Cd's en de lounge-achtige titelsong volgen. Continuous Performance is totaal anders, hier zet Meshell de luisteraar op het verkeerde been met ‘n synthi-new wave-song. Het tekent de verscheidenheid aan songs en dat wordt voortgezet in het softe en spacy Shopping For Jazz. Het ijzersterke en smaakvolle Conviction is pure r&b met weer een hoofdrol voor de synth. Naar het einde toe kabbelt het album voort in een relaxte kadans! Rik van Boeckel
hammondspel en pittige gitaarcapriolen volop de ruimte krijgen. Het feit dat de stemverklaring I’m Still Here twee keer gespeeld wordt, spreekt boekdelen. Een keer als een Robert Cray-achtige soulblues en afsluitend als zinderende gospelsong waarin op de valreep vocaal nog even alles uit de kast wordt gehaald. Marcel Haerkens
Vinsent Planjer’s Natural Selection
Lucky Peterson The Son Of A Bluesman Harmonia Mundi BLUES, SOUL, FUNK **** Son Of A Bluesman is ongetwijfeld het meest persoonlijke album dat Lucky Peterson ooit maakte. Niet alleen zingen zijn vrouw en twee van hun dochters op de plaat, maar het is tevens een autobiografisch manifest, waarin hij terugblikt op een hardnekkige drugsverslaving. In dat licht krijgen covers als Johnny Nash’ I Can See Clearly Now en Bobby ‘Blue’ Blands I Pity The Fool extra veel betekenis. Stilistisch laat het voormalig wonderkind zich als vanouds nauwelijks intomen met een soulgeïnjecteerde bluesattaque met gospel-, country-, funk- en jazzinvloeden waar binnen zijn stijlvol
94 S E P T E M B E R 2 0 1 4
The Complete First Season Tonality Records MODERN CREATIVE/ FUSION **** Tv-series, het barst ervan. Een heerlijk tijdverdrijf, dat moet ook Vinsent Planjer hebben gedacht, want hij draagt zijn eigenzinnige album The Complete First Season op aan zijn favoriete series. Verwacht geen herkenbare soundtracks of scores, de drummer geeft met zijn composities een volledig eigen draai aan inspiraties als Game of Thrones (The North Remembers), Breaking Bad (Lilly in the Valley), en Borgen (Argurketid). Dat doet hij overigens heel beeldend met een ijzersterke bezetting: Rembrandt Frerichs (Fender Rhodes), Guus Bakker (bas), Efraim Trujillo (tenorsax) en nieuwkomer Miro Herak (vibrafoon). Met
Frerichs en Bakker werkt Planjer al lange tijd samen, en dat is te horen. De mannen voelen elkaar naadloos aan. Ook Trujillo en Herak gaan lekker los, met uitbundige solo’s en catchy thema’s, die sierlijk, maar strak gespeeld zijn. De wat rauwere sound van Frerichs op de Fender geeft daarnaast de nodige schwung aan het geheel. De composities variëren van jazzrock, fusion, funk tot eigentijdse klanken. Op het edgy Sleeping Through The Apocalypse zet Planjer zichzelf even in de schijnwerpers, dat mag hij nog wel iets meer doen. Een mooie afwisselende plaat, die vraagt om een sequel! Angelique van Os
Tineke Postma & Greg Osby Sonic Halo Challenge Records MODERN CREATIVE **** De combinatie van twee leading sopraan- en altsaxofonisten is veelbelovend en ongebruikelijk. Leading lady Tineke Postma en Amerikaans zwaargewicht Greg Osby gingen samen de uitdaging aan. Resultaat is het complexe Sonic Halo, een album vol moderne eigen stukken van beide saxofonisten. De composities zijn geen gemakkelijke kost, maar bevatten veel creatieve lagen, harmonische en
www.jazzism.nl
Bart Wirtz feat. Sean Jones Interview Challenge Records HARD BOP/MODERN CREATIVE **** Het nieuwe album Interview van Bart Wirtz valt het beste te omschrijven als een diepgaande dialoog tussen de altsaxofonist en gast, trompettist Sean Jones. De Amerikaanse Jones (Marcus Miller, Wynton Marsalis) en Wirtz hebben hoorbaar plezier samen en vullen elkaar goed aan met uitgesponnen solo’s en pakkende thema’s. Naast Jones werkt de saxofonist ook met Jan Smit (basklarinet) en Vincent Houdijk (vibrafoon), die de bezetting extra schwung geven. Verder schitteren Jasper Stoffers (piano/toetsen), Jeroen Vierdag (bas) en Joost van Schaik (drums). Ondanks dat het samenspel van de blazers iets meer op voorgrond ligt, is dit een echt bandalbum. Wirtz’ zelfgeschreven composities zijn toegankelijk, waarbij de prikkelende thema’s veel doen denken aan hardbopklassiekers. De frisse bandsound en diverse cross-over-elementen geven echter een hedendaagse draai aan het geheel. Ook is er geen overkill aan solo’s, waardoor het geheel mooi in balans blijft. Interview is een goed vervolg op het met een Edison onderscheiden iDreamer (2012). Angelique van Os
melodische hoogstandjes en ook ritmisch gezien gebeurt er van alles. Postma en Osby bewegen soepel om elkaar heen. Ze geven elkaar veel ruimte. Hun vertrekpunten vanuit de thema’s of motieven zijn gelijk, waarna ze hun eigen weg vervolgen. Postma speelt wat melodischer, terwijl Osby eerder ritmisch te werk gaat. De uitbundige solo’s vliegen soms wel alle kanten op, met zoveel virtuoze en technische
bagage, waardoor het geheel wat onrustig wordt. Ook pianist Matt Mitchell komt goed aan zijn trekken in stukken als Where I’m From en Nine Times A Night. De ritmesectie bestaande uit Dan Weiss (drums) en Sandra Oh (bas) is al even scherp en punctueel. Een conceptueel album waarbij ieders comfort zone overschreden wordt en de musici elkaars lat op een erg hoog niveau leggen. Angelique van Os