@ND€LI® Βike Traveler GLOBERIDERS Σελίδες 32, Παράγραφοι 225, Γραµµές 1.282, Λέξεις 10.416, Χαρακτήρες 63.682, Bytes 201.544
« Το Παπί της Μεγάλης Φυγής » – Ηλία Φωτ. Αντωνόπουλου
1
@ND€LI® Βike Traveler GLOBERIDERS
« Το Παπί της Μεγάλης Φυγής » – Ηλία Φωτ. Αντωνόπουλου
2
@ND€LI® Βike Traveler GLOBERIDERS
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
ΣΕΛΙ∆Α
ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ
06
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΤΑΞΙ∆ΙΟΥ
08
ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ Ο∆Ο, ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΥΒΟΙΑ
08
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΒΟΙΑ ΣΤΗΝ ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑ∆Α
09
ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΕΡΕΑ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΙΑ
10
ΣΤΗΝ ΛΙΜΝΗ ΠΛΑΣΤΗΡΑ (ΤΑΥΡΩΠΟΥ η ΜΕΓ∆ΟΒΑ)
11
ΑΠΟ ΤΑ ΑΓΡΑΦΑ ΣΤΟΝ ΚΟΖΙΑΚΑ
14
ΟΙ ΑΠΟΛΙΘΩΜΕΝΟΙ ΓΙΓΑΝΤΕΣ (ΜΕΤΕΩΡΑ)
17
ΣΤΟΝ ΑΛΙΑΚΜΟΝΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΑΚΕ∆ΟΝΙΑ
18
ΟΜΟΡΦΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
19
ΣΤΗΝ ΛΙΜΝΗ ΚΕΡΚΙΝΗ
19
ΣΤΑ ΧΙΛΙΑ ∆ΕΝΤΡΑ
21
ΣΤΗΝ ΛΙΜΝΗ ∆ΟΙΡΑΝΗ
21
ΜΙΚΡΗ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΕΣΠΑ
22
ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΚΑΣΤΟΡΙΑ
23
ΣΤΑ ΙΩΑΝΝΙΝΑ & ΤΑ ΖΑΓΟΡΟΧΩΡΙΑ
24
ΣΤΗΝ ΠΑΡΓΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΧΕΡΟΝΤΑ
26
ΛΕΥΚΑ∆Α & ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ
27
Η ΕΙΣΟ∆ΟΣ ΤΟΥ … ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ
28
ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΣΤΕΡΕΑ
28
ΠΙΣΩ ΣΤΟ ΚΛΕΙΝΟΝ ΑΣΤΥ
29
ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
30
« Το Παπί της Μεγάλης Φυγής » – Ηλία Φωτ. Αντωνόπουλου
3
@ND€LI® Βike Traveler GLOBERIDERS ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΑ
31
« Το Παπί της Μεγάλης Φυγής » – Ηλία Φωτ. Αντωνόπουλου
4
@ND€LI® Βike Traveler GLOBERIDERS
ΤΟ ΠΑΠΙ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΦΥΓΗΣ Ένα οδοιπορικό από την Αθήνα στην Β. Εύβοια, την Κεντρική Ελλάδα, Θεσσαλία, την Θεσ/νικη έως τις λίµνες και τους υδροβιότοπους της Βορ. Ελλάδας, - από Κερκίνη έως Πρέσπες - και από εκεί στα Ζαγοροχώρια, την ∆υτική Ελλάδα και πίσω στο Κλεινόν Άστυ µε ένα …….. παπί Yamaha T 80!
Κείµενο Ηλία Αντωνόπουλου Photo ANDELΙ ®
Ταξίδι, τι υπέροχη λέξη για όλους τους ανθρώπους. Το ταξίδι πάντα ήταν και θα είναι µια πρόκληση, µια αναζήτηση. Η διαφορά πάντα είναι το µεταφορικό µέσον, ..... τα πόδια, το ποδήλατο, η µοτοσικλέτα, το αυτοκίνητο, το πλοίο, το τραίνο, το αεροπλάνο .... Πάντα υπάρχει µια τάση φυγής, ίσως η αναζήτηση των αναµνήσεων µας και πάντα δεν την ολοκληρώνουµε, αφήνουµε ..... κενά. Επίτηδες .... άραγε για να έχουµε µια δικαιολογία ... να ξαναγυρίσουµε και να απολαύσουµε ξανά την υπέροχη ανατολή...... την παγωµένη πρωινή αίσθηση ...... την ξαφνική βροχή ....... το µουντό απόγευµα ......... το αξέχαστο ηλιοβασίλεµα.... Ταξίδι στην χώρα που διάλεξαν για κατοικία οι θεοί του Ολύµπου, την οµορφότερη χώρα του κόσµου, την πατρίδα µας ...... την Ελλάδα. Και όλα αυτά µε έναν από τους καλλίτερους συντρόφους ... το « δικό µας » µεταφορικό µέσο, την µοτοσικλέτα µας !
« Το Παπί της Μεγάλης Φυγής » – Ηλία Φωτ. Αντωνόπουλου
5
@ND€LI® Βike Traveler GLOBERIDERS
Το µόνο που λείπει είναι η αφορµή, ο χρόνος πάντα βρίσκεται .....
« Το Παπί της Μεγάλης Φυγής » – Ηλία Φωτ. Αντωνόπουλου
6
@ND€LI® Βike Traveler GLOBERIDERS
..... έτσι έγινε και εκείνο το πρωινό του Σαββάτου. Όλοι µου οι φίλοι είχαν φύγει ήδη για τις διακοπές τους και εγώ εδώ στην πρωτεύουσα µαζί µε τους τουρίστες να περιδιαβαίνουµε τους άδειους δρόµους .... θαυµάζοντας τα αρχαία. Μια κακή στιγµή, ένα τροχαίο πριν λίγους µήνες στην Κρήτη µου είχε στερήσει το δικό µου µεταφορικό µέσο, την µοτοσικλέτα µου ( BMW R1100GS ) και η µόνη µου συντροφιά ήταν ένα .... παπί Yamaha T 80! Εκείνη την στιγµή ήρθε το φλας, η αφορµή ! Επιστροφή στο σπίτι .... υπνόσακος .... σκηνή .... χάρτες .... λίγα ρούχα .... χρήµατα .... πολλά φιλµ - slides .... και χωρίς να το καταλάβω βρέθηκα στα πρώτα διόδια Αθηνών - Λαµίας στον Αγ. Στέφανο. ΣΤΗΝ
ΕΘΝΙΚΗ Ο∆Ο
Η όµορφη δεσποινίδα µου χαµογέλασε και µε µία συνωµοτική κίνηση µου έγνεψε να περάσω, άλλωστε θα σκέφτηκε ότι δεν θα πηγαίνω και πολύ µακριά. Μετά από µία ώρα περίπου πέρναγα µε καµάρι την καινούργια αερογέφυρα της Χαλκίδος. Μια µικρή παράκαµψη και γρήγορη µατιά στην παραλία µε τα πολλά καφέ και συνέχεια .... Λιανή Άµµος ... Παναγίτσα... Νέα Αρτάκη .... Ψαχνά. Ένας ανεφοδιασµός σε καύσιµα και µια µικρή στάση για να επανέλθουν στην φυσική τους κατάσταση η µέση και τα .... µαλακά πίσω µόρια του σώµατος .... Αρκετά λεπτά αργότερα στις πρώτες ανηφόρες πριν τον Άγιο, το παπί άρχισε να ζορίζεται και το κατέβασµα σε πιο χαµηλή ταχύτητα µάλλον ήταν αναγκαίο. Στα αριστερά µου στο βάθος η πόλη της Χαλκίδας. Σε λίγο η λύτρωση ! Μετά τον Άγιο .... κατηφόρα, το µηχανάκι και ο αναβάτης άρχισαν να βρίσκουν την χαµένη τους αυτοπεποίθηση. Το ηθικό έγινε καλύτερο. Λίγη ώρα αργότερα αντίκρισα από ψηλά την παραλία της Αγκάλης πιο γνωστή ως Αγίας Άννας. Το γνωστό και φιλόξενο Camping Club της περιοχής ήταν ιδανικό για ξεκούραση, διανυκτέρευση και εξερεύνηση της γύρω περιοχής.
« Το Παπί της Μεγάλης Φυγής » – Ηλία Φωτ. Αντωνόπουλου
7
@ND€LI® Βike Traveler GLOBERIDERS
ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΥΒΟΙΑ Την επόµενη µέρα έγινε εξερεύνηση της γύρω περιοχής σε ακτίνα 50 χλµ από την παραλία . από εκεί ακολουθώντας τον δρόµο δεξιά ( από την έξοδο του camping ) και σχεδόν παραλιακά και µέσα από βατούς χωµατόδροµους µε θερµοκήπια και καλλιέργειες ο δρόµος σε οδηγεί στο « Κυµάσι », την µεγάλη παραλία του Μαντουδίου ( µε την µεγάλη αµµουδιά ) και καταλήγει µέχρι το χωρίο Κήρινθος. Εκεί πολύ κοντά είναι και το ποτάµι Κηρέας. Η περιοχή ονοµάζεται «Ευβοϊκά Τέµπη» και σίγουρα µια στάση και εξερεύνηση είναι απαραίτητη. Χαρακτηριστικός
είναι ο γίγαντας πλάτανος της περιοχής ( 300 µ δεξιά από το καφέ ΑΛΕΞΙΟΥ ) µε περίµετρο 18 µ., ύψος 28 µ., διάµετρο 6 µ., και επίσης µια ... τεχν. λίµνη. από το ορεινό χωριό της Αγ. Άννας και 6 χλµ µετά στην διασταύρωση αριστερά ακολουθούµε τον δρόµο προς Κερασιά .. Κοκκινοµηλιά ... Ι.Μ. Σωτήρος ... Βουτάς .... Ιστιαία ... Ωρεοί .... και φτάνουµε µέχρι τον Αγιόκαµπο. Αν πάρουµε το Ferry Boat αποβιβαζόµαστε απέναντι στην Γλύφα. από εδώ ο δρόµος και µέχρι να βγούµε στον ΝΕΟ Λαµίας - Λάρισας απολαµβάνουµε µια υπέροχη διαδροµή µε στροφές δίπλα στους µικρούς γραφικούς όρµους .... Πελασγία ( διόδια ) ... Καραβόµυλος ... Στυλίδα ... Λαµία.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΒΟΙΑ ΣΤΗ ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑ∆Α
Ξεκινώντας από την πόλη της Λαµίας ακολουθώ τα πρώτα χιλιόµετρα τής επαρχιακής Εθνικής οδού για το Καρπενήσι. ∆ιασχίζω τον κάµπο της Σπερχειάδας και αρχίζω να ανηφορίζω παράλληλα µε την κοίτη του ποταµού Σπερχειού για την «
χώρα των βουνών ».
( Οι φανατικοί του ράλι Ακρόπολις θα γνωρίζουν σίγουρα αυτά τα µέρη. Όσοι δεν τα γνωρίζουν θα ανακαλύψουν µια πανέµορφη γωνιά της άγνωστης ορεινής Ελλάδας. )
Ένα πυκνό µεικτό δάσος από πλατάνια, βελανιδιές, λεύκες και λυγαριές ακολουθεί την πορεία του ποταµού Σπερχειού. Λίγο πιο πάνω τα πρώτα έλατα µας υπενθυµίζουν ότι το υψόµετρο είναι ήδη αρκετό. Αφήνουµε πίσω την Μακρακώµη ( αφού πρώτα έχουµε εξασφαλίσει καύσιµα, βλ. πιο κάτω ), µετά το χωριό Αγ. Γεώργιος, στρίβουµε δεξιά όπως δείχνει η ταµπέλα µε προορισµό τα Φουρνά. Η άσφαλτος δεν είναι σε ιδιαίτερα καλή κατάσταση λόγω των δυσµενών καιρικών συνθηκών που επικρατούν τους πιο πολλούς µήνες του χρόνου, όµως οι µεγάλες µοτοσικλέτες on-off δεν θα αντιµετωπίσουν κάποιο ιδιαίτερο πρόβληµα. ( το παπί σίγουρα στις αναρτήσεις του – και τα µαλακά µας µόρια !! ) Το πρώτο χωριό που συναντάµε µετά από 8 χλµ. είναι το Παλαιόκαστρο το οποίο προσπερνάµε και µετά από 16 χλµ. φτάνουµε στα Φουρνά ( υψοµ. 850 µ. ).
« Το Παπί της Μεγάλης Φυγής » – Ηλία Φωτ. Αντωνόπουλου
8
@ND€LI® Βike Traveler GLOBERIDERS Γύρω µας κυριαρχούν τα πολλά έλατα ( που είναι το καµάρι του χωριού ) και αν θέλουµε να διανυκτερεύσουµε ο όµορφος κοινοτικός ξενώνας θα καλύψει τις ανάγκες µας για φαγητό και ύπνο. από εδώ ακολουθώντας δεξιά τον δρόµο για την γνωστή διαδροµή του ράλι Ακρόπολις µε την χαρακτηριστική ονοµασία « Ταρζάν » φτάνουµε στην Ρεντίνα ( 22 χλµ. ). Εδώ υπήρξε ένα αρκετά σοβαρό πρόβληµα. Το παπί κάποια στιγµή άρχισε να δυσανασχετεί και να ... ξεροβήχει. Τι συνέβη ; Τελείωσαν τα καύσιµα !! Αρχικά επικαλέσθηκα όλους τους ..... Αγίους για την ατυχία µου, το κινητό µου σε εκείνο το σηµείο δεν έδινε σήµα και .... πανικός - πανικός. Μόλις ηρέµησα λίγο τράβηξα το παπί στην άκρη του δρόµου σε ασφαλές σηµείο, περπάτησα λίγο µήπως δω κάποιο ανθρώπινο όν, αλλά τίποτα. Η απογοήτευση άρχισε να έρχεται µε πολύ δόση πανικού. Ευτυχώς µετά από .... 50 λεπτά ! πέρασε ένα αγροτικό µε φορτίο δύο ... κατσίκες. Ο έκπληκτος οδηγός σταµάτησε στο απελπισµένο κάλεσµα µου και µετά τις πρώτες εξηγήσεις, τι γύρευα εκεί πάνω, στο πουθενά, µε ένα τέτοιο µηχανάκι, πείστηκε να το φορτώσουµε παρέα µε τις δύο κατσίκες του, µαζί µε µένα να το κρατάω για να µην το « αδειάσουµε » σε καµία λακκούβα. Μετά από αρκετή ώρα γυρίσαµε πίσω στα Φουρνά, όπου έβαλα καύσιµα. Τον ευχαρίστησα και εκείνος µε χαιρέτησε µονολογώντας ότι εµείς οι πρωτευουσιάνοι δεν έχουµε δουλειά να κάνουµε και τραβάµε για τα .... βουνά. Νάσαι καλά κύριε Γιώργο όπου και αν βρίσκεσαι. Επιστροφή πάλι προς τα πίσω, πέρασα µε ανακούφιση το σηµείο που είχα µείνει αρκετή ώρα πριν και συνέχισα την πορεία µου. Το µεγαλύτερο µέρος της διαδροµής από εδώ και πέρα είναι άσφαλτος. Αξιοθέατα στην περιοχή, ονοµαστές περίτεχνες εκκλησίες και µοναστήρια. από εδώ είναι πολύ εύκολο ακολουθώντας την άσφαλτο προς Λουτρά Σµοκόβου να φτάσουµε στο δρόµο Καρδίτσας - Λαµίας στο ύψος του ∆οµοκού. ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΕΡΕΑ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΙΑ
Αν από τα Φουρνά πάµε αριστερά σίγουρα να ξέρετε ότι θα « ταλαιπωρήσετε » τις αναρτήσεις της µοτοσικλέτας µας - και τις δικές σας - και µετά από µια εκπληκτική διαδροµή καταλήγουµε στην λίµνη Πλαστήρα !! ( αυτή η διαδροµή προϋποθέτει στα νιάτα σας
να ήσασταν πρόσκοποι ή να έχετε αυξηµένο το αίσθηµα του προσανατολισµού, γιατί οι δασικοί δρόµοι είναι πολλοί και σχεδόν πουθενά δεν θα συναντήσετε ... ταµπέλες ! ).
Το µεγαλύτερο µέρος αυτής της διαδροµής πραγµατοποιείται µέσα από τα νοτιοανατολικά κορφοβούνια των Αγράφων και είναι εντυπωσιακό. Άλλωστε οι καταπληκτικές φωτογραφίες που θα τραβήξετε θα σας αποζηµιώσουν. Οκτώ χιλιόµετρα µετά τα Φουρνά συναντάµε ένα ήσυχο µικρό οικισµό το Μεσοχώρι και δύο - τρία χλµ. πιο πάνω ένα άλλο οικισµό το Κλειστό. Κάπου
εδώ
τελειώνει
η
άσφαλτος
και
αρχίζει
η
περιπέτεια
« Το Παπί της Μεγάλης Φυγής » – Ηλία Φωτ. Αντωνόπουλου
µας
στους
9
@ND€LI® Βike Traveler GLOBERIDERS χωµατόδροµους. Αν έχει βρέξει πρόσφατα καλλίτερα να το αναβάλλετε. Επτά χιλιόµετρα Μετά το Κλειστό, βρίσκουµε το « σπίτι του ∆ιαβάτη », το προσπερνάµε και µετά από 10 χλµ. περίπου φτάνουµε σε µια διασταύρωση. ∆εξιά ο δρόµος πηγαίνει για Μολόχα και Καρδίτσα. Εµείς πάµε αριστερά και 4 χλµ. πιο κάτω συναντάµε το χωριό Σαραντάπορο ( υψοµ. 800 µ. ). Έχουµε µπει ήδη στο Νοµό Καρδίτσας. Αν δεν έχουµε χαθεί στην διαδροµή αυτή θα πρέπει να δούµε στα αριστερά µας µια µικρή εκκλησία, της Γεννήσεως της Θεοτόκου µε την χαρακτηριστική ξύλινη στέγη που ανήκει στην κοινότητα Νεράιδας ∆ολόπων. Αν είναι ανοικτά αξίζει να µπούµε µέσα να ανάψουµε ένα κεράκι που καταφέραµε να φτάσουµε ως εδώ .... χωρίς περιπέτειες και να θαυµάσουµε τις υπέροχες τοιχογραφίες που χρονολογούνται από το 1651 !!. Συνεχίζοντας τον δρόµο µας φτάνουµε στο χωριό Γιανουσέϊκα ( 10 χλµ. ). Ακολουθώντας τον ίδιο δρόµο και µετά από 9 χλµ. συναντάµε τον περιφερειακό δρόµο της λίµνης Πλαστήρα. Το τµήµα αυτό της διαδροµής από το Σαραντάπορο ως την λίµνη είναι το δυσκολότερο αλλά και το πιο όµορφο. Οι γύρω κορυφές ξεπερνούν τα 2.000 µ. είναι γυµνές, απρόσιτες και κυριαρχούν στην περιοχή. ΣΤΗΝ ΛΙΜΝΗ ΠΛΑΣΤΗΡΑ (ΤΑΥΡΩΠΟΥ η ΜΕΓ∆ΟΒΑ) Το τοπίο γαληνεύει λίγο πιο κάτω µόλις αντικρίσουµε το γαλάζιο της λίµνης Πλαστήρα που ξεχωρίζει ανάµεσα από τα έλατα. Μια στάση για ένα τσιγάρο και µια φωτογραφία είναι υποχρεωτική. ( καλό είναι να ελέγξουµε τα καύσιµά µας ) Σηµαντική λεπτοµέρεια : αν δεν έχετε ξαναέρθει στην περιοχή, χρειάζεται προσοχή και κυρίως να µην σας πιάσει η νύχτα. Θα πρέπει να έχετε αρκετά καύσιµα ( δεν υπάρχουν βενζινάδικα ) και να υπολογίζεται ότι αν χάσετε τον προσανατολισµό σας θα χάσετε και την ψυχραιµία σας και κατ’ επέκταση την κρίση σας για σωστές αποφάσεις µε δυσάρεστες συνέπειες.
Ας δούµε λίγο την ιστορία της λίµνης. Όταν το 1925 ο στρατηγός Νικόλαος Πλαστήρας ο περίφηµος « Μαύρος Καβαλάρης » συνέλαβε την ιδέα της τεχνητής λίµνης Ταυρωπού, σίγουρα δεν θα είχε φανταστεί ότι θα γεννιόταν ένα από τα εντυπωσιακότερα τοπία των Ελληνικών βουνών. ( που έκανε πραγµατικότητα η ∆.Ε.Η. το 1958 πολλά χρόνια µετά τον θάνατό του. ) Το αποτέλεσµα, καταπράσινες κοιλάδες, πυκνά δάση, µικρά νοικοκυρεµένα χωριά, αµέτρητες βουνοκορφές ( συχνά χιονισµένες ) και το υπέροχο γαλάζιο της λίµνης που µέσα του αντικατοπτρίζονται τα ψηλά έλατα και τα πλατάνια, µας δείχνουν µια άλλη οµορφιά που συναντάµε µόνο σε κάποια γνωστά θέρετρα των Άλπεων ή σε µαγευτικά φιόρδ του βορρά. Κι όµως αυτός ο παράδεισος απέχει µόνο .... 25 χλµ. από την πρωτεύουσα του κάµπου, την Καρδίτσα ... !! Ξεκινώντας λοιπόν νωρίς το πρωί από την πρωτεύουσα του Θεσσαλικού κάµπου µε τσουχτερό κρύο και υγρασία ( ακόµη και τώρα το καλοκαίρι ) µας καληµερίζει ο ήλιος που γλυκοχαράζει ανάµεσα από τα κατάφυτα βουνά. Το λαµπερό κοκκινωπό φως γλιστρά και καθρεπτίζεται στην επιφάνεια της λίµνης. Κάποια περίεργα σύννεφα τρεµοπαίζουν αχνίζοντας πάνω από το παγωµένο νερό της λίµνης προσθέτοντας µια δόση µυστηρίου στο ήδη µαγευτικό τοπίο που ξεδιπλώνεται
« Το Παπί της Μεγάλης Φυγής » – Ηλία Φωτ. Αντωνόπουλου
10
@ND€LI® Βike Traveler GLOBERIDERS µπροστά στα έκπληκτα µάτια µας. ( ∆εν είναι η πρώτη φορά που επισκέπτοµαι την λίµνη Πλαστήρα, όµως πάντα έχω την αίσθηση ότι έρχοµαι για πρώτη φορά.! ) Αυτή την φορά λοιπόν καθισµένος όχι και στην τόσο άνετη σέλα του παπιού µου θα την εξερευνούσα πάνω σε δύο τροχούς, ίσως από µια άλλη οπτική γωνία σίγουρα µε πιο αργούς ρυθµούς και ανακαλύπτοντας τοποθεσίες που άλλες φορές προσπερνούσα γρήγορα µε κάποια άλλη µεγάλη µοτοσικλέτα. πριν µερικά χρόνια η ανάβαση για την λίµνη άρχιζε από το χωριό Μητρόπολη, περνούσε από τις ορεινές κοινότητες Μεσενικόλας και Μορφοβούνι για να καταλήξει στο πρώτο χωριό του οροπεδίου της Νεβρόπολης, το καταπράσινο Κρυονέρι. Η εξαιρετικά γραφική αυτή διαδροµή αν και κουραστική λόγω των πολλών και ανεπάλληλων στροφών, σήµερα δεν χρησιµοποιείτε ιδιαίτερα λόγω ότι έχει γίνει ο νέος δρόµος που παρακάµπτει τα παραπάνω χωριά, αλλά ανεβάζει γρήγορα, άνετα και µε ασφάλεια στα υψίπεδα της λίµνης ( υψοµ. 750 - 900 µ. ) Γύρω από την λίµνη υπάρχουν αρκετοί χωµατόδροµοι µε οµαλές κλίσεις και ελάχιστες δυσκολίες. Ακολουθώντας τους χωρίς ιδιαίτερο κόπο θα βρεθούµε κοντά σε εκπληκτικά παραλίµνια τοπία όπου µπορούµε να στήσουµε το αντίσκηνό µας. Αν κάνουµε τον γύρο της λίµνης ο ασφάλτινος δρόµος θα µας φέρει κοντά σε υπέροχα σηµεία της λίµνης και γραφικά χωριά σε υψόµετρα από 750 - 900 µ. Το Κρυονέρι λοιπόν είναι το πρώτο χωριό που συναντάµε κοντά στην λίµνη. από εδώ η λίµνη απέχει µόλις 3 χλµ. ενώ ένας καλός χωµατόδροµος θα µας βγάλει στο σηµείο όπου ένας µικρός χείµαρρος ενώνει τα καθαρά κρύα νερά του µε την απέραντη λίµνη. Το τοπίο είναι πανέµορφο και οι γύρω βουνοκορφές των Αγράφων «αγκαλιάζουν» κυριολεκτικά την λίµνη. Αν είστε τυχεροί ίσως δείτε και κάποια άλογα να βόσκουν αµέριµνα στο γρασίδι. Μετά το Κρυονέρι η άσφαλτος συνεχίζει µέχρι τα Καλύβια Πεζούλας. Σε κάποιο σηµείο υπάρχει µια διασταύρωση αριστερά και ένας καλοπατηµένος χωµατόδροµος θα σας οδηγήσει στις ∆ηµοτικές εγκαταστάσεις µε χώρους αναψυχής που έχουν δηµιουργηθεί στην ακρολιµνιά. από εδώ όπως και από τα άλλα χωριά της περιοχής µπορούµε να αγοράσουµε ντόπιο κρασί, τσίπουρο και αν βρούµε, τα περίφηµα λουκάνικα µε ... πράσο !! Μια άλλη διασταύρωση ( δεξιά ) θα µας φέρει κοντά σε δύο πολύ ορεινά χωριά, την Νεράιδα και το πανέµορφο παραδοσιακό χωριό της Φυλακτής ( υψοµ. 1.100 µ. ) όπου υπάρχει και ο οµώνυµος ξενώνας. ( τηλ. 2441- 02850 ) Επόµενο παραλίµνιο χωριό είναι το Νεοχώρι, ένας γραφικός οικισµός που είναι χτισµένος αµφιθεατρικά πάνω σε ένα κατάφυτο βουνό µε έλατα, καστανιές, βελανιδιές .... Στο χωριό υπάρχει ίσως ο ωραιότερος κοινοτικός ξενώνας της ευρύτερης περιοχής « το Αγνάντι » σε υψόµ. 1.050 µ. µε δωµάτια που τα µπαλκόνια τους έχουν θέα την λίµνη προς βορρά και νότο. (τηλ. Ξενώνα Νεοχωρίου « το Αγνάντι » 2441-093190, 2441-093191 ). εδώ θα βρείτε και εστιατόριο. Μετά το Νεοχώρι ο δρόµος συνεχίζει προς Μπελοκοµύτη. Η διαδροµή αυτή θα σας µείνει αξέχαστη, καθώς η θέα από τα ανεπαλληλα φιόρδ της λίµνης είναι φανταστική, ενώ οι πινακίδες του δασαρχείου θα σας κατατοπίσουν για εκτός δρόµου διαδροµές. Αν θέλετε να δοκιµάσετε µια διαφορετική εµπειρία πάνω σε δύο τροχούς ενός καθαρόαιµου mountain bike και έχετε σχετικά καλή φυσική κατάσταση, σταµατήστε
« Το Παπί της Μεγάλης Φυγής » – Ηλία Φωτ. Αντωνόπουλου
11
@ND€LI® Βike Traveler GLOBERIDERS δεξιά στο παλιό πέτρινο οίκηµα όπου στεγάζεται το γραφείο Tavropos Mountain Sport Center στο χωριό Καλύβια Πεζούλας. Εδώ θα βρείτε ένα ζεστό και φιλόξενο χώρο για να πιείτε βαρελίσια µπύρα, ντόπιο κρασί, τσίπουρο ( διπλής απόσταξης !! ) και να δοκιµάσετε ζεστές παραδοσιακές πίτες και λουκάνικα µε πράσο. Εκείνο που σας εντυπωσιάσει µε το ποδήλατο µέσα στα στενά µονοπάτια ( εδώ δεν πάει η µηχανή σας ) είναι το εκπληκτικό φυσικό περιβάλλον της λίµνης Πλαστήρα και γενικότερα των Αγράφων. Για εσάς που σας αρέσει η ιδέα της περιήγησης µε το ποδήλατο και θέλετε να µείνετε µια µέρα παραπάνω το γραφείο Tavropos Mountain Sport Center θα φροντίσει να σας εξασφαλίσει κατάλυµα σε κάποιο ξενώνα από τους πολλούς της περιοχής. από το Μπελοκοµύτη αξίζει να ανηφορίσουµε προς τον οικισµό Καρίτσα και να επισκεφθούµε το µοναστήρι της Παναγίας της Πελεκητής που βρίσκεται κτισµένο σε υψόµ. 1.400 µ. ακολουθώντας τις ταµπέλες που θα βρείτε και χωρίς να σας πτοήσουν τα λίγα χιλιόµετρα χωµατόδροµος γιατί το τοπίο θα σας αποζηµιώσει. Επιστρέφοντας στο δρόµο γύρω από την λίµνη µετά από λίγο θα φτάσουµε στο φράγµα. Εδώ θα διαβάσουµε µια πινακίδα που µας ενηµερώνει ότι: .... στη θέση αυτή ο στρατηγός Νικόλαος Πλαστήρας το έτος 1925 συνέλαβε την ιδέα της κατασκευής φράγµατος για την δηµιουργία της τεχνητής λίµνης Ταυρωπού το έτος 1959. Η έµπνευσης του Νικ. Πλαστήρα έγινε πραγµατικότητα έξη χρόνια µετά τον θάνατό του. από τότε η τεχνητή λίµνη δίνει κάθε χρόνο στο εθνικό σύστηµα της ∆ΕΗ τριακόσια εκατοµµύρια κιλοβατώρες ηλεκτρικού ρεύµατος και τα νερά της κάνουν ευφορότερα δεκάδες χιλιάδες στρέµµατα ...
Αφού βγάλουµε τις σχετικές φωτογραφίες συνεχίζουµε την πορεία µας για τον γύρο της λίµνης και συναντάµε τη Μούχα, ένα µικρό, ήσυχο χωριό πνιγµένο κυριολεκτικά στα έλατα και τις καστανιές. Μετά από 8 χλµ. συναντάµε µια διασταύρωση και τον ξενώνα της Καστανιάς. ( Η ταµπέλα µας δείχνει ότι Ι. Μ. Κορώνης είναι 14 χλµ. και η Ι.Μ. Πελεκητής 20 χλµ ) από εδώ πηγαίνοντας δεξιά σε µια καλή άσφαλτο, µετά από λίγα χιλιόµετρα θα κατηφορίσουµε προς τον κάµπο της Καρδίτσας. ( προσοχή τον χειµώνα στην οµίχλη και στους πλάγιους ανέµους ). Αν πάµε ευθεία θα πάµε στο χωριό της Καστανιάς ( 1χλµ.) και από εκεί ξανά προς Καρδίτσα ή Καταφύγι ( αφού περάσουµε από το καινούργιο µνηµείο της Εθνικής Αντίστασης 1941-1944 ). Αν πάρουµε τον αριστερό δρόµο θα συναντήσουµε µετά από 6 χιλιόµετρα το χωριό Λαµπερό ( υψοµ. 850 µ. ) ένα χωριό που σιγά - σιγά εγκαταλείπεται λόγω των κατολισθήσεων στην περιοχή. Λίγα χιλιόµετρα πιο κάτω συναντάµε µια διασταύρωση για το µοναστήρι της Πέτρας ( 15ος αιώνας ) που αυτή την περίοδο γίνεται συντήρηση. Ο χωµατόδροµος είναι σε σχετικά καλή κατάσταση, εκτός και αν έχει βρέξει γιατί η λάσπη είναι αρκετή. Ιδιαίτερη προσοχή θέλει στα µισά της διαδροµής γιατί θα σας καλωσορίσουν 6 - 7 τσοπανόσκυλα όχι µε τις καλύτερες διαθέσεις. Συνεχίζοντας από το µοναστήρι ( 6 χλµ. ) σε ένα καινούργιο ασφαλτοστρωµένο δρόµο φτάνουµε στο χωριό Καταφύγι ( Αφού πρώτα Έχουµε σταµατήσει για νερό στην κρύα πηγή ) και από εκεί στην Καρδίτσα. ( ο πιο σύντοµος δρόµος ). Προσοχή ξανά στα τσοπανόσκυλα κοντά στο γεφυράκι µε τον µικρό καταρράκτη. Αν από την προηγούµενη διασταύρωση συνεχίζουµε ευθεία θα συναντήσουµε τον « Το Παπί της Μεγάλης Φυγής » – Ηλία Φωτ. Αντωνόπουλου
12
@ND€LI® Βike Traveler GLOBERIDERS οικισµό του Αγ. Αθανασίου, την πλαζ του Λαµπερού !!! το Τσαρδάκι και λίγο πιο κάτω την ονοµαστή Ι. Μ. Κορώνας κοντά στο χωριό Μοσχάτο ( που διαθέτει και κοινοτικό ξενώνα ). Το µοναστήρι της Κορώνας βρίσκεται 20 χλµ. δυτικά της Καρδίτσας σε ύψος 750 µ. είναι εντυπωσιακό σε µορφή φρουρίου κρυµµένο σε ένα δάσος από βελανιδιές και καστανιές και κοιτά από ψηλά τα καµποχώρια της Θεσσαλικής πεδιάδας. Είχε αρχίσει πια να σουρουπώνει και αφήνοντας πίσω τα υπέροχα χρώµατα του ηλιοβασιλέµατος στα βουνά των Αγράφων, επέστρεφα για ξεκούραση στο σπίτι των γνωστών που θα µε φιλοξενούσαν σε ένα µικρό χωριό το Ρίζωµα ( κοντά στην πόλη των Τρικάλων ). Άλλωστε η επόµενη ηµέρα θα ήταν αρκετά δύσκολη.
ΑΠΟ
ΤΑ
ΑΓΡΑΦΑ …..
ΣΤΟΝ
ΚΟΖΙΑΚΑ
Η οροσειρά της Πίνδου µπορεί να χαρακτηριστεί σαν µια θάλασσα από βουνά που ξεκινά από τα Ελληνοαλβανικά σύνορα και κατηφορίζει ως τον κάµπο της Θεσσαλίας µεγαλόπρεπη µέσα σε πυκνά δάση και δεκάδες βουνοκορφές που ξεπερνούν τα 2.000 µ. ενώ µερικά από τα µεγαλύτερα ποτάµια της χώρας µας πηγάζουν από τα σπλάχνα της. Η Ελάτη και το Περτούλι είναι δύο µικρά ορεινά χωριά στις πλαγιές του κατάφυτου Κόζιακα που εδώ και πολλά χρόνια είναι από τα πιο γνωστά ορεινά θέρετρα της Θεσσαλίας όλες τις εποχές του χρόνου. Στην περιοχή µπορείτε να φτάσετε εύκολα διαµέσου Τρικάλων από όλες τις πόλεις της Θεσσαλικής πεδιάδας. Ο δρόµος για την Πίνδο περνά υποχρεωτικά από την ηµιορεινή Πύλη, αφού έχουµε πρώτα διασχίσει 19 χλµ. από τα Τρίκαλα και µια µεγάλη ασφάλτινη ευθεία µέσα από τον εύφορο Θεσσαλικό κάµπο. Εκεί που τελειώνει ο κάµπος και ξεκινά το βουνό του Κόζιακα, βρίσκεται η Πύλη που φαίνεται ότι πήρε το όνοµά της από την φυσική θέα που βρίσκεται. Συνεχίζοντας τον σκιερό δρόµο µας σε ένα εκπληκτικό πέρασµα δίπλα στο ποτάµι του Πορταϊκού σταµατάµε στον ειδικό χώρο αναψυχής που έχει διαµορφώσει το δασαρχείο και δίπλα στο µονότοξο πέτρινο γεφύρι στην θέση « Πόρτα Παναγιά ». Κάνουµε µια µικρή στάση δίπλα στο κρύο γάργαρο νερό του ποταµού και απολαµβάνοντας τα πλατάνια και τον µικρό καταρράκτη. Εδώ υπάρχει µια ξύλινη πινακίδα του ΚΕΝ.Α.ΚΑ.Π. ΑΕ ( Κέντρο Ανάπτυξης Καλαµπάκας - Πύλης ) που µας ενηµερώνει για το µονοπάτι του Κόζιακα ( που ξεκινάει από την Πύλη, έρχεται ως εδώ την « Πόρτα Παναγιά » και συνεχίζει προς
Ι.Μ. ∆ουσικου ... Μπέη ... ∆ιασταυρ. Ελάτης ... Κανάλια ... Καταφύγιο ΕΜΟΤ ... Τρύπιο Λιθάρι ... « Πετρίτσα » ... « Γκούρα » ... Γλυκοµηλιά .... « Πινάκια ».... « Αµάραντος » .... Κοροµηλιά και καταλήγει στην Ι.Μ. Βυτουµά ). Αν έχουµε τον
κατάλληλο εξοπλισµό και την φυσική κατάσταση συστήνω ανεπιφύλακτα αυτή την πεζοπορική διαδροµή.
« Το Παπί της Μεγάλης Φυγής » – Ηλία Φωτ. Αντωνόπουλου
13
@ND€LI® Βike Traveler GLOBERIDERS Αφήνοντας πίσω το τοξωτό γεφύρι της Πύλης ( που αυτή την εποχή γίνεται συντήρηση ) ανηφορίζουµε προς το βουνό και η διαφορά του υψοµέτρου γίνεται εύκολα αντιληπτή από τη διαφορά θερµοκρασίας και τη χαρακτηριστική πίεση στα αυτιά. Μετά από 11 χλµ. ανάβασης φθάνουµε στην καταπράσινη Ελάτη ( υψοµ. 950 µ. ). Η παλιά ονοµασία του χωριού ήταν Τύρνα. Σήµερα όλη σχεδόν η κίνηση συγκεντρώνεται γύρω από την πλακόστρωτη πλατεία µε τα τεράστια πλατάνια, τις βρύσες µε το κρύο νερό, τα καφενεδάκια και τα τουριστικά κιόσκια. Λίγο πιο κάτω σε ένα κατάστηµα που δηµιουργήθηκε µε πολύ µεράκι και πουλάει παραδοσιακά και φυσικά προϊόντα, θα συναντήσουµε δύο παρα πολύ καλούς φίλους ( γνωστούς σε πολλούς από εµάς ), την Κούλιου Σµαραγδή και τον Άγγελο Σινάνη. Ο Άγγελος γνωστός στα µοτοσυκλετιστικά δρώµενα για τις γνώσεις του και τις ταξιδιωτικές εµπειρίες, εδώ και λίγα χρόνια εγκατέλειψε το Κλεινόν Άστυ και ρίζωσε εδώ, στην ελεύθερη φύση δηµιουργώντας ένα ορµητήριο - καταφύγιο κυρίως για δικυκλιστές και όσους αγαπούν την περιπέτεια στα βουνά και τα δάση της Ελλάδας. Επίσης δηµιούργησε το σύλλογο µοτοσικλετιστών « Έλληνες Περιηγητές » ( µέλος της ΜΟΤ.Ο.Ε. ) µε έδρα την περιοχή της Ελάτης ( τηλ. 2434 - 071826 ) δηµιουργώντας Ένα τεράστιο αρχείο πληροφοριών και διαφανειών για την ευρύτερη περιοχή των Αγράφων, ( και όχι µόνο !! ) που σίγουρα την ξέρει όπως εµείς το σπίτι µας, ενώ η φιλοξενία του παρέα µε ένα ντόπιο δυνατό τσιπουράκι είναι σχεδόν σίγουρη. Μετά από αρκετές συζητήσεις για την περιοχή και πολλές χρήσιµες «φρέσκες» πληροφορίες µε τον Άγγελο ξεκίνησα για να συνεχίσω τον κύκλο της διαδροµής που είχα προγραµµατίσει, όµως µια ξαφνική νεροποντή που τελικά κράτησε … δύο ολόκληρες ηµέρες !! µε έκανε να αλλάξω λίγο το πρόγραµµά µου. Αφήνοντας πίσω την Ελάτη ( µε ήλιο ξανά ) ο αφάλτινος δρόµος σκαρφαλώνει σε µεγαλύτερα υψόµετρα, ενώ οι βουνοκορφές του Κόζιακα σε υψόµετρο 1.900 µ. θαρρείς ότι είναι δίπλα σου και µπορείς να τις ακουµπήσεις. Το τοπίο θυµίζει έντονα Άλπεις και όχι Ελλάδα. Τα καταπράσινα λιβάδια, οι αγελάδες και τα άλογα που βόσκουν αµέριµνα, ανάµεσα στα πυκνά έλατα καλύπτουν την ευρύτερη περιοχή, γνωστή σαν Λιβάδια Περτουλίου. Το µόνο που δεν ταιριάζει στο τοπίο είναι κάποιοι νεόπλουτοι µικροαστοί µε µεγαλοαστικές τάσεις που έχτισαν πολυτελέστατες βίλες ....! Στα µισά της διαδροµής και κοντά στην ταβέρνα « Κερκέτιον », δεξιά πηγαίνοντας συναντάµε µια ταµπέλα προς Χρυσοµηλιά. Αν ακολουθήσουµε τον κατηφορικό χωµατόδροµο, θα καταλήξουµε στην ασφάλτινη διαδροµή που οδηγεί στην Καλαµπάκα. από την Ελάτη µέχρι το Περτούλι η απόσταση είναι 15 χλµ. µέσα σε µια απίστευτη φυσική οµορφιά. Πολλοί δασικοί δρόµοι µας προκαλούν να τους εξερευνήσουµε και να ζήσουµε µια µικρή enduroπεριπέτεια. Το Περτούλι ( υψ. 1.200 µ. ) είναι κτισµένο κυριολεκτικά µέσα στα έλατα. Η χαρακτηριστική πέτρινη εκκλησία µας καλωσορίζει µπαίνοντας στο χωριό. Μετά από πέντε χιλιόµετρα και ακολουθώντας πάντα τον
« Το Παπί της Μεγάλης Φυγής » – Ηλία Φωτ. Αντωνόπουλου
14
@ND€LI® Βike Traveler GLOBERIDERS καλό ασφάλτινο δρόµο φθάνουµε στο Νεραϊδοχώρι. Το χωριό δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο, όµως µε αφετηρία από εδώ µπορούµε να κάνουµε ενδιαφέρουσες περιηγήσεις στη Νότιο Πίνδο σε καλογραµµένους δασικούς δρόµους µε την βοήθεια των πινακίδων του δασαρχείου. Για περισσότερες πληροφορίες για όλες αυτές τις διαδροµές θα σας δώσει ο ξενοδόχος Άγγελος Νιαβής ( τηλ. 2434 - 091201 ) που γνωρίζει καλά την ευρύτερη περιοχή. Αφήνοντας πίσω µας το Νεραϊδοχώρι κατηφορίζουµε και µετά από 30 χλµ. περίπου συναντάµε τον ποταµό Ασπροπόταµο ( Αχελώο ) στη θέση Αλεξίου. Εδώ θα συναντήσουµε δύο γεφύρια. Αν ακολουθήσουµε την παλιά στρατιωτική γέφυρα, µετά από πολλά χωµάτινα χιλιόµετρα και στροφές θα βγούµε στο Γαρδίκι στις πλαγιές των Τζουµέρκων ή σε άλλα παραποτάµια χωριά του Αχελώου. Για να ακολουθήσουµε αυτή την αρκετά επίπονη και κουραστική διαδροµή πρέπει να έχουµε αρκετό χρόνο στην διάθεσή µας, λίγο « χωµάτινα » λάστιχα γιατί δεν πρέπει να ξεχνάµε ότι η νύχτα στα βουνά της Πίνδου, όλες τις εποχές του χρόνου είναι δύσκολη και γεµάτη κακές εµπειρίες. Λίγο πιο κάτω είναι η καινούργια γέφυρα και αν ακολουθήσουµε αυτή την διαδροµή θα φθάσουµε στη Μεσόχωρα ... Βουλγαρέλι ... Άρτα. Αυτός ουσιαστικά είναι ο νέος εθνικός δρόµος Άρτας - Τρικάλων. Σε ένα µεγάλο κοµµάτι όµως του δρόµου από τη γέφυρα µέχρι τη Μεσόχωρα και λίγο πριν το Βουλγαρέλι είναι ακόµα χωµατόδροµος. Κοντά στην Μεσόχωρα αν έχετε χρόνο σταθείτε στο ύψος της γέφυρας, δείτε και θαυµάστε το ασηµί χρώµα του ήλιου στη ράχη του ποταµού. Κρατήστε καλά τις εικόνες αυτές µε την υπέροχη χαράδρα και το πλατανόδασος στο µυαλό σας και στην φωτογραφική σας µηχανή, γιατί την επόµενη φορά που θα ξανάρθετε όλα αυτά ίσως έχουν χαθεί από τα νερά της τεχνητής λίµνης που θα δηµιουργηθεί, όταν τελειώσει το φράγµα της Μεσόχωρας. Μέχρι το χωριό ∆έση είναι άσφαλτος και µετά συνεχίζει καλός και φαρδύς χωµατόδροµος. Κατηφορίζοντας για τον ποταµό Αχελώο αξίζει να κάνουµε µια µικρή παράκαµψη 3 χλµ. και να επισκεφθούµε το γραφικό ∆ασοχώρι. Συνεχίζουµε την πορεία µας και φτάνουµε στην διασταύρωση κοντά την Πολυθέα. Αν πάρουµε τον αριστερό δρόµο σε αρκετά χιλιόµετρα ( βλ. σχετικές πινακίδες ) πάµε προς ... Κατάφυτο .... Ανθούσα .... Χαλίκι .... και µε λίγη προσπάθεια φτάνουµε έξω από το Μέτσοβο! Οι χωµάτινοι δασικοί δρόµοι κινούνται σε υψόµετρο µεταξύ 1.400 - 2.100 µ. Αν πάρουµε τον δεξιό δρόµο .... ∆ολιανά ( όπου και η οµώνυµη Ιερά Μονή ∆ολιανών ) ...... Αµάραντος .... Μυλοτοπος θα καταλήξουµε σχεδόν 3 χλµ. πριν από τη γέφυρα στο δρόµο Ιωαννίνων - Τρικάλων στο ύψος « Χάνι Μουργκάνη ». από αυτή τη διασταύρωση αριστερά πάει προς ∆εσκάτη - Γρεβενά. Αν συνεχίζουµε ευθεία, λίγα χιλιόµετρα πιο κάτω βλέπουµε από µακριά τους απολιθωµένους γίγαντες » δηλαδή τα ΜΕΤΕΩΡΑ.
«
ΟΙ ΑΠΟΛΙΘΩΜΕΝΟΙ ΓΙΓΑΝΤΕΣ (ΜΕΤΕΩΡΑ)
« Το Παπί της Μεγάλης Φυγής » – Ηλία Φωτ. Αντωνόπουλου
15
@ND€LI® Βike Traveler GLOBERIDERS Όποια εποχή του χρόνου και αν έρθουµε, µε χιόνι, βροχή, µε λιακάδα ή οµίχλη, χάραµα ή δειλινό δεν έχει σηµασία, όποτε και να δεις τα Μετέωρα σε συγκλονίζουν. Τα αποκάλεσαν θαύµα της φύσης, σπάνιο γεωλογικό φαινόµενο, τόπο του θεού. Ξεπετάγονται επιβλητικά, άγρια και απότοµα µέσα στον Θεσσαλικό κάµπο σαν απόκοσµοι πέτρινοι πύργοι µε εκατό, διακόσια .... εξακόσια µέτρα ύψος. Έτσι δεν είναι περίεργο ότι κάπου γύρω στον 11ο αιώνα οι πρώτοι ερηµίτες µοναχοί, διάλεξαν σαν τόπο περισυλλογής και προσήλωσης στο θεό αυτά τα γεµάτα µυστήριο δηµιουργήµατα της φύσης. Τον 14ο αι. Κτίστηκαν τα περισσότερα µοναστήρια και έφθασαν τα 24 !! και όλα πάνω στις κορφές των βράχων. Σήµερα µόνο έξι από τα µοναστήρια λειτουργούν ακόµη: η Ι. Μ. Βαρλαάµ σε ύψος 373 µ. χτίστηκε το 1517 και πρέπει να ανεβείτε 195 σκαλιά για να προσκυνήσετε, είναι ανοικτή κάθε µέρα εκτός Παρασκευής από 09.00 - 13.00 & 15.00 - 18.00 τηλ. 2432 -022277, η Ι. Μ. Αγ. Στεφάνου κτίσµα του 1.192 - που είναι γυναικείο µοναστήρι - και είναι ανοικτή κάθε µέρα εκτός ∆ευτέρας από 09.00 - 13.00 & 15.00 - 18.00 τηλ. 2432 -022279, η Ι. Μ. Αγ. Νικολάου Αναπαυσά κοντά στο χωριό Καστράκι ( Καλαµπάκας - ανοικτή κάθε µέρα από 09.00 - 18.00 τηλ. 2432 022375 ), η Ι. Μ. Ρουσσάνου κτίσµα του 1288 ( ανοικτή κάθε µέρα από 09.00 18.00 τηλ. 2432 -022649 ), η Ι. Μ. Αγ. Τριάδας µε 140 σκαλοπάτια άνοδο που είναι ανοικτή κάθε µέρα εκτός Παρασκευής από 09.00 - 18.00 τηλ. 2432 –022220 και το εντυπωσιακότερο απ’ όλα η η Ι. Μ. Μεταµορφώσεως ( Μεγάλο Μετέωρο ) µε το αξιόλογο ξυλόγλυπτο επιχρυσωµένο τέµπλο και σηµαντικές αγιογραφίες µε ιστορία πάνω από 600 χρόνια !! ( ανοικτή κάθε µέρα εκτός Τρίτης από 09.00 - 13.00 & 15.00 - 18.00 τηλ. 2432 -022278 ). Ένα καλός ασφάλτινος δρόµος στριφογυρνά ανάµεσα από τα βράχια και µας φέρνει σχεδόν στην πόρτα των µοναστηριών. από ψηλά µας παρατηρούν τα άγρια αρπακτικά της περιοχής ( ασπροπάρηδες γύπες και αετοί ), αλλά και κάποιοι ριψοκίνδυνοι αναρριχητές ή ανεµοπτεριστές. εδώ συνάντησα έναν από αυτούς τον φίλο µου τον ∆ηµήτρη ο οποίος είχε την διάθεση να φωτογραφήσει για µένα τα µοναστήρια από .... πολύ ψηλά.!! Η κάθε Ιερά Μονή έχει κάτι το διαφορετικό να µας δείξει. Αν θέλουµε να κάνουµε τον γύρο των Μετεώρων µε αφετηρία και τέρµα την Καλαµπάκα θα πρέπει να διανύσουµε 21 χλµ. Εκτός από τα µοναστήρια και η θέα από τους απότοµους βράχους είναι περισσότερο από εντυπωσιακή. από τη µία πλευρά φαίνεται η πόλη της Καλαµπάκας, το πανέµορφο χωριό Καστράκι φωλιασµένο κυριολεκτικά µέσα στα βράχια, ο Θεσσαλικός κάµπος και από την άλλη ο ποταµός Πηνειός και οι χιονισµένες βουνοκορφές της οροσειράς της Πίνδου. Φεύγοντας από τα Μετέωρα ( µε την υπόσχεση ότι θα ξαναγυρίσουµε ), Μετά από µια µεγάλη ευθεία και προσπερνώντας το σπήλαιο της Θεόπετρας ( αριστερά ) και την γέφυρα Βυτουµά ( δεξιά µε το οµώνυµο µοναστήρι και το σαλέ των κυνηγών ) φτάνουµε στην όµορφη πόλη των Τρικάλων που χωρίζεται στα δύο από τον Πηνειό. Έτσι έχει ολοκληρωθεί ο κύκλος µας σε ένα µεγάλο κοµµάτι της οροσειράς της Πίνδου. Επιστροφή στην βάση το … Ρίζωµα.
« Το Παπί της Μεγάλης Φυγής » – Ηλία Φωτ. Αντωνόπουλου
16
@ND€LI® Βike Traveler GLOBERIDERS
ΣΤΟΝ ΑΛΙΑΚΜΟΝΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΑΚΕ∆ΟΝΙΑ Συνεχίζοντας την περιπλάνηση µου - µε το ακούραστο και υποµονετικό παπί ακολουθούµε πίσω τον δρόµο Τρικάλων - Ιωαννίνων και φτάνουµε στη γέφυρα στη θέση « Χάνι Μουργκάνη » και ακολουθώντας τις ταµπέλες πηγαίνουµε προς Γρεβενά περνώντας από την οροσειρά των Χασίων και µετά από 27 χλµ. στρίβουµε δεξιά ακολουθώντας τις ταµπέλες προς ∆εσκάτη …. και φτάνουµε στην Ελασσόνα σε Ένα υπέροχο εθνικό χωµατόδροµο! ( Αν από την προηγούµενη διασταύρωση πάµε αριστερά ο δρόµος πηγαίνει προς Γρεβενά ). Από την Ελασσόνα πηγαίνουµε προς Σαραντάπορο και λίγο πριν το Πολύρραχο πάµε αριστερά προς το Ρύµνιο ( όπου και η οµώνυµη γέφυρα ) στην τεχν. Λίµνη του Πολυφύτου ( Αλιάκµονα ). Σε κάποιο σηµείο ρωτώντας τους ντόπιους, που σε κοιτούν µάλλον περίεργα, ακολουθούµε τον παραλίµνιο χωµατόδροµο και κοντά στο χωριό Βαθύλακος κατευθυνόµαστε προς την υψηλή γέφυρα των Σερβίων ( 1.372 µέτρα µήκος ). Στάση για φωτό, ξεκούραση και φαγητό από τον τουριστικό λόφο που δεσπόζει πάνω από την γέφυρα. Επιστροφή προς Βαθύλακο και παρακάµπτοντας την πόλη της Κοζάνης φτάνουµε στην περιοχή Πτολεµαϊδας - Αµυνταίου. Βλέπουµε τις λιγνιτικές µονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της ∆ΕΗ δεξιά και αριστερά στον µήκος του δρόµου. Καλωσόρισµα στην πόλη της Πτολεµαϊδας από το φίλους µου Χάρη και Ειρήνη, διαµονή και ξεκούραση στο φιλόξενο σπίτι τους µία ηµέρα παραπάνω λόγω ξαφνικής καταιγίδας. Την επόµενη ηµέρα ( µε λιακάδα πάλι ) συνεχίζω την πορεία µου και στο χωριό Φιλώτας και στρίβω δεξιά προς την περιοχή της λίµνης Βεγορίτιδος. Προσπερνάω το οµώνυµο κοινοτικό camping του Αγίου Παντελεήµονα και Μετά από 28 χλµ φτάνω στην πανέµορφη πόλη της Έδεσσας µε τους υπέροχους καταρράκτες της. Απαραίτητη στάση για καφεδάκι στο ∆ηµοτικό Πάρκο και φωτογράφηση. Φεύγοντας από την πόλη της Έδεσσας κατηφορίζω προς την Σκύδρα … περνάω την γέφυρα του ποταµού Λουδία …. Γιαννιτσά … Πέλλα…. Ποταµός Αξιός …. Σίνδος …. Θεσσαλονίκη.
ΟΜΟΡΦΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας ( που ήταν και πολιτιστική πρωτεύουσα ) κάθισα
« Το Παπί της Μεγάλης Φυγής » – Ηλία Φωτ. Αντωνόπουλου
17
@ND€LI® Βike Traveler GLOBERIDERS 4 ηµέρες γιατί οι φίλοι µου ήταν πάρα πολλοί. Πρώτα από όλα η Ντίνα που µε φιλοξένησε ( η καλλίτερή µου φίλη τα 21 τελευταία χρόνια ), ο Στέλιος και ο «Νώε» ο Σάκης και οι άλλοι Africaνοι φίλοι µε πήγαν βόλτα στα καλύτερα νυκτερινά στέκια της συµπρωτεύουσας. Μετά από αυτό το ευχάριστο διάλειµµα - και αφού οι φίλοι µου µε αποκάλεσαν τρελό γιαυτό το ταξίδι - συνέχισα την πορεία µου προς ΒΑ. Ακολουθώντας τον δρόµο Θεσ/νίκης – Σερρών µετά από 86 χλµ έφτασα στην πόλη των Σερρών ( 45.000 κατ.). ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ: τα ερείπια της αρχαίας Ακρόπολης, Βυζαντινό Φρούριο στο λόφο Κουλά, το σπήλαιο στην περιοχή Εφτά Μύλοι, η περιοχή Λαιλιάς, 25 χλµ από την πόλη, µε πλατάνια - οξιές - κέδρους και τρεχούµενα κρύα νερά σε υψόµετρο 1.700 µ. Ακόµα µέσα στην πόλη έχει πολλά αξιοθέατα και µπορούµε να δοκιµάσουµε τους « Ακανέδες Βασάκη », τοπικό γλυκό σαν λουκούµι στην περιοχή Αγ. Ιωάννης 3 χλµ ανατολικά. Αξιοθέατα γύρω από την πόλη των Σερρών: Αµφίπολη µε τον περίφηµο Λέοντα του 4ου π.Χ. αιώνα. Για τους χωµατερούς, µια επίσκεψη στο βουνό Βροντούς και στα οµώνυµα χωριά θα τους φτιάξει το κέφι.
ΣΤΗΝ ΛΙΜΝΗ ΚΕΡΚΙΝΗ
Από την πόλη των Σερρών ακολουθώ τον δρόµο αριστερά προς Σιδηρόκαστρο, περνάω την γέφυρα του Στρυµόνα, το Νέο Πετρίτσι …. Βυρώνεια και φθάνω στην Τεχν. Λίµνη Κερκίνη όπου και το οµώνυµο χωριό. Για διαµονή έχουµε αρκετές προτάσεις. Για δωρεάν διαµονή, λίγα χιλιόµετρα πιο πέρα, ελεύθερο camping στην θέση «Χίλια ∆έντρα» ( Μουριές ) βλ. πιο κάτω. Στα Άνω Πορρόϊα υπάρχουν τουλάχιστον δύο µικροί, αλλά φιλόξενοι, ξενώνες για διαµονή. (τηλ. 2327051260,2327-051279,2327-051363). Στο χωριό Κερκίνη καταλύµατα έχει και ο «Οικοπεριηγητής» Στα Άνω Πορρόϊα υπάρχουν πολλές ταβέρνες - ψησταριές - εστιατόρια σε όµορφο φυσικό περιβάλλον. Στο χωριό Κερκίνη υπάρχουν κι εκεί ταβέρνες αρκετά φθηνότερες καθώς και το Γραφείο Οικοπεριηγήσεων Υδροβιοτόπου Οικοσυστήµατος Κερκίνης, όπου ο Πρόεδρος του Οικολογικού Συλλόγου κ. Γιάννης Ρέκλος και ο κος Γιάννης Αβραµίδης θα µας ενηµερώσουν µε ειδικά video - Slides και ενηµερωτικά φυλλάδια για την περιοχή καθώς και για την συµπεριφορά µας µέσα στον Υδροβιότοπο πριν µπούµε µε τις ειδικές βάρκες µέσα στο υγρό βασίλειο των πουλιών. Λίγη ιστορία: Η περιοχή πριν πολλά χρόνια ήταν µια πραγµατική ζούγκλα. Έλη, λίµνες, δάση και βαλτοτόπια σχηµάτιζαν το καλύτερο καταφύγιο για πολλά άγρια ζώα. Με την πάροδο των χρόνων ο άνθρωπος άρχισε να εκχερσώνει τµήµα - τµήµα τα δάση και να αποξηραίνει τα έλη. Όµως το τοπίο παρέµεινε περίπου το ίδιο για παρά πολλούς αιώνες !! πάντα τραχύ και αφιλόξενο για τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Το 1932 η µορφή της περιοχής άλλαξε ριζικά, όταν υψώθηκε το πρώτο ανάχωµα. Η συνεχής ροή του ποταµού Στρυµόνα σταµάτησε και
« Το Παπί της Μεγάλης Φυγής » – Ηλία Φωτ. Αντωνόπουλου
18
@ND€LI® Βike Traveler GLOBERIDERS σχηµατίστηκε µια λίµνη µε σταθερές όχθες και µόνιµη παρουσία νερού. Το 1982 ένα νέο ψηλότερο φράγµα χτίστηκε στο νοτιότερο µέρος της λίµνης. Έτσι ανέβηκε η στάθµη του νερού και αυξήθηκε η χωρητικότητά της. Σκοπός αυτών των ανθρωπίνων επεµβάσεων ήταν η δηµιουργία ενός µεγάλου υδροαποταµιευτήρα που θα παρείχε το απαραίτητο νερό για να ξεδιψάσουν τα 600.000 στρέµµατα του κάµπου των Σερρών κατά τη διάρκεια του άνυδρου καλοκαιριού. Κανείς δεν φανταζόταν ότι στην περιοχή θα εξακολουθούσαν να καταφεύγουν χιλιάδες πουλιά, τα οποία έδειξαν ότι προσαρµόστηκαν µε τον καλύτερο τρόπο στις νέες συνθήκες. Σήµερα 66 χρόνια µετά µπορούµε να χαρακτηρίσουµε την ευρύτερη περιοχή της λίµνης Κερκίνης σαν ένα πραγµατικό βασίλειο του φτερωτού κόσµου, γιατί από εδώ περνούν ή φωλιάζουν περισσότερα από 250 είδη πουλιών από τα οποία µερικά είναι πολύ σπάνια. Για το λόγο αυτό από το 1971 η περιοχή προστατεύεται από τη διεθνή συνθήκη Ramsar σαν υδροβιότοπος παγκόσµιας σηµασίας. Η καλύτερη εποχή για επίσκεψη στην περιοχή είναι οι µήνες Μάιος και Ιούνιος γιατί οι ζέστες δεν έχουν σφίξει ακόµη, η λίµνη έχει άφθονο νερό και τα πουλιά βρίσκονται σε περίοδο αναπαραγωγής και είναι απολαυστικό να παρακολουθείς τις γαµήλιες τελετές πάνω στα κλαδιά των δένδρων του παρυδάτιου δάσους του Στρυµόνα. Απαραίτητα αξεσουάρ: κιάλια, φωτογραφική µηχανή µε πολλά φιλµ, ένα ζευγάρι γαλότσες και ..... σεβασµό στην ησυχία των πουλιών ακολουθώντας πάντα τις οδηγίες των ξεναγών σας. Περισσότερα λόγια είναι περιττά. Τηλέφωνο Γραφείου Οικοπεριηγήσεων Υδροβιοτόπου Οικοσυστήµατος Κερκίνης 2327 - 041016, 041450, 694 - 437995. Πρόταση να κάνουµε το γύρο της λίµνης µε τη µοτοσικλέτα µας (ασφαλτοστρωµένος δροµος προς το φράγµα στο Λιθότοπο) και λίγο πριν τη γέφυρα του Στρυµόνα ψάχνουµε να βρούµε τα µοναδικά υδροβούβαλα! που υπάρχουν ακόµα σήµερα σε όλη την Ευρώπη. Επιβλητικό επίσης στέκει και το όρος Μπέλες (2.100 µ) µε υπέροχες δασικές διαδροµές πολύ κοντά στη Βουλγαρία. Αξιόλογη ηµερήσια εκδροµή είναι το χωριό Προµαχώνας όπου και τα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα και λίγο δεξιότερα το χωριό Άγκιστρο µε το µοναδικό σε λειτουργία original Τούρκικο χαµάµ σήµερα στη χώρα µας. Επόµενος σταθµός είναι οι Σέρρες (45.000 κατ.). ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ: τα ερείπεια της αρχαίας Ακρόπολης, Βυζαντινό Φρούριο στο λόφο Κουλά, το σπήλαιο στην περιοχή Εφτά Μύλοι, η περιοχή Λαιλιάς, 25 χλµ από την πόλη, µε πλατάνια-οξυές-κέδρους και τρεχούµενα κρύα νερά σε υψόµετρο 1.700 µ. Ακόµα µέσα στην πόλη έχει πολλά αξιοθέατα και µπορούµε να δοκιµάσουµε τους “Ακανέδες Βασάκη”, τοπικό γλυκό σαν λουκούµι στην περιοχή Αγ. Ιωάννης 3 χλµ ανατολικά. Αξιοθέατα γύρω από την πόλη των Σερρών:Αµφίπολη µε τον περίφηµο Λέοντα του 4ου π.Χ. αιώνα. Γιά τους χωµατερούς, µιά επίσκεψη στο βουνό Βροντούς και στα οµώνυµα χωριά θα µας φτιάξει το κέφι. Επόµενος σταθµός, προς την Ανατολική Μακεδονία, η όµορφη πόλη της ∆ράµας.
« Το Παπί της Μεγάλης Φυγής » – Ηλία Φωτ. Αντωνόπουλου
19
@ND€LI® Βike Traveler GLOBERIDERS
ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ: µέσα στην πόλη το “Νησάκι” στην περιοχή της Αγίας Βαρβάρας, µε άφθονο πράσινο και τρεχούµενα νερά - καταρράκτες και µέρη γιά καφέ ή φαγητό. Το δάσος της ∆ράµας (οι ντόπιοι το λένε δάσος της Ελατιάς ή Καρά-ντε-ρε) όπου η ερυθροελάτη (σπάνιο δέντρο στην Ελλάδα) ευδοκιµεί µόνο σε τούτη την περιοχή, στα 1200 µ. Το ύψος της πλησιάζει τα 50 µ. Το δάσος απέχει περίπου 70 Χλµ Βόρεια από την πόλη και κοντά στο χωριό Σκαλωτή. ∆οξάτο: 10 χλµ ΝΑ από την ∆ράµα, όπου βρίσκονται οι πηγές του ΜπουνάρΜπασί (Αγ. Αθανάσιος) µε τεράστια δέντρα στους πρόποδες του βουνού Κουσλάρη. Υπέροχη διαδροµή είναι ∆ράµα-Νευροκόπι 42 Χλµ Β∆, προτελευταίος σταθµός πριν τα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα, µε τα περίφηµα οχυρά “Λισέ” και "Περιθώριο" (οµώνυµο χωριό) µε υπόγεια διαµερίσµατα και βαρύ οπλισµό… Προσοστάνη: µε το φηµισµένο σπήλαιο του Μαρά, στην περιοχή Κοκκινογείων. Πολύ κοντά και οι πηγές του ποταµού Αγγίτη!! Συνεχίζοντας ΝΑ και 40 Χλµ από την ∆ράµα, βρίσκεται η υπέροχη παραθαλάσσια πόλη της Καβάλας. Πριν φτάσουµε, αξίζει µιά στάση στους αρχαίους Φιλίππους και δεξιά στα Λασπόλουτρα (η εµπειρία)!. Στην Καβάλα υπάρχουν τουλάχιστον 5 campings και πολλά ξενοδοχεία. ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ: το Φρούριο 14ου αιώνα, οι Καµάρες στη συνοικία της Παναγιάς, το Ιµαρέτ- Τουρκοαιγυπτιακό οικοδόµηµα του 19ου αιώνα. Σήµερα λειτουργεί σαν καφέ-µπαρ µε υπέροχη θέα στην πόλη. Από την πόλη της Καβάλας µπορείτε να επισκεφθήτε και την όµορφη Θάσο (µονοήµερη). Μπαίνοντας στη Θράκη συναντάµε την πόλη της Ξάνθης. Χαρακτηριστικό η συνύπαρξη του Μουσουλµανικού µε το Χριστιανικό στοιχείο. ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ: το Βυζαντινό Κάστρο της Ξανθειάς, η διατηρητέα Παλιά Πόλη στην πλαγιά του λόφου του Κάστρου, µε γραφικά στενά δαιδαλώδη δροµάκια και διώροφα συνήθως σπίτια, µε σαχνισιά. Η Παλαιά Αγορά της Ξάνθης µε µικροµάγαζα, πάγκους και έντονο Ανατολίτικο χρώµα και παζάρι, ο ∆ηµοτικός Κήπος και το Κολυµβητήριο στο κέντρο µε µιναρέδες και το ψηλό Ρολόϊ της Κεντρικής Πλατείας. Οι µεγάλες καπναποθήκες, τα πολλά µοναστήρια, το διατηρητέο παραδοσιακό χωριό Κάτω Καρυόφυτο 11 χλµ Β∆ της πόλης. Επίσης ενδιαφέρον παρουσιάζει όλο το Βόρειο µέρος του νοµού, δηλαδή προς τα Ποµακοχώρια. Συνεχίζουµε προς το Πόρτο Λάγος 24 χλµ ΝΑ της Ξάνθης όπου και η λίµνη Βιστονίτιδα και φτάνουµε στην πόλη της Κοµοτηνής (56 χλµ από Ξάνθη), σηµαντικό κέντρο παραγωγής καπνού. ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ: Παλιά Πόλη και Αγορά, Αρµένικη γειτονιά ο Τενεκέ Μαχαλάς, το εντυπωσιακό Εσκί Τζαµί, το Αλσος µε το ζωολογικό κήπο… Επόµενος σταθµός η Αλεξανδρούπολη, µε τον περίφηµο φάρο στο λιµάνι της, από όπου θα αποφασίσουµε πίνοντας τον καφέ µας αν θα ανηφορίσουµε Βόρεια προς τον Εβρο, µε τα πανέµορφα τοπία, το ∆ιδυµότειχο µε τα ιστορικά µνηµεία, τα δάση της ∆αδιάς, την Ορεστειάδα και το Σουφλί (οι φαντάροι ξέρουν) ή προς το Νότο στο πανέµορφο καταπράσινο νησί της Σαµοθράκης µε τους υπέροχους καταρράκτες γιά κολύµπι και τα δύο τεράστια “παρθένα”κοινοτικά campings. ΣΤΑ ΧΙΛΙΑ ∆ΕΝΤΡΑ
« Το Παπί της Μεγάλης Φυγής » – Ηλία Φωτ. Αντωνόπουλου
20
@ND€LI® Βike Traveler GLOBERIDERS
Την επόµενη ηµέρα αφησα πίσω τα οµορφα παραµεθόρια µέρη και επιστροφή πίσω προς τον Νοµό Σερρών και στην περιοχή «Χίλια ∆έντρα» κοντά στην πανέµορφη περιοχή της λίµνης Κερκίνης µε την υπόσχεση ότι σίγουρα στην πρώτη ευκαιρία θα ξαναέρθω συνεχίζω την πορεία µου δυτικά προς Κιλκίς. Το πρώτο ενδιαφέρον σηµείο που συναντάµε είναι το χωριό Μουριές και ειδικότερα η περιοχή « Χίλια ∆ένδρα » το αποκορύφωµα της φυσικής οµορφιάς της περιοχής που βρίσκεται στις βορειοανατολικές όχθες της λίµνης ∆οϊράνης. Η περιοχή απέχει, µέσω χωµατόδροµου, από το ελληνικό χωριό ∆οϊράνη (υπάρχουν και δύο Σκοπιανές µε αυτό το όνοµα) 8 χλµ και 3 χλµ ασφάλτινου δρόµου από το χωριό Μουριές. Το δάσος έχει χαρακτηριστεί «µνηµείο της φύσης» και αποτελείται από υπεραιωνόβιες βελανιδιές και φράξους ( παρ’ολη την καταστροφή της πυρκαγιάς του 1993 ). Στην περιοχή υπάρχουν αρκετά σηµεία διαµορφωµένα για πικ-νικ και Ένα - δυο αναψυκτήρια. Σε αυτό το σηµείο το καλοκαίρι λειτουργεί και η µοναδική πλαζ της ∆οϊράνης.Στην περιοχή υπάρχουν πολλά Ελληνικά φυλάκια και περίπολα, όποτε η ασφάλειά µας είναι µάλλον σίγουρη σε περίπτωση που κάνουµε ελεύθερο camping. Αν έχετε χρόνο επισκεφθείτε το συνοριακό φυλάκιο των Ευζώνων και την περιοχή του Πολυκάστρου για να δείτε το όµορφο κάστρο και το ποταµό Αξιό. Αν επιστρέψουµε από το συνοριακό φυλάκιο ακολουθούµε τον αυτοκινητόδροµο (µε την ταµπέλα να µας καλωσορίζει στην Ελλάδα και την Μακεδονία µας) προς Πολύκαστρο και Κιλκίς.
ΣΤΗΝ ΛΙΜΝΗ ∆ΟΙΡΑΝΗ Η λίµνη της ∆οϊράνης είναι µια σχεδόν κυκλική υδάτινη επιφάνεια καταµεσής του κάµπου, το 1/3 ανήκει στην Ελλάδα και το υπόλοιπο στα Σκόπια. Η αλόγιστη χρήση για το πότισµα του κάµπου έχει µειώσει αισθητά το βάθος της και σήµερα δεν ξεπερνά τα 8 µ. άλλο αξιοθέατο στην περιοχή, είναι Ένας παλιός συρµός µε σκουριασµένα και εγκαταλειµµένα βαγόνια του ΟΣΕ, που βρίσκεται πλάι στις όχθες της λίµνης και όταν θα τραβήξετε φωτογραφίες στο µυαλό σας θα έρθουν εικόνες από ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου ! Αποφεύγουµε τον παραµεθόριο δρόµο, που βλέπουµε στον χάρτη δίπλα στη λίµνη, λόγω κακής βατότητας αλλά και γιατί υπάρχουν πολλές χωµάτινες διασταυρώσεις χωρίς σηµατοδότηση και µπορεί κατά λάθος να βρεθούµε στο Σκοπιανό έδαφος ( σίγουρο µπλέξιµο !! ). Επιστρέφοντας στον κεντρικό δρόµο ( διασταύρωση ) συναντάµε το ∆ροσάτο, ακολουθούµε τον δρόµο δεξιά προς Κιλκίς και λίγο πριν φτάσουµε στην πόλη ακολουθούµε την πινακίδα προς Βαφιοχώρι, µετά από λίγο συναντάµε τον αυτοκινητόδροµο ( Θεσσαλονίκης - Εξωτερικού ) και στην διασταύρωση κοντά στο Πολύκαστρο ( αφού βάλουµε καύσιµα ) ακολουθούµε την διαδροµή Αξιούπολη .... Φανός .... Σκρά .... Περίκλεια .... Φούστανη .... Αριδαία περνώντας µεταξύ των βουνών Πάϊκου ( 1.650 µ ) & Βόρρας ( 1.814 µ.) µετά από 45 - 50 χλµ φτάνουµε και πάλι στην όµορφη πόλη της Έδεσσας. Κάπου 10 χλµ πριν την Έδεσσα ... έµεινα πάλι
« Το Παπί της Μεγάλης Φυγής » – Ηλία Φωτ. Αντωνόπουλου
21
@ND€LI® Βike Traveler GLOBERIDERS από καύσιµα - ευτυχώς το µεγαλύτερο µέρος του δρόµου 6 χλµ ήταν κατηφόρα. Για τα υπόλοιπα 4 έχασα αρκετές θερµίδες ... σπρώχνοντας !! Μετά τον ανεφοδιασµό συνέχισα πρός Αρνισσα αφήνοντας πίσω δεξιά µας το επιβλητικό όρος Kajmakcalan ( 2.524 µ. ). Επίσκεψη στις λίµνες Πετρώ και Βεγορίτιδα ( διαµονή στο κοινοτικό camping του Αγίου Παντελεήµονα ). Η διαδροµή Αρνισσα - Βεύη είναι πολύ όµορφη σχεδόν δίπλα στην λίµνη Βεγορίτιδα. Μετά την Βεύη συναντάµε τον επαρχιακό δρόµο Ε65 ( Κοζάνης - Φλώρινας ). Στην Φλώρινα περιήγηση στην « διαφορετική » πόλη και στον Ζωολογικό κήπο. Φεύγοντας από την πόλη ακολουθούµε µια ανηφορική καταπράσινη ορεινή « δροσερή » διαδροµή µέχρι το Πισοδέρι, προσπερνάµε το χιονοδροµικό κέντρο, ξανακατηφορίζουµε και φτάνουµε µετά από λίγα χιλιόµετρα µέσα από ένα µικρό ανηφορικό δρόµο, γεµάτο στροφές σε Ένα ύψωµα από όπου διακρίνουµε την Μεγάλη και την Μικρή Πρέσπα.
ΜΙΚΡΗ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΕΣΠΑ
Στις Πρέσπες, αν δεν βρούµε δωµάτιο στον Άγιο Γερµανό στον Αγροτοτουριστικό Συνεταιρισµό Γυναικών ( το συστήνω ανεπιφύλακτα ) τότε θα ψάξουµε σε κάποιο άλλο από τα χωριά της περιοχής. Αν κι εκεί δεν βρούµε τότε κάνουµε ελεύθερο camping στους Ψαράδες, πολύ κοντά στην Αλβανία. ( Η περιοχή βέβαια φρουρείται καλά από τους ντόπιους και από το Λιµενικό, αλλά πάντα υπάρχει φόβος από τους « γείτονες » γιαυτό καλό είναι να είµαστε πιο προσεκτικοί - κυκλοφορούν πολλά καλασνίκοφ !!). Η Πρέσπες δεν είναι από τα µέρη που « µαθαίνεις » από την πρώτη φορά. Για να µάθει κανείς τα µυστικά τους θα πρέπει να πλησιάσει κανείς την περιοχή µε αγάπη και σεβασµό και να αφιερώσει ολόψυχα αρκετές µέρες. Η χλωρίδα και η πανίδα των λιµνών είναι και εδώ εξαιρετικά πλούσια. Στην περιοχή έχουν καταγραφεί πάνω από 1.300 είδη φυτών, 11 είδη ψαριών, 20 είδη ερπετών και 250 είδη πουλιών. Ειδικά για τα πουλιά, ο υδροβιότοπος της Πρέσπας ( όπως και της Κερκίνης ) θεωρείται από τους σπουδαιότερους της Ευρώπης ( αφού εδώ φωλιάζουν 150 ζευγάρια αργυροπελεκάνων από τα 850 που υπάρχουν σε όλο τον κόσµο ). Η περιοχή έχει ανακηρυχτεί εθνικός δρυµός από το 1974 και προστατεύεται σαν ένας από τους 11 µοναδικούς Ελληνικούς βιότοπους διεθνούς σηµασίας από την συνθήκη Ramsar. Ο οικισµός του Αγίου Γερµανού είναι χτισµένος στους πρόποδες του βουνού Βαρνούντα σε υψόµετρο 1100 µέτρων. από εδώ έχουµε µια πανοραµική άποψη των Πρεσπών αλλά και των απόκρηµνων κορφών του βουνού. Το χωριό Ψαράδες βρίσκεται στην αγκαλιά της Μεγάλης Πρέσπας. Με µισθωµένη βάρκα µπορούµε να επισκεφθούµε τις παλιές βυζαντινές εκκλησίες της Μεταµόρφωσης και της Αγίας Ελεούσας. Στην διαδροµή θα θαυµάσουµε τις εξαιρετικές αγιογραφίες που σώζονται πάνω στα βράχια.
« Το Παπί της Μεγάλης Φυγής » – Ηλία Φωτ. Αντωνόπουλου
22
@ND€LI® Βike Traveler GLOBERIDERS από το χωριό Μικρολίµνη έχουµε πρόσβαση στα µοναδικά τοπία µε τους καλαµιώνες και τις βαλτώδεις περιοχές της Πρέσπας. Στο χωρίο Άγιος Γερµανός και στους Ψαράδες λειτουργούν και τα ΚΕΝΤΡΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΠΡΕΣΠΑΣ ( που υποστηρίζεται επιστηµονικά και οικονοµικά από το Παγκόσµιο Ταµείο για τη φύση το γνωστό σε όλους WWF ) που µπορούµε να απευθυνθούµε για πληροφορίες σχετικά µε τις λίµνες και τα την πέριξ περιοχή. Οι ντόπιοι, ως επί το πλείστον νέοι, είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιηµένοι µε τον φυσικό πλούτο της περιοχής τους και διαθέσιµοι για ξεναγήσεις και πληροφόρηση. Μετά τις καθιερωµένες επισκέψεις στον υδροβιότοπο όπου θα πρέπει να ακολουθήσουµε πιστά τις οδηγίες των αρµοδίων για να µην προκαλέσουµε «φθορές» σε πανίδα και χλωρίδα, παίρνουµε τον δρόµο για την Καστοριά και από Εκεί για τα Γιάννενα. Στην πρώτη διασταύρωση που συναντάµε ( αφήνοντας πίσω τις Πρέσπες ) διαβάζουµε µια ταµπέλα που µας οδηγεί στην ..... Αλβανία. Η απόσταση από την διασταύρωση για το συνοριακό φυλάκιο είναι µόνο 16 χλµ και µια µικρή παρέκκλιση από την πορεία µπορεί να ικανοποιήσει την περιέργειά µας.
ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΚΑΣΤΟΡΙΑ
Γύρω στα 7 χλµ πιο κάτω συναντάµε το χωριό Γάβρος και από Εκεί συνεχίζοντας την πορεία µας σε Ένα δρόµο που δεν µπορεί να χαρακτηριστεί το «καµάρι της εθνικής οδοποιίας» Αφού είναι µικρός και γεµάτος απότοµες στροφές, βλέπουµε τα νερά της λίµνης της Καστοριάς. Καλό είναι να κάνουµε µία στάση ( και γιατί όχι και διανυκτέρευση ) στην πανέµορφη πόλη της Καστοριάς. ∆ιαµονή στο camping της Εκκλησίας, µέσα στο νησάκι της πόλης και σε πολύ λογικές τιµές. Η Καστοριά είναι κτισµένη στις δύο πλευρές µιας µικρής χερσονήσου. ∆υστυχώς πολυκατοικίες µε ... κεραµιδένιες στέγες έχουν καταστρέψει το τοπικό χρώµα και την γραφικότητα της πόλης. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο µικρός δρόµος στο ύψος του νερού της λίµνης που κάνει τον κύκλο της χερσονήσου και είναι γεµάτος από ιτιές και κλαίουσες ενώ οι πάπιες πλατσουρίζουν στα νερά της λίµνης και διώχνοντας τα ψάρια από τους ηλικιωµένους ερασιτέχνες ψαράδες. Αν ανεβούµε στον λόφο του προφήτη Ηλία λίγο πριν το ηλιοβασίλεµα τότε η πόλη θα µας µείνει σίγουρα αξέχαστη. Αφήνοντας πίσω την πόλη µε τις καλύτερες εντυπώσεις, σαράντα χλµ. πιο κάτω συναντάµε την Νεάπολη µε τις καλλιεργήσιµες επίπεδες εκτάσεις και ανηφορίζοντας φτάνουµε µέχρι το χωριό Πεντάλοφο - όµορφο παλιό παραδοσιακό χωριό της Πίνδου µε τα σπίτια του σχεδόν όλα πέτρινα -. Η διαδροµή µας συνεχίζεται ( θα δούµε τα πρώτα έλατα - άλλωστε το υψόµετρο είναι υψηλό) που θα µας συντροφεύουν µέχρι το χωριό Επταχώρι. από εδώ και ως την Κόνιτσα, ξεκινά Ένας από τους ωραιότερους κατά την γνώµη µου επαρχιακούς δρόµους, κατάλληλος για µοτοσικλέτες δρόµου µεγάλου κυβισµού αλλά και για µεγάλες on-off µε ανοικτές στροφές και καλή ορατότητα, µεγάλες
« Το Παπί της Μεγάλης Φυγής » – Ηλία Φωτ. Αντωνόπουλου
23
@ND€LI® Βike Traveler GLOBERIDERS ευθείες, καλοφτιαγµένη άσφαλτο χωρίς λακκούβες και µπαλώµατα. Ακολουθούµε την ροή του ποταµού Σαραντάπορου ανάµεσα σε µικρά και µεγάλα πλατώµατα, δάση µε πεύκα και φυλλοβόλα δέντρα που µαζί µε τους έντονους χρωµατισµούς της γης µας φέρνουν στο µυαλό εικόνες από την Κεντρική Ευρώπη και φτάνουµε στην πόλη της Κόνιτσας ( που έχει ακόµα έντονα τα σηµάδια του σεισµού του 1996 ) ..... Καλπάκι ...... Γιάννενα. .( Ήδη έχουµε κάνει από Φλώρινα έως τα Γιάννενα 250 χλµ - αυτοκινητόδροµος Ε90 ).
ΣΤΑ ΙΩΑΝΝΙΝΑ (ΓΙΑΝΝΕΝΑ)
& ΤΑ ΖΑΓΟΡΟΧΩΡΙΑ
Ιωάννινα ( Γιάννενα ), διαµονή στο κοινοτικό camping δίπλα στη λίµνη Παµβώτιδα. ∆ύο ηµέρες είναι αρκετές για να γνωρίσουµε την πόλη των Ιωαννίνων, το νησάκι της Κυρά Φροσύνης, το σπήλαιο του Περάµατος, το νέο Μουσείο Κέρινων Οµοιωµάτων του Παύλου Βρέλλη στο Μπιζάνι ..... και τη νυκτερινή ζωή της πόλης. Μετά από 3 ηµέρες και αρκετή ξεκούραση αρχίζει η ορεινή εξερεύνηση. Γυρίζοντας πίσω, δεκαεννέα ( 19 ) χλµ Μετά τα Ιωάννινα και µε κατεύθυνση προς Κόνιτσα, στρίβουµε δεξιά όπως µας κατατοπίζει η σχετική πινακίδα. Αφήνουµε πίσω µας το ορεινό λεκανοπέδιο και αρχίζουµε να ανηφορίζουµε προς τα κεντρικά Ζαγοροχώρια. Πρώτος σταθµός το Τσεπέλοβο, που είναι Ένα από τα µεγαλύτερα χωριά των Ζαγοριών. Τα σπίτια είναι χτισµένα µε τον παραδοσιακό τρόπο, δηλαδή µε πέτρα και λιθόστρωτα καλντερίµια που είναι και το σήµα κατατεθέν της περιοχής. Ανεβαίνοντας συναντάµε λίγο µετά την διασταύρωση για Κήπους δεξιά µας στο τέλος ενός µικρού φαραγγιού, Ένα τοξωτό πέτρινο γεφύρι, χαρακτηριστικό δείγµα της τοπικής αρχιτεκτονικής. Λίγο πιο πάνω αριστερά συναντάµε την αρχή από το περίφηµο φαράγγι του Βίκου. Ο δρόµος είναι ανηφορικός και σε πολλά σηµεία η άσφαλτος έχει χαλάσει λόγω των πολλών χιονιών που υπάρχουν κατά την διάρκεια του χειµώνα. Αν κατευθυνθούµε προς το Ηλιοχώρι και Λαίστα ο δρόµος µετά από κάποιο σηµείο γίνεται χωµατόδροµος. Αν µάλιστα έχει βρέξει τα πράγµατα δυσκολεύουν λόγω λάσπης. Αν από το Ηλιοχώρι πάµε αριστερά θα βρούµε Μετά από λίγο και περνώντας µέσα από πυκνά δάση κάποιες παράξενες καλύβες - από χόρτα και ξύλα - που µας θυµίζουν igloo. Αυτές είναι παραδοσιακές καλύβες των Σαρακατσανέων. Μικροί χωµατόδροµοι µε άγνωστες απολήξεις προκαλούν τους τολµηρούς - χωµατερούς - δικυκλιστές για εξερεύνηση. Αν συνεχίσουµε ευθεία σε µια καλή σχετικά άσφαλτο συναντάµε το τελευταίο χωρίο, το Βρυσοχώρι. Εκεί το φιλόξενο σπίτι - πανσιόν - της Κας Σταµατίας Τζουµάνη θα µας προσφέρει µια διαφορετική σπιτική φιλοξενία και όχι τουριστική σε πολύ λογικές τιµές, µε φανταστικές σπιτικές χορτόπιτες και ακούγοντας τον ήχο από το ποτάµι που έρχεται από το βουνό Τσούκα Ρόσια. ( Ιωάννινα - Βρυσοχώρι 68 χλµ περίπου ). Αν Μετά το χωριό δεν υπάρχουν κατολισθήσεις ο χωµατόδροµος θα µας βγάλει στην Κόνιτσα. Είχα την ιδέα να ακολουθήσω αυτή την διαδροµή, αλλά τέλειωσε µάλλον γρήγορα και άδοξα. Λίγο πριν την γέφυρα το παπί άρχισε να ... χορεύει και παρά λίγο να αγοράσω ένα ... οικόπεδο. Τι έγινε πάλι; Με έπιασε λάστιχο ! Ευτυχώς « Το Παπί της Μεγάλης Φυγής » – Ηλία Φωτ. Αντωνόπουλου
24
@ND€LI® Βike Traveler GLOBERIDERS το Βρυσοχώρι ήταν σχετικά ..... κοντά. Κλείδωσα το τιµόνι και άρχισα το περπάτηµα. Μετά από 20 λεπτά έφτασα στην κεντρική πλατεία του χωριού και από Εκεί στο σπίτι που έµενα. Μετά από λίγο και µε παρέµβαση του ιδιοκτήτη του σπιτιού που διέµενα, βρήκαµε έναν « εθελοντή » κάτοικο µε αγροτικό να πάµε να ξαναφορτώσουµε το παπί και να επιστρέψουµε στο χωριό. Η χαρά µου όµως κράτησε λίγο γιατί όπως πληροφορήθηκα το πιο κοντινό βενζινάδικο - βουλκανιζατέρ ήταν στην διασταύρωση του δρόµου Ιωαννίνων Καστοριάς δηλαδή σε .... 49 χλµ. ( Κυριακή γαρ ). Την επόµενη ηµέρα κατόπιν συνεννοήσεων µε κάποιο κάτοικο του χωριού που πήγαινε στα Γιάννενα, αγκαλίτσα µε την ρόδα έφτασα ως το βενζινάδικο. Αφού το επισκεύασα επέστρεψα πίσω µε την γνωστή µέθοδο του auto stop µέχρι το Ηλιοχώρι και από Εκεί µέχρι το Βρυσοχώρι µε τα ... πόδια και την ρόδα ( ευτυχώς το µεγαλύτερο µέρος ήταν κατηφόρα ). Τέλος πάντων αν θέλουµε να πάµε στην Κόνιτσα όχι από τον χωµατόδροµο αλλά από την άσφαλτο, θα πρέπει να γυρίσουµε πίσω κάνοντας Ένα κύκλο. Αν ακολουθήσουµε αυτό το δρόµο θα πάµε προς το Μονοδένδρι. Σε Όλο το δρόµο και στα δεξιά µας υπάρχουν πινακίδες που µας κατατοπίζουν για Ένα µονοπάτι ( σκάλα Βραδετού ) στα άγρια βουνά της περιοχής, το οποίο οδηγεί σε Ένα χωριό µε είκοσι σπίτια το Βραδετό. Μετά το χωρίο Μονοδένδρι συναντάµε το µοναστήρι της Αγίας Παρασκευής το οποίο είναι κτισµένο κυριολεκτικά στην απόκρηµνη πλευρά της χαράδρας. Η θέα είναι φανταστική και θα σας κόψει την ανάσα. Όσοι Όµως αισθάνονται τολµηροί και δεν φοβούνται τα ύψη, µπορούν παίρνοντας το µικρό στενό µονοπάτι ( πλάτος 50 - 90 εκατοστά ) που ξεκινά από το πάνω µέρος του µοναστηριού να φτάσουν σε Ένα παλιό κτίσµα που επί Τουρκοκρατίας το χρησιµοποιούσαν σαν κρύπτη - καταφύγιο. Όταν ξαποστάσουµε για λίγο, ίσως µέσα στην χαράδρα των 600 µ να δούµε κάποιους που δοκιµάζουν τις δυνάµεις τους κάνοντας rafting στα παγωµένα νερά του Βοϊδοµάτη ( Αωού ). Όταν επιστρέψουµε στον κεντρικό δρόµο µπορούµε να πάµε προς τους Κήπους µε τα υπέροχα τρίκλινα τοξωτά πέτρινα γεφύρια ή να πάµε προς το Πάπιγκο. Φτάνοντας στο χωριό Αρίστη συναντάµε Ένα µικρό ορεινό δρόµο που µας οδηγεί µέχρι το χωριό Βίκο. από εδώ ξεκινάει το µονοπάτι που κατεβάζει στην καρδιά της χαράδρας και στις πηγές του ποταµού που ρέει ανάµεσα. Το κατέβασµα διαρκεί περίπου 30 λεπτά που σηµαίνει ότι η φυσική µας κατάσταση θα πρέπει να είναι τουλάχιστον καλή. Όσο για το ανέβασµα, οι πιο πολλοί θα σκεφθούν να κόψουν την επόµενη φορά το κάπνισµα..... Βέβαια όπως λέει η παροιµία .. «το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο µονοπάτι». Για αυτούς που δεν αντέχουν τις κακουχίες υπάρχει και ο δρόµος µέσα από το χωριό της Αρίστης για το Πάπιγκο που κατεβάζει και αυτός στην χαράδρα και συγκεκριµένα σε Ένα µεγάλο πλάτωµα δίπλα στα κρύα καθαρά νερά του ποταµού που το περιστοιχίζουν πολλά πλατάνια. Αν ακολουθήσουµε τον δρόµο - που µοιάζει από µακριά σαν Ένα µεγάλο κουλουριασµένο φίδι - µας οδηγεί στο Μεγάλο Πάπιγκο.
« Το Παπί της Μεγάλης Φυγής » – Ηλία Φωτ. Αντωνόπουλου
25
@ND€LI® Βike Traveler GLOBERIDERS ∆ύο χιλιόµετρα και στο αριστερό µέρος του δρόµου στο γεφυράκι και στην στροφή αν παρατηρήσουµε καλλίτερα θα δούµε µεγάλες βάθρες ( µικρές λίµνες ) όπου αν δεν κρυώνουµε µπορούµε να κάνουµε και µπάνιο. Μετά από δύο χλµ πιο πάνω ψηλά στο βουνό βρίσκεται το Μικρό Πάπιγκο. Εκεί που τελειώνει ο δρόµος ξεκινάει το µικρό µονοπάτι το οποίο µας οδηγεί στην ξακουστή ∆ρακολίµνη. Υπάρχουν σχετικές πινακίδες για πόση ώρα θα πρέπει να .... περπατήσουµε !. Το θέαµα θα σας αποζηµιώσει. Πριν την είσοδό µας στην Κόνιτσα περνάµε από τον ποταµό Αωό και κοντά στην νέα γέφυρα - στην είσοδο του µικρού φαραγγιού - διακρίνεται το παλιό τοξωτό γεφύρι. ΣΤΗΝ ΠΑΡΓΑ & ΤΟΝ ΑΧΕΡΟΝΤΑ Αφήνοντας πίσω την οροσειρά της Βόρειας Πίνδου και τα Γιάννενα ακολουθούµε τον Ε90 - Ε92 και δίπλα σε µια υπέροχη διαδροµή του ποταµού Θύαµη φτάνουµε στο λιµάνι της Ηγουµενίτσας την οποία προσπερνάµε µάλλον αδιάφορα και φτάνουµε στο µοναδικό τοπίο της Πάργας. Τα κατάφυτα νησάκια και οι διάσπαρτοι βράχοι, που δείχνουν σαν να προσπαθούν να προστατέψουν τις λαµπερές αµµουδιές από την οργή του Ιονίου πελάγους. Το πιο όµορφο σηµείο της πόλης είναι σίγουρα ο κατάφυτος λόφος µε το Βενετσιάνικο κάστρο από όπου µπορούµε να απολαύσουµε την θέα στους κόλπους, τα νησάκια και τις µεγάλες αµµουδιές του Βάλτου. Μέσα στην πόλη αν εξαιρέσουµε τα κιτς τουριστικά σηµεία θα συναντήσουµε γραφικά και στενά καλντερίµια, πολλά παλιά σπίτια - ιδιαίτερα προς το λόφο που πάει στο κάστρο - και φυσικά τον όµορφο µώλο µε τις πολλές ψαροταβέρνες - καφετέριες και µαγαζάκια µε .... τουριστικά είδη. Μπροστά από την πόλη βρίσκεται Ένα νησάκι µε θεόρατα πεύκα και ένα λευκό εκκλησάκι της Παναγίας. Η επίσκεψη του µπορεί να γίνει εύκολα µε καΐκι. Ακολουθώντας την ηµιορεινή διαδροµή προς την κοινότητα Ανθούσα και Αγιά και µέσα από χωµατόδροµους βγαίνουµε στην παραλία της Πέρδικας ιδανικό µέρος για κολύµπι. Επιστροφή στο παραλιακό camping του Λύχνου για ξεκούραση και σχεδιασµό της επόµενης ηµέρας. Αν υπάρχει όρεξη και χρόνος θα ήταν παράλειψη να µην επισκεφθεί κάποιος τα βαλτοτόπια του ποταµού Αχέροντα και τον αρχαιολογικό χώρο στο Νεκροµαντείο.
( Ο Αχέροντας τα σκοτεινά νερά της Στύγας και του Κωκυτού ήταν τα τρία ποτάµια που διάβαιναν τις πύλες του Άδη, ). Στον Αχέροντα βρίσκονταν η βάρκα του
« Πορθµέα Χάροντα » που παραλάµβανε τις ψυχές των νεκρών και έναντι αµοιβής τους περνούσε στο βασίλειο του Ερέβους. µπρρ !!
ΛΕΥΚΑ∆Α & ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ
Αφήνοντας πίσω µας την Πάργα και ακολουθώντας τον Ε55 Μετά από 67 χλµ φτάνουµε στην πόλη - λιµάνι της Πρέβεζας, παίρνουµε το Ferry Boat και σε πολύ λίγα λεπτά περνάµε απέναντι συνεχίζοντας την πορεία της επιστροφής µας. Στην « Το Παπί της Μεγάλης Φυγής » – Ηλία Φωτ. Αντωνόπουλου
26
@ND€LI® Βike Traveler GLOBERIDERS πρώτη διασταύρωση που συναντάµε στρίβουµε δεξιά προς Άγιο Νικόλαο και από εκεί στην ... Λευκάδα µε διαµονή στο φιλόξενο σπίτι του φίλου µου Ανδρέα Καββαδά στο χωριό Βλυχό. Μία ηµέρα είναι αρκετή για να γυρίσουµε Όλο το νησί. Φεύγοντας από την Λευκάδα ακολουθούµε τον δρόµο προς Βόνιτσα, περνάµε πλάι στην λίµνη Βουλκαριά και λίγο πριν την πόλη της Βόνιτσας ακολουθώντας πάντα τον Ε55 κατευθυνόµαστε προς Πάλαιρο.( 21 χλµ ). Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στον δρόµο γιατί η ατελείωτη ευθεία µπορεί να µας ξεγελάσει, το οδόστρωµα είναι στενό, κακοφτιαγµένο και κρύβει πολλές παγίδες και τεράστιες λακκούβες που δεν φαίνονται. Σε µία τέτοια λακκούβα κόντεψα να « αφήσω » το πίσω µέρος από το παπί. Η πτώση ήταν αναπόφευκτη, αλλά δεν ξέρω πoιος Άγιος µε κράτησε στο δρόµο. Το µόνο που έγινε ήταν να πέσουν στο δρόµο η σκηνή και ο υπνόσακος. Το θετικό είναι ότι υπάρχουν δεκάδες µικροί « ιδιωτικοί » κολπίσκοι για κολύµπι που δεν φαίνονται µε την πρώτη µατιά από τον δρόµο. Συνεχίζοντας την πορεία µας πάντα δίπλα την θάλασσα συναντάµε το ήσυχο ψαροχώρι Μύτικα, που βρίσκεται κτισµένο στη σκιά των Ακαρνανικών βουνών και καθώς αντικρίζεις από µακριά το παλιό γραφικό χωρίο, µε τα πέτρινα σπίτια, και τις τετράριχτες κεραµοσκεπές, το κάνουν σχεδόν να .... επιπλέει πάνω στα γαλάζια νερά του Ιονίου. Η καλύτερη και µεγαλύτερη παραλία της περιοχής είναι ο Βούλκος και βρίσκεται δυτικά. Αν βρεθείτε - όπως εγώ - Αύγουστο µπορείτε να παρακολουθήσετε τις αθλητικές - πολιτιστικές εκδηλώσεις « Αλύζεια » και « Γιορτή της Σαρδέλλας » που οργανώνει µε µεγάλη επιτυχία τα τελευταία χρόνια η δηµοτική αρχή. Φεύγοντας από τον Μύτικα µετά από 34 χλµ φτάνουµε στην παραθαλάσσια κωµόπολη του Αστακού µε τα αµφιθεατρικά σπίτια του που βλέπουν την θάλασσα. από εδώ µπορούµε να πάρουµε πλοίο για Ιθάκη ή Κεφαλονιά. Στη συνέχεια ο δρόµος αποµακρύνεται από την θάλασσα, διασχίζει το µικρό αλλά αξιόλογο δάσος κοντά στο χωριό Φράξος και καταλήγει διαµέσου της Κατοχής στη µικρή ναυτική πολιτεία, το Αιτωλικό που είναι κτισµένο ανάµεσα σε δύο λιµνοθάλασσες πάνω σε µία νησίδα. Επικοινωνεί µε την στεριά µε δύο µικρές γέφυρες ( που κτίστηκαν στα τέλη του προηγούµενου αιώνα ). Στις 15 Αυγούστου ( δυστυχώς δεν το πρόλαβα ) ονοµαστό είναι το πανηγύρι µε παραδοσιακές ενδυµασίες, λαϊκούς οργανοπαίκτες και εντυπωσιακούς καβαλάρηδες.
Η ΕΙΣΟ∆ΟΣ ΤΟΥ …. ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ
Φεύγοντας από το Αιτωλικό αξίζει να κάνουµε µια µικρή παράκαµψη και να επισκεφθούµε την θρυλική - ιστορική πόλη του Μεσολογγίου. Η σηµερινή πόλη ελάχιστα µας θυµίζει το µαρτυρικό Μεσολόγγι του 1821. Το πιο ενδιαφέρον σηµείο είναι ο Κήπος των Ηρώων ( βρίσκεται στην είσοδο, πίσω από το τείχος ). από εδώ µπορούµε να πάµε εύκολα περνώντας πάνω σε µια στενή ασφάλτινη λωρίδα δρόµου
« Το Παπί της Μεγάλης Φυγής » – Ηλία Φωτ. Αντωνόπουλου
27
@ND€LI® Βike Traveler GLOBERIDERS µε την λιµνοθάλασσα αριστερά και δεξιά στο πολύ γραφικό ψαροχώρι Τουρλίδα ( 6 χλµ ). Φεύγοντας από το Μεσολόγγι και αφήνοντας στα αριστερά τους ψηλούς λόφους µε ... αλάτι από το εργοστάσιο ΚΑΛΑΣ, περνάµε µέσα από τα στενά της Κλεισούρας ( όπου και το οµώνυµο ιστορικό µοναστήρι µε τον τεράστιο σταυρό ) και κατευθυνόµαστε προς Κεφαλόβρυσο ... Παναιτώλιο ... Καινούργιο και φτάνουµε στο πανέµορφο παραλίµνιο χωρίο Μυρτιά ( Γορίτσα ) πνιγµένο µέσα στις πορτοκαλιές λεµονιές - ελιές .... εδώ έγινε στάση 2 ηµερών για να συναντήσω συγγενείς α΄ βαθµού !. Με αφετηρία το χωριό, αξιόλογες επισκέψεις είναι οι καταρράκτες του χωριού µε τον παλιό νερόµυλο, το µοναστήρι, τα ιαµατικά Λουτρά της Μυρτιάς και φυσικά να δοκιµάσετε τις υπέροχες γεύσεις από τα πολλά ψάρια της Λίµνης Τριχωνίδας. Για τους χωµατερούς υπάρχει δρόµος από τα Λουτρά Μυρτιάς κυριολεκτικά επάνω .... στην λίµνη και καταλήγει στο Πετροχώρι. ∆ιαφορετικά από την άσφαλτο διαµέσου Αγ. Σοφίας .... Άνω Μυρτιάς καταλήγουµε στην ιστορική κωµόπολη του Θέρµου και από Εκεί Πετροχώρι ..... Σιταράλωνα ..... Βλαχοµάνδρα ( γνωστό σαν « Χάνι του Μπανιά » ) όπου έχει τις εγκαταστάσεις του το Alpin Kayak Club για τους φανατικούς φίλους του rafting. από εδώ ο δρόµος βγαίνει στην Ναύπακτο.
ΠΙΣΩ ΤΗΝ … ΣΤΕΡΕΑ
Ακολουθούµε τον δρόµο µέχρι την διασταύρωση της ∆άφνης και ο ανηφορικός δρόµος µας φέρνει στο Ευπάλιο - διαµέσου µιας φανταστικής διαδροµής - και µετά από 38 χλµ φτάνουµε στην τεχν. λίµνη Μόρνου και από Εκεί ακολουθώντας την δεξιά πλευρά του ασφάλτινου δρόµου µε τις πολλές στροφές καταλήγουµε στο Μαλανδρίνο και στη συνέχεια στην Ερατεινή. από εδώ ο δρόµος είναι κατηφορικός µε υπέροχη θέα και µετά από 13 χλµ φτάνουµε στο αρχοντικό και ένδοξο Γαλαξίδι που βρίσκεται σε έναν ήσυχο κόρφο του Κορινθιακού κόλπου και κάτω από την επιβλητική σκιά των µεγάλων βουνών της Ρούµελης. Η παλιά αυτή ναυτική πόλη έχει κάτι που σε τραβά κοντά της και είναι αδύνατον αν φτάσεις ως εδώ να την αγνοήσεις. έχει πολλά αξιοθέατα όπως το πλούσιο λαογραφικό µουσείο, η εκκλησία του Αγ. Νικολάου κ.α. αλλά σίγουρα η κατάληξη θα είναι σε κάποιο από τα πολλά όµορφα ταβερνάκια του λιµανιού, εκεί που έδεναν κάποτε οι σκούνες των καπεταναίων και τώρα αράζουν οι ψαρόβαρκες και τα ... κότερα ! από εδώ συνεχίζουµε την πορεία της επιστροφής προς Ιτέα ( όχι από την κλασσική ανηφορική διαδροµή ∆ελφοί – Αράχοβα ) αλλά από την ∆εσφίνα .... Άσπρα Σπίτια ( Πεσινέ ) φτάνουµε στην Ι.Μ. Οσίου Λουκά και από Εκεί στην Ανάληψη, την Λιβαδειά µε τους καταρράκτες της και ακολουθώντας τον επαρχιακό δρόµο καταλήγουµε στην Θήβα και από Εκεί στο Σχηµατάρι και δια µέσου της Ν.E.Ο. φτάνουµε στην .... Αθήνα.
Κ
άπου εδώ τελειώνει η όµορφη περιπέτειά µου στην Ελλάδα. Για άλλη µια φορά εκείνο που έµεινε ήταν οι υπέροχες εικόνες στο µυαλό µου και στην φωτογραφική µηχανή από τις υπέροχες ανατολές και τα όµορφα ηλιοβασιλέµατα στα
« Το Παπί της Μεγάλης Φυγής » – Ηλία Φωτ. Αντωνόπουλου
28
@ND€LI® Βike Traveler GLOBERIDERS διάφορα µέρη της πατρίδας µας αλλά το πιο σηµαντικό ήταν οι νέες γνωριµίες µε φιλόξενους ανθρώπους που αγαπάνε την τόπο τους, την πατρίδα µας, την Ελλάδα, σίγουρα την οµορφότερη χώρα του κόσµου. Η αλήθεια είναι ότι δύο φορές έφτασα στα όρια µου, είτε από ατυχίες, είτε από κούραση. Τότε είπα να τα παρατήσω και να βρω κάποιο άλλο τρόπο να επιστρέψω στην Αθήνα. Όµως αυτό δεν έγινε για τρεις λόγους. Πρώτον για τις µοναδικές στιγµές που έζησα στην φύση, δίπλα σε απλούς ανθρώπους που δεν σε κοιτάνε σαν όρθιο χιλιάρικο ( Ναι υπάρχουν ακόµη ), δεύτερον, γιατί, όχι πολλά χρόνια πριν ήµουνα αθλητής ποδηλάτης και είχα « γράψει » πολύ περισσότερα χιλιόµετρα µε το ποδήλατό µου και τρίτον Έτσι για το πείσµα µου ρε γαµώτο.!! Για όλα όσα διαβάσατε χρειάστηκαν, Ένας άνθρωπος, µια µηχανή (παπί Yamaha T80), παρά πολύ υποµονή, διανύθηκαν 2.953 χλµ. σε 26 ηµέρες, και σε 21 νοµούς της πατρίδας µας. Σας συµβουλεύω να κάνετε και εσείς το ίδιο µε το « δικό σας » µεταφορικό µέσον. Άλλωστε µετά από αυτό έχω κάνει 2-3 οδοιπορικά ακόµη, όπως στην Πελοπόννησο, Κρήτη, Ηγουµενίτσα για την 17η Πανελλήνια Συγκέντρωση Μοτ/των .... )
Ευχαριστώ όλους εσάς που διαβάσατε το οδοιπορικό. Ελπίζω οι φωτογραφίες να σας αποζηµιώσουν. Χρησιµοποιήθηκαν χάρτες των περιοχών, Στερεά Ελλάδα - Ήπειρος - Θεσσαλία από τη σειρά χαρτών των εκδόσεων της Road Editions, ( τηλ. 210-9296541 ) σε κλίµακα 1:250.000 από το βιβλιοπωλείο No Limits! Καλλιρρόης 47,τηλ.210-9218996, 210-9219978 . Για χάρτες της Μακεδονίας χρησιµοποιήθηκαν οι χάρτες ΑΤΛΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑ∆ΟΣ -
Castrol Hellas & περιοδικό ΕΙΚΟΝΕΣ ( ΧΑΡΤΟΕΚ∆ΟΤΙΚΗ ΕΛΛΑ∆ΑΣ ), ∆. Γ. Τσόπελα, της ΙNTERAMERICAN - ΕΘΝΟΣ - και για επιµέρους περιοχές χάρτες από τις Τουριστικές Εκδόσεις για την Ελλάδα, ( οι ειδικοί πολιτισµικοί - περιηγητικοί χάρτες ) της ΑΝΑΒΑΣΗΣ ( εκδόσεις για τον ορεινό χώρο ) σε κλίµακα 1:55.000 τηλ. 210-7293541, 210-6543947
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ : Κράνος οπωσδήποτε, καλό µπουφάν, γάντια, µποτάκια, ζώνη µέσης, τα απαραίτητα ρούχα, οπωσδήποτε καλό αδιάβροχο, αντίσκηνο, υπνόσακος, καλούς χάρτες, κινητό τηλέφωνο ( αν υπάρχει ), πολλά φιλµ - slides ( και εφεδρικές µπαταρίες ), καλό service στην µοτοσικλέτα σας, φυσικά χρήµατα και πάρα - πάρα πολύ .... υποµονή !!
« Το Παπί της Μεγάλης Φυγής » – Ηλία Φωτ. Αντωνόπουλου
29
@ND€LI® Βike Traveler GLOBERIDERS
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ: Υπήρξαν αρκετές φορές µε τα καύσιµα γιατί τα βενζινάδικα δυστυχώς δεν υπάρχουν εκεί που µένεις από βενζίνη. ( αυτονοµία 145 - 160 χλµ ). Επίσης πολύ εκνευριστικό ήταν ότι κάθε φορά που έβαζα καύσιµα, έπρεπε να κατεβάζω όλα τα πράγµατα που είχα φορτωµένα επάνω στην σέλλα. Άλλα προβλήµατα ευτυχώς κανένα - εκτός από ένα σκάσιµο λάστιχου στα Ζαγοροχώρια. !! ΤΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΕΤΕ : αν δεν έχετε ξαναέρθει στις περιοχές της λίµνης Πλαστήρα, στην περιοχή Γρεβενών, στα Ζαγοροχώρια και κοντά στις παραµεθόριες περιοχές χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή να µην µείνετε από καύσιµα και κυρίως να µην σας πιάσει η νύχτα σε µέρη που έρχεστε για πρώτη φορά. Μην εµπιστεύεστε πάντα του βοσκούς ( sorry κύριοι χωρίς παρεξήγηση ) για την κατάσταση των δρόµων και για τις αποστάσεις σε χρόνο και χιλιόµετρα και να θυµάστε ότι αν χάσετε τον προσανατολισµό σας θα χάσετε και την ψυχραιµία σας και κατ’ επέκταση την κρίση σας για σωστές αποφάσεις µε δυσάρεστες συνέπειες.
Ευχαριστήρια: •
Όλο το προσωπικό στο Camping Club της Αγίας Άννας για την φιλοξενία. Τηλ. Camping 2227 - 097250, 097185.
•
Τον ∆ηµήτρη Χαραλαµπίδη, στο Tavropos Mountain Sport Center για τις πληροφορίες του στην ευρύτερη περιοχή της λίµνης Πλαστήρα. ( Τηλ. / Fax. 2441 - 092552 )
•
Το τοπικό γραφείο Oικοτουρισµού - πρόγραµµα Life στην Καρδίτσα. για τις πληροφορίες αλλά και για το έντυπο πληροφοριακό υλικό σχετικά µε την ευρύτερη περιοχή. ( τηλ. 2441 - 025045, 026345 & 042363, οδός Ιεζεκιήλ 129 )
•
Την φίλη Μαρία Γραβάνη στο χωριό Ρίζωµα Τρικάλων για την φιλοξενία στο σπίτι της.
•
Την Κούλιου Σµαραγδή ( « Λίκνο » ) και τον Άγγελο Σινάνη ( « Έλληνες Περιηγητές » ) για την φιλοξενία και τις πληροφορίες για την ευρύτερη περιοχή των Αγράφων και όχι µόνο !! ( τηλ. 2434 - 071826 )
•
Στο Νεραϊδοχώρι. τον ξενοδόχο Άγγελο Νιαβή για τις πληροφορίες του στην ευρύτερη περιοχή.( τηλ. 2434 091201 ).
•
Τον φίλο ανεµοπτεριστή ∆ηµήτρη Παπαδηµητρίου για τις φανταστικές αεροφωτογραφίες των µοναστηριών στα βράχια των Μετεώρων.
•
Τον κ. Λεωνίδα Στεργίου στο Κέντρο Τουριστικών Υπηρεσιών για τις πληροφορίες του και τους χάρτες της περιοχής της Καλαµπάκας - Πύλης τηλ. 2432 - 026306.
« Το Παπί της Μεγάλης Φυγής » – Ηλία Φωτ. Αντωνόπουλου
30
@ND€LI® Βike Traveler GLOBERIDERS •
Το ΚΕΝ.Α.ΚΑ.Π. ΑΕ ( Κέντρο Ανάπτυξης Καλαµπάκας - Πύλης ) τηλ. 2432 - 025370, 075250.
•
Τους πολύ καλούς µου φίλους στην Πτολεµαϊδα, Ειρήνη και Χάρη Τσακιράκη.
•
Την πολύ καλή µου φίλη Κων/να Μούρτση για την φιλοξενία της στην Θεσ/νικη, αλλά και τον Στέλιο Σδρού την Ελένη ( Νώε ) και τον πρώην πρόεδρο του Africa Twin Club Βορείου Ελλάδος, Σάκη Λουκµακιά ( ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του ) για τις « νυκτερινές εξορµήσεις » στα στέκια της συµπρωτεύουσας.
•
Το Γραφείο Οικοπεριηγήσεων Υδροβιοτόπου Οικοσυστήµατος Κερκίνης, και ειδικά τον Πρόεδρο του Οικολογικού Συλλόγου Κερκίνης, Γιάννη Ρέκλο αλλά και τον φίλο Γιάννη Ρέκλο για την φιλοξενία αλλά και τις πληροφορίες σχετικά µε τον Υδροβιότοπο. Τηλ. 2327 - 041016, 041450,
•
Τα ΚΕΝΤΡΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΠΡΕΣΠΑΣ στα χωρία Άγιος Γερµανός και Ψαράδες για πληροφορίες σχετικά µε τις λίµνες και τα την πέριξ περιοχή.
•
Την πάντα φιλόξενη Κα. Σταµατία Τζουµάνη στο Βρυσοχώρι ( Ζαγοροχώρια ) τηλ. 2653-081497 & 2651020974
•
Τον φίλο µου από τον στρατό Ανδρέα Καββαδά στο Βλυχό Λευκάδας για την φιλοξενία και τις πληροφορίες.
•
Τον Στέλιο Αγιοµαυρίτη για την υποστήριξη σε φωτογραφικό υλικό ( φιλµ - slides κλπ )
•
Τα ξαδέλφια µου Βασίλη και Κατερίνα Αντωνοπούλου στο χωριό Μυρτιά ( λίµνη Τριχωνίδα ) Αιτωλοακαρνανίας για την φιλοξενία τους.
@иD€LI ®
« Το Παπί της Μεγάλης Φυγής » – Ηλία Φωτ. Αντωνόπουλου
31
@ND€LI® Βike Traveler GLOBERIDERS
Bike Traveller
GLOBERIDERS
« Το Παπί της Μεγάλης Φυγής » – Ηλία Φωτ. Αντωνόπουλου
32