel voegt ze er overtuigd aan toe: “en dat gaan we ook halen. Ze vonden ons wat te ver gaan, we moesten rustig aan doen. Maar wij wisten wat we wilden.” Rozemarijn heeft nog een tip voor studenten die in de toekomst een student company moeten starten. “Doe lekker iets geks. Ga dingen uitproberen en zoek een gat in de markt. Als je echt ambitie hebt om een bedrijf te starten dan moet je dat in die schoolopdracht proberen. Het is gewoon een goed platform.”

18 | Uit-agenda

Ad Rem december 2011

Wanneer: Vrijdag 23 december Wat: Kerst in Ede Centrum Waar: Het centrum van Ede, uiteraard Prijs: Gratis

2012

r :00 uu 0 2 , i r a nte 6 Janau 2 Da : é r f e e www.vvvede.nl Want:nCultureeul lctura, Ede C a W ar: Café Wa js: Gratis Wann Pri .nl e t W n a at: Jaeer: 15 d d c c . w ece W ms w w a Prijasr: Caféedssie mber & 19 : Gra e Sub janua tis (Subs ri, 20 www :30 titute .subs ) titute .nl

Wanneer: 23&24 december Wat: Kerstmarkt Waar: Ede Centrum www.vvvede.nl Wa eer: 14 Watn: n Waar:Giavancadecember Prijs: Café Cul in conce rt €21,50 tura ( s tuden www. ten €1 cultur 8,50) a-ede. nl

2011

Wanneer: Van 5 feb t/m 24 dec wekelijks Wat: SHOP Sn uf fe lm arkt Waar: SHOP Snuffelm arkt kampstraat 3 Prijs: Gratuit www.vvvede.nl Wanneer: 23 december, 20:00 uur Wat: Kees Kraayenoord & Pearl Jozefzoon Waar: Sporthal West, Veenendaal Prijs: €15,00 + €2,00 reserveringskosten www.keeskraayenoord.nl

0:00uur 2 , r e b m e ec ors, John erdago1lld d n o orat b D a : r e Wanneer: zondag 4 december WannEengels Toneel C je k n Wat: e Wat: Jachthoornblazers op de hoge Veluwe a r d t 0) me ,5 2 Hogd : Cinemec 1 Waar: Bezoekerscentrum Nationaal Park de € n e t Waar: €17,50 (studen Hoge Veluwe, Hoenderloo Prijs Wann Wa eer: o mec.nl nderdwww.hogeveluwe.nl www.cine Waatr: Live kD e Prijs : Cinemrstconceag 22 de : €30 ec rt me cemb t oa. O er, 20 ,- (stu ag ijd vr op s w ijk el ww.c dente Wek leta A :30 e d E Wanneer:m n va of inem n €27 kt H dams ar m el om R : e at W c.nl , 5 0 9 3 ) n aa tl i ncl. d Waar: Sportuit rankj Prijs: Gra e www.vvvede.nl

a T d I n U ge &. A

Kijk ook op de ‘Calender of Events’ op www.adremonline.nl voor evenementen, feestjes en uit-tips!

Recensies | 19

Ad Rem

december 2011

Come to the Well Casting Crowns

BOEK

Meidenroman Kathryn Stockett

Door Arjanne Aleman

Waarom wel: Goede muziek en vooral diepgaande en prachtige teksten. Waarom niet: Je luistert naar muziek voor de muziek en zit niet te wachten op teksten waar je over na moet denken. Come to the well is het vijfde album van de christelijke band Casting Crowns. De inspiratie voor dit album hebben ze gezocht in het geestelijke werk wat ze doen in hun gemeente waar zanger Mark Hall jeugdpastor is. Dat is duidelijk gelukt, in de teksten vind je thema’s terug als vergeving, genade en gerechtigheid in de kerk. De bedoeling is om luisteraars aan te moedigen op hun geloofsweg. Het album begint met ‘Corageous’, wat er lekker in knalt. Het heeft een krachtige tekst dat mannen aanmoedigt om een doortastend en vastberaden leven te leiden voor God. ‘Jesus, Friend of Sinners’ roept de kerk op om compassie te tonen aan de wereld om hen heen. Een nummer wat je diep raakt als je er voor gaat zitten. ‘Already There’ is een prachtig nummer over Gods trouw. ‘My Own Worst Enemy’ waarschuwt christenen indringend om niet terug te vallen in hun vroegere gedrag. In ‘Spirit Wind’ legt de band een prachtige vergelijking tussen Ezechiël in de vallei des doods en een huidige predikant die zijn gemeente levenloos heeft zien worden. Hiermee wordt de Bijbel nog dichterbij gebracht dan in voorgaande cd’s. Mark Hall, de leadzanger, werkte voor deze cd samen met grote songwriters zoals Steven Curtis Chapman en Tom Douglas. De cd is een absolute aanrader als je eerder werd geraakt door teksten van Casting Crowns en je wilt blijven verbazen hoe ze toch steeds de juiste woorden weten te vinden voor wat er écht speelt in de kerk en de wereld.

FILM

Door Carina Den otter

Waarom wel: Een ontroerend boek over de rassenhaat in Amerika en het leest makkelijk weg. Waarom niet: Het boek is wel dik.

Zwarten zijn tweederangsburgers, is de maatschappelijk geaccepteerde opvatting. Ze hebben aparte ziekenhuizen, bibliotheken en wonen in een aparte wijk. Dit is de situatie in Mississippi in de jaren zestig. Als het aan miss Hilly ligt krijgt elke zwarte hulp bovendien een aparte wc om ‘nikkerziekten’ te voorkomen. Vriendin Miss Skeeter, ook een blanke, gaat zich steeds meer opwinden over het ‘sanitaire initiatief’ van haar vriendin Hilly en weigert hier aan mee te werken. Ze trekt haar eigen plan en samen met Aibileen, de hulp van een vriendin, en gemotiveerd door een goede New Yorkse journalist, start ze met het schrijven van een boek over hoe het is om als zwarte voor een blanke te werken. De keukenmeidenroman is geschreven vanuit drie perspectieven. De blanke miss Skeeter, de zwarte Aibileen, en Minny, elk met hun eigen meeslepende leven en kijk op het verhaal dat ze samen meemaken. Minny is ook een zwarte hulp, maar weigert beleeft te zijn als ze het ergens niet mee eens is en zodoende is ze al vaker ontslagen dan ze kan tellen. Wisselingen van hoofdpersoon zijn even een onderbreking, maar niet storend omdat het verhaal wel verder gaat. Samen werken ze aan het zelfde project: de rassenhaat aan de kaak stellen door een boek.

Colofon

CONCERT

Nova Zembla Reinout Oerlemans

Switchfoot Melkweg, Amsterdam

Door Frank van Wijhe

Waarom wel: De film oogt prachtig en kijkt lekker weg. Waarom niet: Oppervlakkig en ongebalanceerde verhaalvertelling. De film vertelt het welbekende verhaal van Willem Barentsz, de ontdekkingsreiziger die langs het Noorden een zeeweg naar Azië wil ontdekken. Aan het einde van de film wordt vermeld dat de film is opgedragen aan de bemanning van het schip. Enigszins overtrokken, maar het symboliseert de film. Op alles wordt namelijk groots ingezet, met wisselend effect. Nova Zembla is de allereerste Nederlandse film in drie dimensies. Met een budget van 6,5 miljoen is het ook een van de duurste films in de Nederlandse geschiedenis. En dat zie je terug. Als de film begint met een mooie slow motion, begeleid door epische muziek lijkt het out of place als ze Nederlands beginnen te praten. Je zou zo vergeten dat deze film niet uit de stal van Hollywood komt. Maar helaas is het meeste geld ook duidelijk naar het visuele gegaan. In het verhaal laat Reinout Oerlemans meerdere steekjes vallen. Regelmatig ligt de nadruk op een inferieure gebeurtenis en de diepgang wordt sterk gemeden. Zo zien we nooit hoe de bemanning reageert op de dood van een collega en is het stereotype personage Barentsz haast lachwekkend. De diepere laag is opgegeven voor mooie plaatjes van de zee en het ijslandschap. Aan de andere kant een compliment voor de acteurs, die het beste uit hun rol weten te halen. Ondanks dat het script tekort schiet, zorgen de acteurs ervoor dat hun personages niet verworden tot bordkartonnen karakters. Zelfs eye-candy Doutzen Kroes stoort niet. Ze heeft geen seks, nog een punt waarmee Oerlemans geschiedenis schrijft in de Nederlandse filmwereld. Nova Zembla is een goede stap in de goede richting voor films uit de lage landen, maar we zijn er nog lang niet.

Hoofdredactie Jan Willem Hordijk Redactie Arjanne Aleman Anne Grijzenhout Jolyn van der Garde Ariene de Groot Janine Guijt Joëlle Kole Martine ten Klooster Ruben Molenaar

Jacqueline Mulckhuijse Christiaan Pelgrim Carina den Otter Femke Taale Frank van Wijhe Jan Pieter Rottier Caroline de Vente Eindredactie Christiaan Pelgrim Jacqueline Mulckhuijse

Beeldredactie Guido Baijense Maurits Reijnoudt Joëlle Kole Opmaakredactie Pietro Kruithof Frank van Wijhe Acquisitie Annemiek van Dam

Door Anne Grijzenhout

Waarom wel: Concert met muziek én show op hoog niveau. Waarom niet: Mensen die komen voor een christelijk muziekavondje.

In een afgeladen Melkweg in Amsterdam gaf de Amerikaanse band Switchfoot op zaterdag 12 november een show weg op hoog niveau. Anderhalf jaar eerder waren de mannen uit Californië al te gast in dezelfde concertzaal, maar aandacht voor de band is niet afgenomen. Het publiek werd opgewarmd door de Ierse band In Case Of Fire. De drie mannen hadden de eer om in november met Switchfoot mee te toeren door Europa. Na dit opwarmertje was het podium voor Switchfoot. Met Mess of me, een nummer van het vorige album Hello Hurricane, werd direct de toon gezet voor de rest van de avond. Na de nummers Stars en Oh! Gravity was het tijd voor een track van het nieuwe album Vice Verses. De Nederlandse fans van Switchfoot kregen War Inside voorgeschoteld en er werd al aardig meegezongen met de band. De muzikanten hadden het aardig naar hun zin op het podium. Leadzanger Jon Foreman kreeg het halverwege op z’n heupen en wilde het publiek in. Al zingend baande hij een weg voor zichzelf door de mensenmassa heen op het balkon van de Melkweg. Stond hij anderhalf jaar geleden nog maar een paar momenten tussen het publiek, nu bleef hij rustig een aantal nummers tussen het publiek staan. De band wisselde harde nummers af met gevoelige nummers als Your Love Is A Song en Yesterdays. Ook de ﬁlmhit van Walk to Remember, Dare You To Move werd niet vergeten. Na aﬂoop van het concert kwam de band nog twee keer terug. Een derde keer leek er niet in te zitten, totdat het publiek het refrein van Hello Hurricane begon te neuriën. Dit raakte de gevoelige snaar van de band en zij kwamen nog eenmaal terug op het podium om het concert af te sluiten met de titelsong van het vorige album. Switchfoot maakte opnieuw de verwachtingen waar en steeg boven zichzelf uit.

(advertentie)

Ad Rem

december 2011

Met de juiste blik, zie je een hoopvolle toekomst EH-Traject

Opleiding van 5 maanden

Gestopt met je studie? Doorstart nodig?

van 31 januari tot en met 3 juli

WWW.EH.NL

Voorlichtingsbijeenkomst 19 januari | 15.00 - 16.30 uur

EH WORDEN WIE JE BENT Evangelische Hogeschool Amersfoort