Bij Evelyn aan tafel Alex Kruiter, algemeen directeur Smilde Bakery Door: Evelyn Günther Foto: Jan Willem Houweling
Smilde Bakery was eerst vooral business to business, maar is nu ook actiever in de retail. Hoe bevalt dat? Tot drie jaar geleden hadden we minder focus op de retail en leefden we van business to business. We leveren nu bakeoffsnacks aan eigenlijk alle retailers en in de schappen staan de bakmixen van ons merk Homemade. Sindsdien hebben we contact met category managers, ontwikkelen we het assortiment en we moesten ook andere mensen binnenhalen. Grote volumes leveren bevalt erg goed. We doen mee aan tenders om bulk te leveren. Maar we zitten wel in een spagaat, omdat we ook graag samenwerken en naar exclusieve combinaties en vernieuwing zoeken waarmee je je onderscheidt. Dat zijn aparte trajecten. Zit jij zelf bij retailers aan tafel? Steeds vaker. Ik ben wel mee geweest naar Albert Heijn, Jumbo en Superunie. We zitten met Homemade pas anderhalf jaar in de retail en met snacks twee jaar, dus we zijn nog aan het bouwen. Overnames, de organisatie vernieuwen, verbetermanagement, zorgen dat je ‘innovatietrechter’ gevuld is, et cetera. Daarnaast besteden we veel tijd aan de internationalisering van onze activiteiten. Produceren voor de retail werkt gewoon anders, daar moet je eerst klaar voor zijn. Het zou enorm riskant zijn om een idee te lanceren dat je vervolgens niet waar kunt maken. Daar kun je nog jaren last van hebben.
ik me af wat mijn plafond is en hoe lang het nog goed gaat. Je kunt niet elk jaar nog een stap maken. Maar afgelopen jaar was een van de betere jaren van de groep. De andere directeuren, Ronald Prince en Arend Smilde, en ik zijn goed op elkaar afgestemd. We hebben elk onze eigen unit en beslissen samen over algemene zaken.
Je werkt al bijna je hele werkzame leven bij Smilde. Wat bindt jou aan dit familiebedrijf? Het is een bedrijf waar je in relatieve vrijheid een beetje je eigen wereld mag vormgeven, samen met andere mensen. Dat past bij mijn drijfveer om me te blijven ontwikkelen. De tijd gaat snel, ik vervul nu mijn twaalfde functie binnen achttien jaar in het bedrijf, dus dat betekent dat er elke anderhalf jaar wel iets bijgekomen of afgegaan is. Eerst dacht ik dat dat overal zo was, maar ik besef dat het ongewoon is dat zoiets je elke keer gegund wordt. Ik merk dat de mensen die we de laatste paar jaar binnenkrijgen, ook die ruimte zoeken om hun eigen weg te ontdekken.
Hoe zie je de toekomst van Smilde? We hoeven er niet naar te streven om steeds maar groter te worden, maar veeleer unieker. Natuurlijk heb je een bepaalde schaalgrootte nodig voor je inkoopkracht en logistiek, maar groter worden is voor ons geen doel op zich. Wij zoeken een combinatie van factoren die ons op de lange termijn uniek maakt. Daarom zijn we bijvoorbeeld ook in Homemade gestapt: dat kun je doorontwikkelen. We zijn ons steeds meer op de consumentenmarkt aan het oriënteren. Ik wil observeren wat klanten willen en wat er in de markt gebeurt. Als je dat snapt, kun je het bedrijf beter vormgeven. Ik zou een bedrijf willen bouwen dat een echt internationaal ontwikkelingsplatform is, zodat je steeds met nieuwe productconcepten kunt komen. Net zoiets als Aldi, dat als discounter computers ging verkopen. Disruptie noem je dat toch? Iets soortgelijks willen wij ook.
Dan zul je ook wel erg loyaal zijn. Iets daarvoor teruggeven hoort daarbij. Loyaliteit ontstaat door wederzijds geven en nemen en daar gaandeweg een evenwicht in bouwen. Ik mag zo veel doen: overnames, grote verbouwingen, locaties samenvoegen, met de ondernemingsraad overleggen en met de bonden... Soms is dat wel spannend. Dan vraag 38
FoodPersonality mei 2016
38 Bij Evelyn 38
03-05-2016 12:06:23
Hoe zorg je ervoor dat je iedereen met nieuwe ideeën meekrijgt? Ik probeer te schetsen hoe de wereld eruit ziet en mensen in een ontwikkelmodus te krijgen door hen de situatie van nu en in de toekomst voor te houden. Ik probeer altijd zelf ver vooruit te kijken. Mijn moeder vertelde me eens dat ik als zesjarig jongetje op het schoolplein werd afgezet en dat ik vroeg: ‘Welke school komt er na deze school?’ Terwijl ik dus nog moest beginnen. Ik denk dat dat een sterk punt van me is, hoewel ik ook moet oppassen dat het geen luchtfietserij wordt. Maar daar helpt ouder worden wel bij. Ik zie alle stipjes van de tekening, maar soms kun je pas op het eind zien wat het wordt, als alle lijntjes getrokken zijn. Dan zeg ik: als we dit zus en zo doen, komt er ongeveer dít uit. Dat is ook een kwestie van vertrouwen. En je moet altijd een plan b hebben. Wat gebeurt er als iemand geen plan b heeft? Daar word ik kribbig van. Inmiddels laat ik dat ook zien; ik ben zakelijk gezien immers een introvert persoon en ik heb moeten leren dat ik niet alles moet opkroppen. Dat heb ik geoefend en het blijkt enorm effectief, omdat mensen geen boosheid van mij verwachten. Ik word geen razende roeland, maar mijn boodschap komt wel aan. Meestal kondig ik het van tevoren ook al een beetje aan en leg ik uit hoe ik in elkaar steek. Heb je moeten wennen aan je nieuwe positie binnen het bedrijf? Ik was natuurlijk eerst een werknemer en moest er aanvankelijk aan wennen om knopen door te hakken. Ik kan wel vragen: ‘wat vind jij ervan?’, maar daarna beslis ik wat we gaan doen. Om beter in de rol van leidinggevende te komen, hielp het dat ik op een andere locatie ging werken, waar mensen me niet eerst als werknemer hadden meegemaakt. Eerder voelde ik me verantwoordelijk voor een afdeling. Nu zie ik ook de gezinnen achter de mensen. Dat verantwoordelijkheidsgevoel is sterk. Ik denk dan lang over een besluit. Mis je de oude meneer Smilde? Ja, ik had altijd interessante gesprekken met hem. Hij heeft gelukkig een prachtige leeftijd bereikt, maar ik zou willen dat hij de situatie van nu nog had gezien. Smilde heeft als 153-jarig bedrijf ook wel eens in zwaar weer verkeerd en ik had het ook voor Arend Smilde mooi gevonden als zijn vader deze nieuwe fase nog had kunnen meemaken.
voor iedereen die niet naar de nieuwe locatie mee kon of wilde. Daar heb ik respect voor. Ik heb meneer Smilde wel eens gevraagd wat hij nou het belangrijkste vond van de cultuur in zijn bedrijf, maar dat kon hij niet goed beantwoorden. Hij had er zo veel energie in gestoken en het betekende zo veel voor hem, dat hij dat niet kon verwoorden. Ik zou het mooi vinden als we in zijn geest voortgaan. Ik vraag wel eens aan zijn kleinzoon of hij denkt dat opa ook die beslissing zou nemen. Als hij dan zegt van niet, dan moeten we het misschien niet doorzetten.
‘Ik heb moeten leren dat ik niet alles moet opkroppen’ Is voeding een passie voor jou? Ja. Ik heb geen wetenschappelijke opleiding in die richting, maar ik heb wel een mba gevolgd over voeding. Tijdens die opleiding leerden we niet alleen over de zakelijk kant, maar ook over wat voeding met mensen doet en welke invloed het heeft op geslacht, leeftijd etc. Alle eten heeft invloed op je lichaam. Tijdens die mba werd ook voorspeld welke gevolgen voedingspatronen hebben op mensen in bijvoorbeeld Amerika en Afrika; hoe mensen eruit gaan zien en welke ziektes op ons afkomen. Zo’n acht of negen jaar geleden heb ik die stof gehad en het is allemaal gewoon uitgekomen. Het zou me ook heel veel voldoening geven als wij daar iets aan kunnen bijdragen. Ik zou iets aan die gevolgen van voedingspatronen willen doen. Dat moet je binnen je eigen werkveld doen: wij zijn uiteindelijk natuurlijk een bakkerij die lekkere producten maakt. Je kunt wel altijd zeggen: ‘je mag ook genieten’, maar daarmee schuif je die uitdaging eigenlijk gewoonweg opzij. Het ontslaat je niet van de plicht om alles te doen wat je kunt. Bijvoorbeeld door te zorgen voor meer vezels en groente in je producten, minder zout, suiker, vlees en calorieën. Als wij vanuit de bestaande situatie in die categorie koploper kunnen zijn en zulke veranderingen doorvoeren, dan hebben we echt iets bijgedragen. ■
Evelyn Günther van Günther + Van Grinsven en Josceline Bogaers van People Select Search + Interim wisselen elkaar af met interviews. Deze maand: Evelyn Günther interviewt Alex Kruiter, algemeen directeur van Smilde Bakery.
Wat typeert de bedrijfscultuur van Smilde? Het respect van het bedrijf voor zijn personeel. Toen de fabriek in Mijdrecht dicht moest, hebben we ervoor gezorgd dat er geen gedwongen ontslagen vielen. Onze hr-dame heeft één voor één nieuwe werkplekken of andere oplossingen gezocht 39 FoodPersonality mei 2016
38 Bij Evelyn 39
03-05-2016 12:06:42