BIJ EVELYN
Partner Evelyn Günther van Günther & Van Grinsven Executive Search interviewt managers uit de branche over hun waarden/ normen, werk/privé, uitdagingen/ ergernissen en ‘leermomenten’. Deze maand iets anders: we vroegen aan Evelyn Günther hoe zij die gesprekken dit jaar ervaren heeft en wat haar is opgevallen bij al die beslissers.
M
et wie uit de reeks inter views in FP had je het meest bijzondere gesprek over ambities, loopbaan, conflictmomenten, markt etc.? En waarom was dat zo? De meest bijzondere gesprekken had ik met managers die net een overstap hadden gemaakt. Niet noodzakelijk naar een ander bedrijf, het kon ook een overstap binnen het bedrijf of een stap vanuit het buitenland zijn. Wat je dan merkt is dat managers geconfronteerd met een nieuwe uitdaging fris naar een organisatie kunnen kijken. De manager heeft nog geen last van de negatieve effecten van de bekende obstakels voor verandering; door de jaren heen verstarde verhoudingen, bedrijfsblindheid en koker visie. Als alles uit te dagen is, kom je zeker op verbeteringen. De verrassingen en inzichten die dat opleveren, zijn het meest spannend. Je ziet dan dat mensen zelf echt iets meemaken. Verbazing, ver wondering en trots op wat je hebt kunnen doen, maakt die managers tot mensen.
Evelyn Günther en enkelen van haar interviewgasten dit jaar. Thijmen Peter de With van Hero (midden boven), Bas Alblas van Bel/Leerdammer Company (rechtsboven), Karin Hille van Unilever (links) en Luc Blommaert van Kraft (rechtsonder).
het collectief van de onderneming mobiliseren om de goede dingen te laten gebeuren. Het besef de organisatie daarbij nodig te hebben, is sterk. Het besef is ook sterk bij managers dat zij willen werken met mensen die meedenken en die daarin positief bijdragen. Het geduld met tegenwerking en incompetentie is er niet. Wat je dan ook ziet, is dat er individueel harde besluiten genomen worden die goed zijn voor het collectief en die bijdragen aan het behalen van de doelstellingen van de manager.
Zijn managers individualistischer geworden, in dit jaar van prijsoorlog en een moeizame markt? Of zijn ze juist meer aan het collectief van een bedrijf gaan denken? Als je de inter views bekijkt, dan zie je dat managers allemaal individualistisch zijn. Het is hun taak de onderneming te laten groeien in omzet en winst. Dat kunnen ze niet alleen. Zij zetten daar wel de lijnen voor uit. Ver volgens moeten ze 26
F
o
o
d
P
e
r
s
o
n
a
l
i
t
y
d
e
c
e
m b
e
Het zijn geen makkelijke tijden. Zijn de geïnter viewden ook voorzichtiger geworden in hun uitspraken? Of juist extraverter, gedurfder? Extravert zijn er genoeg in deze levensmiddelenbranche. Gedurfd een stuk minder. Ik zie wel dat in bedrijven die slagen vooruit willen maken, meer durf wordt getolereerd. Durf is dan een koers kiezen en wellicht tegen een meerderheid in je keuzes verdedigen. Zijn er dit jaar personen bij jou geweest r
2
0
0
4
levensmiddelenbranche willen werken nu die prijsoorlog zo duidelijk woedt? Of zijn managers nog steeds zozeer op zoek dat ze niet opzien tegen een overstap van een andere branche naar de levensmiddelenbranche? Er zijn veel mensen die willen overstappen naar de foodsector. Maar die sector zit daar niet op te wachten. Consumentengoederen handel en industrie is een eigen wereld met een taal, structuur, omgangsvormen en een eigen geschiedenis. In de food moet je die geschiedenis nog kennen om mee te kunnen, en te mogen, praten. De stap van buiten naar binnen is nooit logisch geweest. De stap van binnen naar buiten de sector komt nu vaker in beeld. De prijsoorlog is voor iedereen in de branche een negatieve factor in het afgelopen jaar. Aanvankelijk merkte ik dat verschillende mensen blij waren dat de kussens eens werden opgeschud en dat het goed ging stuiven. Dat is inmiddels wel gebeurd en de positieve gevolgen hebben we gezien. Nu blijven alleen de negatieve consequenties over. Het is jammer dat er geknabbeld wordt aan het plezier in werken. De wereld moet ook geld blijven spenderen om het mooi en uitdagend te maken. Een uitgeklede, kale business is niet leuk om te runnen en al helemaal niet leuk om te bezoeken.
van wie je achteraf denkt: waar hij/zij werkt, daar zou ik niet willen werken? Nee, ik wil echt nergens anders werken dan in Günther + van Grinsven en PeopleSelect. Ik heb ook niet de pretentie dat ik geschikt ben zo’n grote club te leiden. Ik ben heel tevreden dat politiek voor mij onbelangrijk is. Ik voel me uitstekend in mijn vrije rol waarin ik mijn ideeën en inzichten vrij naar buiten kan brengen en organisaties en managers kan spiegelen op de meest effectieve manier. F
o
o
d
Wat opvalt is dat de fabrikanten in jouw inter views nauwelijks klachten uiten over de supermarktorganisaties, juist in deze tijd van prijsoorlog waarin zij door die organisaties enorm in de problemen komen (margedruk, private label, minder distributie etc.). Zeggen zij daar informeel ook niks over of is dat iets wat tijdens die gesprekken ‘onder jullie’ blijft? Het is een belangrijk gegeven dat handel en industrie al lang heel nauw samenwerken. Dit houdt in dat ze al langer samen problemen oplossen. Wat je merkt is dat dit een nieuwe situatie is, die niet meer gericht lijkt op samenwerken. Dat vindt niemand leuk. Maar klanten blijven klanten en zoveel klanten heb je in de food retail niet.
Nederland kent verder geen slechte bedrijven, net zo min als er nog slechte auto’s worden gemaakt. Ze zijn wel allemaal anders en hebben allemaal hun eigen pluspunten. Als ik mijn voorkeur mag zeggen, dan gaat die uit naar de kleinere bedrijven met productie en handelsactiviteiten. Bedrijven waar je falen en succes op je eigen conto kunt schrijven. Heb je als headhunter ook het gevoel gekregen dat minder managers in de P
e
r
s
o
n
a
l
i
t
y
d
e
c
e
m b
e
r
2
0
0
4
27