Cd's luisteren naar deze melodieuze zangexplosies, ritmisch slechts begeleid door geratel op blikken en handgeklap, maakt dat een grauwe, regenachtige dag ineens gaat stralen. Pieter Franssen
Somi The Lagos Music Salon OKeh Records NEW AFRICAN JAZZ ****1/2 Somi, geboren in de VS, uit Oegandees/Ruandese ouders, schreef 18 composities over haar anderhalf jaar durende verblijf in Nigeria’s hoofdstad Lagos. Op dit album brengt ze op magistrale wijze haar Afrikaanse en Amerikaanse achtergrond samen in kosmopolitische songs. Soul, jazz, hiphop, afrobeat, het Nigeriaanse juju-ritme − ze laat ze samenvloeien in een conceptalbum waarop ze haar ervaringen in Lagos lyrisch verwoordt. In een bewerking van Fela’s Lady samen met Angelique Kidjo, in When Rivers Cry met rapper Common. Deze song opent heel klassiek met strijkers. De prachtige lovesong Ginger Me Slowly is Afrosoftsoul, in Brown Round Things - een song over prostitutie - legt trompettist Ambrose Akinmusire een magische jazzsaus over Somi’s verhaal. Still My Girl is een van de mooiste tracks. Zij gaat sociale issues niet uit de weg, zoals in Four African Women, waarin ze zingt over genocide en besnijdenis. Haar muziek heeft zo’n gelaagdheid, dat je bij elke luisterbeurt weer iets nieuws ontdekt. Rik van Boeckel
lichaam of de muziek, is het ongelofelijk fris, zelfs tintelfris om doorleefde rauwe zooi te horen van vier streetkids uit Malawi op zelf in elkaar geflanste snaarinstrumenten. Ze hebben weinig te makken, maar ze beschikken wel over een superdrive. Deze boys uit Malawi, vlakbij Zuid-Afrika, verkopen hun in de jungle gevangen gebraden muizen als geliefde delicatesse aan de snelweg
van dit mysterieuze land, als ze geen afroreggaegospel maken. Nelson Muligo tekent voor de meeste rauw geschuurde composities, maar ik vind die van Zondiwe Kachingwe net zo heerlijk om mee te hummen. Samen met Joseph Nekwanka en Alfred Savanaia maken ze superaanstekelijke, optimistische, ongepolijste muziek met melodieën zo scherp als een machete! Het
enerzijds verrassend, anderzijds wordt het na een aantal nummers een beetje een kunstje. Ook had de invulling van de instrumentatie wellicht iets spannender kunnen zijn: qua sound wordt het halverwege de plaat wat voorspelbaar met hoofdzakelijk pianosolo’s. Dat geldt niet voor de songs, die zijn afwisselend genoeg. Een interessante groep om in de gaten te houden! Angelique van Os
Melphi Through the Looking Glass Snip Records JAZZ **** Het Nederlandse kwartet Melphi is goed op stoom met hun debuutalbum Through the Looking Glass. Opgericht in 2010 door pianist Rogier Telderman, en vernoemd naar het personage dokter Jennifer Melfi, de psychater uit de Amerikaanse maffiaserie The Sopranos. Een plaat met sterke teksten, warme melodieën en fraai samenspel tussen de musici: Telderman, Jurriaan Dekker (b), Willem van der Krabben (d) en leading lady, Lotte van Drunen. Laatstgenoemde heeft een prachtige heldere stem die je na de eerste zinnen al omarmt. Van Drunen vertelt overtuigend haar zelfgeschreven verhalen, met rust, emotie en mooie frasering. In stukken als Can’t get Home, Nowadays Disaster en Not this Time toont de zangeres ook een pittig geluid, wat sterk doet denken aan Janis Joplin. Dat is
www.jazzism.nl
Nick Mulvey First Mind Universal WORLD ****1/2 In de grote nieuwe groep jonge Britse muzikanten die elk jaar weer op de lijst van de BBC belanden om het volgende jaar indruk te maken, was het niet verbazingwekkend dat op de 2014-lijst Nick Mulvey te vinden was. Ver weg van de sound van zijn vorige band Portico Quartet, zichzelf begeleidend op een akoestische gitaar en spelend met een meer organisch en puur geluid is Mulvey in alle facetten een muzikant die in de voetsporen van Nick Drake en John Martyn treedt. Zijn briljante gitaarspel verkreeg Mulvey niet alleen door op Cuba lessen te nemen, waardoor hij vrijwel alle Latijnse stijlen beheerst, maar ook door zijn studie
in Ethnomusicology, waardoor hij ook veel Afrikaanse manieren van gitaarspelen leerde kennen. Het maakt First Mind alleen qua virtuoos gitaarspel, waarin echt al zijn invloeden verwerkt zijn, al een absolute must. Mulvey bedt zijn prachtige spel daarnaast in in rijke composities die bolstaan van verrassende breaks en tussenstukken en die vergezeld van zijn fraai melancholieke stem bij elke luisterbeurt alleen maar mooier en mooier worden. Zonder er specifieke songs uit te lichten, daar is de collectie songs gewoonweg te coherent voor, is First Mind een adembenemend debuut dat alle aandacht verdient. Dick Hovenga
Meshell Ndegeocello Comet, Come To Me Naive/PIAS POP/SOUL **** Op haar vorige album Pour Une Âme Souveraine bracht Meshell Ndegeocello een ode aan Nina Simone, op Comet, Come To Me creëert ze een divers landschap van pop, r&b, soul, rock, reggae, triphop en rap en dat alles in een minimalistisch concept en op een mellow toon. Ze begint verrassend met Whodini’s jaren ‘80-raptrack Friends, waarna reggae geïnspireerde tracks als het sterke Forget My Name
S E P T E M B E R 2014 93