Jeangu Macrooy “Creëren is het allerleukste wat er is”
Hij dacht dat het een ‘tussenjaar’ zou worden, zonder al te veel hoogtepunten. Echter 2018 bleek zeer vruchtbaar voor Jeangu Macrooy. Met succesvolle club- en solotournees, vele gastoptredens bij DWDD en losse projecten. Nu gaat de zanger twee jaar na zijn debuutalbum High On You een stap verder met Horizon. Tekst: Angelique van Os | Foto’s: Anne-Marie Kok
D
e lange, ranke Jeangu Macrooy (25) woont nog maar een jaartje in Amsterdam. De kortstondige ‘liefde’ met Enschede bracht hem veel goeds: hij volgde daar zijn conservatoriumopleiding en werd ontdekt door componist annex producer Perquisite (Pieter Perquin). Maar Enschede ligt niet centraal in het land. De singer-songwriter met de soepele, warme en krachtige soulstem lijkt prima op zijn plek in de hoofdstad. Hij is kind aan huis bij De Wereld Draait Door en presenteerde begin februari zijn nieuwe, tweede album Horizon in Paradiso. In het kleine, rustige café Harlem nestelen we ons aan een tafeltje. Het was een druk jaar. Had je wel tijd om te schrijven of lag er al veel materiaal op de plank? ”Ik had de plaat eigenlijk al in 2018 willen uitbrengen, want ik kan niet stilzitten”, zegt Macrooy achter een kop muntthee. “Creëren is het allerleukste wat er is. Gelukkig trapte Perquisite op de rem. Hij vond dat het publiek de tijd moest hebben om aan het nieuwe album te wennen. Ik dacht dat 2018 een ‘tussenjaar’ zou worden, maar ik heb zoveel mooie optredens en projecten kunnen doen. Daar ben ik zeer dankbaar voor en zelfverzekerder van geworden.”
108 M A A RT / A P R I L 2 0 1 9
Creatieve breinen Horizon is een mix van uptempo stukken met aanstekelijke blazersriffs, een flinke dosis (donkere) elektronica van indirect Berlijnse popinvloeden, waarbij de warme soulstem van Jeangu Macrooy uiteraard de boventoon voert. Het is opnieuw een intensieve samenwerking tussen de zanger en producer Perquisite. De werkwijze is inmiddels veranderd en gegroeid. “Mijn eerste ep, Brave Enough (2016), maakte ik volledig samen met Perquisite. Bij het debuutalbum werd de band meer betrokken. Nu, tijdens het schrijfproces en in de repetitiefase van Horizon, gaven ook de musici hun inbreng en hebben we samen gearrangeerd. In de studio hebben we de stukken live opgenomen en hierover heeft Perquisite zijn ‘productiesausje’ gegoten. Ik heb geprobeerd om qua songwriting meer de diepte in te duiken. Ik hou van zoveel verschillende muziek, dat ik me niet wil laten beperken tot één genre of stijl. Mijn vriend gaat al jaren uit in Berlijn en via hem heb ik interessante elektronische, feestelijke invloeden gevonden. Dit is wat ik mooi vind en waar ik nu sta.”
Interview Op eigen benen Het leven van de zanger is de afgelopen vijf jaar ontzettend veranderd. Het was niet altijd makkelijk, want als jonge twintiger verlaat hij zijn warme nest, zijn cultuur en het tropische klimaat van Suriname. Hij staat voor het eerst op eigen benen, ook zonder zijn tweelingbroer Xillan. Dat is uiteraard even wennen, want ze maken van jongs af aan samen muziek en zitten op gitaarles. In 2011 richten ze de band Between Towers op en twee jaar later volgt het album Stars On My Radio. De broers maken onderdeel uit van de eerste lichting van het conservatorium in Paramaribo. In 2014 neemt Jeangu het besluit om meer aan zichzelf te werken en verhuist naar Enschede om daar verder te studeren aan het Artez Conservatorium. Na zijn ep met Perquisite wordt Jeangu gebombardeerd tot 3FM Serious Talent en ontvangt hij een Edison Pop-nominatie. Xillan is hem inmiddels gevolgd naar Nederland en speelt in zijn band. Hij werkt ook aan zijn eigen sound en brengt dit jaar een eigen plaat uit.
échte liefde en ook dat je jezelf tegenkomt. We kunnen beter energie steken in mooie en positieve momenten.” De titel van het nieuwe album verwijst niet alleen letterlijk maar ook figuurlijk naar het verbreden van Jeangu’s horizon. Naar zijn muzikale reis die steeds andere wendingen krijgt. Naar zijn team dat omvangrijker wordt. En naar het succes van dit album. De zanger droomt van een internationale carrière. Na een optreden tijdens Noorderslag en de albumpresentatie in Paradiso richt Macrooy zich op een Duitse tournee. “Ik vind het nog steeds heel bijzonder dat mensen kaartjes kopen om naar mij te komen luisteren. Maar het smaakt naar meer, dus ik ga er flink tegenaan dit jaar.”
“ In Suriname is het heel
moeilijk om van muziek te leven” Macrooy: “Het is goed dat we onze eigen weg hebben gevonden, maar onze paden kruisen elkaar nog bijna dagelijks. Mijn toekomst ligt in Nederland. Suriname heeft een diverse, maar nogal kleine muziekscene. Het is heel moeilijk om daar van muziek te leven.” Vorig jaar ging hij even terug naar Suriname en speelde daar met zijn band. “Het onthaal voelde als een warm bad, alsof iedereen met mij het succes vierde. Eigenlijk best gek, want er zijn een flink aantal goede Surinaamse muzikanten en creatievelingen die in Nederland verblijven, maar geen toekomst hebben in hun eigen land. Misschien zou het lukken als we met z’n allen terugkeren, dan verandert er wellicht iets.”
Relaties Op Horizon staan enerzijds vrolijke uptempo stukken, zoals Good Thing, Dance With Me en How Much I Love You. Anderzijds is er gospel met Second Hand Lover en een donker randje in Surrender, Eyes On The Horizon en Adrenaline. Voor het bombastische koor in Second Hand Lover zongen Jeangu, Xillan en Milaisa Breeveld alle stemmen in. In de voornamelijk autobiografische teksten ligt het accent met name op relaties. “Ik heb nu voor het eerst een serieuze stabiele relatie. Veel stukken gaan daar over. Over verliefd zijn, over
M AART / AP R I L 2019 109