a prana no prato do grosor dun cabelo o corte da navalla axustado ao milímetro ningún verso a esa altura
Carlos Negro │ Benxamín Otero
as túas maus de vello
Estrita necesidade
as túas maus de pai
Carlos Negro Benxamín Otero Estrita necesidade
Carlos Negro (Lalín, 1970). A súa experiencia vital abrangue tres oficios de paciencia: poeta, profesor e pai; leva desde os anos noventa a publicar con regularidade, con premios nalgúns casos, sen eles tamén. Gústalle ir polos institutos, cargado de versos e onzas de chocolate. Ás veces ponse irónico e escribe aforismos ou dicionarios diabólicos. Sente debilidade polos contos de pantasmas, as orquídeas en flor e os acrósticos inesperados. Con Estrita necesidade pon as entrañas a clareo, mentres unhas maos familiares pranan unha mazá sobre o mesado da cociña.
Benxamín Otero (Lalín, 1979). Benxamín mira as nubes. Gústalle miralas. Tamén lle gusta a beleza da luz pousada, e das flores. O que contan as mans, as maneiras diferentes de dicir. Ou os pequenos asombros. Ás veces intenta gardar esas maxias do cotián nalgunha fotografía ou nunha música. E xogar.
Síguenos aquí: alvarellos.info ISBN 978-84-18567-05-6
Libros do Sarela
Estrita necesidade
Estrita necesidade
Carlos Negro Fotografías de
Benxamín Otero
Libros do Sarela
© ALV AR ELLOS ED I TOR A, 2021 Sempre en Galiza, 4 15706 S antiago de Compostela correo@ alvarellos.info w w w .alvarellos.info © texto: Carlos N egro © fotografías: Benxamín Otero Colaborador: Álvaro N egro Cumplido D eseño e maquetación: X acobe N eto I mpreso en Po diprint I SBN 978- 84- 1856705 - 6 D epósito Legal C 650- 2 021 R eservados todos os dereitos. Calquera forma de reprodución, distribución, comunicación pública ou transformación desta obra só pode ser realizada coa autorización dos seus titulares, agás excepción prevista pola lei. D iríxase a Cedro (Centro Español de Derechos Reprográficos, www.cedro.org) se precisa fotocopiar ou escanear algún fragmento desta obra.
Sea y o como mi padre, aunque no del todo. Pilar Adón
As túas maos papá as túas maos anciás de ouro e de fariña. Olga Novo
O poema é o poema dos pais. A ferida é a ferida dos pais. A ferida dos homes. As cicatrices tamén. As cicatrices son un dos froitos da ferida. Os fillos somos cicatrices. Ismael Ramos
ter conta
11
12
caldo
estrita necesidade outros habían de dicir un cúmulo de circunstancias
17
necesidá era dicila e vestir por dentro un branco e negro rigoroso no tar no estó m ago
a carencia da sí l ab a
18
a prana no prato do grosor dun cabelo o corte da navalla axustado ao milímetro ningún verso a esa altura
Carlos Negro │ Benxamín Otero
as túas maus de vello
Estrita necesidade
as túas maus de pai
Carlos Negro Benxamín Otero Estrita necesidade
Carlos Negro (Lalín, 1970). A súa experiencia vital abrangue tres oficios de paciencia: poeta, profesor e pai; leva desde os anos noventa a publicar con regularidade, con premios nalgúns casos, sen eles tamén. Gústalle ir polos institutos, cargado de versos e onzas de chocolate. Ás veces ponse irónico e escribe aforismos ou dicionarios diabólicos. Sente debilidade polos contos de pantasmas, as orquídeas en flor e os acrósticos inesperados. Con Estrita necesidade pon as entrañas a clareo, mentres unhas maos familiares pranan unha mazá sobre o mesado da cociña.
Benxamín Otero (Lalín, 1979). Benxamín mira as nubes. Gústalle miralas. Tamén lle gusta a beleza da luz pousada, e das flores. O que contan as mans, as maneiras diferentes de dicir. Ou os pequenos asombros. Ás veces intenta gardar esas maxias do cotián nalgunha fotografía ou nunha música. E xogar.
Síguenos aquí: alvarellos.info ISBN 978-84-18567-05-6
Libros do Sarela