Ad Rem - editie 1, jaargang 17

Ad Rem.

de schoolkrant voor studenten en medewerkers van de CHE

adremonline.nl | twitter @AdRem_che | email adrem@che.nl

������ 1, oktober 2011

Dubieuze BAS voor SPH’er | P.4

Jankweek: het mysterie ontrafelt | P.5

Satire: Wilders in bezit CHE diploma? | P.14

Ontdekkingsreis door de Ardennen | P.12

CHE-pas is te kraken

Beveiligingsprobleem al jaren genegeerd

Door Anne Grijzenhout en Guido Baijense De pas waarmee jij je cola koopt en je verslagen print, valt te kraken. Dat zegt ov-chipkaart-hacker en IT-journalist Brenno de Winter. Manager Facilitaire Diensten Jan Helman weet het al jaren.

We zijn nog geen tien minuten binnen bij De Winter, of de IT-journalist heeft al het antwoord op onze vraag.

Wanneer hij de CHE-pas tegen zijn kaartlezer houdt en op zijn laptopscherm kijkt, weet hij genoeg: “Deze pas is een zogenaamde ‘MIFAREclassic-kaart’ en daarmee loop je gelijk risico’s. Simpelweg: deze kaart is te kraken.” Sterker nog: als de pas wordt gekraakt, dan kan de CHE niet achterhalen wie dat heeft gedaan.

Klonen Iets preciezer over het kraken: je kunt de pas klonen. “Als iemand met een verkeerde bedoeling de CHE-pas in handen krijgt”, zegt De Winter, “dan hoeft deze persoon de kaart maar uit te lezen met een kaartlezer om hem te kunnen klonen. Natuurlijk moet je eerst langs de beveiliging, maar die is in 2007 al gekraakt. Sindsdien is het beveiligingssysteem niet meer vervangen.” De hacker ‘kopieert’ als het ware het systeem dat zojuist is

Brenno de Winter houdt de CHE-pas voor een kaartlezer Beeld Guido Baijense de rechter verschijnen. Gelukkig is de zaak geseponeerd.”

Jan Helman, manager Facilitaire Diensten, weet al jaren dat de CHEpas onveilig is. Het bedrijf dat de pasjes aanlevert, heeft hem eerder al geadviseerd om de beveiliging aan te scherpen. Toch heeft hij de pas niet veiliger gemaakt. “Het is een kostenbaten-afweging die je maakt”, zegt hij. “Je kunt die pas helemaal dichttimmeren met een irisscan en vingerafdruksysteem, maar dan jaag je de student op kosten. Doordat wij weinig geld stoppen in de beveiliging, houden we geld over voor goed onderwijs. En dan worden we steeds de beste hogeschool van Nederland. Wij zijn geen InHolland, wij rijden niet in Ferrari’s.”

ingescand, op een nieuwe, lege kaart.

“Vervolgens print hij de afbeelding van de CHE-pas uit en plakt die op de kaart.” En die nieuwe pasjes zelf?

“Die kosten niets, minder dan een euro.”

Je moet dus wel wat geld uitgeven en technische kennis hebben wil je de CHE-pas klonen: “Iemand die bereid is om drie tientjes uit te geven: have fun. Maar let op: Het is strafbaar.”

De IT-journalist die wel vaker zwakke plekken in computersystemen aantoont, heeft een dringend advies aan de CHE: “Ik zou geen financiële transacties meer met deze pas laten doen. Dat is onveilig in een omgeving met studenten waarvan je kunt verwachten dat ze daar mee gaan spelen.

De CHE moet een andere kaart kiezen of op een andere manier de administratie van printen en cateringverkoop gaan voeren.”

De Winter: “Dat slaat nergens op. Je hoeft geen draconische maatregelen te nemen om de pas veiliger te maken. Er zijn genoeg goedkopere alternatieven. Zo’n sneer naar InHolland vind ik typerend voor de houding tegenover beveiliging.”

Hacken mag niet En dat heeft De Winter geweten, toen hij in samenwerking met onder andere de NOS, NU.nl en Powned de OV-chipkaart hackte: “Ik heb het Openbaar Ministerie achter mijn broek aan gekregen en ik moest voor

Jan Helman benadrukt dat klonen een misdrijf is en dat de CHE eventuele krakers van de pas aangeeft bij de politie. Naar aanleiding van dit artikel overweegt hij, na jaren het probleem genegeerd te hebben, strenger te gaan controleren.

De CHE weet al jaren dat de pas onveilig is en toch is er al die tijd niets aan gedaan

Studenten Verbond Ede start jaar met ledenrecord

Door Jolyn van der Garde Als ‘Studenten Verbond Ede’ jou nog niets zegt ben je een van de weinigen. Vijftien september was de kick-off en sindsdien heeft de allereerste Edese studentenvakbond meer leden dan studentenverenigingen Alpha en Navigators. Binnen tien dagen kreeg het SVE al ruim 200 aanmeldingen, and counting. Voorzitter Roland Bruggeman: “Dit is echt ongelooflijk.”

Hoe komen we ineens aan een studentenvakbond in Ede? Roland: “In Ede gebeurt van alles rondom studeren. Neem bijvoorbeeld de kenniscampus (o.a. nieuwe school en studentenkamers, red.) die hier straks gebouwd wordt. Op hoog niveau wordt erover gesteggeld en onderhandeld door bedrijven, gemeente en scholen, maar heeft iemand jou iets gevraagd?

Bestuurslid Bert: “Wij willen dat studenten ook betrokken worden bij die kenniscampus. Als studentenverbond kan dat. Wij willen studenten kunnen vertegenwoordigen bij de burgemeester aan tafel.”

Is dat alles?

Bert: “Nee! Ede heeft een enorme potentie een echte studentenstad te worden!”

Hoe dan?

Bestuurslid Bart: “We willen dat studenten straks korting krijgen, bij elk bedrijf in Ede waarmee ze in contact komen. Daarvoor zijn we al keihard in onderhandeling met een zorgverzekeraar, kappers, snackbars, de bios, noem maar op.”

&.

Lees verder Pagina 2: ‘Niet boe, maar goede ideeën’

2 | Nieuws

Ad Rem oktober 2011

Dit commentaar gaat over seks

E

r mag dus echt helemaal niks op de CHE. Een waterpijp mee naar school? Verboten!

Een rookhok omtoveren tot huiskamer? Nog meer verboten! Praten over seks? Vergeet het maar. En als je dan een keer iets doet wat wel mag – zoals een nep-brandmelding sturen – dan wordt de halve school boos.

Nee, die promotie-actie werd niet door iedereen gewaardeerd. De heldhaftige moraalridders onder ons klommen meteen in de pen nadat ze gefopt waren met de mededeling dat ze misschien opnieuw op stage moesten. Er werd nogal zwaar getild aan het grapje. Oke, er bestaan leukere grappen, maar is dat een reden om zo gepikeerd te reageren? Misschien was er een misverstand: misschien namen wij de grap wel veel minder serieus dan sommige lezers.

Wel jammer, het leverde nogal wat onbegrip op.

Toch zouden we het zo weer doen. Zo houden we het een beetje levendig op de CHE. Als het aan Ad Rem ligt, dan gaat de CHE een beetje bruisen.

Sterker, het heeft hier en daar al gebruist. Op onze website vermeldden we dat er zowaar mannelijke studenten waren die over het grootste taboe ooit hadden gepraat: seks. De arme verantwoordelijke jongen werd vervolgens zwaar onder druk gezet door zijn docenten. Eentje adviseerde hem zelfs om een officiële aanklacht tegen Ad Rem in te dienen.

Nu vraag ik je. Een jongen. Een jaar of twintig. In de auto met leeftijdsen geslachtsgenoten. Dan blijven er toch sowieso maar twee gespreksonderwerpen over? Voetbal en seks. Ja, seks. Ik noem het S-woord gewoon nog een keer: seks. Puur omdat dat mag. Je mag over seks praten, dat is niet verkeerd. Maar volgens de

student in kwestie heeft hij het hele weekend heen en weer moeten rennen om zijn imago te redden. Ik vind het jammer dat dat kennelijk de manier is waarop sommige CHE’ers met seks omgaan. Verzwijgen. Doen alsof het niet bestaat. En vervolgens, als toch blijkt dat je er woorden over wisselt (shocking, shocking), er alles aan doen om dat ongedaan te maken. Omwille van je imago.

Verder houden we het onschuldig hoor, dat bruisen. We kunnen er bijvoorbeeld achter komen dat de CHEpas te kraken valt (voorpagina). Of twee redacteuren naar de Ardennen sturen voor prachtige verhalen van MER-jongetjes en -meisjes die door de modder ploeteren (p. 12). Hoe zit het met de ‘SPH-jankweek’ (p. 5)? Is het daar verplicht om in huilen uit te barsten tussen alle getraumatiseerde tieners? Hebben we internationale studenten op de CHE (p.18)? De buitenwereld komt op bezoek! Maar wie zijn die mensen eigenlijk? Je leest het in Ad Rem.

1 Heb jij vooroordelen? | P.7 2 Hoeveel scholen heb jij gebouwd? | P.6 3 Recensies en de uitagenda | P.20&21

We gaan zorgen dat het hier levendig wordt. Gewoon door te schrijven over wat er gebeurt in en om de CHE. Kortom, door jouw verhaal te brengen. Er zijn veel mensen hier op school die mooie verhalen te vertellen hebben. En soms, heel soms, valt er wel eens iets te beleven in Ede. Je moet het alleen even weten. En dan pak je er een Ad Rem bij, of je gaat naar de website. En als je dan een klacht, tip of mening hebt, laat je dan vooral horen. Blijf reageren, blijf twitteren, blijf brieven schrijven. Samen kunnen we iets beleven dit jaar.

Als het niet van de CHE mag, dan zorgen we er zelf wel voor.

“We hebben gewerkt voor twintig” Beeld SVE archief

‘Niet boe, maar goede ideeën’ Vervolg van voorpagina Secretaris Maarten: “Wij willen een aanspreekplein worden. Er zijn overal vragen en initiatieven. De gemeente wil studenten op hun debatdag, bedrijven zoeken goede stagiairs en studenten hebben vragen over hun examencommissie. Wij willen niet overal boven, maar in het midden staan als het verbindend element tussen bedrijven, gemeente, de school en studenten.”

Jan-Willem Hordijk jhordijk@student.che.nl adrem@che.nl

���������� �����������: trouwens ook ongeveer hetzelfde. Je ziet nooit wat hij precies doet, maar wel de gevolgen. In tegenstelling tot zijn Haagse versie stuit dat overigens niet op verzet op school: onze CHEJan Kees laat namelijk vooral een spoor van schone toiletten en lokalen na. Al twee jaar lang is hij mede verantwoordelijk voor die glanzende wc-brillen en spiegels. Denk nog eens aan hem, de volgende keer dat je je tandpastasmile checkt.

Vittorio van schoonmaakbedrijf Drost

Diep gebruind wandelt hij door de gangen van de CHE. Nou ja, hij dribbelt een beetje omdat hij zo snel loopt.

Het gedreven loopje gaat gepaard met bruine stekeltjes, een zwart designerbrilletje en een pientere blik erachter.

In de verte doet hij ook wel aan minister Jan Kees de Jager en aan egeltjes denken, maar dat is heel in de verte. Het zit ‘m in de uitstraling. Dat schijnbaar goedgemutste, wat onze minister van financiën heeft, loopt ook door onze gangen. Zijn werk is

Blader door voor..

Ambitieus.

Maarten: “We hebben soms echt gewerkt voor twintig.”

Roland: “Maar onze zaken zijn dan ook heel goed op orde. We hebben net de kick-off gehad, hebben elke maand contact met de burgemeester, wethouders en leiding van de kenniscampus, we vertegenwoordigen Alpha Ede en Navigators, we leggen een netwerk bij bedrijven, onze statuten zijn door een notaris bekeken en nu zijn we aspirant-lid geworden van de Landelijke Studenten Vakbond. Dat word je ook niet zomaar!”

Is dat zo moeilijk dan?

Maarten: (lachend) “Je kan niet binnen komen lopen met: ‘Yo, we zijn met z’n vieren, hier hebben we een A4’tje; mogen wij ook meedoen?’”

Hebben jullie weleens last van stress?

Maarten: “Ik denk dat we alle vier wel getest zijn de afgelopen maanden. Je hebt gewoon een bak vol verantwoordelijkheden.”

Roland: “Soms heb je iets beloofd en dan moet je ’s nachts doorwerken om het waar te maken. Maar de volgende dag win je wel het vertrouwen van de gemeente of van een bedrijf en dat is zoveel waard.”

Bert: “Er zijn hoge verwachtingen.

Dat is soms dubbel. Voor bedrijven en gemeente wil je zo professioneel mogelijk overkomen, maar voor studenten wil je juist heel toegankelijk zijn. Jong en hip.”

Bart: “Moeilijk hip.”

Roland: “Hip en pro.”

Bart: “Ik denk dat we hierdoor wel hele goede vrienden zijn geworden.”

Roland: “We hebben een soort synergie ofzo, dat is wel gruwelijk.”

Waarom heten jullie eigenlijk Studenten Verbond, en niet Vakbond Ede? Roland: “Wij geloven dat het klassieke vakbondsidee van actievoeren niet meer werkt anno 2011. We zetten geen tenten neer en roepen dan; ‘wij gaan niet weg voor we een studentenstad hebben!’ We willen verbinden en constructief bijdragen. Niet boe, niet tegen, maar: hé, wij hebben een beter idee!”

En nu?

Roland: “Uiteindelijk is het de bedoeling dat meer studenten hier op kamers komen wonen en dat Ede gaat bruisen, zodat ook Ede een studentenstad met allure wordt.”

&.

Check www.adremonline.nl voor het filmpje van de SVE kick-off kroegentocht op het museumplein!

Achtergrond | 3

Aoktober d R e2011 m

De CHE wordt altijd uitgeroepen tot de beste.

Hoezo eigenlijk?

1

Hoe werkt dat onderzoek eigenlijk?

Uit de nationale studentenenquête zijn representatieve vragen gehaald, die weer zijn gebundeld tot vijf hoofdthema’s: programma, docenten, beroep, organisatie en faciliteiten. De oordelen worden vergeleken met het landelijk gemiddelde. De studentenoordelen tellen voor de helft mee.

Ook wordt er gekeken naar het ‘expertoordeel’.Daarin zit het niveau van de bachelor, de programma-eisen, personeelseisen, de kwaliteit van het personeel en het gerealiseerde niveau. Als laatste kijken de onderzoekers naar de het aantal contacturen, de groepsgrootte, het percentage mensen dat na het eerste jaar stopt en het percentage mensen dat tijdig hun diploma haalt.

De totaalscore van elke opleiding wordt berekend op grond van de scores op de tien deelonderwerpen, die allemaal even zwaar mee tellen. Het resultaat is een cijfer tussen de 0 en de honderd.

4

Is de CHE echt de beste hogeschool?

“Wij zullen niet zo snel zeggen ‘beste hogeschool’”, zegt Frank Steenkamp van de Keuzegids. “Daarvoor zijn de verschillen tussen hogescholen te groot.” Als alle hogescholen in één competitie zouden zitten, dan zou de katholieke Pabo in Zwolle de beste hogeschool zijn. Steenkamp raadt aan om het op ‘beste middelgrote hogeschool’ te houden.

Want dat is de CHE met 79 punten zeker. De Hogeschool Zeeland stond

Door Joëlle Kole en Jan Pieter Rottier Zal de CHE zich voor de achtste keer op rij de ‘beste middelgrote hogeschool van Nederland’ mogen noemen? Op 18 oktober is het zo ver. Dan komt de nieuwe Keuzegids Hbo Voltijd 2012 uit, met daarin het verlossende antwoord. Maar hoe komt het eigenlijk dat wij al zeven jaar zomaar de ‘beste’ zijn?

2

Durven christelijke studenten wel kritisch te zijn?

“We zijn een goede hogeschool,” zegt Peter Jansen, docent cultuurfilosofie en onderzoek op de CHE. “Maar er spelen wel een aantal versterkende factoren.”

Volgens Jansen herkennen christenen zichzelf vaak in de ander. “We zien iemand die ook een zondaar is, iemand die ook fouten maakt en iemand die ook van genade moet leven. Je bent vanuit dat besef ‘minder’ snel veroordelend naar de ander, is mijn indruk.” Christenen vinden vaak dat de mensen die boven ons geplaatst zijn door God zijn aangesteld. “Dat maakt de gezagre-

in 2011 met 68 punten op de tweede plek, een verschil van 11 punten. De NHTV heeft ook 68 punten, maar staat op de derde plaats. Er zijn tien middelgrote hogescholen.

Frank Steenkamp: “Wij meten steeds per opleiding, en vergelijken die met dezelfde opleiding bij andere instellingen. De CHE doet het goed, want jullie hebben veel opleidingen die hoog scoren.”

Docent Peter Jansen vindt de CHE ook een goede hogeschool. “Kijk naar de relatie tussen studenten en docenten. Je kunt makkelijk binnenlopen voor een babbeltje. Wij kijken ook altijd naar de student zelf en niet alleen naar het cijfer.”

latie vrij traditioneel en maakt ons voorzichtig in het geven van kritiek op mensen,” legt de docent uit. Hij vertelt ook dat ouders en studenten bewust kiezen voor deze school.

“Dat zorgt voor groepsbinding en tegelijkertijd voor loyaliteit naar de buitenwereld: een soort ‘wij samen’ versus ‘buiten’. De ‘eigen’ groep zal dus niet zo snel bekritiseerd worden.”

Frank Steenkamp, hoofdredacteur Keuzegids Hbo Voltijd – de gids met het onderzoek - plaatst een kanttekening. “Maar als er echte problemen zijn, dan durven studenten die wel te melden. Daar hebben we ook voorbeelden van meegemaakt. De Nationale studentenenquête is immers anoniem.”

5

Levert de beoordeling meer studenten op?

Een rondvraag langs studenten leert dat de meesten niet voor de CHE kiezen vanwege de goede beoordelingen. De positieve woorden in de Studiekeuze Gids zijn mooi

&.

Niet alleen de keuzegids Hbo Voltijd is positief over de CHE. Ook weekblad Elsevier deed onderzoek naar de beste opleidingen in het hoger onderwijs. Wat blijkt?

De CHE heeft maar liefst 5 opleidingen op nummer van z’n soort staan. Bij de opleidingen Communicatie, Journalistiek, MER, P&A en SPH mag de vlag uit. Verpleegkunde is volgens het onderzoek van Elsevier nummer

3

En hoe houden we de titel vast?

“De kans dat de CHE voor de achtste keer de beste middelgrote hogeschool wordt, is groot,” zegt Frank Steenkamp van de Keuzegids. “De kans dat je de voorsprong verliest, is klein.”

Maar er zijn volgens hem altijd gevaren. “Naar mijn mening moet de CHE voorkomen dat ze wordt opgeslokt door een andere, grote instelling. Ze moeten kleinschalig blijven. Door heftige groeistuipen kan de CHE zo zijn positie kwijtraken.”

Ook docent Peter Jansen hoopt niet de kant van ‘leerfabriek’ op te gaan. “Na de verbouwing is er een grote kans dat docenten geen vaste werkplek meer hebben, maar flexplekken. Het binnenlopen en babbelen zou dan minder kunnen worden. Het menselijke aspect valt weg. En dat kan wel eens vervelend uitpakken voor de beoordeling.”

Maar Jansen zou het niet erg vinden als we het dit jaar niet worden.

“Het voorkomt dat we naast onze schoenen gaan lopen en zorgt ervoor dat we teruggaan naar de kern.”

meegenomen, maar hebben bij de uiteindelijke keus vaak geen of een kleine rol gespeeld. Arco Terlouw, eerstejaars student SPH/MWD, geeft aan dat de wetenschap dat de CHE goed scoort wel meespeelde in zijn keus voor de CHE, naast die van de christelijke grondslag. Ad Rem is geen studenten tegengekomen die alleen vanwege de scores voor hun opleiding kiezen.

twee van Nederland en de Pabo moet het met een zevende plaats doen. De overige CHE opleidingen zijn niet in het onderzoek opgenomen. Meer weten over het Elsevier-onderzoek? Op Adremonline.nl vind je de link.

4 | Nieuws

Ad Rem oktober 2011

SPH’er Sanne werd van school gestuurd

‘De deur is keihard dichtgegooid’ Door Janine Guijt Gezeik met de examencommissie. Menig student ontkomt er niet aan. Maar bij Sanne Hoffland liep het wel heel erg uit de hand.

Dankzij een goedbedoeld advies van haar SLB’er werd ze genadeloos van de opleiding gekickt.

“Vorig jaar begon ik aan de studie SPH op de CHE. Met mijn MBO-diploma mocht ik instromen in het tweede jaar, mits ik een groot instroomproject maakte. Maar toen ik dat wilde inleveren, was de opdracht van mijn USB-stick verdwenen. De stick had blijkbaar bij een sterke magneet gelegen. Het maken van de opdracht had 255 geduurd, daarom schoof ik het opnieuw maken steeds voor mij uit.

Af en toe herinnerde mijn SLB’er mij eraan, maar er was geen deadline, dus er zat geen druk achter. Tot ik ineens een W-BAS kreeg. Als ik de opdracht niet snel zou inleveren, werd ik van school gestuurd.

“Ik volgde zijn advies op en leverde de opdracht in. Maar de examencommissie vond dat ik fraude had gepleegd.

Ik moest de opdracht opnieuw maken. Ook moesten mijn SLB’er en ik onafhankelijk van elkaar een brief schrijven, waarin we verklaarden hoe de situatie was gelopen. Mijn SLB’er schreef dat hij me inderdaad het advies had gegeven om studiemateriaal van anderen te gebruiken, maar dat ik dat verkeerd had opgevat. Hij noemde mijn actie een ‘domme zet’.

Machteloos “Voor de derde keer maakte ik het project, terwijl ik het ontzettend druk had met stage. Weer verliep het niet

“Ik kon helemaal niets beginnen tegen de examencomissie” “Nog steeds zag ik tegen de opdracht op. Daarom adviseerde mijn SLB’er om de opdracht dit keer te maken met studiemateriaal van anderen.

Een paar klasgenoten die ook van het MBO kwamen, moesten namelijk precies hetzelfde project maken. Als ik dat materiaal gebruikte en het aanpaste en aanvulde met mijn eigen bevindingen, was er geen probleem. “Is dat dan geen fraude?”, vroeg ik nog.

Mijn SLB’er vond van niet. Ik had de opdracht immers al een keer gemaakt en ervan geleerd.

probleemloos. Mijn project werd voorzien van een taalsticker. Ik kreeg vijf dagen de tijd om de opdracht zonder taalfouten in te leveren. Maar toen ik dat deed, vertelde mijn docent, die ook voorzitter is van de examencommissie, dat ze er helemaal klaar mee was. Dit ging ze niet meer nakijken, ik had genoeg kansen gehad. Na een vergadering over mijn situatie, kreeg ik een brief waarin stond dat ik met een BAS van school zou worden gestuurd. Ik voelde me zo enorm machteloos. Ik kon helemaal niets begin-

Van den Bos met zijn geschreven boek Beeld Uit eigen archief nen tegen de examencommissie. Bij het afsluitende gesprek toonde mijn SLB’er weinig begrip en erkende hij zijn eigen fout niet. Hij vond dat ik zijn advies verkeerd had opgevat.

“Ik ben niet meer boos. Wel ben ik teleurgesteld in mijn SLB’er en de examencommissie. Natuurlijk was het deels mijn fout, maar ik vind het zwak dat mijn SLB’er zijn deel van de fout niet erkent. En ik vind het raar dat de docent die mijn project na moest kijken, ook voorzitter was van de examencommissie.

Toekomst “Ik heb een leuke tijd gehad op de CHE en ik heb veel geleerd bij de opleiding SPH. Ik zou de school ook nog steeds aanbevelen aan andere mensen, maar voor mijzelf ben ik het vertrouwen in de CHE kwijtgeraakt.

Voor de klas staan in het bijzonder onderwijs was mijn grote droom en de deur daar naartoe is nu keihard dichtgegooid. Ik werk nu op een kinderdagverblijf en een buitenschoolse opvang. Hoe de toekomst er voor mij uitziet? Geen idee. Maar ik kom er wel, daar heb ik alle vertrouwen in.”

“Ik ben het vertrouwen in de CHE verloren”

Hoe zat het ook al weer Evangelisch voorganger met die kenniscampus? worden? Het kan sinds kort aan de CHE

Door Femke Taale Achter de schermen wordt keihard gewerkt aan een vernieuwde CHE en kenniscampus. Wat staat ons te wachten? Projectleider Pieter Plug vertelt over de laatste stand van zaken.

Waar nu de Overkant staat, wordt in 2013 de eerste steen gelegd voor een uitbreiding van de school. Plug: “De nieuwbouw wordt via een sluis verbonden met het oude gebouw dat verbouwd gaat worden.” In het huidige pand komen volgens Plug “grote veranderingen.” Zo verhuist het restaurant naar het midden van het atrium.

Niet alleen de school zal een metamorfose ondergaan, ook de omgeving gaat op de schop. De gemeente Ede is bezig met de herontwikkeling van de Zandlaan. Plug: “Daar komen middenbermen, waardoor de snelheid naar beneden gaat. Het is dan makkelijker om over te steken.” De Oude Kerkweg gaat weg, zodat de nieuwbouw

een geheel vormt. “Maar er komt wel een fietspad.”

Plug: “In 2012 begint woningcorporatie Woonstede op het oude Praxisterrein met de bouw van driehonderd studentenwoningen.” Het merendeel van de kamers is bestemd voor CHEstudenten.” Als alles verloopt volgens plan, zijn de projecten in 2014 klaar.

Maar voor het zover is, zal er flink wat getimmerd en geboord worden. Waar blijven de studenten dan? Plug: “Er wordt gezocht naar vervangende ruimte, want van een eerder bouwtraject weten we dat onderwijs geven en verbouwen niet samen gaat.”

Door Anne Grijzenhout De CHE had al een opleiding waarmee je later voor een stel pubers op de middelbare school godsdienstles kan geven. En een opleiding waarmee je kerkelijke gemeenten kunt adviseren over gemeenteopbouw. Maar sinds september kun je ook voor ‘evangelisch voorganger’ studeren aan de CHE. De voorgangersopleiding is een spe- verwacht dan van mensen met andere cialisatie binnen de Academie Theo- functies in de kerk, bijvoorbeeld kerlogie. Eerder was de opleiding te vol- kelijk werkers, waarvoor je ook kunt gen aan de Evangelisch Theologische studeren aan de Academie Theologie: Hogeschool (ETH). De laatste jaren “Voorgangers dragen veel verantwerden meerdere opleidingen die woordelijkheid en moeten richting eerst te volgen waren aan de ETH, geven in geloofs- en levensvragen. Zij toegevoegd aan de opleidingen van de staan hiermee in een positie waarAcademie Theologie van de CHE. Nu door hun persoon en beroep op een is die overgang van opleidingen tus- bijzondere manier met elkaar verbonsen de ETH en de CHE afgerond. den zijn.”

Levensvragen De voormalig directeur van de ETH, René Erwich, is nu lector ´Geestelijk leiderschap´ aan de CHE. Hij vindt dat er van voorgangers meer wordt

Stel, je ervaart een roeping van God om voorganger te worden in een evangelische gemeente, maar je wilt eerst je huidige opleiding afmaken.

Moet je die roeping uitstellen omdat

Sannes SLB’er en de examencommissie reageren niet specifiek op de BAS van Sanne omdat ze daar te weinig tijd voor kregen. Wel geven ze een verklaring over hun werkwijze: “Feiten worden verschillend ervaren, vandaar dat de examencommissie deze documenteert (bijvoorbeeld e-mails en gespreksverslagen). Van belang is om deze feiten te laten spreken, hoe pijnlijk dat soms ook is.

Een examencommissie is o.a. verantwoordelijk voor het nakomen van de regels rondom toetsing. Een van deze regels betreft het hanteren van de deadlines en om hiermee naar alle partijen transparant en eerlijk te zijn.

In situaties van overmacht kan een student vragen om een extra herkansing. De examencommissie weegt zo’n verzoek in overleg met betrokkenen en komt tot een besluit naar rechtvaardigheid en redelijkheid.”

Meer invloed voor studenten en docenten De hoge heren van de CHE kunnen niet meer zomaar beslissingen nemen. Vanaf dit jaar heeft elke academie een eigen academieraad (AR), waarin drie studenten en drie docenten de plannen van het academiemanagement bespreken.

Tot vorig jaar waren er wel opleidingscommissies, maar die mochten alleen adviseren. Vanaf nu heeft de manager voor veel plannen toestemming nodig van de AR. Bijvoorbeeld voor de begroting van de academie.

je geen tweede studie kan betalen? Nee. Dat hoeft niet. Voor de opleiding GPW is een zogenaamde compensatieregeling van kracht, waardoor je niet de volle mep betaalt voor je tweede studie.

Nieuws | 5

Aoktober d R e2011 m

‘Hulpverlener worden?

Eerst janken!’

Op de website POH bestaat 10 jaar

Door Carina den Otter

Over de jankweek gaan hardnekkige geruchten de ronde: “Je wordt helemaal gebroken, want als je jezelf niet goed kent kun je geen goede hulpverlener worden.” En: “Als je nooit problemen hebt gehad hoor je er niet bij.” De tweedejaarsstudenten sociale studies gaan aan het einde van dit blok op jankweek. Wat staat hen te wachten?

Jan Buitenhuis, P&A jaar 2, over zijn ideeën bij jankweek: “Je gaat een weekje op kamp en iedereen vertelt zijn levensverhaal. Dan moeten veel mensen huilen. En als je niet huilt kun je je emoties niet goed uiten, dus wordt er net zo lang doorgevraagd tot je alsnog moet huilen.”

En Gerben Bos, eerstejaarsstudent sociale studies, vertelt wat je doet op jankweek: “Janken! Hahaha.” Dan serieus: “Je vertelt je levensverhaal.

Ik denk dat het goed is dat je dat in alle eerlijkheid vertelt. Dat gebeurt in het eerste jaar ook al, maar tijdens de jankweek sta je er nog meer bij stil.

Volgens mij is het belangrijk dat je

weet waar je krachten en valkuilen liggen zodat je dat kunt gebruiken in de uitoefening van je beroep.”

Inzicht Hermine de Rijk gaat als begeleider al vijf jaar mee op trainingsweek, de officiële term voor jankweek. Ze vertelt: “Het doel is om goed inzicht te krijgen in jezelf, zodat je zicht krijgt op je sterke en zwakke punten, je context en je bestaansniveau. En ja, dan kom je wel eens bij thema’s die je raken, en dan wordt er ook wel eens gehuild.”

Wel eens? Wordt het niet uitgelokt?

“De regel is: Je bepaalt zelf wat je

vertelt. Het is belangrijk dat studenten niet over hun eigen grenzen heengaan. Daar voelen wij ons ook verantwoordelijk voor. Vorig jaar was er een student die heel veel vertelde en daar erg emotioneel van werd. Toen zeiden wij: “Stop even. Is dit wel goed voor jou?”

Bonte avond En binnenkort is de beurt dus aan de tweedejaars SPH’ers en MWD’ers.

Hoe staan zij er tegenover?

“Ik heb niet echt zin om uitgemolken te worden”, vertelt Rozemarijn van Eeken, tweedejaars SPH-student.

“Maar mijn SLB’er heeft de verwach-

tingen die ik er van had behoorlijk bijgesteld. Eerst dacht ik dat je op een stoel gezet zou worden en dat iedereen vragen aan je zou stellen. Maar het gaat vooral om het leren luisteren en vragen stellen. Het is niet de bedoeling dat je helemaal gebroken wordt. Ik ben benieuwd en laat het maar gewoon over me heen komen.”

Niet iedereen gebruikt de term jankweek. “Het is een trainingsweek.

Ik zou niet weten waar ik om moet janken”, zegt Eva Wisse, een SPH’er die de VWO-route doet en dus nieuw is op de CHE. “Ik heb er wel zin in. Er zijn ook momenten van ontspanning, zoals een bonte avond.”

De post-hbo-opleiding Praktijkondersteuner Huisartsenpraktijk (POH) bestaat tien jaar. Op donderdag 13 oktober viert de opleiding, die bij de Academie Gezondheidszorg hoort, dat met (oud)studenten en (oud)docenten met een jubileumsymposium. Een POH'er ondersteunt de huisarts in zijn dagelijkse werk, bijvoorbeeld bij het toedienen van injecties bij diabetespatiënten.

De opleiding heeft in tien jaar tijd ongeveer 200 POH'ers opgeleid.

Elsevier kiest: CHE vijf keer de beste Weekblad Elsevier heeft vijf CHEopleidingen uitgeroepen tot de beste van Nederland. Elsevier vergeleek 153 opleidingen uit het hoger onderwijs. De CHE staat vijf maal op de eerste plaats. Communicatie, Journalistiek, MER, P&A en SPH komen bij de categorie hbo-opleidingen als beste uit de bus.Verpleegkunde staat op een goede tweede plek, terwijl Pabo het moet doen met nummer zeven. Andere opleidingen die de CHE aanbiedt, zoals GPW, Leraar Godsdienst/Levensbeschouwing en MWD, werden niet onderzocht.

Zie p. weetikveel: Is de CHE eigenlijk wel terecht de beste?

Financiële steun van de CHE In bijzondere gevallen kunnen studenten sinds kort financiële steun krijgen bij de CHE. Als je studievertraging oploopt door ziekte of zwangerschap, dan kun je de steun aanvragen. Ook studenten die lid zijn van het bestuur van een medezeggenschapsraad of studentenvereniging komen in aanmerking. Daarnaast is er een noodfonds voor studenten die in financieel zwaar weer zitten. De commissie die aanvragen beoordeelt, bestaat uit twee CHE-medewerkers en een student.

Geen gescheiden lessen Pabo “Ik heb niet echt zin om uitgemolken te worden.“ (De afgebeelde persoon komt niet in de tekst voor) Beeld Guido Baijense (Deze advertorials zijn niet gemaakt door Ad Rem) Ichtus Wageningen

Dien je Stad

Toffe mensen, leuke avonden, goede gesprekken, nieuwe vriendschappen

Netwerk Dien je Stad biedt hulp en netwerk aan mensen met weinig of geen

en uitdagende en spontane activiteiten. Dit vind je bij Ichthus Wageningen!

netwerk. DjS geeft iedereen de mogelijkheid om zich in te zetten voor de me-

Naast je studie nog genoeg tijd over? Kom dan is gezellig langs.

demens. DjS is een lokaal netwerk van jongeren en volwassenen. Er komen

Op dinsdag en donderavonden komen wij bij elkaar voor bijbelstudie, maal-

zeer diverse hulpvragen binnen bij het netwerk, zoals individuele projecten bij

tijd, en uiteraard borrelen! Vast prik bij Ichthus : intro weekend, kerstmaaltijd en uiteraard

mensen thuis of hulpvragen van maatschappelijke zorginstellingen. Projecten die DjS uitvoert zijn onder

een gala. We willen elkaar aansteken met Gods liefde en met elkaar vurig naar Hem op zoek

andere opruimen van verwaarloosde huishoudens, oppassen bij mensen met weinig netwerk, huiswerkbe-

gaan.

geleiding voor allochtone kinderen, opknappen van tuinen/huizen, bezoek aan Sociaal Pension, klussen op kinderboerderijen, assisteren bij een open dag in de buurt, activiteiten met mensen met een beperking of

We hopen jou te ontmoeten en samen jouw studententijd tot een super toffe tijd te maken!

met ouderen. Het netwerk inspireert jongeren om vrij te geven aan de medemens. Dienen begint dichtbij,

Je kunt ons vinden via Facebook, www.ichthuswageningen.nl voor nog meer informatie en

thuis, op school, in de straat en op je werk. Dien jij mee?

voor vragen mag je altijd mailen naar : promocie@ichthuswageningen.nl.

Tot gauw!

Netwerk Dien je Stad | Ede | dienjestad@tijdvooractie.nl | 06-25494056 | www.dienjestad.nl

De Pabo-opleiding voelt er niets voor om jongens en meisjes apart les te geven, zoals sinds kort wel gebeurt op de Fontys Hogeschool in Venlo.

De opleiding in Venlo wil met deze proef van 6 weken op zoek naar een leerstijl die voor jongens aantrekkelijk is, om vroegtijdige uitval te voorkomen. Adé de Vries, docent rekenen aan de Pabo op de CHE, liet op adremonline.nl weten het 'generaliserend' te vinden. “Niet alle jongens zijn beter in rekenen, en niet alle meiden zijn slecht in rekenen. Er zijn ook jongensachtige meiden en meisjesachtige jongens.”

6 | Studenten &zo.

Ad Rem oktober 2011

Hoeveel scholen heb jij gebouwd?

Door Arjanne Aleman en Christiaan Pelgrim Ook afgelopen zomervakantie trokken CHE-studenten er massaal op uit om overal ter wereld scholen en weeshuizen uit de grond te stampen. Maar hoeveel nut heeft zo’n werkvakantie eigenlijk?

Kunnen wij Zuid-Afrika of Roemenië wel redden in twee weken?

“Vrijwilligerswerk doe je puur voor jezelf.”

Soms helpen werkvakanties het derdewereldland helemaal niet verder.

Zo vertelt werkvakantieganger Sanne van der Vlugt in Volkskrant Magazine: “Ik heb niet het gevoel dat ik zoveel gedaan heb in Oeganda. In het weeshuis heb ik met kinderen gespeeld, en misschien heeft dat even een verschil voor ze gemaakt. Maar zonder mij had het daar ook wel gelopen.”

Assertiever Sander van Zanten is ronduit cynisch over de motivatie van jongeren om werkvakanties te doen. Hij woont in Oeganda, waar hij een servicecentrum voor kleine Nederlandse stichtingen heeft. “Laat er geen misverstand over bestaan”, zegt hij in het magazine. “Vrijwilligerswerk doe je puur voor jezelf. In één, twee of zelfs zes maanden verander je hier niets.

Zodra je je omdraait pakken mensen hun oude gewoontes weer op. Als je

echt dingen voor elkaar wilt krijgen, moet je dat samen met lokale mensen doen die dat ook echt willen.”

Toch vindt Van Zanten het goed dat jongeren meegaan met werkvakanties. “Ik zie het als een sociale stage.

Een investering in jezelf. Je krijgt een realistischer beeld van een ontwikkelingsland en het vormt je persoonlijkheid. Uiteindelijk gaat iedereen hier anders vandaan dan hij of zij is gekomen.” Ook Sanne heeft geen spijt van haar reis naar Oeganda. “Ik heb veel geleerd. Zo ben ik ben een stuk assertiever geworden. Iedereen wil hier wat van je en het is nooit genoeg. Je moet dan echt nee kunnen zeggen, anders word je helemaal kaal geplukt.”

Verre medemens Tweedejaars Pabo-student Maartje Trommel deed deze zomer vrijwilligerswerk in Zuid-Afrika. “Ik vond de keus wel moeilijk, vooral vanwege

“Het gaat niet alleen om geld en materialistische dingen“ Beeld SXC het sanitair en de hygiëne in de gastgezinnen daar.” Marieke Malestein, ook tweedejaars PABO-student, is al twee keer op werkvakantie naar Zuid-

tie te gaan. “Ik ben met een organisatie meegegaan die eerst onderzoek doet of het wel nut heeft om een project starten in dat gebied. Na het pro-

“Zodra je je omdraait pakken mensen hun oude gewoontes weer op.”

Afrika geweest. Deed zij het om haar verre medemens te helpen, of wilde ze gewoon een nieuwe ervaring opdoen? “Ik ging eigenlijk om andere mensen te helpen, maar uiteindelijk hebben zij mij meer geholpen. Op geloofsgebied, maar ook persoonlijk.”

De twee CHE’ers zijn optimistisch over het nut van hun werk in Afrika.

Maartje: “Wij hebben belangrijke informatie kunnen doorgeven. En we hebben rolstoelen gedoneerd die ze anders waarschijnlijk nooit hadden gehad.” Ook Marieke denkt dat het zeker wel zin heeft om op werkvakan-

ject houden ze in de gaten of lokale mensen er verder mee gaan.”

Eten weggooien Maar waarom zou je op werkvakantie gaan als je ook geld kan sturen? Je bespaart een aardig bedrag aan vliegtickets, waardoor de zielige kindjes meer geld krijgen. Daar heeft Marieke wel een antwoord op. “Op werkvakantie ben je bewuster bezig met het project, waardoor je meer geld van sponsors ophaalt. En ze vinden het in Afrika fijn om te merken dat mensen uit rijke landen de moeite nemen om

naar hen toe te komen. Geld sturen is wel een gemakkelijke manier om je er vanaf te maken.” Maartje is het daar mee eens: “Het gaat niet alleen om geld en andere materiële dingen.

We nemen ook onze ervaring en kennis mee.”

Sommige mensen veranderen compleet na terugkomst in Nederland.

Maartje: “Ik had dat heel even, toen ik net terug was. Dat ik liever niet gelijk uitgebreid ging shoppen. Maar dat is nu wel weer weg. ” Marieke merkt wel een blijvende verandering: “Ik kan nu echt boos worden als ik zie dat mensen eten weggooien. Dat kan ik echt niet meer over mijn hart verkrijgen. Eigenlijk zou iedereen een keer op werkvakantie moeten. Net als je vroeger de dienstplicht had.”

&.

Lees ook pagina 8: een succesverhaal van een wereldverbeteraar

Ede: bruisende studentenstad of slaperig dorp?

Door Arjanne Aleman De gemeente wil van Ede een hippe, christelijke studentenstad maken. De vraag is natuurlijk of het slaperige Ede wel potentie heeft om studentenstad te worden.

“Moet je dat echt willen? Student zijn

is voor iedereen en op deze manier schrik je ongelovige studenten af. Ik zie niet echt een toegevoegde waarde, de christelijke studenten komen toch wel.” Aldus Heiko Strietman, tweedejaars journalistiekstudent die aanwezig was bij het ‘Lagerhuisdebat Studeren’, afgelopen juni.

Op de Facebookpagina van de jon-

gerenraad Ede waren felle reacties te lezen. Ook Jules Stuyt van de Jongerenraad in Ede, is niet enthousiast over het idee. “Ede is natuurlijk een christelijk dorp, maar ook veel jongeren uit andere culturen wonen en studeren hier. Ik denk dat we moeten zorgen voor een goede samenwerking tussen verschillende culturen in

Ede bruist Beeld Joëlle Kole

plaats van ons te concentreren op het christelijke.”

Verpauperde kroegen Oké duidelijk, een christelijke studentenstad vindt niet iedereen een goed idee. Blijft de vraag over of het wel realistisch is om van een stad als Ede, waar meer kerken staan dan kroegen, überhaupt een studenten-

duurzame technologie, biologische landbouw, gezond leven, welzijn en zorg. Ook wil Ede zorgen voor meer studentenwoningen.

Goedkoop sporten Jules is optimistisch: “Als jongerenraad bedenken we hoe we Ede aantrekkelijk kunnen maken voor studenten. Utrecht en Arnhem hebben

“Is het wel realistisch om van Ede, met meer kerken dan kroegen, een studentenstad te maken?” stad te willen maken. “Je moet Ede niet gaan vergelijken met Utrecht, ” zegt Heiko. “Maar volgens mij staan er wel voldoende kroegen in Ede. En als ze dat rijtje verpauperde kroegen bij het station een beetje opknappen lijkt me bijbouwen niet nodig”.

De gemeente Ede wil aan de slag met een kenniscampus om het studentenleven aantrekkelijker te maken.

Ze willen nauwer gaan samenwerken met de universiteit van Wageningen en aan de Zandlaan zijn plannen voor nieuwe faculteiten voor bijvoorbeeld

natuurlijk meer te bieden maar zeker met de universiteit in Wageningen vlakbij denk ik dat er wel potentie is van Ede een studentenstad te maken.”

Wat kan er nog beter in Ede voor studenten? Op het debat kwam van alles ter sprake. Van meer kroegen tot goedkoper sporten. In 2025 moet het allemaal gaan gebeuren. En wie weet is Ede dan wel zo hip dat we ons hart vasthouden als onze kinderen er later gaan studeren.

Studenten Studenten &zo. &zo. |7 |7

Aoktober d R e2011 m

Het eerste oordeel

Stereotypen op de CHE

Vooroordelen over Youri Gerdieneke: “Youri is een vierdejaars GPW-student van 23 jaar oud. Hij woont in Ede, vindt het leuk om in de kroeg te hangen en houdt van muziek maken en luisteren.”

Marieke: “Ik vind Youri echt een jongen die festival en concerten afstruint en in een band zit. Hij studeert GPW en is ongeveer 23 jaar oud. Later wordt hij echt zo’n buurtwerker onder jongeren.”

David: “Ook ik denk dat Youri GPW studeert en zijn derde of vierde jaar zit. Youri is een extravert, outgoing figuur die houdt van terrasjes pakken en muziek luisteren.”

Door Janine Guijt Hip kapsel? Check. Kruisje om de nek? Check. Houthakkersblousje?

Check. Jup, duidelijk een GPW’er. Waarschijnlijk maak jij je ook wel eens schuldig aan het afgaan op dit soort vooroordelen als je door het gebouw van de CHE rondloopt. En je afvraagt wie de mysterieuze, onbekende student is, die je pad kuist. Vier studenten die elkaar voor het eerst zien, weten precies wat voor iemand de ander is, op basis van hun uiterlijk.

Zij over Marieke Gerdieneke: “Marieke is een tweedejaars communicatiestudente. Ik schat dat ze 19 jaar is. Ze is extravert en makkelijk in de omgang. Ze vindt het leuk om gezellig met vriendinnen een drankje te doen, maar is geen grote stapfanaat.”

Yo uri

David: “Marieke is een sociaal type; zorgzaam voor de mensen om haar heen. Ze doet SPH of MWD en is 21 en derdejaars. Ze is trouw als het op vriendschappen aankomt.”

Youri: “Ze is wat introvert en ingetogen. Iemand waarop het gezegde ‘stille wateren hebben diepe gronden’ van toepassing is. Marieke is een eerstejaars MWD-student van rond de 19 jaar. Ze is een liefhebber van taal, houdt van muziek en is een creatief type.”

Marieke

Het eerste oordeel over David Gerdieneke: “David houdt van ouwehoeren met vrienden onder het genot van een biertje. In het begin zal hij wat gesloten zijn, maar die houding zal al snel verdwijnen. Hij is 21 jaar en derdejaars SPH-student.”

David: “Gerdieneke studeert Journalistiek en is iemand die je eerst echt goed moet leren kennen, voordat je bevriend met haar kunt zijn. Ze vindt het leuk om met vriendinnen af te spreken. Ze is ook niet vies van een avondje stappen, denk ik.”

Youri: “Ze is onder de 20 en studeert SPH, of een andere sociale studie. Gerdieneke is een echte vriendinnenmeid, lid van een studentenvereniging en woonachtig in Ede.”

Gerd ieneke

Marieke: “Hij is een rustige jongen die van goede gesprekken houdt waarin hij zegt wat hij vindt. David houdt ervan om met vrienden naar de hei te gaan. Ik denk dat hij GPW studeert.”

Youri: “Hij komt op mij over als iemand die weet wat hij wilt. Hij heeft een duidelijke visie, is gemakkelijk in de omgang, maar geen kroegtijger. David studeert MER en is 19 jaar oud.”

Op het eerste gezicht Marieke: “Gerdieneke is een eerstejaars MER-studente. Ze lijkt me zo’n typisch meisje dat in haar vrije tijd het liefst met vriendinnen op een terrasje neerploft en wijntjes drinkt. Verder houdt ze van zingen en winkelen en ze is een behoorlijke flapuit.”

David

David: “Ik ben 19 jaar en ben eerstejaars SPH-student. Ik ga inderdaad makkelijk met mensen om, hou van feestjes, terrasjes en chillen op de hei met goed gezelschap. Ik zou mezelf niet zo snel omschrijven als rustig en vind mezelf redelijk extravert.”

Gerdieneke: “Ik ben eerstejaars student Communicatie. Dat van het terrasjes pakken en afspreken met vriendinnen klopt helemaal!

Ook ben ik inderdaad best wel een flapuit. Zingen kan ik daarentegen totaal niet en ik ben juist makkelijk om mee om te gaan, dus wat David zei klopt niet helemaal. Verder ben ik niet lid van een studentenvereniging en woon ik ook niet in Ede.”

Marieke: “Om te beginnen ben ik geen 19, maar 25 en zit ik in het vierde jaar van de opleiding MWD. Ik ben inderdaad sociaal, en trouw naar vrienden toe. Ik vind het leuk om met vriendinnen wat te drinken op een terrasje. Wat Youri zegt, klopt: ik speel viool.”

Hun reacties op het eerste oordeel.

Youri: “Grappig dat iedereen denkt dat ik GPW studeer, want dat klopt. Ik ben eerstejaars. Ik ben alleen iets ouder dan dat ik geschat wordt, namelijk 30 jaar. Muzikaal? Ik kan nog geen noot aanslaan, hoewel ik wel van muziek houd. Op terrasjes verveel ik me dood, maar ik zie mijzelf wel als een extravert figuur. Ik kan genieten van de omgang met mensen, maar hou er ook van om de stilte op te zoeken en te filosoferen.”

8 | Lifestyle

I

Ad Rem oktober 2011

Raar

k wandel graag. ’s Nachts.

Bij voorkeur in de regen. “Je bent raar,” oordeelt een weinig subtiele klasgenoot. Later die avond kijk ik ‘Alice In Wonderland’. Ter bevestiging vraag ik Alice: “Ben ik raar?”

“I'm afraid so. You're entirely bonkers.”

Ik hoor het vaker. Dingen die andere mensen volstrekt normaal vinden, vind ik vreemd. Andere mensen kunnen ruiken. Ik op zich ook, zolang wat ik hoor te ruiken sterker is dan ammonia. Verondersteld wordt dan ook dat ik vanzelf zal sterven aan een gaslek.

Altijd als ik ‘De Wolf en de Drie Biggetjes’ las, juichte ik voor de wolf. Wolven zijn immers prachtbeesten. En daarbij, wij eten varkens als, wel, varkens. Waarom zou het opeens fout zijn als een wolf big wil eten? Wolven hebben rechten. Bovendien moet je wel kunnen waarderen hoe hij twee huizen omver blaast. Hij heeft een longinhoud die ik na acht jaar ruimschoots gehoond klarinetspelen nooit heb kunnen evenaren.

Mensen begrijpen niet dat ik van regen hou. Het is koud en klam en je spijkerbroek plakt er de rest van de dag door aan je benen. Dat is een manier om er naar te kijken. Ik vind het juist heerlijk. Een douche waarvan je spiegel niet beslaat, een demper op de pollen en het ziet er wonderlijk uit in een spinnenweb.

Dat normale mensen het niets vinden dringt soms niet helemaal tot me door. Zo heb ik wel eens impromptu in korte broek, T-shirt en stromende regen bij een charmante jongedame aangebeld, een luttele seconde voor het tot me doordrong dat ik compleet doorweekt was. Sta je dan met je bek vol tanden. “Err… hey. Ik was toevallig in de buurt.

Hoe gaat het?”

Ik ben ook graag alleen. Woon alleen. Kook alleen. Douche alleen, al schijnt dat de norm te zijn. Ik zou er weinig moeite mee hebben alles achter te laten en lekker in een blokhut in Noorwegen te gaan wonen. Alleen in een blokhut val je immers niet snel uit de toon. Misschien een wolf als huisdier nemen, mocht de hut me uiteindelijk toch niet zo aanstaan. Overleven door te jagen op konijnen en puppies. In mijn vrije tijd schrijven, gletsjers beklimmen, worstelen met iTunes, dergelijke zaken. De wereld geen invloed op mij en ik geen invloed op de wereld.

Gerlinda brengt

Maar dat kan ik niet. Daar ben ik te eigenwijs voor. Koppigheid heb ik van mijn vader, denk ik. Die is flink koppig. Evenals mijn moeder, maar dat terzijde. Als ik wegga, geef ik iets op. Wat, dat weet ik niet precies. Maar als ik iets opgeef ben ik mezelf niet en dat zou raar zijn. Normaal? Vreemd.

Ik kijk nog maar eens naar Alice. Dat hele Underland, daar zou ik me best kunnen vermaken. Maar je moet nu eenmaal realistisch zijn, Underland bestaat niet. En als het toch bestaat, weten wij het niet. Nee, ik zal voorlopig nog wel een tijdje in Ede blijven. Het begint langzaam te regenen buiten. Terwijl ik mijn veters strik fluistert Alice een stukje volmaakte logica: “You're entirely bonkers. But I'll tell you a secret. All the best people are.”

‘Het leek alsof Jezus de vuilnisbelt op kwam lopen’

Ruben Molenaar

Cynische Blik

Gerlinda Bruijnes (21 jaar) is net afgestudeerd en heeft drie dagen haar Pabo-diploma op zak, als ze in het vliegtuig stapt.

Bestemming: Namibië. Daar gaat ze anderhalf jaar werken onder de kinderen van de stad Rehoboth. “God heeft het verlangen in mij gelegd om terug te gaan.”

“Veel jongeren zijn verslaafd aan alcohol en drugs en hebben geen hoop voor de toekomst”, zegt Gerlinda.

“Zij hebben geen ouders meer, of er wordt amper naar hen omgekeken.

Proberen te overleven is aan de orde van de dag.” Al eerder dit schooljaar liep Gerlinda twee maanden stage bij het René Kids Centre (RKC) in Rehoboth, een middelgrote stad ten zuiden van de Namibische hoofdstad Windhoek. Het RKC is gevestigd in de allerarmste wijk van Rehoboth, Block E. De keuze wat zij na

haar studie zou gaan doen was niet moeilijk: “Ik kan wel heel luxe in Nederland gaan werken, maar wat is anderhalf jaar op een heel mensenleven?”

Verantwoordelijkheid Hoop is wat Gerlinda wil brengen in de uitzichtloze situatie van deze kinderen. “Ik hoop dat wij als Nederlanders op den duur niet meer nodig zijn. Dat ze zelf zien dat God voor hen een hoopvolle toekomst heeft.” Haar weekprogramma ziet er druk uit: ’s morgens gaat ze aan de slag in de schoolklas van het RKC. “Ik geef vooral creatieve lessen. Muziek, handvaardigheid en koken.” ’s Middags is Gerlinda verantwoordelijk voor de huiswerkklas, waar de kinderen een maaltijd krijgen, geholpen worden met hun huiswerk en mee kunnen doen aan allerlei

activiteiten. Op zaterdagochtend gaat een deel van het team naar het ziekenhuis van Rehoboth, naar de babyafdeling. Hun hulp daar is hard nodig. “Als wij het niet doen, doet niemand het.”

Met ‘het’ bedoelt Gerlinda aandacht, een schone luier en eten geven.

Twijfel “Hier in Nederland heb ik graag mensen om mij heen, in Namibië zal ik veel alleen zijn.” De verantwoordelijkheid die Gerlinda draagt, is groot. “Ik denk dat ik het kan, al ga ik het geestelijk wel zwaar krijgen.

Al die ellende en schijnbare uitzichtloosheid. Ik voel me vaak zo machteloos.” Toch weet ze dat dit is wat God van haar vraagt. “Soms twijfel ik. Dan vraag ik mij af of ik het wel goed genoeg doe, maar ik hoef het niet alleen te doen. Ik heb het team daar en ik heb God.”

Human interest | 9

Aoktober d R e2011 m

hoop in Namibië

Personality-verkiezing winnen voelt als stevige schouderklop Door Jan Pieter Rottier De onbetwiste CHE-personality. Die titel draagt Ab Rebergen al een klein half jaar met zich mee. Heeft de vrolijke medewerker van de servicebalie zijn reischeque inmiddels al verzilverd?

Een energiestoot die heel lang doordreunt. Dat is het gevoel dat Ab kreeg toen hij hoorde dat hij begin april de CHE-personality-verkiezing gewonnen had. “Je doet je werk voor studenten en dan word je zó in het zonnetje gezet. Super! Het voelt écht als een hele stevige schouderklop. Ik heb hierdoor nog meer plezier in mijn werk gekregen.”

Begin deze maand heeft hij het waardepapier toch verzilverd, in het Limburgse Vaals. “Ik heb daar samen met mijn vrouw een hotelletje geboekt.” Dat heeft de vrolijke CHE’er overigens bewust na de zomervakantie gedaan. “Het is leuk als je in het najaar nog iets extra’s hebt.”

Naast een titel om trots op te zijn, hoorde er bij de prijs een reischeque van 300 euro. Het was voor Ab nog best lastig om een bestemming te kiezen. “We wilden niet te lang en ook niet te ver weg, want onze kinderen bleven thuis.”

Ab vindt de personality-prijs een prijs voor zijn hele afdeling. “Ik werk op de fijnste en mooiste afdeling van de CHE. Ik sta misschien iets vaker met mijn gezicht aan de balie, maar mijn collega’s doen echt niet onder voor mij.”

Een energiestoot die lang doordreunt. Beeld Jan-Willem Hordijk

‘Ik houd van sparen, ik ben gek op sparen’

Door Jacqueline Mulckhuijse

Gerlinda Bruijnes Beeld Guido Baijense

Onderzoek: studenten kunnen heel goed met geld omgaan Door Ariene de Groot Studenten zijn gek op sparen. Tenminste, dat zegt de Rabobank, die afgelopen zomer een on line onderzoekje uitvoerde. Tweedejaarsstudent Pabo-student Judith Bos-Stoelinga is het er in ieder geval mee eens.

Strijd Bijzonder was het moment waarop een jongen vertelde hoe zijn eerste ervaring met medewerkers van het RKC was. Vroeger bracht hij zijn dagen door op de vuilnisbelt. Hij vertelde: “Toen ik jullie zag, leek het net alsof Jezus zelf de vuilnisbelt op kwam lopen.” Sommigen kinderen die bij het RKC komen, kiezen radicaal voor Jezus. Gerlinda: “Ik heb zo’n respect voor hen. De strijd die ze voeren is groot. Satan is aanwezig in de weinige houvasten die ze hebben. Dat maakt het stoppen met drinken of drugs gebruiken ook zo moeilijk. Wij zouden meer moeten beseffen dat je dankbaar mag zijn voor wat je hebt en wat je doet. Wij hebben in ieder geval iets, dat is al veel meer dan heel veel andere mensen kunnen zeggen.”

Volgens het onderzoek gaan studenten bewust om met hun geld. Jarenlang hoorden we dat studenten niet met geld konden omgaan. En nu zegt de Rabobank opeens dat het tegenovergestelde waar is, maar daar blijft het niet bij.

Nee, ze weten ons ook te vertellen dat bijna driekwart van de studenten het laatste beetje geld liever uitgeeft aan boodschappen dan aan drank of kleding. “Verrassende uitslag”, zegt Pabo’er Judith Bos-Stoelinga. “Als ik om mij heen kijk zie ik dat het anders is. Veel mensen hebben aan het eind van hun geld nog een stuk maand over.”

Judith is één van de studenten die goed om kan gaan met geld. Hoe is dit bij haar zo gekomen? “Ik werd ermee opgevoed dat sparen belangrijk is. Het is natuurlijk leuk om een

groot bedrag op je rekening te zien staan. En ik houd van sparen, ik ben gek op sparen.”

Driekwart van de studenten in het onderzoek maakt er geen gewoonte van om extra te lenen. Lenen is iets voor noodgevallen. Of zoals Judith zegt: “Als ik op de radio hoor: ‘let op geld lenen kost geld’, denk ik bij mezelf: ‘Waarom zou je geld lenen als student?' Je moet gewoon werken, niet lui zijn. Dan kun je best rondkomen als student. Niet teveel geld uitgeven. Als het geld op is, dan is het geld gewoon op.”

Judith voegt de daad bij het woord.

Zij gaat binnenkort op kamers. Als ze dan geld tekort komt, dan knabbelt ze wel op een droog biscuitje van Euroshopper. Als het geld op is, dan is het gewoon op.

10| Introductie

Ad Rem oktober 2011

Afgematte nuldejaars op kamp Foto's GPW: Introductiecommissie GPW

Foto's Pabo: Jan Pieter Rottier

Foto's Journalistiek en Communicatie: Suzanne van der Knij

Honderden nieuwbakken studenten zijn aan het begin van dit schooljaar door de introductie heen geloodst. Zij het soms wat hardhandig of afmattend, maar dat hoort erbij. Het levert in ieder geval mooie foto's op. Een kleine selectie uit velen: je ziet een GPW-ďŹ etstochtje door Veldhuizen, het Pabo-kamp in Bennekom en de traditionele stormbaan van Journalistiek en Communicatie.

Aoktober d R e2011 m

Introductie. | 11

12 | Ardennen

Ad Rem oktober 2011

Wat doen we in de fokking Ardennen?

De eerstejaars van P&A en MER op ontdekkingsreis in de Ardennen. Een zelfontdekkingsreis welteverstaan.

Tekst Frank van Wijhe Beeld Maurits Reijnoudt Er is geen snackbar, geen internet en geen bed. Er zijn wel 149 medestudenten, een hoop opdrachten en koud weer. Als je de studenten hoort, denk je dat het een legerkamp is. Maar nee: het is gewoon het Ardennenuitje van P&A en MER. ‘Jammer dat het niet keihard regent deze dagen,’ zegt een van de docenten, ‘dan krijg je ze nog meer uit hun comfort zone.’ Want als ze dat eenmaal zijn, laten ze helemaal hun ware ik zien. Maar de ego´s die nu bovendrijven zijn al fascinerend zat.

Het is schattig om te zien hoe de jongens constant aan het dollen zijn. De een kan wat karate en moet dat aan iedereen laten zien. De andere zit op fitness en trekt enthousiast als eerste zijn shirt uit bij het vlotbouwen. Het zijn een stel competitieve pauwen, die met hun veertjes wapperen. Dit gedrag wordt constant geanalyseerd door de docentbegeleiders. Sterker nog: het wordt uitgelokt. Met als doel om dit competitieve gedrag volledig tot uiting te laten komen en ze er vervolgens mee te confronteren.

Eerst jezelf leren managen, voordat je later een bedrijf gaat managen.

‘We hebben geen plant in de groep!’

Geen plant in de groep kan catastrofaal zijn volgens de Belbin-theorie.

Deze theorie stelt dat er binnen een team diverse rollen zijn en benoemt deze. Een plant staat bijvoorbeeld voor een creatieve denker. De stereotype rollen die Belbin aanreikt, gebruiken de docenten om hun groentjes in hokjes te stoppen. Het wordt hen niet moeilijk gemaakt.

Het gedrag dat ze willen uitlokken, krijgen ze te zien. Ze spelen in op basisemoties om ze te helpen die te herkennen. Opvallend is dat er van elke opdracht een wedstrijd wordt gemaakt. Binnen de groepen wil iedereen de leider zijn. Het verschil met een natuurdocumentaire is

klein. Alleen de voice-over van David De docenten hebben de opdrachten Attenborough mist. speciaal uitgezet om dit soort gedragspatronen naar voren te laten Maar in tegenstelling tot bijvoor- komen. Het werkt zoals voorspeld. beeld de docu ‘Ape Genius’, hebben Duidelijk is er een hoop ervaring in dit geval de bestudeerden een aanwezig bij de begeleiders, die ze vermogen tot praten. Als ze een lad- gebruiken om feedback te geven der moeten vasthouden om iemand aan hun pupillen. Deze moeten op erover heen te laten klimmen, moet hun beurt de feedback zien als een er eerst een plan van aanpak vastge- cadeau; om zichzelf te kunnen ontsteld worden. Als ze een stoel aan het plooien. bouwen zijn, moet er constant overleg gepleegd worden. En iedereen Al dat overleggen, bouwen en klaudenkt het meest geniale idee te heb- teren is natuurlijk vermoeiend. ben. De vergadercultuur zit ingebak- Maar daar was een oplossing voor. ken, zelfs bij de doeners. De kunst is ‘We hadden een paar pallets met om al deze ideeën te leren omzetten energy drink, maar dat was niet al te in iets bruikbaars. verstandig.’ Er verschijnt een cyni-

Ardennen | 13

Aoktober d Rem 2011

sche glimlach op het gezicht van de docent. ‘Ze dronken het als ontbijt, bij het middageten, bij het kampvuur en als tussendoortje.’ Binnen notime is de energy drink op en stuitert de helft van de studenten rond in het kamp.

van de hoofdthema’s. Zelfbewustwording staat hoog in het vaandel. Maar onwillekeurig moet je als toeschouwer glimlachen, wanneer de eerstejaars zonder zelfbewustzijn in het kamp rondhuppelen. Als ze zichzelf toch eens terug konden zien.

De vraag rijst onder enkele studenten dan ook wat ze in hemelsnaam in de fokking Ardennen moeten. De Kijk op www.adreactiviteiten hadden gemakkelijk in monline.nl voor de omgeving Ede georganiseerd kunnen blogverhalen die worden. Een terechte vraag. Maar ze live werden gepost zijn zich onbewust van het feit dat juist dit soort frustraties een van de tijdens de Ardennenweek. redenen is om naar die fokking Ardennen te gaan. ‘Ken uzelve’ lijkt een

&.

14 | Satire

Ad Rem oktober 2011

Traumaloze student weggepest bij SPH

Edese hogeschool ten onrechte zeven keer de beste

‘Ik kon gewoon geen jeugdprobleem verzinnen’ De zevende keer betaalde Windesheim Zwolle meer Eerstejaarsstudent Rachel van Eerenbeemd heeft naar eigen zeggen ‘onder druk van klasgenoten’ per direct de opleiding SPH moeten verlaten.

Bij het trainingsweek, ook wel ‘jankweek’ genoemd, bleek zij de enige die geen jeugdtrauma wilde delen met de groep.

Van Eerenbeemd kon niets delen, omdat ze ervan overtuigd is dat ze geen trauma heeft. “Ik heb gewoon hele fijne herinneringen aan mijn jeugd in Koog aan de Zaan. Ik begrijp niet dat mijn studiegenoten me

daar niet in steunen.” Een anonieme student rechtvaardigt namens de klas hun keuze om Van Eerenbeemd weg te werken: “Ze heeft ons gewoon keihard voorgelogen. Natuurlijk heeft ze wel een trauma! Ze heeft er immers zelf voor gekozen om SPH te studeren. Je studeert toch ook geen Pabo als je nog nooit basisonderwijs hebt gevolgd?”

Van Eerenbeemd heeft zich inmiddels neergelegd bij het feit dat ze geen SPH meer kan studeren: “Ik oriënteer me nu op opleidingen waar een trauma geen vereiste is.”

Boele heeft het er moeilijk mee

Geert Wilders ontwikkelde politieke ideeën op CHE Het is lang verborgen gehouden. PVV-leider Geert Wilders ontwikkelde zijn ideeën over de islam op de Christelijke Hogeschool Ede (CHE). Hij volgde hier drie jaar lang de opleiding Leraar Godsdienst. Dat blijkt uit onderzoek van Ad Rem. Wilders ontwikkelde zijn ideeën over de joods-christelijke identiteit nergens anders dan aan de hogeschool op de Veluwe. “Geert kwam nooit echt mee met de groep”, vertelt Bram Jacobs, voormalig docent Oude Testament. “Maar hij miste geen enkel college. En hij stelde intelligente vragen, zeker als het over het Joodse volk ging.”

De CHE geeft nu pas openheid van zaken, nadat hogeschoolkrant Ad Rem het College van Bestuur (CvB) confronteerde met haar kennis. De studietijd van Geert Wilders kwam aan het licht doordat geclassificeerde informatie abusievelijk op Entree te vinden was.

“Ik kan niet zeggen dat ik er trots op ben”, zegt CvB-voorzitter Kees Boele. Het is duidelijk merkbaar dat hij het er moeilijk mee heeft. “Maar als dit openbaar wordt zijn de gevolgen niet te overzien. Nu de partij van Wilders het kabinet gedoogt, moeten we vrezen voor onze subsidie. Eén keer heb ik voorzichtig gevraagd of we het niet bekend moesten maken.

Daarna werd er een week lang dreigmail naar me gestuurd en in mijn brievenbus geplast.”

Navraag leert dat de hospita van Wilders nog steeds in Ede woont.

Ze blijft zelf liever anoniem, maar over de voormalige huurder van haar Edese zolderkamer spreekt ze ronduit. “Hij was een voorbeeldige jongen. Zijn kamer was altijd keurig opgeruimd. Het gebeurde maar zelden dat hij zijn onderbroeken vergat op te ruimen. Hij liet ook bijna nooit een van zijn bussen haarlak slingeren.”

De Christelijke Hogeschool Ede (CHE) heeft zichzelf vorig jaar ten onrechte ‘de beste hogeschool van Nederland’ genoemd. Dat blijkt uit nieuwe cijfers van de HBO Keuzegids.

MER-stagiair uit Ede de helft van het Zwolse geld verduisterd te hebben. We hebben uiteraard onze uitgebreide excuses aangeboden aan het College van Bestuur (CvB) van Zwolle.”

Hoofdredacteur van de Keuzegids Bart Jochemsen legt uit hoe dit heeft kunnen gebeuren: “Wij dachten dat de CHE het grootste bedrag had neergeteld voor deze belangrijke titel. Maar na hertelling, bleek onze

De CHE heeft al toegezegd maatregelen te zullen treffen tegen de MER-student. CvB-voorzitter Kees Boele: “Door dit slordige gedrag kan hij nu wel fluiten naar zijn beloning.”

Boerenverbond Ede zet Ede neer als ‘studentendorp’

‘Neem niet Amsterdam als voorbeeld, maar Lunteren’

Studentensteden zijn er al genoeg in Nederland. Nu is het tijd voor een authentiek boeren-studentendorp.

Tenminste, als het aan het Boerenverbond Ede (BVE) ligt. Hendrik Diekstra, voorzitter van de pas opgerichte vereniging, ziet het al helemaal zitten.

“Sinds ik in het centrum van Ede woon, kan ik me totaal niet meer concentreren op mijn studietaken”, zegt Diekstra. “Toen ik nog in Lunteren woonde, had ik nergens last van.

Het loeien van koeien en het luiden van de kerkklok was het enige dat ik hoorde.”

Toen hij in Ede kwam, wist hij dus direct wat hem te wachten stond.

“Dat boerenverbond moest en zou er

komen. Veel studentensteden kijken naar Amsterdam, maar al die kroegen vind ik maar niks. Geef mij maar een gezellig schuurfeest.”

De Christelijke Hogeschool Ede (CHE) is laaiend enthousiast. Net als burgemeester Van der Knaap: “Ik kan niet wachten om de rurale elementen in onze omgeving te accentueren. Tractoren in plaats van stadsbussen, veldwachters op klompen, een boerensloot als alternatief voor stadsgrachten. Alle opties staan nog open.”

Op dit moment is Diekstra nog in gesprek met de CHE. “Het zou helemaal leuk zijn”, zegt hij, “als dat het landleven ook doordringt in het curriculum. Vooral een minor bemestingsmanagement lijkt me erg interessant.”

Let op! De berichten op deze pagina zijn satirisch van aard en berusten niet op waarheid.

Redactie van Ad Rem. Beeld SXC Tekst Jan Pieter Rottier en Christiaan Pelgrim

Achtergrond | 15

Aoktober d R e2011 m

Familiegeheim ontpopt zich tot spannende geschiedenis Door Femke Taale Door een brief die hij vond op de zolder van zijn ouderlijk huis ontdekte hij dat zijn oom Piet in de gevangenis had gezeten voor het stelen van een goudstaaf. De vinder van de brief, rechtdocent Daniël van den Bos, liet het er niet bij zitten. Er volgde een grondig onderzoek van tweeënhalf jaar en nu is de geschiedenis rond het familiegeheim te lezen in het boek ‘Baggergoud’.

Doorbraak

Van den Bos, docent recht bij sociale studies en verpleegkunde, is met zijn boek onder meer bij Hart van Nederland en TV Rijnmond gekomen. Ook is er over gepubliceerd in het AD, RD en ND. Toch blijft de schrijver bescheiden op de

vraag of dit zijn grote doorbraak was. “Qua publiciteit is dit voor het eerst, maar van mijn boek Weerloos (verschenen in 2000, red.) zijn veel meer exemplaren verkocht.” Toch heeft hij het afgelopen jaar als een droom beleefd. “Toen ik het eerste exemplaar mocht overhandigen aan

de burgemeester van Maassluis was dat geweldig. Mijn gezin was er bij en er waren ook nog eens twee tv-ploegen. Het was als een trouwdag.”

Toen een oud familielid van Van den Bos hem jaren geleden naar aanleiding van de gevonden brief vertelde over oom Piet en de goudstaaf, kwam hij uit bij een geschiedenis die een aantal jaar daarvoor begon.

Het verhaal van Loodsboot 19 die aan het begin van de Twee-

verhaal komt kijken. “Twee jaar na de oorlog is hij een van de baggeraars die de goudstaven op moet zoeken.” Samen met wat maten drukt hij er een achterover. Later komt dit uit en zo belandt hij in de bak.

In de media wordt het boek een historische roman genoemd, maar zelf spreekt de docent liever van onderzoeksjournalistiek. “Ik heb ontmoetingen gehad met nabestaanden van alle betrokkenen en heb veel tijd

‘Als ik schrijf stap ik steeds in en uit die wereld’ de Wereldoorlog goudstaven van de Nederlandsche Bank uit Rotterdam veilig moest stellen. “Maar de geheime missie mislukte. Op de terugweg van Rotterdam naar Hoek van Holland voer het met goudstaven beladen schip bij Vlaardingen op een Duitse mijn en zonk.”

Tijdrovend

Van den Bos met zijn geschreven boek Beeld Uit eigen archief

Het achterhalen van de geschiedenis was enorm tijdrovend. “Ieder uurtje vrije tijd was ik met het boek bezig.” En dat bleef niet onbeloond. Van den Bos stuitte op een bijzonder verhaal. Natuurlijk ontdekten de Duitsers het goud nadat het schip gezonken was.

“En het grootste deel namen ze mee. Maar er bleven 120 goudstaven achter in de vaargeul.”

En dat is waar ome Piet bij het

‘P&A te sociaal voor werkveld’ Door Jan Pieter Rottier en Christiaan Pelgrim Sluit de opleiding P&A wel aan op het vak? Volgend studiejaar wordt Personeel & Arbeid (P&A) landelijk omgedoopt tot Human Resource Management (HRM).

Die naam klinkt al heel wat bedrijfskundiger. Maar verschillende mensen vinden de opleiding nog steeds ‘te sociaal’ voor een goede aansluiting op masters en het werkveld.

“Met een MER-diploma had ik de keus uit allerlei bedrijfskundige masters”, zegt oud-student P&A Rudolph de Waard. “Nu mag ik dankbaar zijn dat ik überhaupt de master HRM aan de Vrije Universiteit kan volgen.” Om toegelaten te worden tot deze master, had Rudolph niet genoeg aan zijn P&A-diploma, waar alvast de internationale titel ‘bachelor of HRM’ opstaat. Hij moest aantonen dat hij in zijn vrije ruimte genoeg bedrijfskundige MER-vakken heeft gevolgd.

MBO-functies Tineke Choi, studieadviseur van de Vrije Universiteit (VU), verklaart waarom P&A-studenten niet zomaar toegelaten worden. “De VU-master is een bedrijfskundige master, geen sociale.

Het vereist dan ook een bedrijfseconomische of bedrijfskundige vooropleiding.” Ook bij de Erasmus Universiteit kom je als P&A’er niet zomaar binnen.

Maar sommige HRM-masters zijn wél toegankelijk voor ‘bachelors of HRM’.

De UvA zegt bijvoorbeeld dat de opleiding P&A “wel relevant” is om door te stromen naar de HRM-master. Toch blijft het opmerkelijk dat er universiteiten zijn die P&A’ers niet toelaten tot hun bedrijfskundige masters. Is de opleiding te sociaal?

Job Hoogendoorn, hoofddocent HRM aan de Erasmus Universiteit, vindt van wel. “Het vak is steeds bedrijfskundiger geworden. De opleidingen hebben minder beweging gemaakt dan het vak.” Rudolph merkte de verandering in het werkveld tijdens zijn stage bij ICT-bedrijf Ordina. “De personeelsadministratie en de HRM-afdeling zijn

daar twee totaal verschillende afdelingen.” Dus vraagt hij zich af: “Leidt de hogeschool mensen op voor de personeelsafdeling, waar vaak MBO’ers werken, of leidt ze mensen op om de productiefactor ‘human’ bedrijfskundig in te zetten?”

Mensgericht “In Ede zit P&A dicht tegen MER aan”, legt academiedirecteur Herman Oevermans uit. “65 à 70 procent is hetzelfde.

Dus volgens mij is ons onderwijs op dit moment bedrijfskundig genoeg.” Maar hij vindt dat de opleiding ook ‘mensgericht’ moet blijven. “Je moet goed met mensen omgaan en het beste in hen naar boven te halen. Tegelijk moeten P&A’ers kunnen meten, rekenen en cijfermatig inzicht hebben. Daar hebben we de laatste jaren vrij consequent aan gewerkt.”

Toch blijft het opvallend dat P&A bij de overheid geregistreerd staat in het domein Gedrag en maatschappij, net als SPH en MWD. Oevermans was zich niet bewust van deze indeling door de overheid. “Ik ken het wel uit de Keuze-

doorgebracht in archieven.”

Al die tijd was de zelfbenoemd hobbyschrijver er intens mee bezig. “Als ik schrijf stap ik continue in en uit het verhaal.”

En dat is ook op school niet onopgemerkt gebleven. “Soms kreeg ik een inval tijdens het lesgeven. Dan moest ik even stoppen om snel wat op te schrijven.” Veel van zijn klassen leefden erg met hem mee.

“Soms zat ik een halve les over het boek te praten.” En nadat hij daaraan toevoegt dat dat natuurlijk niet de bedoeling is, lacht hij: “Maar ja, ik kan er wel dagen over praten.”

Baggergoud € 18,95 237 p.

Free Musketeers

gids HBO, maar ik wist niet dat zij die indeling baseren op het opleidingenregister van de overheid. Het is inderdaad handiger om P&A bij het bedrijfskundige domein te zetten dan bij Gedrag en maatschappij. Ik ga het hier over hebben in het landelijk overleg van P&Aopleidingen.”

Niet trots Volgens Oevermans wordt het nu tijd om eens goed te kijken naar de doorstroming naar universitaire masters.

“Bij welke masters stromen onze studenten door, wat zijn hun ervaringen, en wat betekent dat voor ons onderwijsprogramma. De beantwoording van deze vragen komt op dit moment in beeld.”

Over de naamswijziging van P&A zijn de verschillende partijen het in ieder geval eens: dat is een goed idee. “De ‘A’ van arbeid is een beetje een stoffige naam bij studenten”, zegt Oevermans.

“HRM is een internationaal bekende term en klinkt meer bij de tijd.” Rudolph: “Ik zeg niet met alle trots dat ik P&A heb gestudeerd. Ik zeg ‘Human Resource Management’, want dat is ook wat ik voel en hoe ik ben.”

16 |

(deze advertorials zijn niet gemaakt door Ad Rem)

Ad Rem oktober 2011

NSEde, een bruisende studentenvereniging die dit seizoen gestart is met zo’n 160 leden. Leden van allerlei verschillende opleidingen, kerkelijke achtergronden en met elk hun eigen talenten.

Samen willen we Christus kennen en Hem bekend maken. Dat houdt in dat we samen zoeken naar wie God is voor ons en hoe wij God in de maatschappij kunnen uitdragen. We doen dat door Bijbelstudie te doen, thema-­‐avonden te organiseren en op outreach te gaan. Regelmatig hebben we open avonden. Je bent dan van harte welkom om langs te komen en sfeer te proeven. De data van de open avonden kan je vinden in onze agenda die op de website te vinden is.

Één van de dingen die we organiseren is de StudentAlpha. Student Alpha is een geweldige kans voor mensen die meer willen weten over het christelijk geloof. Het is een cursus voor iedereen die over levensvragen nadenkt en het christelijk geloof op een ontspannen manier wil verkennen. Voor meer informatie: www.studentalphaede.nl

Check voor meer informatie over NSEde www.nsede.nl of mail naar abactis@nsede.nl

Als moeilijkheden problemen worden….

“Je studententijd is de mooiste tijd van je leven. Geniet ervan!” Dit advies kan je regelmatig horen. Veel mensen kijken achteraf met plezier op deze levensfase terug. Je studententijd is ongetwijfeld een bijzondere tijd. Je maakt je eigen keuzes bij het zoeken van een opleiding, een baan, vrienden. Je ontwikkelt een eigen leefstijl, waarbij je los komt van je ouders. Je bent bezig je eigen identiteit te ontwikkelen.

Voor de ene jongere is deze periode een fijne tijd vol nieuwe kansen en mogelijkheden.

Voor de ander kan het zoveel moeilijkheden opleveren dat hij/zij met zichzelf niet goed raad weet.

De relatie met je vrienden, je ouders maar ook je relatie met God kan veranderen en onder spanning komen te staan. Er worden andere vaardigheden gevraagd, waarover je niet zomaar beschikt. Je ontdekt dat het ingewikkeld kan zijn om je leven op orde te krijgen.

Hulp van een psycholoog Als je steeds weer tegen dezelfde situaties opbotst en het probleem je leven gaat beheersen, dan is het verstandig om hulp te zoeken. Bij een psycholoog van De Driehoek bijvoorbeeld. Samen met de psycholoog kijk je waar je tegen aanloopt. Je leert om op een andere manier naar jezelf en je omgeving te kijken. Je kunt gaan ontdekken waarom het je niet lukt om grip op je leven te krijgen. Je oefent hoe je anders met situaties en gevoelens om kunt gaan.

De Driehoek heeft kantoren in Groningen, Amersfoort, Zwolle en Rotterdam

www.dedriehoek.nl

Training Op eigen benen Soms leer je meer als je in groepsverband kunt oefenen. Samen met andere jongeren die, net als jij, zich onzeker voelen bij alle veranderingen die bij deze periode horen.

Het accent van de training ligt op het ontwikkelen van je eigen identiteit en (positief) zelfbeeld. Er is veel aandacht voor communicatie en sociale vaardigheden.

Door met elkaar te praten en te oefenen kun je leren om anders te denken, te voelen en anders te gaan doen.

Informatie Het complete hulpaanbod vind je op onze website. Hulpverlening bij de psycholoog wordt vergoed door je zorgverzekeraar. Voor de groepsbijeenkomsten wordt een eigen bijdrage gevraagd. Heb je behoefte aan een (oriënterend) gesprek, dan kan je hulp vragen via: www.dedriehoek.nl/aanmelden. Met een hulpverlener chatten kan op maandagmiddag en donderdagavond via de site: www.kmwdedriehoek.nl.

| 17

Aoktober d R e2011 m

Open nu een gratis Rabo StudentenPakket en ontvang een Albert Heijn cadeaubon t.w.v. € 30,- en een tas vol boodschappen.

Wil je zelf je bankzaken regelen met een rekening die jouw studentenleven aankan?

Met het Rabo StudentenPakket heb je alles in de hand. Open nu een studentenrekening en doe gratis boodschappen (t.w.v. € 30,-) bij jouw Albert Heijn. Naast de cadeaubon ontvang je ook een tas vol boodschappen.*

Je kamer ziet er goed uit en de huurbaas zorgt ervoor dat het veilig is. Maar is het ook veilig? Zeg nooit nooit! Brand kan ook jou overkomen. Zorg dat jij en je kamergenoten je kunt redden in nood. Van jou wordt ook verantwoordelijkheid verwacht.

Wat denk je van: • niet rommelen met electrische installaties • geen gangen en trappen blokkeren met fietsen, stoelen en andere troep • rook niet in bed en laat de televisie niet op stand-by staan • laat rookmelders hangen en zorg dat ze blijven werken • brandblussers vrij houden om te gebruiken

Alles in de hand met het Rabo StudentenPakket.

Rabobank. Een bank met ideeën.

Deze aanbieding is geldig op: • zaterdag 20 augustus tijdens het spel bij de Rabobank in Wageningen • woensdag 24 augustus tijdens de infomarkt van de AID in Wageningen • dinsdag 27 september tijdens de infomarkt van de Christelijke Hogeschool Ede

Ga een keer met elkaar om tafel zitten en bespreek wat je doet als er brand uitbreekt of als er een calamiteit is. Oefen eens samen je vluchtgedrag!

* De tas met boodschappen kun je ophalen bij de Albert Heijn XL aan de Keesomstraat in Ede.

Meer info op:

www.rabobank.nl/vr

www.zegnooitnooit.info Hou d je Zing van zin g dan met en? ons mee !

Wij, jongerenkoor Sjamacha, zijn op zoek naar jou!

Lekker een avondje gezelligheid en God grootmaken door het zingen van gospel, opwekking en andere liederen.

Je bent van harte welkom op onze repetities op donderdag van 20:00-22:00 uur (Verl. Maanderweg 33 in Ede).

www.sjamacha.nl info@sjamacha.nl

Beste reformatorische (aanstaande) student, Van studenten wordt verwacht dat ze klaar staan met hun beargumenteerde mening. Vooral als je christenstudent bent wordt er van je verwacht dat je op moeilijke vragen een antwoord hebt. Antwoord vinden hierop is niet gemakkelijk, zeker niet doordat het aantal vragen die de moderne wetenschap opwerpt extreem groeit. Als christenstudent heb je een opdracht om je te verantwoorden tegenover medestudenten.

Solidamentum biedt jou verdieping in Gods Woord, bezinning op ons staan in de maatschappij, de kans veel vaardigheden te leren en vrienden met dezelfde achtergrond. Kortom: een oase tijdens je studie!

Solidamentum

Zoek jij

• een bijbaan • een stageplaats • een uitdagende werkplek Opella biedt het jou!

Armanda, junior thuisbegeleider: “Je krijgt bij Opella de ruimte om te groeien als professional.”

www.opella.nl

is

een

reformatorische

studentenvereniging

op

gereformeerde grondslag voor HBO en WO studenten. De vereniging geeft bezinning en vriendschap vorm op basis van Gods Woord en de Drie Formulieren van Enigheid en in verbondenheid met de gereformeerde traditie.

Solidamentum bestaat uit vijf kringen: Barneveld, Ede-Wageningen, Gouda, Rhenen en Zwolle. Voor meer informatie verwijzen we je graag naar

www.solidamentum.nl. Op deze site staan onder andere de data voor de activiteiten. Je bent van harte welkom om een keer een avond mee te maken!

18 | Internationale Studenten &zo.

Ad Rem oktober 2011

“Het valt me op dat iedereen hier alles op de fiets doet.” Beeld Guido Baijense

Wat doen die internationale “I guess I chose the Netherlands with my heart” Door Janine Guijt, Jacqueline Mulckhuijse, Caroline de Vente Internationale studenten. We weten dat ze er zijn, maar daar is alles mee gezegd. Wie zijn ze? Waar komen ze vandaan? Wat studeren ze? Maar vooral: wat hebben ze te zoeken in een slaperig bolwerk als Ede? Hoe zijn jullie hier verzeild geraakt?

Gábor: “In maart 2010 waren er twee docenten en drie studenten van de CHE op mijn universiteit in Hongarije.

Van hen hoorde ik dat er een uitwisselingsprogramma is. Van de tachtig studenten op mijn school waren er vijf die zin hadden om een tijdje in Nederland te studeren. Slechts één van ons zou toestemming krijgen voor deze uitwisseling. Omdat ik het beste Engels spreek, werd ik uitgekozen.”

Sorin: “Ik koos vooral voor Nederland vanwege de praktische instelling die Hollanders hebben. Verder vind ik jullie cultuur prachtig. I guess I chose the

Netherlands with my heart.”

Michaëla: “Martina, Anete en ik kregen een lijst met universiteiten in het buitenland waaruit we konden kiezen.

We twijfelden tussen Portugal en Nederland.”

Martina: “Toen hebben we voor Nederland gekozen. Nederland leek ons gewoon een leuk land om te verblijven. We dachten dat de mensen hier meer open minded zouden zijn.”

En…is dat zo? Wat vinden jullie van Nederland en de Nederlanders?

Martina: “Nederlanders zijn vriendelijke en behulpzame mensen die veel

glimlachen.”

Michaëla: “Iedereen is hier zo open.

Een letterlijk voorbeeld is dat je in Nederland overal naar binnen kunt kijken. In Tsjechië komt dat niet vaak voor; daar zijn de gordijnen overal dicht.”

Gabór: “De inkomensverschillen liggen hier veel lager. Alle Nederlanders zijn gelijk.”

Martina: “Het is hier wel duur. Vooral het reizen, tabak en alcohol. Voor sigaretten betaal je hier twee keer zoveel als in Tsjechië.

Sorin: “Over alcohol gesproken, bier krijg je in een miniatuurglaasje waar je ook nog eens twee euro voor betaalt. Geef mij maar het formaat vissenkom.”

Gabór: “Het valt me op dat iedereen hier alles op de fiets doet. En dan heb je ook nog eens honderd verschillende soorten fietsen.”

“Ik mis niks. Laat mij hier nog maar tien jaar blijven.”

Jullie wonen hier midden in een afgelegen bos, op een voormalig militair terrein waar hekken en slagbomen jullie scheiden van de buitenwereld… Merken jullie nog iets van het bruisende leven in het centrum van Ede? Martina: “Voor pubs en clubs moet je niet in Ede zijn. In de stad waar wij vandaan komen, is een straat met driehonderd kroegen. Dat is wel wat anders dan een volgepropte Premier waar geen ruimte is om te dansen.”

Sorin: “Ede is een mooie plaats om te wonen, maar niet als je student bent.

Om goed te kunnen stappen moet je hier niet zijn.”

Michaëla: “Soms gaan we naar het centrum om te winkelen. Verder sky-

pen we veel met vrienden en familie uit Tsjechië. We zijn ook een keer naar een festival in Arnhem geweest.

Dat was één van de leukste ervaringen hier in Nederland tot nu toe.”

Aneta: “Verder zijn we natuurlijk druk met de studie. Dat vergt veel tijd, omdat alles in het Engels is.”

Gabor: “Ik ben gek op fietsen. Zo ben ik vandaag nog heen en weer naar Utrecht gefietst. Op zondag ga ik hier n a a r de kerk “Het bier is hier en doordeweeks doe ik mee met Bijbelstudie. Ik zou wel graag meer contact willen met Nederlandse studenten.”

De opkomst van Project Fairphone wil een fair trade Door Anne Grijzenhout Het duurde even, maar het duurzaamheidsvirus heeft ook de mobiele markt bereikt. Onder de naam ‘Fairphone’ willen idealisten zoals Nathalie Ankersmit binnen vijf jaar een eerlijke telefoon op de markt hebben. Een naïeve droom of binnenkort werkelijkheid?

Het projectteam van Fairphone in Afrika. Beeld Fairphone

“Er is geen eerlijke telefoon op de markt, en eigenlijk is dat heel raar”, aldus Nathalie Ankersmit, één van de initiatiefnemers van Fairphone. “Uit onderzoek bleek dat we voor de eerste stap voor een eerlijke telefoon bij het begin van de keten moeten zijn en dat is in Congo. En bij de elektronicabedrij-

ven, maar die willen het probleem niet oplossen en houden hun handen af van de problemen in Congo.”

In het Afrikaanse land worden kinderen misbruikt om grondstoffen voor mobieltjes uit mijnen te halen. Dat bleek uit de documentaire Bloed in je mobieltje, die eerder dit jaar werd uitgezonden door VPRO. Nokia wilde niet reageren op de feiten die hen werd voorgelegd over hun werkwijze van het maken van de telefoons. “Willen de elektronicabedrijven de problemen niet oplossen, dan moeten we het zelf maar doen en dat willen we doen met dit initiatief: de Fairphone.” Ontwikkelingsorganisatie NIZA, de stichting Waag Society en communicatiebureau

Internationale Studenten &zo. | 19

Aoktober d R e2011 m

Gábor Baracskai (Hongarije) Aneta Kozáková (Tsjechië) Martina Vaslokova (Tsjechië) Michaela Slova’kova’ (Tsjechië) Anda Soroiw (Roemenië) Sorin Sdare (Roemenië) Zijn zes internationale studenten die voor drie maanden de CHE komen verblijden met hun aanwezigheid. In hun thuisland studeren ze sociale studies of psychologie.

studenten hier?

Martina: “We gaan niet bijzonder veel met Nederlandse studenten om. De docenten hier zijn heel vriendelijk en zorgzaam. Ze vragen regelmatig hoe het gaat en of we hulp nodig hebben.

Bij één docent hebben we zelfs gegeten. Zoiets is in Hongarije ondenkbaar. ” Wat missen jullie het meest uit jullie thuisland?

Martina en Anda in koor: “Ons vriendje!” echt niet te drinken.”

Sorin: “ I k mis niks. Laat mij hier nog maar tien jaar blijven. Maar als ik dan echt iets moet noemen, kies ik voor het bier.

Dat is hier echt niet te drinken.”

Michaëla: “Tsjechië is het land van het bier. Hier moeten we het met Heineken en Amstel doen.”

Martina: “Ook missen we typisch Tsjechische gerechten zoals dumplings, een soort worstjes. Hier eten we vooral rijst, omdat dat één van de weinige dingen is die we allemaal lusten.”

Sorin: “Als ik weer in Roemenië ben ga ik Hollandse kaas zeker missen.”

Anda: “En hagelslag en stroopwafels!”

Last but not least: hebben jullie nog wat wijze woorden over voor Hollandse studenten?

Anda: “Wees dankbaar voor waar je woont en de kansen die je krijgt. Hier is het heel normaal om te studeren, maar besef dat dat niet voor iedereen

Colofon.

Ad Rem is de redactioneel onafhankelijke schoolkrant van de CHE. adrem@che.nl | www.adremonline.nl vanzelfsprekend is.”

Gabor: “Nederland is een stipje op de wereldkaart, maar heeft een schat aan mogelijkheden. Gebruik die op een goede manier.”

telefoon maken

“We zijn nu beland in de tweede fase.

Met bedrijven kijken we naar het design van het product, maar ook naar de productie van de telefoon. Op dit moment zijn we bijvoorbeeld aan het kijken of het mogelijk is om een duurzame, eerlijke batterij te produceren.”

Studenten Duurzaam leven is leuk, maar niet goedkoop. Wie op de duurzame toer gaat in de supermarkt, kan het verschil merken op de kassabon. Maar Nathalie gelooft niet dat studenten

Jacqueline Mulck

Jan-Willem Hor-

huijse

dijk

Carina den Otter Christiaan Pelgrim

de eerlijke smartphone Schrijf Schrijf sloegen de handen in een en zijn nu bezig om het idee te lanceren bij bedrijven en voorlichting te geven over de plannen.

Hoofdredacteur

daarom niet de Fairphone willen kopen: “Juist studenten zijn vatbaarder voor deze boodschap. Zij denken na over de wereld, hoe deze er uit hoort te zien en wat zij kunnen betekenen voor de wereld. Tegen de tijd dat de Fairphone op de markt er is, kan de huidige generatie studenten de telefoon gemakkelijk betalen.”

Vooruitgang hebben de organisaties al geboekt: “KPN heeft ons toegezegd dat er bij een afname van honderdduizend telefoons, zij met ons in zee willen gaan. Dit is vastgelegd in een intentieverklaring. En ook RaboMobiel wil graag met ons samenwerken.”

Eindredactie

Jan Pieter Rottier

Christiaan Pelgrim

Femke Taale

Femke Taale

Caroline de Vente

Redactie

Fotoredactie

Arjanne Aleman

Guido Baijense

Jolyn van der

Joëlle Kole

Garde

Maurits Reijnoudt

Anne Grijzenhout

Het duurt dus nog even voordat je kunt bellen, sms’en en misschien wel pingen met een eerlijke telefoon. Wil je in die tussentijd de productie van de Fairphone volgen of zelfs meedoen? Via fairphone. com is er meer info beschikbaar.

Ariene de Groot

Opmaakredactie

Janine Guijt

Pietro Kruithof

Martine ten

Frank van Wijhe

Klooster Joëlle Kole

Acquisitie

Ruben Molenaar

Annemiek van Dam

20 | Uitagenda

Ad Rem oktober 2011

Popschool jamsessie Substitution 17 november, 20.30 uur Gratis

s klaa

ter

Sin ocht

um entr ur C e u Ed 3.00 atis 1 , r be Gr vem

Int

Switchfoot (concert)

Melkweg, A msterdam 12 novembe r, 19.00 uur Lang Lang s € 20,peelt Lis

zt

Cinemec 23 oktober, 21.30 uur Studenten € 12,50

o 12 n

stje

Bergrace by

DGWW-fee

r Café Premie u 21.30 u r 12 oktober, € 5,-

night

n - Rhenen Wageninge 4 november € 7,50

Cultureel C

afé Dante

Café Cultur a 27 oktober, 20.00 uur € 5,-

n reve d e G ar – ret) a u n ltur a A u b C a r (c uur eate 28

5 Th 20.1 9,50 , r e b €1 okto

Live Stage M

arnix

Café Cultur a 13 oktober, 20.00 uur Gratis

T I U a. d n e g A ix e Marn

ag

Live St

ultura Café C uur , 20.00 tis r e b m e Gra 10 nov

Benefietcon cert met Gerald Troo st The Shelter

, Veenendaa l 13 oktober Gratis

Warme Tru ien Tour met Rogier Pelgrim De Sc

haapskooi (d e hei) 3 november , 20.00 uur Gratis

Gospelkoor Spirit en Sela

De Schuilplaats, Ede 5 november € 12,50

Nico Dijkshoorn Ook voor vrouwen

Theater Cultura 15 oktober, 20.00 uur € 21,50

Kijk ook op de ‘Calender of Events’ op www.adremonline.nl voor evenementen, feestjes en uit-tips!

Recensies | 21

De film begint met een shot van een naakte Isabelle (Halina Reijn) in het bos die zichzelf betast. Het zou kunnen dat je dan meteen afhaakt, bevestigd in je vooroordelen over Nederlandse films. Niet doen, dat zou echt zonde zijn.

Isabelle is Nederlands meest geliefde actrice en wordt ontvoerd door de Belgische Jeanne (steengoede rol van Tineke Caels). Jeanne heeft tot nu toe als hobby het schilderen van het ontbindingsproces van dieren, maar nu gaat ze over op mensen. Aan het begin is ze erg onzeker over haar rol als ontvoerder maar naarmate ze zich bozer maakt over Isabelle’s schoonheid (in tegenstelling tot haarzelf) wordt ze steeds zekerder.

De steeds verder vermagerende Isabelle (Halina Reijn is negen kilo afgevallen voor de film) wordt met regelmaat naakt op de bank gedrapeerd waarna Jeanne aan het schilderen gaat.

Al snel ontwikkelt zich een psychisch spel tussen ontvoerder en slachtoffer. Langzamerhand krijgen ze een relatie met elkaar die ingewikkelder is dan je in eerste instantie zou denken.

Wat doet Isabella als ze de kans krijgt te ontsnappen? Voor het antwoord zal je toch echt een bezoekje aan de bioscoop moeten wagen.

Waarom niet: Er zijn zoveel personages waarvan de namen ook nog eens op elkaar lijken dat het af en toe verwarrend is.

Jan Forstner, een geschoffeerde psychiater en hoofdpersoon van het boek, wordt al 23 jaar gekweld door de stilte die de verdwijning van zijn jongere broertje met zich mee brengt.

In het eerste hoofdstuk krijgt Forstner een kans om zijn carrière weer op de rails te krijgen. Een kans die hij met beide handen aangrijpt, ondanks de dubieuze voorwaarde die eraan verbonden is.

Het boek speelt zich af rondom het terrein van een psychiatrische kliniek in het fictieve stadje Fahlenberg. In de loop van het verhaal worden bijna alle voorkomende personages in die kliniek opgenomen, wat de lezer naar het verschil tussen werkelijkheid en psychose doet raden.

Met de komst van Forstner lijkt ook de dood zijn intrede in het stadje te doen. Verbluffende gelijkenissen tussen heden en verleden doen Forstner twijfelen aan zichzelf en zijn omgeving. Toch blijft hij zoeken naar het antwoordt op die ene vraag: waar is zijn broertje? Samen met journaliste Carla Weller gaat Forstner op onderzoek uit.

Carla heeft naar aanleiding van de raadselachtige zelfmoord van haar beste vriendin zo haar eigen vragen. Ze komen een geheim op het spoor dat al jaren verborgen ligt achter de muren van de kliniek. Een geheim dat al veel levens heeft opgeëist en misschien ook het hunne kost…

Waarom wel: omdat het weer een echte Switchfoot plaat is; lekker afwisselend en perfect in balans.

Waarom niet: Ja, waarom niet eigenlijk?

Met Vice Verses laat Switchfoot zien het nog steeds te kunnen.

Vijftien jaar en acht albums na de oprichting, rocken de mannen door als nooit te voren. Jon Foreman, leadzanger en tevens verantwoordelijk voor vrijwel alle Switchfootsongs, deed op een begraafplaats de inspiratie voor dit album op. Dat klinkt wat luguber, maar levert een evenwichtige, stevige plaat op.

Openingssong ‘Afterlife’ kickt er al gelijk lekker in. De rauwe tekst met het typische Switchfootgeluid is het een opening die je meesleept het album in.

Na de eerste tracks volgt een rustpunt met de song Restless.

Vanuit daar gaan we door via het hoopvolle Blinding Light naar ‘Selling the news’. In dit nummer worden de lyrics haast melodieus gesproken. Anders, maar zeker niet verkeerd. De tekst komt daardoor alleen maar extra binnen. Na dit nummer volgt een track die erg lijkt op het solowerk van Foreman. Rustiger, met de focus op de tekst.

Rise Above It, een lekker stevig nummer, zal de Melkweg in november laten springen met de vuisten in de lucht.

Ook titelsong Vice Verses is weer een rustige ballad die het evenwicht in het album houdt.

Met het mooie ‘Where I Belong’ sluit de plaat waardig af.

Vice Verses is een reis langs het donksterste naar de hoop in het licht. Foreman vertelde in een interview dat het een plaat over de hoogte- en dieptepunten van het leven moest worden.

Een album met spanning en ontspanning. Missie meer dan geslaagd, mannen.

Waarom wel: Goede muziek, duidelijke teksten en prima uitvoering.

Door Anne Grijzenhout

Waarom niet: Zoals in elke Nederlandse film valt ook in deze het (vrouwelijk) naakt niet te negeren. Tja, je houdt er van of je houdt er niet van.

Waarom wel: Vanwege de zinderende spanning die je tot de laatste pagina aan het lezen houdt.

Door Joëlle Kole

Waarom wel: Ontzettend goed en geloofwaardig acteerwerk van de twee hoofdrolspelers.

Door Jacqueline Mulckhuijse

Door Arjanne Aleman

Aoktober d R e2011 m

Waarom niet: Het was meer een gebedsgenezingsdienst dan een concert.

Waar normaal de grote bands der aarde optreden is het op een zonnige dinsdagavond in september de eer aan de christelijke worshipband Jesus Culture om de Heineken Music Hall (HMH) op zijn kop te zetten. De populaire aanbiddingsband is op uitnodiging van de charismatische beweging TRIN naar Amsterdam gekomen.

Een najaarszonnetje straalt over de ArenA boulevard, waar jong christelijk Nederland zich heeft verzameld voor de deuren van de HMH. Ongeveer vijfduizend mensen zijn die avond getuige van de muziek van Jesus Culture, maar ook van onaangekondigde gebedsgenezingen.

Om direct in de sfeer te komen roept TRIN-voorman Mattheus van der Steun aan het begin van de avond het publiek op om “het grootste applaus van de avond aan Jezus te geven.”

Daarna nemen de bandleden van Jesus Culture het podium over. De band, die onder leiding staat van Chris Quilala en Kim Walker, beginnen met het intro van de laatste cd: Come Away. Een goede binnenkomer en vooral een nummer om God uit te nodigen voor de aanbidding, aldus Chris: “We invite you Lord.”

Wie voor de muziek van Jesus Culture komt is die avond op het verkeerde adres. De band speelt slechts zes nummers, maar staat ongeveer twee uur op het podium. Er wordt veel meer aandacht gegeven aan een preek en de gebedsgenezingen. Teleurstellend voor de concertliefhebbers. Een mooie avond voor aanhangers van deze diensten.

(advertenties)

22 |

Ad Rem oktober 2011

Theologie studeren doe je niet zomaar.

Kies daarom voor de TUA! • • • • • • •

Bijbelgetrouw klimaat Gedegen wetenschappelijke scholing Grondig onderwijs in de klassieke talen Diversiteit en dynamiek Brede opleiding met diverse specialisaties Studeren in een gemeenschap Kleinschalig en persoonlijk

ember 2011 Info-avond 25 nov

tua.nl

Wilhelminapark 4 te Apeldoorn, 055-577 57 00, secretariaat@tua.nl

Klantenservice medewerkers M/V De baan • Manpower zoekt zowel inbound als outbound medewerkers die telefonisch informatie (aan klanten) kunnen verstrekken.

Jij • goede telefoonstem • beschikbaar tussen 12 en 25 uur per week • MBO+ of HBO werk- en denkniveau.

Contact • Manpower Marcella van Dinter Nieuwe Stationsstraat 4 6711 AG Ede T (0318) 69 45 15 marcella.van.dinter@manpower.nl www.manpower.nl

Wij • een leuke baan in Ede • voor langere tijd • interne opleidingsmogelijkheden • flexibele werktijden • goede verdiensten.

Zie voor ons privacybeleid: www.manpower.nl

adv Ede 63321.indd 1

12-09-11 09:06

(advertenties)

| 23

STUDENTEN

AVOND IEDERE DONDERDAGAVOND vanaf 21.30

Het gezelligste café en terras van Ede!

FRIENDS

Lounchen met vrienden en vriendinnen, aan een tafeltje of op één van de lounge bankjes met een lekker drankje of een panini.

Veranda met verwarming!

Onze veranda haalt een stukje gezelligheid van binnen naar buiten! Wanneer het wat kouder wordt is de veranda lekker verwarmd.

DJ

Aoktober d R e2011 m

WIJ ZOEK

EN

ALTIJD

ENTHOUSI

AST

PERSONEE

L

VOOR ME

info@cafe

GRAND CAFÉ PREMIER MUSEUMPLEIN EDE

ER INFO:

premier.n

l

(advertentie)

Met de juiste blik, zie je een hoopvolle toekomst EH-Traject

Opleiding van 5 maanden

Gestopt met je studie?

Doorstart nodig?

van 31 januari tot en met 3 juli

WWW.EH.NL

Voorlichtingsbijeenkomst 19 januari | 15.00 - 16.30 uur

EH

Evangelische Hogeschool Amersfoort

WORDEN WIE JE BENT