08fp012z036.ps
09-12-2008
14:54
Pagina 36
Foto: Dirk-Jan van Dijk
BIJ EVELYN AAN TAFEL
Partner Evelyn Günther van Günther & Van Grinsven Executive Search interviewt managers uit de branche over hun waarden/normen, werk/privé, uitdagingen/ergernissen en 'leermomenten'. Deze maand: Marry Berkhout-de Koning, verkoopdirecteur Hero
Gefeliciteerd met je nieuwe baan! Hoe bevalt het je? Heel goed! Ik ben in september teruggekomen van zwangerschapsverlof en ben direct begonnen in deze functie. Het is een mooie uitdaging voor mij, vooral het indirecte leidinggeven; dat is nieuw. Tot nu toe heb ik vooral mensen rechtstreeks aangestuurd, maar dit is toch echt anders. Ik wil graag de touwtjes in handen houden, maar moet nu leren meer los te laten, terwijl je toch moet zorgen dat zaken goed verlopen. Ook is de out-of-homemarkt nieuw voor mij.
36
Zwangerschapsverlof; hoeveel kinderen heb je? Drie. Een meisje van 6 maanden en twee jongens van 3 en bijna 5 jaar oud. Eigenlijk dachten we dat we twee wel mooi genoeg zouden vinden; en nu toch een derde. Maar we hebben geen moment spijt, ondanks alle hectiek! Ik vond het wel erg spannend, want mijn jongste zusje heeft het syndroom van Down en ik was al 38 toen ik weer zwanger werd. Gelukkig is het helemaal goed gegaan en hebben we een prachtig, gezond kindje gekregen. Deze vraag krijg je zeker niet voor het eerst: hoe regel je het allemaal? Ik heb het geluk dat mijn man Floris bijna twee jaar geleden bij Ahold is gestopt om een eigen bedrijf te starten; hij geeft managementadvies in de sportwereld. Hij is, net als ik, een enorme sportfanaat. Zijn bedrijf begint te lopen, maar gelukkig heeft hij genoeg tijd om een groot deel van het 'kinderwerk' te doen. Daardoor is het gezin goed in balans.
Ik hoef me 's ochtends nooit te haasten om de kinderen klaar te hebben; ze zwaaien me lekker uit als ze nog in hun pyjama rondlopen. Natuurlijk zou ik af en toe best wat meer tijd willen hebben voor het gezin. Het is plezierig dat ik één dag thuis werk. De andere dagen rij ik van Naarden naar Breda of ik ga rechtstreeks vanuit huis naar externe afspraken. Je bent een van de weinige vrouwen in de directie van een foodbedrijf. Geen last van het glazen plafond? Nee, daar geloof ik niet in. Mijn ervaring is dat vrouwen zelf ervoor kiezen om niet meer te werken, of in ieder geval niet meer in die mate dat ze een verantwoordelijke baan aankunnen. Ik besef wel dat ik geluk heb met een man met een bedrijf aan huis. Ik kan me voorstellen dat je anders gefrustreerd kunt raken. Vooral vrouwen willen alles goed doen in al de rollen die ze hebben.
FoodPersonality december 2008
08fp012z037.ps
09-12-2008
14:54
Pagina 37
een paar jaar werd ik binnen Friesland Foods verantwoordelijk voor Friso, dat weer gekocht is door Hero. Ik ben bij Hero gestart als verkoopeindverantwoordelijke voor alleen Friso-kindervoeding en ben na de samenvoeging van alle producten tot een organisatie vanaf september verkoopdirecteur en verantwoordelijk voor de verkoop van alle producten van Hero Nederland. Waarom ben je altijd zo 'meegegaan'? Ja, eigenlijk ben ik iemand die niet snel klaagt en het altijd wel naar haar zin heeft. Ook met mijn leidinggevenden heb ik eigenlijk nooit moeite. Ik ben flexibel en kan vrijwel met iedereen goed opschieten. Ik hou ook niet van conflicten, hoewel ik wel direct kan zijn. Ik vind het wel belangrijk dat mensen goed met mij overweg kunnen en wat van me kunnen leren. Er zijn eigenlijk nooit momenten geweest dat ik openstond voor functies buiten mijn bedrijf, omdat er zich altijd op het juiste moment weer een nieuwe uitdaging voordeed binnen het bedrijf. Ik ben niet per se ambitieus, maar wel bijzonder gedreven in het optimaal presteren binnen een baan. Noem eens een baas die jij als rolmodel ziet? Nou, die heb ik niet. Ik heb van iedere baas wel iets geleerd. Ik denk dat mijn eerste leidinggevende, Renier Thoen, het meeste indruk heeft gemaakt, omdat je dan nog van niks weet. Net als je eerste vriendje, dat blijft speciaal. Wat doe je nog naast je werk en je kinderen? Vroeger hockeyde en tenniste ik op behoorlijk niveau, maar ik ben daar na de geboorte van de eerste mee gestopt. Het kriebelt wel weer, dus wie weet pak ik het ooit weer op, maar dan slechts recreatief. Wel erg leuk om te zien dat de jongens ook zo gretig zijn, vooral met voetbal. Tegenwoordig golf ik. Lekker in het weekend, 's ochtends vroeg negen holes. Het is een goede, maar confronterende sport voor mij. Ik leer er veel van: geduld bewaren en niet alles willen beheersen, of, zoals mijn man zegt, 'gecontroleerd loslaten'.
FoodPersonality december 2008
Wat is jouw belangrijkste leermoment? Dat je je loopbaan in een paar minuten om zeep kunt helpen. Nu maak je me toch wel nieuwsgierig… Tsja. Ik heb ooit eens op een foodcongres te spontaan gedaan tegen mijn toekomstige baas, die ik op dat moment nog niet
Gelukkig ben je toch goed terechtgekomen. Hoe gaat de samenwerking tussen jouw huidige baas (Witte van Cappellen, red.) en jou? Goed. Wij vullen elkaar goed aan. Hij geeft mij de ruimte om mijn eigen invulling aan de verkoopclub te geven. Zijn hart ligt bij productie en innovatie en zolang het goed gaat in sales, kan ik vrij zelfstandig opereren. Ik heb ook geen moeite met een leidinggevende die met mij de doelen en de kaders vastlegt; zolang hij maar niet te dicht op de uitvoering zit. Zoals gezegd, daarin laat Witte mij vrij. Wat zou je je handelspartners willen vragen? Het afgelopen jaar was een pittig jaar in de samenwerking met retailers. Ik zou willen vragen om weer met een frisse blik naar ons te kijken en ons de kans te geven onze rol als challenger in te vullen. Er komen mooie initiatieven aan, die ik graag met ze wil bespreken. Welke ontwikkeling valt jou het meeste op? Toch wel de verharding. Als je niet in de foodbranche zou werken, wat zou je dan willen doen? Ik ben onder de indruk van het levensverhaal van Gandhi. Heel bijzonder. Trachten te leven zonder eigen belang en het streven naar vrede. Een van mijn zusjes - wij zijn thuis met zes kinderen - heeft haar baan bij Unilever als brand manager gewoon opgezegd om projecten te organiseren in ontwikkelingslanden. Dat bewonder ik. Ik vind het een moedige beslissing om het materiële gewin los te laten en voor dat soort werk te kiezen. Wie weet zet ik ooit nog eens de stap naar een nonprofit-organisatie. Maar dan wel gewoon een betaalde baan, hoor! Hoe wil jij dat mensen jou later zien? Als een goed mens. Dat ik anderen iets heb bijgebracht en heb verder geholpen. Zowel in mijn zakelijke omgeving als binnen mijn gezin, familie en vrienden.
▼
Kijkend naar jouw curriculum: je bent eigenlijk steeds 'meeverkocht'. Ja, dat klopt. Ik startte na mijn studie bedrijfskunde in Groningen bij Nutricia in de verkoop. Ik heb er een hele leuke tijd gehad. Op een gegeven moment kocht Friesland Foods Nutricia Drinks en werden wij samengevoegd met Riedel Drinks. Na
Heb je ook een managementprincipe? Ik heb best wat managementboeken gelezen, maar voor mij blijft het belangrijkste om goed naar je gevoel te luisteren. Wel heb ik onlangs een presentatie van Marc Lammers mogen bijwonen, tot voor kort coach van het Nederlands dameshockeyteam. Hij sprak heel inspirerend over zijn innovaties in de hockeysport, durf, leiderschap en de wil om te winnen. Ook in zijn stelregel 'winnaars hebben een plan, verliezers een excuus' kan ik mij goed vinden.
kende. Hij was in gesprek met toenmalig TSN-directeur Aad van der Vaart en ik liep naar ze toe en toen riep Aad 'Hé Marry, hoe is het?' Ik brak in om mij voor te stellen. Jaren later hoorde ik dat hij dat nogal ongepast vond. Snelcursus cultuurverschillen, zullen we maar zeggen.
37